De roemrijke geschiedenis van
de vijf „Pa"-schepen
varia
ROOD
LICHT
DE WIEKEN HET LAM
TEN VOORBEELD
Kennemer
NIEUWE „OGEN"
VOOR CLEEREN
Lantaarn
LANGS SLUIZEN EN HAVENS
Weerzien van de film
„Ninotchka"
9
Schuimbkssers noodzaak
op schepen
Raad voor de Scheepvaart
acht preventie onvoldoende
Heemstede overtuigend
verslagen door het eerste
Strijd tegen Pat-Mat moet
nu de beslissing brengen
Storing in de papierfabriek
door brandje in schakel
ruimte
Onbewaakte bij Noord-
scharwou krijgt
knipperlichten
Stormvloedkering in de
Hollandse IJsel
OLD CLOTHES NEW
De „Cavalleria" in Thalia
Havenstaking in Londen
Battie gaf
WOENSDAG 16 JANUARI 1957
IN DE JAREN 19211922 verkreeg de Koninklijke Paketvaart Maatschappij een
serie van vijf schepen waarvan de namen met ,,Pa" begonnen. Ze werden dan ook
meteen „Pa"-schepen genoemd. Vier hebben er vlak bij op de helling gestaan en dat
zijn geweest de „Palopo" en de „Parigi" bij de werf Conrad in Haarlem benevens de
„Palehleh" en de „Palima" bij de Haarlemsche Scheepsbouw Maatschappij. Nummer
vijf kwam gereed bij de scheepswerf „De Maas" te Slikkerveer.
Op de foto bevindt de „Palopo" zich in het Spaarne. Een der sleepboten van de
Rederij Gebr. Goedkoop heeft net vastgemaakt en het schip staat op punt de werf
te verlaten. Dit momen heeft bijna 35 jaar geleden plaats gevonden want het was in
1922 dat de „Palopo" aan de vloot van de K.P.M. werd toegevoegd. Het was een
vrachtstoomschip van 1178 reg. ton bruto en 1658 ton draagvermogen, 40.12 m lang,
11.68 m breed en. 4.43 m diep. De 700 paards machine was geleverd door de fa. Stork
in Hengelo en die gaf het schip een snelheid van 8>/2 mijl. De bemanning bestond uit
ruim 50 koppen en er was accommodatie voor 4 passagiers.
HET ARBEIDSTERREIN van deze sche
pen was gelegen in het toenmalige Ne
derlands Oost-Indië zoals de meeste sche
pen van de K.P.M. Ze deden trouw hun
werk totdat de tweede wereldoorlog een
einde maakte aan- de vaste dienstregeling.
De schepen werden uit de vertrouwde om
geving weggehaald en naar andere havens
gedirigeerd. De „Palopo" heeft toen ge
toond wat zij waard was.
Ten aanzien van de „Palehleh", „Palo
po" en de „Palima" werden plannen ge
opperd om ze emplooi te geven ten noor
den van Port Said. De Paketvaart hand
haafde aanvankelijk haar bezwaren, maar
aangezien uit de gevoerde besprekingen
wel duidelijk bleek, dat er dringend be
hoefte bestond aan ruimte voor de Middel
landse Zee liet men tenslotte de tegenwer
pingen varen, zodat de Pa-schepen, na re
paratie, dokbeurt en bewapening beschik
baar werden gesteld voor het Midden
oosten.
Torpedo
Als eerste ging de „Palima" op 12 juni
1943 in de oostelijke Middellandse Zee
verloren na door een torpedo te zijn ge
troffen. De beide andere schepen van, dit
type, de „Palopo" en de „Palehleh" had
den reeds over vele zeeën gezworven voor
ze benoorden Port Said bekendheid ver
wierven.. In Calcutta uitgerust voor dit
emplooi, waarbij ze gedurende vijf nach
ten bombardementen meemaakten, volgde
hierop de lange tocht om Voor-Indië heen
naar Bombay en verder via Bandar Abbas
en Aden naar de Rode Zee. Deze langzame
schepen verloren hun convooi, maar ze
scharrelden alleen, verder en kwamen elk
afzonderlijk op hun bestemming.
