Hulp aan de landbouw
een moeilijke kwestie
DE LAATSTE TOAST f
De leerling van Doctor Marciolo
Nieuw filter geeft
volle rookgenot
Regering heeft advies gevraagd
aan de Stichting van de Arbeid
U próéft
dat u rookt!
Kort en bondig
Utrillo's afkomst in
een ander licht
DONDERDAG 10 JANUARI 1957
4
EERSTE KAMER
Opheffing van kleine
boerenbedrijven
Hongaarse mijnwerkers
Arts verdacht van
verduistering
Overval op Nederlands
schip bij Singapore
Rij examen alleen in
bepaalde auto's
Parlementair commentaar
lil één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
In Duitsland en België thans
w.a.-verzekering verplicht
Ex-commandant van kamp
Rees houdt 17 jaar
Emigratie van Hongaren via
Nederland naar Canada
thans geregeld
36
VERVOLGVERHAAL
POOR JAKOBJAKOB1
Agenda voor Haarlem
Van onze Kamerverslaggever)
In het loon- en prijsbeleid speelt thans de steun aan de landbouw een belangrijke
rol. Het landbouwschap vraagt meer steun voor de boeren. Dat betekent hogere prij
zen voor levensmiddelen, of grotere offers uit de schatkist, waarin minister Hofstra
toch al de bodem ziet. Daarom wil de regering de consumentensubsidies op levens
middelen opheffen, die voor de melk 60 miljoen gulden per jaar vergen. Die maat
regel betekent ook prijsstijging. De Tweede Kamer heeft in een motie aangedrongen
op verhoging van de lonen in de landbouw. Ook daaruit zou weer een prijsstijging
voortvloeien. Wegens de bestedingsbeperking wenst de regering tegenover deze prijs
stijgingen geen loonsverhoging, want dan zou het effect van de bestedingsbeperking
teniet worden gedaan. Daarom heeft de regering aan de Stichting van de Arbeid
advies gevraagd of de arbeiders de prijsstijging van levenemiddelen voor hun reke
ning moeten nemen zonder loonsverhoging, of dat compensatie moet worden gevonden
door verhoging van de vennootschapsbelasting, zodat de offers ten bate van de land
bouw uit de schatkist kunnen worden betaald.
Bij de algemene politieke beschouwin
gen in de Eerste Kamer had mr. In 't
Veld (P.v.d.A.) betoogd, dat men niet te
grif de wensen van de landbouw moet
inwilligen, want er zijn te veel kleine be
drijfjes, die niet economisch werken.
Hiertegenover merkte de heer Louwes
(VVD) gisteren bij de replieken op, dat
sinds 1951 al li.000 kleine bedrijfjes
(kleiner dan 10 ha) zijn verdwenen.. Maar
ook bedrijven groter dan. 10 ha verkeren
in moeilijkheden, Men is volgens de heer
Louwes thans bezig door de te lage garan
tieprijzen de ruggegraat van de boeren
stand te breken. De tijd is thans gunstig
voor een krachtig beleid ten aanzien van
de kleine bedrijfjes, omdat door de ouder
domswet kleine boeren eerder geneigd
zijn hun bedrijfjes op te geven.
Over de kern. van de zaak: de grotere
steun aan de landbouw en de gevolgen
daarvan voor de loon- en. prijspolitiek, liet
minister-president dr. D r e e s zich in zijn
antwoord niet uit. Wel herinnerde hij er
aan, dat op 23 oktober in de regeringsver
klaring is gezegd, dat zal worden gestreefd
naar de sanering van onrendabele kleine
bedrijven door gebruikmaking van nieuw
gewonnen, grond of tot dit doel aangekoch
te gronden, en. dat wettelijke maatregelen
zullen worden voorgesteld ter voorkoming
van versnippering van. bedrijven, waar
herverkavelingen en. saneringen hebben
plaats gehad.
Dr. Drees deelde nog mede, dat de re
gering bereid is in ons land nog 600 Hon
gaarse mijnwerkers toe te laten buiten de
3000 Hongaarse vluchtelingen, die Neder
land opneemt. Mevrouw V e r w e y-J o n-
k e r (P.v.d.A.) vond die voorkeur voor
mijnwerkers niet helemaal eerlijk. Zij wil
de dat dan ook nog meer andere vluchte
lingen zouden worden toegelaten. Maar dr.
