Gisela Kohier en Steinbach waren
oppermachtig in de sprintnummers
Uiterst veel spanning, maar
geen winnaar bij RCH-KFC
Examen
Nederlander Fekkes liep een
zeer goede 3000 meter
Hoofdschotel werd moeilijk
te verteren bijgerecht
ififw:
lil!
ii:»lMBS g|MMB|lj||i
*n
Koninklijke belangstelling op Olympische Dag
De 1500 m. voor Pirie
na felle eindsprint
Fraaie gelijkmaker van Biesbrouck
Snelle eindsprint
Goede 3000 m.
Ongenaakbaar
Captein verslagen
Springconcours
Weer geen schutter
V oorsprong
THB uitgeschakeld in
promotiecompetitie
Argentijnse voetballers
versloegen Italianen
Wilkes was op schot
bij DOSLegnano
Wereldrecord speerwerpen
aanzienlijk verbeterd
Nikkinen gooit 83.56 m.
Misser
ivi D A G 2 5 J U N 1 19 5 6
Van onze sportredacteur)
Het Olympisch Stadion in Amsterdam was zondagmiddag gevuld met zeker
vijfendertigduizend toeschouwers waaronder Koningin Juliana, Prins
Bernhard en de prinsessen Irene en Margriet die gerede hoop hadden
een door spanning en goede prestaties aantrekkelijk sportprogramma te
gaan zien. Ze zijn niet volkomen tevreden gesteld, zo dachten wij aan het
einde van die zeventiende Olympische Dag. En wel omdat de hoofdschotel
van de middag de voetbalwedstrijd andermaal een uiterst moeilijk te
verteren gerecht bleek. Als de competities wat eerder afgelopen zouden
zijn, we kunnen ons voorstellen dat de Nederlandse topvoetballers bij ge
legenheid van de Olympische Dag nog eens voor iets aantrekkelijks zouden
kunnen zorgen, maar nu de competitie nauwelijks tot een einde is gekomen
en vrijwel alle spelers een zekere voetbalmatheid vertonen en hoe kan
het ook anders werden de duizenden, waarvan de meesten toch komen om
voetbal te zien, ten zeerste teleurgesteld. Het werd een uiterst loom geheel,
waarbij wij op de duur meer op ons horloge keken om te kijken of het nu
nóg niet was afgelopen, dan naar de verrichtingen van het Bondselftal en
FC Milaan. De overige sporten vergoedden veel, al waren er dan ook
weinig Nederlandse successen. Er was fleurige gymnastiek, er was goede
atletiek, matige wielersport en er was tenslotte ook weer het altijd
weer bijzondere aardige springconcours. Dat vergoedde veel, maar
uitbundig konden wij ook dit jaar niet zijn over de Olympische Dag. Geluk
kig maar dat er een flinke duit kwam in de kas van het N.O.C. voor de
uitzending van Nederlandse sportlieden naar Melbourne.
Het openingsnummer werd, de traditie
getrouw, gevormd uit een gymnastiek-
demonstratie met vlaggenparade, die kleu
rig in elkaar was gezet en een nummer
knotsoefeningen door 1000 turnsters en
meisjes, eenvoudig van opzet, maar weinig
ordelijk en niet pakkend. Van zo'n gym-
nastiekdemonstratie zou met wat meel
fantasie en vooral durf waarom de
Kleedij niet wat fleuriger gemaakt door ge-
oruikmaking van de Olympische kleuren
der vijf ringen, het blauw, geel, zwart,
groen en rood? een boeiend nummer te
maken zijn. Verrassende effecten op he\
grastapijt vielen er ook niet te noteren.
Na de knotsoefeningen volgden demon
straties door heren- en damesgroepen op
acht plaatsen langs de sintelbaan; aan de
ringen, de rekstok, de brug, de evenwichts-
balk en midden op het veld werden de
vrije oefeningen uitgevoerd. Hieraan
namen deel de nationale kampioene Lenie
LensGerrietsen, Dini KrulVan den Nol
van Gogh, de jeugdkampioene Riek Leib-
brand, de veelvoudige herenkampioen
Klaas Boot en de jeugdcrack Guus Boot.
