„Staking heft zichzelf op,
zodra er geen vissers meer zijn
SKETCH
ROMMELTJ
11 n
K 77 de snelle VELPON
Goede wil bij reders
nog niet collectief gebleken
Krijgt Wijk aan Zee een „kopje"?
Moord met staatsie
Desnoods gaat de staking nog een jaar door
Castricum
Proza en poëzie voor de Boekenweek te Bevérwijk
-J
JpO
A
iPf
Voorstellen van B. en W. aan de raad
FEUILLETON
Om de IJmond damtitel
4
99
80 ct vers in cellophaan
'HHIIVi I
Verhoogd krediet voor de
Emmaschool
Wisseling schoolhoofden
DE SNELSTE
LIJMER
door Wil Wanting
Waar het bij de
Statenverkiezing om gaat
VRIJDAG 2 MAART 19 56
BLIJKENS DE UITLATINGEN van de voorzitter van de commissie van vertrou
wensmannen uit de IJmuidense stakers, die nu reeds ruim acht weken het werk
op de vloot 'weigeren met de eis tot handhaving en verbetering der vaste gages in
de hand, alsmede verbetering der secundaire arbeidsvoorwaarden, bestaat er in dit
stakingscomité een durende bereidheid om langs elke mogelijke weg tot een oplos
sing van het conflict te komen „welke personen, of welke organisaties een
dergelijke oplossing bewerkstelligen is minder belangrijk dan de oplossing zelf".
Aan de andere kant heeft men tijdens een stakingsvergadering in het Patronaats
gebouw te IJmuiden duidelijk laten doorschemeren, dat de actie niet lijdt aan
bloedarmoede en dat zij zowel moreel als financieel tegen een aanzienlek langere
duur is opgewassen. „Desnoods duurt dit nog een jaar", zei de heer N. Akkerman,
daarin bijgevallen door een der hoofdbestuurders van het Onafhankelijk Verbond
van Bedrijfsorganisaties, de heer A. van den Berg.
Er is gistermiddag scherp stelling genomen tegen de EVC, die naar de mening van
de stakingsleiding haar verplichtingen in financieel opzicht niet nakomt en, naar
enige leden van het comité konden getuigen, ietwat onoirbare praktijken toepast
bij het inzamelen van gelden voor de stakers. Wat de EVC tot nu toe gedaan heeft
(f 4500,— bijgedragen tegenover f 70.000,— uit OVB en stakers zelf) werd bereikt
op lijsten, die door het OVB verstrekt waren en de aanwezige bestuurder van de
EVC, de heer A. Kiburg heeft dan ook heel wat bittere pillen moeten slikken. Niet
in het minst van mevrouw M. Plug, die als bestuurster van de Zeelieden-vrouwen
bond langs de kust zitting had genomen in het stakingscomité en een paar keer
ongezouten heeft gezegd, hoe zij er over dacht.
Enige malen is uit de bijeenkomst een
stem naar voren gekomen, die twijfelde
aan de juiste koers van de stakingsleiding
en die de financiële moeilijkheden voor
een aantal gezinnen te zwaar vond wegen,
maar toen was uitgemaakt, dat een der
sprekers reeds in november van het vorige
jaar de visserij vaarwel heeft gezegd, werd
hem gerepliceerd, dat er ten eerste nog
lang geen armoe is en er ook niet zal ko
men, terwijl er bovendien ruim voldoende
garanties zijn voor een langdurige voort
zetting der actie.
Goede wil bij de reders
De heer Akkerman heeft een uur te laat,
omdat de bussen uit Egmond niet arriveer
den, de bijeenkomst kunnen openen en de
stellingen overzien. Hij wees er op, dat na
acht weken eindelijk een commentaar van
de reders is losgekomen, waaruit een be
paalde goede wil om tot een oplossing te
komen, is gebleken. Niettemin meende hij
te moeten opmerken, dat de werkgevers in
hun beschouwing over de beloningen op
de vloot een gemiddelde hebben aange
nomen, waarbij uiteraard ook het loon van
de schippers meetelt en de lagere gages
naar boven optrekt. Het gemiddelde is dus
bepaald geen maatstaf en wordt door de
stakingsleiding dan ook alleen gewaar
deerd als een poging, de publieke opinie
te beïnvloeden.. Wanneer de reders met
cijfers komen, dan kunnen de vissers dit
ook, zei de heer Akkerman, die de moei
lijkheden, die er ontstonden, toen de sta
kers hun reactie hierop wilden publiceren,
op het zoekraken van kopij schoof. (Er was
echter sprake van een verkeerd telefoon
nummer. - red. IJ.C.)
