BELGISCHE VROUW BESTEEDT Mode van het voorjaar VEEL TIJD AAN „MAKE-UP" „Fabriek voor honderdjarigen" in de Franse hoofdstad Franse folklore houdt stand in Parijs nu f 29.75 VRIJDAG 1 FEBRUARI 1957 Voorliefde voor roestrood haar Onze tuin- en kamerplanten SIDALCEA Wie draagt de lasten van de ouderdom G. Kromdijk Menu van de week doe^méér met KAAS Tweeënhalf jaar geëist tegen notarisklerk Gelede trams in Rotterdam in gebruik genomen PERMANENT INVISIBLE Belangrijke vernieuwingen dit jaar van KLM-vloot Nieuwe werkplaats voor gehandicapten te Nijmegen Zwanenleed in Trente s Eisenhower wil hoger immigraiiecontingent HET BESTAAT NIET GABARDINE DAMESMANTEL DE LEEUWEN <V oer A^O rouw 2000JAAR GELEDEN.- DE BELGISCHE is haar Nederlandse zuster altijd wel een lipstick voor ge weest! Ik herinner me nog de Belg, die uit Nederland terugkwam kort na de oorlog en zei: „Die bleke toeten alle maal, waarom doen ze er geen rouge op. Ik vind een vrouw pas knap als ze flink opgemaakt is. Daraom houd ik niet van het Nederlandse type". Nogal kras zult u zeggen. Natuurlijk, toen hij pas uit Nederland kwam, was de oorlog net afgelopen en de hongewinter had ons nu niet direct blozende wangen gegeven. Maar het was wel typerend. België, veel eerder dan wij bevrijd en overstroomd met gealli eerde soldaten, was door de geallieerde invloed veel sneller aan een algemeen gebruik van de lipstick toe dan wij. De Nederlandse jeugd schrikt nu niet meer terug voor een stevig aangezette mond, maar ze blijft toch nog beschei den, vergeleken bij waar dan ook over de grenzen. Ik herinner het me nog heel goed dat ik, toen ik pas in Brussel was, zou uitgaan. Er moest wat rouge aan te pas komen en lipstick. Voor de grap zette ik toen mijn lippen eens flink aan en keek in de spiegel. „Net een clown" vond ik en veegde het weg. Nee, zo zou ik me veel te opzichtig voelen. Maar wanneer ik er nu weinig minder op doe, vind ik het heel gewoon. Wat dat be treft pas je jezelf bij het milieu aan. Je maakt er meer werk van en met smaak weet je heel wat te bereiken. Je con stateert bovendien, dat je er zoveel er varing in krijgt, dat je iets heel kunstigs weet te fabriceren, zonder dat het op valt. Gedurfd WANT IN BELGIë wordt het dikwijls gedurfd. Iedereen maakt zich flink op. De Belgische man verwacht niet anders. En wat mijn bovengenoemde Belgische kennis betreft, toen die het had over zijn voorliefde voor flink opgemaakt, sprak hij wel namens de meerderheid. Maar het is dan ook waar, dat er veel Belgische vrouwen zijn, die zich heel deskundig opmaken. Ik verbaas me er altijd over, wanneer ik 's ochtends bij Belgische vriendinnen kom. Tot twaalf uur zijn ze ontoonbaar, lopen rond in ka merjassen, met de haren bijeengepropt, een haastige lipstickveeg getrokken. Maar na de middag ken je ze niet terug. Dan heeft er werkelijk een meta morfose plaats gehad; dan zijn ze zo keurig aan alle kanten opgewerkt en bijgewerkt. Sinds ik in België ben, heb ik veel geleerd wat betreft een goede „make-up". Niet, dat het altijd even geslaagd is. Naar mijn smaak worden er in België bijvoorbeeld veel te veel haren geverfd. Gewoon keurig grijs worden is iets, wat je ternauwernood meer doet. Liefst verf je het haar dan in een soort giftig zwart met een rode weerschijn.. Maar dé haarkleur is rood, roestrood ln alle toonaarden. Niet alleen voor de dames boven de veertig, maar ook voor jongeren, die het eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Het blonderen is er uit, nu moet het roestrood, waaraan je op kilometers afstand ziet, dat het geverfd is. In mijn buurt, aan de buitenkant van de stad, waar veel tuinders wonen, zelfs boeren, heeft zich enkele weken geleden een nieuwe kapster gevestigd. Het