Nationaal centrum wil ook in de
IJmond meehelpen aan „vorming'
Rouw over Marcinelle
Een „wolk van een schip"
als eerste aan toeristensteiger
Vijftigduizend manden bloembollen
zijn vorige week in Lisse geveild
In september start een Instituutdat
gelukkige mensen hoopt af te leveren
1
neven aan
de redactie
Veel variëteit in soorten en prijzen
Feest in Beverwijk
DINSDAG 14 AUGUSTUS 1956
BEDRIJFSJEUGD EN „HET LEVEN"
Nattigheid bedierf het
Beverwiikse feest
Demonstraties op Halve
Maan' gingen niet door
Levend bont in etalage
aan de Breestraat
1
Onassis-belangen in de V.S.
op wettelijke grondslag
IJmuider Harmonie concer
teerde in de badplaats
Hoe de duiven vlogen
<3
Propaganda-avond van
de KNZHRM
OOOOOOOOOCCOCOCXX)OOOOOOOOOOOOOOOOCXXXXXXXX)(X>OOOOCOOOOCXD<
Radar maakt sneller vaart
op de Rijn mogelijk
WIE AAN EEN DESKUNDIGE op het gebied van „vormend onderwijs" voor
de jeugd in de bedrijven zou vrageneen definitie te geven van dat onderwijs,
krijgt meestal eerst een licht wenkbrauwfronsen ten antwoord en dan komt er,
wat haperend: de geestelijke, zedelijke en lichamelijke vorming van de
jeugdige werknemers door het geven van „cursussen" (vooral tussen aanhalings
tekens) in bedrijfstijd en buiten de bedrijven"En daar komt dan achter aan.
„Het is beslist niet schools, helemaal niet.Daar ligt eigenlijk het zwaarte
punt van deze opzet, die een ernstige poging waagt de jeugd wat meer mee te
geven op het levenspad dan een Wild Westfilm voor de zondagmiddag, een
stripverhaal voor de regenachtige- en een slenterpartij langs Kennemerlaan of
Breestraat gedurende de droge avonden. Die proberen wil, ernstig proberen, de
jonge opgroeiende mensen in contact te brengen met levensproblemen, die ook
hen raken. Want zij weten meestal geen raad met zichzelf en de maatschappij
rondom, reageren een gedeelte van deze radeloosheid af in wat men „vandalis
me" pleegt te noemen en vormen een probleem voor ouders, opvoeders en politie
agenten.
Een voorbeeld kan zulke dingen wellich
het beste onder woorden brengen een
voorbeeld uit Eindhoven, waar uiteraard
dit „vormende" werk ook is aangepakt te
midden van een snel-groeiende arbeiders
jeugd. Daar staat aan een eindeloze lo
pende band een knaap van vijttien jaar.
Elke minuut begint een nieuwe handeling
voor hem, die na een dag een zéér oude
handeling is geworden en na een week een
geestdodende manipulatie, waarin dit kind
beslist zijn levensdrang niet kwijt kan. Hij
kan niets tenminste, dat denkt hij zelf
en als hij op een karaktervormende „cur
sus" weer tussen aanhalingstekens
komt, waar hem gevraagd wordt, of hij
wellicht met staal, of hout, of boetseerklei
„iets wil proberen te maken", zwijgt deze
knaap stug „ik kan helemaal niks
alleen maar eens in de minuut een schroefje
vastzetten van weet ik wat voor apparaat,
dat weet ik waarvoor dient ert weet ik hoe
veel moet kosten".
NA LANG PRATEN krijgt de leider van
het instituut eindelijk een brok klei tussen
zijn handen en dan gebeurt het wonder
lijke: deze jongen kneedt in gedachten een
arbeiderskop uit die grijze massa en vormt
de diepliggende ogen naar het voorbeeld
uit zijn onderbewustzijn een oom wel
licht of een collega. Als het klaar is, wil
hij het inéén slaan „ik kan toch immers
niks", maar de leider weet het te redden.
Het wordt gebakken en men zal proberen
deze knaap met zijn talent ander, beter
werk te geven wellicht een beurs te
bezorgen voor verdere ontwikkeling van
zijn aanleg.
