AAMBEIEN
IN DE WERELDPOLITIEK
Terug naar de UNO
Weinig bezwaren tegen grond
wetherziening in Eerste Kamer
Relletjes na herdenkingsmis
voor maarschalk Pétain
Agenda voor
Haarlem
Zelfbeheersing van de Parijse politie
verhoedde ontwijding van Notre Dame
Griep?
3
Slik dit tabletje
en stil de pijn
HEMOTABS
Kerkelijk Nieuws
80 ct .vers in cellpphaan
Kustvaarder gezonken
op Wester schelde
Kapitein vermist
Ook Syrië is bereid tot
een staakt-het-vuren
Hammarskjoeld in Jordanië
na nieuw incident
J ungschlager-herdenking
op 1 mei in Amsterdam
Als U keelpijn hebt..,
ct
Verbetering pensioenen
van militairen en
verzetsslachtoffers
WOENSDAG 25 APRIL 1956
(Van onze correspondent in Parijs)
Bij een herdenkingsmis in de „Notre
Dame" zijn gisteren voor het eerst tijdens
de serie bijeenkomsten, die het feit moe
ten herdenken, dat honderd jaren geleden
(wijlen) maarschalk Pétain werd geboren,
ongeregeldheden voorgevallen. Uit vrees
hiervoor had de regering reeds de demon
stratie van Pétain's aanhangers bij het graf
van de onbekende soldaat onder de Are de
Triomphe verboden. Maar hoewel demon
stranten en contra-demonstranten door een
grote politiemacht gescheiden bleven, ont
stond toch een handgemeen tussen Pé-
tainisten en politie op de drempel van de
kathedraal, dat slechts door de zelfbeheer
sing van de Parijse agenten niet ontaardde
in een ontwijding van de Kathedraal. De
mis was door de regering niet verboden,
omdat men moeilijk bezwaar kan maken
tegen een particuliere godsdienstige plech
tigheid, waarbij voor het zieleheil van de
maarschalk werd gebeden. Evenmin kon
men iets doen tegen een andere privé-
aangelegenheid: het aanbieden van het
boek „Het voorbeeldige leven van Pétain"
in een Parijs hotel, waarbij generaal Wey
gand presideerde en maarschalk Juin ver
tegenwoordigd was.
Gisteren liep het anders. Terwijl de Notre
Dame volstroomde met officieren, welge
stelde burgers, in bont gehulde dames en
een hoeveelheid jeugdige rekels, die de ge
boortedag kwamen vieren van een maar
schalk, die wegens landverraad veroordeeld
werd, verzamelden zich op een van de hoe
ken van het plein voor de kerk een paar
honderd oud-verzetslieden, zo te zien ar
beiders, middenstanders, intellectuelen en
huismoeders in het zwart, die een man of
een zoon verloren hadden.
Oud-strijders
Waar de kerkgangers voorafgegaan wer
den door de generaal Weygand en andere
hoog-gedecoreerden, door de Vichy-collo-
borateurs die de oude held van Verdun er
toe brachten Franse patriotten te laten ar
resteren, daar liep aan het hoofd van de
oud-illegalen een kleine man, die van zijn
aandeel in de oorlog alleen een ridderkruis
van het Legioen van Eer, alsmede blind
heid aan beide ogen had overgehouden. De
contra-demonstratie van de oud-verzet-
strijders droeg een kalm karakter. Een
paar plechtig kijkende mannen legden een
grote krans bij de kleine plaquette, die ver-
ADVERTENTIE
'n geheel nieuw middel tegen
-■
Hemotabs - een geheel nieuw
middel tegen die p ij n 1 ij k e
aambeien. Deze tabletjes zijn
prettig en gemakkelijk in te
nemen - gewoon maar slikken
met een beetje water - en geven
een weldadige verlichting bij
die pijnlijke aanvallen. Ge-
'bruik van zalf of zetpillen
wordt hierbij overbodig.
