Oranjeteam stond voor en achter op
Denen en eindigde met gelijke score
Nederland miste in eerste
helft de kans op een zege
Appel, Notermans en Moulijn
de beste Nederlanders
Van der Kuil de beste speler bij
Nederland B-Denemarken B: 3-0
Nederlandse ploeg
niet naar Spelen?
TELEURSTELLEND RESULTAAT IN KOPENHAGEN
Onsportieve houding van
publiek jegens Landman
Verdienstelijke partij
van RCH'er Kruyer
Bij de foto's
INTERNATIONALE
SPANNING
5
Raak
VERKOUDEN
H VLUG...
V ANTISEPTISCHE
KEEL-PASTILLE
Suf
Gelijkmaker
Rotterdam speelde gelijk
tegen Bondselfta.li 1-1
Scheidsrechter keurde een
geldig doelpunt af
Protest tegen wedstrijd
Amsterdam-Rode Leger
Interlandwedstrijden
voortaan op woensdag?
Meningen na interland
Appel: Deense amateurs
harder dan Franse profs
Belgisch voetbalteam
tegen de Fransen
MAANDAG 5 NOVEMBER 1956
Vijf minuten was de tweede helft van de in het Kopen-
haagse Idraettsparken gespeelde voetbalwedstrijd Dene
markenNederland oud, toen de voortreffelijke Deense
linkshalf Olensen een soloren ondernam en daarbij door
drong tot de rand van het Nederlandse strafschopgebied.
Hij trachtte een schot te lossen, maar het werd een tam
en naar het leek volkomen ongevaarlijk rollertje. Keeper
Landman plofte op de knieën in de modder om de bal te
stoppen, maar via zijn handen huppelde het glibberige
leer een decimeter over de doellijn. Doelpunt! Deze
enorme blunder heeft Nederland de overwinning gekost.
Door Landman's fout kwamen de Denen namelijk op
éénéén. De Denen, die tot op dat moment zo zacht
waren als makke lammetjes, waren plotseling wild
enthousiast. Zij roken winst en ontketenden bikkel
hard spelend een enorm offensief. Aanval op aanval
volgde op het Nederlandse doel. De Oranje-defensie
wankelde. Kuys kon nog net een doelpunt voorkomen
door de bal na een schot van Lundberg met de hand te
stoppen, maar tegen de door de linksbinnen zelf des
kundig genomen strafschop was geen kruid gewassen.
De Denen hadden in zeven luttele minuten de één-nul
achterstand in een twee-één voorsprong omgezet! Op
dat moment was de „Hel van Deurne" vergeleken bij
het in een heksenketel veranderde stadion-van Idraetts
parken nog maar een zwak smeulend vuurtje. De Denen
werden door een toeschouwersmassa belust op de be
slissende goal naar voren gebruld. Maar nu stonden
Van der Hart en de zijnen pal. En toen, een kwartier
later, Lenstra de bal uit een vrije schop mathematisch
zuiver naar Appel plaatste en deze met een ferme hoofd
knik keeper Joergensen passeerde, was het Deense
offensief weer gesmoord. De duizenden hadden zich
bij een gelijk spel neergelegd.
Een draw waardoor het Nederlands elftal een record bereikte. Het is nu in zes
achtereenvolgende uitwedstrijden ongeslagen gebleven! Toch is er geen reden voor
een jubelstemming. Deze ontmoeting had namelijk gewonnen moeten worden. En
dat was mogelijk geweest, indien de ora njeploeg voor de rust, toen zij heer en
meester was, (de Denen mochten in de laatste minuut voor de pauze pas hun eerste
corner nemen) een beter gebruik had gemaakt van de kansen. Dat geweldige Deense
offensief zou bg een drienul achterstand niet gekomen zijn
In de eerste helft waren de Nederlanders
inderdaad oppermachtig. Hun combinaties
sneden met zo'n opvallend gemak door de
Deense defensie, dat zij van de 50.000 man
in het nog niet geheel uitverkochte en
gemoderniseerde stadion regelmatig een
applaus kregen. Zo gaf Abe kort na het
begin van de linkervleugel een voorzet op
maat naar de in de doelmond staande Ap
pel. Deze tikte het leer met het hoofd
geraffineerd voor de voeten van de tot
vlak voor Joergensen gelopen Moulijn,
maar de Deense goalie stopte het schot
met een snelle beenbeweging.
