Om behoud dorpsgemeenschap moet
woningbouw worden bevorderd
Stof vergroot de aarde
Nette „gruwelpropaganda"
voor veilig verkeer
VOLVO topkwaliteit
Door woninggebrek verlaten jongeren
vertrouwde omgeving
Zie Boven
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1956
7
STRUCTUUR EN ONTWIKKELING VAN SPAARNDAM
Stabiele werkgelegenheid
Bloeiend
gemeenschapsleven
Rapport over Spaarndam
Soldaat weigerde zich te
laten inenten; krijgsraad
sprak hem vrij
Visserijkotter uit Delfzijl
door bemanning verlaten
Gunstig effect
Delft adopteert als eerste de langgewraakte
Amerikaanse methoden"
Vertrek van KLM-toestel
uit Neurenberg vertraagd
Jongens maakten schulden
en namen de benen
Kortere werktijd in winkels
maximum 48 uur per week
Nachtfeest Horeca
Mislukte dodenmars
Delfts experiment
'n tip, 'rijdt
OVERVEEN
Tol. K 2500 - 18W7 - 25455 11125
Met de neus op de
werkelijkheid
De zaak Anneke Beekman
Het dorp Spaarndam heeft de laatste tientallen jaren weinig ingrijpende
verandering ondergaan. De bezoeker, die met grote tussenpozen het dorp
bezoekt, ziet steeds de eendere huizen tegen de dijk en van nieuwbouwactiviteit
braakliggende bouwterreinen en huizen in de steigers valt weinig te
bemerken. De Haarlemse stedeling gaat er trouwens gemakkelijk aan voorbij,
dat hier aan het Spaarne een Haarlem ligt met een volkomen eigen karakter.
De dorpelingen vormen een hechte gemeenschap en zo is het goed. Maar
deze dorpsgemeenschap dreigt de.laatste jaren te verschralen.
Het Spaarndamse wijkcomité heeft zich
verleden jaar geplaatst tegenover het ge
meentebestuur van Haarlem, toen dit laat
ste stelde: „De dorpsgemeenschap moet in
haar huidige omvang gehandhaafd blij
ven". Dit wijkcomité bestaat uit drie wet
houders van de voormalige dorpsgemeente
raad. De wethouders vormden na de an
nexatie van het grootste gedeelte van het
dorp door Haarlem een informeel bestuur,
dat later als wijkcomité een adviserende
taak kreeg. Het comité was en is nog van
mening, dat het aantal woningen in dit
landelijk gebied moet worden uitgebreid.
De voormalige wethouders voerden hier
voor enige zwaarwegende argumenten aan.
Eén daarvan is, dat vele jongeren het ver
trouwde dorp moeten verlaten om elders,
bijvoorbeeld in Haarlem-Noord, een be
staan te zoeken. Gebrek aan woonruimte
dwingt hen ertoe. Door dit wegtrekken van
jongeren ontstaat een wanverhouding in
de bevolkingsopbouw, doordat de top van
ouderen te zwaar wordt. Een nadeel hier
van ondervindt de middenstand, die aan de
oudere bevolking minder kan afzetten, om
dat de behoeften kleiner zijn. Het volgende
voorbeeld geeft hiervan een goede teke
ning: voorheen telde Spaarndam acht
kruidenierswinkels, een jaar geleden waren
er nog vier en thans vindt men er nog
twee winkels. Vanzelfsprekend leggen hier
bij ook andere oorzaken gewicht in de
schaal. Het aantal leerlingen, dat de lagere
school bezoekt, is sterker gedaald dan de
lagere geboortecijfers rechtvaardigen. Gaat
deze achteruitgang nog verder dan worden
de twee lagere scholen in hun bestaan be
dreigd. Met het oog op de afstand naar de
scholen in de stad, is het gewenst, dat het
onderwijs in Spaarndam in stand kan wor
den gehouden.
