Blocker's
Voldoet Nieuw Guineapolitiek
aan „goede nabuurschap?"
STAD DES LEVENS
f,
Mr. Kolfschoten reageerde op
critiek bij zijn benoeming
De leerling van Doctor Marciolo j
Agenda voor
Haarlem
nu slechts
ets
Kort en bondig
Een der vragen uit het Voorlopig
Verslag der Eerste Kamer
4
Den Haag heeft weer een burgemeester
Toch justitieel onderzoek
naar optreden van agent
te Zevenbergen
Kerkelijk Nieuws
Franse prijs voor een
Brabantse schilder
Studentenhuisvesting
Aardappels voor Hongarije
GRIEP?
Ir. H. K. Volbeda
hoogleraar te Delft
per carton a 100 gr.
Examens
„Appèl" voor militaire
oorlogsslachtoffers
l DOOR
OLGVEI
L. EINANDER
J
Brochure over Nieuw
Guinea werd niet opgesteld
door ambtenaren
DINSDAG 12 FEBRUARI 1957
;V -
Ai 'r W' - -
De nieuwe burgemeester van 's-Graven-
hage, mr. H. A. M. T. Kolfschoten is
maandagmiddag in een buitengewone ver
gadering van de gemeenteraad geïnstal
leerd. „Men mag in de lange periode, die
aan uw benoeming voorafging, mijns in
ziens een bewijs zien, dat het burgemees
tersambt van een stad als Den Haag zeer
bijzondere eisen stelt waaraan niet gemak
kelijk valt te voldoen", zei wethouder C.
H. P. W. van den Oever als waarnemend
burgemeester in zijn welkomstrede tot mr.
Kolfschoten. Het feit dat de Koningin u
tot de vervulling van deze functie heeft
geroepen kan u tot vreugde stemmen om
dat er uit blijkt dat u geacht wordt de
eigenschappen van geest en hart te bezit
ten die voor een zo bijzondere taak nodig
zijn".
Wethouder Van den Oever sprak er
voorts onder andere over dat de benoeming
van mr. Kolfschoten in Den Haag meer
„stof heeft doen opwaaien" dan normaler
wijze. „De critiek op uw benoeming be
trof echter in geen enkele publikatie die
onder mijn ogen kwam en in geen enkel
gesprek waarvan ik getuige was uw per
soon. Integendeel, uw bestuurservaring,
uw vermogen om initiatief te nemen en
initiatieven van anderen te beoordelen,
uw kordaatheid om beslissingen te nemen,
uw beleid om meningsverschillen harmo
nisch op te lossen, kortom uw persoonlijk
heid werden steeds met hoge lof gememo
reerd". Wethouder Van den Oever over
handigde na zijn rede de voorzittershamer
aan mr. Kolfschoten en legde hem de
ambtsketen om de schouders.
Nadat de burgemeester zijn dank had
betuigd aan de Koningin en haar raadslie
den voor zijn benoeming sprak hij een
woord van persoonlijke sympathie uit voor
zijn ambtsvoorganger van Den Haag. „Hij
heeft zich op bijzondere wijze ingespannen
om het belang van deze stad te dienen. U
zult er begrip voor hebben wanneer ik mij
op deze plaats rekenschap geef van het
grote menselijke leed, dat hij in dit ambt
heeft verduurd".
Sprekende over de reactie van een deel
van de Haagse bevolking op zijn benoe
ming zei de burgemeester: „Wanneer een
principiële levenshouding elke man siert
ook als hij burgemeester is van een gro
te stad als Den Haag dan heeft hij
daarmede allerminst zijn vermogen en zijn
geschiktheid yerloren om dat andere grote
geestelijke goed dat Nederland een inter
nationale faam gaf, de verdraagzaamheid,
te beschermen en te handelen volgens de
edele beginselen die aan de deugd der ver
draagzaamheid ten grondslag liggen. Ik wil
u wel plechtig verzekeren dat ik God bid
mij de vaardigheid en de kracht en de
wijsheid te geven om bij de leiding van
Zaterdag 2 juli 1955 bracht de wacht
meester der rijkspolitie H. L. M. te Zeven
bergen twee mannen op wegens openbare
dronkenschap. Zij behoorden tot een groep
je van vier, dat zich die avond nogal bal
dadig gedroeg. Een lid van het gezelschap
H. V. uit Dordrecht, probeerde de twee
arrestanten te ontzetten, waarbij het dus
danig toeging dat de wachtmeester het
noodzakelijk achtte zijn gummistok te ge
bruiken. V. kwam daarbij te vallen en
raakte bewusteloos. Hij werd overgebracht
naar het ziekenhuis te Dordrecht waar hij
op 12 juli overleed.