„De reders jammeren nu", merkte hij
voorts op, „maar hun commentaar komt
wel wat laat. Wij willen de zaken beslist
niet scherper stellen, dan zij zijn. Het gaat
nog steeds om de gages. De schippers
„lopen binnen", maar de matrozen komen
niet aan hun trek en „als de reders zich
verweren met de opmerking, dat er sche
pen varen, waar geld bij moet, dan vragen
de pissers zich af, hoe dan de hoge directie
salarissen gehandhaafd kunnen blijven".
Geen bericht - niet varen
De heer Akkerman besprak voorts de
aanhoudende geruchten langs de Zuidzijde
te IJmuiden, dat er bepaalde schepen zou
den gaan varen en hij stelde daar kortweg
tegenover, dat zolang de vissers niets ho
ren van de stakingscommissie er niet ge
varen wordt.
Het ontvolkingsparool, zo hebbed de
reders opgemerkt, is niet alleen een wapen
tegenover de reders, maar ook een boome
rang voor de opvarenden zelf. Gespeciali
seerde arbeidskrachten als de vissers kun
nen, aldus de reders, moeilijk elders werk
vinden, maar het stakingscomité kwam met
de bewijzen, dat zulks nogal meevalt
zowel voor de oorlog als nu weer werken
vele honderden vissers in andere bedrijven
aan de wal en velen hunner willen al niet
meer terug. Het verwijt trof voorts de bij
het NVV aangesloten CVZ, dat zij buiten
de vissers om onderhandeld zou hebben
over nieuwe sociale voorwaarden, onder
handelingen, die „alleen maar verslechte
ringen hebben gebracht".
Beter weer helpt ontvolking
Inderdaad moest toegegeven worden, dat
de strenge vorst van de laatste weken de
ontvolking tegenwerkte, omdat men moei
lijk werk in de uitgevroren bedrijven kon
vinden, maar nu de lente aankomt had het
stakingscomité alle hoop, dat hier een ver
andering in gaat komen. In de afgelopen
uren konden bijvoorbeeld alweer 12 sta
kers geplaatst worden en er zou nog meer
vraag zijn. deelde de heer Akkerman mee.
„Aanvaardt ander werk ten voordele van
de staking", zo besloot de voorzitter zijn
betoog „tot er straks geen staking meer
zal zijn, omdat allen voldoende brood op
de plank hebben."
Namens het OVB kwam de heer J. Ko
ning aan het woord, die de wederzijdse
goede wil om tot een oplossing te komen
na het verschijnen van het redersantwoord
memoreerde een goede wil, die even
wel niets heeft uitgewerkt. Hij gaf de EVC
een veeg uit de pan ten opzichte van de
communistische ondersteuningspolitiek van
de actie: in 12 dagen f 600,leek hem wel
wat schraal. „En dat, terwijl de communis
tische pers de staking ondergraaft."
Persoonlijke toenaderingen
„Wanneer de drijfnetvissers geen ver
beteringen krijgen, wordt ook de logger-
vloot ontvolkt" zo ging hij voort, daarmee
een uiting van de kant van de centrale
voor zeevarenden aanhalend. Die daarmee
de schuld van een eventueel nieuw conflict
in de schoenen van de OVB wilde schuiven
en het ontvolkingsparool in het algemeen
onverantwoord achtte. „Omdat" zo ver
klaarde de heer Koning dit NVV-stand-
punt „die ontvolking zulk. een sterk punt
in deze staking is geworden aan de kant
van de werknemers".
De persoonlijke toenaderingspogingen
van enige reders jegens hun opvarenden,
om hen te benaderen over hun varensbe-
reidheid en de mogelijkheden om enkele
schepen naar zee te krijgen, werden even
eens in beschouwing genomen door de heer
Koning, die de mening uitsprak, dat de
reders als persoon wel voor de verbeterde
voorwaarden zijn, maar <er als vereniging
tegen gekant blijven. Terloops werd een
poging gedaan, de heer K. Tromp, machi
nist op de Tzonne, die door een ingezonden
stuk in ons blad nogal in opspraak kwam,
te rehabiliteren, hetgeen echter niet geheel
lukte omdat niet alle achtergronden van
deze kwestie werden belicht en verder
haalde de heer Koning een voorstel van
één reder aan, om een commissie van zes,
bestaande uit vertegenwoordigers van NVV,
CNV en OVB een poging te laten doen, de
kloof te overbruggen. „De reders weiger
den echter halsstarrig, vertelde hij, zodat
zou zijn aangetoond, dat aan die zijde de
goede wil in wezen ver te zoeken is. Elk
gerucht, als zou de staking opgeheven wor
den, ontkende hij categorisch: er zijn geen
financiële moeilijkheden al blijft elke steun
welkom."