En ander argument van het wijkcomité
is, dat zich de laatste jaren een indus
trie ontwikkelt, waar ongeveer twee
honderd arbeiders een broodwinning
vinden. Deze industrie ligt voor een
groot gedeelte in de gemeente Haar-
lemmerliede en Spaarnwoude, maar
kan in feite tot de Spaarndamse dorps
gemeenschap worden gerekend. De
meeste van deze arbeiders kunnen in
hun dorp geen huisvesting vinden, of
schoon zij zeker in hun vertrouwde
omgeving willen blijven wonen.
Voor het grootste gedeelte ligt het dorp
op het gebied van de gemeente Haarlem.
Dit gebied, dat in 1927 door Haarlem werd
geannexeerd, telt ongeveer 900 inwoners,
waarvan de helft in de nijverheid voor
namelijk scheepsbouw en visbewerking
werkzaam is. Een van de grote scheeps
werven is een dochteronderneming van een
aannemingsbedrijf en door deze relatie is
het bedrijf veel minder conjunctuurgevoe
lig, hetgeen een gunstige invloed van de
stabiliteit op de werkgelegenheid heeft.
In vergelijking met het kleine inwoner
aantal heeft het dorp veel verenigingen,
die een bloeiend bestaan leiden. Men vindt
er een actieve ijsclub, waarvan bijna alle
Spaarndammers, maar ook vele bewoners
van Haarlem-Noord, lid zijn. Ook de speel
tuinvereniging geniet grote steun, de Ko-
ninginnevereniging werkt met vrijwillige
bijdragen en organiseert de viering van de
Koninginnedag en een kermis in augustus.
Naast een harmonievereniging van veertig
actieve leden en een voetbalvereniging met
vier elftallen, bestaan nog diverse kleinere
verenigingen en een katholieke en pro
testants-christelijke toneelvereniging.
Dit bloeiende gemeenschapsleven is ty
perend voor Spaarndam. Het saamhorig
heidsgevoel is er sterk en daarom sluit men
zich liever bij een eigen algemene vereni
ging aan dan bij een Haarlemse vereniging
van de eigen levensbeschouwing. De ver
schillen in kerkelijke gezindte veroorzaken
geen scherpe scheidslijnen in het dorps
leven.
De kruisverenigingen werken bijvoor
beeld goed met elkaar samen; het Wit-Gele
Kruis zal zich van propaganda onthouden
In Spaarndam staat sinds een paar jaar
een standbeeld van het legendarische
jongetje, die - zoals het verhaal zegt -
door zijn duim in een dijkgat te steken,
een ramp zou hebben voorkomen.
>GOOOOOOOOOCOOOOOCOOOOOOOCXXXXXXX>OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCO<
In opdracht van het gemeentebestuur 1
van Haarlem heeft het Nederlandsch i
Economisch Instituut in samenwerking
met de Adviseur van het Maatschappe-
lijk Opbouwwerk van de gemeente
Haarlem een onderzoek ingesteld naar
de structuur en de ontwikkeling van de
Spaarndamse dorpsgemeenschap. De
aanleiding hiertoe vormde een schrijven
van het wijkcomité Spaarndam om uit-
breiding van het aantal woningen. Het s
Nederlandsch Economisch Instituut
heeft zijn bevindingen neergelegd in
een rapport, waaraan bijgaand artikel
is gewijd.
>OOOOOC50C)C)OCKXX)CXXXXXXXDOOOOOCOOOOOOOCOOOCXDOOOOOOOOOOOOOC>
De 20-jarige dienstplichtige M. D. B., in
gedeeld bij de luchtvaartafdeling te 's-Gra-
venhage, heeft in juni van dit jaar, toen hij
van de militaire arts bevel kreeg zich naar
de afdeling preventieve geneeskunde te be
geven teneinde zich daar tegen pokken te
laten vaccineren, geweigerd hieraan te vol
doen. Uit de behandeling van deze zaak
voor de krijgsraad te 's-Gravenhage bleek
dat beklaagde het bevel tot vaccinatie niet
had opgevolgd omdat zijn ouders en ook
zijn huisarts hem hadden geadviseerd zich
niet te laten inenten, omdat 'hij in 1943 na
een inenting ernstig ziek geworden.
