Sukarno en Abdulgani hebben
Washington doen schrikken
maar
UüUekm
dit is Uw kans Uw oude
apparaat te vervangen!
Beleidsverklaring over kern
proeven van Eisenhower
LANGE
STERKE
NAGELS
India zendt de „nizam van
Haiderabad" met pensioen
Indonesië nog onafhankelijk
Tegen elkaar uitspelen van twee
wereldmachten houdt gevaar in
Akkoord over algemene ontwapening
is de voorwaarde voor een verbod
Van dag tot dagJ
Geweld
m Hongarije
Beperking in
overleg
WOENSDAG 24 OKTOBER 1956
N
Einduitslag van de
Jordaanse verkiezingen
Op het eerste gezicht
Formele hartelijkheid?
Atoomorgaan van de UNO
komt in Wenen
Betreurenswaardige
bekorting
Heringa Wuthrich
Dertien schepen op zwarte
lijst in Indonesië
De Weense operazangers
bedanken voor dank
Regeringscommissaris voor
de belastingen
o
Van onze correspondent in Djakarta)
De reis van president Sukarno naar de Sovjet-Unie, Joegoslavië, Oostenrijk,
Tsjeehoslowakije, Bulten-Mongolië en de Chinese volksrepubliek, die vijftig dagen
heeft geduurd, heeft, naar Indonesische opvattingen, de balans weer in evenwicht
gebracht. Voor de gedachte, gewekt toen Sukarno een bezoek aan de Verenigde
Staten en enige Westeuropese landen zou brengen, dat Indonesië zich op het westen
oriënteerde, is nu geen plaats meer. In de Indonesische politieke kringen, die de onaf
hankelijke buitenlandse politiek als een kostbare plant behoeden, is men van oordeel
dat het land er in geslaagd is de weg te houden, die tussen de beide machtsblokken
loopt. Tussen de reizen naar het westen en het oosten ligt overigens een opmerkelijk
verschil. Dit betreft de wijze, waarop het Indonesische staatshoofd is ontvangen. Die
ontvangsten waren onderling natuurlijk verschillend, al naar de aard van de be
woners der landen, die president Sukarno op zijn wereldreizen aandeed. Wellicht ook
wekte in verschillende landen de propagandamachine, die de publieke belangstelling
voor dit buitenlandse bezoek moest stimuleren, op andere wijze. De vrije wereld en
de totalitaire staten houden er nu eenmaal verschillende methoden op na.
ADVERTENTIE
r*
!-y
'v
rlV
Zelfs dit goedkope apparaat is technisch beter.
Gevolg: zachter scheren
en het mesje gaat langer mee.
A%'
Dit apparaat
en 2 Blauwe
Gillette mesjes
voor maar 1 gulden
een
„goeie"
morgen
begint
met
Gillette! 1
Ofschoon de gevolgen van de thans in
Hongarije en Polen uitgebroken verzets
activiteit tegen de Sovjet-Russische heer
schappij nog moeilijk kunnen worden over
zien, mag men zich niet verhelen dat een
zeer ernstige, uiterst gevaarlijke situatie
is ontstaan, vooral nu de Russische troe
pen in Hongarije het losgebroken revolu
tionaire geweld trachten te dempen met
tegengeweld.
De thans zich voltrekkende gebeurte
nissen zijn van veel omvangrijker en ern
stiger aard dan de arbeidersopstand in
Posen of de juni-revolte in Oost-Duitsland.
Zij zijn het directe gevolg van een blijk
baar georganiseerde, ondubbelzinnige po
ging om in Hongarije althans de
communistische regering weg te vagen.
Wat Polen betreft is een gematigde com
munistische groepering in verzet gekomen
langs wat men nog „wettelijke" wegen zou
kunnen noemen, doch in Hongarije is, na
dat daar aanvankelijk het Poolse voorbeeld
werd gevolgd, door anderen de lont in het
revolutionaire kruitvat gestoken en heb
ben althans sommige verzetsgroepen zich
openlijk tegen de Russen gekeerd.
Een uiterste zelfbeheersing wordt thans
het westen opgelegd, een bijna ondragelijk
niets-doen als toeschouwer bij een bloe
dige tragedie, waarin de vrijheid inzet Is.