Na 12 minuten was het raak. Moulijn
nam een corner, Appel sloeg de bal met
het hoofd tegen de grond en vandaar
kaatste hg in de bovenhoek (01).
Moulijn en Abe gingen op de linker
vleugel samen op avontuur, maar Joer
gensen dook het schot uit de benedenhoek.
Appel passeerde met een snelle spurt links
back Nielsen. Zijn schot suisde rakelings
langs de onbeschermde linkerhoek van het
döel.
De enorm hard zwoegende Voges liet van
de rechter zijlijn een 1 oogbal los. Joergen
sen sprong gehinderd door Appel onder de
bal door, maar van de paal ketste het leer
terug! Een VogesAppelLenstra combi
natie werd door Moulijn afgerond met een
fel schot. Rechtsback Larsen keerde het
gevaar.
Eindelijk, na veertig minuten, kwamen
de Denen dicht bij het doel. Debutant mid
denvoor Bend Pedersen werd door Lund
berg, Jens Hansen en Jensen in schiet
positie gemanoeuvreerd. Landman keerde
het schot bekwaam. Enkele seconden later
arriveerde Pedersen opnieuw voor de Ne
derlandse keeper. Landman dook de bal
van zijn voeten, maar het leer rolde ver
der. Pedersen kwam op de SHS-er terecht
en probeerde op te krabbelen om de uit
dagend voor de doellijn liggende bal de
beslissende trap te geven, maar hij kwam
niet overeind.
Het Deense publiek meende dat Land
man een overtreding beging en trok ont
zettend van leer. De Zweedse scheids
rechter Andersson gaf echter geen straf
schop en vanaf dat ogenblik had de Ne
derlandse goalie het bij de toeschouwers
advertentie
La de lekkere
gedaan. Iedere actie die hg ondernam
werd door tienduizenden met een woedend
gebrul begroet.
Deze steeds weer oplaaiende woede
uitbarstingen zouden in de wedstrijd een
belangrijke rol gaan spelen. Zij hielden ook
na de rust aan en ondermijnden het moreel
van de Nederlandse doelman. Het is onze
vaste overtuiging, dat Landman, kort na
de hervatting zonder dat verschrikkelijke
geloei die enorme blunder na het tamme
schot van Olensen niet had begaan. Wel
graaide hij de bal na zijn misser met een
snelle beweging achter de doellijn van
daan, maar Andersson wees onverbiddelijk
naar het midden.
Waarna dan het reeds beschreven offen
sief werd ingezet. De Nederlandse ver
dedigers waren het vertrouwen in de doel
man kwijt geraakt, zij durfden zelfs niet
meer op hem terug te spelen. Dat had een
tweede doelpunt tot gevolg. Want Lund
berg was niet tot zijn door Kuys met de
hand gekeerde schot gekomen, indien v. d.
Hart, zoals hij bij De Munck zo vaak doet,
vanuit het centrum met een lange trap
had teruggespeeld. Lundberg's strafschop,
waardoor de Denen de leiding namen, was
absoluut onhoudbaar.
Voor Landman was het leed nog niet
geleden. Hij stopte een door Notermans
van richting veranderd schot van Hansen
op de doellgn, maar kreeg de knie van de
fel doorgelopen Pedersen in het gezicht,
waardoor hg de bal losliet en deze in het
net rolde. Andersson gaf uiteraard een
vrije trap, maar het duurde toch enige
tijd voor Landman, die suf was, zgn taak
weer kon hervatten. Hij moest onmiddel
lijk een scherpe schuiver van J. P. Hansen
uit de benedenhoek slaan.
Het publiek begon u iedere daad van
de Nederlander af te keuren en het moet
arbiter Andersson als onvergeeflijke fout
worden aangerekend, dat hij door de
knieën ging. Het regende volkomen on
nodig vrije schoppen tegen de Neder
landers.
Toch kwamen die bijna tot een doelpunt.
Abe schoot bij een scrimmage in het spe
lerskluwen. De bal sprong terug naar'Vo
ges. Die plaatste naar Bosselaar, maar het
schot van de rechtsbuiten zoefde over
de lat.