Bij het onderzoek werd niet bewezen,
dat de klap met de gummistok de doods
oorzaak was. Het Openbaar Ministerie se
poneerde daarop de zaak. Thans zal deze
zaak toch voor de rechtbank komen en
wel donderdag 21 februari. Het Openbaar
Ministerie te Breda gaf te kennen, dat wel
licht een civiele procedure aanleiding heeft
gegeven tot een hernieuwd gerechtelijk
vooronderzoek. Bij de behandeling van de
begroting van Justitie voor 1956 zijn van
communistische zijde vragen gesteld over
deze affaire.
Ned. Herv. Kerk
Benoemd tot hulppred. te Oudkarspel G.
Wiltink, pred. te Heerhugowaard die deze
benoeming aannam.
Bedankt voor Ouderkerk aan de IJssel
A. J. Wijnmalen te Maartensdijk.
Geref. Kerken
Tweetal te Wijhe (O.) E. Haverkamp,
kand. te Grootegast en H. Langenburg, id.
te Emmer-Compascuum van wie eerstge
noemde is beroepen.
Beroepen te Sleeuwijk H. v. Benthem te
Wieringerwerf.
Aangenomen naar 's Gravenhage-Oost
(vac. B. Timmer) K. Welbedacht te Oude
water, naar Slootdorp H. L. Lugtigheid te
Een (Dr.).
Geref. Kerken art. 31 K.O.
De classis 's Gravenhage heeft ge-exami-
neerd en beroepbaar verklaard de heer J.
Strating te 's Gravenhage, kand. aan de
Theol. Hogeschool Kampen.
Geref. gemeenten
Bedankt voor St. Annaland H. v. Gilst te
Dirksland.
vv '7 v
J.A-
.VA:, '.WA*
Maandagmiddag is mr. H. A. M. T.
Kolfschoten geïnstalleerd als burge
meester van Den Haag. Boven: De
loco-burgemeester, wethouder Van den
Oever, hangt mr. Kolfschoten de
ambtsketen om.
deze stad die mate van hoge objectiviteit
te betrachten die op deze plaats onont
beerlijk is".
De burgemeester sprak verder over de
opvattingen en beginselen waardoor hij
zich bij het bestuur van de gemeente zou
laten leiden. „Ik streef er naar en hoop
er in te slagen het mij toevertrouwde ge
zag redelijk, rustig maar zeker uit te oefe
nen. Voorts zal het mijn streven zijn voor
een heilzame verstandhouding met de pro
vinciale en centrale overheid te waken en
deze te bevorderen, mag het zijn op voet
van een onbedreigle gemeentelijke zelf
standigheid. Alleen hij, die de burgers zo
veel in zijn vermogen ligt gelegenheid
geeft hem te benaderen", besloot de bur
gemeester „maakt een kans om van burge
meester burgervader te worden. Geen weg
wordt dankbaarder betreden dan die naar
het hart der mensen".
Hierna sprak de heer H. Smitskamp, nes
tor van de raad en voorzitter van de
A.-R. fractie, een kort woord van welkom.
Twee oud-burgemeesters van Den Haag
woonden de installatie bij, namelijk mr. J.
A. N. Patijn en mr. S. J. R. de Monchy.
Voorts waren er de Commissaris der Ko
ningin in de provincie Zuid-Holland, mr.
J. Klaassesz, de burgemeester van Amster
dam, mr. G. van Hall, de burgemeester van
Rotterdam, mr. G. J. van Walsum en de
gouverneur van de residentie, generaal D.
C. Buurman van Vreeden.
Na afloop van de installatievergadering
werd een receptie gehouden waarop de ge
nodigden, met de 1,.ibui;^iji.ee^er en, me
vrouw Kolfschoten''kennis konden maken.
