Herleefde Nachtwacht maakte
ommegang door centrum
Mannenkoren in
Openluchttheater
Tentoonstelling over vormende
waarde van handenarbeid
Amateurs wierven in grote getale
om gunst van Radio-Luxemburg
Variété in Carré
Voor-selectie abrupt
einde van illusies
Vijfenzeventig jaar Handenarbeid
MAANDAG 16 JULI 1956
6
Kranslegging
Kerkdienst
Rembrandt herdenking
in Rusland en China
Berliner Sangerknaben
in Bloemendaal
Beeldje van Janneke Ducro
voor Apeldoorn
Tomaten- en bospeen-export
naar België en Ierland
De opzegging van de R.T.C.-
Examens
De Nederlandse export van
bloembollen
Rijksbemiddelaars akkoord
met 3 percent bouwbedrijf
Chinese handelsmissie in
ons land aangekomen
Blikseminslag in stromijt
overeenkomsten
HOOFDSTAD HERDACHT REMBRANDT
De voorname personagïén van Rem-
brandts Nachtwacht zijn zaterdagavond na
driehonderdvijftig jaar uit het stof her
rezen om zich op de Dam te Amsterdam
en voor het Rijksmuseum den volke te
tonen. Een kleurrijk schouwspel vormde de
inleiding tot deze herrijzenis, die duizen
den Amsterdammers op de been had ge
bracht. Vier „korporaalschappen" stelden
zich, toen het zonlicht reeds lang afscheid
van Amsterdam had genomen, op aan
weerszijden van de trappen van het paleis
op de Dam. Het waren schutters en pieke-
niers, gekleed in rode en gele uniformen.
Na een lang aangehouden roffel en feeste
lijk bazuingeschal verschenen de figuren
van Rembrandts Nachtwacht op de paleis-
trappen, aangevoerd door kapitein Ban
ning Cocq en luitenant Van Ruytenburch;
Banning Cocq in zwart uniform, zijn luite
nant in een helgeel kostuum, de grote hoed
met veren trots op het gebaarde hoofd.
Tussen de beide aanvoerders van de schut
terij ontspon zich een tweegesprek, dat
uitmondde in een hartstochtelijk vermaan
aan Amsterdams burgerij, de schoonheid,
die de stad heeft overgeleverd gekregen uit
de gouden eeuw, met hand en tand te ver
dedigen en te bewaren.
Na deze samenspraak ging het in op
tocht, omgeven door een groep fiere ze-
ventiende-eeuwse burgerruiters, naar de
burgemeesterswoning op de Herengracht,
waar mr. Arn. J. d'Ailly het illustere gezel
schap in ambtskledij stond op te wach
ten. De oproep door Banning Cocq aan de
Amsterdamse burgerij gericht, werd door
de burgervader beantwoord, die beloofde
het erfgoed der vaderen te zullen bewaren.
Na een inspectie door de burgemeester
marcheerden de vier korporaalschappen op
naar het. Rijksmuseum. Ook daar waren,
evenals bij de burgemeesterswoning, waar
zelfs een tiental rondvaartboten tijdelijke
parkeerplaats hadden gezocht, vele honder
den Amsterdammers verzameld om niets
van de pracht en glans van het schouw
spel te missen. De Nachtwachtpersonagiën
stelden zich op voor de beide poorten van
het museum. Plotseling doofden de felle
schijnwerpers die het plein hadden ver
licht. Toen zij enkele ogenblikken daarna
weer aanflitsten, bleek de Nachtwacht
verdwenen te zijn: zijn personen „hadden
zich weer binnen de lijst van het aloude
schilderij begeven".
De Nachtwacht werd uitgebeeld door
studenten van de Amsterdamse universi
teiten, de tekst, die Banning Cocq en Van
Ruytenburch op de Dam uitspraken., was
vervaardigd door de Amsterdamse journa
list Evert Werkman..
De vier korporaalschappen werden ge
vormd door personeel van de Koninklijke
Marine en van de landmacht. De ontwer
pen van de custuums van de hoofdperso
nen waren van Roger Chailloux. De helle
baarden waren vervaardigd door leerlin
gen van de gemeentelijke ambachtsschool
in Den Haag. De organisatie van het ge
heel berustte bij Ben Groenier.