De auditeur-militair verklaarde dat de
behandelende arts voor dé officier-com
missaris een zeer positieve verklaring had
afgelegd waarin de vaccinatie van be
klaagde ten zeerste wordt ontraden. Een
andere arts, die een tegenonderzoek had'
verricht, was echter tot de conclusie geko
men dat er geen contra-indicaties bestaan
die een dergelijke vaccinatie ongewenst
zouden maken.
De auditeur-militair verzocht, gezien de
invloed van ouders en arts, de beklaagde
te veroordelen tot de minimumstraf van 1
gulden boete subsidiair 1 dag voorwaarde
lijk met een proeftijd van 1 dag.
Na raadkamer sprak de krijgsraad de be
klaagde vrij, hierbij overwegend dat zijn
ouders hem hebben verboden en zijn huis
arts hem heeft afgeraden zich aan een im-
munisatie te onderwerpen in verband met
mogelijke gevaren voor gezondheid of
leven, ook al heeft de commissie voor de
immunisatie van het ministerie van Oorlog
als zijn oordeel uitgesproken dat een der
gelijk gevaar niet bestaat.
Aan boord van de Nederlandse visserij-
kotter „Johanna" (DZ 9) uit Delfzijl is
woensdag brand uitgebroken, terwijl het
scheepje nabij Borkum bij windsterkte
zeven met hoge zee worstelde.
Aan boord bevonden zich de 55-jarige
visser C. Bosker en zijn 23-jarige zoon
Jan. De reddingboot „Borkum" heeft de
twee mannen uitgeput aan boord genomen.
Als de zee gekalmeerd is zal gepoogd
worden het wrak van de „Johanna" te
bergen. (UP)
Een schip vaart door het water van
het Spaarne, waarin de huizen zich
spiegelen. Daarboven groeperen zich
de wolken. Een Hollandser beeld is er
haast niet denkbaar.
onder die katholieke gezinnen, die reeds
lid zijn van het algemene Witte Kruis, en
de kosten van wijkverpleging worden ge
zamenlijk gedragen. In het bestuur van de
Stichting Jeugdhuis Spaarndam hebben
onder andere een r.k. geestelijke en een
hervormde predikant zitting. Typerend
voor de gemeenschapsgeest is voorts, dat
een band blijft bestaan met diegenen, die
hun dorp hebben verlaten, want velen
handhaven hun lidmaatschap van vereni
gingen.
Op 1 februari 1956 telde het Haarlemse
gedeelte van Spaarndam 893 inwoners. Op
grond van prognoses wordt vastgesteld, dat
dit aantal na vijftien jaar, in 1971, tot 1038
vermeerd zal zijn. Op 1 januari van dit
jaar stonden in het Haarlemse gedeelte 229
woningen. Het tekort bedroeg op grond van
becijveringen 28 huizen. Als gevolg van de
bevolkingsgroei dienen in de komende
vijftien jaar 25 woningen te worden ge
bouwd.
Naar de mening van het wijkcomité
zouden oud-Spaarndammers bij het be
schikbaar komen van huisvesting, zich
weer in hun dorp willen vestigen. Het
betreft hier hoofdzakelijk gezinnen,
die door het achterwege blijven van
nieuwbouw in de afgelopen tien jaar,
gedwongen waren zich elders te ves
tigen. Op grond van berekeningen kan
die nagelaten bouw in de periode 1946-
1956 worden gesteld op zeventien wo
ningen.
Op de verhoudingen in het dorp zou het
een gunstig effect hebben, als deze zeven
tien woningen eveneens in het bouwpro
gramma werden opgenomen en bij voor
keur bestemd zouden worden voor jonge
gezinnen van oud-Spaarndammers. Deze
vestiging van jonge gezinnen zou gunstig
zijn voor de beide scholen, die thans met
een gebrek aan leerlingen kampen, en voor
het verenigingsleven, waarin thans even
eens een tekort aan jonge krachten groeit.
Het terugnemen van vertrokken dorpsge
noten met hun jonge gezinnen brengt geen
economische bezwaren met zich mee, ener
zijds door de groei van de bedrijvigheid in
Spaarndam en anderzijds door de nabijheid
van Haarlemse werkgebieden.
