orth State
E EN R
Verdiende zege van Haarlem op
VSV in vriendschappelijke wedstrijd
Spaarndam verraste IEV in HVB
75 ct Iff
Kleine nederlaag van Zandvoort
meeuwen tegen WFC (2-1)
TIMSTM
Moord met staatsie
Verreweg de meest gerookte Amerikaan
voortreffelijk
Berendregt bleek aan
winst voor roodbroeken
De tweedeklassers
FEUILLETON
MAANDAG 9 APRIL 1956
4
Radio in Deurne
Geen opwinding in
de huiskamer
Nederlands kampioenschap,
hoofdklasse klein biljart
„Zwaluwen" te sterk
voor studenten
Vitesse verliest geding
over transferbedrag
Bestuurscrisis bij
„Leeuwarden"
Zaterdagvoetbal
Telefonia leed zware
nederlaag tegen PVWA
RCH en EDO speelden
- vriendschappelijk - gelijk
Hattrick van
Van Roodselaar
Heringa Wuthrich
één kwaliteit
één prijs:
CIGARETTES
ZaandijkDEM
De vierde klassers
Kampioenskansen van
THB weer gestegen
Angelica Rozeanu door
Kiyoko Tasaka
uitgeschakeld
Basketbalkampioenschap
pen in Krelagehuis
door Wil Wanting
Hoewel Joost van den Vondel niets van
het edele voetbalspel afwist, ofschoon zijn
uitspraak „Een krijgsman wint genoeg al
wint hij niets dan tijd" twijfel hieraan
rechtvaardigt, heeft hij toch in een profe
tische bui opgemerkt, dat het zien de ge
moederen meer beweegt dan het horen.
Ik moest namelijk aan de eerbiedwaardige
dichter van „Lucifer" denken, toen ik zon
dagmiddag door de radio was aangesloten
met de Hel van Deurne, want geen moment
heb ik de dramatische spanningen beleefd,
die er bij de reportage door middel van de
televisie uit Dusseldorp enkele weken ge
leden te verwerken en te genieten waren.
Om mij te troosten heb ik afwisselend het
Nederlandse en het Belgische verslag
van de ontmoeting tussen de Oranje
Leeuwen en de Rode Duivels beluis
terd, waarbij inderdaad bewezen werd
dat het woord de mens gegeven is
om de werkelijkheid te veranderen.
Iedereen weet hoe onbetrouwbaar de ge
tuigenissen zijn van mensen, die een on
geluk hebben zien gebeuren, mede door
onbewuste partijdigheid. Dat bleek ook
nu weer. Terwijl Aad van Leeuwen twee
maal drie kwartier vol weelderig optimis
me de schoonste illusies kraaide, monkelde
zijn Vlaamse collega van tijd tot tijd: „Ik
zeg en herhaal, een mooie wedstrijd zal
het ditkeer niet wordenEn toen ir.
A. van Emmenes (die volgens vertrouwe
lijke mededelingen blijkbaar Ab of Ad
heet, dat kon ik niet goed verstaan) zijn
commentaar ten beste had gegeven, dat de
Belgen wel een kleine voorsprong ver
dienden en ik mij nog zat af te vragen of
er misschien halve doelpunten zouden wor
den toegekend, zei de ander op zijn beurt:
„Dames en heren, de stand in deze knoei-
partij is nog steeds terecht dubbelblank,
nul tegen nul".
De heer Van Leeuwen is een hoogge
stemde spreker, met ondertonen van diepe
ernst en vaderlijke bezorgdheid. Hij doet
het heus wel aardig en hij houdt de thuis-
zitters prima van het verloop op de hoogte,
maar het is jammer dat hij iets betwete
rigs over zich heeft. Voortdurend gaat hij
zich te buiten aan het uitdelen van vol
strekt nutteloze raadgevingen, zoals „Niet
te lang wachten!" of met nauwelijks ge
smoorde wanhoop over zoveel wanbegrip:
„Toe, uit elkaar nou jongens!" En dan
maar kwaad worden als de jongens, die
aanvankelijk tegen een meerderheid moes
ten oproeien, zich niets van de beste stuur
man anatrokken. Op een gegeven moment,
toen hij zich weer eens - „Niet zo dribbe
len daar!" - met het spel bemoeide, hoorde
men de schoolmeesterachtige heb-ik-het-
niet-gezegd-berusting in zijn hoofdschud
dende vaststelling: „Inderdaad, hij raakt
die bal kwijt". Men had het gevoel, dat
hij af en toe graag eens iemand het veld
zou hebben uitgestuurd, de scheidsrechter
met name, die naar zijn onbescheiden me
ning alles verkeerd of juist te goed deed.