DIT IS EEN EXTREEM voorbeeld en
het zal weinig voorkomen, dat er plotse
ling een natuurtalent ontdekt wordt tussen
de jeugd, die aan werkbanken of precisie-
boren staat of in smederijen het ijz.er uit
het vuur haalt. Maar het tekent wel de op
zét van de instituten, zoals het Nationaal
Centrum Vorming Bedrijfsjeugd ze mo
menteel links en rechts in den lande ge
stalte geeft. Namelijk: wat meer geluk te
leggen in en wat meer te schaven aan dc
persoonlijkheid van de groeiende mens.
Het is een zaak, die niet alleen de jeugd
zelf aangaat, want zowel de werkgevers
als de werknemers, bedrijfsdeskundigen als
andere belanghebbenden en zelfs alleen
maar belangstellenden uit verenigingsbe
sturen zitten in het presidium van de (nog
veelal naamloze) plaatselijke afdelingen
die dit Nationaal Centrum rondom zich
heeft gegroepeerd.
De werkende jeugd wordt door dit Cen
trum opgevangen verder gebracht dan
zij door haar werk kan komen, vooral In
kwesties, die het leven zelf raken.
Denk daarbij niet aan moeilijke filoso
fieën of sterrekunde, maar wel aan vrije
tijdsbesteding, aan het vervaardigen van
kleine huishoudelijke dingen, aan liefhebbe
rijen en aan wat meer teamgeest, die zo
gemakkelijk is op te kweken op basis van
hun aangeboren solidariteitsgevoel.
AAN VOETBAL EN ZWEMMEN en aan
het ontplooien van de eigen gedachten.
Want dat laatste is belangrijk in dit werk:
het ontplooien van de eigen gedachten. De
lagere school heeft veelal voorgekauwd en
opgedrongen, heeft in de meeste gevallen
goede uitzonderingen daargelaten, die er
gelukkig in de IJmond steeds meer zijn
aan te wijzen, nimmer de kritiek of de dis
cussie uitgelokt over bepaalde onderwerpen
Het bestraffende rode potlood was nét
iets te' heilig voor vele kinderen, die het
misschien niet verder dan tot de vierde
klas brachten en sindsdien een sombere af
keer van elke vorm van school hebben ge
kregen.
Vandaar dan ook, dat men de „vorming"
van deze jeugd door dit Nationaal Centrum
in het geheel niet langs schoolse banen wil
leiden, maar volkomen tegen de achter
grond van het vrije individu.
De inhoud van de cursus, die gedurende
twee jaren een half uur gaat vergen (en
dat is dan een half uur in de tijd van de
baas, maar buiten het bedrijf) is dan ook
bepaald niet aan een programma gebon
den, al zijn er natuurlijk enige vuistregels
in te ontdekken. Zij wordt mede overge
laten aan de positie van de „leerlingen" én
aan het inzicht van de leider. Men wil deze
ganse materie afstemmen op de behoefte
van de jeugd binnenkort óók door het
„Vormingsinstituut IJmond", dat medio
september met zestig jongens op dreef
hoopt te raken onder leiding van de IJmui-
denaar Joh. van der Schoor.
Een vaste plaats is nog niet gevonden,
maar dat is tegen die tijd wel voor elkaar
Liever nog heeft men twee of drie plekken,
waar de jeugd één keer in de week bijeen
kan komen om van voorlopig drie „leiders"
in allerlei nuttige en interessante zaken
„onderricht" te krijgen. Alles nogmaals
nadrukkelijk tussen aanhalingstekens. Onze
taal heeft nu eenmaal nog geen woorden
voor onderricht, dat geen schoolsheid kent
en een cursus, die geen dwang achter zich
heeft.
Naast de vorming van het karakter ook
rle handvaardigheid en de sport, naast de
lessen, die de bedrijfsscholen of de am
bachtsscholen geven of gaven ook de steun
agn de persoonlijkheid en het bijbrengen
van kleine liefhebberijen, waarmee de mens
immers vaak zijn gelukkigste uren slijt.