Drees was van mening, dat Nederland on
baatzuchtig reeds zeer veel voor de Hon
gaarse vluchtelingen heeft gedaan. De
Hongaarse mijnwerkers willen gaarne wer
ken in Nederlandse mijnen.
Over de internationale politiek zei de
minister-president, dat hij, evenals mr. In
't Veld, begrip heeft voor de jonge en
nieuwe Aziatische staten, maar hij wilde
wel van hen eisen, dat zij zich houden
aan overeenkomsten. Mr. In 't Veld
(P.v.d.A.) vroeg daarop bij de replieken
of men aan de jonge staten wel dezelfde
De officier van Justitie bij de rechtbank
te Zwolle heeft een gevangenisstraf van
vier maanden geëist tegen een 43-jarige
arts, gewezen medisch leider van het
Zwolse gemeentelijke sanatorium te Zwol
lerkerspel.
Hem waren zes gevallen van verduiste
ring en oplichting ten laste gelegd. Deze
betroffen het ten eigen bate gebruiken van
bedragen die ten behoeve van de patiën
ten uit giften en collectes waren bijeen
gebracht. Nadat de arts eind 1955 was aan
gehouden in opdracht van de procureur-
generaal te Arnhem, gaf hij aanvankelijk
toe zich wederrechtelijk geld te hebben
toegeëigend. Thans zei hij zich daartoe
gerechtigd te achten, daar hij een grote
vordering op het sanatorium zou hebben.
Hem was ten laste gelegd f 197 te hebben
gebruikt om belasting te betalen, f 471
voor de aanleg van een tuin bij zijn huis
te hebben gebruikt en f 1000 te hebben
overgeschreven van de girorekening van
het sanantorium op zijn privé-giroreke-
ning. Met geld uit het fonds voor de pa
tiënten liet de arts een bungalow bij het
sanatorium bouwen die hij aan de gemeen
te Zwolle verhuurde. De huur wendde hij
ten eigen bate aan. Voorts verkocht hij
een piano en een röntgenapparaat, die met
geld uit het fonds waren bekostigd, even
eens ten eigen bate.
Een rijksaccountant deelde mee dat de
verdachte de meeste bescheiden, betrek
king hebbend op de ontvangsten en uit
gaven van het fonds had vernietigd. Ge
bleken was ook dat de arts ook van zijn
eigen girorekening betalingen voor het
sanatorium heeft verricht.
De officier van Justitie zei, dat de dokter
bij de eerste verhoren heeft toegegeven
fout te hebben gehandeld. Hij sprak toen
met geen woord over zijn vordering. De
officier vestigde de aandacht op enige on
regelmatigheden, die door de verdachte
gepleegd zouden zijn in zijn nieuwe functie
te Deventer.
De raadsman, mr. Hogerzeil, releveerde
het zeer vele en goede werk, dat de arts
voor het sanatorium heeft verricht. Aan
vankelijk voerde hij er ook de administra
tie en woonde er met zijn gezin in. Toen
hij in de buurt van het sanatorium een
eigen huis liet bouwen, raakte hij in finan
ciële moeilijkheden. Desondanks heeft hij
toch grote bedragen uit eigen middelen ten
bate van het sanatorium uitgegeven. Mr.
Hogerzeil verklaarde, dat de arts de feiten
thans nog steeds erkent, maar deze geens
zins beschouwt als verduistering of op
lichting.
Op 22 januari zal de rechtbank uitspraak
doen.
maatstaven mag aanleggen als aan de an
dere. Men moet ook verschil maken tus
sen afspraken, die zijzelf hebben gemaakt
en. die, welke onder koloniaal beheer tot
stand zijn gekomen.
Daarop antwoordde dr. Drees, dat In
donesië overeenkomsten heeft geschonden,
die het in' vrijheid had aangegaan, Nasser
zou zich houden aan de overeenkomst ten
aanzien van het Suez-kanaal, maar toen
hij geen geld kreeg voor de Assoean-dam,
stoorde hij zich niet aan de overeenkomst.
De algemene politieke beschouwingen
zijn gesloten, zonder dat het debat voor de
binnenlandse politiek enig vooruitzicht
had geopend. Men weet alleen nog duide
lijker, dat de steun aan de landbouw een
heel pijnlijke politieke kwestie is, waar
over het laatste woord nog niet is gespro
ken.