Op grond van zijn berekeningen komt
het Nederlandsch Economisch Instituut tot
de conclusie, dat in de komende vijftien
jaar in het Haarlemse gedeelte van
Spaarndam zeventig woningen kunnen
worden gebouwd: 25 uit hoofde van de be
volkingsgroei, 28 ter opheffing van het wo
ningtekort en 17 door nagelaten bouw in de
afgelopen tien jaar.
Hierbij is geen rekening gehouden met
nieuwbouw ten behoeve van krotopruiming
Telkens als er zo'n
meteorenregen is ge
weest (zoals bijvoorbeeld
de Perseïdenzwerm in
de eerste weken van au
gustus) blijft er zoveel
meteoorstof hoog in de
aardatmosfeer hangen,
dat het zonlicht daar
door een extra-verstrooi
ing ondergaat, zegt de
Tsjechische astronoom
Link.
Het gevolg daarvan is
te zien bij maansver
duisteringen, mits die
niet al te lange tijd na
zo'n meteorenregen vol
gen. Link heeft voor de
ondersteuning van deze
theorie een groot aan
tal waarnemingen van
maansverduisteringen
verzameld en de verge
lijking van die gegevens
levert interessant stu
diemateriaal op.
Het blijkt namelijk dat
de omtrek van de aard-
schaduw op de maan
schijf afwisselend groter
en kleiner is. Natuurlijk
is hieraan voor een deel
de steeds wisselende af
stand maan-aarde schul
dig, maar zelfs als men
deze omstandigheid in
rekening brengt, dan
blijkt er toch nog enige
„muziek" over te blijven.
Dit nu is volgens Link
te wijten aan meteoor-
stof dat in de hoge lucht
lagen voorkomt op hoog
ten van 100 tot 150 kilo
meter boven het aard
oppervlak. Na meteoor
regens, zegt hij, is de
doorsnede van de aard-
schaduw op de maan
groter dan gewoonlijk.
Volgens hem is de oor
zaak deze: een grotere
hoeveelheid meteoorstof
brengt een grotere ver
strooiing van het zon
licht in de bovenste la
gen van onze dampkring
teweeg en die verstrooi
ing is op haar beurt oor
zaak dat sommige bun
dels zonnestralen tijdens
een eclips de maan niet
kunnen bereiken, zodat
de aardschaduw groter
lijkt. G. v. W.
(Van een verslaggever)
IN AMERIKA PLAATST MEN langs de grote verkeerswegen wrakken van
verongelukte auto's bij wijze van afschrikwekkend voorbeeld voor andere
automobilisten. Ook publiceren de kranten er foto's van verkeersslachtoffers
waarop geen bloederig detail de beschouwer bespaard wordt. Natuurlijk zouden
dergelijke methodes in een land als het onze ondenkbaar zijn, maar toch kan
men zich voorstellen dat mensen als politie-agenten, die uit hoofde van hun
beroep dagelijks geconfronteerd worden met het leed van de verkeersongeluk
ken, af en toe spelen met de idee van een dergelijke shock-therapie. Stel u
voor, dat iedereen die een ernstige verkeersovertreding begaat, bij rechterlijk
vonnis gedwongen zou worden een aantal politiefoto's van overreden en ver
minkte lichamen te bekijken. Tien tegen een, dat de mensen in kwestie na
zo'n „kuur" voor de rest van hun leven model-weggebruikers zouden zijn!
Lichtgolvend water van het Spaarne
en een zon, die krampachtig poogt de
donkere wolkenflarden te verjagen,
zorgden voor een fraai stemmingsbeeld
bij de sluis te Spaarndam.
en eventuele sanering. Reeds thans dienen
op korte termijn achttien woningen onbe
woonbaar te worden verklaard. Zou de
gemeente Haarlemmerliede en Spaarn
woude overgaan tot de bouw van dertig
woningen in Spaarndam, dan kan het aan
tal in het Haarlemse gebied te bouwen
huizen worden verkleind.
Als geschikt bouwterrein wordt gedacht
aan een stuk grond met gracht, dat in de
hoek Nieuwe Rijweg-Slaperdijkweg ligt.