ER ZULLEN NOG GENOEG MOEI
LIJKHEDEN te ovenvinnen zijn, want
denk alleen maar eens aan de jeugd,
die niet op de grote bedrijven werkt
de grote groep bijvoorbeeld van „on
geschoolden", die niet op de ambachts
school of de bedrijfsvakschool te
vangen is en toch heel veel nut kan
hebben van dit vormend ondenvijs.
Het zal vreemd zijn, dit werk. Want de
problemen kunnen zo bijzonder ver uit-
eenliggen binnen het bestek van een half
uur „les". Albert Schweitzer en de Tour
de France bijvoorbeeld, maar dan beiden
een tikkeltje uitgediept tot op hun beteke
nis voor de samenleving en het individu.
Een gespreken een uitwisseling van
gedachten; een peiling van de belangstel
ling met af en toe eens een „gangmaker"
in de persoon van een deskundige, die de
knapen op een bepaald onderwerp bindt en
een diskussie op gang brengt in de hoop,
dat de jongens de samenhang der dingen
gaan zien en daardoor hun positie in het
bedrijf en het leven gaan erkennen als een
nuttige en niet als een onbetekenend raadje
zonder meer. Dank zij een debatje over de
gele trui of Lambarene.
HET DAGELIJKSE LEVEN zal moeten
b 1 ij v e n leven in deze halve urende ramp
van Marcinelle zou aanleiding kunnen zijn
tot een beschouwing over het mijnwezen
en een uitstapje naar de eigen situatie in
fabriek of werkplaats. Niet uitgaan van
abstracties dus, zoals de intellectuele me
thode het laren lang heeft gedaan met het
gevolg, dat de gemiddelde HBS-er bijzon
der levensvreemd tegenover de maatschap
pij kwam te staan. Maar uitgaan van de
werkelijkheid, aanknopen bij het leven zelf
en de realiteit van dat leven. Dat bergt dus
het gevaar in zich, dat er bepaalde levens
beschouwelijke zaken worden geraakt, die
op deze „school" niet thuishoren en er dus
ook niet zullen voorkomen. Daarvoor wil
het Centrum de geestelijkheid blijven in
schakelen.
Gisteravond bleek het weiland aan de
Halve Maan zo drassig te zijn geworden,
dat het feestprogramma beter gewijd had
kunnen zijn aan water-steltlopen of mod-
der-skiën. In elk geval konden de aange
kondigde demonstraties in jiu-jitsu, wor
stelen en gewichtheffen geen doorgang vin
den, zodat deze avond-feesten afgelast wer
den. Op een nader bekend te maken dag
zullen de demonstraties toch gehouden
worden.
HET IS EEN MIDDEL, deze „vorming
om uit de „massa" weer mensen te maken,
mensen met een gevoel voor eigenwaarde,
die hun natuurlijke agressiviteit niet langer
botvieren op allerlei vervelende dingen,
maar op iets positiefs. Die weer weten vra
gen te stellen, nadat het onderwijssysteem
hen dit veelal afleerde en die zich er van
bewust worden, dat „ze zo stom niet zijn
als ze er uit zien".
De ongebruikte en deels ook onbruikbare
kennis van vele uren Lager Onderwijs blij
ven terzijde de nodige en nuttige kennis
van het leven en de levensomstandigheden
van zichzelf en anderen komen er voor in
de plaats.
Helaas is het nog niet zo ver, dat alle
richtingen in ons land verenigd zijn in het
Nationaal Centrum, maar de greep strekt
zich toch ver genoeg uit van uiterst „links"
naar uiterst „rechts" om succes te ver
wachten, als na enkele jaren dit „IJmond
Instituut" het experimentele stadium voor
bij is. J. F.