Hebben de kleren misschien geen man van
Aad van Leeuwen gemaakt, dat hij deze
arbiter op een lichtelijk rancuneuze toon
met een coupeur vergeleek? Het mankeer
de er ondertussen aan, dat hij de Belgische
voorhoede toeriep: „Niet schieten op de
Nederlandse keeper, want hij doet zijn
best
Wie zuidelijk temperament had ver-
Wacht bij de Vlaming kwam, bedrogen uit.
Deze heer was de kalmte in voor mij ano
nieme persoon. Deze had kennelijk niet de
behoefte zichzelf te horen spreken, doch
daartegenover de eigenaardige gewoonte
om op alle voorzetsels klemtonen te leg
gen. Hij nam zijn luisteraars al ware hij
een gids mee op excursie: „Dames en he
ren, wij bevinden ons nu in de midden
cirkel. Het leder wordt weggezonden door
de centre-forward, helemaal de ruimte in.
Waarom toch altijd maar die bal de hoogte
in van ik.-weet-niet.-wie om ik-weet-nict-
wat? Daar komt niettemin een prachtig
sjot uit de vlucht van een speler uit de
voorlinie, die ik van deze plaats sjuust
niet herkennen kan, doch De Munck klemt
het monster vast met zijn beide klauwen.
De kapitein van het Hollandse team wil
daar wegwerken. Hermans is er vlugger
bij, een schuiver naar een medevoorwaarts
...ai, vlak naast de zijstaak".
Versprekingen kunnen uitaard niet ver
meden worden en het zou wel heel goed
koop zijn om daar de draak mee te steken.
Maar twee mooie opmerkingen m.ogen toch
niet ontbreken. De eerste is van Nederland
se zijde: „Schitterend is dat - Van der
Hart kopt de bal met het hoofd verder"
En deze zinsneden tekende ik op uit de
mond van de Belgische reporter: „Daar
spurt de fameuze Koopal, honderd meter in
twaalf seconden, maar o la la de bal gaat
huizenhoog over. Trouwens, het spelpeil is 1
in het algemeen in de tweede helft hoger!"
KO BRUGBIER
Voor de finales van het kampioenschap van
Nederland hoofdklasse klein bil.iart 38/2, die
van 19 tot en met 22 april a.s. in Amsterdam
worden gespeeld, hebben zich via voorwed
strijden de volgende biljarters geplaatst.
Broerse (Zaandam), Franken (Tilburg),
Lamers (Beverwijk), Van Leeuwen (Nij
megen). Ligthart (Alkmaar!, Van Lochem
(Amsterdam), Soeterboek (Kaatsheuvel) en
Stalenhoef (Soest).
De vriendschappelijke wedstrijd tussen
Haarlem en VSV welke zaterdagmiddag op
het Haarlem-terrein werd gespeeld, heeft
Haarlem tenslotte een verdiende drie-twee
overwinning opgeleverd. Nadat de rust met
één-nul voor VSV was aangebroken, speel
de Haarlem na de pauze zoveel beter, dat
de overwinning tenslotte volop verdiend
genoemd mag worden.
Natuurlijk ging de grootste belangstelling
uit naar het optreden van Haarlems nieuwe
linkervleugel Berendregt-Ketting. Eerstge
noemde speler zal zijn weg wel vinden in
de roodblauwe voorhoed», maar hetzelfde
kunnen wij niet zeggen van Ketting, die
vooral tempo te kort kwam, al ging het na
de rust wel iets beter. Maar dit kwam
meer door het feit dat Haarlem zijn op
stelling toen had gewijzigd. Flens was na
de rust namelijk vervangen door Vreeken
en dit bleek een geduchte verbetering. In
elk geval is een voorhoede-opstelling Groe-
neveld, Vreeken, Kamperveen, Ketting,
Berendregt het proberen in de competitie
waard, want deze linie speelde na de
pauze dermate goed voetbal, dat de onvol
ledige Velsense ploeg tenslotte dankbaar
mocht zijn met de kleine drie-twee neder
laag.
VSV was niet met zijn sterkste samen
stelling verschenen. Kunst en Tielrooy ont
braken op het appèl, maar desondanks was
VSV vóór de pauze onbetwist de beter
spelende ploeg. Door Den Oude, die het
tegen De Voogd bijzonder zwaar had, nam
VSV de leiding en de één-nul voorsprong
van VSV bij de rust lag geheel in de lijn
van het spelbeeld.
