Verre visserij zou volgens het geijkte
systeem volkomen verouderd kunnen zijn
Agenda voor
Haarlem
Z.W.O. subsidieert uitgave
van brieven van Boerhaave
Fabrieksschip te duur en te riskant, simpele
vriesinstallatie kan echter afdoend helpen
ALLEEN DIEPVRIES KAN HELPEN
Ongebruikte capaciteit
Vriestank
Examens
Spoorbruggen worden
vernieuwd
Kerkelijk Nieuws
Bezwaren tegen
nieuwe spelling
AN O F zendt brief aan
minister Cals
Ds. W. A. Kastein overleden
In beroep voor hof
Vrijspraak voor Heem-
steedse vertegenwoordiger
Oplichting niet bewezen
Z A i xvixDAG 17 MAAR'l 19 5 6
it
Negentig brieven, uit het Latijn
vertaald, verschijnen deze zomer
Van een redacteur)
TEGEN DE ACHTERGROND der internationale visserij-
ontwikkeling gezien zijn de methoden volgens welke thans
de verre visserij door verschillende Westeuropese landen
wordt uitgeoefend, voorzover er gewerkt wordt met nor
male trawlers, die de vangst in ijs conserveren en aanvoeren,
verouderd te noemen. Na een drieweekse reis naar de
wateren rond IJsland is de kwaliteit van de vis vaak der
mate gezakt, dat op deze basis moeilijk een rendabel bedrijf
is op te zetten en bovendien ware te stellen, dat het risico
als gevolg van deze „geijsde vis" voor menige rederij te
groot is, om de verre visserij aan te pakken. Zou de Neder
landse vloot op dit moment, voorzover er bemanningen,
schepen en gelden beschikbaar zijn, toch de IJslandvisserij
gaan uitoefenen, dan zal er naar veler gefundeerde mening
toch nog een leemte moeten worden aangevuld een leemte
in de kennis omtrent de techniek voor dit soort visserij, in
de kennis omtrent de gronden, waar gevist zal moeten
worden en omtrent het materiaal, waarmee deze visserij
moet worden uitgeoefend. Zo gezien valt het niet te ver
wonderen, dat er een beroep wordt gedaan op visschippers
of loodsschippers van andere nationaliteit, die wel over de
ervaring beschikken, welke Nederland door het niet meer
meedoen aan deze visserij verloren heeft laten gaan. Op het
moment, dat de verre visserij voor de Nederlandse trawlers
enige jaren geleden weer naar een schuchter begin zocht,
heeft men moeten erkennen op verscheidene punten ver
achter te zijn. Maar de moeilijkheid zal, zo wordt menig
maal met redenen omkleed gesteld, voornamelijk liggen in
de kwaliteit van de vis, die van de verre gronden op de
gebruikelijke manier wordt aangevoerd: tegen de daarvoor
uit te geven kosten zal deze vis nimmer volledig kunnen
concurreren met de veel versere Noordzeevis.
Wie echter de internationale ontwikke
ling in het oog heeft gehouden, zal hebben
bemerkt, dat Engeland en Frankrijk, deels
ook Amerika en Rusland het kwaliteits
probleem te lyf zijn gegaan. Engeland met
de „Fairtry", het fabrieksschip, dat ette
lijke millioenen kostte, Frankrijk langs een
geheel andere en typisch-nationale weg,
die van de zoute-visserij, welke dus voor
een verdere beschouwing in dit kader niet
in aanmerking komt en Amerika op een
uitermate rationele manier: met de vries-
trawler „Delaware". Ook Rusland en Duits
land zoeken naar oplossingen om de vers
gevangen vis zo vers mogelijk aan de wal
te krijgen en wanneer Nederland deel wil
hebben in de toekomstige ontwikkeling
van de steeds belangrijker wordende verre
visserij, dan zal men juist deze research
in de plannen moeten verdiskonteren.