i^COOCOOOCOOOOCCOOOOOClOCXSCOlXJOOOOOOCOCOOOCOOOOOOOOOOOOOOr
0
3
q In een van de etalages aan de Bree-
straat te Beverwijk liep in de nacht van
i zondag op maandag wel een heel vreem-
de etaleur rond. Om kwart voor twaalf
kwam een dame op het politiebureau
j vertellen, dat er in een van de etalages
j een bunzing liep. Bij onderzoek bleek
het beest evenwel een kostbare nerts
te zijn en de politie heeft toen de heer
Klarenaar te Heemskerk opgebeld en
i gevraagd of hij een nerts miste, dan
3 wel of hij bereid was dit dier te
vangen. Met een vangkooi gewapend 8
3 trok de heer Klarenaar er op uit en het J
i duurde niet lang of het beestje was ge- 8
gvangen. 5
XXXXXDCOOOOOOCX!OOCXOOOOOOOOOCXDOOOCXDOOCXX)C»OOOCXDOOOOOOOOOO
WASHINGTON (Reuter) De Verenig
de Staten hebben de bepalingen bekend
gemaakt van een definitieve regeling met
de belangen in de Verenigde Staten van de
in Griekenland geboren Argentijnse
scheepsmagnaat Aristotle Onassis. Volgens
een eerdere regeling moesten de rederijen
van Onassis aan de Amerikaanse regering
zeven miljoen dollar betalen en wijzigin
gen aanbrengen in leiding en eigendom
van deze maatschappijen, om te voldoen
aan de eis van het ministerie van Justitie,
dat het maatschappijen van Amerikaanse
staatsburgers zijn in de zin van de Ameri
kaanse scheepvaartwetten.
Volgens de bepalingen van een trustakte,
waaraan de Onassis-belangen uitvoering
hebben gfegeven, is een meerderheidsbelang
in een aantal van de door Onassis gecon
troleerde maatschappijen de U.S. Petro
leum Carriers Inc., de Victory Carriers Inc.,
de Western Tankers Ine en de Trafalgar
Steamship Company die 21 onder Ame
rikaanse vlag varende schepen bezitten,
overgedragen aan de Grace National Bank
te New York als trustee.
Elk van deze maatschappijen zal thans
een nieuwe raad van directeuren krijgen.
Vier van de vijf directeuren zullen Ameri
kaanse burgers zijn, die de trustee als con
trolerend aandeelhouders zal benoemen.
De trustakte stelt de trustee in staat een
programma uit te voeren voor de bouw
van supertankschepen in de Verenigde
Staten, waartoe oorspronkelijk Onassis, die
als Argentijns onderdaan in Monaco woont,
het initiatief had genomen. Wanneer een
dergelijk programma wordt uitgevoerd,
moet het echter worden goedgekeurd door
de United States Maritime Administrator
en voldoen aan de eisen, welke deze nodig
acht te stellen.
Werd tot nu toe volgens
ons lekenverstand een cu
mulus oftewel stapel
wolk uitsluitend aange
troffen bij schoon weder,
het verschijnen van de
„Cumulus" het weerschip
van Rijksluchtvaartdienst
en KNMI, heeft deze klas
sieke stelling wreed onder
steboven gekegeld. Want
het regende gistermiddag
hard inplaats van de ge
wone zachte 1956-regen,
toen de vijfduizend tonnen
uit de naargeestige nevelen
boven zee en kust opdook,
om als eerste passagiers
schip aan IJmuidens nieu
we toeristensteiger vast te
maken.
Het was een passagiers
schip, dit weerschip en het
was geen weerschip, want
het was gistermiddag be
slist geen weer, toen de
passagiers van het weer
schip op de toeristensteiger
klommen.
Dat zat zo: personeelsle
den van het befaamde in
stituut in de Bilt, dat in
deze natte moesson met
krachtig optimisme hier en
daar wat regen durft te
voorspellen, terwijl dan la
ter blijkt, dat er alleen hier
veel regen valt, hebben
met de „Cumulus", de
wonderlijke kruising tus
sen een „Bilt" en een boot,
een uitstapje op de Noord
zee gemaakt, teneinde na
te gaan hoe op zee de ge
gevens worden gefabri
ceerd, die zij aan de vaste
wal tot de bekende be
trouwbare weerberichten
moeten ombakken.
Dat het geen mooi-weer-
reisje is geworden, was op
de pipse gelaten van de
KNMI-ers duidelijk te
aanschouwen maar dat was
tenslotte hun eigen schuld,
naar men op de toeristen
steiger boudweg verklaar
de.