Een bende van veertig piraten heeft dins
dag het Nederlandse vrachtschip „Gene
raal Michiels" (1281 ton) van de KPM
overvallen toen het bij Singapore voor an
ker lag.
De piraten waren met bootjes naar het
Nederlandse schip geroeid. Zij stalen de
meeste koperen scheepsonderdelen na de
zes Indiase scheepswachten in een hut op
gesloten te hebben.
Aan een auto, waarmee het examen voor
het verkrijgen van een bewijs van rijvaar
digheid wordt afgelegd, worden bepaalde
eisen gesteld. Onder meer moet de stand
van de handrem ten aanzien van de exa
minator zodanig zijn dat deze onmiddel
lijk kan ingrijpen. Naar het oordeel van
het Centraal Bureau voor de afgifte van
Rijvaardigheidsbewijzen voldoet slechts
een zeer gering aantal automerken aan
deze eis. Wanneer de auto van de kandi
daat n.iet is voorzien van een dubbele be
sturing of van een tweede pedaal waar
mede de adviseur de voetrem in werking
kan stellen", kan deze niet worden toege
laten tot het rij-examen indien de auto
niet is opgenomen in de officiële lijst.
De toegelaten automerken zijn: Goliath.
IFA bestelwagen, Lloyd MG Magoette,
Morris Minor. Renault 4 en Renault Dau-
phine en Volkswagen. Een Renault 4 met
Ferlec-koppeling wordt slechts toegelaten
indien de aanvrager door middel van het
kentekenbewijs kan aantonen dat hij
eigenaar is.
Van deze interne maatregel van het
Centraal Bureau voor de Uitgifte van Rij
vaardigheidsbewijzen zijn slechts de ad
viseurs die belast zijn met het rij-examen
en de rijscholen op de hoogte gesteld. Het
publiek, dat ook wel op andere wijze dan
door rijscholen zijn opleiding voor het rij -
bewijsexamen ontvangt, is er onkundig
van gebleven. Reeds zijn velen, die met
een niet op de lijst voorkomende auto op
-t rij-examen verschenen tot het examen
niet toegelaten, zodat zij opnieuw een aan
vraag moesten indienen en examengeld
moésten storten.
(Van onze parlementaire redacteur)
De algemene politieke beschouwingen in
de Eerste Kamer waren van weinig bete
kenis. Dat kon ook moeilijk anders nadat
pas twee maanden geleden de kabinets
formatie en al wat daarmee samenhangt,
breedvoerig besproken waren. Vooral nu
de nota naar aanleiding van het rapport
van de Sociaal Economische Raad inzake
de bestedingsbeperkingen nog niet door
het kabinet is vastgesteld, ontbrak het,
zoals dr. Drees kenbaar maakte, aan stof,
welke de gedachtenwisseling belangwek
kend had kunnen maken. Het gesprokene
geeft dan ook geen aanleiding tot eniger
lei kanttekening, behalve in één opzicht,
te weten, het optreden van mr. In 't Veld,
de voorzitter van de fractie tot de Partij
van de Arbeid behorende senatoren.
In eerste aanleg had hij, sprekende over
de gang van zaken in het Midden-Oosten,
het optreden van Engeland en Frankrijk,
alsmede dat van Israel, als ongeoorloofde
agressie veroordeeld.
Minister Drees stelde hiertegenover, dat
men toch kwalijk de dingen alleen maar
op die manier kan bekijken. Te weinig
was en is, aldus merkte de minister op, bij
een dergelijke voorstelling van zaken, aan
dacht gewijd aan de voortdurende bedrei
ging waaraan Israel had bloot gestaan.
Men diende zich voor ogen te plaatsen,
hoe stelselmatig door Egypte en andere
met die staat bevriende landen de zoge
naamde zelfmoordcommando's, overvallen
op Israëlisch grondgebied, hadden uitge
voerd, hoe nu al jarenlang de door de
Verenigde Naties als onrechtmatig veroor
deelde tegen Israel gerichte blokkade van
het Suezkanaal was voortgezet, zonder dat
de Verenigde Naties daartegen iets hadden
ondernomen. „Gij zijt te eenzijdig, wan
neer gij alleen het oog richt op de eind
oktober ondernomen, door u gelaakte, daad
van agressie en blind blijft voor alles wat
daaraan is voorafgegaan", kreeg mr. In 't
Veld te horen. „De organisatie van de Ver
enigde Naties dient het hare te doen ter
bevordering van de twee grote kwesties,
te weten; de slechte verhoudingen tussen
Israel en zijn naburen, en de aangelegen
heid van de verzekering van de vrije vaart
door het Suezkanaal. Het is eenvoudig, zo
zei dr. Drees, de hoop te uiten dat Nasser
de nodige zelfbeperking in acht zal willen
nemen, maar zo iets behoort nu juist niet
bepaald tot de verschijnselen waardoor
dictatoren zich plegen te onderscheiden.