hele dorp droeg er de sporen van. Iedereen liep met een rood hoofd, alsof alle madammekes en meisjes van de buurt collectief in een menieemmer wa ren* gestopt! DE BELGISCHE VROUWEN zijn heus niet knapper dan de Nederlandse. Maar wel besteden ze meer aandacht aan hun uiterlijk, aan hun opmaak. De Vlaamse meisjes, die uit een Vlaams milieu stammen, waar men „van vreem de smetten vrij wil blijven", gaan soms weer over tot een ander uiterste en kle den zich op een of andere ietwat rare manier, zonder enige opmaak en met de haren altijd in een worstachtige vlecht geperst, die dan in een soort kroontje strak over het hoofd wordt vastgemaakt. De Nederlandse teenager ziet er in het algemeen veel vlotter, aardiger, fris ser uit dan de Belgische. Omdat de Waalse en Brusselse zich liefst zo gauw mogelijk erg volwassen en damesachtig kleedt, terwijl de Vlaamse aan dat j eugdbewegingachtige, kwasie-volkse vasthoudt. De invloed van pensionaten speelt bij de Vlaamse meisjes natuurlijk ook een rol. Zo is het typische van Bel gië, dat je eigenlijk heel gauw in uiter sten vervalt. Terwijl de Nederlandse vrouw nogal uniform is in haar waar dering van opmaak, en in die opmaak self, in haar kleding en hele uiterlijk, krijg je in België zoveel varianten, die heel gauw uitersten worden. Met als totaal-beeld: voor jonge meisjes een heel groot verschil in opvatting van uiterlijk, en voor de ouderen een ten dens tot vrij veel zorg voor het uiter lijk, vrij nadrukkelijke opmaak, die of wel bijzonder geslaagd, ofwel helemaal mislukt is. Pierre Balmain heeft in Parijs zijn lente-collectie getoond. Geïnspireerde creaties deden veelal denken aan de mode van 1918, met de wijde, afhan gende schouders en de naar onderen toelopende rok. Blijkbaar heeft hij zijn collectie in het bijzonder voor aristocratische cliënten ontworpen. Er waren geborduurde avondjapon nen bij, die maar liefst 12.000 gulden en meer kosten. Balmain kan zich dat permitteren, want hij is de laatste tijd in trek bij de society. Zo ontwierp hij de japonnen van prinses Isabella, doch ter van de Franse troonpretendent en haar zuster Helena die onlangs met de Belgische graaf van Limburg-Stirum in het huwelijk is getreden. Behalve Balmain heeft ook Made leine de Rauch haar collectie getoond. Zij schaarde zich bij de voorstanders van kortere rokken. Een deel van col lecties was op het oosten geïnspireerd: zeer veel draperieëren, van crepes en chiffons, soms met een helemaal uit de rok oplopende capuchon. gebruikten deChinezer reeds tandenborstels A ^7 gebruikten de Grieken reeds stenografie gebruikten de Egyptena- ren reeds automaten bezat men in Azie" reeds wekkers gebruikten de Perzen reeds een morsesthrifl met vuurseinen droegen de Perzen1* reeds pruiken schreven de Grieken reeds meteen slalen pen gebruikten deEgypte- naren reeds broedma- chines voor7000 eierer In Parijs valt iemand die zijn ogen de kost geeft en zijn oor te luisteren legt, dagelijks van de ene verwondering in de andere. Neem nu bijvoorbeeld het insti tuut dat in de volksmond de „fabriek voor honderdjarigen" wordt genoemd. Aan het instituut zijn tal van knappe medische koppen, chirurgen en specialisten, ver bonden, die de cliëntèle, uitsluitend grijsaards of tenminste oudere mensen, aan de hand van de laatste nieuwigheden van de wetenschap adviseren hoe ze hun gezondheid zo lang mogelijk kunnen behouden om de mijlpaal van de tien kruisjes, in de beste welstand te bereiken. „Copacabana" is deze combinatie ge doopt van een zwart-wit gestreept jasje met driekwart mouwen, een geel afge zet kraagje en dito zakken. Een zwarte rok, gele hoed en gele handschoenen completeren het geheel. De officiële naam is overigens Geron- tologisch