Een hoofd als e
Doorbraak naar links in de
Britse Labourpartij
de haargroei-tonic
die helpt!
Meerderheid der mensheid
krijgt niet genoeg te eten
AUTO-RADIO
r
Het Achterhuis
Geheugen
Bevatis zege kwam evenwel te laat
want ook hij heeft zijn tijd gehad
Drievijfden vrijwel blijvend ondervoed
Rembrandt-exposities
sluiten 21 oktober
Van dag tot dag
K.
1957
Vastgeroest
Suezconferentie in Londen
op dood spoor gekomen
U bereikt er de volgende resultaten mee:
H. I. MAERTENS N.V.
Landverdeling in Algerije
Europees observatorium op
het zuidelijk halfrond
Gedachtenwisseling
ANWB wijst minister op
gevaar van uitsteeksels
auto's en motoren
ZATÜKUAÜ 6 ükTUKhK 1956
99
99
Het dagboek van Anne Frank is onge
twijfeld een van de aangrijpendste en in
drukwekkendste oorlogsdocumenten, niet
omdat het ook maar een enigszins volle
dig beeld geeft van het leven in de door
de Duitsers bezette gebieden gedurende
de laatste oorlog want dat is geenszins
het geval maar omdat het in de sim
pele, eerlijke weergeving van een onvol
wassen, verbijsterde mens de schrikbaren
de misdaad van de in uiterste praktijk ge
brachte rassenhaat uitbeeldt. Een misdaad,
die eigenlijk slechts een nevenprodukt
van de oorlog was doch in zijn consequen
ties zowel als in zijn zinneloze ongemoti
veerdheid voor altijd een gruwzaam merk
temeer heeft gedrukt op deze oorlog.
Dit dagboek van een verborgen joods
meisje, dat tenslotte wordt achterhaald
door het monster waarvoor zij zich ver
school, is als toneelstuk en film grondstof
voor de dramatische kunst geworden. Het
succes van deze dramatiseringen moge ge
deeltelijk voortkomen uit de vaardigheid
van de bewerkers en vertolkers zonder
twijfel echter is het de magie van het on
derwerp, de toeschouwers fascineert,
ademloos doet zwijgen en troosteloos be
schaamt. Want hier beschuldigt een arge
loos, schuldeloos mens in zachte, niet eens
verwijtende woorden de ganse mensheid.
Een mensheid die zich, ook al bestaat zij
uit individuen met variabele inzichten
over het probleem der rassenverhoudingen,
als geheel zich steeds weer te weinig ac
tief toont wanneer het er om gaat, de
principes der absolute gelijkwaardigheid
en der verheven waardigheid van de uni
versele mens stringent te handhaven en
ie verdedigen.
Dat het ontroerende dagboek van Anne
Frank als toneelstuk onder de tot naden
ken sterr .ende titel „Het Achterhuis" ook
in Duitsland grote indruk blijkt te maken,
is een verheugend verschijnsel. Het doet
het vertrouwen groeien, dat ook in- dit
land de barbaarse invloeden in het volks
karakter gaandeweg zullen kunnen worden
verstikt en de veredelende inzichten ten
aanzien van de menselijke waarden zullen
zegevieren. Een dergelijke zege zou, meer
dan welke politieke ontwikkeling ook, een
werkelijke zegen kunnen worden voor de
herordening in ons werelddeel en daarbui
ten, die ons allen tenslotte permanent zal
vrijwaren voor mensonwaardige uitbar
stingen als die, waarin Anne Frank haar
jonge leven verloor.
Het moet afschuwelijk zijn, je leven lang
alles te onthouden wat je geleerd hebt.
Vergeetachtigheid kan heel hinderlijk zijn,
maar onthoudachtigheid althans in die
mate waarin Frangois Burdet uit Grenoble
daarmee behept is stellen we ons als nog
véél erger voor.
Elders op deze pagina kunt u lezen dat
die 82-jarige Zuidfranse boer zijn levens
avond doorbrengt met het uit 't hoofd leren
van de Dictionnaire Larousse en dat hij dit
al grotendeels heeft klaargespeeld. Hij kan
nu de semi-officiële definities opzeggen van
alle woorden uit de Franse taal, van
„abaca" tot „zythum". Wijzelf hadden, eer
lijk gezegd, al moeite genoeg met de defi
nities van die twee woordjes alleen.