De minister-president herinnerde er aan
dat Syrië de oliepijpleiding had vernield,
waardoor overigens ook aan allerlei Ara
bische landen grote nadelen waren toege
bracht. Dr. Drees noemde dit een „buiten
gewoon onrechtmatige daad", waaraan
men feitelijk ook weer niets doet. Natuur
lijk dient men begrip te hebben voor het
streven van de jonge staten om zichzelf te
kunnen zijn en is het zeker onder meer
gewenst hun de bijstand te verschaffen
ten einde tot verdere ontwikkeling te ko
men. Men mag dan echter toch van die
andere landen verlangen, dat zij overeen
komsten nakomen.
Bij de replieken bleek mr. In 't Veld
dit standpunt niet te delen. Als veront
schuldiging voor de jonge landen, voerde
hij aan, dat men toch moeilijk van hen
kon vergen, dat zij zich nog gebonden
achten aan overeenkomsten, tot stand ge
komen toen zij nog niet, of niet voldoende
zelfstandigheid bezaten.
Minister Drees kon hierop antwoorden;
dat Nasser zelf destijds uitdrukkelijk ver
klaard had zich te zullen houden aan de
regeling inzake de vrije vaart door het
Suezkanaal. maar dat hij desondanks in
strijd met die toezegging had gehandeld.
Hetzelfde gold met betrekking tot de voor
tijdige beëindiging van de aan de Suez-
kanaalmaatschappij verleende concessie.
Nasser had gezegd, dat hij haar zou blijven
eerbiedigen, maar toen hij de door hem
gaarne gewenste financiële steun vöor de
Assuandam niet kreeg, had hij door de
concessie een streep gehaald. „Dat zijn
toch wel zeer bedenkelijke daden", voegde
minister Drees mr. In 't Veld toe, tevens
opmerkende, dat dergelijke handelingen
juist in hoge mate belemmerend werken
voor de jonge staten zelf, wat betreft het
vertrouwen, dat men in hen kan stellen
en de bereidheid om hun ter'wille te zijn.
ADVERTENTIE
Sedert 1 januari is zowel in West-Duits-
land als België de verplichte wettelijke
aansprakelijkheid-verzekering voor motor
rijtuigen van kracht, welke ook voor bui
tenlanders geldt. Beide landen passen ech
ter deze bepaling op verschillende wijze
toe. Zo kan men bij de Duitse grensposten
een tijdelijke verzekering sluiten indien
men niet door het vertonen van de „groene
kaart kan bewijzen reeds in Nederland een
w.a.-verzekering te hebben afgesloten. Dit
geldt voor alle categorieën motorvoertui
gen, dus ook voor bromfietsen. Een tijdelij
ke verzekering, gesloten aan een Duitse
grenspost en geldig voor één week, kost
voor automobielen, motorfietsen en brom
fietsen rsepectievelijk zestien, zes en drie
mark. Een maandverzekering kost respec
tievelijk dertig, tien en vijf mark.
Aan de Belgische grens is de situatie nog
niet geheel overzichtelijk. Er zijn nog geen
Nederlandse wagens teruggezonden omdat
de groene kaart ontbrak en het laat zich
aanzien dat de Belgische autoriteiten nog
korte tijd enige soepelheid zullen betrach
ten. Naar verluidt is ook in België voor
buitenlandse wagens een regeling in de
maak, waarbij het mogelijk zal worden aan
de grens een tijdelijke w.a.-verzekering te
sluiten. Men verwacht dat dit omstreeks
1 februari het geval zal kunnen zijn. Ook
het doorgaande verkeer naar Frankrijk,
waar de w.a.-verzekeringsplicht nog niet
geldt, moet in België zijn verzekerd. De
w.a.-verzekering is in België in tegenstel
ling tot die in Duitsland, slechts verplicht
voor auto's en motorfietsen. Pas op 1 janu
ari 1958 zal ook voor bromfietsen een w.a.-
verzekering gesloten moeten worden.