Deze zelfbeheersing, die geen struisvogel
politiek mag zijn doch gebaseerd is op de
uiterste voorzichtigheid ten aanzien van
de wereldvrede, zal temeer op de proef
worden gesteld naarmate Sovjet-Rusland
die voorzichtigheid uit het oog verliest en
in oost-Europa geweld bedrijft dat de
perken te buiten gaat.
De voorzichtigheid van het westen is
voornamelijk geboden door de gecompli
ceerde toestand, waarin de gevechten in
Hongarije zich afspelen. De hulp der Rus
sische troepen is ingeroepen door de
nieuwe premier, Nagy, wiens wederoptre-
den een „Titoïstisch" getint bewind scheen
in te luiden. Een bewind dus, dat een lang
zame, doch zekere, losmaking van Sovjet-
Rusland als tendens had en paste in het
kader van de grotere onafhankelijkheid,
die ook in Hongarije massaal werd geëist.
Men moet dus concluderen, dat de situatie
uit de rails is gelopen en dat de langzame
omwenteling, die Nagy voorstond, een
plotselinge is geworden door het optreden
van zowel tegen Rusland als tegen Nagy
en dus volkomen anti-communistisch
agerende groeperingen.
Wij weten niet of Nagy onder dwang
van Moskou de Russische troepen te hulp
heeft geroepen, of dat hij te kampen heeft
met machten, die niets van zijn gematig
de koers moeten hebben en thans van de
gelegenheid gebruik hebben gemaakt om
op de barricaden te gaan. Hoe dan ook,
de Hongaarse onafhankelijkheidstaktiek is
in een bloedige revolte omgeslagen, die
tragische gevolgen zou kunnen hebben
voor de zich voordien gunstig ontwikkelen
de positie van alle satellieten.
Er behoeft niet aan getwijfeld te worden,
dat de opbrengst van de kinderpostzegel
actie de verwachtingen zal nabijkomen en
zelfs overtreffen. De schoolkinderen van
De einduitslag van de Jordaanse ver
kiezingen luidt: Onafhankelijken 12 zetels;
nationale socialisten 11 zetels; constitutio
nele partij 4 zetels; mohammedaanse broe
derschap 4 zetels; nationaal blok 3 zetels;
Baath-partij 2 zetels; bevrijdingspartij 2
zetels en Arabisch-Palestijns blok 2 zetels.
De Israëlische pers schrijft in haar com
mentaar op de uitslag van de Jordaanse
verkiezingen dat het een overwinning is
geworden van de „linkse en pro-Egyptische
elementen", en vermoedt dat koning Hoes
sein nu aanvallen van een pro-Egyptische
meerderheid te verduren zal krijgen.
In politieke kringen te Tel Aviv is men
van mening dat de toestand in Jordanië nu
nog meer gespannen zal worden en een
groter gevaar dan voorheen vormt.
Maar in de hartelijkheid der ontvangsten
leek weinig verschil te zijn. Nog maar pas
herinnerde de Indonesische ambassadeur
in Washington er aan, dat Sukarno's be
zoek aan de Verenigde Staten „een weder
zijdse liefde op het eerste gezicht" tot
stand bracht. En geen Amerikaan heeft dat
tegengesproken.
Het presidentiële bezoek aan Rusland en
de Chinese volksrepubliek was echter meer
spectaculair dan zijn tocht door de Ver
enigde Staten, meer spectaculair, gezien
van internationaal politiek oogpunt.
Tijdens zijn bezoek aan Amerika heeft
de president een dankbaar en naar sor.i-
miger mening wel zeer ruim gebruik
gemaakt van de gelegenheid om het stand
punt der Afrikaans-Aziatische landen,
voornamelijk ten aanzien van het kolonia
lisme, duidelijk te maken. Hij vond daar
voor bij de Amerikanen een toegewijd ge
hoor. De buitenlandse politiek der Ver
enigde Staten van dit ogenblik is immers
het duidelijkste bewijs dat de Amerika
nen bang zijn van kolonialisme te worden
verdacht.