De Denen begonnen toen weer aan hun
stormlopen. Dat de Nederlandse defensie
de kluts volkomen kwijt was, bleek wel
uit het feit, dat v. d. Hart plotseling wel
op Landman terugspeelde, maar uitge
rekend op een moment, dat Paul Petersen
een meter van de keeper verwijderd was.
De Deense linksbuiten miste, gehinderd
door Landman, deze unieke gelegenheid
tot scoren, en daarmee was de kans op een
Deense overwinning in rook vervlogen.
In het Spartakasteel is zaterdagmiddag
voor ongeveer negenduizend toeschouwers
de traditionele wedstrijd tussen een Rot
terdams team en een bondselftal om de
Gouden Onafhankelijkheidsbeker met 1
onbeslist gebleven.
Bij de rust leidde de bondsploeg met
1-0. Ofschoon het bondselftal zeker met
meer dan een gelijkspel verdiende zou het
deze wedstrijd gewonnen hebben, indien
de scheidsrechter, de heer Van Leeuwen
seen vergissing zou hebben gemaakt bij het
hervatting namelijk trapte keeper Van der
Wint na een doelschop de bal uit de han
den tot in het strafschopgebied van de
Rotterdammers. Zonder dat iemand de bal
aanraakte, stuitte het leer over de voor zijn
doel opgestelde Sparta-kJper Van Dijk en
belandde vervolgens in het net. Een geldig
doelpunt dus, de heer Van Leeuwen keur
denPetgoals' werden gescoord door Ange-
nent (Fortui) voor het Bondselftal en
Cor vin der Gijp voor het Rotterdams elf
tal.
Want onmiddellijk na deze misser gingen
de Nederlanders er vandoor. Appel stond
op het punt het Deense doelgebied in te
stormen, toen hij door Larsen werden ge
haakt. Abe nam de vrge schop op een
millimeter nauwkeurig. De bal landde op
de haren van de Nederlandse aanvalsleider,
die met de rug schuin naar het doel stond,
hoog van de grond opveerde en de bal met
een machtige hoofdknik in de bovenhoek
stootte. Een schitterend doelpunt, dat pre
cies op tijd kwam, omdat het Deense offen
sief er door werd gestuit.
Bijna had Nederland de overwinning
toch nog gegrepen. Appel was weer eens
door de Deense verdedigingsgordel gebro
ken. Hij schoot hard. Joergensen liet de
bal glippen, Abe rende toe, maar Larsen
keerde op de doellijn het gevaar. En daar
mee was het gelijk spel een feit geworden.
De Vereniging van Ex-Politieke Gevan
genen heeft een telegram gezonden aan de
Kon. Nederlandse Voetbalbond dat als
volgt luidt: „De Nederlandse Vereniging
van Ex-Politieke Gevangenen uit de be
zettingstijd en het Nationaal Comité ter
bestrijding van het Concentratiekampsy
steem vraagt dringend cxm medewerking
om de voetbalwedstrijd, waarbij betrokken
is het elftal van de Rode Ster, een leger-
elftal uit Rusland, niet te laten doorgaan.
Wel doorgaan betekend dat de duizenden
vrijheidsstrijders, die tengevolge van het
Russische verraad en Russische tanks en
bommen gevallen zijn, worden gehoond.
Het vertrouwen in de Nederlandse bevol
king zou er diep door worden geschokt.
Een afschrift van dit telegram is verzon
den aan ir. H. F. Hopster, voorzitter van
de Kon. Ned. Voetbalhond te 's-Hertogen-
bosch. Het betreft hier de wedstrijd tussen
de ploegen van Amsterdam en van het
Rode Leger, die vastgesteld is op 28 no
vember in de hoofdstad. De heer Hopster
deelde desgevraagd mede dat hij de kwes-
spreken na hun terugkeer uit Denemarken,
tie met zijn medebestuursleden zou be-
Kanonnier Appel, rechtshalf Notermans
en linksbuiten Moulijn waren gisteren de
beste spelers in het Nederlands elftal.
Over Appel kunnen we kort zijn. Hij is geen
geweldige technicus, hoewel de Fortuna-
man meer techniek heeft, dan menigeen
vermoedt, maar blijft door zijn robuuste
doorzetten een voortdurend gevaar. Net als
tegen België kwam hij nu weer met twee
doelpunten voor de dag. Wat zou men van
een middenvoor nog meer kunnen verlan
gen?