De Rembrandtherdenking in Amsterdam
was zaterdagmiddag om twaalf uur begon
nen met een kranslegging aan de voet van
het monument op het naar de schilder ge
noemde plein in Amsterdam.
„Voor de onsterfelijke mens Rembrandt",
stond vermeld op het lint, gehecht aan de
krans van gele anjers, die bij het gedenk
teken werd gedeponeerd door de 74-jarige
Nederlandse schilder Jan Sluyters. Me
vrouw Rika Hopper, de oud-toneelspeel
ster en voordrachtkuiistenares, droeg en
kele nog niet uitgegeven gedichten voor,
Tot 26 juli wordt er in Theater Carré te
Amsterdam een programma vertoond, dat
kennelijk is afgestemd op het verwachte
bezoek van vreemdelingen en families met
vakantie. Het is internationaal amusement
voor alle leeftijden, aangeboden onder het
patronaat van Bruno Coquatrix, directeur
van de music-hall „l'Olympia" te Parijs,
een bijzonder lelijk gebouw, dat sinds
enkele jaren weer aan zijn oude reputatie
beantwoordt. De diverse nummers worden
aangekondigd door Sonja van Weerden
burg, die zich op traditionele maar beschei
den wijze van haar taak kwijt.
Zoals in ieder variété zijn er twee hoog
tepunten, het zogenaamde pauzenummer
en de finale. Wat deze onderdelen betreft
is men zeer gelukkig geweest. De illusio
nist Richiardi Jr. laat niet alleen allerlei
vogels onzichtbaar verhuizen, zelfs uit een
kooi naar het inwendige van een citroen,
maar ook dames horizontaal zweven in
wonderlijke houdingen. Hij maakt er geen
geheim van, dat alles op bedrog berust.
Maar niemand kan ontdekken waar dit in
■schuilt en dat opent wijde mogelijkheden
tot speculaties, die de aantrekkelijkheid
van deze uitmuntend „gebrachte" show
niet weinig verhogen een dubbel thril
lereffect.
Het grootste succes van de avond is te
recht voor de Nicholas Brothers, die als
„comedian acrobatie excentric dancers"
worden aangekondigd. Wie de film „Stor
my Weather" heeft gezien, kan zich nu
overtuigen dat zij werkelijk over eikaars
hoofden heen sensationele spreidsprongen
op een trap met brede treden uitvoeren.
Hun optreden duurt ongeveer drie kwar
tier, maar het lijkt veel korter, dank zij
het soepele precisiewerk van deze twee
rasartiesten, die werkelijk de indruk weten
te wekken of alles op improvisatie berust.
Men gelooft onmiddellijk dat zij hun ple
zier in het verkopen van deze zorgvul
dig berekende dwaasheid in velerlei toon
aarden (want zij zingen ook en lang niet
slecht) volledig hebben behouden, ondanks
hun jarenlange werkzaamheden op dit ter
rein. Het is in zijn genre, dat zich moeilijk
definiëren laat, een meesterlijk nummer
met een waarlijk fantastische ritmische be
heersing.
Met uitzondering van de als extra-at
tractie aan deze revue toegevoegde „tro
pische danseres" is de rest van het pro
gramma aardig genoeg. Er is een jongleur,
die een half dozijn borden op tafel laat
draaien, een Canadese cowboy met goed
geplaatste „gags" en nog beter gerichte
zweepslagen, een Mariano-achtige zanger,
die blijkens een niet door mij gedeeld in
zicht van de redacteur van het program
mablad als een der grootste vedettes van
de toekomst wordt beschouwd en een
Nederlands trio met Spaanse dansen, dat
in dit milieu geen gek figuur slaat.
D. K.
onder meer „Rembrandt" van Hendrik de
Vries, „Het rood van het Joodse bruidje"
van Pierre Kemp en drie gedichten van
Simon Vestdijk „Lezende Titus", „Hen-
drickje" en „De onvervulbare opdracht".
