Gereformeerde Kerk kreeg de garantie voor vijf ton niet van Velsens raad IJmuider Courant Kennemer antaarn Havenberichten „Duinwijk''-krediet van 5i miljoen voor 268 huizen goedgekeurd Old Clothes New Aanmeldingsformulier bij de vijf Porcellana 9 DRY CLEANING ONLY Leeszaal-dependance in Noord Huizen op boxen Smallere woning" De kerk in het midden Te nauwe binding Kosteloos, zonder risico V oorkeuren W or steling Apart en niet duur WOENSDAG 21 MAART 1956 VELSENS RAAD heeft zich gisteravond en vannacht in drie agendapunten terdege vastgebeten: het omstreden W. F. Visserhuis, de Duinwijkplannen en het adres van de kerke- raad der Gereformeerde kerk in IJmuiden aangaande een subsidie in de stichtingskosten ad 15 percent van een kerk gebouw en een garantie inzake een lening van vijf ton. Het „kerkevoorstel" verwekte zowel in de raad als in het college twee stromingen, die in een hooggestemd debat aan elkaar werden getoetst. Tenslotte verloor het minder heidsstandpunt, dat de garantie als een helpende hand aan de zwaargetroffen Gereformeerden wenste te zien en er geen enkel risiko achter zag zelfs al zou er gevaar voor liquiditeit zijn dan nog heeft de overheid een taak in deze, meende wethouder De Boer (arbeid, onderwijs en cultu rele zaken) het van de meerderheid in college en raad. Met 17 tegen 14 stemmen sneuvelde het ideaal, dat door de weerstrevende meerderheid weliswaar werd gewaardeerd maar op zakelijke gronden niet kon worden aanvaard: als bij executie, wanneer het daar onverhoopt van mocht komen, de raad toch niet tot het uiterste zou gaan, is de garantie ook niet reëel. Voorts werd het woningplan voor „Duinwijk", dat 5/ miljoen gaat kosten en 286 nieuwe huizen op levert, met tevredenheid goedgekeurd en is, zoals uit een apart verslag blijkt, langdurig gepraat over de naargeestige situatie, die rond het nieuwe „W. F. Visserhuis" is ontstaan. ADVERTENTIE KONINGSPLEIN 10 - TELEFOON 4880 De heer v. Os v. d. Abeelen (Arbeid) kreeg op een informatie omtrent een grond- verkoop van wethouder Verbeek ten antwoord, dat de MEKOG oorspronkelijk haar nieuwe laboratorium op een gehuurd stuk grond had willen zetten, maar later liever de grond kocht. De prijs mag geen gevolgen hebben op de toekomstige ver kopen er is een heleboel misère met de tuinders geweest, eer de grond vrij was, zo zei de heer v. Os namelijk en wethouder Verbeek merkte op, dat al deze ellende en de grote investeringen er niet in verdis- konteerd zijn maar wethouder Verbeek wilde daarom de zaak nog wel eens in het college bespreken. De toezegging aan de MEKOG was inmiddels al gedaan, maar het blijft wel een wat vreemde zaak; de heer V a n O s had in zijn dupliek eigen lijk wel de hele grondverkoop aan Hoog ovens nog eens aan de orde willen stellen. ,.Om een redelijke gasprijs te krijgen," wierp de heer v. Leusen «r snedig tus sen. De redelijkheid hiervan nauwkeurig te omschrijven is moeilijk, verklaarde de wethouder eerlijk, maar hij adviseerde de raad het voorstel wel aan te nemen, het geen dan ook geschiedde. De heer Schilling (CPN) had de heer Disselköter een opmerking horen maken, dat de BB in de toekomst misschien niet meer nodig zou zijn, zulks naar aan leiding van de verbouwing van „Kriem- hilde" (waar de communisten zich duide lijk tegen te weer stelden) en wilde nu wel eens haring of kuit hebben; wethouder Verbeek beantwoordde de heer Dissel köter naar eer en geweten: als de BB, zoals deze bedoelde, eens wat minder omvangrijk wordt, zijn er nog niet zoveel risico's aan verbonden behalve dan de geïnvesteerde bedragen in het huis. Als er grote sommen op lange