Notermans"deed het als halfspeler bui
tengewoon goed. Dit manneke was een
groot struikelblok voor de Deense aanval.
Bovendien steunde hij zijn voorhoede op
zeer bekwame wijze. Moulijn gleed: langs
de Deense verdedigers of zij er niet ston
den, dank zij een ongelooflijke techniek.
Zijn voorzetten waren precies op maat. In
dien hij wat beter had geschoten, zou de
Rotterdammer een feilloze partij hebben
gespeeld. Er waren overigens, juist als in
de wedstrijd AntwerpenRotterdam van
enkele weken geleden, buitenlandse jour
nalisten, die hem met Matthews verge
leken. Wie de kleine man verleden week bij
D.O.S.Feijenoord zag falen, weet wel
beter, maar het is wel tekenend voor zijn
prestaties van zondag.
Wat de overige spelers betreft: Landman
deed het keeperswerk voor en na zijn blun
der naar behoren. Maar van een doelman
wordt nu eenmaal gevergd, dat hij geen
blunders maakt! Aanvoerder Wiersma, v. d.
Hart en Kuys maakten slechts fouten in de
periode van het op de blunder volgende
Deense offensief. In de overige speeltijd
waren zij zeker niet slecht.
Klaassens zwoegde weer voor drie. De
Venloer had het met zijn lange lichaams
bouw op het gladde veld niet gemakkelijk.
Vooral toen na de rust de Deense linker
vleugel op rechts ging opereren en hij de
gevaarlijke Deense linksbinnen Hansen
tegen zich kreeg. De V.V.V.-er bleef dud-
iOOOOOOOOOOOOO
8
8
Op de bovenste foto ziet men het eerste i
doelpunt van de Nederlandse aanvals-
8 leider Appel. V.l.n.r. keeper Jörgensen, 1
8 Appel, Ove Hansen en Bastholm Larsen
8
o Daaronder ziet men een foto van de
8 blunder van Landman. De bal is, zoals
8 men kan zien, maar net over de lijn.
De Deense rechtsbuiten Hansen kijkt
8 op de achtergrond toe hoe zijn elftal
8 een doelpunt cadeau krijgt.
Op de foto hieronder kan men zien hoe
Bent Petersen doorloopt op keeper
p Landman, die lichtelijk versuft de strijd I
moet voortzettenNotermans (4) is al I
te hulp gesneld om eventueel assisten-
tie te kunnen verlenen. Alle foto's zijn I
telegrafisch uit Kopenhagen overge-j
bracht.
ooooooooooooooooooooooooocc
delijk de mindere van Notermans, maar
hij was toch zeker niet onvoldoende.
Bosselaar begon vrij zwak, maar werd
gaandeweg beter. Hij kwam met zijn col
lega Moulijn op de linkervleugel tot enkele
geraffineerde combinaties. Voges moest als
rechtsbinnen ook het „schakelwerk" van
zijn collega-binnenspeler en clubgenoot
Lenstra, die nu eenmaal altijd in de top
van de aanval blijft, opknappen. De En-
schedé-er deed' het zeer goed en hij heeft
zich een internationale voetbalcarrière
waardig getoond.
Abe zelf had nóg' kennelijk'Tast van zijn
twee dagen voor de wedstrijd opgelopen
verkoudheid. Hij speelde niet zo briljant
als in vele andere ontmoetingen, maar is
er in Nederland nog een tweede, die bij
voorbeeld een vrije schop, waaruit de ge
lijkmaker werd geboren, zo feilloos zuiver
kan nemen als hij? Bij de Denen kon het
spel van linkshalf Olensen, linksbinnen
Jens P. Hansen en rechtsback Boerge Bast
holm Larsen het meeste bekoren. Debutant
Pedersen, die werd geflankeerd door de
spelers met de meeste interlands Lundberg
(38) en Hansen (21) was geen openbaring.
Trouwens ook Lundberg heeft betere tijden
gekend. Wel was hij tijdens het Deense
offensief de grote tacticus, maar de voet
baldokter komt nu met zijn 38 jaar toch
wel aanzienlijk aan snelheid tekort.