Bij de atletiekwedstrijden hadden de
Nederlanders niet veel in te brengen tegen
de Oostduitse sprinters, de wereldrecord
houder op de 5000 meter en de 3000 meter,
Gordon Pirie, en de Hongaarse lange af
standspecialist Sandor Rosznyo. Voor deze
dag had de Engelsman de 1500 meter ge
kozen en ook hierin bewees hij zijn kracht
en zijn schitterende vorm. Met een
enorme eindspurt passeerde hij de Oost
duitser Klaus Richtzenhain, die tot op de
laatste 100 meter gevochten had om de
leidersplaats, die hij in de tweede ronde had
ingenomen, te behouden.
Direct na de start lagen de Nederlan
ders Janssen en Blankenstein voor. De
eerste 400 meter werden afgelegd in 59
seconden, maar daarna trokken de buiten
landers naar voren. Eerst Richtzenhain,
toen Pirie, die zich op de tweede plaats
nestelde, terwijl ook Szegledi en Dunkley
een plaatsje in de voorste gelederen
zochten.
Na 800 meter werd precies 2 minuten
genoteerd. Het veld werd uiteen getrokken,
maar na 1200 meter lag de Oostduitser nog
steeds aan kop met Pirie vlak achter hem.
Bij het ingaan van de laatste ronde ont
brandde de strijd tussen de Duitser en de
Engelsman. Richtzenhain verhoogde het
tempo en tot aan 200 meter voor de finish
bleef Pirie achter hem. Toen zette hij zijn
enorme eindspurt in en bij het uitkomen
van de bocht lag hij al iets voor op de
Duitser, die wanhopige pogingen deed zijn
rivaal bij te houden. Met 41,7 sec. over de
laatste 300 meter schoot Pirie als eerste
lyi (Hongarije) bleken van dezelfde kracht.
Alle drie noteerden zij dezelfde tijd, 24,7
sec., waarbij de Hongaarse iets eerder dan
Puck over de streep ging.
De Nederlandse sprinters waren even
min bij machte het de buitenlanders moei
lijk te maken. De Olympische kandidaat
Van Hardeveld moest verstek laten gaan,
omdat hij even voor de aanvang van de
wedstrijd bij zijm warming-up een dijbeen-
spier blesseerde. Aret was evenmin van de
partij, zodat als enige Nederlander die in
dit internationale milieu paste, Theo Saat
overbleef. Saat slaagde erin op de 100
meter de derde plaats te veroveren, achter
Steinbach (O.-Dld) en Goldovanyi (Hong)
en voor de Engelsman Roberts. Onbedreigd
won de Oostduitser, zowel de 100 als de
200 meter. Snel van start nam hij onmid
dellijk een voorsprong en zijn tempo kon
geen van de andere deelnemers volgen. De
100 meter won hij in 10,5 sec, de 200 meter
in 21,2 sec.
Verheugend was de derde plaats op de
3000 meter van Fekkes. De strijd om de
overwinning ging tussen Sandor Rosznyo,
de Hongaarse steeple-specialist en de Oost
duitser Fiedrich Janke, welke door Rosznyo
op de laatste meters werd gewonnen. In de
eerste ronden lieten de buitenlanders de
voorste plaatsen over aan de gastheren,
waarbij Fekkes de leiding nam. Na de helft
van de afstand gingen de buitenlanders
echter een betere positie kiezen. Janke nam
de leiding over en ook de Hongaar werkte
zich naar voren. En tenslotte kwam Fekkes
'.j. V - .v«NCw- .*vwa>.™v\,w. .•-.vv.v..v}aS>,V« .-. a
De finish van de 100 meter heren. Steinbach wint met groots machtsvertoon vóór
Goldovanyi, Saat err Roberts. Het -finishlint tij-kt wel van -elastiek, zo ver
geeft het mee.