Als wij nog op school zouden gaan en
nog jaartallen uit ons hoofd moesten leren,
zouden we Frangois Burdet ongetwijfeld
benijden.
Maar nu we tot de geprivilegeerde orde
der volwassenen behoren en dus zonder
enig gevoel van schaamte een encyclopedie
te hulp mogen roepen, als we willen weten
wanneer precies de geruchtmakende wa
penfeiten van Xerxes of Hannibal hebben
plaatsgehad, nu benijden we hem niet.
Want we zouden niet graag allerlei dingen
nog weten, die hij nog wèl weet.
Bizonder pijnlijk lijkt het ons bijvoor
beeld, dat papa Burdet zich nog precies
herinnert wie bij de Franse verkiezingen
van 1906 de kandidaten voor het Kamer
lidmaatschap waren en op wie hij toen
heeft gestemd. Want ook al heeft hij het
tactvol tegenover onze medewerker ver
zwegen ongetwijfeld weet hij zich dus
ook nog wel precies te herinneren wat toen
de verkiezingsleuzen en de programma's
van die kandidaten waren. En wat daarvan
in de vijftig jaar, die sindsdien vervlogen
zijn, is verwezenlijkt.
Stelt u zich voor, dat wij allemaal ons
dergelijke dingen nog zouden herinneren!
Dat zou, vrezen wij, het einde van de
democratie betekenen. Want wie zou ten
slotte zijn stem nog op de basis van zo'n
program of leuze willen uitbrengen?
Nee, vergeetachtigheid is een ware zegen.
Daarzonder zouden velen onzer zich mis
schien zelfs nog de uitslag van de Neder
landse verkiezingen van de afgelopen zomer
herinneren. En dan zouden we helemaal
niet meer uit de kabinetscrisis komen!!
(Van onze correspondent in Londen)
De verkiezing van de aanvoerder der La-
bour-rebellen Aneurin Bevan tot party -
penningmeester op het congres in Black
pool betekent onmiskenbaar een doorbraak
naar links, die de orthodoxe leiders zo lang
mogelijk hebben trachten tegen te houden.
Het is echter een doorbraak, die in de te
genwoordige omstandigheden alleen be
oogt de partyeenheid te verzekeren en
daarmee voor Labour de onontbeerlijke
voorwaarde voor een kans op de verkie
zingsoverwinning, die al jarenlang door
tweedracht verspeeld werd. De tegenstel
ling tussen links en rechts is vooral een
kwestie van temperament en tempo en niet
van beginsel. De individualist Bevan is
zeker geen bondgenoot van de communis
ten, al wil hij op forse wijze een groot aan
tal nationaliseringen invoeren.
Na lang weifelen heeft Labour door de
verjongingskuur der afgelopen maanden en
vooral door Edens zwakke optreden zijn
oude strijdbaarheid hervonden. Deze kan
alleen behouden worden door voortdurend
de tegenstellingen met de conservatieven
te dramatiseren. Attlee heeft dit zelden
gekund, Gaitskell lukt het beter, zoals hij
in de Suezkwestie heeft aangetoond, al was
zijn omzwaai politiek minder elegant. In
eens was voor hem niet langer Nasser,
maar Eden de kwaje pier. Die omzwaai
was een toegeven aan de radicale stem
ming in de partij. Zij was hoofdzakelijk
het gevolg van het falen der regering de
inflatie te beperken en de pogingen Labour
daarvoor verantwoordelijk te stellen. De
vakbeweging weigert de kastanjes uit het
vuur te halen.