termijn aan de orde komen, zal toch wel degelijk de suggestie naar voren komen hoe het dan allemaal moet met de financiën. Dat bedoelde de heer Dissel köter dan ook; de heer Schilling kreeg ver der geen antwoord en „Kriemhilde" zal worden verbouwd met de communisten tegen. Het inrichten van dependance voor de openbare leeszaal en een onderkomen voor het jeugdwerk in de panden Wijkerstraat- weg 77 en 79 werden door de heren Lips (A.R.) en W i 1 j o u w (Arbeid) uiteraard toegejuicht; alleen stelde de heer W i 1- j o u w een paar bijkomstige vragen, waarna de heer Kruisman (CPN) hen gelde naar een permanente oplossing, die deze „nooduitgaaf' zou voorkomen. Wethouder D e B o e r (Arbeid) vertelde, dat de dependance en het jeugdhonk wel licht meer dan vijf jaar, zelfs acht of mis schien wel twaalf jaar een onderkomen in deze panden zullen kunnen vinden. Voor een leeszaal worden de nieuwbouwplannen inmiddels verder uitgewerkt; het jeugd werk is uitermate tevreden met deze oude panden. Deel twee van de voordracht werd door wethouder Verbeek afgehandeld en de heer Wiljouw kréég van hém te horen, dat de gebouwen zijn aangekocht om er scholen voor in de plaats te zetten. De beide huizen staan er echter nu nog en ze kunnen nuttig worden gemaakt ten koste van niet veel geld; de bestemming van het pand van de Velser Manufacturenhandel, dat eveneens verdwijnen moet, is nog niet geheel duidelijk. „Een nieuw gebouw vergt heel wat meer voorbereidingen," kreeg de heer Kruisman te horen, „als de plannen klaar zijn. kan het nog altijd stuiten op het bouwvolume." Een lijstje voorschotten aan schoolbe sturen werd vlot afgewerkt, maar de voor zittershamer stokte. Het woningbouwplan „Duinwijk" kon weliswaar de instemming van de heer Kruisman wegdragen, maar hij was toch wel angstig geworden over de auto boxen onder de huizen, als ze verhuurd worden. Benzinedampen, burengerucht en clan destiene werkplaatsjes zouden heel wat narigheid kunnen veroorzaken, meende hij; de heer Hartman (Arbeid) stemde daar entegen van harte met het kostbare plan in, al hing bij hem ook de vraag van de even tuele overlast door de autoboxen. De heer Lips (A.R.), zich eveneens verheugd tonende over deze bijdrage aan de Velsen- se huizenvoorraad, informeerde naar de overeenstemming tussen de 5,5 miljoen ge raamde kosten en de veelbesproken curve- prijs. Hij pleitte voor de droogruimten in bepaalde panden en wees er voorts op, dat de verdiepingen op 2,70 m. zijn getekend, terwijl B. en W. tijdens de begrotingsbe handeling toezegden terug te komen op de ideale woningbouw en er 10 centimeter af te halen op het hele plan zou het zo'n 17.000 kunnen schelen, hetgeen hij een niet te verwaarlozen faktor noemde. Nu er ook plannen liggen voor de coöpe ratieve woningbouwvereniging en „Eigen Haard" lijkt deze vraag wel gerechtvaar digd de heer Nujrens (Kath.), tevre den constaterende, dat er weer gebouwd zal worden, sloot zich bij de teneur van deze vragen van de heer Lips aan. Wethouder Verbeek repliceerde, dat in de plannen geheel gerekend is op de autoboxen en wat de bouw betreft; het is geen nieuwe situatie in den lande en er kan van alles aan een goede afdichting worden gedaan. Er kan natuurlijk op gelet worden, dat een box niet als een smederij tje wordt verhuurd. Ten aanzien van een „smallere" woning vertelde de wethouder, dat de curveprijs met de nieuwbouwplannen bereikt is: deze huizen blijven binnen de grenzen. Er is dus geen aanleiding om de verdiepingen lager te maken als het niet hoeft, is het maar beter het niet te doen. Verbeteringen zijn dergelijke versmallingen