Tartanruiten zijn erg populair
Schepper in schoenen:
bottier André Perugia
//e? conflict
in de P.E.N.
Wel negenhonderd variaties
Gasteria 's
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
11
A
UW HAAR IS UW KROON
MAISON C. J. OERLEMANS
Aardgas voor Amsterdam
Examens
Herkenningsteken
Officiële tartan
Hamsteren in België
Heeft U plannen voor een wringer?
want Erres wringers zijn
Erres wringers
zijn verkrijgbaar in een
grote en kleine uitvoering,
prijs vanaf f. 68.-
DONDERDAG 2 9 NOVEMBER 1956
y-T R.S. Stokvis
Naar aanleiding van het hoofdartikel
„Geen heksenjacht!", in ons blad van zater
dag 24 november heeft de heer H. G. Can-
negieter, „als de enige van de tien P.E.N.-
leden in Haarlem en omstreken, die uit het
P.E.N.-centrum voor Nederland is getre
den," ons het volgende verweerschrift ge
zonden:
Het heeft mij bedroefd, dat de hoofd
redacteur de geste van de omstreeks ne
gentig respectabele mensen, die hun lid
maatschap van de P.E.N, hebben opgezegd,
als een begin beschouwt van een „cam
pagne van verdenking en verdachtmaking
tegen ieder, die zij als communist menen
te mogen beschouwen" en dat hij deze
demonstratie signaleert in samenhang met
„MacCarthy's heksenjacht".
Wanneer 90 van de 250 leden ener idea
listische vereniging uittreden en tot deze
leden zowel „bezadigde" ouderen als de
jongsten onder de „experimentelen" be
horen, - wanneer men weet, dat deze
auteurs van diverse pluimage allen het lid
maatschap van de P.E.N. als een onder
scheiding en als een onderlinge geestesband
hebben gewaardeerd en dat zij het verlies
van dit lidmaatschap als een offer betreu
ren, - dan moet men toch wel het vermoe
den krijgen, dat achter dit uittreden iets
meer zit dan een voor verantwoordelijke
intellectuelen onwaardige rel.
De oppositie richtte zich juist tegen een
vage formule als cle thans aangenomen
motie, omdat zij zich wilde vrijwaren tegen
ongegronde uitbanningen. Zij heeft ge
vraagd om een concreet kenteken en vond
dit in het lidmaatschap van de Communis
tische Partij of van haar mantelorganisa
ties. Het is deze partij, die zich solidair
verklaart met hetgeen Sovjet-Rusland in
Hongarije en elders verricht.
Het is het enige kenteken, waarover men
beschikt. „Afschuw van de gruwelen in
Hongarije"? Wij hebben in de bewuste ver
gadering sprekers krokodillentranen zien
huilen om wat er in Hongarije geschiedt,
maar zij onthielden zich ervan, deze ge
beurtenissen toe te schrijven aan Sovjet-
Rusland. Zijn het niet de „fascistische-
kapitalistische benden" geweest, die dit
beulswerk noodzakelijk maakten? Het is nu
eenmaal zo, dat de met Sovjet-Rusland
sympathiserende of coquetterende commu
nisten evenals indertijd onze nazi's aan alle
woorden en begrippen een andere inhoud
geven dan in de normale mensengemeen
schap daaraan gehecht wordt. Hierdoor
kunnen zij alles beweren wat zij maar wil
len; zij noemen zwart wat wij wit noemen
en omgekeerd.
Hierdoor heeft een persoonlijke verkla
ring geen zin. De communist of nazi blijft
rustig zitten waar hij is binnengedrongen
om daar zijn demonisch werk te kunnen
voortzetten. In deze demonie van de „Um-
wertung aller Werte" ligt juist het gevaar
van dit soort mensen. Eerst als men ze hun
lidmaatschapskaart van de C.P.N. uit de
zak haalt, heeft men de slang bij de staart!