over de streep. Zijn tijd van 3 min. 43,7 sec,
precies een tiende seconde beneden het
Nederlands record van Slijkhuis, beteken
de ook voor Pirie een verbetering van zijn
persoonlijke prestatie, die bij de laatste
Britse spelen op 3 min. 46,2 sec. was ge
bracht. Richtzenhain volgde op de tweede
plaats met 3 min. 44,5 sec, eveneens een
verbetering van zijn persoonlijk record
(3.45,6), terwijl de Hongaar Szegledi met
3 min. 47,7 sec. als derde over de streep
ging. Blankenstein van Trekvogels was de
beste Nederlander. Hij werd vijfde achter
Dunkley (G.B.) in de voor hem goede tijd
van 3 min. 54,2 sec.
Vóór dit belangrijke nummer waren de
100 meter dames en heren gelopen, waar
bij de Nederlanders evenmin iets te ver
tellen hadden. Bij de dames viel Puck van
DuyneBrouwer tegen. Door haar vrij
trage start kon zij de snelle Oostduitse
Gisela Kohier niet van repliek dienen, die
met ruime voorsprong in 11,9 sec. over de
finish ging. Puck noteerde dezelfde tijd als
de Engelse Shirley Hampton (12.sec.),
maar werd op de streep nog door dit meis
je verslagen, zodat zij met de derde plaats
genoegen moest nemen.
De 200 meter, die later werd ge
lopen, gaf hetzelfde beeld. Weer was Gisela
Kohier ongenaakbaar voor haar tegen
standsters. Bij het uitkomen van de bocht
was haar voorsprong reeds zo groot, dat
de overwinning zeker was. Puck van
Duyne, Shirley Hampton en Vera Neszme-
Toen Kees Rijvers al in de eerste minuut
met een ver en hard schot de Italiaanse
doelman Buffon op de proef stelde, gingen
de toeschouwers er eens voor zitten. De
voetbalwedstrijd, de laatste jaren gedegra
deerd van hoofdschotel tot moeilijk te ver
teren bijgerecht, leek het vroegere predi
kaat weer terug te willen verdienen. Koop-
al zwenkte even later naar de rechter vleu
gel, schoof handig langs linkshalf Ganzer,
maar zag de bal uit zijn schot via het been
van Zagatti naast het doel rollen. En het
was weer Koopal die daarna trachtte de
score te openen, maar Buffon hield stand.
Driemaal is scheepsrecht, moet Koopal ge
dacht hebben, toen hij kort daarna met een
oimhaal de bal op het doel kogelde. Zijn op
zet mislukte opnieuw.
Dit begin tussen het Bondselftal en Mi
laan, dat in de afgelopen Italiaanse compe
titie op de tweede plaats is geëindigd,
bracht hoop bij de toeschouwers. Maar toen
Kees Rijvers tot twee maal toe hoog over
kogelde, was het keerpunt gekomen en
zakte het spel terug tot het weinig boeiende
peil van de laatste jaren.
Bij de Nederlanders ontbrak de storm
ram en de Italianen lieten aanval na aan
val in schoonheid sterven, maar bleven in
het tik-tak spelletje volharden, zodat Van
der Hart en de zijnen weinig moeite had
den om tijdig in te grijpen.
In de eerste helft kregen de Italianen
twee redelijke kansen. De eerste na te zacht
terugspelen van Van der ijart, waarbij De
Munck een panters prong moest maken om
de bal voor de voeten van de toestormende
Schiaffino weg te grissen en daarna toen
rechtsbinnen Aronsson uit een voorzet van
linksbuiten Frignani net naast de paal
kopte.
Tweede helft
De tweede helft begon met een Neder
lands kwartiertje. Rijvers en Bosselaar goo
chelden de bal door de Milanese verdedi
ging, gaven Schouten een kans, maar diens
schot werd gestopt. Slecht uitschieten van
Buffon zijn enige zwakke zijde gaf
Rijvers de gelegenheid opnieuw een uit
stekende pass naar Koopal te geven, die
vallend net naast de verste paal schoot.
