Dank zij homerun van Jan Meenhorst
kon HHC RCH de baas blijven: 3-2
Britzei en Van Huystee van
Spaarne in Utrecht verslagen
Frans Mahn in Zandvoort
amateur-wegkampioen 1956
In klassementsproef ontging Tak
de overwinning in vijfde S.L.S.-rit
Abdoel en het Vliegende Tapijt
FATALE
DIAMANTEN
De honkbalcompetitie
EDO begon zeer goed tegen ongeslagen
Schotenmaar verloor toch nog: 13-5
MAANDAG 2 JULI 1956
4
GARAGE DEN HOUT
Groots roeifestijn bij
lustrum van Triton
Heringa Wathrich
Koch winnaar van prof
wedstrijd in Zandvoort
FEUILLETON
R. HASSBERGER
Het heeft er dit weekeinde naar uit
gezien dat enige verrassende uitslagen in
de honkbalcompetitie de spanning in de
kopgroep van beide eerste klasse-afdelin
gen zou gaan verhogen, doch zowel HHC
als Schoten bleven uiteindelijk toch in de
meerderheid tegen hun respectievelijke
tegenstanders RCH en EDO, hoewel dit
vooral de HHC'ers dank zij kunst en vlieg
werk gelukte. OVVO en VVGA maakten
geen fout en bleven door overwinningen
nog steeds uitstekend volgen, ofschoon de
kans van VVGA elke week minder wordt
voor de kampioenstitel. Sportclub Haarlem
moest tegen ABC een gevoelige nederlaag
incasseren, hetgeen ook met het EHS-team
het geval was. De EHS'ers moesten tegen
Ajax met een gevoelige nederlaag genoe
gen nemen. De spanning in de onderste
regionen is weer toegenomen en het is wel
zeer onprettig dat in beide eerste klassen
Haarlemse negentallen de onderste plaat
sen bleven bezetten.
De situatie is thans:
Eerste klasse
A:
Eerste klasse
B:
H. H. C.
10-19
Schoten
10-20
O. V. V. O.
10-17
V. V. G. A.
10-15
Ajax
10-11
A. B. C.
10-12
Kennemerl.
10-10
E. D. O.
10-8
Sparta
10-9
S.C. Haarlem
9-7
E. H. S.
10-6
T. I. W.
10-3
r. Y. B. B.
10-5
HFC Haarlem
9-4
R. C. H.
10-3
H. C. K.
10-4
In de overgangsklasse maakte Schoten 2
geen fout en klopte Neptunus maar liefst
met 21-1. Rooswijk behaalde eindelijk weer
eens een zege (4-0), waarvan Thor slacht
offer werd. De HHC-reserves leverden een
fraaie prestatie door tegen het gedegra
deerde eerste klasse team DEC (Amster
dam) een puntenverdeling te bereiken.
Helaas bleven de Haarlemmers ondanks
dit kostbare punt toch nog de onderste
plaats in de overgangsklasse B bezetten.
H. H. C.—R. C. H.
De bezoekers hebben het de HHC-ploeg
geducht lastig gemaakt en slechts dankzij
een homerun van Jan Meenhorst slaagden
de HHC'ers er in een kleine overwinning
te behalen. Zonder twijfel een prachtig
resultaat van het RCH-negental, temeer
nu met een tweetal reserves de strijd tegen
de leiders moest worden gestreden.
Het zag er overigens voor de thuisclub
niet zo slecht uit en reeds in de eerste in
nings liet het RCH-veld enige steekjes
vallen, terwijl bovendien twee honkslagen
oorzaak waren van een 2-0 HHC-voor-
sprong door Jongeling en Jole. Hoewel ook
in de volgende innings HHC het gevaarlijk
ste bleek, zagen de gevaarlijke slagmensen
geen kans door het sterk spelende RCH
verdedigingsblok heen te breken.
In de zesde innings slaagden de bezoe
kers er zelfs in gelijk te komen toen werper
Smidt -aan de RCH-speler 4 wijd gaf en
ook Van Deursen op de honken kon komen. mnru„pij ïatpr
ciin'om. ..VUCM-UCCIU.
Biesbrouck slaagde hierin evèn'eens door
een foutje, waarna de tik van Oosterbaan
in het verre veld 2-2 betekende, hoewel de
RCH'ers zelf in het verre veld door De
Pierre werd uitgevangen.
Hierna volgde in de gelijkmakende in
nings de reeds vermelde homerun van
Meenhorst (3-2) en hoewel beide negen
tallen nog alles in het werk stelden in
deze stand wijziging te brengen, slaagden
de ploegen hierin niet.
De werpersresultaten waren: Smidt
(HHC): 10 x 3 slag, 0x4 wijd en 3 honk
slagen tegen. Vrenegoor (RC): 2x3 slag,
0x4 wijd en 7 honkslagen tegen.
H.F.C. „Haarlem"—V.V.G.A.