De K.N. V.B.-leiding heeft het plan om
landenwedstrijden voortaan indien mogelijk
op .woensdag te laten spelen. Dit biedt het
voordeel dat de Nederlandse competitie niet
geheel komt stil te liggen door een enkele
interland-wedstrijd.
Appel
„Deze uitslag geeft de verhouding goed
weer. Wij waren in de eerste helft sterker,
zij daarna". Dat waren de woorden van
k.c.-lid Henk Pellikaan, toen hij direct na
de wedstrijd zijn mening over de ontmoe
ting gaf. „De Nederlandse ploeg speelde
heter dan tegen België", zo vervolgde de
oud-international. Ik ben niet ontevreden,
al had ik voor de rust meer goals ver
wacht."
Dat was ook de mening van k.c.-voorzit-
ter Koolboom, die over Notermans, Appel,
Moulijn, Bosselaar en Voges zeer tevreden
was.
De spelers gaven als hun opinie: Appel:
„Laten ze bij mij
nooit meer aankomen
met het verhaaltje,
dat die Denen zulke
makke amateurs zijn!
Zij spelen keihard.
Harder dan ik in de
Franse profcompeti
tie heb meegemaakt.
En zij gingen heus
niet opzij."
Voges kreeg van
dokter Pantekoek 'n
knieverband. Hij had
enkele flinke schram
men op knie en dij.
„Een gevolg van
het harde spel van Olensen", zei de En-
schedeër. „Die Deense linkshalf is een
voortreffelijk speler, maar hij kwam bij
mij wat snelheid tekort en dan krijg je
dergelijke dingen."
Landman: „Ik was van de kaart door dat
misselijke gebrul van het publiek. Daar
door kwam die blunder. En wat heb ik nou
eigenlijk gedaan? Die middenvoor lag op
mij, ik niet op hem. Ik vond die toeschou
wers ongelooflijk onsportief!"
Wiersma: „De scheidsrechter liet zich
door het pubhek beïnvloeden. Heel wat
vrije schoppen tegen ons waren onzin. Die
door Kuys veroorzaakte strafschop heeft
hij ook niet gezien, al was zijn beslissing
natuurlijk juist. Hij keek vragend naar de
grensrechter en toen het publiek loeide
wees hij naar de stip."
Trainer Donnenfeldt: „Nederland heeft
beter, gespeeld dan tegen België,
Notermans: „Voordat Landman half k.o.
ging, schreeuwde het publiek weer om een
strafschop, omdat ik de bal met de hand
gespeeld zou hebben. Dat was niet waar.
Ik kreeg een schot van Hansen in de zij."
Abe Lenstra: „De Denen speelden hard.
Dat kwam onder andere door de scheids
rechter, die de slechtste was die ik in mijn
interlandwedstrijden ooit heb meegemaakt.
Ik heb best kunnen merken dat ik ver
kouden geweest ben. Het ging niet zo goed
als ik wilde."
KNVB-bestuurslid Nijs: „De Nederland
se voorhoede heeft meer blunders gemaakt
aan Landman."
De Deense aanvoerder Lundberg: „De
uitslag is juist. Ik ben erg teleurgesteld
door het spel van onze voorhoede. Die
Appel van jullie is een voortreffelijk mid
denvoor. Hij maakt goed gebruik van zijn
kansen en het is heel moeilijk om hem de
bal te ontnemen."
Het ging zondag in het Idraetsparken te
Kopenhagen, als ik het eens mag uitdruk
ken in de enige Deense woorden die ik
ken, om het to be or not to be van het Ne
derlandse voetbal. Iedereen, die het dit
keer werkelijk uitmuntende ooggetuige-
verslag door Aad van Leeuwen heeft be
luisterd, zal wel tot de slotsom zijn ge
komen, dat het niet zo bi was. De zonen
van Hamlet hebben hun aanhangers een
tragedie bespaard door de Hollandse huur
lingen een gelijk spel af te dwingen. Zou
de uitslag anders zijn geweest, als onze
jongens de tijd hadden gehad Abe Len
stra's boekje met de leer van het leer te
bestuderen? En nu wij toch in de geest
van Hamlet verwijlen: terecht heeft de
kennelijk zeer belezen scheidsrechter de
overtreding door Kuys van diens regel voor
de spelers „doorzaag de lucht niet teveel
met uw hand" met een strafschop bestraft.