nooit; bovendien heeft Velsen echt geen uitzonderlijke bouw voorschriften en er zit maar weinig ruimte voor versoberingen in, behalve misschien dan deze 10 centimeter. De coöperatieve woningbouwverenigingen en „Eigen Haard' ondervinden momenteel de steun van de direkteuren van de dienst voor de.Volkshuisvesting, de heer J. Stuur man, en de wethouder spraken de verwach ting uit dat het met deze semi-partikuiiere bouw dezelfde kant uitgaat als de nu goed gekeurde projekten. Men zette na goedkeuring van de huizen het mes in de kerk: de heer v. Os beet de (kerk)spits er af. Hij vroeg het diepste respect voor de offerzin in de gereformeer de gemeente van IJmuiden, die zozeer werd getroffen. Maar niettemin wilde hij de ver delende rechtvaardigheid blijven huldigen nu het gaat om een steun in de subsidie- kosten en een garantie voor de lening ad 500.000,—. Daar ligt dan de conflictstor, meende de socialistische fraktievoorzitter, die zijn verzoek om het verzoek niet in te willigen samen met alle leden zijner fraktie, op wethouder D e B o e r na, mo tiveerde met een ietwat bewogen toe lichting. Het raadsstuk had hem name lijk de overtuiging bijgebracht, dat een garantie de executeerbaarheid van het onderpand in het geding brengt er worden in zulke gevallen dezelfde maat staven aangelegd als bij een lening, want een garantie is immers een poten tiële schuld. Mocht de lening gegarandeerd worden en werd hij later voor de noodzaak ge plaatst het onderpand de kerk te executeren, dan zou hij aan zulk een exe cutie beslist zijn stem niet willen geven. Dus ook niet thans aan het garantievoor- stel. Men moet zich kunnen losmaken van hartsargumenten, meende hij; het verdie pen van de overheidssteun aan kerken is op het ogenblik een kwestie geworden en ook daarom achtte hij het niet advisabel vooruit te lopen op een eventuele rijksregeling. De offervaardigheid der Gereformeerden gaf hem nog een argument in de mond: zou het niet juister zijn tegen de achtergrond van deze gemeenschapszin de laatste stap dan ook zelf te zetten en de verstrengeling van staat en kerk niet zover door te voeren als met dit voorstel. Tenslotte voerde hij aan, dat onlangs de 15 percent-regeling is goedgekeurd voor kerkbouw. Dit eerste geval deed hem af vragen, of het juist is, deze verordening niet alleen toe te passen maar er zelfs een bovenbouw op te zeiten, die allerlei prece denten zou kunnen scheppen. Hij besloot met de vurige hoop uit te spreken, dat kerk en gemeente hun gebouwen zullen krijgen. In beginsel ging de sympathie van de Katholieke fraktie naar de Gereformeerde kerk uit, zo begon de heer T o n i n o (Kath.), die zich echter met de meerder heid zijner fraktie, evenals de heer v. Os, achter afwijzing van het verzoek schaarde: Ondergetekende: Naam: Straat: Plaats: wenst zich met ingang van te abonneren op f 6.50 per kwartaal// 0.50 per week Handtekening: Doorhalen wat niet verlangd wordt. Zij die zich met ingang van 1 april 1956 per kwartaal abonneren, ontvangen de nummers tot en met 31 maart 1956 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe kwartaalabonné's dus niet voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen ook hij duchtte het gevaar van de executie en de nauwe liaison tussen staat en kerk. De afschuwelijke keuze van een eventuele executie wilde hij voorkomen en wanneer men redeneert, dat in geval van executie de raad toch niet tot het uiterste zal gaan, heeft de garantie-weer geen zin. Het moge waar zijn, zei de heer T o n i n o, dat de Gereformeerden uitermate zwaar geteis terd uit de oorlog te voorschijn kwamen, maar zo zullen er meer