Er zijn, In grote trekken genomen, twee
oplossingen mogelijk: de oplossing „Fair
try", de over .het hek vissende reuzen-
trawler, die de vis vriest en filetteert en
aldus een diepgevroren en panklaar produkt
aflevert en de „Delaware", die de ganse
vangst compleet invriest. Men weet nog
niet nauwkeurig, of het fabrieksschip
„Fairtry" rendabel te maken is, maar het
is in elk geval enige malen „vol" binnen
gelopen en dan zullen de kosten er zeker
uit moeten komen. Maar het blijft voor
Nederlandse en zelfs voor buitenlandse
visserijbegrippen een dure en riskante op
lossing. Duur, omdat deze drijvende fabriek
met haar tachtig opvarenden en haar kost
bare exploitatie wel heel goed mag be
sommen wil men „er uit springen", riskant,
omdat één misse reis een zo ernstige terug
slag in de exploitatie kan veroorzaken, dat
zij lang nawerkt op de verdere ontwikke
ling van dit in wezen boeiende probeersel.
Voor een klein en „ondiep" land als het
onze zal het bovendien moeilijk zijn, de
hoeveelheden filets, die van zulk een fa-
briekstrawler épfkomen, te verwerken, ten
zij er een ruime export mogelijk is. Die in
theorie overigens geheel niet uitgesloten
moet worden geacht. Niettemin lijkt een
fabrieksschip van de omvang van de „Fair
try" voorlopig onder de zeer vrome wensen
te moeten worden gerangschikt.
Een bijkomstigheid, die zwaar weegt is
bovendien het feit, dat alle experimenten
met diepvriezen op zee tot nu toe misluk
ten, behalve de proef met de Amerikaanse
„Tuna Clipper", die echter onder geheel
andere omstandigheden werkte dan in de
landen rond de Noordzee voorkomen en
die bovendien op een „sterke" vissoort, de
tonijn joeg. En die bovendien onregel
matigheden in de vangst wist op te vangen.
Want daarmee kampt de gemiddelde
trawler: een groot deel van de vangstcapa
citeit blijft ongebruikt. Als er veel ge
vangen wordt, blijft het schip drijven, om
dat de verwerking niet langer de over
vloed aan buit aan kan. Zodra er dus een
mogelijkheid zou zijn dat het verwerkings
systeem van de vangst aan de omvang
van de vangst wordt gebonden of aange
past, zou men de onrendabele momenten
op het schip kunnen opheffen. Bijvoor
beeld door een geheel ander systeem van
verwerking der vis te gaan toepassen. Er
is al eens geëxperimenteerd met anti
biotica als conserveringsmiddel er is
eveneens gedokterd aan een automati
sering van de verwerking.
Het Amerikaanse „freezing whole sy
stem" lijkt tot grote hoogte een antwoord
te kunnen geven op dit probleem. De
„Tuna Clipper" past het toe en het is een
methode, die in theorie zonder meer op
elke trawler te gebruiken is.
De Amerikaanse regering, die het belang
van deze methode onmiddellijk inzag, heeft
op de onderzoekingstrawler „Delaware",
een schip van de omvang van de „Post
boy", dit „freezing whole"-systeem na la
ten zoeken en daarbij zijn bijzonder be
langwekkende feiten aan de dag getreden.
Amerika zou Amerika niet zijn geweest,
wanneer het gehele probleem niet zou zijn
aangepakt met de behandeling van de
vis en aan de wal inbegrepen.
Het systeem komt neer op een eenvou
dige installatie, die in feite op elke trawler
past en die de hele vangst vriest door
middel van een soort „lift" op het' werk-
dek, die de vangst bevroren en wel naar
onderkoelde visruimen transporteert. Daar
kan zij naar believen in kisten of los wor
den opgeslagen en wanneer het schip aan
de wal is, wordt de vangst drie uur in
lauw water gelegd, gefileerd en opnieuw
diepgevroren, waardoor men een prachtig
vers produkt krijgt, dat de strijd tegen de
„echte" verse vis vol goede moed op kan
nemen.
De installatie, waarmee de proeven nog
voortduren, bestaat uit een grote, smalle
vriestank, die in de lengterichting van het
schip is geplaatst en waar de vis alleen op
grootte gesorteerd in verdwijnt, zonder
haar vooraf te strippen.
Wat kan Nederland hiervan leren?
Van de Delaware zelf wellicht alleen de
theorie, die het mogelijk maakt een
vangst zonder een enorm-kostbare en
ingewikkelde installatie gevroren aan
wal te brengen. Maar van een grote
Delaware, gesteld, dat die er zou kun
nen komen, ware veel profijt te trekken
voor de verre visserij, die er eens van
moet komen. Want hiermee is het grote
bezwaar van de kwaliteit der vis, weg
te nemen.