Instituut, en de gerontologie is de wetenschap, die zich met de vele problemen van de ouderdom bezig houdt. Een wetenschap, die al van lan gere tijd dateert, want zes jaar geleden werd in Parijs al een studiecentrum voor gerontologische onderzoekingen opgericht, terwijl ook aan de Franse armenzorg de Assistance Publique een gespecialiseerde gerontoloog verbonden is. Dat ons iedere generatie een paar ja ren méér beschoren worden is alge meen bekend. In de vorige eeuw gold iemand van dertig jaar als een perso nage, dat zijn beste tijd reeds achter de rug had. Nu komt men op die leef tijd eigenlijk nog maar nauwelijks kij ken, want een jaar of wat geleden hóeft een Amerikaanse schrijver van zijn boek een bestseller géfnaakt door het een slim-optimistische titel te ge ven die luidde: het leven begint bij veertig. Ouderdom is dus een wel heel rekbaar en betrekkelijk begrip, waar van de grenzen steeds verder worden geplaatst. Waar de limiet zal liggen, kan niemand met zekerheid vertellen, (Van onze correspondente in Parijs) Van tijd tot tijd worden er óók in Frankrijk volkstellingen gehouden. Over de betrouwbaarheid daarvan is men het niet altijd eens, omdat de Fransman nergens zo'n hekel aan heeft dan aan buitenstaanders en vooral aan ambtenaren, zijn privé-geheimen toe te vertrouwen, een nationale trek die uiteraard óók wel in zulke resultaten tot uitdrukkirfg komt. Maar hoe dat zij, grondig worden die pei lingen zeker wèl voorbereid, zogoed als de resulaten met diezelfde grondigheid worden onderzocht. Het is nog niet zo lang geleden, dat de conclusies werden getrokken uit de laatste telling van 1954. Vooral de conclusies met betrekking tot Parijs zijn in hoge mate interessant, omdat men aan de hand van die cijfers een heel andere kijk op de hoofdstad krijgt. Sidalcea's in bloei Zo langzamerhand breekt de tijd aan dat we nieuwe plannen voor de tuin gaan maken. Vele vaste planten kunnen we nu nog poten. Het zijn juist de vaste of overblijvende planten, die zo uitermate geschikt zijn voor borderbeplanting. De Sidalcea's ziet men nog weinig in de bor der toch zijn de mooie rose bloemen het bekijken waard en vooral de nieuwere soorten zullen u voldoen. Deze Sidalcea's kan men nu bestellen. Ze komen het meest tot hun recht op zeer zonnige en beschutte plaatsen. Ze verlangen heel voedzame grond. U doet er goed aan oude stalmest te gebruiken. Als de grond vol doende humus bevat, bereikt u ook heel goede resultaten met de bekende rose tuin en gazonkorrelmest. En voor de rest" raadpleeg de litteratuur op het ge bied van tuin- en kamerplanten. Zoek zelf eens uit wat u wilt aanschaffen en vraag uw bloemist om catalogi. Daar is om te beginnen het feit dat. Parijs maar voor een klein gedeelte door Parijzenaars wordt bewoond. Ruim de helft werd namelijk buiten Parijs, in de provincie of het buitenland, ge boren. „Echte" Parijzenaars zijn met een lantaarntje te zoeken. Sedert de tweede generatie kunnen maar zeven tien op de honderd inwoners zich Parij- zenaar noemen. Parijs is een wereld op zichzelf, een wereld die men wel een cocktail van rassen mag noemen. Minder" bekend is dat die provincialen van Parijs vrijwel allemaal in groepen of „amicales" zijn verenigd. Er zijn niet minder dan vijf tienhonderd van die amicales, regionale groepsverbanden, geregistreerd. De provincialen die het sterkst ge organiseerd zijn, zijn wel de Bretons. Zij voelen zich een volk op zichzelf, en evenals onze Friezen zijn ze in hoge mate trots op hun afkomst, hun tra dities, hun eigen taal en kostuums, waarvan ze dan ook beslist géén afstand willen doen. Er is zelfs een Bretonse volksbeweging die het een goede oplos sing zou vinden, wanneer hun land zich van het „Franse