De sobere plechtigheid, waartoe het ini
tiatief was genomen door het comité „Rem-
brandtplein", werd bijgewoond door tal
rijke autoriteiten en kunstenaars.
In de Westerkerk te Amsterdam, waar
Rembrandt zijn laatste rustplaats heeft, is
zondagochtend een dienst gehouden ter
herdenking van het feit, dat de schilder
precies 350 jaar geleden werd geboren. Ds.
H. A. Visser, Nederlands Hervormd pre
dikant te Amsterdam, predikte over het
onderwerp „Rembran.dt als getuige van
Christus" met als tekst de woorden van
de oude Simeon in de tempel uit Lukas 2:
„Mijn ogen hebben Uw heil gezien".
Na de predikatie voerden het Wester
kerkkoor en het Bachorkest onder leiding
van Simon C. Jansen de cantate „Magni
ficat" van Bach uit. Deze dienst was belegd
door het kunstcentrum Westerkerk in sa
menwerking met de centrale kerkeraad
der Nederlands Hervormde gemeente te
Amsterdam.
De Moskouse televisiestudio heeft in de
afgelopen weken drie uitzendingen over de
Hollandse schilderkunst verzorgd. „Dit
land," zo zei de directeur van de reportage-
dienst, „heeft in de ontwikkeling van de
beeldende kunsten van de wereld een
enorme rol gespeeld."
Tijdens deze uitzendingen, die speciaal
aan Rembrandt waren gewijd, maakten de
Russische televisiekijkers ook kennis met
de werken van Frans Hals, Potter, Jacob
en Salomon van Ruysdael, Pieter de Hoogh,
Terborgh en vele andere Hollandse schil
ders. Er werden landschappen, portretten
en groepen van deze schilders, alsmede
reprodukties en foto's getoond van 26
schilderijen en etsen van Rembrandt, die
in de musea van de USSR en andere lan
den worden bewaard. Ook werden frag
menten getoond uit de Duitse film „Rem
brandt".
In de musea van Moskou en Leningrad
bevonden zich dertig doeken van Rem
brandt, alsmede een groot aantal etsen en
tekeningen.
Ook in de Oekrainse stad Lwow (het
vroegere Poolse Lemberg) wordt een Rem-
brandt-herdenkingstentoonstelling gehou
den.
In het museum van Lemberg zijn schil
derijen, tekeningen en etsen van de Hol
landse meester bijeengebracht, welke uit
geleend werden door de beroemde Hermi
tage in Leningrad, het befaamde museum
in Dresden, het Rijksmuseum te Amster
dam en het Mauritshuis in Den Haag.
Verder is in de bibliotheek van de
Oekrainse academie van wetenschappen
een tentoonstelling van boeken over het
leven van Rembrandt geopend.
Naar Radio-Peking meldt is de Neder
landse schilder Jacob Bruyn vrijdag „ter
gelegenheid van de Rembrandtherdenking
in communistisch China" in de Chinese
hoofdstad aangekomen.
De Nederlandse schilder kwam naar
Peking op uitnodiging van de Chinese „ver
eniging voor culturele betrekkingen met
het buitenland."
Het jongenskoor „Berliner Sangerkna
ben" zal op 27 en 28 juli in het openlucht
theater te Bloemendaal optreden.
Het koor, bestaande uit 32 jongens, zal
in Bloemendaal een afwisselend program
ma ten gehore brengen, te weten werken
van Orlando di Lasso, Ingegneri, Hans Leo
Hassler, Antonio Lotti, Mozart en Schubert;
madrigalen van Scandellus, Lassus, Castol-
di, Gumperzhaimer, Lucca Marenzio en
Mozart; volksliederen uit verschillende
landen (Duitse, Engelse, Franse, Italiaanse,
Zweedse), met soli en duetten en liederen
van Schubert en Brahms.
Voorts zullen de solisten van het koor
de jeugdopera van Wolfgang Amadeus
Mozart „Bastien et Bastienne" opvoeren.
De beeldhouwster Janneke Ducro heeft
in opdracht van het fonds „Fraaier Apel
doorn" een beeldje ontworpen, dat de
naam heeft gekregen „De prinses met de
kikker". Dit is het eerste beeldhouwwerk,
dat door de bemoeiingen van genoemd
fonds tot stand kwam.
