Gereformeerde Kerk kreeg de garantie
voor vijf ton niet van Velsens raad
IJmuider Courant
Kennemer
antaarn
Havenberichten
„Duinwijk''-krediet van 5i miljoen voor 268 huizen goedgekeurd
Old Clothes New
Aanmeldingsformulier
bij de vijf
Porcellana
9
DRY CLEANING ONLY
Leeszaal-dependance
in Noord
Huizen op boxen
Smallere woning"
De kerk in het midden
Te nauwe binding
Kosteloos, zonder risico
V oorkeuren
W or steling
Apart en niet duur
WOENSDAG 21 MAART 1956
VELSENS RAAD heeft zich gisteravond en vannacht in
drie agendapunten terdege vastgebeten: het omstreden W. F.
Visserhuis, de Duinwijkplannen en het adres van de kerke-
raad der Gereformeerde kerk in IJmuiden aangaande een
subsidie in de stichtingskosten ad 15 percent van een kerk
gebouw en een garantie inzake een lening van vijf ton. Het
„kerkevoorstel" verwekte zowel in de raad als in het
college twee stromingen, die in een hooggestemd debat
aan elkaar werden getoetst. Tenslotte verloor het minder
heidsstandpunt, dat de garantie als een helpende hand aan
de zwaargetroffen Gereformeerden wenste te zien en er
geen enkel risiko achter zag zelfs al zou er gevaar voor
liquiditeit zijn dan nog heeft de overheid een taak in deze,
meende wethouder De Boer (arbeid, onderwijs en cultu
rele zaken) het van de meerderheid in college en raad.
Met 17 tegen 14 stemmen sneuvelde het ideaal, dat door
de weerstrevende meerderheid weliswaar werd gewaardeerd
maar op zakelijke gronden niet kon worden aanvaard: als bij
executie, wanneer het daar onverhoopt van mocht komen,
de raad toch niet tot het uiterste zou gaan, is de garantie
ook niet reëel. Voorts werd het woningplan voor „Duinwijk",
dat 5/ miljoen gaat kosten en 286 nieuwe huizen op
levert, met tevredenheid goedgekeurd en is, zoals uit een
apart verslag blijkt, langdurig gepraat over de naargeestige
situatie, die rond het nieuwe „W. F. Visserhuis" is ontstaan.
ADVERTENTIE
KONINGSPLEIN 10 - TELEFOON 4880
De heer v. Os v. d. Abeelen (Arbeid)
kreeg op een informatie omtrent een grond-
verkoop van wethouder Verbeek ten
antwoord, dat de MEKOG oorspronkelijk
haar nieuwe laboratorium op een gehuurd
stuk grond had willen zetten, maar later
liever de grond kocht. De prijs mag geen
gevolgen hebben op de toekomstige ver
kopen er is een heleboel misère met de
tuinders geweest, eer de grond vrij was, zo
zei de heer v. Os namelijk en wethouder
Verbeek merkte op, dat al deze ellende
en de grote investeringen er niet in verdis-
konteerd zijn maar wethouder Verbeek
wilde daarom de zaak nog wel eens in het
college bespreken. De toezegging aan de
MEKOG was inmiddels al gedaan, maar
het blijft wel een wat vreemde zaak; de
heer V a n O s had in zijn dupliek eigen
lijk wel de hele grondverkoop aan Hoog
ovens nog eens aan de orde willen stellen.
,.Om een redelijke gasprijs te krijgen,"
wierp de heer v. Leusen «r snedig tus
sen. De redelijkheid hiervan nauwkeurig
te omschrijven is moeilijk, verklaarde de
wethouder eerlijk, maar hij adviseerde de
raad het voorstel wel aan te nemen, het
geen dan ook geschiedde.
De heer Schilling (CPN) had de
heer Disselköter een opmerking horen
maken, dat de BB in de toekomst misschien
niet meer nodig zou zijn, zulks naar aan
leiding van de verbouwing van „Kriem-
hilde" (waar de communisten zich duide
lijk tegen te weer stelden) en wilde nu wel
eens haring of kuit hebben; wethouder
Verbeek beantwoordde de heer Dissel
köter naar eer en geweten: als de BB, zoals
deze bedoelde, eens wat minder omvangrijk
wordt, zijn er nog niet zoveel risico's aan
verbonden behalve dan de geïnvesteerde
bedragen in het huis. Als er grote sommen
op lange termijn aan de orde komen, zal
toch wel degelijk de suggestie naar voren
komen hoe het dan allemaal moet met de
financiën. Dat bedoelde de heer Dissel
köter dan ook; de heer Schilling kreeg ver
der geen antwoord en „Kriemhilde" zal
worden verbouwd met de communisten
tegen.