juk" bevrijdde, om. naar het voorbeeld van Monte Carlo, weer een onafhankelijke staat te worden. Niettemin zijn in de loop der tijden bijna een kwart miljoen Bretons naai' Parijs „geëmigreerd". Hun hartstochte lijk mysticisme" doet een duidelijke in vloed gelden op de mentaliteit en le vensgewoonte van de gehele bevolking van Parijs. Vooral in Montparnasse waar het station ligt, waar de treinen uit Bre- tagne aankomen, kan men overal re staurants en cafeetjes vinden met Bre tonse opschriften. Daar komen de Pa- rij se Bretons dan ook 's avonds bij voor keur samen om bij de (afschuwelijkei muziek van hun regionale instrumenten (een soort doedelzak en een harmonikai de herinnering aan hun land te beleven. Aan de uitgang van het station-Mont- narnasse kan men trouwens ook altijd het Bretonse dagblad krijgen dat voor oen deel in hun voor ons volslagen nnhorrijpelijke moedertaal geschre ven is. Die provincialen van Parijs oefenen veelal ook éénzelfde beroep uit. Zo zijn de emigranten uit het departement van Creuze vaak werkzaam in het: bouwbedrijf, terwijl de Corréziens, af komstig uit de Corrèze, zich vooral op het taxibedrijf hebben geworpen. Hun vaders en grootvaders kwamen met hun „Cocottes" ofwel paarden naar Parijs om die voor de fiacres te span nen. Toen de modernisering verder voortschreed, schakelden ze over op de automobiel. Samen met de Witrussische graven, vorsten en andere edellieden, beheersen de Corréziens nu goeddeels deze tak van het Parijse transportbe drijf waar ze hun macht wèl bewust zijn. Dat bereidwilligheid en vriende lijkheid de dominerende eigenschappen van de Parijse taxichauffeurs zouden zijn, zou ik beslist niet durven beweren De Engelse mode-magnaat Teddy Tin- ling gebruikte voor deze warme kap - hier gedragen op een ski-jasje van hemelsblauwe nylon'- spierwitte nerts. maar de medici schijnen toch wèl alge meen aan te nemen dat het slijtage proces waaraan wij mensen helaas zijn onderworpen, nog aanmerkelijk kan worden afgeremd. Sociale kanten Er zitten heel wat aspecten aan deze zaken. De ontwikkeling in onze maat schappij leidt in een richting waardoor de mensen steeds korter behoeven te werken. Sommige Franse ambtenaren kunnen zich zo op hun vijfenvijftigste jaar al uit het acieve leven terugtrek ken. Het gevolg is 'dat er voortdurend méér mensen aan het arbeidsproces worden onttrokken, die door de ge meenschap moeten worden onderhou den. In Frankrijk rekent men dat al bijna twintig percent van de oudere be volking niet meer werkt. Iedereen vooli. dat die ontwikkeling, spaak moet lopen. In Frankrijk is de grens der mogelijkheden trouwens al bereikt, zo niet overschreden. De so ciale voorzieningen, waaronder ook de verzorging voor de ouderdom en de ge pensioneerden is begrepen, zijn hier een weelde geworden, die nauwelijks meer kan worden gedragen. Op elke gulden loon, die een werkge ver moet betalen, wordt nog eens veer tig cent extra gelegd voor de verschil lende sociale zorgen. En die extra lasten vormen een der voornaamste oorzaken van het dure leven in Frankrijk. We zouden natuurlijk alléén maar moeten juichen, wanneer er steeds be ter voor de ouden van dagen en voor de zwakken wordt gezorgd. Oud worden en jong blijven is ons aller devies. Maar het zou pas' helemaal goed zijn, als er naast die Parijse „Fabriek voor hon derdjarigen" ook nog een ander insti tuut verrijst waar het probleem van de ouderdom van de sociale kant wordt aangepakt. Waar men de mogelijkhe den kan onderzoeken hoe die krasse grijsaards langer dan tot hun vijfen vijftigste jaar aan de arbeid te houden. Want men behoeft waarlijk geen socio loog te zijn om te voorzien, dat anders de zaken vast lopen. De ernst van dat vooruitzicht