De Vughtse kunstschilder Arnout Paas-
huis heeft de „Grand Prix du Salon du Nu"
gewonnen. Deze prijs wordt jaarlijks door
de gallerie Bernheim Jeune in Parijs be
schikbaar gesteld en beloopt een bedrag
van honderdduizend francs. Het werk,
waarmee Paashuis bekroond is, een zit
tend naakt, is gekozen uit het oeuvre van
zestig deelnemers uit verscheidene lan
den. Het is voor het eerst dat een Neder
lander deze prijs behaald heeft. De jury
stond onder voorzitterschap van Albert
Sarraut, president van de „Assemblée de
l'Union Frangaise".
Paashuis heef intussen een uitnodiging
gekregen om te exposeren in de tentoon
stellingencyclus van de Hoogovens in IJ-
muiden.
Opgericht is de Centrale Stichting Stu
dentenhuisvesting, die ten doel heeft de
bouw en inrichting van studentenhuizen
in de de universiteits- en hoogeschoolste-
den van Nederland te bevorderen.
Zij zal bij de voorbereiding en de uit
voering van bouwplannen zich richten tot
het Nederlandse bedrijfsleven, ter verkrij
ging van de nodige middelen.
De lage maandgelden van studenten ma
ken lage hure noodzakelijk, zodat nauwe
lijks de helft van het te investeren kapi
taal uit de huren kan worden gedekt.
De stichting wil trachten door een be
roep op het bedrijfsleven deze kloof te
overbruggen.
De Nederlandse regering heeft besloten,
de hulpactie van de Verenigde Naties voor
het Hongaarse volk te steunen door 2500
ton pootaardappelen ter waarde van
f 650.000 als gift ter beschikking te stellen.
Dit besluit is genomen naar aanleiding
van het rapport over de behoefte aan hu
manitaire hulp van het Hongaarse volk.
ADVERTENTIE
-m.
Mijnhardt's Grieppoeders. Doos 50 Ct.
Tot hoogleraar aan de Technische Hoge
school te Delft is benoemd ir. H. K. Vol
beda te Almelo. Prof. Volbeda zal onder
wijs geven in de afdelingen werktuig
bouwkunde en algemene wetenschappen.
Prof. Volbeda is vroeger leerling geweest
van de tweede H.B.S.-B aan het Prinsen
Bolwerk en van de Middelbare Technische
School te Haarlem. Daarna studeerde hij
aan de Technische Hogeschool te Delft,
waar hij in 1934 het diploma werktuig
bouwkundig ingenieur behaalde.
Ir. Volbeda is daarna vele jaren werk
zaam geweest als bedrijfseconomisch- en
efficiency-ingenieur, onder meer bij het
adviesbureau van ir. Ernst Hijmans en bij
de n.v. Philips Gloeilampenfabrieken te
Eindhoven. Hij is thans adjunct-directeur
vgn de Koninklijke Stoomweverij te Nij-
verdal n.v., gevestigd te Almelo.
ADVERTENTIE
LEIDEN: Semi-artsexamen: J. T. C. Bak
ker, Alphen; R. J. Gobius, Leiden; J, E.
Thompson (USA)G. M. Weitzner (USA).
Artsexamen: R. Giel, Den Haag; B. W. G. M
Schaap, Venlo.
LEIDEN: Kandidaatsexamen Nederlands
recht: mejuffrouw M. van Es, Rotterdam;
mejuffrouw H. I. M. T. Vernooy, Alkmaar;
mejuffrouw K. A. Verhoeff, Beekbergen;
mejuffrouw K. van Erk, Blaricum, en de
heren D. M. Dragt. .Amsterdam; E. H. Ree
rink, Bussum; H. R. G. Feber, Den Haag;
M. van Veen, Den Haag; r. M. Storm, Am
sterdam; P. Heering, Den Haag; M. M. van
Notten, Utrecht; E. Teixeira de Mattos,
Oosterbeek; J. F. van Nieuwkuyk, Amster
dam; P. F. van Bruggen, Dordrecht; W.
Hulshoff Pol, Amsterdam; F. A. H. Vigeveno,
Muiden; J. C. R. Y. van Heekeren, Den
Haag, en W. R. van Alphen de Veer, Eind
hoven.