Zwakke plekken
Het feit, dat er bij een der grootste
rederijen een opvarende aan de slag kon
voor f 3,per dag meer dan de CAO-
voorwaarden aangeven, noemde hij een
teken, dat de reders het CAO wel degelijk
kunnen omzeilen en dat een Katwijkse
reder op de nieuwe voorwaarden wilde
laten varen een ander. „Het front dér
tegenstanders gaat zwakke plekken ver
tonen" meende de heer Koning, die hieruit
kracht putte om de strijd vol te houden
tot de overwinning is behaald. Hij wees,
wat het verdere verloop der actie betreft,
de vraag van de EVC om de vloot niet te
ontvolken, maar solidair te blijven als
stakers, terug en noemde de stakers „pio
niers in een eerlijk gevecht", om tenslotte
de verzekering te geven, dat het OVB de
actie moreel en financieel blijft steunen.
Mevrouw M. Plug heeft daarop een
extra-uitkering van de Zeemansvrouwen
bond van f 5,toegezegd, enige minder
hoffelijke uitlatingen jegens de kranten
gepleegd en zij zegde namens de vrouwen
toe met lijsten te zullen gaan lopen.
Nadien zijn enige stakers aan het woord
gekomen de standpunten zijn royaal uit
gewisseld, de EVC, de krant en ook het
stakingscomité kregen meermalen verwij
ten te horen en één der stakers, de Egmon-
der, vond het ontvolkingswapen eerder een
represaille dan een eerlijk wapen, terwijl
hij tevens zijn nood klaagde over de mate
riële achteruitgang door de actie.
De heer Akkerman ging daarop even zijn
boekje te buiten, door een generale af-
blaffer aan de pers toe te dienen en een
vader van vijf kinderen kwam vertellen,
dat er bij hem thuis nog geen honger ge
leden wordt.
De EVC-bestuurder A. Kiburg kreeg het
woord en na hem heeft de heer Akker
man nogmaals gerepliceerd, om tenslotte
het woord te geven aan de heer A. van den
Berg, hoofdbestuurder van het OVB, die
opmerkte, dat de IJmuider trawlvissers
met deze actie proberen de naoorlogse gang
van zaken in Nederland, beslissend te wij
zigen hij zag het voorts als een licht
punt, dat de reders hun zelfverzekerdheid
hebben moeten laten varen, waaruit bleek,
dat de ontvolking het enige middel is „om
de werkgever tot overgave te dwingen".
ADVERTENTIE
telt zijn trouwe rokers
niet honderdduizenden.
Weet U waarom? Omdat
liij goed is!
BURGERLIJKE STAND
GEBOORTEN: Catharina Adriana Maria,
d. va H. Th. Lieftimg en C. A. Al.
GEHUWD: W. H. Brinkman, wonende te
Amsterdam en A. M. Heere, wonende te
Castricum.
OVERLEDEN: H. Worp, 76 j., gewoond
hebbend te Zaandam; H. Ferkranus, 64 j„
wedn. van F. Nieuwland, gewoond hebbend
te Castricum.
De reeks lezingen voor „De Boekenweek"
is donderdagavond' iin 't Centrum te Bever
wijk voortgezet. De Beverwijkse Boekhan
del (J. W. v. d. Velden) heeft deze keer
een gelukkige greep gedaan, met Clara Eg
gink en Henri Knap voor deze avond te en
gageren. Niettegenstaande het slechte weer
was een groot aantal liefhebbers van goede
kunst op komen dagen en men heeft er zeker
geen spijt van gehad. Naast deze twee lit
teraire krachten was er echter ook nog een
kunstschilder aanwezig, die een aantal van
zijn werken ter kennismaking tentoonstel
de. Deze jonge man, Blok-van der Velden
uit Terschelling, is tijdelijk in Wijk aan
Zee en deze omtrek heeft hem zo geboeid,
dat hij een aantal mooie plekjes met zijn
penseel op het doek heeft gebracht. Naast
een onstuimig zeegezicht zagen we plekjes
bij Hoogovens, de havens en korenvelden,
en de heer J. W. van der Velden heeft spe
ciaal de aandacht gevraagd voor deze wer
ken. Zij, die met deze jonge kunstenaar
kennis willen maken kunnen dit nog tot
april doen in Wijk aan Zee, Gasthuis
straat 15.