Datzelfde willig oor voor zijn afkeer van
het kolonialisme heeft president Sukarno
vanzelfsprekend in Rusland en de Chinese
volksrepubliek, waar men voorgeeft slechts
één soort kolonialisme te kennen, gevon
den. Doch de president of zo men wil
zijn missie ging hier verder. Het spec
taculaire van zijn bezoek aan de landen
van het oostelijk blok lag ten eerste in
de te Moskou ondertekende gemeenschap
pelijke Russische-Indonesische verklaring,
voorts in de hoop op de bevrijding van For
mosa (te Peking uitgesproken) en ten der
de in Sukarno's voorstel tot de vorming
van een non-agressiepact van de landen
rond de Pacific.
De vraag of met deze drie punten, de
Indonesische missie de lijn der onafhan
kelijke buitenlandse politiek heeft ver
laten, is een kwestie, die nu het gezelschap
in Indonesië is teruggekeerd, in Djakarta
wel uitvoerig zal worden besproken. De ge
meenschappelijke Moskouse verklaring
heeft een geweldige deining veroorzaakt en
sommige politieke partijen eisen zelfs het
hoofd van minister Ruslan Abdulgani.
Hoe de afloop van dit politieke stormpje
intussen ook zal zijn, zeker is. dat de Ame
rikaanse „liefde op het eerste gezicht",
gewekt door Sukarno's bezoek aan Wash
ington, wel wat zal zijn bekoeld.
Van Amerikaanse officiële zijde heeft
men de gemeenschappelijke Russische-
Indonesische verklaring, die vrijwel gelij
kertijd verscheen met het sluiten van een
overeenkomst tussen Moskou en Djakarta
voor Russische economische hulp ten be
drage van 100 miljoen dollar, min of meer
trachten te vergoelijken. En men zag
daarbij maar over het hoofa, dat de ge
meenschappelijke veroordeling van mili
taire pacten rechtstreeks gericht was tegen
de tussen de westerse landen gesloten over
eenkomsten van deze aard, waarmee Indo
nesië dus partij leek te kiezen in de koude
oorlog. De warme woorden van lof van Su
karno over Sovjet-Rusland schreef men toe
aan zijn goede gezindheid jegens zijn gast
heren en dus zonder werkelijke oplitieke
betekenis. Hetgeen overigens minder hof
felijk is tegenover de president, want naar
deze Amerikaanse opvatting zouden die
woorden van lof dus niet oprecht zijn ge
meend
Moeilijker schijnt het voor Washington
te zijn om ook de uitspraak van president
Sukarno, dat hij hoopt op de bevrijdin?
van Formosa, omdat zonder dit de Chi
nese revolutie niet is voltooid, toe te schrij
ven aan zijn goedgezindheid jegens zijn
Pekingse gastheren. Van Amerikaanse of
ficiële zijde is althans over deze verkla
ring met geen woord gerept. Toch zou er
wel aanleiding zijn geweest dat te doen,
meer nog wellicht dan over de Moskouse
uitspraak, omdat deze verklaring recht
streeks ingaat tegen de Amerikaanse po
litiek. i
De Verenigde Staten immers hebben
bij herhaling generalissimus Tsjang
Kai Tsjek de garantie van hulp bij
een aanval op Formosa gegeven. En
de Amerikaanse zevende vloot is, naar
men mag aannemen, toch niet in de
straat van Formosa op een spele
vaart. Ook president Sukarno's
voorstel tot vorming van een non-
agressie-pac.t tussen de landen rond
de Pacific ligt niet in de lijn der Ame
rikaanse politiek. Weliswaar heeft de
president er de nadruk op gelegd, dat
het pact een vredelievende bedoeling
heeft, namelijk het in der minne schik
ken van geschillen tussen de leden-
landen, doch het lijkt toch een tegen
hanger te moeten vormen van het, ook
met Amerikaanse deelneming, gevorm
de Z.O.A.V.O.-pact.