Doctor Marciolo kwam na een uurtje weer terug. Hij opende de deur en ging zijn
huis binnen. Maar toen hij het laboratorium binnen ging, was daar niemand. Waar
was zijn leerling?
„Lodo!", riep de doctor. „Lodo!Waar ben je?"
Het bleef stil. Doctor Marciolo begreep er niets van. Hij riep weer, maar de leerling
antwoordde niet.
Toen ontdekte doctor Marciolo, dat het geheime kastje wijd open stond, en zijn
gezicht werd opeens donker19-20
ADVERTENTIE
King Size Filter 85 ct
De bijzondere strafkamer van de recht
bank te Utrecht heeft uitspraak gedaan in
het revisie-proces van de voormalige com
mandant van het kamp te Rees (Duits
land), Röhrig, sinds 1948 gedetineerd in de
strafgevangenis te Breda wegens door
hem begane oorlogsmisdaden jegens in
Duitsland in bezettingstijd te werk gestel
de Nederlanders.
De rechtbank bevestigde het arrest van
de Bijzondere Raad van Cassatie waarbij
Röhrig tot 17 jaar gevangenisstraf werd
veroordeeld, met aftrek van de reeds on
dergane 8 jaar detentie in Breda.
De rechtbank was van oordeel, dat de
bewezenverklaring van de aan Röhrig ten
laste gelegde feiten bij de behandeling in
eerste instantie gehandhaafd diende te
worden, zodat geen andere straf kon wor
den opgelegd dan toen geschied was.
De officier van Justitie had tien jaar ge-
eist. Röhrig heeft acht dagen gelegenheid
om van het vonnis in cassatie te gaan bij
de Hoge Raad.
Binnenkort zullen in Nederland nog
tweeduizend Hongaarse vluchtelingen aan
komen, die hier tijdelijk zullen worden op
genomen in afwachting van hun doorreis
naar Canada. De vluchtelingen zullen in
vier treintransporten naar ons land wor
den gebracht en hier arriveren op 14 ja
nuari, 21 januari, 4 februari en 18 februari.
Omdat de jaarbeursgebouwen in die tijd
niet vrij zijn heeft het ministerie wan Oor
log, zoals is gemeld, het militaire kamp te
Budel als Ontvangstc'èntrum beschikbaar
gesteld. Na vijf a zes dagen verblijf aldaar
zal elke groep worden geplaatst hetzij in
contractpensions van het ministerie van
Maatschappelijk Werk, dit zijn vier hotels
in Valkenburg en een bungalowkamp in
Holthen (circa 60 bungalows), dan wel in
een aantal woonoorden van de dienst Aan
vullende Werken van het ministerie van
Sociale Zaken en Volksgezondheid, die in
middels door de eerder hier te lande aan
gekomen Hongaren zijn vrijgemaakt.
Van de laatste te verwachten groep op
doorreis zijnde vluchtelingen echter zullen
200 a 300 personen tot hun afvaart naar
Canada, omstreeks half maart, in Budel
blijven. Deze zullen dan van daar als eer
sten de tocht naar Canada aanvaarden.
De eerste groep van 300 scheept zich 11
maart in, de tweede groep van 400 vertrekt
op 4 april, de derde groep, eveneens van
400, op 14 mei, de vierde groep omvattende
700 personen, op 20 mei en de laatste groep
volgt op 7 juni.
De tijdelijke zorg voor de 2000 Hongaren
zal berusten bij de departementen van
Maatschappelijk Werk en van Sociale Za
ken en Volksgezondheid. Het Nederlandse
Rode Kruis neemt het opvangen van de
vluchtelingen in Budel voor zijn rekening,
op dezelfde wijze als dit tot dusver in de
jaarbeursgebouwen geschiedde.
Inbraak. In de nacht van maandag op
dinsdag is de brandkast van een zaak in
huishoudelijke artikelen in de Passage te Den
Haag geledigd. Er werd een bedrag van 5000
gulden meegenomen. De brandkast moet
met een sleutel zijn geopend. Sporen van
braak werden nergens aangetroffen. De
recherche stelt een onderzoek in.
Eierenuitvoer. Nederland heeft in 1956
in totaal 2.435.000.000 eieren uitgevoerd, ter
waarde van ƒ353 miljoen. Het bedrag, dat
met de uitvoer van de overige produkten uit
de pluimveesector is gemoeid, wordt ge
raamd op 117 miljoen gulden.