De „Palopo" opereerde eerst in het
uiterste oostelijk deel van. de Middelland
se Zee. Het schoof tussen Rhodes en de
Turkse kust door tot aan Leros toe, on
danks de Stuka's die in de lucht waren.
Maar toen deze eilanden in IJuitse handen
vielen werd de vaart minder ver uitge
strekt, tot Famagusta op Cyprus of naar
Beiroeth en Haifa. Later kwam ook dit
schip in de Adriatische Zee met Taranto
als basis. Het nam deel aan het tweede
convooi naar Venetië en na vele omzwer
vingen beleefde de „Palopo" het einde van
de oorlog en kon met de maatschappij-
vlag in top en de driekleur uitwaaiend
van af het hek Indië weer bereiken. De
gezagvoerder van de „Palopo" is één van
de velen, die het Kruis van Verdienste
werd toegekend.
Tenslotte heeft de „Palopo", die 35 jaar
geleden aan de oever van het Spaarne op
de helling stond, zijn einde gevonden in
Hongkong waarnaar het schip in maart
1952 werd verkocht voor de sloop.
Bijna waren de namen der schepen die
met zovele andere zo hun best hadden ge-
De raad voor de scheepvaart heeft
schriftelijk zijn oordeel weergegeven over
de brand, die op 29 december 1955 in de
motorkamer van het m.s. „Markab-N'
heeft gewoed, toen het schip zich op zijn
reis van Famagusta naar Londen in de
Middellandse Zee bevond, ter hoogte van
Kaap Bouragoni. De brand, die vrij plot
seling was ontstaan, kon na enige tijd
worden geblust en de Markab-N (eigen
dom van de N.V. Van Nievelt, Goudriaan
en Co's Stoomvaart Maatschappij te Rot
terdam) kon de reis voortzetten.
In zijn oordeel zegt de raad onder meer.
dat een brand in de motorkamer van een
kuster zich zeer licht kan meedelen aan
de in de buurt liggende verblijven, de brug
en de sloepen en daarom zeer ernstige ge
volgen kan hebben. Betere methoden van
brandbestrijding in de machinekamer ver
dienen daarom aller aanbeveling. De hoofd
inspecteur had bij de behandeling van de
zaak voor de raad reeds opgemerkt, dat.
men voor het blussen van een oliebrand
schuimblussers nodig heeft. Ook in het
onderhavige geval bleek, dat de aan boord
aanwezige apparaten onvoldoende waren.
Men heeft gelukkig hulp kunnen krijgen
van een ander schip, het Engelse s.s.
Seattle Star". Men kan echter, aldus de
hoofdinspecteur niet altiid daarop rekenen
Het weer kan ongunstig zijn en bij de
lange reizen, die deze schepen vaak maken,
is dikwijls geen ander schip in de nabij-
h8De raad spreekt overigens zijn lof uit
voor allen die geholpen hebben bij de be
strijding van deze brand.
Het s.s. „Palopo" (KPM) bij de werf
Conrad in Haarlem (1922).
daan in de oorlog weer bij de Nederlandse
koopvaardij teruggekeerd. Drie nieuwe
schepen zouden de namen, „Palehleh",
„Palima" en „Palopo" hebben gekregen
maar tijdens de bouw werden die respec
tievelijk veranderd in „Van Noort", „Van
Cloon" en „Van, Neck".
(Nadruk verboden)
Arie van der Veer
Nieuws van „Kijk Uit
Kijk Uit I wint van Heemstdc I met
6'3'In haar speellokaal in het Cul
turele Centrum bond het eerste tiental van
de schaakclub Kijk Uit de strijd aan tegen
Heemstede I voor de overgangsklasse van
de NHSB. En met succes! Met duidelijke
cijfers moest Heemstede het hoofd buigen.