Het heeft dus na de „Os
lofjord" niet mogen zijn,
dat het eerste schip, dat
IJmuidens toeristensteiger,
zo zorgzaam lichblauw ge
schilderd en van zulke
fraaie meerstoelen voor
zien, met fanfares en een
menigte fleurige toiletjes
werd ingehaald daar
waren gisteravond tegen
zessen slechts enige drui
pende ambtenaren van
Rijkswaterstaat mitsgaders
IJmuidens havenmeester
en een mokkende toerist,
die dreigend de vuist hief
tegen het schip met zijn
oranje-schoorsteen dat wel
mede verantwoordelijk
móest zijn voor zijn spit en
natte voeten.
Meer niet.
Geen IJmuider Harmo
nie en geen „steigerko
ningin", die bij een ware
inwijding van dit trotse
bovenwerk buiten de Zui-
dersluis zo wonderwel had
gecontrasteerd tegen het
frêle blauw van het sier
lijk hek. Alleen maar die
paar verregende lieden.
Wij spraken over „me
ren", maar zo vlot ging het
nu ook weer niet met de
stapelwolk, want nadat zij
zachtkens op de steiger
was afgedreven, naar van
wolken verwacht mag
worden, en met behulp van
een springetje contact had
verkregen met de weste
lijke stoel, bleek de lelijk-
weer-schipper van dit
weerschip een depressie te
krijgen, door te willen sto
men en dus, naar een iege
lijk aannam, om te willen
draaien, opdat bij het ver
trek de „Cumulus" rech-
tevoort tussen de pieren
zou kunnen verdwijnen
met z'n lelijke weer inge
pakt in grote plastieken
zakken.
Niet deze „Cumulus".
Toen het half zeven ge
worden was, lag hij met de
neus ontevreden op de
Oostelijke meerstoel en te
gen zevenen wederom pre
cies als in het prille begin,
met dit verschil, dat er nu
slechts veertig centimeter
water tussen hem en de
toeristensteiger was tegen
de eerste keer wel vier
honderd.
Toen bleek, dat de bou
wers van deze „Cumulus"
nimmer op de nieuwe
IJmuidense toeristenstei
ger hadden gerekend, want
het schip kon niet dichter
bijkomen, zelfs al hield de
kapitein bezwerend vol
van wel. En de meisjes en
knapen van het KNMI
moesten het laatste stukje
springen, om daarna de bus
op te zoeken, die hen terug
zou voeren naar hun U-
trechtse haarsteden. De
„Cumulus" is om acht uur
weer vertrokken mooi
weer zoeken.
De IJmuider Harmonie heeft in Wijk
aan Zee een tweetal concerten gegeven, die
bijzonder in de smaak zijn gevallen.
's Middags werd gespeeld in het sanato
rium „Heliomare" waar de hier verpleegde
patiënten de musicerenden na elk nummer
een ware ovatie brachten.
's Avonds speelde men in „Oud Wijk aan
Zee" en ondanks de minder aangename
weersomstandigheden was nog een talrijk
publiek op de been. Weinigen echter ble
ven tot het einde toe, ondanks het feit dat
het programma snel werd afgewerkt door
dat de tijd tussen de nummers zo kort mo
gelijk werd gehouden.
De Reisduif
Met 246 duiven heeft de Beverwijkse post-
duivenhoudersyereniging „De Reisduif"
deelgenomen aan de wedvlucht van St.
Quentin, een afstand van 310 km. De lossing
geschiedde om 7 uur. De eerste duif werd om
10.54 uur geklokt. De laatste duif kwam
vijftien minuten later binnen.
De uitslagen waren: P. Gravemaker 1, 7
en 36; H. Hubers 2 en 42; P. Luyt 3 en 12; G.
v. d. Winden 4; M. Niesten 5 en 16; P. v. d.
Outenaar 6, 19 en 47; C. Hoeks 8 en 18; H.