Hemotabs werken van binnen
uit, doen de zwellingen slin
ken en bevorderen de ge
nezing. Ze zijn bovendien
zacht laxerend; herstellen
de natuurlijke functies - zo
belangrijk voor volkomen ge
nezing en geven U langdurige
vrijwaring van pijn.
f 1.50 per volledige kuur. - Bij
alle apothekers en drogisten.
*n Product van
E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester.
telt, dat op die plaats een politie-agent
bij de bevrijding van Parijs gevallen was.
Daarna gingen de demonstranten op het
zonnige trottoir onder de bloeiende kas-
stanjes wat ongemakkelijk in de houding
staan en zetten de. „Marseillaise" in. Nogal
aarzelend, omdat de meeste gewone Fran
sen de tekst van hun volkslied nooit hele
maal uit het hoofd kennen. Maar de zinnen
„Tegen ons de tirannie" en „Te wapen
burgers" kwamen er welgemeend uit en
brachten sommige vrouwen toch de tranen
in de ogen.
Jeugdstormers
Pas bij het uitgaan van de kerk werd het
de oud-illegalen te machtig. Over het dikke
politie-cordon heen werd geroepen: „Weg
met Vichy" en ook „Fascisten". Daar had
den de „jeugdstormers" onder de kerk
gangers kennelijk op gewacht. Onder een
gescandeerd geroep van „Pétain, Pétain"
trachtten zij door het politie-cordon heen
te breken om de contra-demonstranten te
lijf te gaan. Met ijskoude zelfbeheersing
drukten de Parijse agenten hen langzaam
terug de kerk in. De jonge Pétainisten ver
gaten onmiddellijk van het motto van hun
leider „Arbeid, familie en discipline" het
laatste deel en begonnen in de kerk bele
digingen te brullen. Het handgemeen op de
drempel van de kathedraal duurde tamelijk
lang en vlamde later op het plein nog een
paar keer op.
Generaal Weygand en de adjudant van
maarschalk Juin hadden inmiddels al door
een zijuitgang van de kathedraal een stra
tegische aftocht geblazen. Niet zonder
ironie vroeg een oud-verzetsman naast mij
zich af, wanneer er tegen enige tegenstan
ders van de strijd in Algerije een aan
klacht wegens demoralisering van het le
ger is ingediend, er op soortgelijke gronden
niet iets wordt ondernemen tegen hoge
militairen die, in plaats van te zwijgen
over het tragisch einde van Pétain's car-
eière, het leven van een maarschalk van
Frankrijk, die wegens het hoogste verraad
gevonnist is, als voorbeeldig wensen te
kenschetsen.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Wormer L. J. v. d. Kam te
Arkel-Kedichem; te St. Anna Parochie B.
J. Geerling te Glanerbrug.
Aangenomen het beroep als predikant
voor bijzondere werkzaamheden H. Prak,
legerpredikant.
Beroepen te St. Maartensdijk J. Zwij-
nenburg te Kinderdijk.
Aangenomen naar Badhoevedorp (wijk-
gem. Lijnden) W. v. Beem, vic. te Den
Haag. Benoemd tot hulppred. te Opende L.
M. J. S. Herfkens, aanstaand emerituspre
dikant aldaar.
Geref. kerken
Aangenomen naar Veêndam H. T. Bo-
chove te Ens (NOP).
Geref. kerken (art. 31 K.O.)
De classis Rotterdam heeft beroepbaar
gesteld de heer G. Blijdorp te Rotterdam,
kandidaat a'an dé Theol: Hogeschool te
Kampen.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Nijmegen A. W. Drechsler te
Amsterdam-N en W. v. Heest te Rozen
burg.
ADVERTENTIE
telt zijn trouwe
rokers met honderd
duizenden. Weet U waarom?
Omdat hij goed is!