Reeds in de derde innings namen de Am
sterdammers een kleine voorsprong (0-1),
doch de ontvangers slaagden er in de zesde
innings weer in de stand in evenwicht te
brengen, toen v. d. Putten, met een honk-
slag op de honken gekomen, door v. d.
Brugge werd binnen geslagen (1-1).
Tot de achtste innings bleef deze stand
ongewijzigd, waarna de bezoekers in de
achtste innings wederom een kleine 3-1
voorsprong, namen. En hoewel de Haar
lemmers alles in het werk stelden om nog
wijziging in deze stand te brengen, gelukte
dit niet. De laatste slagbeurt van de be
zoekers bracht voor de HFC „Haarlem"
toch nog de zeker niet verdiende neder
laag. Door honkslagen kwamen regelmatig
VVGA-spelers op de honken en vooral de
fraaie driehonkslag van Nijhuis was in deze
periode bijzonder kostbaar en zonder dat
de thuisclub er nog iets tegen kon doen
werd de eindstand opgevoerd tot 8-1.
De werpersresultaten waren: Loos (HFC
„Haarlem"): 4x3 slag, 5x4 wijd en 9
honkslagen tegen. Brands (VVGA): 15 x 3
slag, 5x4 wijd en 4 honkslagen tegen.
H.C.K.—T.I.W.
De Kinheimers kregen tegen TIW een
grote 10-6 nederlaag te incasseren, welke
nederlaag zeker niet noodzakelijk was ge
weest, indien de Kinheim-ploeg maar tijdig
de falende werper Sargentini van de plaat
hadden gehaald. Nu besloot aanvoerder
Wartena pas in de derde innings bij een
in te zetten. Hoewel Houtkamp zeker voor
treffelijk werk deed, kon hij de reeds drei
gende nederlaag niet meer afwenden.
De eerste innings ging de strijd gelijk op
en beide teams konden slechts een speler
over de thuisplaat krijgen, namelijk Tyema
voor de Amsterdammers en Zaandam op
een honkslag van Knol voor de HCK-ploeg
(1-1). In de tweede en derde innings kon
den de Amsterdammers niet minder dan
acht punten scoren, waar HCK alleen een
run van Wille na een honkslag van Maat
tegenover kon stellen (2-9).
Hierna kwamen er voor HCK nog diverse
scoringskansen en ofschoon ook werper
Houtkamp voor de Kinheimers uitstekend
werk deed, kon de grote achterstand nog
slechts worden verkleind, zodat met een
10-6 nederlaag genoegen moest worden ge
nomen, hetgeen voor de Amsterdamse TIW-
ploeg een bijzondere kostbare winst be
tekent.
De werpersresultaten waren: Sargentini
(HCK): 3 innings 3x3 slag, 6x4 wijd en
7 honkslagen tegen; Houtkamp (HCK): 6 in
nings, 2 x 3 slag, 1x4 wijd en 2 honksla
gen tegen; Van Kempen (TIW): 8x3 slag,
7x4 wijd en 5 honkslagen tegen.
A.B.C.Sportclub Haarlem
Na de verrassing van verleden week
heeft de Sportclub ook deze week weer
voor een verrassing gezorgd door met groot
verschil, van ABC te verliezen, waardoor
de Amsterdammers op afdoende wijze
revanche namen voor de eerder geleden
nederlaag. Vooral werper Van Berkel was
er in deze wedstrijd niet „in", terwijl ook
het Haarlem-veld enkele kostbare steekjes
liet vallen.
Reeds in de eerste innings namen de
Amsterdammers een grote 6-0 voorsprong,
welke regelmatig werd vergroot. Slechts in
de tweede innings kon de Sportclub nog
tegenscoren door v. d. Wetering, die op een
tik van Van Abspoel in het verre veld de
thuisplaat kon bereiken. Eindstand 12-1
voor ABC.
De werpersresultaten waren: Hoitzing
(ABC): 9x3 slag, 2x4 wijd en 4 honk
slagen tegen; Van Berkel (SCH): 4x3 slag,
2x4 wijd en 7 honkslagen tegen.
T.Y.B.B.Kennemerland
Met werper Harm Hofstra behaalde Ken
nemerland in de belangrijke ontmoeting
tegen TYBB de volle winst. Deze zege was
overigens volkomen verdiend voor de Bloe
mendalers, want het vrij zwak spelende
TYBB-negental kreeg geen moment kans
het de bezoekers moeilijk te maken. Een
gunstige uitzondering was zonder twijfel
de jeugdige TYBB kortestop Jansen, welke
speler vooral opviel door zijn voortreffe
lijk veldspel.
De Kennemerland-ploeg nam reeds in de
eerste innings een kostbare 4-0 voorsprong
toen Winter en Hopman na een honkslag
van Lohman de thuisplaat passeerden,welk
en Molleman. H
stand nog tot 4-2 .kon verkleinewi door
Jansen en De Wildt, was het lot van de
TYBB-ploeg reeds bezegeld toen Wulffraat
profiteerde van een fout van de TYBB-
achtervanger De Wildt (5-2).