Labour is er van overtuigd dat zij de ver
kiezingen zou winnen, indien deze thans
gehouden zouden worden. Ongelukkig voor
de socialisten liggen die nog ruim drie jaar
in het verschiet, tenzij een crisis de re
gering zou dwingen zich eerder tot de kie
zers te wenden. Dat de conservatieven
krachtdadig economisch ingrijpen tegen de
inflatie nog altijd uit de boze achten, geeft
Labour de kans zich als redder uit de nood
aan te dienen. Of het land bereid is hen
met open armen te ontvangen, is de vraag,
gezien de nog geringe percentuele voor
sprong, welke Labour volgens het jongste
opinieonderzoek heeft geboekt. De socia
listen bevinden zich echter in een derge
lijke door zelf-hypnose ontstane overwin
ningsroes, dat links bereid is de zo kort
geleden nog verguisde Gaitskell en rechts
de niet minder verafschuwde Bevan te om
armen. Gaitskell en Bevan zullen elkaar
althans een schouderklopje moeten geven.
Gezien dit alles behoeft het niet te ver
wonderen dat het congres de ene dag Be
van en de volgende Gaitskell onstuimig
toejuichte. Hoe anders was het een jaar ge
leden, toen beiden nog verbeten tegenover
elkaar stonden en Gaitskell de aanstormen
de Bevan de weg naar het leiderschap ver
sperde, zoals hij dat ook het voorafgaande
jaar gedaan had. Het duel was al in 1950
begonnen, toen beiden deel uitmaakten
van de Labourregering. Bevan nam zijn
ontslag als minister uit protest tegen het
feit dat Gaitskell besloot het Britse volk
voortaan te laten betalen voor zijn brillen
en gebitten, welke tot dan kosteloos door
de nationale gezondheidsdienst werden
ADVERTENTIE
Bestel nü reeds uw
SUCCES-INTERIEUR v
Bij de SUCCES-dealer voor Haarlem
en Omstreken:
verstrekt.. Volgens Bevan had Gaitskell de
sociale voorzieningen opgeofferd aan de
bewapening.
Vorig jaar nog werd Bevan door de La-
bourfractie in het lagerhuis geschorst, om
dat hij de partijdiscipline overtrad door
zich door stemonthouding tegen de West-
duitse bewapening te verzetten. Wanneer
Attlee hem niet had gered, zou hij waar
schijnlijk uit de partij gestoten zijn, zoals
dat ook in 1939 tezamen met wijlen
Stafford Cripps gebeurd was. Bevan is
echter een te grote figuur om zonder meer
aan de kant te worden gezet. Toen Chur
chill zijn troef uitspeelde door ijlings ver
kiezingen uit te schrijven om het twistende
Labour de genadeslag toe te brengen, werd
de Bevan-vete met dezelfde spoed begra
ven. Bevan kreeg weer een plaats in het
schaduwkabinet, waar hij met de behan
deling van koloniale vraagstukken werd
belast.
In het afgelopen jaar gaf Be van's optre
den niemand aanleiding tot klachten. Met
zijn grote gaven wordt hij als een aan
winst voor partij en de politiek in het al
gemeen beschouwd, zolang hij zijn felle ge
moed beheerst. Dat is dan ook de reden
dat hij het penningmeesterschap waardig
werd gekeurd. Bevan trad drie jaar geleden
uit het hoofdbestuur, omdat hij daarin op
nieuw gekozen wilde worden, niet slechts,
zoals tot dan, door de politieke vleugel van
de partij, de Labourafdelingen en de kies
districten, maar door de hele beweging, in
clusief de vakbonden. Het is Bevan een
doorn in het oog en hem niet alleen
dat de vakbonden, die federatief van de
Labourpartij deel uitmaken een te grote
invloed bezitten, vooral door de stoomwals
van de zogenaamde blokstemmen (elke
bond brengt even veel stemmen uit als er
leden zijn). Het waren de vakbonden, die
Gaitskell als penningmeester in het zadel
hadden geholpen, nadat hij als gewoon
kandidaat voor het bestuur door de plaat
selijke afdelingen gewipt was.
In het parlement is de verhouding ech
ter nog altijd hoogst ongunstig voor Bevan,
al is soms de helft van de fractie op zijn
hand. Gaitskell kan er zeker van zijn, dat
zijn leiderschap bestendigd wordt. Voor
Bevan zit er niets anders op dan door zijn
aanwezigheid in Transport House waar
de partij zetelt te trachten Gaitskells
leiderschap te beïnvloeden. Tot op zekere
hoogte is dit al gebeurd door de klimaats
verandering in de partij. Bevan, hoe groot
zijn oratorische talenten en scheldcapaci-
teiten ook zijn, mag niet worden overschat.