Is het nu ondemocratisch om communis
ten te royeren uit een centrum, welks
Handvest dwars tegen de ideologie van het
Russische communisme en deszelfs kwade
pi^btijken ingaat? Men heeft toch het
recht, van medeleden te eisen, dat ze de
regels van het spel erkennen en meespelen?
Dit heeft men indertijd van de nazi's ge-
eist; waarom zou men zachtzinniger optre
den tegen hen, die de democratie alleen
kennen en toepassen in haar tegenpool, de
„volksdemocratie" der dictatuur?
Moet de democratie zo ver gaan, dat men
in een uiteraard met spanning geladen bij
eenkomst als de bewuste vergadering van
de P.E.N. een spreker rustig een betoog
laat voorlezen, dat zó als hoofdartikel in
De Waarheid kon worden afgedrukt? Is
men, zoals de heer Koster het uitdrukt,
op het aanhoren van dit betoog „kwaad
weggelopen"? Wij waren niet „kwaad",
maar men loopt toch ook weg uit een kerk,
wanneer daar van de preekstoel af zou
worden gevloekt en godslasterlijke taal
werd uitgeslagen?
Op het voorlaatste P.E.N.-congres heb ik
het volgende beleefd, dat ter illustratie kan
dienen van onze bezwaren. Een Estlands
auteur, met wie ik in gesprek kwam, vroeg
mij naar het werk der jongste generatie
Nederlandse dichters. Ik zei hem, dat ik
daarvan niet voldoende op de hoogte was.
Maar ik zou hem iemand toesturen, die in
deze bevoegd is. Ik wendde mij tot een on
zer medeleden met het verzoek, de buiten
landse gast in te lichten. Maar deze (een
bekend communist) antwoordde: „Een Est-
lander? Dan is het toch zeker een uitge
wekene? Daarmee wil ik niets hebben te
maken; dat zijn reactionaire fascisten!"
Behoren - zo vraag ik thans - mensen
die zich solidair verklaren met de beulen
hunner collega's, in een gezelschap dat de
collegialiteit zoekt in een gemeenschappe
lijk idealisme?
Men kan het selecteren overdrijven tot-
a
O
n
Zonen N.V.
dat het „heksenjacht" wordt, maar ook de
„verdraagzaamheid" is aan overdrijving
onderhevig, en dan lijkt zij mij en mijn
negentig medestanders in deze even ge
vaarlijk.
Tenslotte geven wij toe, dat de plaats
vaste communisten - aan vrijwillig heen
gaan zullen zij niet denken! - hun lidmaat
schapskaartje van de C.P.N. wel kalm ver
borgen zullen houden, zo zij al niet „geheim
lid" zijn. En dat ook de „scherpe" resolutie
derhalve geen practisch effect zou hebben
gesorteerd, ware zij aangenomen. Maar de
P.E.N. had dan toch uitgesproken, dat
N.P.C. (Ned. P.E.N.-Centrum) en C.P.N. el
kanders radicale en principiële tegenstel
ling vormen.
H. G. Cannegieter
(Wij nemen graag aan, dat de heer Can
negieter zich bij zijn uittreding uit de
P.E.N. heeft laten leiden door de zuiverste
en oprechtste gevoelens. Maar dat geldt
zeer beslist niet voor sommigen van de
anderen, die zijn uitgetreden en die nu wel
degelijk een campagne van verdenking en
verdachtmaking voeren tegen ieder die vol
gens hun mening een communist of
meeloper is.
De heer Cannegieter geeft zelf toe, dat
de plaatsvaste communisten hun lidmaat
schapskaartje van de C.P.N. wel verborgen
zouden houden, „zo zij al niet „geheim lid"
zijn." Hoe wil hij het dan klaar spelen, hun
dat kaartje uit de zak te halen om „de
slang bij de staart" te grijpen, zoals hij
voorstelt? Naar onze overtuiging zijn juist
dm communisten, die de leer in 't geheim
belijden en die desgevraagd dus zeker zou
den ontkennen, lid van de C.WN. te zijn, de
gevaarlijkste, in elk geval veel gevaarlijker
dan diegenen, die met open vizier strijden.