Het zal worden geplaatst bij de Finse
school aan de Rietzangerweg te Apeldoorn
en wordt donderdag door burgemeester
mr. A. L. des Tombe onthuld.
NIEUW OPENLUCHTSPEL VAN
ANTOON COOLEN
De schrijver Antoon Coolen heeft een
nieuw openluchtspel geschreven, getiteld
„Sawitri" dat op 22 juli in Heeswijk in
première zal gaan.
Als eregasten zijn ter gelegenheid van
de Rembrandtherdenking een drietal
beroemde kunstenaars naar Amster
dam genodigd om de feestelijke ge
beurtenissen bij te wonen. Na hun
aankomst werden zij door Amsterdams
burgemeester op het stadhuis verwel
komd. V.l.n.r. de schilders Oskar
Kokaschka en Marc Chagall, burge
meester d'Ailly en de beeldhouwer
Henri Moore.
Van halfzeven tot bijna halftwaalf is de
grote zaal van het gemeentelijk Concert
gebouw te Haarlem zondagavond een ver
lengstuk geweest van de opnamestudio van
radio Luxemburg. Onder het motto „Waag
uw kans" werden de muzikale amateurs
uit Haarlem en omgeving in de gelegenheid
gesteld om hun krachten te meten met an-
dèren in Nederland en België. De winnaars
is een optreden toegezegd voor de micro
foon van de radio Luxemburg. De animo
was bijzonder groot. Er waren maar liefst
drieënzestig opgaven binnengekomen,
v/elke in totaal ongeveer tweehonderdvijf
tig optredende personen omvatten. Uiter
aard was het ondoenlijk deze drieënzestig
verschillende nummers in één programma
onder te brengen; vandaar dat te halfzeven
een voorselectie begon, waarbij alle gega
digden in de gelegenheid werden gesteld
de organisatoren een indruk te geven van
hun kunnen. Er waren niet minder dan
vierentwintig orkesten. De vocalisten ble
ken verre in de meerderheid.
De voorselectie moest in een ongekend
snel tempo verlopen, omdat er nauwelijks
anderhalf uur ter beschikking stond. Soms
werd de optredenden reeds na luttele ma
ten of een half couplet duidelijk gemaakt,
dat zij hun plaats voor de microfoon weer
konden verlaten.
Bewonderenswaardig bleek intussen de
virtuoze begeleiding aan de vleugel door
Joop de Leur, die het uiterst gevarieerde
répertoire van opera, amusementsmuziek
en operette feilloos bleek te beheersen.
Drieëntwintig nummers konden de criti-
sche toets der voor-selectie doorstaan. Dat
betekende voor veertig ensembles en solis
ten een abrupt einde van hun schone illu
sies. De prestaties van de overgebleven ge
lukkigen waren over het algemeen zeer
behoorlijk en zij vormden in totaal een
programma, dat het niet te talrijke publiek
een amusante en onderhoudende avond
heeft bezorgd.
Het is uiteraard niet doenlijk een derge
lijk programma, dat uit drieëntwintig di
vertissementen bestond, aan een serieuze
nabeschouwing te onderwerpen. Vandaar
dat moet worden volstaan met het vermel
den van enige nummers, die onbetwist
baar het grootste succes behaalden. Zo ver
wierf een stuurman uit IJmuiden een lang
durige ovatie voor zijn vocale prestaties in
Granada"; evenals een tweetal Haarlemse
dames na de sensitief gezongen Baccarole
uit „Hoffmans Erzahlungen" van Offen
bach. De vijfjarige Margootje Schuitvlot
stal de harten van alle toeschouwers door
haar onbevangen optreden met een accor
deon. Toch leek ons een optreden voor de
radio minder geschikt, omdat de grootste
attractie bij deze prille artiste in haar
jeugd schuilt. Verder verdienen 't H.K.A.C.
orkest nog te worden vermeld en het origi
nele komische nummer van twee zingende
„Chinezen". De dame, die optrad met een
declamatie „Droomgesprek met de Da-
miaatjes" kan een mooie propaganda voor
de Spaarnestad maken, wanneer zij straks
via Luxemburg beluisterd mag worden.