Clara Eggink werd met een applausje be
groet en heeft heel veel verteld over ge
dichten, want, zelf dichteres, nemen deze
in haar leven een grote plaats in en met
kennis van zaken heeft ze de aanwezigen
het grote verschil laten horen tussen het
ene gedicht en het andere. Hierbij kwam
wel vast te staan, dat ook het lezen van een
gedicht een kunst op zichzelf is. In het
korte tijdsbestek heeft Clara Eggink kans
gezien om enkele verzen te behandelen van
dichters uit verschillende eeuwen, zij be
handelde daarna nog de vraag of de poëzie
door dë proza is te verdringen en besloot
met de woorden: poëzie, maar ook proza.
Na de pauze heeft Henri Knap op zijn
geestige manier de lachspieren in beweging
weten te brengen, waarbij hij duidelijk
heeft laten uitkomen dat men heus geen
„moppen" nodig heeft om geestig te zijn,
doch dat ook in grotere werken de humor
te vinden is, soms naast smart en ironie.
De heer Knap heeft veel van zijn eigen
werk voorgelezen en verteld, waarbij voor
al na herinneringen uit zijn jeugd ook in
de smaak vielen „Kastanje", „Waarom ik
geen Amerikaan geworden ben", „Onze
krasse kalkoen" en tot slot „De fiets van
oom Alfred".
Beide artisten ontvingen een hartelijk
applaus voor het gebodene en het aantal
geslaagde Boekenweekavonden is weer ge
stegen.
Schakers van „Weenink" kampten
onderling
De Beverwijkse schaakclub „Weenink"
heeft de wintercompetitie voortgezet met
de volgende uitslagen:
Afdeling I: J. Muyen-H. v. 't Hoff remise;
R. Gigengaek- Ph. Bakker 1-0; C. Koomen-
L. Siebers 0-1; A. Tervoort- K. Slings afg.
Afdeling II: S. Hoogvorst-H. Nijman 1-0.
Afdeling IIIA: Th. Vloemans- A. Duin
0-1; E. v. Nimwegen-A. Jansen 1-0; C. Ver-
dult-A. Busscher 1-0; J. Zoontjes- G. Beek
hoven 1-0; R. Meyer-G. Duisenberg 1-0.
Afdeling IIIB: W. Dunki-Jacobs-E. Zui
dendorp 1-0; M. v. Leeuwen-D. Nonhebei
1-0; J. Hoppen-Ch. Belterman 0-1; W. Dun-
ki-Jacobs-M. v. Leeuen remise.
<»-2
Het Beverwijkse college komt met een
verrassend voorstel in de raad, dat moet
leiden tot de aanleg van een „tweede kopje
van Bloemendaal". Het heeft zich in het
volgende schrijven tot de raad gewend:
„Hoewel in het algemeen genomen het
zeestrand voldoende ruimte biedt voor re
creatie van vakantiegangers en bezoekers
moet geconstateerd worden dat bij minder
gunstig strandweer de mogelijkheid tot het
maken van wandelingen om en nabij de
badplaats beperkt is. Het is van groot be
lang, zowel voor een goede vervulling van
de functie van de badplaats als vacantie-
centrum als voor de verwachte grote be
volking van de streek zelf, dat er tijdig
wordt gezorgd voor een goede recreatie
mogelijkheid in Wijk aan Zee buiten het
zeestrand.
Hierin zou door bebossing van de in Wijk
aan Zee gelegen duinen verbetering ge
bracht kunnen worden. Deze bebossing is
des te meer noodzakelijk, omdat daar
door getracht kan worden het bos ten oos
ten van het Paasduin te beschermen en
voor ondergang te behoeden. Deze wijze
van verbetering zal echter, voordat zij ef
fectief kan zijn, vele jaren vergen. Een ob
ject dat voorts voor directe realisering in
aanmerking kan komen en waarmede zo
wel voor de dagbezoekers van Wijk aan
Zee als de aldaar langer vertoevende va-
cantiegangers een attractie geschapen zou
worden, is de inrichting van het Paasduin
tot uitzichtpunt. De top van het Paasduin
ligt op 40 m. boven NAP, is een van de
hoogste in de omtrek en biedt een verras
send uitzicht op de omgeving, de hoog
ovens, de noorderpier, Beverwijk en bij
helder weer op de wijde omtrek. Het plan
dat wij u daartoe aanbieden voorziet in het
maken van plateaus op de twee hoogste
punten van het Paasduin, met eenvoudige
oriënteertafel en enige banken. De toegan
gen tot deze plateaus zullen worden ge
vormd door twee zig-zag-trappen met zo
genaamde luie treden van spoorbiels en
met terrassen op de keerpunten. Verbin
dingen zullen worden aangelegd met de
Julianaweg, Hogeweg en Bosweg. Ter be
scherming van het duin en de beplanting
zal langs de trappen en de plateaus een
afscheiding moeten worden geplaatst, die
zoveel mogelijk aan het terrein dient te
worden aangepast. Rondom het Paasduin
stellen wij ons vervolgens voor een begin
te maken met het aanplanten van dennen,
gemengd met daartoe geëigende soorten
loofhout.