De „scherpe" resolutie, ware zij aangeno
men, zou dus niet alleen geen praktisch
effect hebben gesorteerd (hetgeen de heer
Cannegieter ruiterlijk erkent), maar zij zou
zelfs tot gevolg hebben gehad, dat enkele
minder gevaarlijke tegenstanders zouden
zijn geroyeerd, terwijl de gevaarlijkste, die
in 't geniep werken, ongemoeid zouden zijn
gelaten.
Onzerzijds erkennen wij gaarne, dat wij
ook weinig verwachten van het praktische
effect der nu aangenomen resolutie. Wij
hebben ook voor die resolutie geen uitbun
dige bewondering. Door middel van resolu
ties kan men nu eenmaal noch krokodillen
tranen, noch geheime of onvindbare lid
maatschapskaarten effectief bestrijden.
Maar een veroordeling van het Russische
optreden in Hongarije door de P.E.N. is
althans een iets positiever gebaar dan het
uitstoten van leden die - bij gebrek aan
objectief bewijsmateriaal - op grond van
verdenkingen als communisten zouden
worden gedoodverfd. S. K.)
ADVERTENTIE
Permanent wave is een kwestie van
vertrouwen en.... goed modelknippen
Cold-wave en Tiède permanent
vanaf 12.50
Gierstraat 69 - Haarlem - Tel. 21736
Tussen het rijk en de gemeente Amster
dam is een overeenkomst gesloten over
de levering van aardgas aan de hoofdstad.
Het probleem van de Amsterdamse gas-
voorziening is het grote verschil tussen het
gemiddelde zomerverbruik per etmaal van
rond 350.000 kubieke meter en het hoogste
winferverbruik van meer dan 1.150.000 ku
bieke meter per etmaal. Thans kunnen de
e'jen produktie en leveringen door Hoog
ovens met aardgas worden aangevuld.
De levering geschiedt via Hilversum
door de bestaande transportleiding Hilver
sum-Amsterdam.
„ONZE LICHTE MUZIEK" BESTAAT
13 DECEMBER TIEN JAAR.
De stichting „Onze Lichte Muziek" zal
op 13 december met een „artiestenbal" in
het concertgebouw in Amsterdam haar
tienjarig bestaan vieren. Het batig saldo
van deze avond is bestemd voor hulp aan
het Hongaarse volk.
Amsterdam. (Gem. Universiteit). Bevor
derd tot arts mevrouw E. J. LieVan den
Boogaard en mej. C. Coster, Amsterdam;
mej. M. C. Goede, Landsmeer; N. F. Bosma
en E. S. A. Klatte, Amsterdam en Y. G. van
der Veen, Warnsveld. Geslaagd voor het
artsexamen 1ste gedeelte J. C. Belderok, M.
N. Weisman, M. A. Verschuyl, B. C. Santen
en L. Onvlee, allen Amsterdam.
's Gravenhage. Examens wiskunde M. O.
geslaagd voor de akte I L. J. Ph. Maas te
Voorburg en J. L. duider te Aalsmeer.
Leiden. Geslaagd voor het doctoraal exa
men scheikunde H. Kienhuis, Den Haag.
oer
de<V
rouw
De tartan in originele toepassing.
Tartanruiten mogen zich op het
ogenblik in een grote belangstelling
verheugen. Dit geldt niet alleen voor
damesrokken en mantelpakken, die al
dan niet in een authentiek dessin zijn
uitgevoerd, ook blouses en herenover
hemden in originele schotse ruiten
sieren sinds kort de winkelvitrines.
Speciaal voor de heer is zo'n sportief
overhemd 'n vermeldenswaard mode
nieuwtje voor de winter. Parijs en
Italië hebben dit genre reeds in de
voorjaarscollecties gebracht en dankzij
het initiatief van een Haarlemse over
hemdenfabrikant heeft het nu ook in
Nederland zijn intrede gedaan.