Door dit resultaat staat Kijk Uit er fraai
voor en zal de laatste wedstrijd, die in Be
verwijk tegen PatMat gaat de beslis
sing. brengen. De stand op de ranglijst is
nu:
Kijk Uit I 4 3 - 1 6 25 —15
Pat Mat I 4 2 2 - 6 24 —16
Zaandam II 3 2 1 - 5 18 —12
Heemstede I 4 12 14 2IV2— I8V2
Schaaklust I 3 - 1 2 1 10 —20
Bloemendaal I 4 - - 4 - ID/228'/s
De stand kan nog gewijzigd worden,
daar Pat Mat tegen de uitslag Zaandam-
Pat Mat heeft geprotesteerd en alle kans
heeft dit protest te winnen, waardoor Zaan
dam dan ook twee verliespunten heeft.
Over de wedstrijd zelf het volgende: Aan
bora I kreeg Blok het op te nemen tegen
mr. Santen en de Kijk Uit kampioen wist
door een fraaie combinatie zijn tegenstan
der tot overgave te dwingen. Met Gordijn
ging het juist andersom, de Heemstede spe
ler speelde een gave partij en Gordijn ging
ten onder door zeer goed positiespel van
Bonkenburg. Rijke wist door scherp spel
een pion voor te komen, deze partij werd in
gunstige stand voor Rijke afgebroken en
later remise verklaard. Lanser trof zijn te
genstander in een overweldigende bui en
deze combineerde de Kijk Uit man zonder
plichtplegingen van het bord. Een partij
met een matcombinatie midden op het
bord, zoals zelden wordt vertoond. Mees
diende echter van repliek en schotelde de
Heemstede man een aantal combinaties
voor, dat het deze begon te duizelen en
toen Mees het slotoffensief met twee paar
den inzette, ging de Heemstedenaar kans
loos onder.
Wijdoogen speelde heel secuur, deed
geen dolle dingen en remise werd de uit
slag. Walda wist de vijandelijke Konings
stelling uit elkaar te trekken, en kreeg
daarbij een zeer gevaarlijke vrijpion, die,
na de tijdcontrole de beslissing bracht. Ook
Kistemaker had een gewonnen eindspel
over gehouden, maar daar de wedstrijd
reeds beslist was, nam hij genoegen met
remise.
't Hart speelde een fijne positie partij en
wist in het eindspel een pion voor te ko
men, welke ook in deze partij de zege aan
Kijk Uit bracht. En ten slotte wist De Haas
in een Franse partij een eindspel te force
ren met twee paarden, die ook hier zoveel
sprongen maakten, dat de Heemstedenaar
er geen gat meer in zag en opgaf.
De gedetailleerde uitslag was:
1. J. Blok (Kijk Uit I)mr. E. Santen
(Heemstede I) 10; 2. C. J. GordijnJ.
Bonkenburg 01; 3. A. RijkeW. de Laat
1/2Vi; 4. P. LanserH. v. d. Berge 01;
5, F. J. WaldaH. Muusze 10; 6. ir. W.
MeesP. Pieters 10; 7. J. L. Wijdoogen—
R. J. Seistra V2V2; 8. A. Kistemaker
R. H. v. d. Bos V2V2; 9. W. 't Hartmr.
A. F. H. Schreurs 10; 10. G. L. de Haas
J. Baalbergen 10; totaal 6V23V».
Door onbekende oorzaak deed zich maan
dag in een schakelruimte in de Velsense
papierfabriek een explosief brandje voor,
waardoor gedurende enige tijd de houtstof-
fabriek en de PM'18 stil kwamen te liggen.
De bedrijfsbrandweer was het vuur snel
meester: de schade viel mee en persoon
lijke ongelukken kwamen niet voor.