Tenslotte zouden wij willen overgaan tot
het aanbrengen van een eenvoudige ver
harding op enige wandelpaden in de duin-
ïeep met name het zandpad tussen de
Dorpsduinen en de Rijkert Aertszweg en
het pad tussen de Rijkert Aertszweg en het
Zeepad".
De kosten van bovengenoemde voorzie
ningen worden geraamd op f31.800 voor
het uitzichtpunt op het Paasduin, f 26.500
voor de bosaanleg rondom het Paasduin
Pommeltje had al een eind gelopen toen hij een groot gebouw zag, dat wel 'n kasteel
leek. Het was van vrolijke rode en gele steen en heel groot.
„Ik zal daar maar eens gaan kijken", besloot Pommeltje.
Voor het gebouw, bij de ingang, stond een schildwacht. Hij was gewapend met een
lans in de vorm van een schrijfpen.
„Heihola!", bromde de schildwacht bars. „Halt, ho! Wat wil je?"
„Ik ben Pommeltje, meneer", zei Pommeltje. „En ik wou graag in Bollebozenland
komen wonen.
„Zo? Hahum zozo mompelde de man met de helm. „Tja dan zal ik je
eerst bij de Bollebozenraad moeten brengen, die beslist, of je er in mag! Kom
maar mee". 41-42
In de raadsvergadering van Beverwijk
van 11- maart 1955 werd besloten tot de
stichting van een gebouw, omvattende drie
lokalen en de overigens noodzakelijke
ruimten, voor de huisvesting van de im-
becielenafdel'ing van de Emmaschool, op het
aan de gemeente toebehorende terrein aan
de Stumphiusstraat. Een krediet ad 51.600
werd hiervoor toegestaan.
Dit raadsbesluit werd, voor zoveel betreft
de aanwijzing van de plaats voor het te
stichten gebouw, door de Gedeputeerde
Staten d.d. 17 augustus 1955, no. 142, goed
gekeurd. Eveneens werd goedkeuring ont
vangen op de begrotingswijziging waarbij
genoemd bedrag op de begroting 1955 werd
uitgetrokken.
Het ontworpen plan werd ter goedkeu
ring voorgelegd aan het Rijksschooltoezicht.
Deze goedkeuring werd verkregen, onder
voorwaarde evenwel, dat aan enkele eisen
alsnog wordt voldaan.
Het plan is hierna opnieuw in studie ge
nomen, waarbij bleek, dat, om aan de ge
stelde eisen te kunnen voldoen, een verho
ging van het toegestane krediet met 8000
nodig is. Voorts zijn de kosten van het aan
te schaffen meubilair begroot op 7.600.
Voor deze bedragen vragen B. en W. aan
de raad een krediet.
Naar aanleiding van zijn benoeming el
ders heeft de heer G. L. M. de Mol ontslag
gevraagd uit zijn betrekking van hoofd der
o.l. Noorderschool te Beverwijk. B. en W.
stellen de raad van Beverwijk voor, dit ont
slag eervol te verlenen, ingaande op een
nader te bepalen datum.
De heer B. P. M. Wortman, hoofd van de
o.l. Wilhelminaschool te Wijk aan Zee,
heeft verzocht, hem naar de Noorderschool
over te plaatsen en het college vraagt de
raad dit verzoek in te willigen, eveneens
ingaande op een nader te bepalen datum.
ADVERTENTIE
9
Of de zijdeuren naar het steegje de^hele
avond op slot waren geweest? Ook dit be
vestigde Krelis, evenals de andere ver
klaringen van Van Abel over het afgeven
van de stalsleutel, nadat Krelis om mid
dernacht had gesloten. Er waren tussen,6
en 12 uur nog enkele koetsjes uitgereden
en weer thuis gekomen, maar die waren
natuurlijk allemaal leeg in het wagenhuis
gezet en kort voor middernacht waren de
laatste koetsiers en de laatste staljongens
naar huis gegaan. Ook bevestigde hij, dat
Van Abel, als elke avond, na zelf de stal
nog geïnspecteerd te hebben, de deur van
de diensttrap om kwart over acht had ge
sloten.