HOE OUD TARTANS zijn is met geen
mogelijkheid te zeggen. Vast staat, dat
reeds in 1471 een officieel stuk van deze
benaming melding maakt: tussen de re
keningen van bisschop John van Glas
gow, die zijn hoge ambt combineerde
met dat van minister van Financiën
onder koning Jacobus III van Schotland,
heeft men er een gevonden, die betrek
king had op de aankoop van een blau
we tartan.
In vroeger eeuwen waren de tartans
niet zo kleurig als thans en er was ook
minder variatie in dessinering. De oor
zaak hiervan is eenvoudig: patroon en
tinten hingen geheel af van" de mate,
waarop de plaatselijke wever zijn vak
verstond. Bovendien was het in die tijd
van slechte verbindingen belangrijk of
men in de naaste omgeving van het dorp
de grondstoffen voor de plantaardige
verven kon vinden. De ontwikkeling van
de chemische verffabricage heeft een
grotere gevarieerdheid in dessins en
kleurengamma mogelijk gemaakt.
In de achttiende eeuw ontstonden de
tartans, die als herkenningsteken wer
den gedragen door de leden van een be
paalde familiegroep, in Schotland „clan"
genoemd. Deze groepen, geleid door het
hoofd van een adellijke fami' ie, be
schikten in een zeker gebied over ver
gaande sociale, economische en wette
lijke bevoegdheden. Elke clan onder
scheidde zich door een eigen patroon
van tartan, die werd vervaardigd door
de eigen wever. Binnen iedere groep
werd nog onderscheid gemaakt naar de
bestemming van de kleding: had men
een helder getinte tartan voor dagelijks
gebruik, dan werd op de jacht een over
eenkomstig dessin in donkerder tinten
gedragen. Bovendien bestond nog de zo
genaamde Dress Tartan voor feestelijke
gelegenheden; kenmerkend hiervoor is
een witte ondergrond.
Nog heden ten dage kan men volop
van de kleurenpracht van tartans ge
nieten, wanneer men in de gelegenheid
is een Highland Ball bij te wonen. Op
vallend is dan, dat de mannen met hun
kilts, geblokte kousen, waarin een dolk
is gestoken, kanten jabot en manchet
ten er veel fleuriger uitzien dan de
vrouwen. Aangevuurd door de nasale
tonen van doedelzakken dansen zij met
uitwaaierende kilts en het is een lust om
te zien hoe sierlijk d<? rappe voeten de
gecompliceerde passen van een „ree!"
uitvoeren.
Tegenwoordig hoeft niemand meer
moeilijkheden te verwachten, als men
zich in het traditionele costuum steekt,
maar dat is wel eens anders geweest.
Nadat een opstand van de Schotten in
1745 bloedig was onderdrukt, vi ardigde
de Engelse koning een verbod tot het
dragen van tartans uit. Dit verbod had
een politiek doel: de koning wilde de
saamhorigheid van de Schotten door
deze maatregel verzwakken. In 1782
werd de wet ingetrokken, waarna de
tartan een tijdperk van hernieuwde
bloei inging. Regimenten Hooglanders
gebruikten onder andere de stof a's
propaganda voor de aanwerving van re-
cruten. De geschiedenis verhaalt, dat het
oezoek van koning George IV aan Schot
land in 1822 een fantastische vertoning
was, daar de Schotse adel zich zo fraai
mogelijk had uitgedost. Niet in de eer
ste plaats ter ere van de koning, maar
meer om hun zin voor onafhankelijkheid
ten toon te spreiden.