Bosselaar en Schouten boden Koopal na
een kwartied weer een schietkans, waar
uit de Venloer tegen de doelman schoot.
De terugspringende bal werd opnieuw
door de na de rust voor Moulijn ingevallen
Carlier van Fortune ingeschoten, maar
weer tegen Buffon
Het initiatief voor het doel althans
bleef aan de Nederlanders. Uit een doel-
worsteling kwam de bal bij de toesnellende
Notermans, die van ver met een hard schot
Buffon passeerde. Rechtsback Maldini
keerde echter met het hoofd het gevaar.
Na 25 minuten moest linkshalf De Wit, die
verdienstelijk werk had gedaan, wegens
een enkelblessure het veld verlaten en
werd vervangen door de PSV'er Brusse-
lers.
Een kwartier lang gebeurde er niets, dat
enige opwinding kon veroorzaken. In de
laatste vijf minuten kreeg het bondsteam
nog enige kansen, maar schoten van Koop
al, Bosselaar, Schouten en Carlier gingen
naast of leverden Buffon geen moeite op.
op de vierde plaats terecht achter dit twee
tal, bij wie zich ook Shirley had gevoegd.
Tot op de laatste 100 meter was er nog
geen zekerheid, wie van beiden de strijd
zou winnen. Rosznyo viel de kleine Duitser
herhaaldelijk aan, maar deze gaf niet toe
en behield zijn eerste plaats. In de eind
sprint kon hij het evenwel niet bolwerken
tegen de Hongaar en op de laatste meters
schoot deze langs zijn rivaal als eerste naar
de finish. Met 8 min. 19,7 sec. zegevierde
Rosznyo voor Janke, die er precies 8 min.
20 sec. over had gedaan. Fekkes had zich in
de laatste ronde weer van de derde plaats
kunnen verzekeren en met 8 min. 23,6 sec.
verbeterde hij zijn persoonlijk record met
1.6 sec. De Haarlemmer Verra werd
zevende.
De Nederlandse sprintkampioen Captein
kwam op zijn zachtst gezegd ongeïnteres
seerd aan de start voor de sprintwedstrijd.
Dat Captein in zijn serie de Engelsman
Brotherton met een lengte klopte zei niets,
want Brotherton mag dan het vorig jaar
bij de wereldkampioenschappen in de ach
tervolging de tweede plaats hebben be
reikt, als sprinter zal hij zijn kunde nog
moeten bewijzen. Captein versloeg hem uit
tweede positie en was tien meter voor de
streep al zeker van de winst.
In de andere serie kwam Mahn drie
kwart lengte tekort tegen de Duitse jeugd
kampioen Feiler, die toen al bewees over
pure snelheid te beschikken. In de finale
nam Captein de kop, terwijl Feiler op korte
afstand volgde. Voor de Marathontribune
liet Captein, die voortdurend om zat te
kijken, zich door de Duitser verrassen.
Feiler sprong weg, nam drie lengten voor
dat Captein op gang was en bleef op de
eindstreep de fel spurtende Nederlander
een wiel voor. De derde prijs was voor Bro
therton, die meteen na het startschot als
een haas wegvluchtte en zeker veertig
meter voor lag toen Mahn zich pas reali
seerde wat er gebeurde.
Voor de ruiterwedstrijden had men vier
equipes, elk bestaande uit drie combinaties
samengesteld, voor de wisselwedstrijd a
l'Américaine, een springconcours, waar
voor 10 hindernisen waren opgesteld met
een maximumhoogte van 1.30 meter. Ter
wijl de eerste ruiter van de equipe aan zijn
parcours begon, bleven de twee anderen
in het relais op hun beurt wachten. Zodra
ruiter nummer één zijn rit beëindigd had
of een fout maakte, moest deze naar het
relais terugkeren en nam nummer twee
het parcours over van zijn voorganger.