Wie er tussen 6 uur en kwart over acht
langs de diensttrap naar boven waren ge
gaan of naar beneden gekomen, wist Krelis
niet, daar de benedendeur hiervan, zowel
vanuit zijn portiershokje als vanuit de
stalpoort gezien buiten zijn gezichtsveld
lag. Langs die trap was Van Abel enige
malen gekomen en gegaan en ook koetsiers
hadden die trap zeker wel gebruikt in zo
verre zij op meneer Van Abel's kantoor
moesten zijn. Evenmin kon Krelis zeggen
wie er na zes uur nog achter in de stal
was geweest, waar het staatsierijtuig toen
stond. Hijzelf in elk geval niet en hij ge
loofde ook, dat als anderen daarachter
hadden rondgescharreld, hij het zeker wel
had moeten horen. Want al was hij oud,
zijn gehoor was nog uitstekend en daarom
geloofde hij ook niet, dat er avonds nog
iemand achter die staatsierijtuigen geweest
was. Tenslotte vertelde hij, dat de volgende
ochtend, bij het openen van de stal, alles
er heel normaal had uitgezien, dat meneer
Van Abel pas vrij laat de benedendeur
van de diensttrap had opengedaan en dat
er tot op het tijdstip, waarop Jan het lijk
gevonden had, noch door de voorpoort,
noch door andere toegangen onbekenden of
onbevoegden in de stal waren gekomen.
En daarmee kon Krelis gaan.
Boekje had tijdens het verhoor niets ge
zegd. Nu keek hij zijn chef aan.
„En dus", concludeerde Enters, „blijft er,
ondanks de goeie oren van Krelis, toch
alleen de diensttrap over en wel, wat Ro-
vaart aangaat, strikt genomen vanaf 17.24
en wat het senaatsrijtuig betreft vanaf
18 uur tot 20.15 uur."
„En dus", vulde Boekje aan, „leidt het
spoor hier naar boven, naar het pension,
van waaruit die ochtend om 8.03 uur Ro-
vaart is opgebeld."
Er klonk voldoening in de stem van de
kleine man. Maar Enters negeerde -dit.
„Wat we gehoord hebben, zullen we eerst
nog beneden ter plaatse in de stal moeten
verefieëren," begon hij.
„Maar intussen kunnen we ons pro
gramma voor vanmiddag opmaken en in
elk geval weten we nu, dat Rovaart dood
noch levend gezien is bij het binnengaan
van de stal door de stalpoort, zodat we
onze aandacht nu vooral tot de diensttrap
schijnen te moeten bepalen.
Weer bladerde hij in zijn papieren en op
zijn vragen had 'genoteerd, schreef hij nu
de rechterzijde van het blad, waar hij links
achter de tweede vraag:
d. Wie heeft tussen 17.24 uur of 18 uur
en 20.15 uur van de diensttrap gebruik
gemaakt?
„Ziezo", zei Enters, „dit is in elk geval een
belangrijk punt voor ons programma van
vanmiddag. Laten we nu eens nagaan, wie
er in dat programma moeten optreden."
Nogmaals werd Van Abel binnenge
roepen en weer was die in staat correct en
volledig alle inlichtingen te geven, die de
inspecteur verlangde. Het bleek dat ver
schillende pensiongasten, hoewel nauw bij
de Universiteit betrokken, aan het eigenlijk
studentenleven toch geen deel namen en
zich dus ook door het lustrumfeest niet
hadden laten weerhouden om de Paas
vakantie, waarin het lustrum viel, elders
door te brengen
Bijgevolg waren op 26 april aanwezig
geweest en Enters noteerde dit nauw
keurig op een nieuw vel papier:
De inwonende dienstmeisjes Anneke Ra
telaar, Marie Vroens en Jaantje Klap
wiek de kok Herman Herberts en de
keukenmeid Klazina Duffeling (beiden
niet inwonend).
Naar Van Abel meedeelde was de kok die
dag al vanaf 2 uur 's middags vrij ge
weest, wat zeggen wilde, voegde hij er
knipogend aan toe, dat Herberts die mid
dag en die avond tot heel laat bezig was
geweest in de grote sociëteitskeuken van
Jupiter, waar men bij grote diners zijn
deskundige kokshanden best kon gebruiken
Van Abel vertelde dit met de duidelijke
bijbedoeling om de naam van zijn pension
met de culinaire reputatie van zijn kok
nog eens extra te vergulden. Verder gaf
Van Abel als aanwezige gasten op:
Dr. K. van Heukelom, hoofdassistent in
de biologie, diens verloofde mej. Dra
Dubois, assistente in de chemie, beiden
aan de Rijksuniversiteit te Illingen, jhr.
Tjadde en de studenten in de biologie
H. J. Proster en Jan Hebbels.
En tenslotte was er, behalve de pension
en stalhouder Van Abel, nog diens zuster,
die het interne beheer over het pension
voerde, de weduwe Jantina Ros geb. Van
Abel.