Het overleven van de voor-selectie ga
randeert nog lang geen radio-uitzending.
Het gehele programma der drieëntwintig
„geslaagden" werd zondagavond op de ge
luidsband vastgelegd. Straks zal een jury
de definitieve keuze maken. Haar oordeel
is beslissend voor de samenstelling van het
programma, dat zondag 19 augustus, des
middags van één uur tot half twee via ra
dio Luxemburg wordt uitgezonden. Dat
houdt dus in, dat nog ongeveer vier-vijfde
De regering van België heeft besloten dat
met ingang van maandag 16 juli de invoer
van Nederlandse tomaten weer zal zijn
verboden. Deze invoer werd op 9 juli weer
toegestaan nadat het op 4 juli ook reeds
was verboden. Het verbod zou een gevolg
zijn van de prijsontwikkeling van tomaten
op de Belgische markt.
Verder mogen er met ingang van dezelf
de datum ook geen Nederlandse tomaten
meer naar Ierland worden geëxporteerd
vanuit ons land. Deze maatregel is genomen
ter bescherming van de Ierse tomatenkwe-
kers.
De afgelopen week werd de tomaten-
export vanuit ons land naar Ierland reeds
afgeremd tot 500 ton. Tenslotte wordt met
ingang van vandaag ook de Belgische grens
gesloten voor de invoer van bospeen uit
ons land.
Het onberekenbare Hollandse klimaat
is het concert, dat voor zaterdagavond door
het gewest Noordholland van het Konink
lijk Nederlands Zangersverbond in het
Openluchttheater te Bloemendaal georga
niseerd was, tegen alle verwachting in
gunstig gezind geweest. Wel dreven laag
hangende zware wolken traag en dreigend
over het theater, maar de regen bleef weg.
En toen het later geworden was kon men
zelfs de illusie krijgen van een stille zo
meravond, die het luisteren naar de zang
van de optredende mannenkoren tot een
bijzonder genot maakte.
Men kon echter niet zeggen, dat dit
concert geen tegenslag ondervonden had.
In de eerste plaats hadden twee van de
zes mannenkoren, die zouden optreden,
namelijk „Proza en Poëzie" uit Haarlem
en „Kunst na Arbeid" uit Amsterdam ver
stek laten gaan. En verder kwam de op
deze avond sterk gedunde Koninklijke
Liedertafel „Zang en Vriendschap" uit
Haarlem verweesd in het openluchtthea
ter aan, omdat haar dirigent Jack P. Loorij
verhinderd was het koor te leiden. Zijn
plaats werd ingenomen door Jan Laarveld,
die onvoorbereid de uitvoering ondernam
van het voor dit concert vastgestelde pro
gramma: „Merck toch hoe sterek" in de
bewerking van Jack P. Loorij „Lascia
ch'io pianga" van G. F. Handel in de be
werking van Henri Heydendaal, benevens
adaptaties van het negerliedje „My old
Kentucky home" en van twee Italiaanse
volksliederen. Gezien de propagandistische
en artistieke betekenis van een zangde
monstratie als die van zaterdagavond, viel
mij deze programmakeuze, waarvoor Jan
Laarveld niet verantwoordelijk was, nogal
tegen. Laarveld verdient waardering voor
zijn bereidwilligheid het koor uit de nood
van het zondagavond ten gehore gebrachte
zal moeten afvallen. De Haarlemse „over
levenden" worden met hun lotgenoten uit
de andere deelnemende plaatsen aan de
eind-selectie onderworpen. Dan pas is men
aan de „prijswinnaars" toe.
De enige beroepsartist in dit heterogene
gezelschap was Bueno de Mesquita, die met
de introducties en conférences was belast
Hij kweet zich zeer slagvaardig van zijn
taak, vooral als conferencier viel hij op.
Via de geluidsband werd een enorme ver
scheidenheid van klanken ten gehore ge
bracht zoals harpmuziek, stadsverkeer, vo
calisten, jazz en opera, welke geluiden
Bueno de Mesquita met de zotste manualen
aanvulde.
