Akkoord over publikatie van
oud-christelijke handschriften
Gramofoonplaten
van den Berg
Ingrijpen in Midden-Oosten
brengt magere jaren terug
Oliepijpleidingen door Europa
Evangelie der Waarheiden Woorden van Jezus
Beperking van autorijden is nog
maar begin van inkrimpingen
Een welkom
geschenk
JUanta
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1956
ONGERECH TV AA R DIG DE
SENS A TIE IN DE
ANGELSAKSISCHE PERS
Wat werd bereikt?
NAVO-beroep op Amerika
om olie te leveren aan
Europa
Economische samenwerking
is een dwingende eis
De woorden van Jezus
De Jung Codex
Nederlands aandeel
V.S. wensen geen bekeerde
Hongaarse communisten
Frankrijk voor de consequenties
A. v. d. BOGAARD
Tegenvaller
Speciaalzaak in
Eisenhower ontving Habib
Bourguiba van Tunesië
99
Een bijeenkomst
van de internatio
nale groep geleer
den. Van rechts
naar links profes
sor dr. G. Quispel
uit Utrecht, de di
recteur van het
Koptisch Museum
ir. Pahor Labib en
professor dr. H.
Ch. Puech.
Op 27 oktober stond er pas in een toonaangevende
Egyptische courant een reportage over de werkzaam
heden van het internationale comité, dat met de bestu
dering en de uitgave van de in Egypte gevonden oude
geschriften is belast: de namen der Franse leden van
het comité werden in deze reportage niet genoemd.
Het comité was al op 29 september met zijn werkzaam
heden begonnen. Onmiddellijk daarop verspreidden
couranten uit alle landen, voornamelijk echter Britse en
Amerikaanse, opzienbarende berichten over de vondst
van dertien codices, 48 geschriften uit de eerste eeuwen
onzer jaartelling, waaronder het zogenaamde „Evan
gelie der Waarheid" van Valentinus 150) en twintig
pagina's „Woorden van Jezus". Men zou denken, dat
de Egyptische regering op dat ogenblik bij deze publi
citeit alle belang had en er ook tegenover het eigen
volk de nadruk op zou willen leggen, dat men tot de
internationale samenwerking bereid was, wanneer het
Egyptische eigendom van deze geschriften maar werd
erkend. Toch zweeg de Egyptische pers welsprekend,
en niemand betwijfelde, dat zij een wenk van hoger
hand had ontvangen om over deze vondst niets te
publiceren. Toen de couranten eindelijk spraken, wer
den de Fransen niet genoemd. Dit toont aan, hoe de
spanningen in de grote politiek weerspiegeld werden
in de kleine kring van dit wetenschappelijk comité en
hoe delicaat onze positie was. Het is voor mij pijnlijk
op dit ogenblik over de onhandigheden der Fransen en
de gevoeligheden der Egyptenaren te schrijven. Ik
zwijg er liever over. Des te meer wekt het voldoening,
dat onze besprekingen uiteindelijk tot resultaten heb
ben geleid, die voor ieder bevredigend waren.
In de eerste plaats is komen vast te staan dat het Kop
tisch Museum de rechtmatige eigenaar van twaalf der
dertien codicies is en het recht heeft deze te publiceren.
Te voren werd daarover nog geprocedeerd en dat is de
reden, waarom deze geschriften, die al in 1946 gevonden
werden, sindsdien in een koffer onder zegel zaten. De weg
is nu vrij voor publikatie.
Niemand durft op dit ogenblik aan bepaalde Franse
onderzoekers te vragen met welk recht zij reeds jaren ge
leden van deze geschriften foto's maakten, ze bestudeer
den en er over publiceerden. Men is geneigd, dat alles te
vergeven. Maar de foto's moeten terugkomen, omdat de
handschriften in de koffer nog al geleden hebben en de
foto's allerlei kunnen bevatten, wat sindsdien verdwenen
is. Uit aller naam werd de Franse onderzoeker J. Doresse
verzocht, zijn belofte gestand te doen en de fotografieën en
afschriften te doen toekomen aan de leden
van het comité.