Nieuwe opstelling
Maar na de pauze begon de nieuwe op
stelling van de Haarlemmers langzaam
maar zeker een hoger en doeltreffender
tempo te draaien. Berendregt scoorde een
prachtig doelpunt, maar even later had
VSV toch weer de leiding toen De Graaf,
Zelfs de aankondiging „Zwaluwen"
Nederlands studenten-elftal, voor een wed
strijd die in feite niet meer was dan een
ontmoeting tussen een Haags amateur
elftal, versterkt met twee Rotterdammers,
en een studentenploeg, bestaande uit twee
deklassers, heeft maar enkele honderden
toeschouwers naar „Houtrust" in Den Haag
kunnen trekken.
Bij de Zwaluwen, die vooral in de tweede
helft ten minste een klasse beter speelden
dan hun tegenstanders, waren het in het
bijzonder midvoor Barendse van VCS en
linksbinnen De Kleermaker van Blauw
Zwart die opvielen door goed spel. Bjj de
studenten was de AFC'er Boskamp de beste
en ook Van Bruggen van ÖFC de enige
hoofdklasser in dit gezelschap deed vaak
nuttige dingen.
Na zes minuten opende Barendse de score
na een scrimmage! De 'Kleermakei*' ver-
boogde de voorsprong twintig, minuten
later tot twee-nül~wa"arna Van Bruggen
doelman Van der Land (HBS) met een ver
schot passeerde (twee-één).
Na de hervatting kwamen de studenten
er vrijwel niet meer aan te pas. Hijmans
(LFC), vervanger van de gewonde Ba
rendse, voerde de stand op tot vier-één,
waarna Scherpenhuizen van een misgreep
van doelman Van der Lee (HFC) profiteer
de en een vijfde doelpunt scoorde. Wel
scoorde Abarbanel nog éénmaal voor het
Nederlandse studenten elftal, doch vlak
voor tijd trapte Van der Lee bij een
dieptepass de bal onbesuisd weg en via het
lichaam van Hijmans vloog de bal in het
verlaten doed. Met deze stand (zes-twee)
kwam het einde.
De arbitragecommissie van de KNVB
heeft in haar in Utrecht gehouden zitting
de eerste uitspraak gedaan. En we] in een
geschil tussen Vitesse en HVC over het door
Vitesse aan HVC in juli 1955 betaalde
transferbedrag van 5.000,voor de
speler E. J. van der Horst. Vitesse, die dit
bedrag van HVC terugverlangde nadat de
ex-HVC'er later naar Arnhem verhuisde
en het semi-beroepsvoetbal inmiddels in
Nederland was ingevoerd, had het geschil
aan een daartoe door de KNVB ingesteld
scheidsgerecht voorgelegd.
De arbitragecommissie wees de eis van
Vitesse af en veroordeelde deze vereniging
tot betaling van de kosten, zijnde 386.50.
Als overweging van deze uitspraak gold
o.m. dat door het betalen van de trans
fersom van 5.000,- aan HVC zonder
enig beding en de acceptatie van vijf per
cent van dit bedrag door Van der Horst
alle eventuele vorige afspraken waren
komen te vervallen.
PORTUGAL—BRAZILIë. De landen-
voetbalwedstrijd tussen Portugal en Brazilië
is door de gasten met eennul gewonnen.
na een rondwandeling over vrijwel het
gehele veld Den Oude een niet te missen
kans bood (één-twee).
Maar de Haarlem-voorhoede kreeg er
toen pas echt plezier in. Vreeken vooral
bracht vaart in de aanval en hij bleek
tevens bijzonder produktief. Met twee
doelpunten hielp hij zijn club dan ook aan
een verdiende zege en indien doelman
Geerlofs in het VSV-doel niet zo goed op
dreef was geweest, dan zou de score nog
hoger geworden zijn.
De algemene ledenvergadering van de
voetbalvereniging „Leeuwarden" heeft on
verwachte en gezien de moeilijke competi
tie ongewenste gevolgen gehad. De ver
gadering moest voorzien in de benoeming
van een voorzitter, aangezien de heer D. W.
Sinning wegens drukke werkzaamheden
zijn functie niet langer kon blijven waar
nemen. Het bestuur kwam met de heer S.
Westra naar voren, die reeds jaren lang lid
van het bestuur is, maar die blijkbaar door
een deel van de vergadering niet werd ge
wenst. De oppositie stelde candidaat de
heer H. van der Roest, die tegen de ver
wachting in werd gekozen met 60 tegen 39
stemmen. De heer Sinning deelde mede,
dat het bestuur de gang van zaken als een
motie van wantrouwen beschouwde en
daarom ontslag zou nemen.