V;;
Dinsdagmorgen omstreeks kwart voor
acht is in de mist op de Westerscheldé de
„Dongedijk" van de Holland-Amerika lijn
in aanvaring gekomen met de „Kare", een
Zweedse kustvaarder van 499 ton. Het
Noorse schip „Heilo" heeft vijf mensen uit
het water opgepikt en overgezet op de boot
van de provinciale veerdienst tussen Hoe-
dekenskerke en Terneuzen, die de gered
den omstreeks kwart over acht te Hoede-
kenskerke aan wal heeft gezet.
De „Kare" is in het midden van de vaar
geul gezonken.
Op de kapitein na zijn alle dertien op
varenden gered.
De helikopter van de opsporings- en
reddingsdienst van de marineluchtvaart
dienst, die onder bevel van luitenant ter
zee vlieger tweede klasse C. J. C. Hamilton
was opgestegen, is onverrichter zake op
Valkenburg teruggekeerd.
Naar verluidt wordt door de geredde be
manningsleden van de „Kare" aangeno
men, dat de kapitein is verdronken toen hij
zich te water begaf. Na de aanvaring was
hij gewond aan het hoofd en hij zou toen
niet in staat geweest zijn het hoofd boven
water te houden.
DAMASCUS (Reuter/AFP) Syrië is be
reid een staakt-het-vuren in acht te nemen
langs de Syrisch-Israelische grens, als Is
rael de verzekering geeft dat de resoluties
van de Veiligheidsraad nageleefd zullen
worden, zo heeft de Syrische regering be
kend gemaakt. De Syrische belofte is voort
gekomen uit de besprekingen die de secre
taris-generaal van de UNO, Ham
marskjoeld, in Damascus heeft gevoerd.
Hammarskjoeld heeft de vorige week een
dergelijk bestand tussen Israel en Egypte
tot stand gebracht.
In Damascus zijn ook voorstellen van
generaal Burns, het hoofd van de UNO-be-
standscommissie, besproken, die voorzien
in maatregelen om de spanning aan het
meer van Galilea te verminderen.
Hammarskjoeld zal het Syrische stand
punt met de Israëliërs bespreken. Ham
marskjoeld is uit Damascus in Amman, de
hoofdstad van Jordanië, aangekomen, waar
hij met koning Hoessein spreken zal.
De Israëlische minister van Buitenland
se Zaken, Mosje Sjarett, heeft Ham
marskjoeld naar aanleiding van de overval
bij Berseba in een dringende boodschap ge
wezen op deze „schending van de gesloten
overeenkomsten". Sjarett verklaart dat al
les er op wijst, dat hier sprake is van een
nieuwe actie van een terreur-commando.
Men weet nog niet of de overval het
werk is van infiltranten, die vanuit Egypte
het gebied van de Negev doortrekken in de
richting van Jordanië, dan wel of de over
vallers vanuit Jordanisch gebied opereer
den. De overval, die vooraf is gegaan door
een reeks kleinere incidenten, heeft de ge
moederen te Tel Aviv in heftige beroering
gebracht. Men acht het voorval ernstig
juist nu Hammarskjoeld bezig is te trach
ten een „staakt het vuren" langs de Israë
lisch-Jordaanse grens te bereiken.
In het Amsterdams Concertgebouw wordt
op dinsdagavond 1 mei een nationale Jung-
sehlager-herdenking gehouden, waarin het
woord zal worden gevoerd door prof. mr.
P. S. Gerbrandy, mr. J. Derks, ds. M. de
Goede, de majoor van het K.N.I.L. b.d. J.
E. van Buuren en de heren B. H. J. Doppen
en H. Coenradi.
Charlotte Kohier zal door declamatie
medewerking aan deze bijeenkomst ver
lenen en Marc. E. Bouwmeester bespeelt
het orgel.
Het Haarlemse actiecomité, dat tijdens het
proces-Jungschlager werd opgericht (secre
tariaat Dr. Bakkerlaan 31, Bloemendaal,
telefoon 24039) verstrekt aan belangstellen
den gaarne nadere inlichtingen over deel
neming aan deze bijeenkomst.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
few.
per doosje 85
WOENSDAG 25 APRIL
Minerva: „Rhapsody", 14 jaar, 8.15 uur.