Zillig 9, 33, 34 en 41; S. v. d. Kolk 10 en 44;
C. G. J. Dekker 11, 13 en 27; P. Dekker 14;
R. Westrate 15, 24. 46 en 53; P. H. v. Minnen
17, 20, 31 en 38; G. Prapendaal 21; W. Tuyn
22, 30, 37 en 50; D. Stiemer 23, 28, 29, 51 en i
52; M. Riebeek 25; C. Westrate 26; L. Kleyn
32 en 40; H. Beentjes 35; P. v. Vuuren 39 en
45; A. Six 43 en 48; J. Demmers 49.
Ons Genoegen
De duiven van „Ons Genoegen" vlogen
eveneens van St. Quentin (310 km.). In con
cours 122 duiven, los 7 uur. Eerste duif 10.55
uur, laatste duif 11.09 uur.
De uitslag was: F. Blommaerts 1 en 19; L.
v. Gellekom .2; P. v. Dessel 3; R. Zoontjes 4;
A. v. Son 5 en 7; N. Bakker 6 en 10; W. v.
Wijk 8; GF. Hendriks 9; J. Eelzing 11, 14 en
22; Th. Kuyer 12 en 24; H. Exalto 13 en 17;
F. C. Vos 16 en 18; W. de Raadt 20; J. Kra
mers 21; J. Scheffers 16 en 23.
(Verkort weergegeven)
„Papierfabriek, pont en tunnel". Met be
langstelling namen wij kennis van het ar
tikel „Een nieuwe tunnel en een oude pont:
eikaars aanvulling", in uw blad van 9
augustus jl.
Zonder over de inhoud hiervan in dis
cussie te willen treden, achten wij het wel
juist, onder uw aandacht te brengen, dat
op een enkel punt de schrijver van dit ar
tikel naar onze mening niet goed was ge
ïnformeerd.
Onze onderneming heeft nimmer bezwa
ren gehad noch gemaakt tegen het verleg
gen van de pontverbinding naar de plaats
waar zich thans de spoorbrug bevindt, noch
tegen de daarbij behorende toegangsweg
op de plaats van de huidige spoorbaan,
westelijk van haar terreinen.
Wel werd door ons bezwaar gemaakt
tegen het reserveren van zeer waardevolle
delen van ons bedrijfsterrein ten behoeve
van een zeer onwaarschijnlijke tunnelver
binding voor lokaal verkeer in de verre
toekomst. VAN GELDER ZONEN
Drie Italianen, twee Belgen en een Pool zijn maandagochtend in het massagraf
bij de mijn „Bois du Casier" te Marcinelle ter aarde besteld. Een beeld van de
kerkelijke plechtigheid die aan de begrafenis voorafging.
Soldaten van het Belgische leger vullen zandzakken om daarmee het vuur in de
mijn van Marcinelle zoveel mogelijk de pas af te snijden.
Er zullen vorige week in Lisse naar schatting wel vijftigduizend manden bloembollen
zijn geveild. Het waren hoofdzakelijk tulpen. Verscheidene kwekers zijn nog bezig
de narcissen te rooien. In de hyacintenveilingen begint nu wat schot te komen.
Hollands Bloembollenhuis veilde vrijdagmiddag meer dan 2400 manden. Er schijnen
voldoende hyacinten te zijn of te worden verwacht, want hoge prijzen worden er
niet meer voor betaald. De blauwe zijn, evenals verleden jaar het goedkoopst en
sommige rose naderen ook al de minimumprijs. De witte .blijven boven de door
het Produktschap voor Siergewassen vastgestelde rode streep, waaronder niet mag
worden verkocht. Dit is zeer opmerkelijk, want twee jaar geleden nog waren ze
volkomen onverkoopbaar.
Dit is overigens niet alleen met de hya
cinten het geval. Ook de witte tulpen kun
nen zich al enige tijd in de belangstelling
van de kopers verheugen. De enkele vroe
ge tulp Witte Valk kostte op de veiling al
f 10.80 per honderd. Deze wordt nog ge
slagen door de darwintulp White Giant,
die het tot f 11.30 voor zift twaalf bracht.
De enkele late tulp Albino bracht het tot
f 9.50. Het publiek schijnt dus op het ogen
blik weer witte tulpen te willen hebben.
Zwanenberg kwam op f 10.80.