Voetbal is de sport der verrassingen en
wanneer de spelers van het Haarlemse Te
lefonia het mogelijk niet hebben geweten,
dan is hen dat zaterdag wel duidelijk aan
het verstand gebracht. Vrijwel het gehele
seizoen had Telefonia de leiding in de
vierde klasse en zou, wanneer het de laat
ste wedstrijd tegen PVWA won, in elk ge
val niet meer voorbij gestreefd kunnen
worden. Slechts SIZO kon dan nog gelijk
komen met Telefonia. Met niet minder dan
vier-nul kreeg Telefonia nu echter een
voetballesje van PVWA. Het is vrij zeker
dat SIZO uit de laatste wedstrijd tegen SVJ
het ene puntje zal halen om zich kampioen
te kunnen noemen.
Dat was dus een tragisch geval voor Te
lefonia. De ploeg speelde volkomen bene
den de normale vorm en had bij de rust een
nul-één achterstand. Toen kort na de rust
de kans op de gelijkmaker werd verknoeid
en PVWA onmiddellijk daarna er twee-nul
van maakte, was het pleit beslecht. De
bezoekers voerden de score op tot vier-nul.
SVJ kon het tegen De Geuzen, ondanks
moedig verzet, niet verder brengen dan
een nul-één nederlaag en staat dus gelijk
met Zandvoortmeeuwen onderaan.
In de derde klasse viel de beslissing over
het kampioenschap. Door een twee-nul
overwinning op OSO is IJsselmeervogels
met vlag en wimpel derde klasse kampioen
geworden. Onderaan is het pleit nog niet
beslecht.
Er is in de HVB ondanks BelgiëHolland
naar hartelust gevoetbald en enkele be
langrijke uitslagen trokken de aandacht.
Zo maakte Spaarndam aan de kampioens
illusies van IEV een einde door met één
nul te winnen en ook EDO 3 kan zijn
kansen ais verloren beschouwen nu het
tegen het leidende Geel Wit niet verder
kwam dan een twee-twee gelijkspel.
In de eerste klasse B wonnen de leidende
ploegen HFC 3, Zandvoortmeeuwen 2 en
HBC 3 allemaal, zodat ook hier tot het
laatst de spanning bewaard blijft.
De prestaties van Spaarndam zijn na de
vorstperiode uitstekend. Ook nu weer
brachten zij het tot een zege, al was deze
tegen het sterkere IEV niet helemaal ver
diend. In de laatste ogenblikken werd een
Spaarndamse aanval IEV noodlottig, want
daaruit ontstond het enige doelpunt.
EDO 3 moest van Geel Wit winnen om
nog een kansje te houden, maar door het
gelijke spel zijn de EDO'ers daarin niet
geslaagd. Wel namen zij tweemaal de lei
ding, maar Geel Wit maakte door Bosman
en Samson steeds weer gelijk. Zelfs miste
Bosman een strafschop.
Het was dus een goede dag voor BSM,
dat zonder te spelen een puntje op Geel
Wit inliep, maar altijd nog drie punten
minder vergaard heeft. Er staan nog vier
wedstrijden voor beide ploegen op het pro
gramma en dat van BSM lijkt ons iets
zwaarder. Concordia verdedigde zich tegen
DSS uitstekend en won met drie-één, nadat
de rust door doelpunten van Van Looy en
Wever, piet gelijke (één-éép) stand was in
gegaan. Na de pauze scoorde Heemskerk de
beide beslissende doelpunten. Hoofddorpse
Boys was weer eens in vorm tegen VI. Vo
gels. Door Breedijk stond het bij de rust
nul-één en daarna zorgden Stolwijk en
Jansen voor een nul-drie overwinning.
De stand luidt:
Geel Wit
16-26
Spaarndam
16-14
B. S M.
16-23
VI. Vogels
17-13
E. D. O. 3
16-20
D. S. S.
15-12
1. E. V.
15-19
D. S. K.
14-10
Hoofdd. Boys
15-17
Concordia
14-8
R. C. H. 4
16-8
In de vriendschappelijke ontmoeting,
welke zaterdag op het sportpark te Heem
stede werd gespeeld tussen RCH en EDO,
hadden de gastheren voor de rust een vrij
groot overwicht en het technisch betere
spel van Biesbrouck en de zijnen werd in
deze periode met drie doelpunten tot uit
drukking gebracht.
RCH. dat, invallers telde voor Kruyer en
doelman Van der Voort en spil De Vos
vervangen had door Lasschuit, nam na
twaalf minuten de leiding door een treffer
van De Wette, die no goed werk van Hoo-
gendoorn de bal achter doelman Koelemey
schoot.
Na een schot van midvoor Jansen, dat
terugsprong van Koelemey, belandde de
bal voor de voeten van De Wette en de
RCH-veteraan, die een goede partij speel
de, maakte van deze kans een dankbaar ge
bruik (twee-nul). Een verkeerd terugge
speelde bal van de EDO-spil Tol, waarop
de doelman van EDO geen vat kreeg, werd
een prooi van Jansen en deze bracht na 27
minuten de stand op drie-nul.