Stedebouwraad. Naast de reeds enkele
jaren functionerende jeugdraad, kunstraad
en sportraad krijgt Amsterdam nu ook een
raad voor de stedebouw, bestaande uit amb
tenaren en vertegenwoordigers van oudheid
kundige verenigingen, stedebouwk'mdige-
en architectenorganisaties. Aan deze raad
wordt opgedragen het bestuderen van be
langrijke stedebouwkundige maatregelen en
het toetsen van denkbeelden, die bij de ge
meente op dit terrein bestaan, aan die van
de belangstellende burgerij.
Het aantal toneelverenigingen dat bij
de Nederlandse Amateur Toneel Unie is
aangesloten, heeft de duizend overschreden.
R.A.I. Van 7 tot en met 16 februari
wordt in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam
een tentoonstelling _van vracht- en bestel
automobielen, autobussen, speciale voertui
gen, onderdelen en toebehoren gehouden.
Reeds hebben zich 200 exposanten aange
meld, 30 meer dan voor de bedrijfsautoten
toonstelling van twee jaar geleden. De totale
oppervlakte van het in het voorjaar van
1956 vergrote R.A.I.-gebouw, namelijk 23.000
vierkante meter, zal bezet worden.
Belastingfraude. Vier maanden gevan
genisstraf is geëist tegen een 46-jarige za
kenman uit Utrecht, die volgens de officier
van Justitie 188.000 aan inkomen en ver
mogen voor de belasting had verzwegen. De
officier hield er rekening mee dat de zaken
man door de zware navordering van de fis
cus vrijwel zijn gehele bezit kwijtraakt.
Oplichting. Een 52-jarige koopman
heeft voor de Arnhemse rechtbank terecht
gestaan omdat hij de oversten van kloosters
in Santpoort, Deventer, Breda en Nijmegen
had opgelicht voor bedragen die varieerden
van ƒ50 tot ƒ300. Hij beweerde met het geld
zaken te kunnen doen, die belangrijke baten
voor de missie en voor liefdadige doeleinden
zou opleveren. De man, die reeds acht keer
wegens oplichting was veroordeeld, hoorde
acht maanden tegen zich eisen.
Jean is nergens te vinden, zei ze daarom heb
ik zelf maar voor de thee gezorgd.
Dat is aardig van u, tante Lottchen, zei mevrouw
Werdohl.
Toen de thee ingeschonken was, begon mevrouw Wer
dohl over „het zakelijke doel" van Termühlen's bezoek
te spreken, zoals zij dat noemde, de verzekering van de
verzameling van haar overleden man. Ze sprak er slechts
enkele minuten over, niet langer.
Na ongeveer een uur wilde Termühlen weggaan.
Ik zal even de lijst halen, zei ze. Die ligt op mijn
schrijftafel.
Mevrouw Werdohl verliet de wintertuin en Termühlen
was met tante Lottchen alleen. Hij wilde wat vriende
lijks zeggen, maar tante Lottchen was ook opgestaan en
als een hondje achter Dorothea aangelopen.
Vreemd, zei mevrouw Werdohl toen zij weer terug
kwam, ik kan die lijst niet vinden. En ik weet zéker,
dat ik haar op mijn bureautje heb gelegd. Weet u soms,
waar die lijst gebleven is?, vroeg mevrouw Werdohl,
zich tot tante Lottchen wendend, ze zat in een grijze
map.
Ik weet het niet, Dorothea, maar ik wil wel even
kijken.
Tante Lottchen stond op en verdween.
Wat is dat nu jammer, zei mevrouw Werdohl, nu
heb ik mijzelf zóveel moeite gegeven om alles te contro
leren en nu raakt de lijst weg. Twee nummers heb ik
overigens geschrapt. Ik kon ze zo gauw niet vinden. Het
ene was een grote Napolitaanse ring, die ik altijd graag
droeg, en het andere een Maleise kris met een paarle
moeren handgreep, een nogal gevaarlijk wapen. Als ik
die lijst vind, stuur ik haar wel op, of ik maak desnoods
een nieuwe.