Toen Van Abel, na nog verzekerd te
hebben ervoor te zullen zorgen, dat al deze
personen des middags voor een verhoor
aanwezig zouden zijn, zich weer had ver
wijderd, vergeleek Enters peinzend deze
naamlijst met zijn vragenlijst. De namen
der aanwezige pepsiongasten had hij de
vorige dag al genoteerd en hij hoopte die
middag, vóór het verhoor, over hen al in
lichtingen te ontvangen.
„Zijn we d'r hier mee?" mompelde hij
halfluid en zijn vulpen bleef boven het in
tweeën gevouwen papier, dat nog voor
hem lag, weifelen bij de vraag, die hij zo
even onder d. had genoteerd.
„Tenslotte kan de diensttrap nog ge
bruikt zijn door koetsiers en stalpersoneel
van beneden.ja dat is wel zeker en.
(weer weifelde hij even en toen kreeg hij
plotseling een inval). Maar natuurlijk! Ten
tweede ook door onbekenden, die hier niet
wonen, bezoekers van Van Abel, van de
pensiongasten of van het personeel".
„Precies chef", knikte Boekje. „Ook Ro
vaart kan zo'n bezoeker geweest zijn".
„Inderdaad", ging zijn chef voort, „Ro
vaart of anderen kunnen als bezoeker over
de huistrap zijn bovengekomen, door de
diensttrap naar de stal zijn afgedaald en
zo, ondanks Krelis zijn goede oren, toch
ongemerkt bij het staatsierijtuig zijn ge
komen. Daarom volgt logisch uit vraag
den snel schreef hij op zijn vragen
lijst:
e. Zijn er na 17.24 uur en vóór 20.15 uur
bezoekers voor het pension geweest?
Boekje knikte opnieuw. Zeggen kon hij op
dit ogenblik toevallig niets, omdat zijn
tong weer zijn vingers te hulp had moeten
komen bij het met kunst en beleid boet
seren van een allerlaatste uit zijn pakje
shag. Enters vervolgde:
„We kunnen het werk nu gaan verdelen
en f 5.000 voor de verharding van de voet
paden. Door dit plan wordt de bestemming
van de desbetreffende gronden definitief
geregeld. Er zal dus een verrekening moe
ten plaats vinden met het grondbedrijf.
Met verwijzing naar het advies van de
commissies voor openbare werken en de
financiën stellen B. en W. voor een krediet
te verlenen ad f 63.300, zulks ten laste van
het fonds voor bijzondere voorzieningen
voor de badplaats Wijk aan Zee.
Tweede Kamerlid van de Wetering
sprak voor Staten Kring „Velsen"
„De politiek van vroeger en nu geeft een
groot verschil te zien", aldus de heer Van
de Wetering, lid der Tweede Kamer, op een
bijeenkomst van de Staten Kring „Velsen"
der Christelijk Historische Unie.
De jeugd heeft het, volgens de heer Van
de Wetering, nu heel wat moeilijker. „In
de jaren van hoogconjunctuur heeft Ne
derland een belangrijk aandeel in de eco
nomische wereld. Hoewel wij geen grond
stoffen hebben, weten wij door export
toch elf miljoen mensen aan de kost te
helpen.
In het buitenland kopen we grondstof
fen. We maken daar van alles van en ex
porteren dat weer. Drie belangrijke dingen
spelen hier een belangrijke rol bij n.l. loon-
rationalisatie en produktie".
De heer Van de Wetering besprak nog
de Ouderdomsvoorziening en het woning
probleem, om tot slot iets te vertellen over
het programma der CHU.
Er was nog een bestuursverkiezing
waarbij de heren G. v. d. Boogaard, P. van
Tuinen en H. de Man werden herkozen.
Huisvrouwen hielden jaarvergadering
Donderdagmiddag heeft de plaatselijke
afdeling van de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen haar jaarvergadering
gehouden, die goed bezocht was.
De presidente mevrouw A. A. Moens-
van der Veen heeft na een korte inleiding
er op gewezen dat het ledental der afde
ling geen gelijke tred houdt met de uit
breiding der gemeente.
De jaarverslagen van secretaresse en
penningmeesteresse wees op een heel goed
verenigingsjaar. De aftredende bestuurs
leden de dames J. F. Dingler-Stoutenbeek
en F. M. Groot-Noot werden herkozen. De
aanwezigen gingen akkoord met een regle
mentswijziging. Na het huishoudelijk ge
deelte heeft mevrouw H. Gerlach-Rasek
een voordracht gehouden over Denemar
ken, die met een film nog verlevendigd
werd.