Want een non-agressie-pact, waarbij
niet de onderlinge verzekering gegeven
wordt, dat militaire steun zal worden
verleend, als een der leden aan agressie
bloot staat, lijkt weinig werkelijke be
tekenis te hebben
Mag men dus op grond van Sukarno's
bezoek aan Rusland en China aannemen,
dat de Amerikaanse geestdrift voor Indo
nesië wat is bekoeld, er is nochtans geen
aanleiding te veronderstellen, dat de Ame
rikaanse belangstelling voor dit land zal
verzwakken. Het tegenovergestelde is in
tegendeel te verwachten, want „het nieuwe
hoogtepunt in de Russische politieke en
economische penetratie van zuid-oost
Azië", zoals de New York Times de
jongste ontwikkeling tussen Rusland en
Indonesië noemde, dwingt Washington
haar activiteiten te verhogen. Zou zij haar
handen aftrekken van Indonesië, zou zij de
Amerikaanse steun, die in velerlei vorm
wordt gegeven, verminderen of zelfs stop
zetten, dan verliest zij zeker de slag, die
op dit front van de Russische economische
en spychologische oorlogvoering wordt ge
streden. Washington moet dus wel voort
gaan Indonesië hulp te verlenen bij de op
bouw van haar economie.
Sommige politieke waarnemers zijn van
mening, dat Indonesië er doelbewust naar
streeft, de beide machten in hun strijd om
haar goedgezindheid, tegen elkaar uit te
spelen. Zij beschouwen dit echter als een
uitermate gevaarlijk spel voor een land,
dat een eigen onafhankelijke weg wil gaan.
(Van onze correspondent in Wenen)
Vertegenwoordigers van 82 staten heb
ben in New York eenstemmig besloten het
vaste secretariaat van de internationale
commissie voor atoomenergie van de UNO
in Wenen te vestigen. Dit orgaan houdt
zich uitsluitend bezig met de vreedzame
toepassing van kernenergie. Inspecteurs
zullen er voor zorgen dat het splijtbare ma
teriaal alleen voor vreedzame doeleinden
in de verschillende landen wordt gebruikt.
In Oostenrijk is men zeer verheugd over
deze beslissing, omdat dit land een cen
trum wil worden van internationale sa
menwerking. Deze voldoening is des te
groter omdat Ook de Zwitserse regering
dit voorstel heeft gesteund en niet voor
Genève heeft gestemd. De conferentie te
New York nam met algemene stemmen een
statuut van 23 artikelen aan, dat voorziet
in de oprichting van het orgaan De Rus
sische afgevaardige Zaroebin sprak zijn
voldoening uit over de geest die op de con
ferentie heeft geheerst.
In ons blad van 15 oktober is een be
richt verschenen, ontleend aan „Het
Schoolbestuur", een tijdschrift ten dienste
van het r.k. onderwijs. Hierin werd de
mening van het r.k. episcopaat weerge
geven ten aanzien van schoolinzamelings-
acties een mening die zich afwijzend
betoonde tegen een overdrijving van de
medewerking der schooljeugd aan allerlei
inzamelingen. Er werden voor deze afwij
zende mening enkele zeer aanvaardbare
argumenten naar voren gebracht, doch
tevens werd in de oorspronkelijke versie
van het bericht (waarvan het ANP ons
een weergeving leverde) een drietal uitzon
deringen opgesomd, waaronder de kinder
postzegelactie. Aangezien deze drie uit
zonderingen reeds eerder door het episco
paat werden goedgekeurd, heeft onze re
dactie in haar bekortingsijver onder meer
deze opsomming weggeschrapt.
Deze weglating betreuren wij zeer, te
meer waar het bericht toevallig verscheen
aan de vooravond van 't begin der kinder
postzegelactie. Het kreeg namelijk daar
door een schijn van verwijt aan het epis
copaat een verwijt dat natuurlijk vol
komen onverdiend was, aangezien ook de
r.k. scholen enthousiast aan de postzegel
actie deelnamen en, volgens de totnutoe
bekende gegevens, met groot succes. Een
samenloop van omstandigheden deed een
verkeerde indruk ontstaan, die wij hier
mede volledig hopen te hebben weggeno
men.