Het inrichten van dependance voor de
openbare leeszaal en een onderkomen voor
het jeugdwerk in de panden Wijkerstraat-
weg 77 en 79 werden door de heren Lips
(A.R.) en W i 1 j o u w (Arbeid) uiteraard
toegejuicht; alleen stelde de heer W i 1-
j o u w een paar bijkomstige vragen,
waarna de heer Kruisman (CPN) hen
gelde naar een permanente oplossing, die
deze „nooduitgaaf' zou voorkomen.
Wethouder D e B o e r (Arbeid) vertelde,
dat de dependance en het jeugdhonk wel
licht meer dan vijf jaar, zelfs acht of mis
schien wel twaalf jaar een onderkomen in
deze panden zullen kunnen vinden. Voor
een leeszaal worden de nieuwbouwplannen
inmiddels verder uitgewerkt; het jeugd
werk is uitermate tevreden met deze oude
panden. Deel twee van de voordracht werd
door wethouder Verbeek afgehandeld
en de heer Wiljouw kréég van hém te
horen, dat de gebouwen zijn aangekocht
om er scholen voor in de plaats te zetten.
De beide huizen staan er echter nu nog en
ze kunnen nuttig worden gemaakt ten koste
van niet veel geld; de bestemming van het
pand van de Velser Manufacturenhandel,
dat eveneens verdwijnen moet, is nog niet
geheel duidelijk. „Een nieuw gebouw vergt
heel wat meer voorbereidingen," kreeg de
heer Kruisman te horen, „als de plannen
klaar zijn. kan het nog altijd stuiten op het
bouwvolume."
Een lijstje voorschotten aan schoolbe
sturen werd vlot afgewerkt, maar de voor
zittershamer stokte.
Het woningbouwplan „Duinwijk" kon
weliswaar de instemming van de heer
Kruisman wegdragen, maar hij was
toch wel angstig geworden over de auto
boxen onder de huizen, als ze verhuurd
worden.
Benzinedampen, burengerucht en clan
destiene werkplaatsjes zouden heel wat
narigheid kunnen veroorzaken, meende hij;
de heer Hartman (Arbeid) stemde daar
entegen van harte met het kostbare plan in,
al hing bij hem ook de vraag van de even
tuele overlast door de autoboxen. De heer
Lips (A.R.), zich eveneens verheugd
tonende over deze bijdrage aan de Velsen-
se huizenvoorraad, informeerde naar de
overeenstemming tussen de 5,5 miljoen ge
raamde kosten en de veelbesproken curve-
prijs. Hij pleitte voor de droogruimten in
bepaalde panden en wees er voorts op, dat
de verdiepingen op 2,70 m. zijn getekend,
terwijl B. en W. tijdens de begrotingsbe
handeling toezegden terug te komen op de
ideale woningbouw en er 10 centimeter af
te halen op het hele plan zou het zo'n
17.000 kunnen schelen, hetgeen hij een
niet te verwaarlozen faktor noemde.
Nu er ook plannen liggen voor de coöpe
ratieve woningbouwvereniging en „Eigen
Haard" lijkt deze vraag wel gerechtvaar
digd de heer Nujrens (Kath.), tevre
den constaterende, dat er weer gebouwd
zal worden, sloot zich bij de teneur van deze
vragen van de heer Lips aan.
Wethouder Verbeek repliceerde, dat
in de plannen geheel gerekend is op de
autoboxen en wat de bouw betreft; het is
geen nieuwe situatie in den lande en er kan
van alles aan een goede afdichting worden
gedaan. Er kan natuurlijk op gelet worden,
dat een box niet als een smederij tje wordt
verhuurd.