De crisis, waarvoor Labour nog altijd staat,
al hangt zij het bordje „eenheid" buiten de
deur, is niet die tussen de verouderde
tegenstelling tussen links en rechts. Ook
Bevans opvatingen wijken vaak slechts
weinig af van degenen, die als rechts wor
den gedoodverfd. De kleine Bevangroep
met uitgesproken „kliek"-karakter is al
lang afgebrokkeld.
Wat de partij nodig heeft is nieuwe denk
beelden, die getuigen van werkelijkheids
zin in een zich snel wijzigende wereld. Of
de 59-jarige Bevan in deze richting nog
iets wezenlijks heeft bij te dragen, kan
worden betwijfeld. Ook hij zit vast geroest
in het verleden. Het liefst zwaait hij met
het aloude socialistische partijprogram, dat
rechts zou hebben verraden. Weinigen ge
loven echter nog dat dit een oplossing biedt
in een gans nieuwe situatie. Bevans „over
winning", meer voortgevloeid uit een ver
langen naar een einde aan de tweedracht
dan om links extremisme bot te vieren, lijkt
voor hem te laat gekomen, vooral omdat de
na hem komende generatie reeds aan
bod is.
(Van onze correspondent in Londen)
Op de conferentie van ambassadeurs der
vijftien landen te Londen, die de vereni
ging van Suezkanaal-gebruikers hebben
opgericht is nog geen overeenstemming be
reikt over de samenstelling van het dage
lijks bestuur, dat uit zeven landen zal be
staan. Ook is nog geen beslissing bereikt
over de benoeming van de administrateur
en over de plaats van de zetel. De belang
rijke kwestie, hoe de tolgelden door de
vereniging zullen worden geïnd, zal moge
lijk onopgelost blijven liggen.
Er is besloten, dat de leden der vereni
ging een gelijk bedrag in de begrote uit
gave voor een voorlopige periode van drie
maanden zullen bijdragen. De vijftien lan
den moeten gezamenlijk een half miljoen
gulden opbrengen. De raad van de ver
eniging, die alle leden omvat, zal ten
minste twee maal per jaar bijeenkomen.
De leden van het bestuur zullen voor één
jaar worden gekozen. Elk lid zal één stem
krijgen. Beslissingen worden bij meerder
heid van stemmen genomen. Het personeel
zal door de administrateur worden be
noemd.
Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en
Frankrijk zullen deel uitmaken van het
dagelijks bestuur en verder twee landen
ten westen van Suez, Italië en Noorwegen,
en twee landen ten oosten van Suez, Perzië
en waarschijnlijk Ethiopië, die deel uit
maakten van de commissie-Menzies. Ethio
pië, Pakistan en Japan hebben echter nog
niet beslist, of zij zich bij de vereniging
zullen aansluiten, zodat een bestuurszetel
voorlopig open moet blijven. Indien men
het niet eens kan worden over de plaats
van het hoofdkwartier in Rome, zal dit
voorlopig in Londen blijven, hoewel zulks
politiek ongewenst geacht wordt.
Enkele Amerikaanse olie- en scheep
vaartondernemingen hebben het denkbeeld
geopperd naar het voorbeeld van de
oplossing van het Perzische olieconflict
een consortium op te richten, dat een deel
van het kanaalbeheer zal moeten over
nemen. Het consortium zou de Britse rege
ring schadeloos stellen voor haar veertig
percent aandelen in de oude kanaalmaat
schappij en ook de andere aandelen over
nemen. Er zijn ook geruchten dat Nasser
bereid zou zijn tot enige concessies wat het
internationale beheer betreft, maar zover
in Londen bekend, hebben de nieuwe be
sprekingen tussen Nasser en Nehroe's afge
zant, Krisjna Menon nog niets positiefs op
geleverd. Groot-Brittannië en Frankrijk
zijn echter niet bereid te onderhandelen
over de manier waarop onderhandeld moet
worden.