In de tweede helft was Leonhardt bij
EDO vervangen door Van Roodselaar.Reeds
na vijf minuten slaagde deze er in uit een
pass van Prins de achterstand te verklei
nen. Ofschoon RCH het beste van het spel
bleef behouden, waren de partijen nu aan
elkaar gewaagd en een kwartier voor tijd
gaf Van Roodselaar na fouten in de RCH-
verdediging doelman Boezer opnieuw na
kijken (drie-twee). Zowaar bracht Van
Roodselaar de hattrick op zijn naam door
in de laatste minuten van deze levendige
wedstrijd uit een voorzet van linksbuiten
De Vries de gelijkmaker te scoren (drie
drie).
HFC 3 heeft met succes de moeilijke klip
in Heemskerk omzeild en kon aan de top
van I B blijven door een vier-twee over
winning. Maar Zandvoortmeeuwen bleef op
de loer liggen, evenals HBC 3. De Zand-
voorters versloegen EDO 4 met twee-één en
HBC 3 won van Haarlem 3 A met het enige
doelpunt van de wedstrijd. Schoten 3 is
tegenwoordig moeilijk te verslaan en door
een gelijkspel tegen TYBB 2 kwam de
Schotenploeg met ADO 2 gelijk te staan.
Wijk aan Zee 2 verpletterde RCH 5 met
acht-één en Stormvogels 4 deed hetzelfde
tegen Velsen 2, al waren de cijfers hier
even anders (zes-nul).
H. F. C. 3 18-25
H. B. C. 3 18-24
Zandvoortm. 2 17-23
Haarlem 3a 20-22
T. Y. B. B. 2 17-20
E. D. O. 4 18-18
Stormvogels 4 16-17
R. C. H. 5
Velsen 2
Wijk a. Zee 2
A. D. O. 2
Schoten 3
17-17
17-14
18-12
18-10
18-10
In de tweede klasse behaalde DSB een
verdienstelijke twee-nul overwinning op
VVD en daardoor is de stand thans:
S. H. S.
S. V. Y.
Nw. Vennep
V. V. D.
D. I. O. S.
16-24
16-20
15-19
14-15
14-14
Alliance
Vogelenzang
Heemstede
D S. B.
T. Z. B.
16-14
16-14
16-12
14-11
15-9
ADVERTENTIE
HAARl KM
ELEKTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPRFKENDE
TELEFOON INSTALLATIES
ADVERTENTIE
I I .ijiijii.II I...
fe 'y.' M %0 V> if|ijjgÉÉfÉM^M|aÉMM^MM ~|Ü^ÉÉÉÉÉÉÉÉÉÉÉM
Zandvoortmeeuwen speelde tegen WFC zijn voorlaatste competitiewedstrijd op
eigen terrein en voor de zesde achtereenvolgende maal werd het een nederlaag voor
de Zandvoorters. Hoewel de thuisclub in de eerste helft de beter spelende ploeg was,
slaagden de geel-blauwen er niet in dit in doelpunten tot uitdrukking te brengen.
Daar ook bij WFC het juiste schot achterwege bleef ging de rust in met blanke
stand.
Na de pauze nam Zandvoortmeeuwen al
spoedig door Visser de leiding (één-nul),
Tien minuten voor het einde handhaafden
de gastheren hun voorsprong. De WFC'ers,
die met meer felheid speelden dan de
Zandvoorters, kwamen aan de gelijkmaker
toen doelman Keur bij een vrije trap mis
greep. Zandvoortmeeuwen trok onmiddel
lijk naar voren, spil Water schoot tegen
de paal, maar WFC liet zich niet terug
dringen. Verkeerd opstellen van Keur in
het Zandvoortse doel leidde er toe, dat de
spelers uit Wormerveer met nog vijf minu
ten te spelen de eindstand op één-twee
konden brengen.
DEM heeft het in Zaandijk tegen de
club van die naam lelijk laten liggen en
keerde met een stevige vier-nul nederlaag
naar Beverwijk terug.
DEM heeft zich teveel laten ontmoedi
gen door het onfortuinlijke begin, want
reeds na enkele minuten kreeg de thuis
club een strafschop toegewezen waaruit
Groot de stand op één-nul bracht. DEM
De kampioenskansen van THB zijn na de
wedstrijden van zondag weer geducht ge
stegen DIO bood weliswaar hardnekkige
tegenstand, maar kon een drie-nul achter
stand bij de rust niet verder inlopen dan
tot twee-drie.