Ten aanzien van een „smallere" woning
vertelde de wethouder, dat de curveprijs
met de nieuwbouwplannen bereikt is: deze
huizen blijven binnen de grenzen. Er is dus
geen aanleiding om de verdiepingen lager
te maken als het niet hoeft, is het maar
beter het niet te doen. Verbeteringen zijn
dergelijke versmallingen nooit; bovendien
heeft Velsen echt geen uitzonderlijke bouw
voorschriften en er zit maar weinig ruimte
voor versoberingen in, behalve misschien
dan deze 10 centimeter.
De coöperatieve woningbouwverenigingen
en „Eigen Haard' ondervinden momenteel
de steun van de direkteuren van de dienst
voor de.Volkshuisvesting, de heer J. Stuur
man, en de wethouder spraken de verwach
ting uit dat het met deze semi-partikuiiere
bouw dezelfde kant uitgaat als de nu goed
gekeurde projekten.
Men zette na goedkeuring van de huizen
het mes in de kerk: de heer v. Os beet de
(kerk)spits er af. Hij vroeg het diepste
respect voor de offerzin in de gereformeer
de gemeente van IJmuiden, die zozeer werd
getroffen. Maar niettemin wilde hij de ver
delende rechtvaardigheid blijven huldigen
nu het gaat om een steun in de subsidie-
kosten en een garantie voor de lening ad
500.000,—.
Daar ligt dan de conflictstor, meende
de socialistische fraktievoorzitter, die
zijn verzoek om het verzoek niet in te
willigen samen met alle leden zijner
fraktie, op wethouder D e B o e r na, mo
tiveerde met een ietwat bewogen toe
lichting. Het raadsstuk had hem name
lijk de overtuiging bijgebracht, dat een
garantie de executeerbaarheid van het
onderpand in het geding brengt er
worden in zulke gevallen dezelfde maat
staven aangelegd als bij een lening,
want een garantie is immers een poten
tiële schuld.
Mocht de lening gegarandeerd worden
en werd hij later voor de noodzaak ge
plaatst het onderpand de kerk te
executeren, dan zou hij aan zulk een exe
cutie beslist zijn stem niet willen geven.
Dus ook niet thans aan het garantievoor-
stel. Men moet zich kunnen losmaken van
hartsargumenten, meende hij; het verdie
pen van de overheidssteun aan kerken is op
het ogenblik een kwestie geworden en ook
daarom achtte hij het niet advisabel vooruit
te lopen op een eventuele rijksregeling. De
offervaardigheid der Gereformeerden gaf
hem nog een argument in de mond: zou
het niet juister zijn tegen de achtergrond
van deze gemeenschapszin de laatste stap
dan ook zelf te zetten en de verstrengeling
van staat en kerk niet zover door te voeren
als met dit voorstel.
Tenslotte voerde hij aan, dat onlangs de
15 percent-regeling is goedgekeurd voor
kerkbouw. Dit eerste geval deed hem af
vragen, of het juist is, deze verordening
niet alleen toe te passen maar er zelfs een
bovenbouw op te zeiten, die allerlei prece
denten zou kunnen scheppen. Hij besloot
met de vurige hoop uit te spreken, dat
kerk en gemeente hun gebouwen zullen
krijgen.
In beginsel ging de sympathie van de
Katholieke fraktie naar de Gereformeerde
kerk uit, zo begon de heer T o n i n o
(Kath.), die zich echter met de meerder
heid zijner fraktie, evenals de heer v. Os,
achter afwijzing van het verzoek schaarde:
Ondergetekende:
Naam:
Straat:
Plaats:
wenst zich met ingang van
te abonneren op
f 6.50 per kwartaal// 0.50 per week
Handtekening:
Doorhalen wat niet verlangd wordt.
Zij die zich met ingang van 1 april 1956 per kwartaal abonneren, ontvangen
de nummers tot en met 31 maart 1956 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe
kwartaalabonné's dus niet voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen
ook hij duchtte het gevaar van de executie
en de nauwe liaison tussen staat en kerk.
De afschuwelijke keuze van een eventuele
executie wilde hij voorkomen en wanneer
men redeneert, dat in geval van executie
de raad toch niet tot het uiterste zal gaan,
heeft de garantie-weer geen zin. Het moge
waar zijn, zei de heer T o n i n o, dat de
Gereformeerden uitermate zwaar geteis
terd uit de oorlog te voorschijn kwamen,
maar zo zullen er meer genootschappen in
IJmuiden aan te wijzen zijn. Het is dus
lichtelijk onvoorzichtig te noemen, het
overigens sympathieke minderheidsvoor-
stel uit het college te volgen, zo besloot de
Katholieke vertegenwoordiger.