genootschappen in IJmuiden aan te wijzen zijn. Het is dus lichtelijk onvoorzichtig te noemen, het overigens sympathieke minderheidsvoor- stel uit het college te volgen, zo besloot de Katholieke vertegenwoordiger. Een ander geluid liet de heer v. D o n g e n (C.H.) horen, al had ook hèm verbazing bekropen bij de aanloop tot dit voorstel. Maar nu er twee kerken verwoest zijn van de Gereformeerden en de bouwkosten on mogelijk hoog zijn, de offervaardigheid de gemeente reeds een eind heeft gebracht en het gebrek aan ruimte schreeuwend wordt, is er toch wel veel voor te zeggen deze ge meente de helpende overheidshand te bieden. Deze garantie kost Velsen niets („dat hopen we dan maar" werd er geïnterrum peerd) en om al deze redenen steunden de C.H.-afgevaardigden het garantieverzoek. De heer D e J o n g (A.R.) wilde het ga rantieverzoek los zien van de kerkelijke subsidieregeling: ook als de daartoe strek kende verordening er niet was gekomen, hadden de Gereformeerden deze kreet om bijstand geuit. Er is nauwelijks een kerk in de gemeen te, die zo zwaar getroffen werd als deze, merkte hij op. Niettemin zijn twee van de drie vernielde kerken en twee verenigings gebouwen herrezen; de door de oorlog ver woeste derde kerk is nu ook dringend nodig. Het kerkbestuur is gaan cijferen en vroeg zich af, hoe dit plan te verwezenlij ken is het kan alleen lukken, als er een gunstig rentepercentage te bereiken is. Dat De onderlinge strijd bij De Pion De uitslagen van de in hotel Meijer ge speelde onderlinge wedstrijden van de Castricumse schaakclub De Pion zijn: Af deling B: D. KeetbaasJ. Schmidt 01, dir. A. de JonghN. Kortekaas 01, H. Schür- mannF. v. d. Bey 10. Afdeling C: C. MenkeJ. Lute 10, A. Kerstensnot. Cranenburgh remise, Th. v. VetzenP. Bakker 10. kan alleen lukken met de steun van de overheid en de Gereformeerden waagden dus de sprong naar de overheid, begrijpend, dat er bezwaren zijn. Het gaat niet om het profiteren het gaat om een zo laag mo gelijke rentevoet en een garantie is al vol doende. Hef exploitatietekort, dat er dreigt, kan niet de garantie uit de wereld worden ge holpen, menen de Gereformeerden en zij vonden in de heer De Jong een uitste kende pleitbezorger, die zich met warmte aansloot bij de minderheid in het college en een ernstig beroep op de raad deed te helpen., Voor eventuele navolgingen van dit sys teem hoeft weinig vrees te bestaan, meen de de AR-afgevaardigde, want ten eerste verkeert geen enkele kerkelijke gemeente in dezelfde moeilijke omstandigheden en bovendien: als deze kerk niet aan haar verplichtingen zou kunnen voldoen, dan zullen wéér de offerzin uit de gemeente redden. „Dacht u in gemoede, dat de leden van deze kerk de burgerlijke gemeente voor hun schulden laten opdraaien?", hield de heer De Jong de raad voor. En daar komt nog bij, dat de gezamenlijke Gereformeerde kerken het nimmer zover zouden laten komen. Zij zijn niet kapitaal krachtig, maar men zou onmiddellijk in de bres springen als één der onderdelen in nood zou komen te verkeren. Het is niet meer dan 'n kosteloos, vrien delijk gebaar zonder veel risico voor de burgerlijke gemeente, zo besloot de heer D e J o n g. Ook de vrijheid-fraktie was het niet gemakkelijk gevallen, haar oordeel te bepalen. Mevrouw H e ij k o o p was onder de in druk gekomen van de pleitrede van haar voorganger en zij hield zich wel deels vast aan de door de heer v. O s genoemde ge varen, maar executie zal alleen dan gebeu ren. als er geen Gereformeerde meer in heel Nederland over is. Het kost de ge meente niets dan het gebaar en zij ge loofde dus, dat deze kerk geholpen