ADVERTENTIE
HAARLEM
BLIKSEMAFLEIDERS
DJAKARTA (A.N.P.) Indira Djahja,
directeur-generaal van de afdeling zeever
bindingen van het Indonesische ministerie
van. Verbindingen, heeft medegedeeld, dat
aan 13 buitenlandse schepen is verboden
Indonesische havens binnen te varen, daar
zij de Indonesische zeewetten hadden ge
schonden. De schepen, die geregistreerd
zijn in Singapore, Hongkong en Engeland
zijn: de Maugnama, de Chiplam, de Doris,
de Campuchea, de Eastern Trader, de Lo-
destone, de Mocca, de Mina, de Ambouli,
de Litteskow, de Sunon, de Southbreeze en
de Rosel'lebreeze.
De minister van Verbindingen heeft de
scheepsagenten in Indonesië gewaarschuwd,
niet met deze schepen samen te werken.
De minister zei, dat de mogelijkheid be
staat, dat deze buitenlandse schepen door
de Indonesische regering geconfisqueerd
zouden worden.
WENEN (U.P.) De zangers van de
Weense Staatsopera hebben een „koude
oorlog" geopend tegen hun publiek: zij
zullen niet meer voor het doek verschijnen
om het applaus van het publiek in ont
vangst te nemen. Aanleiding hiertoe was,
dat Rudolf Lustig, een bekend tenor zater
dag na zijn optreden, waarbij hij ernstig
last had van zijn stembanden, door het
publiek was uitgejouwd en beledigd. De
vereniging van operazangers deed Kort
daarop een beroêp op het ministerie van
Onderwijs om „het gezelschap te bescher
men tegen excessieve aanvallen van wilde
bezoekers." Zolang er door het ministerie
nog geen maatregelen zijn genomen, zal
het gezelschap de goed- of afkeuring van
het publiek negeren, aldus de woordvoer
der van de zangers.
Binnenkort is de benoeming te verwach
ten van dr. W. H. van den Berge tot rege
ringscommissaris voor de belastingen.
Dr. Van den Berge was in het vorige ka
binet staatssecretaris van Financiën.
ADVERTENTIE
Schoonheidsspecialiste
Ann Seymour schrijft In
„Woman and Beauty":
„Nagels die breken en spill-
ten hebben behoefte aan
een speciale olie. genaamd
NuNale, die onder de nagel
riem door.drjngt,snelle
groei bevöfdert eii broos
heid voorkomt." Nu ook in
"Nederland - 1.80 per flacon.
maakt broze nagels sterk i
Emir Osman Ali Khan Bahadur, de Ni
zam van Haiderabad, heeft zijn besluit we
reldkundig gemaakt om af te treden. „Mijn
stijgende leeftijd en medisch advies heb
ben mij er toe gedwongen", verklaarde
de regeerder, die de rijkste man ter we
reld is en van wie men zegt dat hij een
harem met enkele honderden vrouwen
heeft. Hij krijgt een pensioen van 3.4 mil
joen gulden van de staat India.
De Nizam is namelijk functionaris in
dienst van de Indiase regering. Hij had in
1911 zijn vader opgevolgd als heerser
over 20 miljoen onderdanen, nadat zijn
voorouders al bijna twee eeuwen aan de
macht waren geweest. Toen India in 1947
zijn onafhankelijkheid ontving weigerde
de Nizam zijn staat erbij aan te sluiten,
weshalve India hem aanviel. In zes dagen
was het pleit beslist, en kreeg de Nizam
de titel rajapramukh, dat is constitutioneel
hoofd.
Per 1 november bestaat, ingevolge de
nieuwe wet, de staat Haiderabad niet meer
het ongeveer als Engeland zo grote land
wordt verdeeld onder nieuwe staten en er
valt voor de fabelachtige rijke Nizam dan
niets meer te regeren.
Hij behoudt wat de staatsfunctie hem
bracht: onschendbaarheid, een eigen on-
kostenrekening ten bedrage van hoogstens
WASHINGTON (Reuter) „Het gaat
er voor de Verenigde Staten niet in de eer
ste plaats om te komen tot een verbod van
proefnemingen met kernwapens, doch om
te verhoeden, dat deze wapens in een oor
log worden gebruikt", aldus zegt president
Eisenhower in een lange verklaring, die is
opgesteld op grond van aanbevelingen van
zijn raadgevers van de departementen van
Defensie en Buitenlandse Zaken en van de
commissie voor de Kernenergie. Eisen
hower laat weten dat de Republikeinse
regering indien zij na de komende verkie
zingen aan de macht blijft, niet zal in
stemmen met een internationaal verbod op
proefnemingen met kernwapens, indien dit
niet tevens gepaard zou gaan met een over
eenkomst voor algemene ontwapening, die
3.4 miljoen gulden, zijn op vier miljard
gulden getaxeerde schatten en zijn harem.