Harmonie komt weer om oud papier
Zaterdagmiddag zal de Beverwijkse Har-
moniekapel haar oud-papier-actie voort
zetten. Men bezoekt de straten Lijsterbes
laan, Noorderwijkweg, Zeestraat, Koning
straat, Romerkerkweg en Jan Alsweg.
Voor de hoofdklasse (IJmond damtitel)
werd de partij T. Postma—ir. Krijgsman ge
speeld met remise als uitslag. V. d. Berg
heeft nu de beste papieren, maar moet nog
spelen met Tommy en George Postma en
voorzitter K. de Jong. Tommy moet nog spe
len met W. v. Wort, K. de Jong en v. d. Berg.
Zowel de kampioen, als de tweede aan
komende, komen uit in de finale om het
kampioenschap van Kennemerland.
De stand van de hoofdgroep is:
1. P. v. d. Berg 4 4 0 0 8
2. G. Postma 6 4 1 1 9
3. T. Postma 4 1 3 0 5
4. Tielrooy 7 3 1 3 7
5. ir. Krijgsman 7 2 2 3 6
6. W. v. Wort 6 2 1 3 5
7. K. de Jong 5 1 2 2 4
8. J. v. Straten 7 0 2 5 2
Het Vrjjhof toernooi
Na de wintercompetitie wordt jaarlijks ge
speeld om de Vrijhof-klok.
De uitslagen van de eerste ronde luiden:
D. OttJ. van Straten 0—2; W. v. Wort—
Krijgsman 2—0; W. Gomes—J. Koppelman
2—0; T. Tielrooy—C. Kaan 2—0 en K. de Jong
P. Kok 2—0.
Wie liet zijn sleetje achter?
Op het politiebureau te Beverwijk wer
den de volgende gevonden voorwerpen ge
deponeerd: rode sjaal, knipportemonnaie
met inhoud, knipmes, kindersjaal, donker
blauwe handschoenen, glacé dameshand
schoenen, damesrijwiel, stoffen capuchon,
kinderrijwiel, blauwe sjaal, parkiet, knip
portemonnaie met inhoud, geblokte sjaal,
motorhandschoen, een paar oorkleppen,
wollen wantje, vulpen, sleutel, portemon-
naie met inhoud, rode gebreide muts, vier
kleurenpotlood, houten paal, rubber slang,
herenrijwiel, wollen want, speelgoedtele
foontoestel, groene want, twee muntbiljet
ten, schaats, motorbril, slee, lange lederen
jas, bankbiljet in portemonnaie, glacé he
renhandschoen, rozenkrans, gladde gouden
ring, muntbiljet, witte keeshond, vulpen,
herdershond, portemonnaie, slee, autoped
op luchtbanden, oorbel, glacé dameshand
schoen, kinder want je, loden pijp, doosje
met pillen, lederen portemonnaie met in
houd, muntbiljet, rode sjaal, kinderporte-
monnaie.
Boekje. Eerst zullen we nog even de ver
klaringen toetsen aan wat we met onze
eigen ogen beneden in de stal te zien krij
gen en dan gaan we koffie drinken, want
dat hebben we wel verdiend!"
Boekje knikte geestdriftig, voorzover zijn
aandacht, die gespannen gericht was op
het broze bouwsel van tabaksstof en rijst
papier, tenminste een hoofdknik toeliet.
Weer ging Enters daarom door; „Daarna
kom jij hier om twee uur terug en begin
je met de verhoren van het huis- en het
keukenpersoneel en ook van die struise we
duwe" even raadpleegde hij zijn naam
lijst „Ros, geboren Van Abel en wat je
hoort verifieer je met wat Van Abel zelf
nog kan vertellen. Ook ga je dan nog eens
in de stal na of er,koetsiers van Van Abel
bij het station waren op het tijdstip, dat
Rovaart uit Utrecht hier in Illingen aan
kwam. De kans lijkt mij klein" over
woog hij peinzend
„Onze advertentie heeft overigens niets
meer opgeleverde", merkte Boekje op, die
intussen zijn tong had teruggevonden,
maar nu zijn doosje lucifers scheen kwijt
te zijn.
„Och", antwoordde zijn chef met een
licht schouderophalen, de rechercheur zijn
eigen doosje aanreikend, „dat wil nog nie<
zeggen, dat Rovaart inderdaad door nie
mand gezien zou zijn. Maar je weet hoe het
met advertenties gaat: de ene helft van het
mensdom leest ze niet en die ze wel lezen
denken, dat ze niet voor hen bestemd zijn.
(Wordt vervolgd)