Dat het toch op een doelpunt zou zijn uit
gelopen, doet niets af aan deze boeken
wijsheid.
Aad van Leeuwen was als een der wei
nigen voorbeeldig in vorm. Hij sprak zo
als dat een toeziende voogd betaamt: be
gaan met het lot van de pupillen der
keuzecommissie en er voortdurend het
beste van hopend. Toch mag ik misschien
op een merkwaardigheid wijzen. Na twaalf
minuten spelen zei hij, dat Nederland de
leiding nam in deze wedstrijd. Maar het
zou veel verrassender zijn geweest, als
Nederland op dat moment de leiding had
genomen in een andere wedstrijd. Even te
voren had hij trouwens geconstateerd, dat
Moulijn die hoekschop nam, alsof scheids
rechter Andersson het ooit zou hebben
goedgekeurd dat de Feijenoorder zich voor
een andere dan de aangewezen corner
achter de bal had geplaatst. Over de bal
gesproken: Aad van Leeuwen heeft door
zijn herhaald gebruik van aanwijzende
voornaamwoorden in heel wat huiskamers
de verwarrende mening doen postvatten,
dat er in deze vriendschappelijke kracht
meting meer dan één bruin monster werd
geschopt en in de richting van de tegen
stander gedirigeerd.
Overigens geloof ik vandaar dit sobere
commentaar dat de meeste luisteraars
met heviger toegespitste belangstelling
hebben gewacht op berichten van een
ander strijdtoneel, dat door een werkelijke
tegenstander met grof geschut wordt be
heerst en in welke krachtmeting één der
partijen zich niet aan de spelregels houdt.
Commissies van internationale arbiters en
grensrechters bestuderen de protesten we
gens ongeoorloofd aanvallen in welspre
kende machteloosheid. Was het alleen maar
een bewijs van de devaluatie der spor
tiviteit, dat men deze ontmoeting van
vriend en vijand niet anders kan beschrij
ven dan met termen, die men tot voor kort
enkel nog in de voetbalverslagen placht
aan te treffen. Is dit de eerste helft, die
op de rust uitloopt? Of is het de tweede,
waarop het einde volgt? Een nieuw offen
sief is ingezet. Na de voorbarige vreugde
en tegen iedere prognose in hoopt men dat
de vechters voor de vrijheid de overwin
ning uit het vuur zullen slepen. Maar zo'n
bespiegeling, zei Denemarkens prins, maakt
lafaards van ons allen.
Ko Brugbier
In verband met de internationale toe
stand zal het bestuur van het Nederlandse
Olympisch Comité dezer dagen bijeen ko
men en zich beraden over de uitzending
van de Nederlandse ploeg naar de Olym
pische Spelen in Melbourne. Naar bekend
zijn de vier atleten reeds naar Melbourne
vertrokken, maar de reis van het grootste
deel van de ploeg was vastgesteld op zon
dag 10 november.
De voorzitter van het Nederlandsch
Olympisch Comité heeft meegedeeld dat,
nadat het bestuur van dit comité zijn hou
ding zal hebben bepaald over de vraag of
de Nederlandse ploeg aan de Olympische
Spelen moet deelnemen, dinsdagavond een
vergadering van de aangesloten bonden zal
worden gehouden, waar een bestuursvoor
stel over dit vraagstuk zal worden behan
deld. Als gasten voor die vergadering zijn
uitgenodigd de confessionele sportbonden,
die zich telegrafisch over deze aangelegen
heid tot het N.O.C. hebben gewend. Op
pagina 7 kan men de inhoud lezen van dit
telegram.
Als de keuzecommissie van de K.N.V.B.
in de naaste toekomst ooit nog eens ver
legen zou zitten om een rechtsbuiten voor
het nationale team, in de wedstrijd van
het Nederlands B-elftal tegen Denemarken
B meldde er zich een: Van der Kuil. De
Ajaxied speelde een meer dan voortreffe
lijke wedstrijd en kreeg zelfs van het vrij
chauvinistische Utrechtse publiek, dat
alleen maar aandacht leek te hebben voor
de jeugdige Van der Linden van D.O.S.
enkele malen een hartelijk applausje voor
de grote snelheid en de enorme technische
vaardigheid waarmede hij zijn Deense be
lagers passeerde en doelrijpe kansen schiep.