Ongeveer op dezelfde tijd, dat Termühlen bij mevrouw
Werdohl op bezoek was, werd er bij de fotograaf Fasz-
bender, die in de Kulmerstraat woonde, gebeld. Een al
oudere vrouw kennelijk de eigenaresse van de woning
deed open. Een enigszins kortademige heer stond
voor de deur.
Goedemiddag, zei deze, is mijnheer Faszbender
thuis?
Mijnheer Faszbender bleek thuis te zijn. Hij trok
weliswaar een ontstemd gezicht, alsof het bezoek hem
Vertaald uit het Duits Copyright: Cosmopress, Génève
Oorspr. titel: „Toen de champagne werd geserveerd"
ongelegen viel, maar de bezoeker trok zich daar niets
van aan. Hij trad zelfs met een zekere vrijmoedigheid op.
Mijnheer Faszbender, u bent fotograaf en werkt bij
de uitgeverij Werdohl?
Ja, maar wat gaat u dat aan?
Daar spreken wij later misschien nog wel eens over.
De bezoeker werd plotseling voorkomender.
U behoeft niet bang te zijn, mijnheer Faszbender. Ik
kom niet van de belastingen, maar ik interesseer mij
wel in het bijzonder voor uw nevenwerk.
De bezoeker liet een legitimatie zien.
Ik kom van de recherche, commissaris Muck.
De fotograaf trok even de wenkbrauwen op.
Interessant, zei hij, wat zegt men in zulke geval
len toch ook weer? O ja: ik sta geheel tot uw beschik
king.
Zo komen wij tenminste een heel eind verder, ant
woordde Muck. Zoudt u mij kunnen vertellen, waar
uit uw werkzaamheden bij de firma Werdohl bestaan?
Graag. Ik ben niet alleen fotograaf, maar ook
retoucheur. Voor verschillende uitgaven moet ik foto's
maken, vaak ook reclame-foto's. Er is een heleboel te
doen, maar dat valt moeilijk allemaal uit te leggen.
Muck haalde een map uit zijn actentas te voorschijn
en uit deze map de grote foto van mevrouw Werdohl,
die hij in Albertz' geldkist had gevonden.
Kent u dit portret?
Faszbender keek geïnteresseerd naar de foto.
Ja, zei hij tenslotte, dat portret ken ik.
Heeft u die foto gemaakt?
Nee, antwoordde Faszbender, ik niet. Ik heb haar
wel ontwikkeld en vergroot, maar mijnheer Werdohl
heeft die foto genomen. Hij fotografeerde voortreffelijk
en maakte heel wat portretten van zijn vrouw. Ik had
slechts het genoegen ze te mogen ontwikkelen en ver
groten.
Muck beet zich op de onderlip. Hij had gehoopt bij
Faszbender iets méér te weten te kunnen komen. Hij
dacht even na.
Verder kreeg u van de familie Werdohl geen op
drachten? Ik bedoel: privé opdrachten?
Nu en dan, maar vrij zelden.
Zo. Maar u heeft toch nog vrij kort geleden in de
opera mijnheer Termühlen en juffrouw Wittstock ge
fotografeerd?
Faszbender keek verrast op.
Ja, dat klopt, zei hij, ik heb een keer in de
opera gefotografeerd, maar de namen, die u zo juist
noemde, hoor ik nu voor het eerst.
Waar is die foto?
Faszbender was verbaasd.
Die heb ik toch afgeleverd?
Aan wie?
Wel, bij het huis van Werdohl.
Muck keek Faszbender strak aan.
Mijnheer Faszbender, dat moet u mij eens precies
uitleggen. Héél precies. Wie gaf u de opdracht?
Faszbender dacht even na.
Ja, nu weet ik weer hoe het gegaan is. Kaup, de
particuliere chauffeur van mijnheer Werdohl of ja,
mijnheer Werdohl leeft niet meer van mevrouw Wer
dohl, kwam bij mij langs dat deed hij wel meer, als
ik voor mijnheer Werdohl een film moest ontwikkelen
en vertelde mij, dat hij 's avonds een verloofd paartje
naar de opera moest brengen. Het waren gasten van
mevrouw Werdohl en zij had een verrassing voor hen in
petto. Ik moest hen in de pauze fotograferen en de foto
bij mevrouw Werdohl thuis afleveren. Kaup zei me, dat
hij me zou komen afhalen, zodat ik bij de pauze in het
operagebouw zou zijn. Ik moest dat verloofde paar foto
graferen, als het loge veertien uit zou komen. Ik vond
die loge echter niet gauw genoeg en toen ik er eindelijk
kwam, waren zij al in de foyer. Ik werd nogal boos en
vroeg aan een suppoost, welke bezoekers in loge veertien
zaten. Hij wees ze mij aan en ik fotografeerde hen toen
ze aan de bar stonden. Om helemaal zeker te zijn, heb
ik nog tot het einde van de pauze gewacht. Ik had geluk.