Een ander geluid liet de heer v. D o n g e n
(C.H.) horen, al had ook hèm verbazing
bekropen bij de aanloop tot dit voorstel.
Maar nu er twee kerken verwoest zijn van
de Gereformeerden en de bouwkosten on
mogelijk hoog zijn, de offervaardigheid de
gemeente reeds een eind heeft gebracht en
het gebrek aan ruimte schreeuwend wordt,
is er toch wel veel voor te zeggen deze ge
meente de helpende overheidshand te
bieden.
Deze garantie kost Velsen niets („dat
hopen we dan maar" werd er geïnterrum
peerd) en om al deze redenen steunden de
C.H.-afgevaardigden het garantieverzoek.
De heer D e J o n g (A.R.) wilde het ga
rantieverzoek los zien van de kerkelijke
subsidieregeling: ook als de daartoe strek
kende verordening er niet was gekomen,
hadden de Gereformeerden deze kreet om
bijstand geuit.
Er is nauwelijks een kerk in de gemeen
te, die zo zwaar getroffen werd als deze,
merkte hij op. Niettemin zijn twee van de
drie vernielde kerken en twee verenigings
gebouwen herrezen; de door de oorlog ver
woeste derde kerk is nu ook dringend
nodig. Het kerkbestuur is gaan cijferen en
vroeg zich af, hoe dit plan te verwezenlij
ken is het kan alleen lukken, als er een
gunstig rentepercentage te bereiken is. Dat
De onderlinge strijd bij De Pion
De uitslagen van de in hotel Meijer ge
speelde onderlinge wedstrijden van de
Castricumse schaakclub De Pion zijn: Af
deling B: D. KeetbaasJ. Schmidt 01, dir.
A. de JonghN. Kortekaas 01, H. Schür-
mannF. v. d. Bey 10. Afdeling C: C.
MenkeJ. Lute 10, A. Kerstensnot.
Cranenburgh remise, Th. v. VetzenP.
Bakker 10.
kan alleen lukken met de steun van de
overheid en de Gereformeerden waagden
dus de sprong naar de overheid, begrijpend,
dat er bezwaren zijn. Het gaat niet om het
profiteren het gaat om een zo laag mo
gelijke rentevoet en een garantie is al vol
doende.
Hef exploitatietekort, dat er dreigt, kan
niet de garantie uit de wereld worden ge
holpen, menen de Gereformeerden en zij
vonden in de heer De Jong een uitste
kende pleitbezorger, die zich met warmte
aansloot bij de minderheid in het college
en een ernstig beroep op de raad deed te
helpen.,
Voor eventuele navolgingen van dit sys
teem hoeft weinig vrees te bestaan, meen
de de AR-afgevaardigde, want ten eerste
verkeert geen enkele kerkelijke gemeente
in dezelfde moeilijke omstandigheden en
bovendien: als deze kerk niet aan haar
verplichtingen zou kunnen voldoen, dan
zullen wéér de offerzin uit de gemeente
redden. „Dacht u in gemoede, dat de leden
van deze kerk de burgerlijke gemeente
voor hun schulden laten opdraaien?",
hield de heer De Jong de raad voor. En
daar komt nog bij, dat de gezamenlijke
Gereformeerde kerken het nimmer zover
zouden laten komen. Zij zijn niet kapitaal
krachtig, maar men zou onmiddellijk in
de bres springen als één der onderdelen
in nood zou komen te verkeren.
Het is niet meer dan 'n kosteloos, vrien
delijk gebaar zonder veel risico voor de
burgerlijke gemeente, zo besloot de heer
D e J o n g. Ook de vrijheid-fraktie was het
niet gemakkelijk gevallen, haar oordeel te
bepalen.