De werpersresultaten waren: Bakker
(TYBB): 10 x 3 slag, 5x4 wijd en 6 honk
slagen tegen; Hofstra (Kennemerland): 8 x
3 slag, 3x4 wijd en 1 honkslag tegen.
E.D.O.Schoten
Het begin van deze belangrijke plaatse
lijke ontmoeting was veelbelovend en zeker
bijzonder verrassend. Het EDO-negental
zorgde namelijk in de eerste innings reeds
voor de grote verrassing door een 4-1 voor
sprong te nemen tegen het nog ongeslagen
Schoten-negental. Toen de talrijke aan
wezigen echter eens extra goed gingen
zitten, was de aardigheid er reeds weer
vanaf, want in de tweede innings zag
Schoten reeds kans door zwak werpen van
Peters en later van de nog niet geheel
herstelde De Nieuwe niet minder dan zes
runs te scoren, waardoor de achterstand
reeds werd omgezet in een 7-4 voorsprong.
De EDO-ploeg bleek reeds in de eerste
innings al haar kruit verschoten te hebben,
zodat deze zo interessant begonnen wed
strijd uitging als een kaars.
De eerste innings bracht zoals vermeld
door zwak werpen van Munsterman EDO
een kostbare 4-1 voorsprong en zelfs moes1
aanvoerder Keulemans de taak van zijn
werper overnemen om een nog grotere
achterstand te voorkomen.
Ook Schoten zat echter niet stil en dank
zij een produktiviteit in vrijwel iedere in
nings werd de voorsprong opgevoerd tot.
13-4, waartegenover de EDO-ploeg nog
slechts in de laatste slagbeurt één run kon
stellen door De Nieuwe, die na een fraaie
tweehonkslag van De Zwart nog de thuis
plaat kon passeren.
De werpersresultaten waren: Peters-De
Nieuwe (EDO): 14 x 4 wijd, 7x3 slag en
7 honkslagen tegen; Munsterman (Schoten):
6x4 wijd, 8x3 slag en 5 honkslagen tegen
AjaxE.H.S
Hoewel de Ajax-werper Herre Kok meer
grote achterstand Houtkamp als werper honkslagen moest laten passeren dan
ADVERTENTIE
Weet u nog een fabriek,
welke dit geeft
RENAULT FREGATE geeft 12 maan
den garantie en vergoedt bovendien
eventueel arbeidsloon, ongeacht het
aantal afgelegde K.M.
Prijzen vanaf 7.500.
Vraagt proefrit bij:
Wagenweg 166-168 - Haarlem
Telefoon 15056 - 12138
Schuitemaker (EHS) behaalde het negental
van de Amsterdammers toch een grote 8-2
overwinning, welke zeker wel te danken
was aan het slechtere veldspel van d';
EHS-ploeg.
In de eerste innings konden de Haarlem
mers door Jacobs een 1-0 voorsprong ne
men en hoewel Ajax reeds in de volgende
innings de achterstand kon omzetten in een
3-1 voorsprong, bleven de EHS'ers uitste
kend volgen toen Jacobs in de derde in
nings wederom de thuisplaat passeerde en
de stand op 3-2 kon brengen.
Helaas was het hiermede gebeurd en de
Haarlemmers, gehandicapt door enkele ge
blesseerde spelers, moesten alsnog genoe
gen nemen met een overtuigende 8-2 neder
laag.
De werpersresultaten waren: Herre Kok
(Ajax): 3x3 slag, 1x4 wijd en 8 honk
slagen tegen; Schuitemaker (EHS): 4x3
slag, 4x4 wijd en 6 honkslagen tegen.
Ter gelegenheid van het vijftiende lus
trum van de Utrechtse Studenten Roeiver
eniging Triton, hebben zaterdag en zondag
op de zo bij uitstek voor roeiwedstrijden
geschikte baan op het Amsterdam-Rijnka
naal, groots opgezette wedstrijden plaats
gevonden. Met 159 inschrijvingen heeft dit
toernooi een omvang gehad, welke voor
Nederlandse roeiwedstrijden bijna uniek
is. Het moest voor de Utrechtse organisa
toren die zorgden voor een goede outillage
en bovenal een prettige sfeer, ondanks de
minder gunstige weersomstandigheden,
wel een wat bittere pil geweest zijn, dat het
voor hun „chez vous, sans vous" geworden
is: in geen enkel nummer slaagden de gast
heren er in een eerste plaats te bezetten.