Deze grond is rijkseigendom en behoort tot
de vestingwerken, maar zal met het oog op
de moderner oorlogsvoering zeker niet
meer nodig zijn. Er dient voor gewaakt te
worden, dat het dorpskarakter niet wordt
geschaad. Het wijkcomité Spaarndam heeft
zich reeds verleden jaar in een brief aan
het gemeentebestuur voor bebouwing van
de zogenaamde vestingswerken uitge
sproken.
Er zou een bom in zijn geplaatst
Twee geheimzinnige telefoontjes hebben
woensdagavond het vertrek van een KLM-
toestel uit Neurenberg vertraagd. De po
litie doorzocht het vliegtuig, nadat een
niet geïdentificeerd persoon het KLM-kan-
toor had opgebeld en medegedeeld, dat hij
een bom in de convair „Jeroen Bosch" had
gelegd. De politie kon echter niets ver
dachts vinden. Het vliegtuig vertrok met
een half uur vertraging naar Schiphol.
In de nacht van zondag op maandag zijn
drie jongens uit Voorthuizen per rijwiel
uit hun woonplaats vertrokken, zonder hun
ouders iets van hun voornemen te ver
tellen. Men weet tot nu toe niet waar ze
zich thans bevinden, maar maandagmid
dag zijn de knapen in de Noordoostpolder
gezien.
De jongens, de 18-jarige elektriciën T. T.,
de 17-jarige broodbezorger J. D. en diens
16-jarige achterneef G.D. zijn vermoede
lijk:, aan de haal gegaan omdat zij, zonder
daarvan hun ouders iets te vertellen, een
rekening hadden gekregen van een garage
houder in Barneveld voor de schade die
aan een door hem aan de jongens ver
huurde auto was ontstaan. De ouders ma
ken zich ernstig ongerust over de zonen.
De politie is te hulp geroepen om de kna
pen op te sporen.
Zaterdag treedt een wijziging van het
werktijdenbesluit voor winkels in werking.
Voortaan mag het winkelpersoneel niet
langer werken dan negen uur per dag en
achtenveertig uur per week. De oude rege
ling stond negenenhalf uur per dag en drie
envijftig uur per week toe. Bij wijze van
overgang mogen kappersbedienden en het
personeeel van winkels waar voedings- en
genotmiddelen worden verkocht, gedurende
1 jaar (dus tot 1 september 1957) nog negen
uur per dag en vijftig uur per week
werken.
Het tijdstip, waarop het werk moet zijn
beëindigd, is teruggebracht tot zeven uur
's avonds. De oude regeling stond half
negen toe. De wekelijkse rustdag is ver
lengd van tweeëndertig tot zesendertig uur.
De wekelijkse vrije halve dag zal op een
middag of op maandagmorgen moeten val
len. Voor deze bepaling geldt een over
gangstijd van een half jaar, dus tot 1 maart
1957.
Voorts is een regeling getroffen voor
drukke dagen, zoals bijvoorbeeld met
koopavond. Eens per week is voor winkel
personeel boven achttien jaar een werkdag
van elf uur toegestaan. Het maximum van
achtenveertig uur per week mag dan ech
ter niet worden overschreden.
Tenslotte is een langere werktijd voor
zien voor de uitverkooptijd en voor perio
den, dat winkels ingevolge de winkelslui
tingswet extra lang open zijn, zoals met
kermissen en andere festiviteiten. Hier
onder kunnen ook de seizoenbedrijven ge
durende het seizoen gerekend worden. De
bestaande faciliteiten voor de Sinterklaas-
en de Kersttijd blijven ongewijzigd gehand
haafd.
Het jaarlijkse „Horeca-nachtfeest", dat
voor leden en personeel in de Horecabe
drijven te Zandvoort wordt gehouden ter
gelegenheid van het afscheid van het zomer
seizoen, is bepaald in de nacht van zondag
op maandag in hotel café-restaurant bar-
dancing „Caramella" op het Stationsplein.
Het programma vermeldt cabaretshow en
wedstrijden om fraaie prijzen.