Er zal echter uitgebreid geëxperimen
teerd moeten worden en het is de vraag, of
hiervoor aandacht en geld is. (Dit research-
werk zou zichzelf kunnen bedruipen, wan
neer men zulk een „proefschip" een zo
groot mogelijke vangst liet aanbrengen,
maar aangezien zulks blijkbaar tegen de
regelen der overheid indruist, zal een ex
perimenteel schip voor de verre visserij
voorlopig eveneens wel tot de vrome wen
sen blijven behoren.) Niettemin is er voor
een verre visserij, die afstapt van de ver-
OOOOOOCXXJOOOOOOOOOOOCXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXJOOOOCXXXXXXXX
jj VERRE VISSERIJ blijft een verre j
- wens voor velen, die het visserij-
ij bedrijf een warm hart toedragen,
maar de toekomst niet zo erg op-
timistisch zien, wanneer deze toe-
I komst geen radikale veranderingen
voor de Nederlandse visserij met zich i
brengt. Onder verre visserij wordt dan
meestal simpelweg verstaan het doen
vissen van een flinke trawler in del
i wateren rond IJsland, de Lofodden
lof desnoods de Barendszzee.
Of daarmee het probleem niet wat
S te eenvoudig wordt gesteld is een
vraag, die wij in de loop der tijden
reeds .meermalen aan deskundigen s
van verschillende opvatting hebben
voorgelegd. Uit de antwoorden van
enigen hunner, onder wie drs. C. J.
Bottemanne uit Voorburg, ex-hoofd j
van het Instituut voor de zeevisserij j
>in Indonesië, die pas terug is uit\
Mexico en Zuid-Amerika en kan bo- s
gen op een langdurige confrontatie S
met de visserij van legio landen, die
1 voorts ook in UNO- en NEDECO-1
verband studie maakte van de visserij
j van de meest uiteenlopende mogend-
heden, stelden wij bijgaande beschou-
wing samen. Daarin werden de me-
ningen van ettelijke dezer deskun- j
I digen verwerkt en de conclusies, die
er uit volgen leken ons van zulk een
belang op een moment, dat in Neder-
land wederom gedacht wordt aan een
5 verlegging van de visgronden naar
de verre zeeën, dat wij dit artikel
gaarne aan onze lezers voorleggen.
>3ooooooooooooooooocoooooooooooooooooocooooocooocococx>oa
ouderde systemen, van ijsgekoelde vang
sten en drieweekse reizen met een aan
vechtbare kwaliteit als gevolg, zoveel te
onderzoeken op het punt van het vriezen
zelf, de constructie van het schip en de vis-
behandeling aan boord, dat zulk een Ne
derlandse Delaware bepaald geen luxe zou
hoeven te zijn, wanneer het ernst zou wor
den met die verre visserij. En als het ernst
wordt, dan zal men moeten zorgen bij de
tijd te blijven, opdat de nabuurlanden, die
de ontwikkeling op de voet volgen, niet
een schrikwekkende voorsprong beüouden
op een landje, dat de zee zegt te willen
beploegen, maar niet op tijd heeft willen
zaaien.
Amsterdam. GemUniversiteit.) Geslaagd
voor het kandidaatsexamen rechtsweten
schappen mevr. C. I. NiemeyerVan de Wall
te Haarlem. (Verbetering)
Leiden: Doctoraal examen Rechten: J. P.
Snoep, M. A. J. Engels en J. J. A. A. Frant-
zen, allen te Den Haag.
Nijmegen. Doctoraal examen Sociale We
tenschapen: A. Th. L. P. M. Teunissen,
Nuland.
Zomerzegels voor 1956 zijn gewijd aan de herdenking van Rembrandt. De voorstellingen op deze zegels bestaan uit details
i etsen van de beroemde meester, voor zover het één-kleurige zegels betreft, uitgevoerd in plaatdruk. Estetisch werden
ontwerpen voor deze nieuwe zegels verzorgd door de heren S. L. Hartz uit Haarlem en J. van Krimpen uit Heemstede,
itstgenoemde tekende tevens de tekst en de waardecijfers. De zegels zijn gedrukt bij de Grafische Inrichting Joh. Enschede
Zonen te Haarlem. De waarden, voorstellingen en kleuren zijn: 2 3 cent, boer met hoge muts uitgevoerd in blauw-grijs
nksboven); 5 3 cent, jonge Tobias en engel, uitgevoerd in groen-grijs (rechtsboven); 7 5 cent, Pers met bonten muts,
itgevoerd 'in goud-bruin (links-onder); 10 5 cent, de oude blinde Tobias, uitgevoerd in donker-groen (rechts-onder) en
25 8 cent, zelfportret van 1639, uitgevoerd in byuin-rood (midden). De zegels zijn groot 30 X 37, 125 mm. en de beeld
rechthoek meet 27 X 34 mm. Zij zijn verkrijgbaar aan de postkantoren van 23 april tot en met 22 juni 1956, en blijven geldig
voor de frankering tot en met 31 december van het volgend jaar.