LEIDEN: Doctoraalexamen rechten: Mej.
M. Moussault, Heemstede; H. IWfolijn, Leiden;
A. E. J. Bol te Den Haag. Gepromoveerd tot
doctor in de geneeskunde op proefschrift
getiteld „A pilot project of holo-endemic
malaria", de heer D. Metselaar te Noordwijk.
Gepromoveerd tot doctor in de geneeskunde
op proefschrift getiteld „Psychische aspec
ten van de insuline-comatherapie", de heer
M. L. J. Vaessen te Heiloo.
Tjongewat had die Lodo het druk! Vit alle hoeken van het laboratorium haalde
hij de stoffen, die hij nodig had voor het drankje.
Als het nu maar wou lukkenAnders moest die arme doctor Marciolo daar maar
stokstijf en stom blijven staan in die bloempot! En het is voor niemand leuk, om als
tulp verder het leven door te gaan, nietwaar?
Toen kwam het ogenblik, waarop Lodo de drank klaar had en tegen het licht bekeek
75-76
„Is het belang van de bevolking van
Nieuw-Guinea vooralsnog niet het meeste
gediend door erkenning bovenal van haar
menselijke rechten in het algemeen en is
het niet beter haar „zelfbeschikkings
recht" voorlopig te laten rusten totdat
later de mogelijkheid van toepassing daar
van in het zicht is gekomen?" „Moet bij
het zoeken van enige toenadering tot In
donesië niet worden uitgegaan van artikel
74 van het Handvest, dat van Nederland
bij het beheer over Nieuw-Guinea ver
langt een politiek van goede nabuur
schap?" „Leidt dit niet tot de conclusie,
dat de Nederlandse regering bereid moet
zijn, in nauw overleg met voormannen van
de bevolking van Nederlands Nieuw-Gui
nea, tezamen met Indonesië, Australië en
de Philippijnen, te spreken over de belan
gen van dat gebiedsdeel en zijn nabuur
land?"
Dit zijn enkele vragen, die vele leden
stellen in het voorlopig verslag van de
Eerste Kamer over de begroting van Bui
tenlandse Zaken.
Van dezelfde zijde werd verklaard, dat
men besefte, dat het herstel van een goede
verstandhouding met Indonesië in het bij
zonder afhankelijk is van enige toenade
ring ten aanzien van het geschil over
Nieuw-Guinea. Indonesië heeft, aldus deze
leden, die toenadering door opzegging van
alle R.T.C.-overeenkomsten in zoverre
vergemakkelijkt, dat die opzegging alle
juridische argumenten welke het meende
te kunnen aanvoeren, heeft doen verval
len. Het treft, dat aldus ook de grondslag
aan de desbetreffende resolutie van de
conferentie van Bandoeng is ontvallen,
aangezien, in die resolutie uitdrukkelijk
een beroep werd gedaan op de R.T.C.-
overeenkomsten. Het gaat dus nu zonder
meer om het welzijn, de ontwikkeling en
de toekomst van een achtergebleven ge
bied in de Pacific, dat vroeger tot Neder-
landsch-Indië heeft behoord.
Enige leden zouden gaarne nog eens van
de minister vernemen hoe deze zich het
toekomstige verloop van de besprekingen
over Nieuw-Guinea voorstelt. Op zichzelf
vleiden die leden zich voor het overige
geenszins met de hoop, dat overdracht van
de soevereiniteit over Nieuw-Guinea aan
Indonesië, gesteld dat ze geoorloofd ware,
de verhouding Nederland-Indonesië in
trinsiek zou verbeteren. Nederland zal zich
echter wel moeten realiseren, dat hier
sprake is van een moeilijk probleem,
waarbij van invloed zijn zowel de ver
plichtingen, welke wij tegenover de in
heemse bevolking op ons hebben genomen,
als Nederlandse belangen, wereldpolitiek
en rekbare volkenrechtelijke principes van
uitleg van herdragen. De minister zou
reeds een daad van gewicht verrichten
met een zuivere probleemstelling en een
constructieve visie.
Dezelfde leden hadden zich afgevraagd
of de huidige minister tegenover Indone
sische bewindslieden en diplomaten wel
steeds de juiste toon had weten te treffen.