Maakte nummer twee ook een fout, dan
v/as nummer drie aan de beurt. Indien alle
drie de ruiters de hindernis zonder fouten
namen, kon deze equipe dus in totaal 30
hindernissen springen.
Dit lukte slechts aan één van de vier
teams en wel aan It.-kol. R. van Zinnicq
Bergmann met „Rodeo" en de jeugdige
ruiters Carel Heybroek met „Laly Jane" en
jonkheer A. Loudon met „Napoleon." Zij
reden allen een voortreffelijk parcours in
vloeiende stijl en met mooie sprongen. Met
een totaaltijd van 217,6 sec. bleven zij 0,6
sec. boven de tijd van de tweede geklas
seerde equipe, die echter in totaal 29 hin
dernissen goed had gesprongen. Majoor
Bissohoff van Heemskerck, die „Pocholo"
bereed, struikelde namelijk op de negende
hindernis. Mady Koster die het parcours
overnam, moest eerst de eerste ronde uit-
De keurturnsters aan de ringen.
rijden en daarna haar parcours rijden. J.
L. van Wingerden als derde ruiter nam de
hindernissen eveneens zonder fouten. Met
een totaal van 29 hindernissen in 217 sec.
kregen zij de tweede prijs.
Dank zij het uitstekend rijden van de
heer B. Arts kon deze groep, bestaande uit
genoemde ruiter zijn dochter Proetske Arts
en Jac. Putters, de derde prijs in de wacht
slepen.
Nadat Prins Bernhard alle deelnemers
aan deze wedstrijd persoonlijk de hand
had gedrukt, reden zij door het stadion een
ereronde, luide toegejuicht door 't publiek
dat ditmaal niet, zoals in de voorafgaande
jaren telkens het geval was, grotendeels
reeds vóór de aanvang van de ruiterwed
strijden de tribunes had veriaten.
Van onze sportredacteur)
TWAALFDUIZEND TOESCHOUWERS HEBBEN zondagavond in het Heemsteedse
Sportpark bepaald geen goed, maar wel enorm spannend voetbal gezien in de
promotiewedstrijd tussen RCH en KFC. Voetbal, zoals velen het zo graag zien
behalve uiteraard de clubsupporters omdat het de toeschouwers van het begin
tot het einde volkomen in het onzekere laat over het resultaat aangezien er twee
ploegen tegenover elkaar staan die tonen eikaars gelijken te zijn. Nu was RCH in
het algemeen wel meer in de aanval, maar daar stond weer tegenover dat de
KFC-verdediging bijzonder hecht was en weinig fouten maakte. Het werd uit
eindelijk éénéén en dat was misschien ook wel het beste resultaat. Een resultaat
overigens waarmede de Zaankanters het meeste gediend waren. De kansen van de
Racing op een plaats in de hoofdklasse staan er nu wel bijzonder slecht voor.
KFC begon met een serie voornamelijk natiespel met begrip voor eikaars be
over midvoor Mul geleide aanvallen, die
RCH voor vele problemen stelde. Maar
geen onoplosbare problemen, zoals spoedig
bleek, want De Vos, Jansen en Van der
Brink losten ze naar behoren op. Wel kreeg
Kruyver een keer een vrije schietkans,
maar Van der Voort keerde het schot
voortreffelijk. Ook een schot van Kruyver
uit een vrije trap tegen Van der Brink
keerde de RCH-doelman zonder fouten.
Toen de geestdrift van KFC de basis
van het Zaanse voetbal even luwde,
greep RCH direct de kans om de Zaan
kanters op eigen helft terug te dringen. En
dat lukte. Voornamelijk dankzij het goede
opbouwende werk van Hoogendoorn en De
Jong op het middenveld en het meer dan
voortreffelijke spel van Biesbrouck als
verbindingsspeler.