moet worden en komen er andere instanties in precies dezelfde précaire omstandigheden met gen gelijkluidend verzoek, dan is ook daar steun gewettigd. De heer Kruis man steunde namens de CPN-fractie het minderheidsvoorstel; weinig doorslagge vend vond hij het katholieke geluid, dat de kerk afhankelijk zou dreigen te worden van de overheid want dat zouden de Gere formeerden zelf nooit en te nimmer tole reren. Hij ging, evenals de heer Nuyens (Katholiek), welke laatste een afwijkend standpunt in zijn fraktie verdedigde, van de premisse uit, dat men hier te doen heeft met een oorlogsslachtoffer. Nu de kerk zelf probeert geld op de openbare geldmarkt los te maken is de binding met de staat al veel minder dreigend. De ge meente zal toch nimmer overwegen een wethouder in de kerkeraad te benoemen - wethouder Verbeek ontkende bij voor baat, dat hij benaderd was! - en daaren boven stelde de heer Nuyens, dat zowel de overheid als de kerkelijke gemeente zich moeten realiseren, dat de mogelijkheid van executie er in zit. Hoewel zoiets nooit zal gebeuren, meende de heer Nuyens toch, dat er bij eventuele financiële tekorten de gemeente heus wel even wil bijspringen. Voor nog geen vijftig dollar kan men zich in Amerika een bouwdoos aanschaffen, die, na enige uren verwoed knutselen, een complete helicopter oplevert. Het dingetje is niet bijster luxueus uitgevierd en men zit er in weer en wind onbeschermd op - maar het vliegtMocht tengevolge van een foutje de motor afslaan, dan zorgt de rotor er voor, dat men zoetjes dalend weer met beide benen op de grond komt. Het gewicht van het machientje is 250 (Engelse) ponden. zakelijk gezien is het verantwoord een „duwtje" te geven aan het kerkbestuur, om de exploitatie sluitend te maken. Het minderheidsstandpunt in het college werd mede namens wethouder De Boer verdedigd door wethouder A s c h o f f (CH, financiën), die uitging van de vraag, waar om dit kerkgenootschap bij de overheid heeft aangeklopt; als de gemeente de le ning garandeert kan men op een voorde lige manier aflossen en het scheelt boven dien in de rente. De principiële kwestie achter deze zaak is al eens eerder aan de orde geweest en zou te vangen zijn in de vraag of de overheid een kerk moet hel pen bij de financiering van haar nieuw bouw. Het feit, dat de raad daartegen eer der geen bezwaar heeft geopperd, maakte dit eerste verzoek los. De zakelijke merites van dit ideële geval zijn naar het oordeel van de wethouder zó verantwoord en de Gereformeerden staan zó sterk (er worden jaarlijks door 900 gezinnen tienduizenden guldens geof ferd) dat het risico beslist niet groot is. Met nadruk stelde hij, dat het volkomen theorie is, dat het fout zou kunnen lopen met de financiering uit de lidmaten zelf. Hij bleef echter doorredeneren op deze theoretische mogelijkheid - even zakelijk blijvend als de heer Nuyens deed. Mocht de kerk niet langer solvent zijn, dan zou men nog niet onmiddellijk tot executie van het onderpand hoeven over te gaan, te meer omdat de mentaliteit van de Gere formeerden er ook nog altijd is als moreel „onderpand". En bovendien heeft de Gere formeerde gemeente nog meer bezittingen: huizen en verenigingsgebouwen, die mede onderpand zijn. Inderdaad schept een ga rantie als deze precedenten - maar daarbij zou sterk het standpunt gehuldigd moeten worden, dat' alle financiële kaarten en ze kerheden op tafel komen. Daar zouden Maar dit was theorie, meende hij: zuiver dan de armsten de dupe van worden? Er is door de Velser kunst kring „Voor Allen" een onder zoekje ingesteld, dat u zal in teresseren - een onderzoekje namelijk