Tevens werd besloten, dat van nu af aan
ieder lid van het comité het recht heeft
boeken en artikelen te schrijven over deze
geschriften, zelfs als ze nog niet gepubli
ceerd mochten zijn. Dat wil zeggen, dat
deze geschriften toegankelijk zijn voor het
wetenschappelijk onderzoek van allen.
Want wij mogen vertalingen van de teksten
en studies daarover publiceren nog voor de
definitieve uitgave. Ik kan u dus het een
en ander meedelen uit twee der belang
rijkste geschriften.
De voorgevel van het Koptisch Museum te Cairo, waar het internatio
nale comité belast met de uitgave van de handschriften van Nag-
Hamadi, zijn vergadering hield.
(Van een bijzondere medewerker)
PARIJS, woensdag. Na anderhalve
dag van inleidend overleg zijn in Parijs
de eerste politieke schermutselingen ge
leverd in de conferentie van parlements
leden uit de vijftien landen van het Noord-
Atlantisch pact. Ofschoon het eigenlijke
politieke debat nog moet beginnen was
er tijdens de discussies van dinsdag al
een passage in het (economische) debat,
die duidelijk maakte hoe nuttig het is dat
parlementsleden van de Verenigde Staten
en de Europese landen elkaar ontmoeten
om hun problemen te bespreken. Het was
de Nederlandse afgevaardigde, de heer
Blaisse, die de knuppel in het hoenderhok
gooide door te wijzen op het grote militaire
belang van een permanente olievoorziening
voor West-Europa. Met een duidelijke
wenk aan het adres van de Amerikanen
zei de heer Blaisse, dat de landen van het
Noord-Atlantisch pact al hun oliereserves
moesten samenvoegjn. De Fransman Bon-
nefous viel onze landgenoot bij; de econo
mische samenwerking tussen de landen
van het Noord-Atlantisch pact, aldus Bon-
nefous, is een kwestie van leven en dood 1
en het dollartekort is een tragische zaak.
Europa loopt gevaar te worden verlamd
door een gebrek aan olie. Binnen de
Noord-Atlantische gemeenschap zijn er
evenwel ruime mogelijkheden om de moei
lijkheden op te lossen. Helaas, zo ging de
heer Bonnefous verder, is dit onder de
huidige omstandigheden een politiek pro
bleem. Maar als het daarbii blijft zal de
werkeloosheid die door het oliegebrek
Europa bedreigt tenslotte een zaak worden,
waarmee men ongewild de Russen in de
kaart speelt. De heer Bonnefous liet er
geen twijfel over bestaan, dat Europa niet
in een staat v~.n afhankelijkheid van de
Verenigde Staten zou willen blijven. De
Amerikanen hebben er tot nu toe vrijwel
het zwijgen toegedaan. Als z echter alleen
al een indruk van de Europese parlemen
taire opinie mee naar huis nemen, is al
veel gewonnen. De Europese opinie, in
Noord-Atlantisch verband, begint nu heel
1; rgzaam vorm te krijgen.
Het eerste gedeelte van deze conferentie
is heen gegaan met een reeks algemene
verklaringen, een aftasten van eikaars
denkbeelden om te zien waar men met dit
Noord-Atlantisch foru.n eigenlijk heen kan,
op zich reeds een zaak, waarover men
het nog niet eers is. Wat wil deze confe
rentie eigenlijk? Moet zij het karakter
krijgen van een echte Noord-Atlantische
Assemblée in de geest van de Assemblée
van de Raad van Europa, waarbij dan de
raadgevende kwaliteiten van de parlemen
tariërs ten nutte zouden komen aan de
raad van ministers van het Noord-Atlan
tisch pact?