Ook de oude auto en het zomerhuisje waar
hij in woont, hoewel zijn familie zes palei
zen heeft.
De Nizam is op het oog zeker geen
vorst, eerder een kantoorklerk die enkele
malen voor promoties gepasseerd is. Hij
draagt een stalen brilletje, heeft een stu
diehoofd en gaat gekleed in tamelijk afge
dragen pakken van westerse snit.
Devoot regeerder
De Nizam is altijd een goedhartig en
devoot regeerder geweest. Hij bouwde in
Haiderabad een universiteit, gaf ook een
omroep, een irrigatie, een vliegtuigmaat
schappij, en een rioleringsinstalatie. In de
tweede wereldoorlog gaf hij enorme con
tributies aan de Engelse oorlogskas. Hij
gaf Engeland eens een compleet eskader
Spitfires cadeau.
Als moslem weigerde hij zijn land in te
lijven bij de hindoestaat India, toen Enge
land India onafhankelijkheid gaf en de
staten verdeelde. Hij kon echter niet ver
hinderen dat zijn land door India gean
nexeerd werd. Het waren moeilijke tijden.
In 1947 gooide een hindoe een hand
granaat naar de Nizam, die ongewond
bleef. De menigte wilde de dader lynchen,
maar de Nizam deed zijn best om 's mans
leven te redden.
in de praktijk zou kunnen worden toege
past.
Eisenhower wijst erop, dat, indien de
"V erenigde Staten thans het voorbereidende
werk voor proefnemingen met kernwapens,
evenals de proeven zelf, zouden staken, en
deze pas zouden hervatten nadat een ander
land een waterstofbom tot ontploffing zou
hebben gebracht, „wij tot de ontdekking
zouden kunnen komen dat onze huidige
voorsprong met kernwapens teniet gedaan,
of zelfs in zijn tegendeel zou zijn ver
anderd." Hij voegde hieraan toe, dat de
voorbereidingen voor het tot ontploffing
brengen van een waterstofbom bijna twee
jaar duren. Eisenhower wijst op de her
haaldelijk getoonde bereidheid der Ver
enigde Staten om tot internationale ontwa
pening mits onder deugdelijke waar
borgen te komen, hetgeen ook afschaf
fing der kernwapens en het stopzetten van
alle proefnemingen daarmee, zou inhouden.
De weigering van de Sovjet-Unie, in te
stemmen met dergelijke waarborgen, is de
enige reden, waarom nog geen internatio
nale ontwapeningsovereenkomst kon wor
den bereikt, zo verklaart hij.
„Geen gevaar"
De president zegt voorts dat de „meest
bevoegde geleerden hebben uitgemaakt,
dat het voortzetten van de proefnemingen
met de waterstofbom op de huidige schaal
het mensdom niet in gevaar brengt." Het
voortzetten der proefnemingen heeft vol
gens de verklaring twee belangrijke voor
delen: Ten eerste is de doelmatigheid der
wapens erdoor vergroot, hetgeen gepaard
ging met een vermindering van radio
actieve bijprodukten. De verwachting is,
dat deze vermindering nog zal toenemen.
En ten tweede zijn de Verenigde Staten
door de proefnemingen in staat geweest
kernwapens te vervaardigen, die in de eer
ste plaats als afweermiddelen zijn bedoeld.
De president wijst er op dat alle proef
nemingen met kernwapens radioactieve
bijprodukten, waaronder het gevaarlijke
strontium-90, doen ontstaan, zodat het geen
zin heeft of, zoals sommigen bepleiten, de
proefnemingen met minder krachtige wa
pens te doen houden.