Prjjzen van dinsdag
Per 1 kg: heilbot f3.402.50, gr. tong f3.90
3.60, grm. tong ƒ43.70, kim. tong f 4.10
4, kl. tong I f3.90—3.70, kl. tong II f3.40—
3.25, tarbot I f 3.402.50. Per 50 kg: gr. schol
f 40, grm. schol f 4946, kim. schol f 6864,
kl. schol I f 66, kl. schol II f 5840, schar
f 37, bot f 3222.50, v. haring f 3026, ma
kreel f 45, gr. schelvis f 5733, grm. schelvis
f4031, kim. schelvis f 32—24, kl. schelvis I
f34—22, kl. schelvis II f31—20, wijting f26
17, gr. gul f 6151, mid. gul f 4540, kl.
gul f35—32, kl. haai f40—33, ham f122
poontjes f 3732, kl. koolvis zw. f 2823, kl.
koolvis wit f4645. Per 125 kg: gr. kabel
jauw f288146, gr. koolvis zw. f8066, gr.
koolvis wit f156116, gr. leng f98.
Aanvoer van dinsdag
26 Kisten tong en tarbot, 7 heilbot, 85
schol, 5 schar, 7 bot, 23 haring, 6 makreel,
1600 schelvis 695 wijting, 110 kabeljauw en
gul, 2 leng, 8 haai, 3 ham, 8 poon, 140 kool
vis, 25 diversen. In totaal 2750 kisten.
Besommingen van dinsdag
IJM 72 Beatrice 16.720, 1 trawler met
18.800, KW 101 ƒ13.400, KW 99 12.000,
KW 80 9.630, KW 64 3.840, IJM 211 12.330,
IJM 53 ƒ860, IJM 45 1.640.
LEZING EVANGELIE EN INDUSTRIE
GAAT NIET DOOR
De lezing voor „Evangelie en Industrie",
die in de gemeentelijke vergaderzaal aan
de v. Diepenstraat donderdagavond gehou
den zou worden, met als inleider ds. Joh.
A. Scheurer gaat wegens ziekte van de
spreker niet door.
De A.N.W.B. bericht dat de onbewaakte
overweg bij Noord-Scharwoude in de pro
vinciale weg Alkmaar-Afsluitdijk zal wor
den voorzien van zogenaamde half-auto-
matisehe rode knipperlichten, welke door
het treinpersoneel zullen worden ingescha
keld en automatisch worden gedoofd na
het passeren van de laatste wagen van de
trein. Voorts - zo meldt de bond - is het
plaatsen van afstandbakens op de toelei-
dende wegen tot de overweg iri voorberei
ding, waarmee het wegverkeer op de nade
ring van de overweg zal worden geatten
deerd.
In de Hollandse IJsel is een groot
project onderhanden: de bouw van een
stormvloedkering, die de constructie
omvat van een schutsluis, een afslui
ting van de rivier door twee beweeg
bare schuiven en de overbrugging van
de rivier. De panoramafoto biedt een
overzicht van de stand der werkzaam
heden aan de lage, naar zee gekeerde
zijde van het project.
ADVERTENTIE
DRY CLEANING ONLY
KONINGSPLEIN 10 - TELEFOON 4886
mene volk van luide sirenes
bedienen.
Helemaal eens ben ik het
met deze epistelateur, dat de
situatie op de beide bruggen
over de middensluis om brok
ken vraagt. Te smal en dus on
nodig gevaarlijk. Maar aange
zien het rode licht hier slechts
drie minuten ten hoogste kan
vergen, zou ik niemand willen
aanraden, het te negeren, zoals
ik nergens een rood licht gene
geerd zou willen zien. Nérgens
ook niet op de Noordersluis,
hoe tartend het ook kan zijn.