Talrijke opinies
In de internationale pers hebben mislei
dende berichten over De woorden van Je
zus gestaan. Er was, zo zei men, een vijfde
evangelie gevonden, geschreven door de
apostel Thomas, dat louter echte woorden
van Jezus bevatte. Wij hebben dit in de
„Londense Times" met grote nadruk kun
nen weerspreken. Inderdaad begint dit ge
schrift, het zogenaamde „Evangelie van
Thomas" aldus: „Dit zijn de verborgen
woorden, die Jezus de levende gesproken
heeft en Didymus Judas Thomas opge
schreven heeft". Daarna volgen een twin
tig bladzijden met spreuken, die bijna alle
beginnen met de woorden: Jezus zeide".
Maar een critisch onderzoeker zegt dat
niets. Naar onze mening is deze verzame
ling van spreuken omstreeks 130 op schrift
gesteld, toen de apostel Thomas al lang ge
storven was, door iemand, die naar alle
waarschijnlijkheid de vier evangeliën ken
de, en daarnaast over andere, verloren
bronnen beschikte. Er kan geen sprake van
zijn, dat alle spreuken, die beginnen met:
„Jezus zeide", daarom echt zijn. Het is te
betreuren, dat zelfs een achtenswaardig
blad als de „New York Times" zich door de
sensationele humbug der Angelsaksische
journalisten heeft laten meeslepen. Het
strekt de Nederlandse pers tot eer, dat zij
in april kon mededelen, wat voor de bui
tenlandse pers in oktober een opzienbaren
de primeur was; bovendien was haar be
richtgeving wetenschappelijk verantwoord.
Maar ook zonder de opsmuk der sensatie
zijn de „Woorden van Jezus" belangwek
kend genoeg en het is de vraag, of er wel
ooit in de laatste eeuwen een geschrift is
ontdekt, dat zo belangrijk is. Want er staan
in deze verzameling van spreuken verschil
lende „woorden" en gelijkenissen, die vol
komen onbekend zijn, aan Jezus worden
toegeschreven en, ik weet wat ik zeg, zeer
we' echt zouden kunnen zijn. Men oordele
zelf:
„En hij zeide: de mens gelijkt op een
slimme visser, die zijn net in zee werpt,
hij trekt het op uit de zee vol kleine
Een van de schatten uit het Koptisch Museum te Cairo: het vermaarde
fresco uit het klooster Bawit.
vissen. Onder hen vindt hij een grote,
goede vis, die slimme visserman; hij
werpt de kleine vissen alle weg in zee
en houdt de grote vis, zonder hartzeer.
Die oren heeft om te horen, die hore".
Dat is een taal, die iedereen verstaat,
want iedereen heeft wel eens gevist. Maar
tiële in ieder mensenleven, de opdracht
het bevat een aanduiding van het essen-
alles „weg te werpen" voor het Koninkrijk
Gods, omdat alles „toegeworpen" wordt, als
de gerechtigheid van het Koninkrijk Gods
gevonden is. Zijn deze woorden wellicht af
komstig van dat goddelijk genie der een
voud, dat ons de eenvoud Gods open
baarde?
De „Woorden van Jezus" zullen zo spoe
dig mogelijk verschijnen in een speciale
uitgave, verzorgd door twee Egyptische ge
leerden, professor H.-Ch. Puech en mijzelf.
Een groot gedeelte van mijn tijd werd be-
steed aan een kruiswoordpuzzle: de samen
voeging van de stukken en brokken, die de
ontbrekende bladzijden van de Jung Codex
voorstelden. Dit geduldwerkje is gelukt en
we mogen zeggen, dat de Jung Codex die
ongeveer 140 pagina's heeft, nu zo goed als
volledig is.
Deze Codex kon tot dusver niet uitgege
ven worden, omdat een gedeelte in Zürich
en een ander gedeelte in Cairo lag. Dat
euvel is verholpen.
F#t zal waarschijnlijk niet zo tot de ver
beelding van het publiek spreken, wan
neer het verneemt, dat op die manier de
eerste theologische verhandeling in grote
stijl voor de dag is gekomen; de zogenaam
de „Verhandeling over de Drie Naturen",
waarschijnlijk van Ileraeleon 160).