ADVERTENTIE
van Dr. Jos de Cock
Stemt de spiegel U met de dag somberder? Begon
het bij U met roos, werd het daarna haaruitval -
en dreigt het met kaalhoofdigheid te eindigen?
Denk niet, dat daar niets aan te doen is! Oök
als U er moed voor nodig hebt, om ,,er voor de
zoveelste keer eens iets aan te gaan doen", is het
tijd voor een Callo-kuur! Gecombineerd met het
gebruik van vitamine B-complex (b.v. uit bruin-
brood of gistvlokken) is Callo
de wetenschappelijke haargroei-
tonic, die werkelijk helpt. Want
zelfs bij de ergste kaalhoofdigheid
zijn er meestal nog haarwortels
aanwezig. Deze „slapende" haar
wortels moeten worden „gewekt"
om te kunnen uitgroeien tot haar.
Callo doet dat!
Na 2 A 3 weken verdwijnt alle hoofdroos
en is Uw hoofdhuid vóór-bewerkt.
Circa 3 weken daarna is Uw ongezonde haar
uitval tot normale proporties teruggebracht.
Weer een 6-tal weken later wordt het eerste
dons zichtbaar, dat na ongeveer 3 maanden
uitgroeit tot normaal haar.
Wilt U deze resultaten óók Begin
dan morgen met Uw Callo-kuur.
Dames zowel als heren vinden er
evenveel baat bij I Prijs f 6.50 per
flacon, voldoende voor 2 tot 4
weken behandeling. Verkrijgbaar
bij alle kappers, parfumeriezaken
en drogisten.
Vraag de gratis brochure met
uitvoerige inlichtingen en foto's met
attesten van hoogst-tevreden ge
bruikers bij Uw winkelier of: In
stituut ENORGA, van Merlen-
straat 120. Den Haag.
Het zielental van
de bevolking der
aarde bedraagt op
het ogenblik onge
veer vijfentwintig
honderd miljoen.
Tienduizend jaar
geleden bedroeg
het naar schatting
vijf miljoen. Om
streeks het begin
der jaartelling was
het cijfer (naar
schatting) twee
honderd miljoen.
De wereldbevol
king neemt snel
toe en niets wijst
er op, dat het tem
po lager wordt.
Twee vragen zijn
er, die deze aan
was opwerpt: Heb
ben alle mensen voldoende te eten? en kan
de aarde voor alle mensen voldoende eten
voortbrengen?
De tentoonstellingen van schilderijen en
ekeningen van Rembrandt in het Rijks
museum te Amsterdam en in het Museum
Boymans te Rotterdam naderen de slui
tingsdatum. Deze is onherroepelijk vastge
steld op 21 oktober, waarna de talrijke
kostbare bruiklenen uit het buitenland
weer naar hun plaatsen van herkomst moe
ten worden teruggezonden. Er wordt aan
herinnerd, dat beide tentoonstellingen op
woensdag en vrijdag ook 's avonds van
half acht tot tien uur voor het publiek
toegankelijk zijn.
Het is nu nagenoeg twee jaar
later en de oude heer heeft
het al ver gebracht. Toen
wij hem een tijdje geleden
in zijn woning te Grenoble
opzochten, was hij al zo ver,
dat hij er niet de minste
moeite mee had van een ge
geven woord de juiste in het
omvangrijke boek gegeven
definitie te citeren. Helemaal
tevreden was hij nog niet.
Dat zal hij pas zijn, wanneer
hij op een willekeurig toe
geworpen paginanummer
alle woorden en verklarin
gen op die bladzijde feilloos
kan opdreunen.
Francois Burdet, die sinds
enkele jaren door een val
van de fiets aan beide be
nen verlamd is, woont bij
zijn zoon in. De jonge Bur
det drijft een zaak in glas-
en aardewerk en men moet
zich een weg banen langs
rijen serviezen, stapels gla
zen en helkleurige beelden
groepjes om opa in zijn ka
mer aan te treffen. Hij heeft
er bij goed weer het voort
durende gezicht op de be
sneeuwde toppen van de
Alpen, die hij reeds van
zijn vroegste jeugd af kent.