Ze gingen loge veertien binnen. Ik had dus de goede
mensen gefotografeerd.
En die foto?
's Nachts heb ik hier in mijn donkere kamer die
film ontwikkeld en twee afdrukken gemaakt. De vol
gende morgen ging ik naar Werdohl's huis en leverde de
foto's af.
Aan wie gaf u die foto's?, vroeg Muck enigszins
nerveus.
(Wordt vervolgd).
LIMOGES (U.P.) De weduwe van de
befaamde Franse schilder Maurice Utrillo,
mevrouw Lucie Utrillo-Valore, heeft maan
dag in Limoges in een brief bevestigd, dat
de in november 1955 gestorven impressio
nist niet de zoon was van een dronkaard,
maar integendeel zijn talent moet hebben
geërfd van twee zeer begaafde ouders, bei
den eveneens kunstschilders. Het is bekend
dat Suzanna Valadon, die in Bessines, nabij
Limoges geboren werd, Utrillo's moeder
was. Utrillo overleed op 5 november 1955
aan longontsteking en was toen eenenze
ventig jaar. Zijn vader was, aldus mevrouw
Utrillo-Valore, Puvis de Chavannes, een in
1824 in Lyon geboren artiest, die in 1898
overleed. In „Larousse" kan men zijn por
tret vinden, dat een opmerkelijke gelijke
nis vertoont met het gelaat van Utrillo.
Puvis de Chavannes was negenenvijftig
jaar toen Maurice Utrillo geboren werd, en
werkte omstreeks die tijd in de Parijse
kunstenaarswijk Montmartre. Hij werd in
1890, een belangrijk schilder toen, voorzit
ter van de nationale academie der beelden
de kunsten, en trouwde in 1896, twee jaar
voor zijn dood, met prinses Marie Canta-
cuzene. Veel van zijn werken, geschilderd
in de stijlen van de Italiaanse kunstschil
ders Giotto en Luini, hangen in de Franse
musea. Toen Utrillo twaalf jaar was noem
de hij zich Miguel Utrillo, naar een Spaans
auteur met wie hij bevriend was. Mevrouw
Utrillo was reeds weduwe toen zij de
kunstschilder trouwde. Zij was de weduwe
van cte verzamelaar van kunstschatten Ro
bert Pauwels. Kort na de dood van Utril
lo's moeder, in 1932, huwde zij met de
schilder. Zij heeft over hem nu een boek
geschreven, dat binnenkort zal verschijnen.
DONDERDAG 10 JANUARI
Minerva: „Onder de hemel van Parijs", 18
jaar, 8.15 uur. Luxor: „Jungle der Misdaad",
18 j., 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „0815, het
einde", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Onver
gankelijke melodie", alle leeft., 7 en 9.15 u.
Studio: „Gervaise", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „De avonturierster van Beiroet",
18 jaar, 8 uur. Cinema Palace: „Don Juan",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Manon", 18 j.,
7 en 9.15 uur Gemeentelijk Concertgebouw:
Kon. Mannenkoor „Caecilia" Jubileumcon
cert. Medewerkenden: Hollands strijkkwar
tet, David Hollestelle, bas, Anton de Beer,
piano en koperkwartet Utr. sted. orkest, 8 u.
Zuiderkapel: Maranatha-samenkomst, 8 uur
VRIJDAG 11 JANUARI
Minerva: „Summer madness", 18 jaar, 8.15
uur. Cinema Palace: „High society", 18 'aar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De zoon van dé
wreker", 1 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Gervaise", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Het salvo der dapperen", 14 jaar, 2.30,
7 en 9.15 uur. Lido: „Folies Bergère", 18 jé
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Bandido", 14 j.,
2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Leise fleheri
meine Lieder", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 u
Stadsschouwburg: De Ned. Comedie met
..Home sweet home", 8 uur, Concertgebouw:
3e Jeugdconcert door N.Ph.O. o.l.v. Marinus
Adam, 16.15 en 19.30 uur.