De officiële tartan mag maar zo met
door iedereen worden gedragen. Geheel
in overeenstemming met het karakter
ervan (dus: familie- of groepskenteken)
zijn zij verbonden aan een bepaalde
(Van onze correspondent in Brussel)
De grote winkel-magazijnen in België
verkopen dit jaar maar heel weinig kin
derspeelgoed, ondanks de enorme recla
me die zij hebben gevoerd. De verkopen
liggen ver onder het normale peil. Daar
entegen is de verkoop van zout, conser
ven, rijst, lucifers, zeep en meel vier tot
vijf maal groter dan normaal. Nu er een
grote kans bestaat dat de internationale
spanningen worden bezworen, is de
hamsterwoede wel wat verminderd,
maar de aankopen zijn nog steeds veel
groter dan de normale behoeften. Het
Sinterklaas-feest zal in vele gezinnen
dan ook magertjes gevierd worden. Heel
veel huismoeders hebben haar geld in
voorraden gestoken. In de grote maga
zijnen wordt de hamsterwoede tegenge
werkt. Men geeft er slechts een beperkt
aantal van de gevraagde artikelen, maar
sommig huisvrouwen gaan van het ene
naar het andere magazijn. Om niet in
de rij te moeten wachten, betalen velen
meer dan nodig is. Er is dus al weer een
zwarte markt! Het resultaat van de
rantsoenering der benzine en het verbod
om op zondag te rijden is voor de ver
koop van automobielen funest. De ver
koop is nog slechts 70 procent van de
normale. Wel een bewijs dat vele auto
mobilisten hun wagentje als een luxe
beschouwen. In ieder geval is het aan
tal personen dat de auto niet direct voor
beroepsdoeleinden gebruikt, groter dan
men dacht. Daalt de verkoop van auto's,
daarentegen stijgt de vraag naar ben
zine. Een aantal onverantwoordelijke
automobilisten is daar de schuld van.
Er zijn er, die van de ene pomp naar
de andere rijden om een vol reservoir te
tanken. Daarna rijden ze naar huis om
de benzine „op te slaan". De Belgische
minister van Economische Zaken heeft
verklaard dat de benzinebonnen voor de
rantsoenering al zijn gedrukt. Een zwar
te markt in benzinebonnen ligt dus wel
in het verschiet.
De betere breinaald
Zowel in Zwitserland als in Denemar
ken maken nieuwe breinaalden van „per-
lon"-draad (monofil) veel opgang. Ze zijn
lichter en laten geen irriterend getik meer
horen. Ze worden in verschillende kleu
ren in de handel gebracht. Er zit een ge
ribbeld stukje aan om afglijden van 't
breiwerk te verhinderen. De langere mo
dellen (tot een lengte van 60 cm) zijn
voorzien van een brede platte kop, waar
door het mogelijk is, het uiteinde tegen
't lichaam te steunen of onder de arm te
klemmen. Voor het breien van vingers
aan handschoenen is een speciale uitvoe
ring vervaardigd met eèn metalen punt en
zeskantige kop, deze pennen zijn niet lan.
ger dan 12 centimeter. Voor sokken is
een lengte van 21 centimeter het meest
verkiesbaar.
Dit vrolijke meisje heeft een c^^Q"t
pakje voor de wintersport uitOfkozen
dat eenvoud aan doelmatighei
en bestaat uit ratiné, met witte, ge
breide garnering en capucnon.
Een Schotse pijper
clan en het recht op het voeren van een
dessin is vastgelegd op het bureau van
de Lord Lyon King of Arms te Edin
burgh.
Thans is de tartanruit bekend gewor
den in de gehele wereld als dessinering
voor een menigte kledingstukken. In
Schotland wordt de tartan echter voor
behouden voor het geplooide mannen-
rokje, de kilt, de schouderdoek voor
mannen, die over de linkerborst en
-schouder wordt geslagen, de plaid en
de kirtle, een speciaal voor dames be
stemd zijden plooirokje, dat gedragen
wordt bij een lijfje met Keltisch brode-
riewerk.