mag ons er overigens niet van weerhout en ons te verblijden over al die eeuwfeesten, die in het geronto logische instituut worden voorbereid. Wanneer het buiten guur is en men koud en rillerig thuis komt, kan een kopje hete bouillon of soep een uitkomst zijn en dan niet alleen als uitgangspunt voor de warme maaltijd! Ook bij de lunch is zo'n soep op z'n plaats! En de prijs? Die valt heus ook mee, want men hoeft niet altijd vleesbouillon te gebruiken. Bijna ieder groentenat kan even goed het uitgangspunt voor een smakelijke soep zijn. Het bevat veel zouten en vita mines, die we vooral in dit jaargetijde hard nodig hebben! Groentenat houden we, wanneer we groenten koken, dikwijls vanzelf over maar kan ook met behulp van wat groenten, die men dan als vul ling in de soep laat, extra gemaakt wor den (soep van kool, knolselderij, spruitjes, peen, uien enz). Zondag: Kerriesoep, runderrolletjes met gehakt (een gedeelte van het gehakt voor maandag apart houden) spruiten, aardappelen, moccaroom. Maandag: Stoofprei met gehaktballetjes, aardappelpurée, broodschotel. Dinsdag: Koolrolletjes, met kaas en aard appelen, tutti frutti. Woensdag: Roerei, witlof, gebakken aard appelen, appelpudding. Donderdag: Gebakken lever, rode kool, rijst, zoete macaroni schotel. Vrijdag: Stokvisschotel (van stokvis, uien en aardappelen), rijst met appelmoes. Zaterdag: Bruine bonen, spek, aardap pelen, fruit. RECEPT Moccaroom: 2 eiwitten, '4 1 slagroom, 125 gram suiker, 1 dl sterk"è koffie- extract. De eieren splitsen, het eiwit en ook de slagroom stijfslaan. De dooiers met de suiker roeren, het liefst hete, koffie- extract er door te mengen en in een heet waterbad al roerend binden. Het mengsel nu door het stijfgeslagen eiwit roeren en daarna voorzichtig door de slagroom scheppen. ADVERTENTIE KAAS is voedzaam en gezond Pubt. Ned. Zulvelbureau Den Haag Verduistering van 40.000 door de verdachte grif bekend De officier van Justitie bij de rechtbanli te 's-Gravenhage heeft een gevangenisstraf van tweeënhalf jaar geëist tegen B. H. S., notarisklerk te Noordwijk, die ongeveer f 40.000 ten nadele van cliënten van zijn werkgever zou hebben verduisterd. Aan S.. die de verduisteringen grif bekende, was verduistering van ongeveer twintig mille een kleine keus uit een overvloedig be schuldigend materiaal, zei de officier van justitie ten laste gelegd. De eerste verduistering pleegde S. in de cember 1954. Dit misdrijf kwam spoedig uit, maar de notaris regelde deze zaak in der minne met zijn klerk. S. ging echter door met zijn oneerlijke praktijken. Hij zei ter zitting dat hij financieel erg in de moeilijkheden zat en dat zijn vrouw ziek was. De officier van justitie zei in zijn requi sitoir dat eenvoudige lieden de dupe zijn geworden van de praktijken van S., die misbruik had gemaakt van het vertrou wen, dat men in de notaris stelde. De ver dediger mr. G. Smelt zei in zijn pleidooi dat het onbegrijpelijk was dat niemand eerder een onderzoek had ingesteld. S. verdiende f 400 in de maand, maar woon de in een villa, reed in een nieuwe auto en leefde op grote voet. De pleiter zeide dat S. veel armoede heeft gekend. S. zag zijn verduisteringen meer als leningen, die hij later zou kunnen terugbetalen. De ver dediger vroeg clementie. De rechtbank zal over veertien dagen vonnis wijzen. Met de indienststelling van veertien ge lede motorrijtuigen met een ervan is woensdag een proefrit gemaakt hoopt de Rotterdamse Elektrische Tram een belang rijke stap te hebben gezet in de richting van meer service aan het publiek en gro ter kostenbesparing. In de eerste plaats is er, wat dit laatste betreft, doordat de rijtuigen veel lichter zijn, een jaarlijkse stroombesparing van ongeveer f 2100.per