Maar ook de KFC-verdediging was voor
geen klein geruchtje vervaard. Hendriks,
Roggeveen en Van der Horst waren wel
eens wat slordig, maar dat verhoogde al
leen de spanning maar. Een spanning
overigens, die geen ogenblik minder werd.
Langzaam maar zeker groeide het over
wicht van de thuisclub uit tot een offen
sief. Maar ook nu weer bleek de Racing
niet over een schutter te beschikken. Een
schot van Biesbrouck ging net over en even
later miste Kruyer een fraaie kans uit een
voorzet van Couwenhoven. Ook van een
vrije trap op de rand van het strafschop
gebied de eigenlijk voor voetbal te
zware en logge Hendriks had Biesbrouck
tegen de grond gesmakt trok de Racing
geen profijt.
De tweede helft begon al net als de
eerste. KFC startte in een zeer hoog tempo
met een serie gevaarlijke aanvallen, die
echter wederom geen grote problemen op
leverde voor de RCH-verdedigcrs. En weer
nam RCH het initiatief met in de opbouw
goed verzorgd spel op het middenveld, dat
vrijwel steeds geleid werd door de „drie
hoek" HoogendoornDe JongBiesbrouck.
Maar wederom leidde het overwicht niet
tot succes. Er ontstonden wel weer tal van
scrimmages, maar de afwerker van de
aanvallen liet andermaal op zich wachten.
In die periode ook bleek nog duidelijker
dat het spel van KFC alleen het grote
enthousiasme tot basis had. De spelers,
waarvan er vrijwel geen enkele over een
opvallende techniek bleek te beschikken,
moesten het alleen hebben van fel spel en
veel lopen. Er zat totaal geen verrassing
in het aanvalsspel en ook totaal geen raf
finement. Dat had het spel van RCH veel
meer. Daar zag men al was het dan ook
niet genoeg goed en afwisselend combi-
doelingen
Toch namen de KFC'ers een voorsprong.
Na een half uur spelen vlak nadat Van
der Voort met een moedige sprong voor de
voeten van Fleur een doelpunt had voor
komen schopte Blok de bal uit een hoek
schop van K. Molenaar keihard tegen de
lat. De teruggeketste bal kopte daarna de
naar voren gekomen Hendriks in, maar
weer hing de lat in de weg. In Öe daarop
volgende scrimmage van een vijftal spelers,
kwam de bal bij K. Molenaar, die van
dichtbij hard inschoot.
Een geduchte tegenslag voor de Racing,
die eigenlijk meer recht had kunnen doen
gelden op een doelpunt. Maar ook na deze
tegenslag gaf RCH niet op en vocht terug
voor de gelijkmaker. Uit een voorzet van
Brouwer schoot Biesbrouck wel hard maar
niet zuiver in.
Doch vijf minuten later had de Racing
toch succes, Couwenhoven gaf een hoge
voorzet, waaruit Hendriks de bal weg-
kopte. Biesbrouck buiten het straf-
Van Braam RCH's aanvalsleider
pakt hier althans zo lijkt het
KFC's keeper Schouten in de kraag.
Spil Roggeveen bij de paal kijkt
verschrikt omhoog, Kruyer daaren
tegen staat hoopvol toe te zien.
THB heeft ook de laatste promotiewed
strijd verloren, zodat aan alle spanning een
einde is gekomen. Het protest van de vori
ge week heeft nu ook geen zin meer, aan
gezien NFC van Quick won, is het pleit
volledig beslecht. Ultrajectum en NFC
mogen het nog eens over doen.
THB was in de strijd met Ultrajectum
ongetwijfeld de mindere. De Utrechtena
ren speelden beter voetbal en wisten voor
de rust door hun midvoor v. d. Bilt twee
doelpunten te scoren, rust: nultwee.
Toen het kort na de hervatting drie
nul werd voor de bezoekers, wederom
dank zij een doelpunt van v. d. Blit, was
de beslissing gevallen. Wel kon Drommel
uit een strafschop tegenscoren maar de
bezoekers bleven de sterksten en konden
door Van Leeuwen en v. d. Bilt de eind
stand tot eenvijf opvoeren.