Maar wellicht is er uit deze ge
sprekstof bij Rijkswaterstaat
een vernuftig plannetje op te
bouwen, want ik weet uit er
varing, dat deze Staat in de
staat een zwak plekje in het
statige hart heeft voor die
sluisweg van ons. Die een
pracht weggetje genoemd mag
worden, maar toch nog voor
vele verbeteringen vatbaar is.
Lampenier
Een getrouw lid van het heir
der Tour de Sluis-rjjders, te
gen welks onvoorzichtige le
den ik zaterdag van leer trok
omdat zij met zoveel overmoed
en onbezonnenheid door de
rode stoplichten rijden of
brommen in hun haast aan
of van het werk af te komen,
heeft het er niet bij laten zit
ten en mij van repliek gediend
in een allerhartelijkst epistel.
En aangezien uit de botsing
der meningen al menigmaal
een waarheid is geboren (met
een kleine w, als het mag) wil
ik deze Hoogovenaar, ook al
neemt hij niet de moeite zich
bekend te maken, zijn plaats
onder het rode schijnsel gun
nen.
Naar zijn ervaring en het
is er één, die twee keer per
dag wordt opgedaan wordt
er vooral bij de westelijke deur
van de Noordersluis met het
rode licht gespot, wanneer de
schare van noord naar zuid op
trekt en dan bij voorkeur op
tijdstippen, dat er praktisch
geen verkeer op de weg is:
dat is des ochtens van vijf tot
zeven. En het wordt veelal
veroorzaakt door de onwil, om
om te rijden over de andere
deur. Nu heb ik altijd kunnen
voelen voor argumenten, die
door een oprechte luiheid wor
den ingegeven en dus stap ik
hier ook in: het moet inder-
AL EENS MEER hebben wij, uit de veste van het Agnus
dat trots de vaan torst in 'het Velsens stedewapen, met een
verlangend oog gekeken naar het land der draaiende wieken.
Want in de Zaanstreek kónden ze er al wat van, toen wij nog
maar aan het schuchtere begin stonden van een Velser Ge
meenschap, die slechts aarzelig op gang kwam en meer Velsens
dan gemeenschappelijk leek te willen worden. De „oude" Velse-
naren onder ons met de heer Van Os, die onlangs de avond
ter begroeting van nieuwe Velsenaren zichzelve onder dezulken
rekende omdat hij hier al een aantal jaren burger is, mag ik
mij eveneens zo langzamerhand tot die oude garde rekenen
zullen zich deze moeizame dagen nog wel herinneren. Ik
moest er onontkoombaar aan denken, toen men mij een boek
werkje in handen speelde, dat op het eerste gezicht niets met
Velsen noch iets met Zaandam van doen kon hebben, maar ten
slotte bleek zowel met Velsen, Zaandam als met de heer Van
Os voornoemd te zijn verweven.
Titel: „Klare taal over klin
kende munt". Inhoud: „de be
groting". Doel: „de burger in
de schaduw der wiekende mo
lens op een aangename wijze
in te wijden in de doolhoven
der gemeentelijke cijfers, die
elk jaar weer worden samen
gevat in dikke boeken, maar
die blijkens dit frisse werkje
óók op smakelijke wijze aan
de goegemeente kunnen wor
den voorgeschoteld".
De heer Van Os heeft daar
met anderen in Velsens vroed
schap ook wel eens voor ge
pleit en schout en schepenen
hebben toen bereidwillig ge
knikt, maar niettemin ver
schijnt er elk jaar alléén maar
een steeds wassende biblio
theek van machtig interes
sante cijfers, die voor de leek
echter onbegrijpelijker zijn
dan het binnenste van een cy
clotron. Vandaar het Zaanse
boekje „Klare taal over klin
kende munt".
Ik wil u er een stukje uit
voorlezen, bijvoorbeeld waar
het gaat over de gelden, die
ook het Zaanse politie-appa-
raat vergt om een schutse te
kunnen blijven tegen verkeers-
en andere zondaren.