REKENING HOUDEND met het feit,
dat iedere clan drie soorten tartans kent,
mag gevoegelijk worden geconcludeerd,
dat er wel negenhonderd variaties be
staan. Enkele hiervan zijn zeer bijzonder
bekend, zoals de Dress Tartan van de
Stuarts, waarin veel wit en rood zijn
verwerkt en de black watch. Dit dessin
was vroeger de officiële jachttartan van
het huis Stuart en wordt momenteel nog
gedragen door een Schots garderegi
ment. Tegenwoordig zijn er heel wat
ruiten in de handel die eigenlijk meer
een fantasiedessin mogen worden ge
noemd, ook al zijn ze onder Schotse in
vloed ontstaan.
De blouses en sporthemden in origi
nele tartanruiten, waarover we in het
begin van dit artikeltje al spraken,
worden vervaardigd in een wollige ka
toenen twill en in rayon. Er is onder an
dere een model bij met een horizontale
bovensluiting, waaraan bij de heren
overhemden een V-stiksel in het voor-
oand is toegevoegd. Bij een ander model
met hooggesloten kraag heeft de boven
ste knoop de vorm van een Schotse dis
tel, het herkenningsteken (badge) van
de Stuarts. Het zijn blouses en over
hemden, die in of over de rok (respec
tievelijk pantalon) kunnen worden ge
dragen en waarvan elk dessin genoemd
is naar de bron van herkomst.
Tineke Raat
(Van onze Parijse correspondente)
Het is goed en rechtvaardig dat ook
wij op deze pagina eens de nodige aan
dacht besteden aan die bijzondere fi
guren, de Parijse couturiers, de schep
pers van een mode, waaraan vrouwen
over de gehele wereld, letterlijk en
figuurlijk gesproken, haar tol betalen.
Daarom lijkt het me toch óók weer niet
nodig andere personen te vergeten, die
op hun speciale gebied een niet minder
gewichtige rol spelen.
Ik wil het eens hebben over mon
sieur André Pérugia, des werelds meest
befaamde en roemruchte bottier over
wie ik het een en ander vernam van
zijn zuster, de zangeres Noémie Peru
gia. Noémie Pérugia heeft het volste
recht over haar broer met kennis van
zaken te spreken, want in de oorlog
heeft zij hem aan het hoofd van zijn
zaak lange tijd met enorm succes ver
vangen.
André Pérugia stamt uit een Italiaans
(Florentijns) geslacht, dat zich gene
raties lang met schoenen bezig hield.
Niet als zolenl&ppers, maar als ontwer
pers van de verrukkelijkste en elegant
ste modellen, die men zich kan dromen.
Zestien jaar oud werd André al in het
vak van zijn vader ingewijd. In het
begin van de eerste wereldoorlog be
zat Nice een zaak, die zijn vader in 1878
had opgericht en waar alle leden van
de toenmalige cosmopolitische aristo
cratie, zich schoenen lieten aanmeten.
Pérugia had het geluk op een goede
dag Paul Poiret te ontmoeten, een fan
tastisch heer die toen regeerde over de
elegantie en de mode van Parijs. Poiret
had al gauw begrepen dat de jonge
Pérugia het verdiende in Parijs „ge
lanceerd" te worden. Hij stuurde tien
duizend invitatiekaarten rond voor een
expositie van Pérugia's schoenencrea
ties. Na die grote dag was diens fortuin
praktisch gemaakt.
Een schoen-werd een integrerend be
standdeel van de vrouwelijke garde
robe, Pérugia ging samenwerken met
de grootste couturiers van Parijs.
Prins der schoenmakers is nu zijn
verdiende eretitel geworden, en geen
koningin eri prinses van den bloede of
vedette van het witte doek, die hem
niet regelmatig komt bezoeken.
Trouwens ook i.i Amerika heeft hij
een stevige voet aan de grond gekre
gen en daar vervult hij nu de functie
van artistiek en technisch adviseur van
de grootste schoenenindustrie ter we
reld, de General-Shoe, die honderdveer
tigduizend paren per dag produceert.