Het effect was bijzonder komisch. Zijn
optreden betekende dan ook een grote at
tractie.
te helpen, maar wel beschouwd stond hij
voor een onmogelijke taak. De uitvoerin
gen hebben dit trouwens wel bewezen, al
vielen er dan geen ernstige ontsporingen
te constateren en al hoorde men nu en
dan geslaagde fragmenten, die het des te
meer deden betreuren, dat de dirigent zelfs
niet één repetitie had kunnen leiden.
Gelukkig kan Jan Laarveld ook laten
horen tot welke prestaties hij een koor
kon brengen bij een verantwoorde voor
bereiding. Dat deed hij met het Mannen
koor Krommenie, waarvan hij dirigent is.
Het programma met werken van Da Vit-
toria, John Benet, Arcadelt, Schubert, De
bussy en een volksliedbewerking stond op
behoorlijk peil. En de uitvoeringen heb
ben, afgezien van een wat traag tempo in
enkele gevallen, ruime voldoening door
klank en voordracht gegeven. De fraaie
klankhomogeniteit werd door de akoustiek
van het theater verrassend goed verwerkt,
hetgeen ook waargenomen kon worden
toen „Zandvoorts Mannenkoor" onder lei
ding van de heer B. J. Beijlevelt vier mooie
werkjes van Palestrina, Schubert en Via-
dana vertolkte. „Omnes Amici Mei" van
Palestrina kwam door een oneffenheid
halverwege, wat te laag uit. Maar overi
gens hebben de Zandvoorters zich van hun
beste muzikale zijde laten kennen.
Het mannenkoor „Orpheus" uit Alkmaar
had onder leiding van zijn dirigent Bram
Keereweer eveneens een goed programma
voorbereid. Het zong werken van Croce,
Béla Bartök, Zoltan Kodaly en Johanna
Bordewijk-Roepman, soms - als in Can
tate Domino van Croce - onder de indruk
van het klankabsorberende uitspansel wat
geforceerd van volume, maar verder mooi
beheerst, waarvan de uitvoering van het
gekozen werk van Bartèk een frapperend
voorbeeld was.
Ik hoop, dat in het openluchttheater nog
meer uitvoeringen van a-capelle-werken
zullen komen, want de overigens moeilijke
akoustiek van het theater is voor vertol
kingen, waarvoor gelijkvormigheid en ver
smelting van klank door timbrewerking
vereist worden, zeer gunstig. Het is daar
bij zelfs niet nodig zich te gaan toeleggen
op extra grote volume- en stemforcerin-
gen.
Voor de volledigheid zij vermeld, dat de
pianiste Emmy van Eden de koorzang af
wisselde met enkele solovertolkingen van
stukken van Beethoven, Schubert, Chopin
en Grieg, per luidspreker hoorbaar ge
maakt. Haar spel „achter de schermen"
werd blijkens het applaus zeer op prijs
gesteld.
P. ZWAANSWIJK.
AMSTERDAM: Aan de Middelbare Tech
nische School „Amsterdam" (Plantage Mui-
dergracht) zijn geslaagd voor het eindexa
men afdeling chemische techniek de heren
J. H. Creemers, M. Dekker te Haarlem, H.
J. Krieger, R. de Wijn en W. J. Petersen te
Overveen.
Het produktschap voor siergewassen
heeft medegedeeld, dat de Nederlandse
export van bloembollen in het eerste half
jaar van 1956 een omvang heeft gehad van
8.123.745 kg en een waarde van 27.024.472.
In het eerste halfjaar van 1955 werden
4.709.469 kg bloembollen ter waarde van
23.169.923 uitgevoerd.
De uitvoer van bloembollen naar België
en Luxemburg is verminderd van ƒ1.022.643
in de eerste helft van 1955 tot 958.856 in
de eerste helft van dit jaar. Andere be
langrijke afnemers waren in het eerste
halfjaar van 1956 Cuba met f 922.744 (eer
ste helft 1955 f 535.188), West-Duitsland
f 3.885.955 2.842.557), Engeland ƒ3.295.994
3.734.770), Frankrijk 4.369.345
3.771.580), Italië 2.419.868 2.125.942),
de Verenigde Staten f 5.712.902 3.565,618)
en Zweden met 1.581.833 1.579.260).