„Wij kunnen ons voorstellen,
dat u na het gezellige avondje
met de Mulders, of hoe uw
vrienden dan ook mogen heten,
de schuurdeur op slot doet, de
keukendeur afsluit en de knip
op de voordeur schuift. Met
deze drie handelingen is voor
u de absolute veiligheid aan
gebroken. De veiligheid is ech
ter maar betrekkelijk. Dat
weet u natuurlijk. De werke
lijke veiligheid wordt gewaar
borgd door de waakzaamheid
van politie en brandweer
En verder: nog erger,
we zouden uw gezicht wel eens
willen zien, als plotseling alle
straatlantaarns verdwenen
zijn
Zo babbelt dat boekje sma
kelijk door tot leringe en
niet in de laatste plaats ook
vermaak van degeen, die
zijn centjes bij meneer de in
specteur brengt en er huizen,
riolen en politie-agenten voor
ziet groeien.
Met plaatjes en een tekst
van Ben Duyvelshoff ging de
afdeling voorlichting der ge
meente Zaandam aldus zijn
burgerij te lijf en ik kan me
voorstellen, dat dit appetijte
lijke werkje beter gelezen is
dan de oneindig saaie kost, die
een begroting nu eenmaal
moet zijn.
En die alleen door secreta-
riërs, wethouder en raadsleden
wordt begrepen.
Of, eh
In elk geval, zo'n boekje
lijkt me een vondst ook
zonder een „afdeling Voor
lichting der Gemeente Velsen",
waar bepaald geen nijpend ge
brek aan bestaat.
Het moet voor ettelijke leden van de Vel
sense filmliga een verheugd weerzien zijn
geweest met de eeuwig-jonge „Ninotchka",
de beste der Garbo-films, die juist voor de
tweede wereldoorlog door Ernst Lubitsch
werd geregisseerd en het filmisch ideaal
waar maakte, dat er een volmaakt even
wicht kan zijn tussen actrice en regie.
Ds. J. Roskam heeft in zijn knappe in
leiding tot het perfecte januariprogramma
van de Liga gesteld-, dat er dirie soorten
films te onderscheiden zijn: de abstracte,
die zich op het vlak d'er
avant-garde beweegt, de
documentaire en de
speelfilm en van deze
drie categorieën heeft
het programma, dat gis
teravond in Rex werd
vertoond, evenzovele
hoogtepunten laten zien.
Want was l'Apprenti
Sorcier of „Studie no. 8"
zoals de maker, Oskar
Fischinger deze creatie noemde een film,
die om de muziek vervaardigd werd, hoe
wel het er meermalen op lijkt, dat de mu
ziek speciaal voor dit fascinerend lijnen
spel is geschapen de tweede „Le sel de
la terre" geeft een brillant exempel van
d:e film-der-feiten, de documentaire dus.
En de derde, „Ninotchka" mag dan zon
der bezwaar als de ideale speelfilm wor
den aangemerkt.
Zo was ook het programma in volmaakte
balans. Na de vermoeienis, die Fischinger
zijn kijkers en hoorders bewust laat onder
gaan met een „tegen de muziek aan" ver
beeld lijnenspel, eën spel, dat visueel soms
bijna te machtig wordt voor het menselijk
oog, volgde gisteravond de rust van een
dier sublieme natuurfilms, waaraan de
Fransen zich af en toe wagen, maar dan
meteen met volledig succes.
Het verhaal van de Camarque, de delta
van de Rhone, die bezuiden Arles een land
van wilde paarden en kudden stieren voor
de arena's van Zuid-Frankrijk was, maar
langzaam-aan doormiddel van een groots
ontginningsplan wordt losgeweekt uit zijn
natuurbestaan, zonder evenwel de speciale
bekoring van zijn tijdeloze wijdheid geheel
te verliezen, zonder al te veel prijs te geven
ook van zijn natuur, zijn fauna en zijn bijna
droevige verlatenheid.