Doordat er beide wedstrijden een zachte
wind tegen was, waardoor een geheel an
der weertype ontstond dan bij de vooraf
gaande wedstrijden, zijn er diverse verras
sende uitslagen ontstaan. Zo werd de tot
nu toe zo succesvolle jonge vier van Skadi
in het b-nummer volkomen onverwacht ge
slagen door Nereus, een ploeg die luttele
Het nationale wegkampioenschap voor
amateurs, dat zondagmiddag op het circuit
van Zandvoort verreden werd, is na een
spannende eindsprint gewonnen door de
Amsterdammer Frans Mahn. Aan deze
eindsprint, die een der weinige hoogtepun
ten vormde in deze titelstrijd, namen zo'n
tachtig renners deel. Deze massaal be
twiste beslissing vond voornamelijk zijn
oorsprong in het hoge tempo dat de renners
in deze 150 kilometer lange titelrace onder
hielden. Zodoende werd elke serieus be
doelde ontsnapping bij voorbaat in de kiem
gesmoord en konden ook vele minder ster
ken, die bij een steeds schommelende snel
heid hun cadans verliezen, in de wielen
van de favorieten meekomen. Dat de 22-
jarige Mahn als triomfator uit deze ener
verende slotfase tevoorschijn zou treden,
stond bü velen reeds bij voorbaat vast. Zijn
grootste concurrent en stadgenoot, Joop
Captein, was reeds eerder in de strijd door
een val uitgeschakeld.
Het begin van deze titelstrijd zag er
overigens hoopvol uit, want reeds in de
beginfase probeerden achtereenvolgens de
plaatselijke favoriet Koper en voorts Van
Vliet, Stevens en Van Rooy om een ont
snapping te forceren. Maar aangezien geen
der andere renners van de 372 vertrokke
nen hier enig nuttig effect van verwachtte,
lieten deze eerste demarranten zich weer
inlopen. Het tempo lag trouwens veel te
hoog om alleen een ontsnapping op touw
te zetten. Ook een gezamenlijke actie om
terreinwinst te veroveren bleek tot de on-
jnpg^ijkheden te behoren, want toen Jan
Buis/st'eenvoorden, Van Vliet, v. d. Zande,
Gelder mans en Liebregts 'in de Tiende
ronde een kwalitatief sterk kopgroepje for
meerden, werden zij na enkele kilometers
in hun opmars gestuit.
Pech
Voor de Beverwijkers De Ruiter en De
Nijs en de Haarlemmer Vaars was de strijd
toen reeds gestreden: pech noopte hem om
ce kleedgelegenheid op te zoeken. Eenzelf
de lot was de sterke Zeeuwen Van Wijchen
en Rentmeester, de Alkmaarder Bloetjes,
Plasmeyer uit Voorhout en enkele andere
renners beschoren, die bij het ingaan van
de veertiende ronde in een valpartij be
trokken werden. De Haarlemmer Koek en
Koper uit Zandvoort werden door lekke
banden uitgeschakeld.
Nadat er 68 kilometer was afgelegd,
kwam er door toedoen van Moolenijzer,
Pronk, Moonen, Steenbakkers en Lute enig
leven in de brouwerij. Favorieten als Rol,
De Jongh en Blaauw bliezen in het peloton
alarm en toen was het ook met deze vijf
vluchtelingen spoedig gebeurd.
Demarranten
Verschillende renners, waaronder Van
Wetten, Henk Buis, Sijthoff, Liebreg-ts, Nol
Ehlen en Steenvoorden, beproefden hun
geluk in enkele uitlooppogingen, maar het
enige succes dat hun demarrages oplever
den, was dat het peloton in twee grote
groepen uiteen viel. Voor vele renners in
de tweede groep ging de vermoeidheid een
woordje meespreken en met tientallen
staakten zij de strijd. De hoofdmacht be
vatte niettemin nog een honderd renners,
die met nog veertig kilometer te fietsen
allen in aanmerking konden komen voor
de rood-wit-blauwe trui.
Slotfase
Door de toenemende demarrages voor de
eindstrijd moesten er nog wel enkele ren
ners afhaken, maar de grote selectie bleef
achterwege. De agressieve Jo de Haan
trachtte acht ronden voor de streep met
een ontsnapping in zijn voordeel te beslis
sen, maar doordat ook de Beverwijkers
Niesten en Geldermans, de Brabanders
Kersten en Roovers en de Haarlemmer Van
Weeren in het offensief gingen, werd hij
De nieuwe amateurkampioen op de
weg 1956, F. Mahn uit Amsterdam,
met trui en krans.
weer ingelopen. Ook Rol en v. d. Zande
kregen geen schijn van kans om weg te
komen en Niesten, die het alleen probeerde,
verging het al niet beter. De sprinters hiel
den de zaken goed in het oog, want met
nog twee ronden voor de boeg riepen zij
ook Ehlen, Hofmans, Steenvoorden en
Niesten weer tot de orde.