Palace: „De twee wezen", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Luxor: „Contrabande en moord",
18 jr., 7 en 9.15 uur. Studio: „Moulin Rouge"
18 jr., 7 en 9.15 uur. Lido: „The Benny Good
man Story", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Duel in de nacht", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „The country girl", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „Tarantula!", 18
jaar, 7 en 9.15 u. Frans Halsmuseum: avond
openstelling 8.30 tot 10.30 uur, met oude
muziek. Vishal: Marionettentheater van
Fedke Boschma, 8.30 uur. Schagchelstraat 26,
8 uur: Muziekuitvoering van het Leger des
Heils.
DONDERDAG 26 APRIL
Palace: „De twee wezen", alle leeft., 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Contrabande en
moord", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Moulin Rouge", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur.
Lido:, „The Benny Goodman Story", alle
leeft.. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Duel in
de nacht", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „The country girl", 14 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Tarantula!", 18
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Halsmuseum:
avondopenstelling 8.30 tot 10.30 uur, met
oude muziek. Vishal: Marionettentheater van
Feike Boschma, 8.30 uur. Minerva-theater:
8.15 uur. De R.K. toneelvereniging „Berken
rode" met ,,'n Zomerzotheid". Doopsgezinde
kerk, 8 uur: Openbaar gesp'-ek tussen ds. J.
Buskes en prof. dr. C. G. van Niftrik over
het Oorlogs- en Vredesvraagstuk. Concert
gebouw, 8 uur: Openbare Platformvergade
ring van de Partij van de Arbeid. Sprekers:
dr. W. Drees, mr. Wiebe Glastra, mr. Th. J.
A. M. van Lier en W. F. van Tilburg.
Zowel in de gevaarlijke situatie van het Midden-Oosten als in de alge
mene tegenstellingen op internationaal politiek terrein speelt één duide
lijke factor voortdurend de rol van spanningverwekker, namelijk het
streven van grote mogendheden om door militaire en economische toegiften
de gunst en de afhankelijkheid van in het spel zijnde kleinere mogendheden
te verwerven. De eigenlijke koude oorlog is er een van gulle gaven, met
speciale bedoelingen geschonken. De rol, die indertijd het Marshall-plan
in west-Europa vervuld heeft bij de consolidatie van de politiek-militaire
samenwerking, was uiterst belangrijk als economische injectie, doch de
onafhankelijke politieke mening der west-Europese landen ging er danig
door tanen. Ditzelfde probeert men thans, zowel van Oost als van West
uit, in landen van het Midden- en Verre Oosten. Wapenhulp, technische
bijstand, handelsfaciliteiten en dergelijke vormen het vriendschapsgeschenk
doch als zoiets van twee elkander tegenstrevende zijden komt, is de
spanning geboren. Deze procedure is een miskenning van de taak, die de
UNO bij haar oprichting voor ogen heeft gestaan. Terug naar de UNO is
daarom een leuze, die de vrede kan dienen.
De Sovjet-Unie hgeft zich in beginsel
bereid verklaard, medewerking te verlenen
aan een hulpplan voor onderontwikkelde
gebieden onder auspiciën van de UNO. Dat
is een begin van een hoopvolle wijziging in
haar strategie, doch niet meer dan een be
gin. Want naast deze mogelijke samenwer
king in de UNO blijven ettelijke gebieden
van groot belang het gevechtsterrein van
infiltratie-acties, die buiten de UNO om
worden georganiseerd. Het Midden-Oosten
is in dat opzicht een voorbeeld, dat het
gevaar van zulke eenzijdige acties vol
doende duidelijk illustreert. De Westelijke
mogendheden hebben zich in dit deel der
wereld van oudsher met eigenmachtige en
tegenstellingen-oproepende pogingen tot
beïnvloeding ingelaten, waarbij het opmer
kelijke feit zich voordoet dat de UNO wel
als vredestichtster tehulp wordt geroepen
als de crisis uitbreekt.