Ninotchka kwam daarna als hoofdschotel
en het werd' daarmee een avond, de Liga
meer dan waardig. Want deze film uit 1939,
spottend met een lichte ironie die haast
Frans aandoet, maar niettemin op dat mo
ment de spot der Amerikanen met het nog
jonge Bolsjewisme was, is door de tijd als
het ware meer belegen geraakt en daardoor
nóg spitser en amusanter, dan zij toen al
was.
Ook vermoedelijk door de nieuwgevorm
de toestanden, die weliswaar deze milde
spot met het Russische regime niet geheel
meer waar maken, maar niettemin nog
steeds een schaterlach kunnen ontlokken
aan de mens, die op deze voortreffelijke
wijze de kleinheden van een zich zo hemel
hoog boven het kapitalisme verheven voe
lend staatsbestel op de hak ziet nemen.
Het is het bekende verhaal van de Rus
sische, die in opdracht naar Parijs komt
om een drietal lichtelijk uit de band ge
sprongen kameraden weer in het rechte
spoor te brengen, maar zelf ook ten prooi
valt aan de lichtstad, aan de liefde en aan
de champagne, maar bovenal aan de bevrij
dende lach van een volk, dat wél de be
perktheid van het eigen ik weet te ironi
seren.
En het geheèl is subliem verfilmd net
fijn genoeg, om al te dikke effecten te ver
mijden en vaak net voldoende grof, om
duidelijk te blijven. Na Hongarije moge het
allemaal dan wat weemoedig-historisch
aandoen, zelfs nu is het een geluk te kun
nen lachen om het menselijk getob om el
kaar van het eigen gelijk te overtuigen.
Wanneer Lubitsch deze wetenschap ook gis
terenavond weer in de harten der Liga-
cliëntèle heeft laten doordringen, is deze
18-jaar oude film voor de zoveelste maal
met vrucht gedraaid.
J. Folkertsma
Als speciale voorstelling brengt Thalia
donderdagavond een verfilming van Mas-
cagni's bruisende opera Cavalleria Rusti-
cana en aan deze versie van een beroemd
stuk bel canto kleeft hetzelfde bezwaar,
dat al zo menige operaliefhebber lichtelijk
gedesillusionneerd het bioscooptheater
heeft doen verlaten: het prachtige libretto
is ietwat verminkt onder de handen van
de draaiboekfabrikant vandaan gekomen
en men heeft dusdanig de nadruk willen
leggen op de musical, die er ongetwijfeld
in elke operaverfilming schuilt, dat de
Amerikaanse en Italiaanse sterren haast
belangrijker in hun vocale vaak nage
synchroniseerde dan hun speeltechni-
sche kwaliteiten werden. Anthony Quinn
bijvoorbeeld, de acteur uit verschillende
grootse Italiaanse meesterstukken van het
witte doek, speelt de voerman Alfio en de
ontrouwe echtgenote Lola werd voorbe
houden aan Kerima terwijl de verlaten ge
liefde Santuzza door May Britt werd ver
tolkt. Zo „stert" dat maar door, maar het
Siciliaanse verhaal zou wellicht in glorie
gewonnen hebben, als een De Sica er zich
mee had bemoeid, want het is nu wel wat
heel zoetelijk geworden.
Daar wij voorlopig De Sica niet aanzien
op een poging tot opera, moeten wij ons
dus tevreeën stellen met deze verfilming,
die overigens om zijn muzieke ongetwij
feld de moeite waard is en dan ook veler
hart zal stelen vanwege de vaak prachtige
klanken, die de geluidsband weergeeft.