Bij het ingaan van de laatste ronde ont
snapten Van Wetten en Steenvoorden en
■zij schenen de strijd in hün vóófdeèl té
gaan beslissen. Ondanks dat zij alles gaven
wat «rij aart zuivere snelheid op konden
brengen, werden zij toch nog weer inge
lopen. Hetzelfde overkwam Franken, die
vlak voor de Hunzerug demarreerde en
door het peloton, waarin de Heemstedenaar
Steenvoorden het zware werk op moest
knappen, in de Tarzanbocht werd over-
stoken. De sprinters kromden hun ruggen
en van hen bleek Mahn over de meeste
reserves te beschikken.
De uitslag luidde: 1. F. Mahn (Amster
dam), de 150 kilometer in 3 uur 32 min. en
12 sec.; 2. H. Middelkamp (Kieldrecht)3.
J. Rol (Alkmaar); 4. J. v. d. Putten (Den
Haag); 5. T. Sijthoff (Rotterdam); 6. C.
van Engeland (Schijndel); 7. C. Dumernit
(Amsterdam); 8. L. Coehorst (Tilburg); 9.
P. Kohlen (Heerlen); 10. P. de Jongh
(Made).
weken geleden nog overnaadse vier roeide,
doch die het thans presteerde zowel de
jonge vier a als jonge vier b op haar naam
te brengen; vooral in het a-nummer toonde
deze weinig fraaie, doch enorm harde
ploeg, een geweldige overmacht.
Een volledige verrassing was het verloop
van de strijd der oude achten. Toonde de
ploeg van Njord vorige week in Delft een
uitstekende vorm, thans waren niet alleen
de prachtig bijeen zittende acht van Ne
reus, doch ook Laga haar te snel af. In
feite ging het zelfs de tweede helft van de
baan alleen tussen Nereus en Laga, nadat
de Njord-acht de eerste duizend meter het
veld geleid had, doch toen haar kruit ver
schoten scheen te hebben. Nereus en Laga
bevochten elkaar fel tot de laatste meter,
met nauwelijks een taflengte verschil gin
gen de Amsterdammers als eersten door de
finish.
Zonder spanning
Het hoofdnümmer heren, vier zonder
stuurman, werd gekenmerkt door het ge
heel ontbreken van spanning. Toch vormde
dit het hoogtepunt van het toernooi. De
ploeg van Aegir toonde hierin namelijk een
roeien, dat waarlijk een klasse apart was.
Ook de zeer goede vier van Nereus kon de
Groningers geen ogenblik bedreigen. Met
meer dan vier lengten vóór Nereus, in een
tempo dat niet beneden de 36 slagen per
minuut kwam, won Aegir dit hoofdnummer
op ongeveer drie lengten gevolgd door
Njord. Verrassend was het volledig falen
van de meest geroutineerde ploeg in dit
gezelschap, Willem III, welke vijfde en
laatste twerd.
De jonge acht b leverde een overwinning
op voor Laga, dat zich hiermede revan-
ADVERTENTIE
HAARLEM
ELECTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON-INSTALLATIES
cheerde voor de een week eerder geleden
nederlaag. Nereus kwam enkele centime
ters tekort en werd tweede, terwijl Njord
evenals bij de oude acht derde werd. On
genaakbaar was de oude vier van Nereus
die op zeer gedecideerde wijze Skadi ver
sloeg.
Het Spaarne verslagen
De wil om revanche te nemen na de dis
kwalificatie tijdens de wedstrijden in
Delft verleden week, is er waarschijnlijk
mede oorzaak van geweest dat Britzei en
Van Huystee van Het Spaarne door Vrind
en Cornelissen van Njord in de ongestuur
de twee verslagen werden. De zeer goede
eindsprint van het tot nu toe ongeslagen
Spaarne-duo, kon de voorsprong der Lei-
denaren slechts verminderen, doch niet
meer teniet doen. Overigens een goede
prestatie van deze Njord-ploeg, die enkele
uren tevoren ook de zware race in de vier
zonder meegeroeid had.
Het hoofdnummer bij de daines was de
quadruple. Zeer spannend was hierin de
vrijwel gelijkopgaande strijd tussen Vi
king, Nereus en Willem III, welke laatste
favoriet was. Ook nu echter een verrassing,
Willem III werd laatste achter Viking en
Nereus. De Hunze was bij de oude achten
het sterkst. De jongensachten van De Hoop
en Het Spaarne zorgden voor een ener
verend boord aan boord gevecht. Door
beide ploegen technisch uitstekend geroeid,
was een kleine onzekerheid in de Spaarne-
acht vlak voor de finish er de oorzaak van
dat De Hoop met enkele fracties van se
conden won.
De laatste klassementsproef, die zater
dag op het parkeerterrein op de boulevard
in Scheveningen als sluitstuk van de vijf
de ScheveningenLuxemburgSchevenin-
gen-rit werd gehouden, is, naar achteraf
gebleken, van grote invloed op het eind
resultaat geweest.