De eindstand in deze competitie luidt:
Ultrajectum 68 Quick 66
NFC 6—7 THB 6—3
Ongeveer 110.000 toeschouwers woonden
in het stadion van Riverplate in Buenos
Aires de landen-voetbalwedstrijd bij tus
sen Argentinië en Italië, welke door de
Argentijnen met 10 werd gewonnen na
dat de rust met blanke stand was inge
gaan.
Zaterdagavond heeft DOS, met als gast-
speler Faas Wilkes, een vriendschappelijke
wedstrijd gespeeld tegen de Italiaanse
vereniging Legnano. DOS verloor met
23, de rust ging in met gelijke stand,
22. Wilkes scoorde beide doelpunten voor
de thuisclub.
Tijdens atletiekwedstrijden in Helsinki
heeft de Fin Soini Nikkinen het wereld
record speerwerpen verbeterd met niet
minder dan 1.81 meter. Hij bereikte de af
stand van 83.56 meter. Het oude record
stond op naam van de Amerikaan Bud
Held met 81.75 meter. Hij verrichtte deze
prestatie op 21 mei 1955.
Behalve het wereldrecord heeft Soini
Nikkinen, wiens beste prestatie tot nu toe
op 79.64 meter stond, ook het Europees
record van het speerwerpen met zijn worp
van 83.56 meter verbeterd. Dit Europees
record stond op naam van de Pool Janusz
Sidlo met een afstand van 80.15 meter. Het
Olympisch record staat met 73.78 meter op
naam van Young (Helsinki).
In de naoorlogse jaren is het wereldre
cord slechts drie maal verbeterd. In 1953
kwam Bud Held boven de 80 meter (80.41
meter) en dezelfde Amerikaanse atleet
bracht het in 1955 op 81.75 meter.
Nikkinen heeft zes worpen gedaan tijdens
de wedstrijden te Kuortano. In de eerste
worp kwam hij op 73.84 meter, in de twee
de werd de afstand 68 meter, in de derde
ging het weer iets verder: 69.89 meter. In
de vierde worp bracht hij het wereldre
cord op 83.56 meter.
Zijn speer woog 4 gram zwaarder dan
het reglementair toegestane gewicht. Nik
kinen deed nog twee worpen. Hij kwam
met de vijfde poging op 79 meter en de zes
de (met nog geen 70 meter) werd ongeldig
verklaard.
ADVERTENTIE
Rustig denken
Mijnhardt'j
nuwta b letten
schopgebied zag de bal komen, liet die
rustig stuiten, keek en knalde de bal toen
enorm hard en zuiver tussen enkele spe
lers door in de uiterste linker-beneden-
hoek. Een doelpunt van hoge klasse, dat
luide werd begroet en naar onze smaak
ook dubbel en dwars verdiend was.
Bij deze ene treffer de eerste in de
drie promotiewedstrijden bleef het ech
ter. Wel bleef RCH aanvallen, doch de
winnende goal bleef uit. De kans daarop
kreeg overigens Couwenhoven zeven mi
nuten voor het einde. Rechtsback Van der
Horst raakte de bal uit een voorzet van
Brouwer maar half, waardoor Couwenho
ven keeper Schouten was uitgelopen
plotseling met de bal voor open doel stond
op twee meter afstand van de doellijn. Een
aspirant kon het opknappen, zo leek het.
Maar RCH's linksbuiten schrok zo geducht
van de plotselinge kans dat hij de bal
zachtjes naast schoot.
Het bleek de laatste kans voor de Racing,
die wel bleef aanvallen, maar toch niet
meer gevaarlijk werd. Evenmin als trou
wens KFC dat aan de andere kant nog
werd bij enkele uitvallen.
De stand is:
NOAD
KFC
GVAV
Hermes DVS
RCH
7-2
4-6
5-3
3-2
1-7