Dag Hammarskjoeld, de secretaris-gene
raal van de UNO, heeft een illuster succes
behaald bij zijn vredesbemiddeling in de
controverse tussen Israel en de Arabische
landen, doch zijn taak is aanmerkelijk ver
zwaard door de tevoren geschapen omstan
digheden, waarbij de UNO lijdelijk moest
toezien hoe de grote mogendheden touw-
trokken om hun invloed te behouden of
uit te breiden.
In het Verre Oosten is het ongeveer op
dezelfde manier gegaan en de hulp, die
landen als India en Pakistan van diverse
kanten geboden krijgen en acceJÈferen, ver
wijdt de kloof tussen deze twee doordat de
hulp niet van dezelfde politieke kleur is.
Het gaat met deze economische hulpkwes
tie misschien op den duur dezelfde kant uit
als met de militaire: als de mate van bij
stand, die produktierijke landen als de
Sovjet-Unie en Amerika kunnen aanbieden,
een evenwichtstoestand schept en het di
recte voordeel voor beide partijen dus weg
valt, zal men er wellicht toe komen de nut
teloosheid van deze „goodwill-wedstrijd" in
te zien en steeds meer de UNO belasten
met de organisatie van de hulpacties, waar
door zij dus een politieke kleurloosheid
krijgen. Een grote factor van spanning en
gevaar zou daardoor kunnen worden uit
geschakeld.
In het algemeen geldt trouwens, dat het
voorbijzien van de UNO en het eigenmach
tig werken aan „oplossing van problemen
van internationaal kaliber" eigenlijk niets
anders betekent dan dat men aan die be
paalde oplossing een subjectieve tint wil
geven. De UNO is een neutraal lichaam. De
hulp, die door haar bemiddeling wordt aan
geboden en verstrekt, mist bijbedoelingen
en kan worden beschouwd als een bijdrage
tot stabilisatie van de internationale toe
stand. Wanneer meer en meer van de UNO
gebruik gemaakt wordt, betekent dat een
zuivering van de tendenzen, waarmede de
hulp wordt beschikbaar gesteld.
Nu doet zich het merkwaardige feit voor,
dat op het gebied van internationale econo
mische en militaire hulpverlening het mo
nopolie der Westelijke mogendheden en
vooral de Verenigde Staten doorbroken is
door de Sovjet-Unie. Rusland heeft het be
lang van dergelijke invloedsfactoren in
strategisch van belang zijnde landen inge
zien, doch waarschijnlijk meteen begrepen
dat zijn eigen intrede in het spel dadelijk
tot een zekere neutralisering van dit middel
zou leiden. Wellicht is dat ook de eerste
opzet? Men kan zo gemakkelijk oordelen
over de bedoelingen van het Kremlin, doch
maar al te vaak blijkt een gissing dienaan
gaande te worden doorkruist door onver
wachte uitkomsten. Als het de bedoeling
der Russische leiders is om naast de uit
schakeling van de oorlog als middel tot
vestiging van machtsinvloed ook het
instrument der economische hulpverlening
daartoe onbruikbaar te maken, streven zij
inderdaad naar een internationale orde via
het objectieve instrument der UNO. Hun
pogingen om in die UNO aan invloed te
winnen, zouden in dat beeld passen.