Men kan terecht en eerlijk als mens ver
ontwaardigd zijn, zonder daarvan als di
plomaat te doen blijken, indien het be
lang van het land, dat men vertegenwoor
digt, dat medebrengt. De hier aan het
woord zijnde leden achtten naar aanlei
ding hiervan de vraag gewettigd of het
wellicht aanbeveling zou verdienen, bij
onderhandelingen met Indonesië voor de
komende tijd een tussenstation in gebruik
te nemen. Mogelijkerwijze zouden de za
ken dan gemakkelijker weer in het rechte
diplomatieke spoor komen.
Het onmogelijke"
Verscheidene leden meenden dat het een
ernstige staatkundige vergissing van de
zijde der P.v.d.A. was geweest, de wens
kenbaar te maken dat Nieuuw-Guinea een
internationale status zou ontvangen. Het
officieel wensen van het onmogelijke heeft
in dit geval uitsluitend negatieve gevolgen
gehad, namelijk dat de positie van de
Nederlandse regering wordt verzwakt, het
belang van de bevolking van Nieuw-Gui
nea wordt geschaad en bij die bevolking
onrust wordt gewekt, alsmede dat Indo
nesië nieuwe aangrijpingspunten krijgt bij
zijn actie tegen het Nederlandse stand
punt. Er bestaan, aldus deze leden, slechts
twee mogelijkheden: óf Nederland draagt
de soevereiniteit over Nieuw-Guinea on
voorwaardelijk aan Indonesië over zo
als de communisten dat wensen en le
vert daarmee de Papoea's uit aan een
koloniaal bewind van de slechtste soort,
zonder enige internationale controle, óf
Nederland behoudt de soevereiniteit
met de verplichting tot rapporteren aan de
UNO krachtens het Handvest totdat de
bevolking van Nieuw-Guinea zelfstandig
over haar toekomstige status kan beslis
sen. De leden hiér San het woord achtten
het mérk'waardig; dat velen in den lande/,
onder meer de synode van de Nederlandse
Hervormde Kerk, deze realiteit over het
hoofd zien en daarom, na vooraf het Ne
derlandse standpunt te hebben veroor
deeld, pleiten voor een onderzoek naar en
bezinning over mogelijkheden, die er in
werkelijkheid niet zijn. Voorafgaande be
zinning op het eigen standpunt voordat
bezinning van anderen wordt gevraagd,
zou in wezen onverantwoordelijke publi-
katies hebben kunnen voorkomen, aldus
het Voorlopig Verslag.
Moederhuis en bungalows te Doorn
Onder de titel „Appèl" zal onder auspi
ciën van de stichting voor sociale en cul
turele bijstand aan Nederlandse militaire
oorlogsslachtoffers en/of hun nagelaten
betrekkingen (BNMO-fonds) een financiële
actie op touw worden gezet voor de bouw
van een moederhuis met zeven dubbele
bungalows te Doorn, ten behoeve van Ne
derlandse militaire oorlogsslachtoffers.
Voor dit doel zullen loten a f 1,worden
verkocht. Aan prijzen wordt f 200.000 be
schikbaar gesteld, waaronder vijf woon
huizen.
1 v „U hebt nu deze kinderen in hun volle fleur en
levensblijheid kunnen aanschouwen, doch ik moet
u helaas mededelen dat zij allen dood zijn. Het waren
hun laatste portretten. Zij werden korte tijd later ge
dood door een meedogenloos monster, dat ongestraft
en ongebreideld rouw en droefheid brengt in Ameri
kaanse gezinnen.... in gezinnen over heel de wereld.
Hadden zij in een andere tijd geleefd, dan zouden zij
wellicht gevallen zijn als slachtoffers van kwaadaardige
ziekten, die wij, moderne medici, intussen hebben over
wonnen. Wij heb,ben een zware, nimmer aflatende strijd
gevoerd tegen de kwalen, die de mensheid bedreigden.