Het waren twee verschillende speelhelf-
ten. Voor de pauze kon THB zich door Wie-
dijk, Zwets en Drommel een drie-nul voor
sprong verschaffen. Maar na de pauze
keerden de kansen. Spil Hendriks van DIO
verkleinde met twee fraaie kopballen de
achterstand tot twee-drie, zodat de zege
van THB nog danig in gevaar kwam. Maar
The Haarlem Boys herstelden zich bijtijds,,
DCO heeft in Amsterdam bij APGS een
kostbaar puntje weggehaald en dat kon wel
eens de redding betekenen voor de club
van de Schalkwijkerweg. Bij de rust was
het twee-nul voor APGS, maar na de
pauze kwam DCO aan een drie-twee voor
sprong door doelpunten van Kuppers.
Meyer en nogmaals Kuppers. APGS scoor
de kort voor tijd toch weer de gelijkmaker.
De stand is thans:
T. H. B
N. A. S.
E. T. O.
D. I. O.
Waterloo
Halfweg
20-32
20-30
18-22
19-22
19-21
17-19
Bloemendaal
A. P. G. S.
O. G.
D. C. O.
V. V. H.
S. E. M. O.
20-19
18-18
18-16
19-10
17-8
19-7
pakte weliswaar flink aan maar kon de
juiste maat ditmaal niet vinden en ook
in de achterhoede klopte het minder goed
dan anders. In enkele minuten voerde de
thuisclub de score tot drie-nul op maar
daarna kwam DEM sterk in de aanval.
Lat en palen moesten de Zaandijkse doel
man enkele malen te hulp komen zodat
dat rust met ongewijzigde stand aanbrak.
Van de strijd na de pauze valt niet veel
goeds te vertellen. Zaandijk boekte al weer
spoedig succes toen Groot zijn derde en
Zaandijks vierde doelpunt scoorde en met
de vier-nul voorsprong voelde Zaandijk
zich absoluut veilig. Het bepaalde zich er
toe deze kostbare voorsprong te consoli
deren en wat DEM ook probeerde, alle
aanvallen werden in de kiem gesmoord.
De stand luidt thans:
Hollandia
HBC
Schoten
Zaandijk
HFC
Beverwijk
18-29
Kennemers
16-17
18-21
WFC
16-15
19-21
DEM
17-15
19-21
VVB
17-13
17-20
Zandvoorm.
18-13
17-19
Helder
16- 4
ADVERTENTIE
Friese beschuit
licht verteerbaar, hoogst smakelijk
Daar is het land!", riep Bunkie.
Ja, daar voor hen zagen ze de kust alweer. En na een tijdje kon Rick de boot netjes
tussen de pieren door sturen; ze voeren de rivier op.
Nou zijn we gauw thuis!", zei hij tevreden.
En jawel, na een half uur varen waren ze bij Speeigoedstad. Rick stuurde de boot
naar de kademuur en liet de motor stoppen.
„Klim maar gauw langs dat trapje naar boven!", zei hij.
Bunkie haastte zich naar boven; daarna volgde Rick. Maar toen hij halverwege
het trapje was, keek hij opeens verschrikt achter zich
F A"ï*'fE KE N' TE l t-E U W At 0 E N
Om de tafeltennistitels
De tweede ronde dames enkelspel van de
wereldkampioenschappen tafeltennis in
Tokio heeft een grote verrassing gebracht
doordat de Roemeense speelster Angelica
Rozeanu, houdster van de titel, in drie
games verslagen werd door de 32-jarige
Kiyoko Tasaka, het oudste en ongeplaatste
lid van de Japanse ploeg. De cijfers waren
21-19, 22-20, 32-30.
Een ander onverwacht resultaat was de
nederlaag van de Tsjech Stipek in de twee
de ronde van het heren enkelspel tegen
Nohira, een ongeplaatste Japanner. Nohira
won met 17-21, 21-19, 21-18 en 21-18.
In de tweede ronde van het dames enkel
spel is nog een geplaatste speelster en wel
de Japanse Yoshio Tanaka, verslagen door
een niet-geplaatste. Een Koreaans meisje,
Wei Sang Tuk die voor het eerst aan we
reldkampioenschappen deelnam, bleef
haar in vijf games de baas. De cijfers wa
ren 14-21 ,21-12, 21-16, 20-22 en 24-22.
Alvorens de zaal van het Krelagehuis per
1 mei voor de zaalsporten niet meer beschik
baar zal komen (tijdelijk), wacht de lief
hebbers van de basketbalsport toch nog e.n
interessant evenement. De nationale basket
balkampioenschappen, waaraan door de kam
pioenen van diverse districten zal worden
deelgenomen, zullen namelijk op zaterdag 28
april en zondag 29 april in de grote zaal van
het Krelagehuis worden gehouden. Aange
zien de situatie in de diverse districten nog
niet geheel te overzien is. is het momenteel
nog niet mogelijk de deelnemende kam
pioensteams bekend te maken.