Maar, zal men tegenwerpen, dan ver
plaatst de hele internationale machtscom
petitie zich naar de UNO. Dan wordt de
UNO wat zij trouwens al is! het
toneel van de touwtrekkerij om invloed en
macht, om stemmenaantal en veto's. Welnu,
zo het al die richting zou ingaan, dan nog
krijgt men in de UNO niets anders dan de
situatie, die in de nationale partijverhou
dingen bestaat: een strijd om de kiezer, om
de aanhanger, om de versterking van het
gelijkgerichte kamp. Een macht van de
meerderheid dus, zoals die ook in de par
lementaire democratieën bestaat. Geen
ideaal, doch een kwaad dat het minst van
alle kwaden kan worden genoemd, ten
minste wanneer de organisatievormen der
UNO een „natuurlijke" structuur dezer ge
meenschap toelaten. Deze natuurlijke struc
tuur vereist in de eerste plaats, dat geen
belemmeringen in de weg worden gelegd
aan aspirant-leden en geen veto op de toe
lating wordt gelegd. In een nationale
samenleving moet men immers ook alle
partijen accepteren, als zij voldoen aan de
minimum eisen.
Het is wel duidelijk, dat de internationale
verhoudingen zich zelf steeds meer ont
wikkelen naar een zekere wijde ordening.
Dit is niet in de laatste plaats een gevolg
van de balans der grote machten, die el
kander op ieder terrein terzijde streven en
elkander beletten, eigenbelangrijk profijt
uit hun machtspositie te trekken.
Hoe wankel dit soort orde ook is, zij
schijnt voorlopig het toekomstbeeld van
onze wereld te vormen. Wellicht is zij een
fase, waarachter betrouwbaarder pijlers
voor een vreedzame internationale orde
ning worden opgebouwd.
Dat ook in het Westen de overtuiging
zich baan breekt dat een evenwichtstoe
stand mogelijkheden tot constructief werk
biedt, blijkt uit hetgeen de Amerikaanse
minister Dulles als de mening zijner rege
ring heeft geopenbaard: dat de NAVO
bond van Atlantische staten met defensief
doel andere dan louter militaire taken
kan gaan vervullen, nu „de sfeer van vrees
is weggenomen." Die andere taken liggen
op het gebied van de politieke en econo
mische samenwerking. Weliswaar op het
gebied van de krachtmeting dus, doch met
geen andere middelen dan economische,
culturele en politieke. Wanneer dan straks
de economische en politieke verhoudingen
mede door de UNO kunnen worden ge
regeld, houdt de wereld de culturele strijd
baarheid der verschillende bevolkingsgroe
pen over. Een strijdbaarheid, die onmisbaar
is voor de ontwikkeling der beschaving en
in zich de vrijheid van levensbeschouwing
als stimulerend beginsel draagt.
De strijd, die daaruit voortvloeit, verheft
de harten en de geesten, en schept de insti
tuten waarop de mensheid met recht trots
kan zijn. J. L.
(Van onze parlementaire redacteur)
De Eerste Kamer begon dinsdag met de
behandeling van enige ontwerpen tot her
ziening van de Grondwet. Mr. Kropman
(KVP) betoogde dat het gewenst is tot een
„gezuiverde" grondwet te komen. Men zal
haar dienen te beperken tot een aantal'
fundamentele regelen en de omschrijving
van de algemene rechtsbeginselen, waarop
ons staatsbestel rust, om dan allerlei, dat
zij thans nog bevat, in wetten neer te leggen,
die met 2/3 meerderheid wijziging zou
den dienen te kunnen ondergaan. De ont
werpen, aldus deze senator, houden vrij
viel niets anders dan teohnische en dus
geen wezenlijke veranderingen in de
Grondwet in. Vrijwel hetzelfde gaf prof.
Anema (A.R.) te kennen. Diens hoge
leeftijd vormt nog allerminst een beletsel
om een belangwekkend betoog te houden,
dat het aanhoren ten volle waard is. Onze
Grondwet, zo zei hij, is veel te uitvoerig.
Voor enkele onderdelen, bijvoorbeeld voor
de regeling inzake troonsopvolging, is -dit
onvermijdelijk. Overigens verdient het
aanbeveling, tot aanmerkelijke bekorting en
ten dele ook tot schrappingen over te gaan.
Men zal goed doen, zo luidde verder de
raad van deze senator, dit bij een komende
algemene grondwetsherziening te doen.