Wij hebben offers gebracht, velen onzer zijn gevallen
op het veld van eer, bij het laboratoriumwerk, als proef
konijnen waartoe zij zich vrijwillig leenden. Doch het
monster, wiens klauwen Robert Montgery en Elisabeth
Hunt en Mickey Dale en Mary Flint doodkneep, leeft
nog en niemand kan het vangen. Het is ons moderne ver
keer, dat jaarlijks méér doden eist en dagelijks toe
neemt." Terwiji de stem zweeg, toonde het scherm een
grafiek, waarop een kronkelige zwarte lijn omhoog-
streefde langs getallen. Doden.... doden. Steeds meer
doden.
„De tijd is gekomen," ging dokter Malloway verder,
„dat wij allen, Amerikaanse burgers, de handen ineen
slaan om dit monster te bedwingen. Wij hebben geleerd
dat alle maatregelen, welke onze goedbedoelende autori
teiten hebben genomen en nog dagelijks nemen, onvol
doende zijn. Zij zeggen dat het een onoplosbaar pro
bleem is. Zij zeggen dat zij de wassende stroom verkeers
middelen en de stijgende snelheden kenmerken van
moderne vooruitgang niet kunnen tegenhouden. En
dat de wegen zoveel mogelijk zijn aangepast aan deze
vooruitgang, zodat we de met een krankzinnig tempo
omhoogvliegende dodencijfers zullen moeten beschou
wen als een kwaal van de tijd, waartegen geen genees
middel te vinden is. Doch ik zeg u: er is nooit in de
geschiedenis een kwaal geweest, waarvoor geen genees
middel bestond. Wij hebben de kanker overwonnen,
en we hebben de oorlog uitgeroeid, omdat wij ern
stig daarnaar hebben gestreefd. Als medicus zeg ik u:
wij zullen een geneesmiddel vinden voor de kwaal van
het verkeer, als 'wij samen ons best daarvoor doen. Ar
beiders in de automobielfabrieken: ik weet dat gij werkt
aan een modem vervoermiddel, dat ontwikkeld is tot
een wonder van vernuft en betrouwbaarheid. Doch hebt
ge wel eens bedacht, dat het tegelijk een van de dode
lijkste wapenen der moderne historie is geworden, dat-
vrij in handen gegeven wordt van iedereen, die handig
en welgesteld genoeg is om erin te rijden? Iedere mis
dadiger, iedere dwaas, iedere onverantwoordelijke ma
niak kan het leven van zijn medeburgers bedreigen en
verpletteren. Hij moet alleen opletten, dat de verkeers-
voorschriften hem gelijk geven, als hij een ongeluk ver
oorzaakt. Maar dat is immers gemakkelijk genoeg? De
kinderen, wier foto's ik u toonde, overtraden in hun on
schuld en levensblijheid een verkeersvoorschrift. Moe
ten wij hen daarom laten doden?"
In de huiskamers luisterde men ademloos. De donkere
blik van dokter Malloway richtte zich doordringend op
de toeschouwers, en zijn stem zei; „Wij Amerikanen zijn
een volk, dat de vrijheid lief heeft. Doch wij zijn bezig
onszelf en anderen te kluisteren in een afschuwelijk
dwangbuis van vrees en onveiligheid. Misschien leven
uw kinderen nog op dit moment. Zij spelen wellicht
rond dit televisietoestel. Zij kunnen morgen door één
misstap, door één moment van kinderlijke onoplettend
heid, veroordeeld zijn tot de dood door geweld. Zult gij
dit nog langer toelaten? Ik zie, als chirurg aan het New
Yorkse University Hospital, dagelijks de gruwelijke ge
volgen. Ik ben in opstand gekomen tegen deze golf van
moorden, die nooit gestraft worden. Het moeizame werk
der medici om levens te redden en te beveiligen wordt
ongedaan gemaakt door de bandeloosheid van het ver
keer, dat meer slachtoffers eist dan wij het leven kun
nen redden door vaccins en operaties. Moet dit zo door
gaan? Ge weet geen oplossing. Dan zeg ik u: tracht haar
te vinden, met mij samen. Met mij en mijn vriend Fran
cesco Galotti samen. Want hij is degene, die het initia
tief genomen heeft tot een gigantisch, maar echt Ameri
kaans-zakelijk idee. Hij wil de wereld het bewijs leveren,
dat wij Amerikanen bereid zijn tot de daad, wanneer wij
weten dat deze van ons verlangd wordt. „Do something
about it!" is een parool, dat u allen aanspreekt. Welnu,
iaten we het doen. Francesco Galotti heeft het plan op
gevat, ergens in Amerika een stad te bouwen waarin
nooit een enkel kind, een enkel mens, slachtoffer van het
verkeer zal kunnen worden. Ik ben een dokter van zes
tig jaar. Ik sta met beide benen op de nuchtere Ameri
kaanse bodem. Velen van u kennen mij. En ik geef u mijn
woord, dat het plan van Francesco Galotti tot een schone,
overweldigende werkelijkheid kan worden, als lichtend
voorbeeld voor de ganse wereld. Wij bouwen tentoon
stellingen, monumenten, waterwerken, indrukwekkende
bouwsels die onze roem over de hele wereld verspreiden.