naar de belangstel ling, die er onder de kinders van negen Velsense scholen broeit voor de cultuur. Welaan dan, liefhebbers van Bach en Chopin: uwe klassieken wor den door de jeugd klaarblij kelijk niet meer zeer gewaar deerd, slechts 7.54 percent (of wel 60 van de 796 leerlingen) heeft nog belangstelling voor de kamermuziek en, hetgeen al wat hoopvoller klinkt 21.48 percent wordt geboeid door groot orkest. De „Kleine Nacht- musik" is dus alweer wat meer in tel dan de kleine, tere mu ziekjes, die mij altoos aan kaarsen en crinolines doen denken. De jazz (van de schijn werpers en de sigarettenrook) won het glansrijk: 50.38 per cent en beztte in het algemeen gezien de derde plaats achter film (68.84 percent) en toneel '63.07 percent), waarbij bedacht dient te worden, dat velen voor twee culturele uitingen stem den. En nou niet meteen met het hoofd schudden en verbit terd gaan mokken, melieven. Glas over het asfalt Op de Lange Nieuwstraat overkwam een automobilist dat, wat vele automobilisten slechts in hun nachtmerriën medemaken: zijn voorportier sloeg open en door de vaart knetterde het dwars door de riemen en hengsels heen tegen het achterportier aan. Met het gevolg, dat beide ruiten in ontelbare diggelen vlogen, die gelijk boterham strooisel over het asfalt gin gen huppelen. De automobilist, die dit schokkende feit overkwam, reed, na sluiting van zijn ge molesteerd koetswerk, door. Niet juist van deze auto man, want hij had vele nako mende verkeersdeelnemers aan zich verplicht, indien hij even de glassplinters in de goot had geveegd. Dat er evenwel een sociaal-voelende Nieuwstraat-bewoner, dat ge val gezien hebbende, in de te lefoon steeg en de politie verwittigde over de glasvel- den voor zijn deur, maakte voor de mensheid weer wat goed. De politieman aan de andere zijde van de draad meende evenwel, dat hier geen taak voor de overheid was weggelegd en aldus bleef het glas dreigend liggen, zo dat er nu nog wel resten van te vinden zullen zijn. En nu vraagt een ooggetuige mij, wie dit alles had moeten beredde ren. Het antwoord lijkt mij gemakkelijk: hij óók. De po litie had niet zo- direct de bal moeten terugkaatsen, maar de burger moet niet zo onmid dellijk op de „gemeente" terug vallen. Als mèt het autoraam de automan er uit was geval len, had hij vermoedelijk niet meer kunnen of willen rede neren: „Dit is overheidstaak even bellen of er iemand de brokken kan komen op vegen". Hem had, vrinden, de bezem gesierd gelijk eens Maerten Harpertszoon Tromp. Jan Kolle bijna in het goud De week Is goed begonnen voor de 57-jarige administra- tief-ambtenaar van 't Staats- vissershavenbedrijf, Jan Kolle, die deze dag na veertig jaren harde en trouwe dienst, na veertig jaren plezierige ka meraadschap en collegiali teit en een daaruit voort vloeiende wijde vriendenkring tot de dag der huldiging ge raakte. Meneer Van Eerde heef hem toegesproken in zijn huis aan de Lijsterlaan, achter welke prijzende toespraak een enve loppe school en namens het personeel is de jubilaris een omvangrijke mand met bloe men overhandigd die nog lang zal herinneren aan dit festijn van arbeidstrouw en volhar ding. Het is de hele maandag zo'n beetje feest gebleven voor de jubilaris, die nu eens niet naar de Noordzijde hoefde en vele handen heeft mogen drukken van mensen, die vol ledig meenden wat zij zeiden. Ook mijn felicitaties alsnog. Gele palen op een rijtje Beangste dames, die wel eens niet ten onrechte de lange weg tussen Beverwijk en Wijk aan Zee vreesden als de witte draad niet meer van de zwarte te onderscheiden is, om met een vrind uit Indo nesië te