Dit schreven wij acht maanden geleden
naar aanleiding van een aantal brieven
van verontruste lezers die in de normale
en naar zij meenden „zoetsappige" ver-
keersacties geen heil meer zagen. Inplaats
daarvan pleitten zij voor een veel radicaler
I aanpak van de veilig-verkeerspropaganda,
i waarbij men eventueel zelfs zijn toevlucht
zou moeten nemen tot de genoemde Ameri
kaanse methoden.
Wij hebben dit probleem destijds uitvoe
rig besproken met de directeur van het
Verbond van Veilig Verkeer, kolonel b.d.
K. J. Schummelketel, die echter maar wei
nig vertrouwen bleek te hebben in derge
lijke „schrikkuren". Hij herinnerde zich
maar al te goed wat er het jaar tevoren in
Hamburg gebeurde, toen een aantal Veilig
Verkeersmensen aldaar een optocht liet
houden van een aantal (symbolische) ver
keersslachtoffers, voorafgegaan door de
dood-te-paard. Deze „Dodenmars" (de stoet
bestond uit evenveel spookachtig-uitge-
doste deelnemers als er dat jaar verkeers
doden gevallen waren), lokte een storm
van woedende protesten uit, die zelfs door
de Duitse sensatiebladen ondersteund wer
den en die de organisatoren van de optocht
volledig in diskrediet brachten.
Met dit voorbeeld voor ogen, geloofde
kolonel Schummelketel dan ook niet, dat
het Verbond van Veilig Verkeer ooit der
gelijke methoden zou kunnen accepteren;
speciaal niet in Nederland, waar men van
gruwelpropaganda allerminst gediend is.
.Maar inmiddels is er iets aan het ver
anderen. In Delft hebben twee wakkere
politiemannen, hoofdinspecteur Bakker en
verkeersinspecteur Scholten, onlangs een
aantal lezingen met lichtbeelden samenge
steld, waarin hier en daar een enkel
plaatje van een echt verkeersslachtoffer is
opgenomen. Deze lezingen worden gegeven
op de propaganda-avonden van de plaatse
lijke vereniging voor veilig verkeer (waar
van beide inspecteurs bestuursleden zijn)
maar ook voor scholieren, personeels- en
huisvrouwenverenigingen en diverse an
dere lokale organisaties. Eerst krijgt het
publiek op zulke avonden een lezing van
twintig minuten, gewijd aan een waar ge
beurd verkeersongeluk uit de politieprak
tijk, dan volgt de vertoning van een aantal
lantaarnplaatjes, waarvoor het materiaal
geput wordt uit de bestaande en zeer
„onschuldige" dia-series van veilig ver
keer. Deze plaatjes laten echter uitsluitend
zien wat niet mag en wat gevaarlijk is, zo
als snijden en tripleren, geen voorrang ge
ven en al wat dies meer zij. Wat er alle
maal gebeuren kan als men zich daar niet
aan houdt, dat wordt geheel aan de fan
tasie van de toeschouwers overgelaten. Het
zijn dus heel tamme en decente plaatjes,
waarbij het publiek meestal al heel gauw
zit te knikkebollen. Maar dan volgt ineens,
als een koude douche, een heel „realistisch"
beeld op het projectiedoek: een ontzield
kinderlichaam bijvoorbeeld, roerloos uit
gestrekt op het wegdek. „En dit was dan
een jongetje, dat toch ging meeliften op de
achterbumper van een auto", vertelt de in
specteur erbij.
Het resultaat is verbijsterend. Het pu
bliek schiet wakker uit zijn gezapig
gedommel, spert de ogen wijd open en
huivert bijna hoorbaar. Weken nader
hand praten ze er nog over met hun
vrienden en buren. En van dat moment
af is er geen kind in de buurt meer,
dat ongestraft een bumperritje kan
maken.
Ontoelaatbare gruwelpropaganda?