39)
Ook de derde étage scheen als avondlijke
schuilplaats voor een inbreker uitgesloten
te zijn geweest, omdat de dienstmeisjes
hier na tafel nog bezig waren gebleven.
Maar andere schuilplaatsen bleven mo
gelijk, zoals de diensttrap na kwart over
acht! Sporen, die op een tijdelijk verblijf
van een onbekende wezen, werden niet ge
vonden.
Het was al over twaalven, toen de beide
politiemannen hun bevindingen in het kan
toor van Van Abel uitwisselden. Zij waren
moedeloos gestemd. Het mysterie van de
Drieherendrift bood geen enkel aangrij
pingspunt.
Boekje ging thuis koffie drinken; hij
moest zich die zaterdagmiddag op het
Hoofdbureau gaan wijden aan het werk,
dat al die dagen onafgedaan was gebleven.
Enters, die 's ochtends tussen de bedrij
ven door, door de weduwe Ros al op een
ontbijt was onthaald, sloeg verdere uitno
digingen af en ging lunchen in de stad.
Maar daarna, als trok hem een magneet,
Hij twijfelde er niet meer aan, of alles
keerde hij toch weer terug naar de Drie
herendrift.
wat in die week in den huize Van Abel was
voorgevallen, hield met elkaar verband.
Tussen de beide moorden vormde het
wapen een onmiskenbare schakel. En nadat
tussen de moord op Proster en de inbraak
het binnendringen van een onbevoegde in
Proster's verzegelde kamer, sinds Hebbels
bekentenis als een schakel was wegge
vallen, scheen de verdwenen huissleutel
daartussen nu weer een nieuwe schakel te
leggen.
Intussen had navraag bij de slotenmaker
aangetoond, dat deze zich destijds stipt aan
Van Abel's bestelling had gehouden, geen
sleutel méér dan besteld was had afge
leverd en ook geen copie van slot of sleutels
had gemaakt.
Wat was het doel van de inbraak ge
weest?
De beschadigingen in Van Abel's kantoor
en aan de gangkast wezen op een gewone,
op diefstal beluste inbreker. Maar wat had
dan zo'n gewoon lid van het dievengilde
met de dood van Rovaart en Proster
mensen uit een heel ander maatschappelijk
milieu uit te staan?
Nog eens ging de inspecteur in de be
slotenheid van Van Abel's kantoor van de
eerste tot de laatste letter al zijn aan
tekeningen door. En daarbij deed hij nog
één ontdekking: uit het uitvoerige en wijd
lopige levensbericht van Rovaart, dat ook
de namen van diens ouders bevatte, bleek
dat Rovaart's reeds lang overleden moeder
de voornaam.... Ixora had gedragen!
Enters sloeg zich voor het hoofd, dat hij
deze ontdekking eerst nu deed, steeds had
hem die naam als een herinnering door het
hoofd gespeeld, maar hij had zich van de
wijs laten brengen door de mogelijkheid
dat alleen die bloemenzaak in Apeldoorn
daar schuld aan had!
Meer dan ooit verwenste hij de com
missaris, die naar deze Ixora geen onder
zoek had willen laten instellen, die zijn
mededelingen een „aardig romantisch ver
haaltje" had genoemd en zijn voorstel na
vraag te doen als „tijd- en geldverspelling"
ter zijde zag geschoven.
En nu zou het wel te laat zijn! Zaterdag
zo stond in Ixora's brief zou zij naar
Frankrijk vertrekken. Zaterdag dat was
vandaag!
Maar indien er geen andere sporen ge
vonden werden, overlegde Enters, dan zou
er toch wel niets anders opzitten dan Ro
vaart's familie na te pluizen, na te gaan of
ergens een Amerikaanse Ixora te voor
schijn kwam en dan. ja bedacht hij
mistroostig dan zou het nog heel erg de
vraag zijn of dit vergezochte spoor zou
leiden tot iets, dat met het mysterie van
de Drieherendrift had uit te staan. Hoogst
waarschijnlijk was die naamsovereenkomst
weer een van die in deze zaak zo ergerlijke
talrijke toevalligheden en even hoogst
waarschijnlijk stak er achter de bij Proster
gevonden brief niets anders dan één van
die flirtations. Op geen stukken na leek het
Enters serieus genoeg om er de commis
saris alsnog mee over te halen tot een tijd
rovend onderzoek in het buitenland
Ja, de commissaris zou hem zien aankomen!