Rose is ook nogal in trek. Zo brengt de
reeds sinds 1850 in cultuur zijnde Proser
pine op het ogenblik f 16.20 voor zilft
twaalf op en f 12.80 voor de iets kleinere
zift elf. Hoewel Rose Copland eigenlijk
meer naar het lila zweemt, rekent men
haar toch tot de rose categorie. De export
van deze tulp heeft dit jaar waarschijnlijk
waf minder opgebracht, want deze qua op
pervlakte grootste soort bracht nu slechts
f 7.50 voor zift twaalf op. Verleden jaar
om dezelfde tijd was dat f 10.50! Queen of
Bartigons, een betrekkelijk nieuwe tulp,
kwam op f 14.10.
Dit „nieuw" zegt niet zo bijzonder veel,
want in de prijslijsten van de veilingen
ziet men ook zeer oude tulpen, met bij
zonder aantrekkelijke prijzen voor de kwe
kers. De enkele vroege tulp Couleur Car-
dinaal bijvoorbeeld kost op het ogenblik
12 tot 14 gulden. De alleroudste enkele
vroege tulp Keizerskroon, die reeds in 1760
werd vermeld, werd nog voor f 8.20 ge
kocht. Deze oudjes doen het dus nog best.
De pas vijftig jaar oude Brilliant Star be
hoort nog steeds tot de koplopers, dit ty
pische Kersttulpje, dat zich gemakkelijk
laat broeien, kostte op de veiling f 13.60
voor de grootste en f 7.30 voor de kleinere
soorten. De grotere uitgave: Brilliant Star
Max kwam tot f 14.60.
De dubbele vroege tulpen brengen ook
hoge bedragen op. De kwekers schijnen ze
niet meer zo graag te telen, hoewel prij
zen als f 13.40 voor de goede Mr. Van der
Hoef, f 13.10 voor Murillo en f 12.60 voor
Theeroos er toch heus wel mogen zijn.
Bij de enkele late tulpen komen derge
lijke prijzen niet voor. Zij schijnen niet zo
gezien te zijn, want alleen Mongolia en
Mount Erebus kwamen ver boven de tien
gulden met respectievelijk f 13.55 en
f 12.20. De gele Mrs. Moon bracht het nog
tot f9.80. Mrs. John T. Scheepers, een in
Amerika graag gekochte tulp, bereikte de
elf gulden, tegen verleden jaar f 9.
Rode darwins
De rode darwintulpen zijn aardig in trek.
Koploper is hier de oranjerode Apeldoorn,
die tot f 18.60 per honderd komt. City of
Haarlem, een heel gewone tulp kost, op de
veiling ingekocht f 10.60. Red Pitt komt tot
f 9.80. Met Paul Richter zouden de expor
teurs zich vergist kunnen hebben. Verleden
jaar kostten ze nog f 8.50 en nu f 12.85. De
donkere tulpen komen niet zo ver, Black
Eagle en Queen of Night brengen nu f 8.10
en f 6.40 op.
Bij de Mendeltulpen is Orange Wonder,
een prachtige statige tulp, gekomen tot een
prijs van f 13.20. Pink Trophy is met f 12.40
een goede tweede. Het is maar goed, dat
er ook nog vele goedkopere variëteiten te
krijgen zijn, want anders waren de bollen
voor de eigenaars van een tuintje onbe
taalbaar. Over het algemeen moet men wel
rekenen op een gemiddelde veilingprijs
van ongeveer acht cent voor exportkwali
teit. Men kan het echter ook wel met wat
minder doen. De Triumph-tulpen als Pink
Glow kosten f 13.60, Roland f 13.20, de Lus
tige Witwe f 12.20. Deze tulpen zijn echt
niet bestemd voor een bosje tulpen van
f 1 of f 1,25.
Niet zo duur
Het zal vele vrouwen plezier doen te
vernemen, dat de bekende leliebloemige
tulpen niet zo duur zijn op de veiling. Ze
zijn al voor zeven en acht cent te koop,
dus misschien valt de prijs in de winkels
straks ook wel mee. Precies hetzelfde kan
worden gezegd van een groot deel van de
parkiettulpen. Ook van deze staan niet al
te hoge bedragen meer op de lijsten. De
bekende Orange Favourite en Orange Par
rot kosten nu f 8.40 en f 9.40. Red Cham
pion kost echter nog veertien gulden. De
donkere Black Parrot komt tot f8.40.