spreken, zullen voortaan zorgeloos de weg kunnen bepeddelen. Want het licht is er nu en in een paar jaar is dit hobbeligste aller straatweggetjes, een badplaats onwaardig, nu veranderd in een luxueuze autostrada-met- mooie-TL-lampen op gele masten. En straks zelfs fraaie heesters langs het kantje, want toen de grond toch on dersteboven moest voor het leggen der kabels (in de hob belige oertijd liepen de draden van de drie nachtpitjes door de lucht) heeft men er meteen een fikse kluit zwarte aarde aan toegevoegd om enig fraai struikgewas te kunnen aan planten. Ge zult me moeten toegeven, dat een goed-verzorgde vrouw in deze lentetijd een aangenamer aanblik oplevert dan een juf frouw in een jute-zak. Het mag dan wat duurder zijn, onze vrouwen alsmaar nieuwe deux-pièces en truitjes en S-lijntjes toe te staan, maar alles met elkaar genomen vinden wij mannen het toch wel plezant, als madame mère er dan uiteindelijk zo lieflijk bijloopt, dat zelfs de zon een olijk oogje aan haar waagt en door heur lokken streelt met de liefkozing, die wij alléén en uitsluitend van de zon verdragen kunnen. Geef nu ook maar toe, dat ge uw eigen madame mère toch niet kunt weerhouden, op donderdag 5 april ten Patro naat te tijgen, waar vijf voor uitstrevende Velsense diena ren van de moderne vrouw de mannequins hun beste- en mooiste-beentje zullen laten voorzetten op het plankier- der-dromen. Want samen met de Utrecht se „Lidooi"-onderneming, die zich op modeshows speciali seert, wordt die donderdag middag en -avond een wapen schouw der lentemode gehou den een parade der kirren de oooh's en aaah's zogezegd. Het gaat om de héle vrouw, als ik het goed begrepen heb om damesconfectie en klei- ne-dames-confectie, om schoe nen en moderne kapsels, om brilmonturen en om al die andere dingsigheden, die ons Adammen voortdurend tussen de grimlach om de hoge reke ning en de glimlach om het aardige Evaatje doen schom melen. Verleden jaar was het de eerste keer, dat het kwintet uit de Kennemerlaan deze show den vrouwelijken volke presenteerde en daar hebben ze natuurlijk van geleerd, die vijf. Er is, als vrucht van dit leren, een extra attractie aan vastgeplakt: het raden naar de prijs van enige kleding stukken en vrouwelijke acces soires: wie een bepaald paar schoentjes, een bepaald daar toe aangewezen brilmontuur of een bepaald snoepje-van- een-jurkje juist taxeert mag het meenemen. Pak weg. Naar verluidt is het beslist niet de bedoeling de inhoud of de draagsters van het juist- geraden textiel onder deze be paling te laten vallen, dit on der meer om 't vrouwenover schot in Velsen *tot niet nog ernstiger vormen te doen uit dijen. En misschien ook wel, om geen uitverkochte front- loges te Veroorzaken, bezet door de Velsense mannen, die er royaal een snipperdag te genaan komen gooien. Even onder ons: er komen dit keer óók badpakken. In het aloude Patronaat, dat zich de vorige keer deze no bele toevoegerij ener mode show zag ontgaan. Maar dit keer heeft een der voormannen der modieuse activiteiten mij in het gesper de oor gefluisterd komen ze. Ik waag me niét aan het raden naar de prijs, want het is mij gebleken, dat naarmate er minder textiel aan onze vrouwen hangt, de uitgaven onrustbarender toenemen. Ik kan u echter wel zachtkens adviseren de étalages van de 5e april nauwkeurig te bekij ken, misschien raadt u die middag of avond op de cent nauwkeurig LAMPENIER Neen, meende de heer Aschoff: achter deze kerk staan middelmatige inkomens, waar het offer werkelijk een offer is en een eventueel opvolgend verzoek om steun zal dus wel degelijk op de eigen offerzin der kerkelijke