Deze proef, die voor de vele toeschou
wers zeer attractief, maar voor de deel
nemers niet eenvoudig was, was dermate
moeilijk, dat grote verschuivingen in de
algemene rangschikking er het gevolg van
waren. Dat ondervond vooral de bekende
rally-rijder Tak uit Bloemendaal, die met
zijn Mercedes 300 SL een foutloos parcours
had gereden en daardoor als eerste in de
superklasse stond geklasseerd, op de voet
gevolgd door Van Nieuwenhuyzen uit Den
Haag met zijn opgefokte Renault 4. Tak
reed zeer snel en kundig, maar een paar
slordigheidjes leverden hem straf pun ten op
en Van Nieuwenhuyzen, met dit slechte
voorbeeld voor ogen, reed voorzichtig en
bedachtzaam, waardoor hij niet alleen win
naar in zijn klasse werd, maar tevens als
algemeen winnaar in de superklasse voor
dit jaar de SLS-rit op zijn naam bracht.
Van de donderdagavond 216 gestarte
deèlnehffefs, hadden zich 192 voor deze be-
sJLss?in^.?„J)ï'.<?|l-.2ftkJaAs§Fd' va& wi.e.,njqt
minder dan 83 (dat was 43%) zónder straf-
punten was.
De automobielen waren niet volgens
cylinderinhoud, doch volgens prestatiever
mogen ingedeeld.
De uitslagen
De uitslagen luidden:
Algemeen winnaar:
Superklasse: Van Nieuwenhuyzen en Ver
laan (Den Haag) met Renault 4 (spec.),
0 strafpunten.
Sportklasse: Schorr en Hora Siccama
(Zeist) met Porsche, 0 strafpunten.
Groepswinnaars superklasse:
Groep 3: Van Nieuwenhuyzen en Verlaan
(Den Haag) met Renault 4 (spec.), 0 straf
punten.
Groep 4: Van Leeuwen en Jansen (Rhe-
nen) met Opel Record, 0 strafpunten.
Ze wachtten, tot het helemaal donker was en hielden zich muisstil. Toen ze aan
dek geen geluid meer hoorden, slopen ze zachtjes de kajuit uit.
„Zachtjes, hoor!", fluisterde Abdoel.
Irt de schaduw slopen ze verder. Zou het tapijtje nog te vinden zijn? Gelukkig
daar lag het nog, opgerold.
„Hier is hetnou gauw maken, dat we wegkomen!", zei Abdoel.
Groep 5: Van Weers en Wesseling (Den
Haag met DKW, 0 strafpunten.
Groep 6: Leerdam en Zwolle (Den Haag)
met Porsche, 0 strafpunten.
Groep 7: Hilarius (Heemstede) en Outs-
hoorn (Wssenaar) met Triumph, 0 straf
punten.
Groepswinnaars sportklasse:
Groep 2: Broers en Smits (Den Haag) met
Morris Minor, 21 strafpunten.
Groep 3: F. H. J. van den Elshout en M.
van den Elshout (Voorburg) met VW Ghia,
0 strafpunten.
Groep 4: Fasen en echtgenote (Rotterdam)
met Sirnca, 0 strafpunten.
Groep 5: Hinlopen jr. en Van Eek (Den
Haag) met Renault Fregate, 0 strafpunten.
Groep 6: Schorr en Hora Siccama (Zeist)
met Porsche, 0 strafpunten.
De Utrechtse renner Koch is winnaar ge
worden van de wedstrijd voor beroepsren
ners, die na afloop van de titelstrijd der
amateurs op het Zandvoortse circuit werd
gehouden. Evenals bij de amateurs viel ook
in deze race de beslissing in de massale
eindsprint.
Voor deze honderd kilometerwedstrijd
had de in de laatste dagen veel besproken
Wim van Est verstek laten gaan.
De eerste premiesprint bracht enige op
leving en daarvoor zorgden de Haarlem
mers Bijster en Adrie Voorting, die hier
voor een fel duel leverden dat door Bijster
gewonnen werd. Ook Tony Peters had zich
niet onbetuigd gelaten bij de eerste scher
mutselingen en toen Kooiman, Van Grins-
ven, Koot en Bruggenkamp (IJmuiden) na
veertig kilometer een ontsnapping forceer
den, was ook de jongste van het trio Peters
present om deze actie te ondersteunen.
Verijdeld
Doordat eerst Gerrit Voorting en ver
volgens ook Schulte, Maas en Wagtmans op
jacht gingen, werd ook deze aanval ver
ijdeld. Nieuwe pogingen werden er op touw
gezet en daarbij toonden Adrie Voorting,
Van der Weyden, Van Glerum, Bergmans
en Roks zich van hun actiefste zijde. Suc
ces bleef evenwel achterwege.
Met nog vijf kilometer voor de wielen
hadden Krijn Post, Van der Pluym, Haan
en Janbroers eindelijk succes met een uit
looppoging. Want ondanks een tegenactie
van Hijzelendoorn wisten de vier hun
positie te handhaven. De strijd scheen ge
streden. De 40-jarige Schulte dacht hier
echter anders over en met een bewonde
renswaardige rush trok hij het peloton
vlak voor de streep nog op de vluchtelin
gen. Een massale eindsprint moest nu de
beslising brengen en daarin toonde Koch
zich de snelste.