Het College van Rijksbemiddelaars heeft,
zo deelt het ons mede, met ingang van
heden goedgekeurd een overeenkomst tus
sen de werkgevers en arbeidersorganisaties
in het bouwbedrijf, waarin de lonen met
drie percent werden verhoogd en enkele
sociale voorziening werden verbeterd.
De vraag of eventueel de drie percent
zal mogen worden doorberekend, is op het
departement van Economische Zaken in
studie. Tevens is door het College van
Rijksbemiddelaars een bindende regeling
afgekondigd ter sanering van het vorst-
verletfonds, welke sanering noodzakelijk
was geworden tengevolge van de twee
langdurige vorstperioden in de afgelopen
jaren.
Een Chinese handelsmissie bestaande
uit twaalf personen, is op Shiphol gearri
veerd voor een bezoek aan ons land, op uit
nodiging van het Centraal Orgaan voor de
Economische Betrekkingen met het Buiten
land.
De missie blijft tot 27 juli in ons land. Zij
brengt een tegenbezoek na de reis, die een
Nederlandse handelsmissie anderhalf jaar
geleden naar de Chinese volksrepubliek
maakte.
Tijdens een zwaar onweer dat gepaard
ging met hevige slagregens en hagelbuien
is door blikseminslag brand ontstaan in
een stromijt bij de N.V. kartonfabriek
Beukema en Co te Hoogezand. De brand
weren van Hoogezand en Sappemeer en de
bedrijfsbrandweer van de fabriek ver
mochten tegen de geweldige vuurzee niet
veel uit te richten. Een voorraad van twee-
eneenhalf miljoen kilo stro moet als ver
loren worden beschouwd. De voorraad was
door verzekering gedekt.
/Vormalisering van de diplomatieke
betrekkingen met Nederland
De Indonesische staatscommissie, die tot
taak heeft de gevolgen van de opzegging
van de Nederlands-Indonesische R.T.C.-
overeenkomsten te bestuderen, zal de vol
gende week bijeenkomen om de aanbeve
lingen van de financieel-economische sub
commissies aan te horen.
In welingelichte kringen wordt het mo
gelijk geacht, dat de resultaten van de stu
die van beide subcommissies binnenkort
merkbaar zullen worden. Geruchten, die
de laatste dagen in Djakarta de ronde doen,
dat Indonesië de betaling van schulden aan
Nederland, die in april werd opgeschort,
zal hervatten, kunnen in politieke kringen
niet worden bevestigd. Men zei nog geen
kennis te hebben genomen van deze ge
ruchten.
Een woordvoerder van het ministerie van
Buitenlandse Zaken in Djakarta herhaalde,
dat niet verwacht moet worden, dat Indo
nesië de eerste stap zal doen voor de nor
malisering van de diplomatieke betrekkin
gen met Nederland. Deze stap moet van
de nieuwe Nederlandse regering komen,
zei hij.
De Vereniging voor Handenarbeid be
staat op 20 augustus vijfenzeventig jaar.
Ter viering van dit jubileum zal te 's Gra-
venhage op 2 en 3 november een congres
worden gehouden. Van 3 tot 10 november
wordt in de grote zaal van de Dierentuin
aldaar een tentoonstelling op het gebied
van handenarbeid gehouden. Er is
een viertal redenen om de grote waarde
en betekenis van de vele vormen van han-
denarbeidbeoefening in ruime kring te
laten zien. Met het oog op het steeds nij
pender wordende probleem van de vrije
tijdsbesteding wil de vereniging aantonen,
dat handenarbeid een voortreffelijk middel
is om te komen tot zinvolle en cultureel
verantwoorde vrijetijdsbesteding, waarin
het zuivere gevoel voor vorm, kleur, smaak
en inzicht tot ontplooiing kan worden ge
bracht. De tweede reden is: in deze tijd
van industrialisatie en mechanisatie hebben
duizenden jongeren en ouderen behoefte
Een aantal Hongaarse studenten hebben tijdens een vlucht met een machine
van de Hongaarse luchtvaartmaatschappij na een furieus gevecht de bemanning
overmeesterd en koers gezet naar West-Duitsland, waar zij op een vliegveld bij
Ingolstadt zijn geland. De bovenste foto toont enkele bemanningsleden en
passagiers op de grasmat van het vliegveld; de onderste de studenten - van wie
er een paar flink gehavend uit de strijd kwamen - voor de machine.