Dan raakt men tevens voor goed van de
thans in zwang zijnde verkeerde methode
af, dat elke vier jaar op enige betrekkelijk
ondergeschikte punten tot grondwetsher
ziening wordt overgegaan. Dit gebruik is in
strijd met aard en karakter van de Grond
wet, die hoofdbeginselen moet inhouden.
Bovendien leidt het tot een vrijwel totale
verstoring van de regeling omtrent de zit
tingsduur van de Eerste Kamer.
Die is op zes jaar bepaald, met elke drie
jaar aftreding van de helft der heren. Maar
sinds jaar en dag pleegt het te gebeuren,
dat wegens een zeer beperkte grondwets
herziening ontbinding van de beide Kamers
aan het eind van de vierjarige zittings
periode van de Tweede Kamer regel is,
zodat dus elke vier jaar een algehele ver
nieuwing van de Eerste Kamer geschiedt.
Mr. Pollema (C.H.) zag het bezwaar
van dit laatste ook wel in, maar toonde
toch meer bereidheid het op de koop toe
te nemen. Hij meende namelijk, dat de
vorige herzieningen op zichzelf wel door
de omstandigheden op haar plaats waren
geweest. Met prof. Anema was hij het eens,
dat een inleidend artikel in de Grondwet
op zijn plaats zou zijn om tot uitdrukking
te brengen, dat God de bron van recht en
staat is, iets waartegen mr. DeVos van
S t e e n w ij k (WD) zich kantte, omdat
hij juist zulk een uitspraak in een Grond
wet misplaatst achtte. Te meer aangezien
hij hiervan uiteindelijk gevaren meende te
moeten duchten voor de persoonlijke vrij
heid. Wel kon hij geheel instemmen met
ADVERTENTIE
knapf U op ftp
in een ommezien. ÖDct
De Tweede Kamer heeft dinsdag na een
korte discussie de voorstellen aangenomen
waardoor enkele verbeteringen worden
aangebracht in de pensioenwetten voor
land- en zeemacht. De pensioengrondslag
wordt verhoogd van f, 1500 tot f 2850 per
jaar. Aan weduwen en wezen zal pensioen
kunnen worden toegekend ongeacht de
doodsoorzaak van de militair.
Voor verzetsslachtoffers en zeelieden
oorlogsslachtoffers wordt de pensioen
grondslag verhoogd van f 1500 tot f 2345
per jaar. Aan hun weduwen en wezen kan
een pensioen worden toegekend onafhan
kelijk van de doodsoorzaak van de man,
indien zij invalide waren en niet in staat
voor een derde gedeelte in het levensonder
houd te voorzien.
Tevens is het wetsontwerp aangenomen
tot verhoging van militaire pensioenen met
een toeslag wegens de loonsverhoging van
1 oktober 1954. Hierdoor komen de laagste
pensioenen van militairen op ongeveer
f 3000 per jaar.
prof. Anema's critiek en dus ook met die
van mr. Kropman op het al te beperkt-op
zetten van grondwetsherziening, gelijk ook
nu weer het geval is. „De regering strooit
kwistig met grondwetsherzieningen. Ge
volg: de burgerij interesseert er zich niet
meer voor en koestert grotere belangstelling
voor Abe Lenstra dan voor minister Beel,
wiens voornaam ik niet eens ken, met zijn
voorstellen tot grondwetsherziening," aldus
mr. De Vos'van Steenwijk.
In tegenstelling tot zijn fractiegenoot mr.
Kropman, die het goed zou hebben gevon
den als thans niet reeds tot wijziging van
een aantal in 1953 in de Grondwet opge
nomen bepalingen inzake de buitenlandse
betrekkingen zou zijn overgegaan, meende
prof. Beaufort, dat de nu voorgestelde
veranderingen ter dege welkome verbete
ringen waren. Alleen zag hij er niet in, dat
ook omtrent niet belangrijke internatio
nale overeenkomsten, inwinning van het
advies van de Raad van State vereist zal
zijn.