En dan was er ondanks alles eigenlijk
toch nog altijd dr. Van Heukelom. Was
diens nachtelijke alibi juist? Wie ging er
nu eind april naar nachtegalen luisteren?
Hij had ze niet gehoord, dat was waar.
Maar kon zijn hele verhaal geen sluw ver
zinsel zijn om de handen vrij te hebben
voor allerlei nachtelijke euveldaden? In
elk geval, zo overlegde Enters, moest er na
gegaan worden of er bij het Vogelkundig
Instituut der Universiteit inderdaad een
bericht over in het Koningsbos zingende
nachtegalen was binnengekomen.
Enige uren van die zaterdagmiddag
bracht de inspecteur weer in Proster's ka
mer door, opnieuw snuffelend in diens
papieren, boeken uit de kast halend en
bladerde in dictaatcahiers.
Dan stond hij weer diep in gedachten
voor de mishandelde kast op het portaal
of zat in Van Abels kantoortje te staren
naar het breekijzer, waarmee de mishan
deling was gepleegd, maar dat hem ook
niets, absoluut niets te vertellen had.
In zijn eenzame overpeinzingen werd hij
gestoord door de als altijd sarcastische
politiefotograaf die de inspecteur in een
lijvig dossier het resultaat kwam brengen
van het foto-, teken- en opmeetwerk, die
week op de Drieherendrift verricht. Het
was prachtig materiaal, dat zag de inspec
teur direct, prachtig. voor een rechter
commissaris, die de instructie moest openen
jegens een bekende verdachte. Maar bevatte
al dat materiaal één spoortje, dat naar de
verdachte leidde, die nog onbekend was?
Enters zag het niet.
Intussen had die middag een nieuwe
gast zijn intrede gedaan in den huize van
Van Abel. Hij zou de logeerkamer tegen
over Van Abel's slaapkamer betrekken. En
ters wist, dat het een collega van de rijks
recherche was, die met het oog op verdere
eventualiteiten huis en bewoners ter plaatse
onopvallend zou observeren en dus, als zich
nieuwe feiten voordeden, altijd kon in
grijpen. De komst van deze waarnemer had
Enters zelf telefonisch bjj de commissaris
bepleit; overigens negeerde hij de nieuwe
gast natuurlijk en deze was op het Hoofd
bureau door Boekje al uitvoerig ingelicht.
Alleen Van Abel kende zijn ware iden
titeit en Van Abel was zwijgplicht opge
legd. Enters had niet gemerkt, hoe in die
tussentijd het weer was veranderd, hoe de
wind, die nacht opgestoken, de kortstondige
illusie van zomer weer had verjaagd en
dikke regenwolken voor zich uitdrijvend
een grijze hemel over de stad gespannen
had. Heel in de verte rommelde het on
weer en dan begon het te regenen, eerst in
druppels, dan in stralen en tenslotte
stroomde het in bakken uit de hemel.
Enters had geen regenjas bij zich en hoe
wel wat tegenstribbelend, nam hij daarom
toch maar graag de uitnodiging der Van
Abels aan om bij hen fe blijven eten.
Maar aan tafel was hij zwijgzaam en aan
de aardappelen in botersaus, door de kok
zo deskundig toebereid, bewees hij niet de
eer, die er aan toekwam.
Na tafel dwaalde hij weer door het huis,
van de zolder naar de stal en van de stal
naar de zolder.
Hij wachtte tot het weer wat zou op
klaren. Maar een plotseling rommelende
donderslag, nu veel dichter bij dan zo
straks, was de daverende finale van die
enkele dagen mooi weer en scheen ook de
proloog te zijn van nog meer regen, die nu
langs de ramen gutste, borrelde in de goten
en spetterde op het asphalt.
Zelfs al had hij nu een regenjas gehad,
dan was het nog geen doen geweest op zijn
fietsje, naar zijn kamer terug te keren.
Enfin, hij zou nog wel wachten. Mis
schien klaarde het toch nog wel op en op
nieuw verwenste hij zijn commissaris, die
uit overwegingen van benzinebesparing ten
strengste het gebruik van de grijze politie
wagen voor ritten buiten Illingen had ver
boden.
Dus wachtte hij, Maar het weer klaarde
niet op.
Onbegrijpelijk waar al dat water opeens
vandaan kwam.
Hij zat nu in de huiskamer der Van
Abel's. Praatte wat, dronk een kop thee.
met een koekje, praatte weer wat, dronk
weer een kop thee, weer met een koekje.
De weduwe Ros-Van Abel gaapte, beschei
den achter haar hand. Maar zij gaapte,
wat een duidelijk bewijs was, dat zij naar
haar bed verlangde. (Wordt vervolgd)