aan het verrichten van scheppende arbeid,
waarbij het persoonlijke initiatief en de
fantasie weer kansen krijgen. In het onder
wijs, zo vat de vereniging de derde reden
samen, zijn de handenarbeidslessen van
grote waarden in het kader van de onder
wijsvernieuwing; de „vrije expressie" geeft
kostelijke mogelijkheden om aandacht te
besteden aan vorming van het groeiende
mensenkind. Tenslotte kan voor de licha
melijk en geestelijk gehandicapte mens de
beoefening van handenarbeid een belang
rijk middel zijn voor het hervinden van
geestelijk evenwicht en herstel van ver
trouwen in eigen kunnen.
Oud opvoedingsmiddel
Het heeft twee eeuwen geduurd, voor er
enige waardering ontstond voor de handen
arbeid, al had Juan Luis Vives te Valencia,
die van 1492 tot 1540 leefde, al geconsta
teerd, dat er mensen zijn, die met de han
den denken en enderen die dat met 't hoofd
doen. Comenius zag in het handwerk een
verpozing van de geest en hij wenste in
voering in de volksschool, opdat later de
natuurlijke neiging zich gemakkelijker zou
openbaren. Honderd jaar geleden begonnen
verscheidene pedagogen in de handenar
beid een waardevol opvoedingsmiddel te
zien, maar de belangstelling van de scholen
bleef miniem. In 1876 werd in Nederland
de aandacht op dit werk gevestigd door de
vereniging „Volksonderwijs." Deze ver
eniging en de Maatschappij tot Nut van het
Algemeen steunden de toepassingen en
cursussen. De cursisten verenigden zich tot
de „Vereniging tot Bevordering van het
Onderwijs in Handenarbeid," die op 20
augustus 1881 werd opgericht. Zij begon
aanstonds met examens en diploma's. In
1893 waren dertig personen in het bezit
van de bevoegdheid; tot 1927 waren in ons
land ruim 6.000 diploma's uitgereikt. Het
rijk heeft in 1929 de examens voor de
nieuwe akte R overgenomen.
Overheid vooruitstrevend
De overheid is soms al verder dan de
school. Lokalen voor handenarbeid staan
dikwijls op het bouwplan, maar er zijn zelfs
dan nog scholen, die er geen gebruik van
weten te maken. In jeugdverenigingen,
speeltuinen, sanatoria, ziekenhuizen enzo
voorts is er veel belangstelling voor het
werk buiten de school. De vereniging,
thans geheten „Vereniging voor Handen
arbeid," heeft hiervoor een handenarbeid-
jeugdleidersdiploma ingesteld. Het examen
hiervoor kan overal in den lande worden
afgenomen en velen melden zich er voor
aan. De vereniging is van oordeel, dat de
school zich als vanouds nog steeds te veel
instelt op intellectuele arbeid.
Voor de- school heeft de vereniging de
akte voor Voortgezette Studie in de Han
denarbeid, bestemd voor het voortgezet
onderwijs, M.O. en ULO. Er zijn ruim
veertig bezitters van deze akte en meer dan
driehonderd kandidaten bereiden zich voor
op de verwerving ervan. Voorts zijn er
diploma's voor leer en voor metaal.
Voor de tentoonstelling is een comité van
aanbeveling samengesteld, waarin onder
andere zitting hebben genomen Prins Ber
nard en de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, mr. J. Cals. Prof
dr. F. W. Prins, hoogleraar aan de econo
mische hogeschool te Rotterdam zal op het
congres als spreker optreden. Op de ten
toonstelling zullen onder meer demonstra
ties worden gegeven en er zal gemusiceerd
worden op eigen gemaakte instrumenten.