Mevrouw H e ij k o o p was onder de in
druk gekomen van de pleitrede van haar
voorganger en zij hield zich wel deels vast
aan de door de heer v. O s genoemde ge
varen, maar executie zal alleen dan gebeu
ren. als er geen Gereformeerde meer in
heel Nederland over is. Het kost de ge
meente niets dan het gebaar en zij ge
loofde dus, dat deze kerk geholpen moet
worden en komen er andere instanties in
precies dezelfde précaire omstandigheden
met gen gelijkluidend verzoek, dan is ook
daar steun gewettigd. De heer Kruis
man steunde namens de CPN-fractie het
minderheidsvoorstel; weinig doorslagge
vend vond hij het katholieke geluid, dat
de kerk afhankelijk zou dreigen te worden
van de overheid want dat zouden de Gere
formeerden zelf nooit en te nimmer tole
reren. Hij ging, evenals de heer Nuyens
(Katholiek), welke laatste een afwijkend
standpunt in zijn fraktie verdedigde, van
de premisse uit, dat men hier te doen
heeft met een oorlogsslachtoffer. Nu de
kerk zelf probeert geld op de openbare
geldmarkt los te maken is de binding met
de staat al veel minder dreigend. De ge
meente zal toch nimmer overwegen een
wethouder in de kerkeraad te benoemen
- wethouder Verbeek ontkende bij voor
baat, dat hij benaderd was! - en daaren
boven stelde de heer Nuyens, dat zowel
de overheid als de kerkelijke gemeente zich
moeten realiseren, dat de mogelijkheid van
executie er in zit. Hoewel zoiets nooit zal
gebeuren, meende de heer Nuyens toch,
dat er bij eventuele financiële tekorten de
gemeente heus wel even wil bijspringen.
Voor nog geen vijftig dollar kan men zich in Amerika een bouwdoos aanschaffen,
die, na enige uren verwoed knutselen, een complete helicopter oplevert. Het dingetje
is niet bijster luxueus uitgevierd en men zit er in weer en wind onbeschermd op -
maar het vliegtMocht tengevolge van een foutje de motor afslaan, dan zorgt de
rotor er voor, dat men zoetjes dalend weer met beide benen op de grond komt.
Het gewicht van het machientje is 250 (Engelse) ponden.
zakelijk gezien is het verantwoord een
„duwtje" te geven aan het kerkbestuur,
om de exploitatie sluitend te maken.
Het minderheidsstandpunt in het college
werd mede namens wethouder De Boer
verdedigd door wethouder A s c h o f f (CH,
financiën), die uitging van de vraag, waar
om dit kerkgenootschap bij de overheid
heeft aangeklopt; als de gemeente de le
ning garandeert kan men op een voorde
lige manier aflossen en het scheelt boven
dien in de rente. De principiële kwestie
achter deze zaak is al eens eerder aan de
orde geweest en zou te vangen zijn in de
vraag of de overheid een kerk moet hel
pen bij de financiering van haar nieuw
bouw. Het feit, dat de raad daartegen eer
der geen bezwaar heeft geopperd, maakte
dit eerste verzoek los.
De zakelijke merites van dit ideële geval
zijn naar het oordeel van de wethouder
zó verantwoord en de Gereformeerden
staan zó sterk (er worden jaarlijks door
900 gezinnen tienduizenden guldens geof
ferd) dat het risico beslist niet groot is.
Met nadruk stelde hij, dat het volkomen
theorie is, dat het fout zou kunnen lopen
met de financiering uit de lidmaten zelf.
Hij bleef echter doorredeneren op deze
theoretische mogelijkheid - even zakelijk
blijvend als de heer Nuyens deed. Mocht
de kerk niet langer solvent zijn, dan zou
men nog niet onmiddellijk tot executie van
het onderpand hoeven over te gaan, te
meer omdat de mentaliteit van de Gere
formeerden er ook nog altijd is als moreel
„onderpand". En bovendien heeft de Gere
formeerde gemeente nog meer bezittingen:
huizen en verenigingsgebouwen, die mede
onderpand zijn. Inderdaad schept een ga
rantie als deze precedenten - maar daarbij
zou sterk het standpunt gehuldigd moeten
worden, dat' alle financiële kaarten en ze
kerheden op tafel komen. Daar zouden
Maar dit was theorie, meende hij: zuiver dan de armsten de dupe van worden?