De Nederlandse organisatie voor Zuiver
Wetenschappelijk Onderzoek heeft prof. dir.
G. A. Lindeboom, hoogleraar in de Interne
Geneeskunde en in de encyclopedie der
Medische Wetenschappen aan de Vrije Uni
versiteit te Amsterdam een subsidie ver
leend voor het doen uitgeven van een ver
taling van ruim negentig brieven van Her
man Boerhaave. Deze brieven, d'ie door
prof. Lindeboom uit het Latijn zijn ver
taald, zullen in deze zomer verschijnen. Het
betreft hier brieven, die Herman Boerhaave
gedurende de jaren 17141738 aan zijn
leerling Joannes Baptista Bassand heeft
■geschreven, die van 16801742 leefde en
lijfarts was van de keizerlijke familie in
Wenen, Vaak vergezelde hij het Oostenrijk
se leger op zijn tochten en hij maakte
voorts tal van reizen, onder meer naar En
geland'.
De correspondentie tussen Boerhaave en
Bassand' vond haar begin in een medisch
advies dat de laatste aan zijn vroegere
leermeester vroeg tx>en een lid van de kei
zerlijke familie bevallen moest. Toch
draagt de daaruit voortgesproten briefwis
seling geen exclusief medisch karakter, om
dat zij zeer verschillende onderwerpen be
handelt. Behalve voor ertsen en gesteenten
interesseerde Boerhaave zich zeer voor
planten en zaden hij was namelijk in
1709 tot hogleraar in de geneeskunde en in
de kruidkunde benoemd en hij trachtte
deze uit alle delen der wereld te verzame
len. Vandaar dat hij Bassand vroeg hem
ertsen, planten en zaden uit Oostenrijk en
Hongarije te willen zenden. Hoe belangrijk
Boerhaave's botanische activiteit is geweest,
blijkt onder meer uit de twee catalogi, die
hij respectievelijk in 1710 en 1720 voor de
Hortus Botanicus maakte, waarvan hij di
recteur was en die hij als zijn „troetelkind"
beschouwde. Door zijn toedoen kon de
tweede catalogus met enige duizenden aan
winsten worden uitgebreid, afkomstig uit
Indië, Ceylon, China, Klein-Azië en andere
landen.
Duidelijk beeld
Wanneer men deze brieven aandachtig
leest, zo zegt prof. Lindeboom, dan treedt
het beeld van de grote geleerde duidelijk
naar voren. Daarom is het eigenlijk ver
wonderlijk dat Nederland tot dusverre geen
aandacht aan deze briefwisseling heeft ge
schonken. In 1778 werden de bewuste brie
ven door een anoniem geleerde uit het kei
zerlijk archief te Wenen gehaald en gepu
bliceerd. Vermeld dient te worden dat deze
geleerde nog getracht heeft de antwoorden
op de brieven in handen te krijgen en zich
daartoe met Boerhaave's dochter in ver
binding heeft gesteld. Hij moest echter ver
nemen d'at deze antwoorden niet meer aan
wezig waren. Drie jaar later verscheen er
van deze editie een Duitse vertaling.
Deze brieven hebben niets te maken met
de brieven en handschriften van Boer
haave, die prof. Lindeboom enige tijd ge
leden op de microfilm uit Rusland ontvan
gen heeft.
De Nederlandse Spoorwegen hebben
plannen voor nieuwbouw of herstel van
zeven spoorbruggen. Ht is de bedoeling dat
in 1962 de laatste hiervan zal zijn voltooid.
Het eerst is de spoorbrug over de Maas
in Maastricht aan de beurt. Thans ligt daar
een hulpbrug, die slechts met een snelheid
van 5 k.m. per uur mag worden bereden.