In 1874 werd hij in het Sa-
voiaanse plaatsje Albens.
tien kilometer van Aix-les-
Bains, geboren. Afgezien
van de periode doorge
bracht in militaire dienst,
beeft hij zijn geboortestreek
slechts zelden verlaten.
Frangois Burdet was ken
nelijk blij met een praatje.
„Och", beantwoordde hij
onze vraag, „het is me als
het ware aangewaaid. Op
school hoefde de onderwijzer
me maar één keer iets te ver
tellen of ik wist het voor al
tijd". Hij grinnikte en zijn
levendige oogjes spatten
vonken. „Ik herinner me nog
hoe verbaasd mijn kapitein
keek, toen ik, minder dan
een week nadat ik onder de
Goede voornemens ontstaan vaak bij de jaarwisseling
of ter gelegenheid van een verjaardag. Zo dacht Frangois
Burdet uit Grenoble er ook over: toen hij op 16 oktober
1954 tachtig jaar werd, begon hij aan het sluitstuk van zijn
merkwaardig leven. Hij zette zich vol jeugdige energie
aan het gigantisch werk de Dictionnaire Larousse uit het
hoofd te leren.
wapenen was gekomen, alle
namen en dienstnummers
van de soldaten van mijn
compagnie kon opzeggen.
Nog een week later kende
ik ze van het hele regiment".
„Eigenlijk jammer, dat u
nooit iets bijzonder met uw
fabelachtige geheugen hebt
kunnen bereiken".
„Dat is maar hoe je het
neemt, monsieur. Natuurlijk
had ik hersens genoeg om te
studeren, maar in mijn tijd
bestonden er nog geen stu
diebeurzen en dan: wie
moest er voor de boerderij
zorgen? Ik heb er nooit hart
zeer van gehad vroeger
niet, omdat de gedachte aan
een universiteit niet in een
eenvoudige boerenjongen
opkwam en nu ben ik oud
genoeg om alles filosofisch
te bekijken". Hij schoof zijn
zware lichaam wat omhoog
in de ligstoel en keek naar
de deken, die zijn nuttelo
ze benen omhulde.
Men noemt hem ,,1'hom-
me-cerveau", de hersenmens
en op niemand is die titel
beter van toepassing. Zijn
hobby is geschiedenis en in
dat vak hebben wij, met zijn
volledige, glimlachend gege
ven toestemming, de ene na
de andere vraag op hem af
gevuurd. Zelden duurde de
stilte tussen vraag en ant
woord langer dan twee se
conden. De stamboom van
Karei de Grote bleek een
peuleschilletje voor hem te
zijn. Hij vergiste zich geen
enkele maal dat was aan
de hand van een. boek te con
troleren in de historie van
de Perzische koningen, waar
op wij, vele jaren geleden,
wanhopig hebben zitten
zwoegen. En om wat dichter
bij huis te blijven: hij raf
felde zonder een spier van
zijn gezicht te vertrekken de
lange lijst van gedeputeer
den af, namen .toenamen en
geboortedata, uit 1906. Een
halve eeuw geleden!
„Dat heeft ook een bijzon
dere reden, monsieur", zei
hij als verontschuldigend.
„In 1906 mocht ik zelf voor
het eerst mijn stem uitbren
gen en ik heb toen de lijst
goed bestudeerd, want ik
wilde mijn stem niet weg
gooien".
Wij konden niet nalaten te
denken, dat wij nog nooit
met een meer consciëntieuze
opvatting van de praktische
democratie in aanraking
waren gekomen.
Het behoeft geen betoog,
dat de jonge Burdet in zijn
geboortedorp een grote ver
maardheid verwierf. De leden
van de gemeenteraad, bij
voorbeeld, kwamen er al
spoedig niet meer toe oude
gebeurtenissen te bestude
ren. „Laten we het maar
aan Frangois vragen, die
weet het wel", zeiden ze en
inderdaad stelde hij hen
nooit teleur. Hij werd de
vraagbaak van iedereen op
allerlei gebied geen won
der, als men weet, dat hij
n-u nog de namen en geboor
tedata kent van de vijftien
honderd medeburgers uit de
jaren rond 1900. Zijn repu
tatie groeide met de tijd.