rijtuig. Voorts ver vult deze bijna twintig meter lange tram de functie van een huidige motorwagen plus bijwagen, terwijl er slechts één con ducteur nodig is. Ten derde is er geen kans meer op „verstekelingen" tijdens de spits uren. Hoeveel er van deze „zwarte" reizigers zijn? De meningen variëren van 1 tot 8°/o, maar zelfs voor het geval er slechts van één procent sprake zou zijn, komt dit voor de R.E.T. toch neer op een jaarlijkse winst derving van 140.000 gulden. In totaal kan het gelede tramstel 197 passagiers vervoeren, van wie er veertig kunnen zitten. In deze rijtuigen is een versterkingsin stallatie aangebracht, die de conducteur in staat stelt aanwijzingen te geven en hoor baar de haltes af te roepen. Ook het pu bliek aan de haltes kan door twee luid sprekers ingelicht worden over route wijzigingen en dergelijke. ADVERTENTIE in combinatie met DOUBLE COUPE Een ideale coiffure, bestand tegen ons vochtig en winderig klimaat De eerste Douglas DC-7C („Seven Seas") van de tien die de K.L.M. heeft besteld komt waarschijnlijk in april op Schiphol aan. In dezelfde maand volgt de tweede, in mei komen er weer twee, in juni drie en in juli de laatste drie. De twee toestel len die in april op de gemeentelijke lucht haven van Amsterdam zullen arriveren, worden eerst gebruikt om de K.L.M.-be- manningen die deze vliegtuigen later over de wereld zullen moeten brengen, prak tisch op hun taak voor te bereiden. In juni al zal de „Seven Seas" op de Noordatlan- tische dienst van de K.L.M. in gebruik worden genomen. In de tweede helft van de zomerdienst zullen deze vliegtuigen ook naar Zuid-Afrika vliegen en met de winterdienst bovendien naar Zuid-Amerika Behalve deze tien „Seven Seas" worden dit jaar bij de K.L.M. nog negen Engelse Vickers „Viscount 803" toestellen ver wacht. De eerste van deze vliegtuigen met vier schroefturbinemotoren wordt even eens in april verwacht. Volgens de plan nen zal in juli de tweede „Viscount" ko men, in augustus moet de Engelse fabriek er weer twee afleveren en in oktober en november in totaal vijf. Er wordt bij de K.L.M. op gerekend dat de vliegtuigen van dit voor haar geheel nieuwe type ten dele nog in de loop van de zomerdienst van 1957 op haar lijnen in Europa zullen vlie gen. In 1958 krijgt de K.L.M. de twee door haar bestelde Fokker „Friendship" vlieg tuigen, die vermoedelijk in de plaats ko men van enige DC-3en. De „Friendship" is, evenals de „Viscount 803" met sehroeftur- bines uitgerust. De DC-7C machines zullen waarschijnlijk wel de laatste verkeersvlieg tuigen met zuigermotoren zijn die de K.L.M. in gebruik neemt. De staatssecretaris van Sociale Zaken mr. dr. A. A. van Rhijn heeft donderdag de niéuwe sociale werkplaats van de stichting „Valkenburg" te Nijmegen geopend. De nieuwe werkplaats biedt arbeidsgelegen heid aan 200 gehandicapten. De staatssecretaris maakte van deze ge legenheid gebruik om een overzicht te ge ven van de politiek der regering op dit ter rein. Na de oorlog groeide het besef, dat aan arbeidsgeschikte gehandicapten arbeid moest worden geboden. Wat de beschutte arbeid voor gehandicapten betreft, hebben rijk en gemeente samengewerkt door de Gemeentelijke Sociale Werkvoorzienings regeling, waarbij het rijk onder meer voor negentig percent in de lonen subsidieert. Aanvankelijk bestond deze arbeid slechts uit grondwerk in de open lucht. De be hoefte om een betere „aanpassing van het werk aan de man" te verkrijgen heeft er toe geleid, dat deze regeling geleidelijk aan ook op sociale werkplaatsen, die veelal in dustriële en ambachtelijke werkzaamheden uitvoeren, werd toegepast. In vier jaren tijds is het aantal werkplaatsen in ons land, waarvoor toepassing van de GSW-regeling werd