In de loop van dit jaar zal de nieuwe on
derbouw worden gemaakt, waarna men
nog in de komende winter of anders in
het voorjaar van 1957 de bovenbouw zal
monteren.
Maastricht krijgt een enkelsporige brug
met een zogenaamde „verstijfde staaf-
boog" en één overspanning, die tot hef-
brug kan worden verbouwd, dit met het
oog op grotere schepen, die de Maas in de
toekomst zullen kunnen bevaren.
Na Maastricht komt Venlo aan de beurt.
Als sluitstuk van de grote werken die daar
in uitvoering zijn, wordt in 1957 begonnen
aan de bouw van een nieuwe dubbelspo-
rige brug. In hetzelfde jaar hoopt de rijks
waterstaat gereed te zijn met de nieuwe
verkeersbrug, waarvan thans de pijlers en
de beide opritten nagenoeg zijn voltooid.
Het wegverkeer maakt thans nog gebruik
van een Baileybrug, die op de pijlers van
de oude spoorbrug ligt. In 1958 en 1959
zullen de bruggen over de IJsel bij Zut-
kelsporige bruggen, vermoedelijk met aan
De eerste wordt dubbelsporig gemaakt. Bij
Deventer komen twee geheel nieuwe en-
klsporige bruggen, vermoedelijk met aan
weerszijden paden voor voetgangers en
wielrijders.
In 1960 komt dan de spoorbrug bij Wes
tervoort aan de beurt. Daar ligt thans een
enkelsporige brug, een bouwsel uit de res
ten die men in April 1945 vond en uit een
Engelse Hamilton hulpbrug. Voor de laat
ste moest een hulppijler in de rivier wor
den geplaatst.
Bij het definitieve herstel zal deze Ha-
miltonbrug worden vervangen door een
langere overspanning, die weer op beide
oeverpijlers kan rusten. Aan weerszijden
van de rivier komen vier uiterwaarden-
overspanningen. Er zullen naast elkaar
twee enkelsporige bruggen worden ge
bouwd. Daarmee zal dan een knelpunt zijn
weggenomen uit de belangrijke verbinding
in het treinverkeer met Duitsland.
Voor 1961 staat de vernieuwing van de
brug bij Baanhoek op het programma. Een
deel ervan zal beweegbaar worden ge
maakt. Het wordt een enkelsporige brug.
Rijkswaterstaat zal op dezelfde onder
bouw een verkeersbrug ernaast bouwen.
Voor 1962 vermeldt het bruggeplan de
bouw van een tweede enkelsporige brug
bij Hedel over de Maas. Deze belangrijke
noordzuid-verbinding zal daardoor dus
ook dubbelsporig worden.
Bij Gennep zal de oude brug, die in Ven
lo vrijkomt, over de Maas worden gelegd
en bij Mook aan de Maas tenslotte zal men
een nieuwe brug samenstellen uit een deel
van de oude Moerdijkbrug en een Engelse
Hamiltonbrug. Beide projecten zullen vóór
1960 zijn verwezenlijkt.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te SchiMwolde B. E, v. Buuren
te Marrum; te Edë J. Wieman te Oudewa
ter; te Tietjerk (toez.) T. D. van Soest te
R ijnzaters woude
Geref. Kerken
Tweetal te Hazerswoude Joh. Heule te
Edam en R. van Reenen te Capelle a. d.
IJsel.
Beroepen te Hemelum A. L. Janse de
Jonge, cand. te Heerjansdam.
Chr. Geref. Kerken
Aangenomen naar Edmanton (Alberta)
B. Nederlof (B.L.) voorheen te Dokkum.
Beroepen te Rotterdam-Kralingen M.
Vlietstra te Eemdijk.
Vrijdag zijn op de Dam te Amsterdam de laatste beelden, twee mannenfiguren, de
tweede leeuw en enige beelden van honden, aangevoerd voor het daar in aanbouw
zijnde nationale monument, dat op 4 mei a.s. door Koningin Juliana zal worden
onthuld. De foto laat zien hoe een van de mannenfiguren op zijn plaats
wordt gehesen.
De Algemene Nederlandse Onderwijzers
Federatie (ANOF) heeft in een brief aan
de minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen talrijke bezwaren geuit
tegen de nieuwste spellingvoorschriften.
Een van die bezwaren is dat bepaalde re
gels voor de scholen worden aanbevolen,
maar voor de departementen worden voor
geschreven.