Over trompetnarcissen moet men niet te
gemakkelijk denken. Meer dan twintig gul
den inkoop voor Golden Harvest is voor
de kweker echt een gouden oogst. Elf,
twaalf, dertien, veertien gulden voor de
grote maten is gewoon. De kleinere maten
komen dan tot f 10. De andere soorten met
kleinere cupjes staan ook stevig genoteerd.
Ze variëren van 10 tot 14 gulden. In Ne
derland zult u minder mooie voor wat
minder geld kunnen krijgen. Later in het
jaar worden ze wel wat goedkoper.
In het Wijk aan Zeese botenhuis „Dr.
Büller" vond wederom een filmavond
plaats, georganiseerd door de Koninklijke
Noord-Zuid-Hollandse Reddingmaatschap
pij. Met betrekking tot het reddingwezen
aan onze kust vroeg een film in twee ge
deelten de aandacht. Allereerst werd be
handeld de wijze waarop in vroeger jaren
een redding plaats had met behulp van de
roeireddingboten. Thans is alles gemoder
niseerd, wat echter niet wegneemt, dat er
nog een behoorlijk groot risiko aan verbon
den blijft. De heer J. G. Witpen, chef-pro
pagandist van deze maatschappij gaf een
duidelijke toelichting en beantwoordde na
afloop nog vele vragen.
Medegedeeld werd dat de voorgenomen
demonstratie op zaterdag 18 augustus geen
doorgang zal vinden.
Programma der feestweek-festivitei-
ten voor hedenavond:
Tafeltenniswedstrijden in de Jongens
school aan de Galgeweg.
„Klavierschippers" op de Markt.
Orgel-zomeravond-concert in de Oude
Dorpskerk te Wijk aan Zee.
„Nieuw Leven" met het toneelspel „De
grote race" in café „De Zon" te Wijk
aan Zee.
j Lunapark op het Kuenenplein.
Alle voorstellingen beginnen om 8 uur.
WOENSDAG:
Vanaf 9 uur v.m. zijn er op de woens-
dagmarkt versierde kramen met volop
j muziek.
Om 2 uur worden er in de Iepenlaan
rolschaatsen-wedstrijden gehouden voor
kinderen, georganiseerd door de Speel-
tuincentrale.
De verkoopdag voor het Welfare-werk
i van het Rode Kruis begint om 3 uur
naast het ijsbuffet „Gerritse" te Wijk
aan Zee, terwijl er om 2.30 uur een
excursie naar de tunnelbouw wordt ge
houden. Met een groot vuurwerk op de
5 Dorpswerde te Wijk aan Zee zal om half
3 tien het avondfeest worden besloten.
<XXOO°OCOOCXXXX>OOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
«oriixooLCoonooooüoooc
WEEKABONNEMENTEN
dtenen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
"OQOOOOOOOOOQCXXXXXOXICXXXXXXXXXXXXXXXXOJOOCXXXXXXXXX
(Van onze correspondent in Bonn)
Het tempo, waarmee schepen op de Rijn
kunnen varen, is sneller geworden sedert
een nieuw rivier-radar-toestel in gebruik
is genomen. Het is geheel anders van con
structie dan de radartoestellen op zeesche
pen. Ongeveer een jaar lang heeft men op
een dertigtal schepen op de Rijn proeven
genomen met dit nieuwe toestel, dat alles
op een scherm projecteert wat op afstan
den tussen de 800 meter en de tien kilo
meter op de stroom te zien is. Cartografisch
juist worden de loop van de rivier, de an
kerboeien en eventuele hindernissen on
der water, benevens alle rompen van sche
pen in beeld gebracht. De koers van het
schip wordt door een lijn aangeduid. Met
behulp van dit toestel kan de vaart tussen
Bazel en Rotterdam tweemaal zo vlug ge
schieden als vroeger.