De uitslag luidde: 1. Koch (Utrecht), de
100 kilometer in 2 uur 19 min. en 6 sec.; 2,
K. Post (Nieuw Vennep); 3. Schulte (Den
Bosch); 4. Bijster (Haarlem); 5. G. Voor
ting (Roosendaal); 6. Maas (Pindorp); 7. P.
Post (Amsterdam); 8. Wolfs (Vlijmen); 9.
Van Dongen (Breda); 10. Van As (Roosen
daal); 11. Piet Peters (Haarlem); 12. Pauw
(Utrecht).
(Copyright Cosmospresse, Genève)
Gebaseerd op historische
gegevens door
18)
Daar, in de provincie, zetten zij de fees
ten in veel groter stijl dan voorheen voort.
Jeanne bleef in die tijd het contact met
Parijs onderhouden door daar af en toe
weer eens te verschijnen. Bij een van die
gelegenheden kwam De la Porte vragen,
waarom de koningin het collier nog steeds
niet had gedragen. Eerst verwonderde hij
zich over het antwoord: „dat dit voorlopig
nog niet het geval kon zijn", maar later
begreep hij het: Marie Antoinette wilde
het nog niet dragen zolang het nog niet
betaald was. Ze zou er eerst volledig van
kunnen genieten, indien het werkelijk haar
eigendom was geworden. De heren Böhmer
en Bassanger begrepen het ook, en De Ro
han, die met dezelfde vraag kwam, even
eens. Laatstgenoemde had ook geen enkele
reden tot wantrouwen. Hij ontving nog ge
regeld brieven van de koningin en boven
dien: waarom zou hij iets merken? Hij
kreeg toch immers ook nog regelmatig
bedelbrieven van Jeanne?
Maar het spelletje kon niet onbeperkt
doorgaan. Onvermijdelijk naderde de eer
ste vervaldag. Drie weken voor de kritieke
dag liet gravin De la Motte de juweliers
weten, dat de koningin bij nader inzicht
het collier toch eigenlijk te duur vond, en
dat ze twee honderdduizend livres minder
zou willen betalen. Anderzijds zou zij dan
bereid zijn de betaling in twee in plaats
van vier termijnen te doen geschieden.
Het motief van deze actie van Jeanne
was duidelijk. Zij meende, dat de juweliers
zouden protesteren, onderhandelen, en
zouden proberen tóch nog te krijgen wat
afgesproken was. Dat zou een tijdwinst be
tekenen. Maar zij vergiste zich. De heren
Böhmer en Bassanger waren zo bang dat
ze wéér met het collier zouden worden op
gescheept, nadat ze het met zoveel moeite
waren kwijtgeraakt, dat ze deze nieuwe
tegenslag zonder morren namen. En toen
Böhmer op 12 juli een ander sieraad aan
de koningin kwam brengen, maakte hij van
deze gelegenheid gebruik haar een brief te
overhandigen, waarin, zonder het collier
nauwkeurig aan te duiden, op bedekte
wijze te kennen werd gegeven, dat de
heren bereid waren de nieuwe regeling te
accepteren.
Marie Antoinette opende de brief pas,
toen Böhmer alweer vertrokken was. Waar
schijnlijk was zij bang er een rekening in
te zullen vinden! Zij begreep er natuurlijk
niets van en nam zich voor Ëöhmer bij een
volgend bezoek naar de betekenis te vra
gen. Maar zoals ze deed met zoveel briefjes,
deed ze ook met dit epistel: het werd ver
brand, en Marie Antoinette vergat bij een
volgende gelegenheid op de zaak terug te
komen.
Niettemin naderde de ontmaskering met
rasse schreden. Even was er nog een uitstel
mogelijk, doordat Jeanne 30.000 livres bij
De Rohan bracht ter betaling van de rente
van de eerste termijn, die Marie Antoinette
niet onmiddellijk zou kunnen betalen om
dat ze plotseling het reeds klaar liggende
bedrag nodig had om een vriendin te hel
pen, maar het bleek dat Böhmer en Bas
sanger toch te ongerust waren geworden
om het spelletje nog lang te kunnen voort
zetten.
Jeanne besloot toen zelf de regie van
de ontmaskering in handen te nemen, ten
einde in een zo gunstig mogelijke positie
te komen. Daarbij maakte ze echter een
grote tactische fout. In plaats van regel
recht naar De Rohan te stappen en hem
alles te vertellen en hem duidelijk te ma
ken, dat hij zijn eigen ondergang alléén nog
kon voorkomen door zélf de schulden aan
Böhmer en Bassanger te betalen en er ver
der het zwijgen toe te doen, maakte ze er
een ingewikkeld drama van.