Laten wij nu ook dit reuzenwerk aanpakken, opdat de
wereld van aanschijn verandere en verlost worde van
een monster. Wij zijn blind geweest voor het gevaar, wij
hebben nagelaten onze maatschappij zo in te richten, dat
het monster van den beginne geketend kon worden.
Laten we dat inhalen. Ik vraag van alle Amerikaanse
burgers, en vooral van hen, die kinderen of familieleden,
vrienden of kennissen betreuren welke slachtoffers zijn
geworden van het verkeer, een kleine bijdrage; Eén
dollar. Francesco Galotti, directeur van de All Plastic
Company, schonk reeds de vorstelijke gift van enorme
bouwterreinen, waarop de stad der toekomst moet ver
rijzen. Hij deed dat uit dankbaarheid voor het feit, dat
de kleine Susan Richardson in Bronx, New York, de
verwondingen overleefde die zij kreeg toen Galotti haar
met zijn auto aanreed. Ik doe een beroep op alle auto
mobilisten, die redenen hebben voor dezelfde dankbaar
heid en op hen, die een roekeloosheid te betreuren
hebben. Eén dollar vopr Life City!"
Dokter Malloway verdween langzaam in de verdonke
ring van het scherm. In vele huiskamers werd minuten
lang niet gesproken. Amerika was plotseling geconfron
teerd met een rauw realisme, dat de sleur en de afstom
ping van het dagelijkse leven voor enkele ogenblikken
ioorkruiste.
In sommige huiskamers zagen autobezitters op het nau
welijks verdonkerde televisiescherm in gedachten het
afgrijselijkste moment in hun leven terug, toen zij bleek
en bevend uit hun auto stapten en zich bogen over het
ellendige overschot van wat kortgeleden een levend,
denkend mens was geweest. Zij zagen weer de trage
bloedstroom tussen de wielen van hun wagen, die in
kronkelende beekjes ergens onder dat lichaam vandaan
vloeide over het ruwe asfalt. Zij werden herinnerd aan
het nameloze leed van degenen, die in gezelschap van de
verongelukte waren en zo plotseling voor het onbegrij
pelijke feit van de dood stonden, die hun vader, hun
broer, hun dochtertje had weggerukt.
(Wordt vervolgd).
BINNENLAND
Raad voor de jeugdvorming. Bij Ko
ninklijk Besluit is benoemd voor de tijd van
drie jaren, ingaande 15 januari 1957 tot lid
en vice-voorzitter van de Raad voor de
Jeugdvorming mr. M. M. L. G. M. Custers,
burgemeester te Nieuwenhagen.
Roet op Delft. De bewoners van de
huizen in de nabijheid van de gemeentebe
drijven te Delft werden zondag plotseling
onaangenaam verrast door een dikke roet-
laag, welke op straat en op de huizen neer
streek. De mensen moesten hun zondagse
rust onderbreken om de boel te gaan schoon
maken; de directie van de bedrijven riep
bovendien nog personeel op voor een schoon
maak., De oorza: k van deze roetplaag moet
worden gezocht in een fout, die door een
stoker van de gemeentebedrijven bij het
stoken van een der ovens werd gëmaakt.