De Sovjet-Unie, aldus Eisenhower, wil
inderdaad tot een verbod van de proef
nemingen met kernwapens komen, maar
zonder veiligheidswaarborgen, toezicht
of inspectie. Ook indien de Verenigde Sta
ten zouden besluiten de proefnemingen
stop te zetten, doch het onderzoekingswerk
op het gebied der kernwapens voort te
zetten, zouden zij ernstig militair nadeel
kunnen lijden.
„Illusies"
Ik heb de twee volgende conclusies ge
trokken, aldus Eisenhower. Ten eerste
moeten wij zolang er geen door deugdelijke
waarborgen omgeven internationale ont
wapeningsovereenkomst tot stand is ge
komen, voortgaan ons sterk te maken op
het gebied der moderne bewapening, en dit
om der wille van ons zelf, voor de zaak van
alle vrije landen en voor het behoud van
de vrede. Ten tweede moeten wij steeds
blijven streven naar een wezenlijke inter
nationale ontwapening, die niet op waan
denkbeelden mag zijn gegrondvest.
Dergelijke illusies kunnen tweeërlei
vorm hebben: Men kan het waandenkbeeld
koesteren, dat kan steunen op niet door
waarborgen omgeven overeenkomsten, en
men kan zich overgeven aan de ijdele
waan, dat het stopzetten der proefnemingen
met kernwapens, zonder dat wij ervan op
de hoogte zijn wat andere landen doen,
vooruitgang, in plaats van gevaar, betekent,
aldus Eisenhower.
De president heeft de wekelijkse pers
conferentie, die hij woensdags houdt,
wegens drukke werkzaaheden, afgelast.
De Democratische kandidaat voor het
presidentschap, Stevenson, heeft op een
massabijeenkomst te New York zijn eis
herhaald, dat de Verenigde Staten het
initiatief nemen tot stopzetting van de
proeven met kernwapens, onder waarbor
gen neergelegd in een internationale over
eenkomst.
alle gezindten hebben hun uiterste best
gedaan en menige jonge verkoper heeft
zich ontpopt als een geboren propagandist,
waarmede de bij uitstek sympathieke actie
een resultaat kan hebben dat de schoolbe
sturen verzoent met het extra-werk, door
onderwijzend personeel en leerlingen aan
de actie besteed.
In dit verband denken wij aan een ge
publiceerde mening van het r.k. episcopaat,
dat zich uitsprak tegen een overdrijving
van het inschakelen der schooljeugd bij in
zamelingsacties. Inderdaad zou het aanbe
veling verdienen, dat de medewerking der
kinderen tot het uiterste beperkt zou wor
den. Doch waarom kan daarbij niet één
strikte koers gevolgd worden op alle scho
len, openbare zowel als bijzondere? De
r.k.-scholen doen bij wijze van uitzonde
ring mee aan het schoolsparen en de post
zegelactie. Zou het geen zin hebben dat een
dergelijke beperkte keus van uitzonde
ringen door alle scholen werd aanvaard?
Wat de bijzondere scholen daarnaast aan
bepaalde religieuze of categorische acties
willen doen, kunnen zij onafhankelijk van
deze algemene regeling zelf bepalen. Doch
een strikte beperking van overkoepelende
acties op alle scholen lijkt toch zeer aan
bevelenswaardig en in het belang van
het onderwijs zelfs noodzakelijk.
Zoals wij reeds berichtten is in de Italiaanse stad Florence hevige beroering ontstaan toen bekend werd dat de
Italiaanse regering had toegestemd in het uitlenen van vijfendertig bekende kunstwerken uit de renaissancetijd.
Hieronder zijn werken van Botticelli en Raphael. Ondanks het feit, dat de schilderijen hoog zijn verzekerd - men
spreekt van vijfentwintig miljoen dollar - en speciale transportvoorzieningen zijn getroffen, zijn de Florentijnse kun
stenaars van mening, dat de kunstwerken moeten blijven waar zij zijn. Op de foto ziet men de vooraanstaande
schilder Pietro Annigoni, een van de leiders van het verzet, die de kunstliefhebbers van Florence toespreekt in het
Paleis voor schone kunsten, terwijl voor de deur demonstranten met spandoeken betogingen houden. De span
doeken zeggen „Verdedig onze kunstwerken". De middelste foto verbeeldt een van de omstreden kunstwerken, de
„gesluierde dame" van Raphael.
v