Het ligt er maar aan, hoe je het inkleedt,
zegt inspecteur Scholten. Natuurlijk ver-
ADVERTENTIE
-J v
hoofd-agent
M f? j r
tonen wij alleen plaatjes van doden, als
die ordentelijk met een laken zijn afgedekt
of van zeer grote afstand gefotografeerd
werden. Close-ups met akelige details zijn
dan ook uitgesloten. Bovendien nemen we
alleen opnamen van ongelukken, die al
van jaren her dateren. Niemand hoeft er
zich dus aan te stoten en dat gebeurt dan
ook niet, want in al de twaalf maanden,
dat wij volgens dit systeem werken is er
nog nimmer een klacht of verwijt gehoord.
Maar of het ook iets uitwerkt? In
specteur Scholten vertelt, dat hij on
langs, ook met behulp van zo'n plaatjes
serie, een aantal lezingen heeft ge
houden over het gevaar van de boodschap
penmand, die vele moeders, liefst nog met
een kind achterop, losjes aan het stuur van
hun fiets hebben bungelen. Die lezingen
werden gegeven voor de Delftse huisvrou
wenvereniging en de climax ervan was een
afbeelding van een verwrongen fiets met
daarnaast, onder een zeil, een kinderlijkje.
Na die lezingen boekten de winkeliers
dagenlang een recordomzet in sterke, vei
lige fietstassen. De huisvrouwen hadden
de aanschouwelijke les begrepen!
Natuurlijk is het nooit in cijfers uit te
drukken, in hoeverre een bepaalde veilig-
verkeersactie het aantal ongelukken helpt
verminderen. Maar wel is men er in Delft
van overtuigd dat deze nieuwe methode de
mensen meer pakt dan de tot nog toe ge
volgde, omdat zij hen met de neus op de
harde werkelijkheid drukt en hun althans
iets toont van het onbeschrijfelijke leed,
dat ieder ernstig verkeersongeval met zich
sleept.
En wat schrijft nu het Verkeerstijdschrift
officieel orgaan van het Verbond van
Veilig Verkeer dat zich eind vorig jaar nog
uitdrukkelijk distancieerde van deze
„Amerikaanse" methode? In een van de
laatste nummers van dit tijdschrift leest
men de volgende passage: „Wij kwamen na
lang wikken en wegen van het oordeel van
vele deskundigen tot de conclusie dat voor
normale mensen een dergelijke gruwel
propaganda goed kan werken, maar dat
een deel van het publiek er mogelijke na
delige gevolgen van ondervindt. Er zijn
vrij veel mensen die praktisch niet „te be
reiken" zijn met meer normale propa-
ganda-methoden. Voor hen is een „shock"
wellicht goed, mits men vooraf deskun
digen raadpleegt en alles goed voorbereidt.
De werkelijkheid is inderdaad gruwelijk.
Beter dan door schade en schande wijs te
worden, kan het voor velen misschien
voordelen hebben, eens een blik te werpen
in de foto-archieven van de politie".
Dat betekent dus dat het Delftse experi
ment ook bij hoofdbestuur en propaganda-
commissie van Veilig Verkeer instemming
heeft verworven.
Of het ook betekent, dat de „schrik-
kuur" nu overal zal worden ingevoerd,
moeten wij afwachten.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de be/.orgers op Donder
dag moeten afrekenen
DE ADMINISTRATIE
WOOCXXXWXXXJUUUJUÜUOUUlJUUUOüUWJUyUUÜUCXJOOCX)UÜOOflUUUC)CXX
Mevr. G. L.Van M. d'ie op 19 augustus
door de Belgische rijkswacht werd aange
houden omdat zij in Nederland nog gevan
genisstraf moet ondergaan, zou donderdag
hebben moeten verschijnen voor de Luikse
kamer van inbeschuldigingstelling. Deze
kamer moet aan de Belgische regering ad
vies uitbrengen over de geldigheid van het
verzoek van de Nederlandse regering tot
uitlevering van mevr. L.Van M..
Omdat sommige stukken nog niet door
het ministerie van Justitie werden overge
maakt, zal de kamer van inbeschuldiging
stelling daarop moeten wachten en aldus
kon nog geen datum voor de bijeenkomst
worden vastgesteld. Het bevel tot voorlo
pige inhechtenisneming is eenentwintig
dagen geldig.