Een sympathiestaking van ruim hon
derd Londense ladingklerken die zich soli
dair verklaren met hun stakende collega s
in Tilbury, heeft dinsdag in de Londense
haven ongeveer 2500 havenarbeiders op
bijna 30 schepen tot werkeloosheid ge
doemd. De staking in Tilbury gold als pro
test tegen het in dienst nemen van niet bij
vakbonden aangesloten werkkrachten.
daad tot de dagelijkse onge
makken gerekend worden, ve
le honderden meters om een
sluiskolk te moeten peddelen,
als het regent, stormt of vriest.
Om dit te ondervangen stelt
mijn waarde schrijver voor,
gedurende enkele uren van de
dag het verkeer in beide rich
tingen over de westelijke deur
toe te staan. Ik moet daaruit
begrijpen: alleen langzaam
verkeer, want met auto's, die
ïd" - t vr.~a.f9 «0Uf
De giroafrekening kan ik u nog niet laten zien, maar er moet
nu ongeveer een honderd gulden binnen zijn, met inbegrip van
de bedragen, die onmiddellijk per giro werden toegezegd toen
de hond van Cleeren doodgereden werd en ettelijke IJmonders
spontaan in hun verrespreker klommen óm mjj ervan te ver
wittigen, dat zij iets gingen dóen.
Maar aan ons kantoor zijn diverse grote en kleine bedragen
aangevoerd, al dan niet met bijbehorende geschriften.
Een meneer roept uit: „Ik hoop, dat uw actie succes mag
hebben (in mijn hart ben ik daar al van overtuigd)" en een
moeder komt met een gulden uit de spaarpot van een harer
telgen, zoals ge in een afgeschoten vakje onder dees' lantaarn
kunt lezen.
De verantwoording ziet er nu aldus uit: Van S. 10, NN f5,
NN ƒ25, NN 5, Battie ƒ1, NN ƒ1, NN ƒ1, „Tentenmaker"
10, mej. T. S. f 0.50, J. I. f 0.25, H. v. B. 0.50, W. S. 0.50
(Magneet) en J. K. f 1. Hetgeen met een tientje dat vorige week
al binnenkwam, 70,75 maakt. Het is de hond nog niet, die
naar men weet een kleine f 450 moet kosten, maar het wordt
hem zonder twijfel. Daar ken ik deze, onze IJmuidenaren te
goed voor zo langzamerhand
Inmiddels heb ik het verhaal gehoord over de tragische ma
nier, waarop de blinde zjjn hond mist, sinds het dier overreden
werd, is hij nogmaals zijn ogen kwjjt geraakt. En als men, ver
trouwende op stok en hond, de afzondering van de totale nacht
voor de tweede keer tegemoet moet gaan, Ijjkt dit een zwaar
der beproeving nog, dan voor het eerst te moeten ervaren, dat
de wereld zich sluit. Daarom: allemaal een steuntje! Geef hem
een sprankje licht terug.
Met een gulden voor
i de blindenhond van de
heer Cleeren bereikt mij
een schrijven van de
8 negenjarige Battie van P.
uit IJmuiden. Die dichtte:
8 „Als ieder kind van ons
IJmuiden nu ivat uit zijn
i paar pot mag geven, Dan
hoöp ik, dat de hond voor
deze blinde heel, heel lang
mag leven, En hem over
's al brengen waar hij wezen
8 moet, Dat doet ons kin-
derhartje dan altijd weer
V»
\?oed
daar tegen elkaar in zouden
druisen, werd de sluis alras
vervuld van autowrakken, die
elkander speels over de rai
ling zouden duwen.
En dan een vraag van mijn
schrijver: of het geoorloofd is
met de fiets 'aan de hand door
het rode licht te stappen. Nee,
mijn beste, dat mag wettelijk
niet, want ook een wandelaar
is „verkeer", al is hij meerma
len, vooral in dit opzicht meer
verkeerd. Rood is rood en be
tekent stoppen voor ieder
een en alles, behalve voor hon
den, kakkerlakken en lieden,
die vanwege het algemeen be
lang door rode lichten móeten
snellen, waarbij zij zich echter
ter onderscheiding van het ge-