Maar voor de vakman heeft het zijn bij
zondere bekoring bij stukjes en beetjes
een tekst te zien ontstaan, waarvan de
kerkvaders der tweede eeuw ons al uittrek
sels geven. Sinds Erasmus van Rotterdam
hebben voortreffelijke onderzoekers ge
poogd vast te stellen, wat die mensen toch
wel hebben geleerd, welke door de katho
lieke kerkvaders zo fel werden bestreden:
het is een voorrecht van onze tijd, dat wij
deze bronnen thans kennen mogen, beter
dan de kerkvaders zelf. Het is mogelijk
vast te stellen, in hoeverre de kerkvaders
de opvattingen van hun tegenstanders juist
hebben weergegeven en of zij die tegen
standers wel begrepen.
Maar liever dan u te vermoeien met be
schouwingen, geef ik u nog een aanhaling
uit het befaamde „Evangelie der Waar
heid", een gloedvolle toespraak, die de be
gaafde Valentinus omstreeks 150 of nog iets
vroeger in Rome heeft gehouden. Wanneer
wij een bladzijde uit Zürich verbinden
met een bladzijde uit Cairo, lezen wij het
volgende:
„Spreekt van de waarheid tot hen, die
haar zoeken, en van de kennis tot hen,
die in hun dwaling gezondigd hebben.
Bevestigt de voet van hen, die uitgegle
den zijn en reikt uw handen aan hen,
die ziek zijn, voedt hen, die hongeren en
geeft rust aan hen, die lijden, richt hen
op, die willen opstaan en wekt hen, die
slapen".
Er staan in dit werk nog andere passa
ges, die aantonen, hoe geestdriftig en wel
sprekend deze Valentinus was. Men vraagt
ons altijd, of de vondst van handschriften
in Egypte even belangrijk is als de ontdek
king van de rollen aan de Dode Zee. Wij
zijn al blij, wanneer het publiek de twee
vondsten niet verwart. Maar ook mag ge
zegd worden, dat sommige der Egyptische
geschriften zich van de Joodse rollen on
derscheiden door hun uitnemende schoon
heid en litteraire volmaaktheid.
Het internationale Comité in Cairo be
sloot een Nederlandse uitgever aan te zoe
ken om de uitgave van alle dertien Egypti
sche codices te verzorgen. Een aantal Ne
derlandse onderzoekers uit Utrecht en Lei
den zal aan de bestudering deelnemen. Dat
is dan de beloning voor het initiatief van
een aantal leden der Koninklijke Academie,
dat zich op 21 juli 1954 zich tot de over
heid richtte met de vraag, „of niet wellicht
van Nederlandse zijde stappen gedaan zou
den kunnen worden, die de uitgave zouden
kunnen bevorderen en verhaasten". Men
moet erkennen, dat deze stappen de diplo
matieke activiteit, die er op gevolgd is, de
publikatie der Egyptische handschriften
heeft bevorderd en tot de verheugende re
sultaten heeft geleid, welke hier boven
konden worden vermeld.
G. QUISPEL
Talrijke opinies zijn over deze zaak ten
beste gegeven. Penningmeester Sir Walter
Elliot wilde de begroting met een derde
verhogen om beter uit de voeten te kun
nen. Duitser Furler wilde de conferen
tie tweemaal per jaar laten vergaderen,
tegelijk met de NAVO-raad. De verge-
liiking met de Assemblée van de raad
van Europa werd getrokken door de Brit
Freitas, die kennelijk van de conferentie
als instituut meer wilde maken, dan het
nu is.
Maar daartegen rezen bezwaren. De
Fransman Schneiter zei niet nog meer
Assemblées te wensen dan er in Europa
reeds bestaan. Bezwaren wareer ook
van Portugese, Noorse en Turkse afgevaar
digden, waarbij de rede van de Noorse
afgevaardigde uit toon viel door haar
volstrekt afwijzende strekking. Afgezien
daarvan is er toch in het debat voldoende
reden gegeven om het in de besloten kring
van het „Standing Committee" door te
nemen. In het Standing Committee zijn
alle delegaties vertegenwoordigd. Het is
niet te gewaagd te voorspellen dat ook
daar geen eenstemmigheid zal heersen over
wat in de toekomst uit deze conferenties
van parlementsleden van de landen van
het Atlantisch pact moet groeien.