Een wat aardig schoentje, op maat
gemaakt kost toch wel gauw bij Péru
gia vier- a vijfduizend gulden, maar hij
zal de eerste zijn om het iemand on
middellijk te vergeven, die zo'n bedrag
niet direct voor één paartje uitgeven
kan.
Hij heeft het Amerikaanse systeem
overgenomen door van iedere maat vijf
verschillende vormen uit te geven, ter
wijl de meeste producenten zich met
slechts twee uitgaven vergenoegen. Een
andere reden, die hem in de richting
van de (gedistingeerde) confectie-indus-
trie gestuwd heeft is dat het steeds
moeilijker wordt gespecialiseerde
schoenmakers te vinden, die het vak
uitoefenen met de liefde van de kun
stenaar. Ten gevolge van dat gebrek
worden de salarissen natuurlijk steeds
hoger, waardoor alleen al door het
maakloon een handgemaakte schoen
vijftien maal meer moet kosten dan het
industrieprodukt.
Intussen blijft Pérugia zijn verleden,
zijn traditie en zijn standing trouw, zo
goed als de nagedachtenis van zijn on
vergetelijke promotor Paul Poiret. En
om hem zijn erkentelijkheid te betui
gen, heeft André Pérugia een aantal
modellen opnieuw in de circulatie ge
bracht, waarmee hij in 1919 de aan
dacht van Poiret op zich vestigde, mo
dellen, die in de moderne materialen
uitgevoerd nog geen ziertje van hun
schoonheid en oorspronkelijke elegan
tie hebben verloren.
De liefhebberij voor cactussen en vet-
plantjes mag misschien niet zo groot
meer zijn als men wel zou wensen, vele
soorten worden toch nog als kamerplant
gekweekt, Gasteria verrucosa behoort
daartoe. Het is een zeer gemakkelijk te
kweken vetplantje; het heeft niet veel
pretenties en groeit vrijwel onder alle om.
standigheden, hetgeen overigens nog niet
inhoudt dat men het gerust verwaarlozen
kan. In de zomermaanden moet het eigen
lijk een beetje tegen de al te felle zon be
schermd worden. U kunt verschillende
soorten voortkweken door middel van
zaaien; het vroege voorjaar is er dan de
aangewezen tijd voor. Aan de voet van
de moederplant ontwikkelen zich ook wel
jonge scheutjes en daarvan kan men ook
voortkweken. Meestal lukt het wel om ze
met wortel en al.van de moederplant af
te nemen. Denk echter niet dat u het wei
nig water moet geven. In de winter be
hoeft u inderdaad niet veel te gieten,
maar 's zomers kan de plant best veel wa
ter hebben. Vele soorten bloeien nog heel
aardig ook. Alleen daarom al is deze vet.
plant als kamerplant ideaal. Veel plaats
neemt ze ook niet in beslag. In de winter
is een matig verwarmde kamer de goede
standplaats en dan maar lekker in het
zonnetje. Gasteria verrucosa.
G. Kromdijk (Foto C. G. van Tubergen)
ADVERTENTIE
Let dan vooral op de kwaliteit want alléén een werkelijk
goede wringer garandeert U een zorgvuldige wasbehandellng.
Bovendien is de kwaliteit bepalend voor de levensduur van j
een wringer. Koopt daarom bij Uw wasmachine o(
voor Uw wringerbok een
En wat zeer belangrijk is: de ERRES wringer heeft nylon-gevoerde
lagers, die daardoor practisch onverslijtbaar zijn.
De ERRES wringers bieden nog zeer vele andere voordelen.
Laat U zich eens voorlichten door Uw handelaar of vraag eens
een folder bij R.S. Stokvis Zonen N.V.
Afdeling Electrische Huishoudelijke Toestellen.
geheel van aluminium en daarom volkomen roestvrij.
uiterst sterk van constructie en modern van vormgeving.'