Op 3 augustus ontbood zij Bassanger bij
zich aan huis. Daar kreeg hij van Jeanne
te horen, dat zij ontdekt had, dat de kar
dinaal bedrogen was en dat de verklaringen
van de koningin waren vervalst. Zij raadde
hem aan, onmiddellijk maatregelen te ne
men, maar er wel bij te bedenken, dat de
koningin niets van het collier wist. Ze was
er van overtuigd, dat de kardinaal zijn ver
plichting als borg volledig zou nakomen.
Bassanger ijlde naar De Rohan, naar
huis en Böhmer incasseerde de rampzalige
boodschap met doffe verslagenheid: „Ik
had het kunnen weten, ik heb het voelen
aankomen, die Amsterdamse juwelier heeft
het me duidelijk genoeg gezegd dat dit
ongeluksstenen waren. Ik had ze nóóit
moeten kopen".
Bassanger ijlde naar De Rohan, maar die
bleek niet thuis te zijn en pas de volgende
ochtend bereikbaar. Op het afgesproken
uur werd Bassanger toen direct bij De
Rohan toegelaten, aan wie hij alles ver
telde.
„Bent u ook niet bang, dat uw bemid
delaar ons heeft bedrogen?", vroeg hij hem.
De Rohan deed alles om hem gerust te
stellen, maar van harte ging dat niet. Hij
verzweeg wat hemzelf inmiddels was over
komen.
Nog tijdens het bezoek van Bassanger
aan Jeanne, was haar kamenier namelijk
bij De Rohan verschenen om hem dringend
te verzoeken onmiddellijk naar de gravin
te komen.
Jeanne had hem ontvangen in een toe
stand van de grootste verwarring. Ze ver
telde hem half huilend, dat hij haar laatste
redding was. Men had haar met de gemeen
ste intriges zwart gemaakt bij de koningin
en zij was nu in ongenade gevallen. Zij
had zei zij machtige vijanden, die
haar onmiddellijk zouden kunnen laten
arresteren. Men wilde haar van verraad
van staatsgeheimen beschuldigen, terwijl
de wérkelijk schuldigen zich dan konden
dekken. Zo wilde men voorkomen, dat
grote persoonlijkheden gecompromitteerd
werden. Men had haar echter laten weten,
dat men haar misschien niet zou vervolgen
als ze uit Parijs verdwijnen zou om er
nimmer meer terug te keren. Kon De Ro
han haar een paar dagen onderbrengen, tot
ze contact had opgenomen met haar vrien
den in de provincie?
De Rohan, die dit een vreemde geschie
denis vond, aarzelde en verschuilde zich
achter uitvluchten, maar hij liet zich ten
slotte toch overhalen. Hij stond toe, dat zij
de volgende dag met haar man bij hem in
het paleis zou komen.
Op de terugweg het De Rohan de hele
affaire nog eens aan zijn herinnering pas
seren, om bij zijn terugkeer onmiddellijk
naar Cagliostro te gaan, die reeds geruime
tijd bij hem inwoonde. „Ik begin te gelo
ven, dat het werkelijk waar is, dat de gra
vin De la Motte mij heeft bedrogen". Om
standig vertelde hij het verhaal van het
collier om tenslotte de vrees uit te spreken,
dat het nooit in handen van de koningin
zou zijn gekomen.
„Ik heb tijdig genoeg gewaarschuwd",
was het antwoord van Cagliostro. „Nu zal
er niet anders op zitten dan zo snel moge
lijk klare wijn te schenken. Er moet on
middellijk contact worden opgenomen met
de koning. Hem moet alles verteld wor
den".
Maar De Rohan kon nog steeds niet tot
een besluit komen en de weg bewandelen,
die Cagliostro hem had aangeraden.
Hij beging hiermede dezelfde fout als de
gravin De la Motte bij de complicaties, die
zij invoegde in de ontknoping van het dra
ma. En doordat zijn ogenblikkelijke reactie
uitbleef, was Böhmer hem vóór. De juwe
lier schreef een brief aan de koningin om
haar dringend om een audiëntie te verzoe
ken. De steen was daarmede voorgoed aan
het rollen gebracht naar een voor alle par
tijen ongunstige kant.
Ondertussen had Jeanne met haar echt
genoot intrek genomen bij De Rohan. Te
vergeefs probeerde zij hem een brief te
ontfutselen, die het haar en haar man mo
gelijk zou maken zo snel en onopgemerkt
mogelijk naar Engeland te komen. Op
5 augustus wilde De Rohan, die nu inder
daad overtuigd was geraakt grondig bedro
gen te zijn, het tweetal niet langer in huis
hebben. Ze vertrokken, zogenaamd naar
Champagne, maar in werkelijkheid naar
Bar-sur-Aube. De Rohan wist namelijk nog
steeds niet dat zij daar een huis bezaten.
(Wordt vervolgd).