Zou het al eens zijn ge
beurd, dat een verklaring
van hem in tegenspraak was
met welke authentieke tekst
dan ook, dan had niemand
geloof hecht aan het dom
me papier. Maar en ik
schrijf dit op gezag van
mijn oude gastheer zo'n
geval heeft zich nog nooit
voorgedaan,
„Ik heb langzamerhand
een hekel gekregen aan da
tumspelletjes", vertrouwde
hij me toe. „U weet wel: op
welke datum valt Pasen in
1975? Of: welke dag was
21 februari 1851? Als u er
plezier in hebt, mag u me
gerust controleren, maar ik
houd me liever bij serieuze
dingen".
Het deed de oude heer zelf
veel deugd ons telkens weer
met zijn kennis te verras
sen. Hij maakte het zich
niet gemakkelijk, presen
teerde niet alleen de genea
logie van de Romeinse kei
zers, maar wist hier en daar,
stilstaande bij opmerkelijke
historische gebeurtenissen,
tevens het een en ander te
vertellen over de toen gel
dende weersomstandigheden.
Het was volop middag,
toen wij voor het eerst de
kamer van Frangois Burdet
betraden en de laatste stra
len van de zon zetten de Al
pentoppen in een vurige
gloed bij het afscheidnemen.
Hij riep ons nog na: „Kom
gerust eens terug we heb
ben de Chinese en Egypti
sche dynasties nog niet be
handeld!"
Wat een Antwoordman!
dachten wij.
J. K.
Op de eerste vraag moet het antwoord ont
kennend luiden. Slechts één vijfde deel
der mensheid krijgt dagelijks genoeg voed
sel (ongeveer drieduizend caloriën per
dag). Die gezegenden wonen in West
Europa, Australië, Nieuw-Zeeland, de
Verenigde Staten en Canada. Een vijfde
deel der mensheid lijdt wel geen honger,
maar is toch verre van doorvoed. Die vijf
honderd miljoen mensen wonen in Oost-
Europa, Zuid-Oost-Europa, Spanje, Japan,
Brazilië en Argentinië. Hier ligt de hoe
veelheid caloriën tussen de 2300 en 2800
per dag. Het aantal individuele gevallen
van ondervoeding is in deze tweede groep
talrijker dan in de eerste.
Het resterende drie vijfde deel der mens
heid, anderhalf miljard mensen, moeten
leven van minder dan gemiddeld tweeduf
zend caloriën per dag. Dit veroorzaakt een
vrijwel blijvende ondervoeding in Zuid
Amerika (Argentinië en Brazilië uitge
zonderd), Azië (behalve Japan), en Afrika.
Deze toestand treft niet alle mensen in deze
delen der wereld, doch wel de brede mas
sa's der bevolking. De produktie van meer
voedsel blijft een probleem van de aller
eerste orde.
De vraag, of de aarde voor alle mensen
voldoende eten zou kunnen voortbrengen,
kan uitsluitend door de wetenschap worden
beantwoord. Hoe dit antwoord moge uit
vallen, stellig zal samenwerking van alle
landen nodig zijn om de honger in de ko
mende tijden op een afstand te houden.
Een Europese geograaf noemde kort vóór
het uitbreken van de eerste wereldoorlog
de voedselvoorziening der mensheid het
hoofdprobleem der wetenschap. Thans is
het tevens een politiek vraagstuk, dat op
gelost moet worden.
ADVERTENTIE
INBOUW- EN SERVICE-STATION
NASSAUSTRAAT 5 - HAARLEM - Tel. 15220
PARIJS (A.F.P.) De Franse minds-
■terraad heeft twee decreten goedgekeurd,
die voorzien in de verdeling van domeinen
met een totale oppervlakte van 80.000
hectaren onder 3000 Algerijnse gezinnen..
Het betreft hier grond van twee grote
concessies, die door de regering van Na
poleon de derde een veertig jaar na de
verovering van Algerije werden uitgege
ven. De concessies liggen in Midden-Alge-
rije en het Oosten van het departement
Consfantine.