Van der Kuil, die voortreffelijk samen
speelde met de Feijenoorder Schouten, was
de ster van het veld in Utrecht, waar de
Nederlanders hun grotere routine en betere
conditie uiteindelijk uitdrukten in een drie
nul score. En met dat resulatat mochten de
Denen uiteindelijk nog tevreden zijn.
Over het geheel genomen was de wed
strijd tussen beide ploegen zeker geen on
aantrekkelijke. De Nederlanders waren
zoals geschreven technisch beter, doch het
eveneens uit jeugdige spelers samengestel
de Deense elftal bood verwoede tegenstand
en kwam enkele malen vervaarlijk dicht
bij een doelpunt. Doch de Nederlandse
keeper Feyt (Willem II) was in grote
vorm en stond geen goal toe.
Dat de Deense aanvallers niet tot een
doelpunt kwamen mocht verder op reke
ning geschreven worden van spil Van der
Hoek (Feijenoord), die een solide en dege
lijke partij speelde als stopperspil. Weinig
steun kreeg de Rotterdammer van de beide
backs Heerschop (P.S.V.), die wel heel
zwak speelde, en Claus (Helmondia), die
zeer middelmatig was. Kruyver (KFC) her
stelde zich na een uiterst zwak begin aar
dig en Kruyer (R.C.H.) speelde de gehele
wedstrijd een nuttige partij. Het positie
kiezen van de Haarlemmer was dikwijls
zeer goed, doch bij het korte samenspel
van de Deense aanvallers moest hij het
dikwijls afleggen. Zijn afnemen van de bal
evenwel trok enkele keren de aandacht.
In de voorhoede was de midvoorplaats
door Tol (Volendam) onvoldoende bezet.
De Volendammer toonde weinig begrip
voor de bedoelingen van zijn medevoor-
waartsen, die een veel beter spelinzicht aan
de dag legden. De linkervleugel Van der
Linden (D.O.S.)Janssen (Enschedé) was
aanzienlijk minder dan die gevormd werd
door Van der Kuil en Schouten, al moet
gezegd worden dat Van der Linden tot een
meer dan redelijke aanvaller kan uit
groeien.
Zaterdagmiddag had hij bepaald pech
met zijn schoten, vooral in de tweede helft.
Opvallend was echter het slechte moreel
van deze jeugdige knaap, die perioden had
dat hij na enig misbegrip voor zijn be
delingen met een verongelijkt gezicht
over het veld liep en geen enkele poging
in het werk stelde alsnog zijn opbouwend
werk in de aanval te doen.
Bij rust stond het al vrijwel vast dat het
Nederlandse team de wedstrijd zou win
nen. In de 22ste minuut scoorde Schouten
een zeer fraai doelpunt, nadat de Denen
geruime tijd een overwicht hadden gehad
en vlak voor rust vergrootte Tol die voor
sprong, toen hij de bal van dichtbij in een
leeg doel kon sohieten, nadat Van der Lin
den het voorbereidende werk had gedaan.
Na de hervatting waren de Nederlanders
vrijwel steeds sterker. Schouten bracht met
een zeer fraaie kopbal uit een voorzet van
Janssen in de vierde minuut al de stand
op drie-nul, waarna de Nederlanders nog
wel enkele malen dicht bij een goal kwa
men en die ook wel verdienden maar
er niet meer in slaagden de Deense achter
hoede afdoende te verschalken.
Van der Kuil
Het Belgische voetbalelftal, dat zondag
11 november in Parijs tegen Frankrijk zal
speen, is als volgt samengesteld:
doel: Dresen (Lierse S.K.); achter: Diricx
(Union St. Gilloise) en Van Brandt (Lierse
S.K.); midden: Mees (Antwerp.), Van
Kerkhoven (Daring) en Van Herpe (Gan-
toise); voor Jurion (Anderlecht), Van der
Wilt (Anderlecht), Willems (Gantoise),
Houf (Standard Luik) en N.N.
Reserves: Gernaey (Oostende), Dries
(Berchem Sport), Hanon (Anderlecht), en
Van de Weyer (Union St. Gilloise).