gemeentenaren moeten steu nen. De kwestie van binding tussen kerk en overheid is er een, die de kerk zelf moet beoordelen: voor dit geval heeft de kerk geen enkele angst; in het algemeen zijn deze bezwaren natuurlijk wel aanwezig, al mag de overheid niet alle verantwoor delijkheden jegens het kerkelijk leven terug wijzen. Namens de meerderheid van het college argumenteerde burgemeester mr. M. M. Kwint vóór het meerderheidsstandpunt, daarbij uitgaand van een grote eerbied voor de offerzin van de Gereformeerde gemeenteleden. Hij constateerde echter, dat in alle frakties geworsteld is met deze aangelegenheid - eigenlijk een worsteling, die ook in de kerkelijke kring is gevoerd. Het gemeenteblad gaf inmiddels vrij dui delijk de voor en tegen argumenten weer. Eens was hij het met degenen, die menen, dat deze Gereformeerde kerk een uitzon deringsgeval vertegenwoordigt: ieder voelt eigen leed het zwaarst. In principe is de raad wel akkoord gegaan met de steun, maar dat wil niet zeggen, dat men verder moet gaan. Indien er „neen" gezegd wordt op de vraag of er in geval van nood ge- executeerd moet worden, moet er princi pieel „neen" gezegd worden op een garan tie-aanvraag als deze. De gemeentelijke steun voor kerkelijke nieuwbouw wordt a fonds-perdu gegeven, zonder verdere voorwaarden - deze garan tie echter noodzaakt wél tot voorwaarden en daarmee is het gevaar binnengehaald. Er is in tweede instantie nog even over doorgepraat, maar de principes brokkelen niet af, al voelde men kennelijk voor el- kaars argumentatie; de heer v. Leusen (Arbeid) vat de waardering voor de toon der debatten aan het eind samen en wet houder De Boer richtte tenslotte het ge schut zijner eerlijke overtuiging op de tegenstanders der steun aan de Gerefor meerden: hij aanvaardde het risico dezer garantie, in aanmerking nemende dat er een taak is weggelegd de helpende hand te bieden. Maar dit risico is er niet. Het risico wordt daarentegen vergroot door de garantie niet te geven en er een hogere rentevoet moet worden opgebracht door deze kerkelijke gemeente. Er is geen kwestie van inmen ging in kerkelijke zaken - de belangrijke taak van de kerk en de bijzondere moei lijkheden van speciaal deze kerk pleiten alleen en uitsluitend voor steun - zonder - meer. Men is blijkbaar nog niet zover dit helpen te zien zonder de bijgedachte der inmenging, meende de wethouder en hij bleef met grote kracht deze garantie ondersteunen. Er kwam stemming van: het meerder- heidsvoorstel, om de garantie af te wijzen werd aangenomen met 17 tegen 14 stem men. ADVERTENTIE zijn onze serviezen gebakstellen pindastellen exclusieve kop en schotels v.a. ƒ1.50 Kunsthandel KENNEMERLAAN 55 Dinsdag kwamen in IJmuiden binnen: Pieter S van Swansea, Manto van Antwer pen, Goree van Duinkerken, Corona van Antwerpen, Dabaibe van Vigo, Medenheim van Kopenhagen, Ootmarsum van Antwer pen, Theseus van Bremen, Visten van Lon den, Berkelstroom van Londen, Lecko van Rouen, Dieter Waltraud van Hamburg, Phi dias van Lissabon. Vertrokken zijn: Geschwister Liebe naar Odeneee, Ella naar Gotenburg, Arista naar West Iodië, Egee naar Gdynia, Lemsterkerk naar Marseille, Grandta naar Haugesund, Wilhelm Nünsen naar Londen, Scandius n. Batum, Merwestad n. Nestfjel, Munster land naar Antwerpen, Robert Espagne naar Hamburg, Courrières naar Nantes, Pieter S naar Swansea, Arinoldus naar Antwerpen, Pollux naar Antwerpen, Sigbritt naar Rot terdam, Annie G naar Londen, Ritormel naar Hamburg, Falcon naar Londen, Margriet L naar Londen, Orestis naar Hamburg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1956 | | pagina 11