De heer J. H. Bannier, directeur van de
Organisatie voor Zuiver Wetenschappelijk
Onderzoek, prof. dr. J. H. Oort en prof. P.
Th. Oosterhoff, respectievelijk hoogleraar
en buitengewoon hoogleraar aan de Rijks
universiteit te Leiden, zullen Nederland
vertegenwoordigen op een congres van
sterrenkundigen, dat op 15 en 16 oktober
in Stockholm zal worden gehouden. Tijdens
dit congres hoopt men te komen tot de op
richting van een organisatie, die een ge
zamenlijke sterrenwacht op het zuidelijk
halfrond voor Nederland, België, Frankrijk,
Duitsland en Zweden zal bouwen.
Als de plannen doorgaan zal waarschijn
lijk over een jaar met de bouw van dit ob
servatorium worden begonnen. Waarschijn
lijk zal het worden gevestigd in Zuid-Afri-
ka, waar men al enige jaren met voorbe
reidende onderzoekingen bezig is. Het ob
servatorium waaraan in totaal tien jaar
zal worden gebouwd zal na een jaar of
vijf al gedeeltelijk in gebruik kunnen wor
den genomen. De bouwkosten worden ge
raamd op ongeveer vijftien miljoen gulden.
«OCC<X)OOCXXXXXXXX>0(XXXXX)OOOCOCOOCXXX)OOOCOOOOOOOOOOOOOOC<
ROME (United Press). - Communisten
en leden van de rechtse fracties zijn
weer bijna slaags geweest toen in de
Italiaanse Kamer de politiek van de
minister van Buitenlandse Zaken in de
Suezkwestie ter sprake was gebracht.
Het rumoer ontstond toen de monar
chistische afgevaardigde Roberto Can-
talupo het westen ervan beschuldigdej
Italië te hebben beroofd van zijn kolo-
niën.
Jullie hebt tienduizenden Arabieren
vermoord in Cyrenaica, en jullie metj
gifgas een weg gebaand in Ethiopië!,
schreeuwde de communistische afge
vaardigde Pajetta hem toe.
„Wij vochten in die dagen, jij lafbek"
schreeuwde de neofascist Roberti terug.
„Aap", riep Pajetta. Dit is het laatste
woord dat duidelijk verstaan werd,
want wat daarna kwam ging verloren l
8 in het gebrul van de kamerleden, die
zich in dit debat stortten. De voorzitter
3 Leone had tien minuten nodig om de I
zaken tot hun normale gang terug te
8 brengen.
o
xxxxxxx)00000000000000000ci0c00c)00000000c5000000000000000cx
De A.N.W.B. heeft de minister van Ver
keer en Waterstaat gewezen op het euvel,
dat motorvoertuigen dikwijls zijn voorzien
van versieringen en uitsteeksels behorende
bij de standaarduitvoering en/of van ac
cessoires, waarvan zonder meer kan wor
den aangenomen, dat zij de ernst van licha
melijk letsel bij een aanrijding sterk kun
nen vergroten.
De bond doelt onder andere op verschil
lende vormen van motorkapornamenten,
de lichtafschermende kapjes boven de kop
lampen, uitstekende handgrepen van por
tieren, bepaalde vormen van voorbumper-
opzetstukken, de aan het stuur van moto
ren, scooters of bromfietsen bevestigde
stangen, indien het windscherm is gede
monteerd. Dat de minister een open oog
heeft voor het gevaar van scherpe, uitste
kende onderdelen is gebleken, aldus de
A.N.W.B., uit een wijziging van de bijlage
van het Wegenverkeersreglement van 14
januari 1955, waarbij bepaald werd, dat
motorrijtuigen op twee wielen aan de voor
zijde geen kenteken behoeven te voeren.
De A.N.W.B. vestigt er de aandacht op,
dat Zwitserland onlangs met succes de
strijd heeft aangebonden tegen gevaarlijke
versieringen en uitsteeksels van motor
voertuigen. In het belang van de verkeers
veiligheid in ons land meent de A.N.W.B.
dan ook de minister te moeten verzoeken
na te gaan of maatregelen tegen dit gevaar
van uitstekende onderdelen van motor
voertuigen kunnen worden getroffen.