Schip ramde auto. Te Delft heeft een
schip een auto geramd. Dit gebeurde doordat
schipper D. uit Delfzijl in de Schie zo dicht
langs de wal voer, dat de achtersteven van
het schip bleef haken aan de laadbak van
een vrachtauto, die op het Zuideinde was
geparkeerd. De auto werd opgeduwd en bot
ste tegen r andere auto, die op haar beurt
ook weer tegen een auto reed, waarbij ook
nog 'n handwagen in de verdrukking kwam.
De auto's en de handwagen werden bescha
digd; het schip kreeg geen averij.
Protest van drogisten. De drogisten-
organisaties, verenigd in de Federatie van
Drogistenbonden, zijn voornemens op 15
februari een protestvergadering te houden in
de grote zaal van de Dierentuin te Den Haag,
tegen het ontwerp-wet op de geneesmidde
lenvoorziening, dat dezer dagen in behande
ling zal worden genomen door de Tweede
Kamer. De drogisten menen dat onvoldoende
met hun belangen rekening gehouden is in
dit ontwerp.
I liCVb: i Ofiu r.- - -- - ,-.i - --s c.
Op vragen van het Eerste Kamerlid de
heer Reijers (C.H.) heeft de minister van
Buitenlandse Zaken geantwoord, dat het
rapport van de commissie voor internati
onale zaken van de Oecumenische Raad
van Kerken in Nederland, dat is gepubli
ceerd onder de titel: „Nieuw-Guinea als
probleem van het Nederlandse volk", niet
is ontworpen en opgesteld door ambte
naren van het departement van Buiten
landse Zaken.
Deze behoeven voorafgaande toestem
ming van de departementsleiding, voordat
zij publikaties van hun hand over onder
werpen die het departement of het depar-
tementsbeleid betreffen, het licht doen
zien.
In dit geval gaat het niet om een pu
blikatie van de hand van departements
ambtenaren, maar om een door anderen
opgesteld rapport, gepubliceerd door een
commissie, waarin enkele departements
ambtenaren zitting hebben, aldus minister
Luns.
Na lezing van de brochure heeft de mi
nister niet de indruk gekregen, dat deze
publikatie niet te verwarren met een
omstreeks diezelfde tijd gepubliceerd an
der document kennelijk beoogd heeft
het regeringsbeleid inzake Nederlands
Nieuw-Guinea te doorkruisen.
Hoewel het voorschrift omtrent de voor
afgaande toestemming op dit geval dus
niet van toepassing is, kan medewerking
van een ambtenaar aan werkzaamheden
van een commissie in bepaalde omstandig
heden twijfel doen ontstaan omtrent de
grenzen van zijn vrijheid van handelen.
De minister heeft de betrokkenen hierop
gewezen.
DINSDAG 12 FEBRUARI
Minerva: „Gas-oil", 18 jaar, 8.15 uur, Frans
Hals: „Buiten loert de dood", 14 jaar, 8 uur..
Lido: „Don't knock the rock",, 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Trapeze", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Carnaval in Wien",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „De
machinist", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Rassenhaat", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Het woord", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Halsmuseum: Harry Mulisch en Paul Roden-
ko over; „Moderne litteratuur" voor H.K.G.,
8uur. Brinkmann: Prof. dr. W. R. van Brakell
Buys voor Soeficentrum over „Mystiek",
8 uur.
WOENSDAG 13 FEBRUARI
Minerva: „Gas-oil", 18 jaar, 8.15 uur. Frans
Hals: „Buiten loert de dood", 14 jaar, 2.30 en
8 uur. Lido: „Don't knock the rock", 14 jaar,
.2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Trapeze", alle
leeft., 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Carnaval
in Wien", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 u. Cinema
Palace: „De machinist", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Roxy: „Rassenhaat", 14 jaar, 2.30,
7 en 9.15 uur. Studio: „Het woord", 18 jaar,
2.15, 7 en 9,15 uur. Stadsschouwburg: De
Haagsche Comedie met „Driekoningen
avond", 8 uur. Ned. Herv. Jeugdhuis: Cor
Kee over „Jezus als geneesmeester", 8 uur.
Coornhertlyceum: L. Postma geeft voor
volksuniversiteit boetseercursus, 8 u. Frans
Halsmuseum: H. P. Baard spreekt over „Vijf
eeuwen schilderkunst in de Nederlanden"
voor Volksuniversiteit, 8 uur.