Er is door de Velser kunst
kring „Voor Allen" een onder
zoekje ingesteld, dat u zal in
teresseren - een onderzoekje
namelijk naar de belangstel
ling, die er onder de kinders
van negen Velsense scholen
broeit voor de cultuur. Welaan
dan, liefhebbers van Bach en
Chopin: uwe klassieken wor
den door de jeugd klaarblij
kelijk niet meer zeer gewaar
deerd, slechts 7.54 percent (of
wel 60 van de 796 leerlingen)
heeft nog belangstelling voor
de kamermuziek en, hetgeen
al wat hoopvoller klinkt 21.48
percent wordt geboeid door
groot orkest. De „Kleine Nacht-
musik" is dus alweer wat meer
in tel dan de kleine, tere mu
ziekjes, die mij altoos aan
kaarsen en crinolines doen
denken. De jazz (van de schijn
werpers en de sigarettenrook)
won het glansrijk: 50.38 per
cent en beztte in het algemeen
gezien de derde plaats achter
film (68.84 percent) en toneel
'63.07 percent), waarbij bedacht
dient te worden, dat velen voor
twee culturele uitingen stem
den. En nou niet meteen met
het hoofd schudden en verbit
terd gaan mokken, melieven.
Glas over het asfalt
Op de Lange Nieuwstraat
overkwam een automobilist
dat, wat vele automobilisten
slechts in hun nachtmerriën
medemaken: zijn voorportier
sloeg open en door de vaart
knetterde het dwars door de
riemen en hengsels heen tegen
het achterportier aan.
Met het gevolg, dat beide
ruiten in ontelbare diggelen
vlogen, die gelijk boterham
strooisel over het asfalt gin
gen huppelen.
De automobilist, die dit
schokkende feit overkwam,
reed, na sluiting van zijn ge
molesteerd koetswerk, door.
Niet juist van deze auto
man, want hij had vele nako
mende verkeersdeelnemers
aan zich verplicht, indien hij
even de glassplinters in de
goot had geveegd. Dat er
evenwel een sociaal-voelende
Nieuwstraat-bewoner, dat ge
val gezien hebbende, in de te
lefoon steeg en de politie
verwittigde over de glasvel-
den voor zijn deur, maakte
voor de mensheid weer wat
goed. De politieman aan de
andere zijde van de draad
meende evenwel, dat hier
geen taak voor de overheid
was weggelegd en aldus bleef
het glas dreigend liggen, zo
dat er nu nog wel resten van
te vinden zullen zijn. En nu
vraagt een ooggetuige mij, wie
dit alles had moeten beredde
ren. Het antwoord lijkt mij
gemakkelijk: hij óók. De po
litie had niet zo- direct de bal
moeten terugkaatsen, maar
de burger moet niet zo onmid
dellijk op de „gemeente" terug
vallen. Als mèt het autoraam
de automan er uit was geval
len, had hij vermoedelijk niet
meer kunnen of willen rede
neren: „Dit is overheidstaak
even bellen of er iemand
de brokken kan komen op
vegen". Hem had, vrinden,
de bezem gesierd gelijk eens
Maerten Harpertszoon Tromp.
Jan Kolle bijna in het goud
De week Is goed begonnen
voor de 57-jarige administra-
tief-ambtenaar van 't Staats-
vissershavenbedrijf, Jan Kolle,
die deze dag na veertig jaren
harde en trouwe dienst, na
veertig jaren plezierige ka
meraadschap en collegiali
teit en een daaruit voort
vloeiende wijde vriendenkring
tot de dag der huldiging ge
raakte.
Meneer Van Eerde heef hem
toegesproken in zijn huis aan
de Lijsterlaan, achter welke
prijzende toespraak een enve
loppe school en namens het
personeel is de jubilaris een
omvangrijke mand met bloe
men overhandigd die nog lang
zal herinneren aan dit festijn
van arbeidstrouw en volhar
ding. Het is de hele maandag
zo'n beetje feest gebleven voor
de jubilaris, die nu eens niet
naar de Noordzijde hoefde en
vele handen heeft mogen
drukken van mensen, die vol
ledig meenden wat zij zeiden.
Ook mijn felicitaties alsnog.