WENEN (United Press) Het Ameri
kaanse consulaat in Wenen heeft verklaard,
dat de 26-jarige vrijheidsstrijder Deszoe
Farkas, die volgens ooggetuigen in. Gyoer
tegen de communisten heeft gevochten,
tengevolge van de Mc Carran-wet niet naar
de Verenigde Staten kan emigreren omdat
de man zonder aandrang verklaarde drie
jaar lang een lidmaatschapskaart van de
Hongaarse communistische partij te heb
ben bezeten. Het rooms-katholieke Ameri
kaanse welzijns-comité had zich bereid
verklaard de verantwoordelijkheid voor
hem en zijn houding in Amerika op zich
te nemen.
Volgens de McCarran-wet kan een immi
grant slechts tot Amerika worden toegela
ten als hij bewijzen kan de laatste vijf jaar
geen communist te zijn geweest of nog lie
ver vijf jaar lang anti-communistische
activiteit te hebben ontplooid.
Het Amerikaanse consulaat in Wenen
wordt bestormd door honderden Hongaar
se vluchtelingen die een Amerikaans nood-
visum willen bewachtigen. De Amerikaan
se consul wordt bijgestaan door een twaalf
tal consuls en assistent-consuls uit West-
Duitsland en Italië, die voor deze gelegen
heid naar Wenen zijn gekomen. De medi
sche keuring, een vereiste voor het visum,
ging zo snel dat op een bepaald ogenblik
het doorlichtingsapparaat defect raakte.
(Van onze correspondent in Parijs)
De Fransen hebben voorlopig hun laatste „vrije weekend" gehad. Van aanstaande
zaterdag af zal het weliswaar nog niet officieel verboden zijn tijdens het weekeinde
de zo zeer geliefde auto-uitstapjes te maken de meeste Fransen gebruiken hun
wagens vooral op zondag maar de pompen zullen dan zaterdagmiddag voor acht
enveertig uur worden gesloten, en heel ver zal men dan dus niet meer kunnen komen,
te meer niet omdat de grenzen van het departement van inwoning tóch al niet mogen
worden overschreden. Maar ook deze verscherpte maatregel is nog maar één stapje
verder op de weg naar een algemene versobering en vóór het einde van het jaar zal
zeker de volledige benzine-distributie officieel worden afgekondigd. Vermoedelijk
zullen alle automobilisten dan niet meer dan dertig liter per maand krijgen toege
wezen, met een correctie naar boven voor hen, die beroepshalve veel op de weg
moeten zijn als handelsreizigers, dokters, journalisten en nog enkele andere catego
rieën. De klok zal dan acht jaar zijn teruggezet en hoe lang de wijzers daar zullen
blijven staan, valt nog door niemand met stelligheid te voorspellen.
ADVERTENTIE
is een
SCHEERAPPARAAT - STRIJKBOUT
KEUKENUITZET - RIJWIELLAMP
INFRAPHILLAMP - WRINGER
WASMACHINE - RIJWIEL of RADIO
Komt eens kijken bij
Floresstraat 15 - Haarlem - Tel. 16548
Betaling in overleg.
Daarentegen is het wel weer zeker, dat
de rij-beperking nog maar één zij het
dan ook spectaculair aspect vormt van
de uiterst benarde situatie waarin de Suez-
crisis en de stormloop tegen Nasser Frank
rijk (en de rest van Europa) heeft gebracht.
De benzine-reductie (van minstens dertig
percent) drukt natuurlijk direct en zwaar
op de auto-industrie en -handel, maar ook
de (gemotoriseerde) landbouw en tal van
andere takken van bestaan, zullen er de
onmiddellijke weerslag van ondervinden.