De scholen zijn in feite vrij die aandui
ding te kiezen, die zij wensen. De verplich
ting voor de departementen betekent, dat
jonge ambtenaren straks een ander taal
gebruik moeten volgen dan het gebruik,
dat de school hun leerde. De ANOF meent
voorts, dat de school op den duur niet vrij
kan zijn ten opzichte van een taalgebruik,
dat in ambtelijke stukken voorschrift is.
Wat de naamvalsuitgang betreft, merkt
de ANOF op, dat er geen eenheid is in de
officiële stukken, die thans het spelling
vraagstuk pogen te regelen.
Wat betreft de verdeling in lettergrepen
merkt de ANOF op, dat de regels die de
woordenlijst geeft, geenszins van dien aard
zijn, dat de lagere school hieraan het no
dige houvast heeft. Wat het aaneenschrij
ven der woorden betreft constateert de
ANOF, dat speciaal bij de numeralia voor
het kind moeilijkheden zijn geschapen, die
voorkomen hadden kunnen worden (twee
entwintig, achtentwintig, driehonderddui
zend, maar tweehonderd zeven, tweehon
derd zeven duizend).
Ook over de behandeling van de tussen
letter kan de ANOF niet enthousiast zijn.
Wanneer het eerste lid noodzakelijk aan
een meervoud doet denken, wordt de tus
senletter geschreven: boekenkast, krenten
brood. Maar daarnaast: brieveweger (tel
kens een brief tegelijk), bessesap (kan van
één bes zijn). De ANOF meent, dat hier in
pedagogisch opzicht zeer grote moeilijk
heden liggen. Zij adviseert de tussenletter
n geheel te laten vervallen.
De principes, die in het spellingbesluit
gevolgd zijn bij het schrijven van bastaard
woorden, acht de ANOF op pedagogische
gronden aanvechtbaar. Het bezwaar tegen
de voorgestelde regeling van de schrijfwijze
der bastaardwoorden is, dat elk woord af
zonderlijk bezien moet worden en dat het
uiterst moeilijk is groepen van woorden
onder bepaalde regels te laten vallen.
De scheiding tussen vreemde woorden
en woorden, die reeds geheel in het Neder
lands zijn opgenomen levert in veel ge
vallen moeilijkheden op: kokos wordt als
een Nederlands, cacao als een vreemd
woord beschouwd.
De ANOF vreest, dat door deze regeling
een chaotische toestand ontstaat in de
schrijfwijze der bastaardwoorden. Zij
dringt ten sterkste aan op eenheid.
In de ouderdom van 69 jaar is in Lim-
men overleden ds. W. A. Kastein, emeri
tus-predikant van de Nederlands Hervorm
de kerk.
Ds. Kastein werd op 20 mei 1886 in
Haarlem, waar zijn vader godsdienstonder
wijzer was geboren. Hij bezocht het gym
nasium in Arnhem en studeerde aan de
rijksuniversiteit in Utrecht. In 1912 werd
hij kandidaat in Overijsel. Op 18 januari
1914 bevestigde wijlen ds. J. Deetman van
Andijk hem in Wervershoof in het predik
ambt. In 1916 vertrok hij naar Aatswoud,
in 1919 naar Hoogkarspel. In 1934 verkreeg
ds. Kastein eervol ontslag met de bevoegd
heid van emeritus wegens zijn benoeming
tot voorganger van de afdeling Kampen
van de vereniging van vrijzinnig hervorm
den. Als zodanig is hij maar kort werk
zaam geweest want reeds op 27 oktober
1935 verbond hij zich aan zijn laatste ge
meente in Graft-De Ryp waar hij werk
zaam is geweest tot aan zijn emeritaat op
1 februari 1954, waarna hij zich in Lim-
men vestigde.
Hij had zititng in het slassicaal bestuur
van Hoorn en was bestuurslid van de
stichting „Avondlicht" in Hoorn, secretaris
van het kringbestuur der diaconale gezins
verpleging in de classis Hoorn en secretaris
van de afdeling De Streek van het Neder
lands zendelinggenootschap.
Uit trein gevallen. Bij Terschuur is de
40-jarige conducteur R. Zetzema uit Amers
foort uit een electrische trein gevallen. Hij
werd ernstig gewond en is naar een zieken
huis te Amersfoort overgebracht. De oorzaak
van het ongeluk is niet bekend.