Prof. Molenaar (WD) stond uit
voerig stil bij een zijns inziens te betreuren
leemte: de regering had thans tevens met
behulp van een daartoe strekkend artikel
de Grondwet gelijke tred laten houden met
de ontwikkeling in de internationale
rechtsorde, door een voorziening te treffen
over de wijze waarop goedkeuring moet
plaats vinden van besluiten van internatio
nale organisaties. Prof. Gerretson
(C.H.) keerde zich tegen de regeringsprak
tijk om ingeval het afspraken betreft, de
Sta ten-Generaal er buiten te houden op
grond van de theorie, dat alleen overeen
komsten aan de parlementaire goedkeuring
onderworpen moeten worden.
De heer G e u g j e s (CPN) was van
mening, dat de Grondwet het sluiten van
geheime, voor de Staten-Generaal geheim
blijvende, verdragen toelaat. Voorts wil de
communistische fractie niets weten van
een ander wijzigingsontwerp, met name
het ontwerp waardoor de bepalingen komen
te vervallen, die thans nog nodig maken,
dat voor uitzending van dienstplichtigen
van de landmacht naar Nederland-over
zee een speciale wet nodig zou zijn.
Voordat de Kamer de ontwerpen ging
bespreken die een uitsluitend „moederlands
karakter" hebben hetgeen met de reeds
genoemde voorstellen niet het geval is,
want die raken tevens het rijk over zee
hield m r. In 't Veld (P. v. d. A.) nog
enige algemene beschouwingen. Ofschoon
hij en zijn politieke vrienden de door prof.
Anema, mr. Kropman en anderen becriti-
seerde methode van incidentele grondwets
herzieningen niet zo tragisch nemen, aan
gezien, zo zei hij „wij meer behoefte heb
ben aan geregelde hervormingen dan aan
een radicale herziening," bleek hij overi
gens toch geheel aan de zijde van deze
critici te staan wat de wenselijkheid be
treft van sterke vereenvoudiging van de
Grondwet.
Mr. In 't Veld keerde zich tegen het
denkbeeld-Anema inzake een inleidend
artikel, waarin de erkenning van een
hogere macht een plaats zou, moeten krij
gen. Sprekende over de ontwerpen tot .uit
breiding van de Tweede Kamer tot 150,
van de Eerste Kamer tot 75 leden, ver
klaarde deze senator, dat zijn fractie er niet
zo heel erg enthousiast voor was. Doch aan
het slot van zijn betoog kreeg men te horen,
dat als met de uitbreiding een wijziging
in de werkmethode van de Kamers gepaard
zal gaan, bijvoorbeeld meer verplaatsing
van de arbeid naar de commissies, zijn
fractie toch nog met zekere geestdrift met
die uitbreiding akkoord zou gaan.
Uit een betoog van mr. De Vos van
Steenwijk viel op te maken, dat bij een of
meer van zijn fractiegenoten nog wel sterk
bezwaar aanwezig is om de Eerste Kamer
een grotere omvang te doen krijgen. Het
zelfde kan zich voordoen bij een paar leden
van de fractie van de KVP, wier woord
voerder, mr. Kropman, tot de niet-geest-
driftige voorstemmers zal behoren. Bij
uitbreiding van het aantal senatoren wens
te hij uitbreiding van de voor hen in het
gebouw van de Eerste Kamer beschikbare
ruimte. Hij zag blijkbaar gaarne, dat dan
de Hoge Raad van Adel en enige afdelin
gen van het ministerie van Verkeer en
Waterstaat elders huisvesting zullen
krijgen.
Onderhandelingen over deze aangelegen
heid zijn gaande, zo kon ministerBeel
verzekeren. Hij had het wel heel gemak
kelijk, doordat van enige, wat de getals
sterkte betreft bedenkelijke tegenstand
tegen de verschillende ontwerpen niets
meer te bekennen viel. De minister van
Binnenlandse Zaken zal vandaag ant
woorden.