Het is nog maar één'kwart van de petro-
leumvoorraad, die door de auto's pleegt te
worden opgestookt, en men houdt dan ook
al ernstig rekening met de noodzaak het
produktietempo ingrijpend af te remmen en
zelfs verscheidene fabrieken te laten slui
ten In de gunstigste mogelijkheid, dat
Amerika zich zou laten vermurwen Europa
in het benzinetekort bij te springen, zal het
oude peil zeker nog niet kunnen worden
bereikt, en bovendien de prijs verhoogd
moeten worden. En door een verhoging van
de kosten van de „basisenergie" zullen
indirect weer alle prijzen moeten stijgen.
Het is dan ook niet overdreven te vrezen
dat overal Frankrijk heel zware dagen te
wachten staan.
Verhoogde prijzen zullen loonacties en
sociale agitaties ten gevolge hebben, die op
hun beurt met een wassende werkloos
heid en de teruggekeerde zwarte handel
de inflatie krachtig zullen bevorderen en
de wankele positie van de franc opnieuw
en fataal bedreigen. En dan zijn er nog de
niet minder bedenkelijke psychologi
sche consequenties. Reeds nu zijn tal van
huisvrouwen, naar het voorbeeld van de
automobilisten, mateloos aan het hamsteren
geslagen en in vele Parijse winkels is al
geen suiker meer te krijgen.
Suiker is er in Frankrijk gelukkig meer
dan genoeg, maar zelfs door een ongemoti
veerde angstpsychose kunnen grote onhei
len worden aangericht.
Toen Engeland en Frankrijk onlangs be
sloten met de wapens te trachten Nasser op
de knieën te dwingen, spraken we van een
hoogst riskant dobbelspel, waarvan alleen
de uitkomst het initiatief niet moreel,
ADVERTENTIE
ZIJLSTRAAT 87 - HAARLEM - TEL. 11110
De olieleiding van Wilhelmshaven naar Keu
len zal in het voorjaar van 1959 in gebruik wor
den genomen. Bij de ondernemingen die bij de
olieleiding van Wilhelmshaven betrokken zijn
ontbreekt de Shell en dit richt de aandacht op
het feit dat er nog andere plannen in studie zijn
voor een transeuropees net van .olieleidingen.
Voor de studie en de ontwikkeling van Europese
pijpleidingen is in september een maatschappij
opgericht de „Sappeur" n.v. In het kapitaal
wordt deelgenomen door de Bataafse Petroleum
Mij en de Nederlandse Internationale Industrie-
en Handel Mij. De oprichting van „Sappeur" kan
worden gezien als een voortzetting van de over
wegingen rond de plannen van de Shell. In deze
plannen heeft Rotterdam een plaats in de aan
sluiting van Pernis op een olieleiding uit het
gebied van de Middellandse Zee.
Beginnend in Marseille zou de olieleiding, met
circa 75 cm doorsnede, eindigen in de Benelux-
landen. Pernis zou dus via de olieleiding be
voorraad kunnen worden. Mocht er olie uit
Amerika worden aangevoerd dan zouden Ant
werpen en Rotterdam als „invoerpunten" kun
nen worden gebruikt. De kosten voor dit Euro
pese olienet worden geschat op een miljard gul
den. Dit olieplan van de Shell voorziet in af
takkingen naar Parijs en Straatsburg. De los
sing van olie in Marseille in plaats van te Rot
terdam zou een verkorting van de zeereis voor
de tankschepen betekenen van circa 3000 km. Rekening houdende met de terug
reis van de tankschepen naar het Midden-Oosten kan men deze afstand bijna ver
dubbelen. De capaciteit van de leiding zou dertig miljoen ton olie per jaar bedragen.
Voor de olie uit de Perzische Golf zou deze buisleiding een besparing aan vracht
prijzen betekenen van ongeveer een vijfde.
Naast dit plan bestaat er nog een ander dat uitgaat van Franse en Duitse oliemaat
schappijen. Het zou een leiding omvatten van L'Avera naar Straatsburg met moge
lijke doortrekking naar Keulen. Als eerste doel voorziet dit Frans-Duitse plan in de
olietoevoer naar een raffinaderij te Straatsburg.
maar wel politiek al of niet zou kunnen
rechtvaardigen.