Het Amsterdams hof heeft vrijdag een
Heemsteeds vertegenwoordiger vrijgespro
ken, die door de Haarlemse rechtbank tot
een gevangenisstraf van zeven maanden
was veroordeeld wegens oplichting.
Hij was ervan verdacht, dat hij een
Heemsteedse koopman, met wie hij veel
zaken deed, voor een bedrag van f 3500
zou hebben opgelicht. Volgens de koopman
zou hij hem dit bedrag op een dag te leen
gevraagd hebben om een belastingschuld
te betalen, met de mededeling, dat hij voor
het moment zonder contanten zat. De ver
tegenwoordiger zelf had echter verklaard,
het geld te hebben geleend voor de uitbe
taling van zijn arbeiders (want hij had te
vens een fabriek). Zijn verdediger mr. O.
H. van Wijk vestigde er zowel voor de
rechtbank als voor het hof de aandacht op,
dat zijn cliënt toen hij het geld leende, in
de mening verkeerde, dat hij een vermo
gend man was. Ook de rapporten van ac
countants toonden dat aan, aldus mr. Van
Wijk, die in dit geval alle opzet van de
hand meende te kunnen wijzen. Het fail
lissement van de vertegenwoordiger, dat
door de koopman was aangevraagd, was
volgens de raadsman volkomen ten on
rechte uitgesproken.
De officier van justitie bij de Haarlem
se rechtbank had niettemin een gevange
nisstraf van negen maanden geëist en de
rechtbank had zeven maanden opgelegd.
De procureur-generaal van het hof te
Amsterdam had vier maanden gevangenis
straf geëist, maar het hof achtte het be
wijs niet geleverd en sprak de vertegen
woordiger vrij.
ZATERDAG 17 MAART
Minerva: „Meisjes zonder beroep", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Palace: „The French line", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Summer mad
ness", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „De ge
lieven van Verona", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Lido: ,,M' seur la Caille", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Roxy: „Shot gun", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „De duivelsgeneraal", 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „De biecht van een
moordenaar", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido:
Nachtvoorstelling „Levend ingemetseld", 18
jaar, 23.30 uur. Stadsschuowburg: 8 uur, De
Nederlandse Comedde geeft een voorstelling
van „Van de brug af gezien".
ZONDAG 18 MAART
Minerva: „Uit de brand ben je", alle leeft.,
2 en 4.15 uur. „Meisjes zonder beroep", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „The French line",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Sum
mer madness", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Studio: „De gelieven van Verona", 14 jaar, 2,
4.15, 9.15 uur. Lido: ,,M'sieur la Caille", 18
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Shot gun",
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De
duivelsgeneraal", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „De biecht van een moor
denaar", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
„La vie commence demain", 18 jaar, 10.30
uur. Lido: „La Traviata", 14 jaar, 11 uur.
Studio: „De witte droom", alle leeft., 11 uur.
Stadsschouwburg: 8 uur, De Nederlandse
Comedie geeft een voorstelling van „Koud
licht". Concertgebouw: 2.30, 7 en 9.15 uur,
Vertoning van de film „Tot vijf over twaalf"!
Nieuwe kerk: 7 uur, Bijzondere dienst onder
leiding van ds. G. Snijders. Zuiderkapel: 10
uur, Dienst onder pred. W. Dubbeldam, 8 uur:
Filmavond voor de jeugd. Gebouw Cultura:
10.30 uur, Wijdingsmorgen van de Ned. Ver.
van Spiritisten „Harmonia". Spreker A. Wun-
derink.
MAANDAG 19 MAART
Palace: „The French line", 18 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Summer madness", 18
ajar, 2, 7 en 9.15 uur. Studio: „De gelieven
van Verona", 14 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
,,M' siur la Caille", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Roxy: „Gangsters vergeten niet", 18
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Boef
je", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva-
theater, 8.15 uur: Voor de Heemsteedse
Kunstkring geeft thans Henkemans een
pianorecital. Concertgebouw: 7 en 9.15 uur,
Vertoning van de film, „Tot vijf over twaalf".
Begijnhofkapel: 8 uur, Interkerkelijke samen
komst. Zangdienst van 7.30 uur af. Ge
bouw Zang en Vriendschap: 8 uur, Bijeen
komst van het geestelijk centrum „De gro
tere wereld".