Gele palen op een rijtje
Beangste dames, die wel
eens niet ten onrechte de
lange weg tussen Beverwijk
en Wijk aan Zee vreesden als
de witte draad niet meer van
de zwarte te onderscheiden is,
om met een vrind uit Indo
nesië te spreken, zullen
voortaan zorgeloos de weg
kunnen bepeddelen. Want het
licht is er nu en in een paar
jaar is dit hobbeligste aller
straatweggetjes, een badplaats
onwaardig, nu veranderd in
een luxueuze autostrada-met-
mooie-TL-lampen op gele
masten. En straks zelfs fraaie
heesters langs het kantje,
want toen de grond toch on
dersteboven moest voor het
leggen der kabels (in de hob
belige oertijd liepen de draden
van de drie nachtpitjes door
de lucht) heeft men er meteen
een fikse kluit zwarte aarde
aan toegevoegd om enig fraai
struikgewas te kunnen aan
planten.
Ge zult me moeten toegeven, dat een goed-verzorgde vrouw in
deze lentetijd een aangenamer aanblik oplevert dan een juf
frouw in een jute-zak. Het mag dan wat duurder zijn, onze
vrouwen alsmaar nieuwe deux-pièces en truitjes en S-lijntjes
toe te staan, maar alles met elkaar genomen vinden wij mannen
het toch wel plezant, als madame mère er dan uiteindelijk zo
lieflijk bijloopt, dat zelfs de zon een olijk oogje aan haar waagt
en door heur lokken streelt met de liefkozing, die wij alléén en
uitsluitend van de zon verdragen kunnen.
Geef nu ook maar toe, dat
ge uw eigen madame mère
toch niet kunt weerhouden, op
donderdag 5 april ten Patro
naat te tijgen, waar vijf voor
uitstrevende Velsense diena
ren van de moderne vrouw de
mannequins hun beste- en
mooiste-beentje zullen laten
voorzetten op het plankier-
der-dromen.
Want samen met de Utrecht
se „Lidooi"-onderneming, die
zich op modeshows speciali
seert, wordt die donderdag
middag en -avond een wapen
schouw der lentemode gehou
den een parade der kirren
de oooh's en aaah's zogezegd.
Het gaat om de héle vrouw,
als ik het goed begrepen heb
om damesconfectie en klei-
ne-dames-confectie, om schoe
nen en moderne kapsels, om
brilmonturen en om al die
andere dingsigheden, die ons
Adammen voortdurend tussen
de grimlach om de hoge reke
ning en de glimlach om het
aardige Evaatje doen schom
melen.
Verleden jaar was het de
eerste keer, dat het kwintet
uit de Kennemerlaan deze
show den vrouwelijken volke
presenteerde en daar hebben
ze natuurlijk van geleerd, die
vijf. Er is, als vrucht van dit
leren, een extra attractie aan
vastgeplakt: het raden naar
de prijs van enige kleding
stukken en vrouwelijke acces
soires: wie een bepaald paar
schoentjes, een bepaald daar
toe aangewezen brilmontuur
of een bepaald snoepje-van-
een-jurkje juist taxeert mag
het meenemen.
Pak weg.
Naar verluidt is het beslist
niet de bedoeling de inhoud
of de draagsters van het juist-
geraden textiel onder deze be
paling te laten vallen, dit on
der meer om 't vrouwenover
schot in Velsen *tot niet nog
ernstiger vormen te doen uit
dijen. En misschien ook wel,
om geen uitverkochte front-
loges te Veroorzaken, bezet
door de Velsense mannen, die
er royaal een snipperdag te
genaan komen gooien.
Even onder ons: er komen
dit keer óók badpakken.
In het aloude Patronaat, dat
zich de vorige keer deze no
bele toevoegerij ener mode
show zag ontgaan.
Maar dit keer heeft een
der voormannen der modieuse
activiteiten mij in het gesper
de oor gefluisterd komen
ze. Ik waag me niét aan het
raden naar de prijs, want het
is mij gebleken, dat naarmate
er minder textiel aan onze
vrouwen hangt, de uitgaven
onrustbarender toenemen. Ik
kan u echter wel zachtkens
adviseren de étalages van de
5e april nauwkeurig te bekij
ken, misschien raadt u die
middag of avond op de cent
nauwkeurig
LAMPENIER
Neen, meende de heer Aschoff: achter
deze kerk staan middelmatige inkomens,
waar het offer werkelijk een offer is en
een eventueel opvolgend verzoek om steun
zal dus wel degelijk op de eigen offerzin
der kerkelijke gemeentenaren moeten steu
nen.