Met Eden en Mollet kan men ook nü nog
van oordeel blijven dat de provocaties van
Nasser èn van Moskou een energiek
antwoord van de kant van Engeland en
Frankrijk dringend nodig maakten. Maar
die energie ontsloeg daarom Londen en
Parijs ook weer niet van de absolute plicht
alle consequenties van een militaire inval
ter dege te overwegen en zo mogelijk op te
vangen.
En in dat licht moet men zich nu toch
Wel afvragen of die voorbereiding waar
voor men niettemin ruimschoots tijd had
uitgetrokken niet bijzonder veel te wen
sen heeft overgelaten. Ten eerste is de
houding van Washington, dat de Arabieren,
en dus ook Nasser, per se te vriend wil
houden, voor Engeland en Frankrijk een
bittere teleurstelling geworden. En in de
tweede plaats heeft men blijkbaar ten on
rechte gerekend op een Amerikaanse bij
stand in benzine, die voorlopig echter nog
wel hoogst problematisch blijft.
Integendeel ziet het er eerder naar uit
dat Amerika zijn economische kracht
tracht uit te buiten om Engeland en Frank
rijk tot een politieke capitulatie te dwin
gen, die voor Nasser een nieuwe diploma
tieke zege van de hoogste orde zou be
tekenen. Briljant is deze politiek-economi-
sche-militaire operatie, die halverwege ge
staakt moest worden, van Engeland en
Frankrijk dus bepaald niet te noemen.
De gevolgen van deze mislukking hebben
het zelfvertrouwen van de Franse premier
Guy Mollet echter, voor 't oog, geenszins
aangetast. Als een indrukwekkend staats
man heeft hij zich bepaald niet doen ken
nen. Misschien wel als een vernuftig
zij het zeer overmoedig en onverantwoor
delijk politicus. In het Franse parlement
zitten de socialisten van Mollet nog altijd,
op de wip en zonder hun medewerking is
er geen enkele regering te formeren. En
bovendien zijn de rechtse partijen dan nog
altijd bijzonder ingenomen met het feit dat
een „linkse regering" in Algerije nu een
politiek bedrijft die ze zelf nooit zouden
durven Uitvoeren. Mollet zit, tot nader or
der. dus nog altijd stevig in het regerings
zadel.
Maar de Fransen worden iedere dag
sterker door het beklemmend gevoel be
kropen, na een periode van betrekkelijke
welstand, nu opnieuw de magere jaren
tegemoet te gaan
ADVERTENTIE
Planohplptding van Wilhplmstevpn naar
Kpulpfi (Esso)
Plan oliplpiding Shell
Plan olieleidmg Pranse en DuiIsp maal-
schapcijen
KRUISWEG 53
luxe artikelen en bijouterieën
U parkeert er ook makkelijker.
WASHINGTON (AFP) Premier Bour
guiba van Tunesië heeft woensdag met
president Eisenhower „alle kwesties, die
de vrede zowel in het Midden-Oosten als
in Noord-Afrika in gevaar brengen" be
sproken.
Bourguiba heeft te New York tegenover
vertegenwoordigers van de buitenlandse
pers verklaard uiterst tevreden te zijn over
de huidige betrekkingen tussen zijn land
en Frankrijk. Bourguiba betoogde dat Tu
nesië wel taalkundige, historische en gods
dienstige banden heeft met de Arabische
landen, maar dat er geen kwestie is van
eensgezindheid in politiek inzicht bijvoor
beeld tussen Tunesië en Egypte of Syrië.
„Onze politiek", zo zei Bourguiba, „houdt
rekening met een complex van aardrijks
kundige, maatschappelijke en economische
voorwaarden: zij is gegrond op onze bij
zondere belangen, die geen sterke gelijke
nis vertonen met die van andere Arrbisehe
landen".