goedgekeurd, gestegen van 0 tot 143, zodat thans de meeste gehandicapten van uit hun woning een werkplaats kunnen bereiken. Het aantal in GSW-verband ge plaatste personen, welke tot de gehandi capten moeten worden gerekend, bedroeg in mei 1956 ruim 9000, waarvan circa 5000 op werkplaatsen. De doorstroming naar het bedrijfsleven was niet onbevredigend; circa veertig percent per jaar. Door het tekort op de arbeidsmarkt zijn de mogelijkheden voor plaatsing in het be drijfsleven thans gunstig. Het is belangrijk, dat vele werkgevers in de praktijk hebben ervaren, dat gehandicapten dikwijls een uitstekende prestatie kunnen leveren. Zo steken zij in nauwkeurigheid, arbeids vreugde en zorgvuldigheid niet zelden bo ven het normale peil uit. COCOOOOOCOOCJpOOOOCO<XX XX XXXJÖCOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO1 - Het noodlot schijnt de zwanen van 8 de kleine dierentuin van Trente te 8 achtervolgen. Eerst utas het „Cleophe" 8 een witte zwaan, die om haar mannetje treurde, nu is het een zwarte zwaan, o die smartelijke kreten slaakte om de 8 dood van zijn vrouwtje. Dierenverzor- r, gers vonden de vrouwtjeszwaan dood g op de oever van het meer liggen. De q zwarte zwaan weigert de plek waar zijn ij gezellin overleed te verlaten en heeft 3 de gehele dag door uiting gegeven aan 8 zijn smart. 8 In 1954 verloor „Cleophe" haar gezel j 8 en kwijnde weg van verdriet tot uit q Nederland de mannetjeszwaan „Galla- had" naar Trente werd gezonden. Toen' verzoende „Cleophe" zich met het leven 8 en verleden zomer werden vijf zwaan- f tjes geboren. De vreugde van de inwo- ners van Trente werd echter getemperd 8 toen een grote rat een van de zwaan-: b tjes doodbeet en twee anderen ver- wondde. (U.P.). aoooocxKioooooooooooooooooooooooooooooooooooooooocooooo WASHINGTON (Reuter). President Eisenhower heeft donderdag het Ameri kaanse congres aanbevolen Hongaarse vluchtelingen, die op erewoord tot de V. S. zijn toegelaten, met goedkeuring van de immigratieautoriteiten toe te staan zich blijvend in Amerika te vestigen. Dit was vervat in een boodschap aan het congres, waarin wijzigingen in de immigratiewet- ten worden aanbevolen. Aan het vraagstuk van de vluchtelingen uit communistische landen wordt voorrang gegeven in de boodschap van Eisenhower, waarin ook de het vorig jaar gedane aan bevelingen worden herhaald, waaronder de afschaffing van het maken van vingeraf drukken van bezoekers, die tijdelijk in Amerika willen blijven. Eisenhower hield in zijn boodschap op nieuw een pleidooi voor de verhoging van het huidige immigratiecontingent van 154.857 met 65.000 per jaar. Hij verklaar de dat de contingering volgens het land van herkomst, welke in 1924 is vastgelegd, herzien moet worden. Voorts zei de president in zijn bood schap dat bij het huidige systeem een aan tal landen het hun toegewezen contingent lang niet gebruiken, terwijl andere het hunne geregeld overschrijden. Over Hongarije merkte Eisenhower op, dat het verzet van de duizenden mannen, vrouwen en kinderen, die om aan de com munistische onderdrukking te ontkomen uit hun land zijn gevlucht, het bewijs le vert van het toenemende verzet tegen het communisme in de wereld. Onze positie als leiders van de wereld eist dat wij in samenwerking met de an dere vrije landen, in staat zullen zijn hun asiel te verlenen, aldus Eisenhower. In zijn boodschap beval Eisenhower het congres aan een extra contingent van 65.000 te verdelen in verhouding tot de feitelijke immigratie in Amerika van 1924 tot 1 Juli 1955. ADVERTENTIE U DENKT: AMERIKAANSE ook in het zwart - m. 38 - 48 Gen. Cronjéstraat 59 - Tel. 1899(1 hoek Kloosterstraat - Haarlem

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1957 | | pagina 11