De kwestie van binding tussen kerk en
overheid is er een, die de kerk zelf moet
beoordelen: voor dit geval heeft de kerk
geen enkele angst; in het algemeen zijn
deze bezwaren natuurlijk wel aanwezig,
al mag de overheid niet alle verantwoor
delijkheden jegens het kerkelijk leven
terug wijzen.
Namens de meerderheid van het college
argumenteerde burgemeester mr. M. M.
Kwint vóór het meerderheidsstandpunt,
daarbij uitgaand van een grote eerbied
voor de offerzin van de Gereformeerde
gemeenteleden. Hij constateerde echter,
dat in alle frakties geworsteld is met deze
aangelegenheid - eigenlijk een worsteling,
die ook in de kerkelijke kring is gevoerd.
Het gemeenteblad gaf inmiddels vrij dui
delijk de voor en tegen argumenten weer.
Eens was hij het met degenen, die menen,
dat deze Gereformeerde kerk een uitzon
deringsgeval vertegenwoordigt: ieder voelt
eigen leed het zwaarst. In principe is de
raad wel akkoord gegaan met de steun,
maar dat wil niet zeggen, dat men verder
moet gaan. Indien er „neen" gezegd wordt
op de vraag of er in geval van nood ge-
executeerd moet worden, moet er princi
pieel „neen" gezegd worden op een garan
tie-aanvraag als deze.
De gemeentelijke steun voor kerkelijke
nieuwbouw wordt a fonds-perdu gegeven,
zonder verdere voorwaarden - deze garan
tie echter noodzaakt wél tot voorwaarden
en daarmee is het gevaar binnengehaald.
Er is in tweede instantie nog even over
doorgepraat, maar de principes brokkelen
niet af, al voelde men kennelijk voor el-
kaars argumentatie; de heer v. Leusen
(Arbeid) vat de waardering voor de toon
der debatten aan het eind samen en wet
houder De Boer richtte tenslotte het ge
schut zijner eerlijke overtuiging op de
tegenstanders der steun aan de Gerefor
meerden: hij aanvaardde het risico dezer
garantie, in aanmerking nemende dat er
een taak is weggelegd de helpende hand
te bieden.
Maar dit risico is er niet. Het risico wordt
daarentegen vergroot door de garantie niet
te geven en er een hogere rentevoet moet
worden opgebracht door deze kerkelijke
gemeente. Er is geen kwestie van inmen
ging in kerkelijke zaken - de belangrijke
taak van de kerk en de bijzondere moei
lijkheden van speciaal deze kerk pleiten
alleen en uitsluitend voor steun - zonder
- meer. Men is blijkbaar nog niet zover
dit helpen te zien zonder de bijgedachte
der inmenging, meende de wethouder en
hij bleef met grote kracht deze garantie
ondersteunen.
Er kwam stemming van: het meerder-
heidsvoorstel, om de garantie af te wijzen
werd aangenomen met 17 tegen 14 stem
men.
ADVERTENTIE
zijn onze
serviezen
gebakstellen
pindastellen
exclusieve kop en
schotels v.a. ƒ1.50
Kunsthandel
KENNEMERLAAN 55
Dinsdag kwamen in IJmuiden binnen:
Pieter S van Swansea, Manto van Antwer
pen, Goree van Duinkerken, Corona van
Antwerpen, Dabaibe van Vigo, Medenheim
van Kopenhagen, Ootmarsum van Antwer
pen, Theseus van Bremen, Visten van Lon
den, Berkelstroom van Londen, Lecko van
Rouen, Dieter Waltraud van Hamburg, Phi
dias van Lissabon.
Vertrokken zijn: Geschwister Liebe naar
Odeneee, Ella naar Gotenburg, Arista naar
West Iodië, Egee naar Gdynia, Lemsterkerk
naar Marseille, Grandta naar Haugesund,
Wilhelm Nünsen naar Londen, Scandius
n. Batum, Merwestad n. Nestfjel, Munster
land naar Antwerpen, Robert Espagne naar
Hamburg, Courrières naar Nantes, Pieter S
naar Swansea, Arinoldus naar Antwerpen,
Pollux naar Antwerpen, Sigbritt naar Rot
terdam, Annie G naar Londen, Ritormel naar
Hamburg, Falcon naar Londen, Margriet L
naar Londen, Orestis naar Hamburg.