Stijl in feest en leven:
visie van twee dichters
Nieuwe luchtlijnen worden zo
spoedig mogelijk geopend
r
Huurverhoging blijft 25 pet
Agre-gola
f^><
Van dag tot dag
Propaganda
Over een looncompensatie wordt
nog overleg gepleegd
George van Renesse
speelde Schubert
raatótcel
K.L.M. tevreden over nieuw luchtvaartverdrag
In juni al vluchten naar Houston
3
Zes slachtoffers van de
aanvaring in de Theems
Vrijere loonvorming
en toonde daarmee
zijn meesterschap
ÓO
Parlementair commentaar
Mobilofoon voor zee-
en Rijnvaart
CULTURELE DAG NOQRDHOLLAND:
Joyeuze entrén van
Toon Hermans
T andartsenconflict
Minister is tegen toepassing
art. 8 Ziekenfondsbesluit
Op de
„Seven Seas"-toesteIlen op
de nieuwe lijnen
Examens
Kort nieuws
VRIJDAG 5 APRIL 1957
De meisjes zijn weer terug.
De meisjes: dat zijn natuurlijk de twin
tig Haarlemse Bloemenmeisjes, die in
Londen in de afgelopen dagen de Engelsen
een groet hebben gebracht van Haarlem,
dat zich op grond van historische rechten
nog steeds de Bloemenstad noemt.
Nu staan wij zelf altijd lichtelijk scep
tisch tegenover dergelijke manifestaties
van het moderne reclamewezen, waar
schijnlijk omdat we het een zot idee vin
den, dat er zelfs voor die zaken, waarvan
de kwaliteiten voor zichzelf spreken
en daartoe rekenen we ook de aantrekke
lijkheden van Haarlem en omgeving
een propaganda gemaakt moet worden die
in wezen niet op het niveau staat van dat
gene wat men wil aanprijzen. Overigens
haasten wij ons te verklaren, dat de ge
dachte van bloemenmeisjes als charmante
ambassadrices vooral in haar uitwerking
sympathiek is geworden, omdat men na
drukkelijk niet heeft gestreefd naar een
reeks kandidaten voor de wereld-schoon-
heidstitel, maar Doorsnee-meisjes heeft
gekozen, die daarom des te beter de Haar
lemse vrouwelijke jeugd vertegenwoor
digen.
Doch men moet vooral deze soort van
propaganda voor het vreemdelingenver
keer hierheen niet uit het oogpunt van
ons zelf beoordelen: wij zijn in het alge
meen immers moeilijk te porren voor al
les wat een beetje buiten het dagelijkse
straatje valt. Van belang is slechts hoe
degenen op deze Bloemengroet hebben ge
reageerd voor wie ze was bestemd. En wat
dat betreft behoeven bestuur en directeur
van Haarlems Bloei zich niet te beklagen.
In Engeland is het gehele publiciteitsappa-
raat in de weer gekomen om zijn schijn
werpers op de Haarlemsen en daarmee
op Haarlem en omstreken te richten. Men
heeft entrée gehad bij de Minister-Presi
dent en bij de Lord Mayor van Londen.
En hoewel de scepticus in ons dan fluis
tert, dat de Grote Kerk er geen zier in
drukwekkender door wordt en de tulpen
geen grein mooier, het doet ons toch ple
zier, dat stad en streek (want van IJmond
tot Leiden en van Zandvoort tot Aalsmeer
profiteert men van deze reclame mee)
hierdoor een ogenblik wat meer bekend
heid genieten dan anders het geval schijnt
te zijn.
Natuurlijk moet men afwachten wat
tenslotte dit goodwill-bezoek zal uit
werken. Veel zal daarbij afhangen van de
wijze waarop de gelegde contacten verder
worden geïntensiveerd. Wat dat betreft
zou men er goed aan doen daartoe een
programma op lange termijn op te stellen.
Maar zeker is dat wij in Londen vooral
daarom een goede beurt hebben gemaakt,
omdat Nederland in het algemeen en voor
al ook handel en industrie op het punt
van gerichte propaganda in Engeland
verstek laten gaan. Juist van de zijde van
het bedrijfsleven beseft men te weinig het
nut van een dergelijk vlagvertoon, zoals
wij al meer dan eens vooral ook bij de
Haarlemse bedrijven hebben opge
merkt. Hetgeen in deze tijd, waarin alles
gericht dient te zijn op de sanering van
onze betalingsbalans en dus op export
bevordering, wel zeer merkwaardig mag
worden genoemd.
ADVERTENTIE
Over de aanvaring tussen de 2947 ton
metende kolentanker „Sir John Snell" en
de kustvaarder „Lisbeth M" (939 ton) in
de Theemsmonding wordt door Reuter
nader bericht, dat de gezagvoerder en
twee leden van de bemanning van de „Lis
beth M" om het leven zijn gekomen. Er
worden nog drie man vermist.
Het reddingswerk ondervond vertraging
door de mist. Daardoor konden er geen
vliegtuigen aan het opsporingswerk deel
nemen.
De „Sir John Snell" kreeg slechts lichte
schade.
In de straat van Dover zijn donderdag
ochtend in dichte mist het 9821 ton me
tende Noorse „Myken en het 9922 ton
metende Liberiaanse „Mparmpa Chris-
tos" met elkaar in botsing gekomen.
Het Noorse schip, dat met ijzererts van
Venezuela naar Rotterdam onderweg was,
kreeg een gat, aan stuurboord maar kon
de reis voortzetten. Het Liberiaanse schip,
dat van Amsterdam kwam, had geen hulp
nodig.
CVan onze Kamerverslaggever
Het C.N.V. en de K.A.B. dringen er de laatste tijd op aan de huurverhoging met
ingang van 1 juli te beperken tot de helft van de voorgestelde 25 percent. Die sug
gestie is ook gedaan in de Eerste Kamer. Daarop antwoordde minister Suurhoff, dat
25 percent volstrekt noodzakelijk is uit een oogpunt van volkshuisvesting. Het per
centage is bovendien overeengekomen bij de kabinetsformatie en het zou niet ver
standig zijn daarop terug te komen. Over de compensatie met een loonsverhoging is
nog overleg gaande met de Stichting van de Arbeid.
Met de Stichting van de Arbeid wil mi
nister Suurhoff ook zoeken naar een ander
systeem voor vrijere loonvorming. Hij ge
looft zelf echter niet een systeem te kunnen
vinden voor een gedifferentieerde loon
vorming, waaraan in een tijd van hoog
conjunctuur geen bezwaren zijn verbonden.
Het produktiviteitscriterium is voor grote
groepen, bijvoorbeeld voor de verpleegsters,
niet te hanteren.
Binnen afzienbare tijd verwacht de minis
ter te kunnen beschikken over het ontwerp
voor een loonwet met richtlijnen voor de
loonvorming. Dat ontwerp wordt besproken
in de ministerraad en zal vervolgens wor
den gestuurd aan de S.E.R., die bij de loon
vorming ook een taak krijgt.
Over het tandartsenconflict zei de minis
ter dat de Ziekenfondsraad thans bezig is
een regeling uit te werken, waardoor de
gelden, die worden uitgespaard door de
ziekenfondsen als gevolg van het niet be
talen van tandheelkundige hulp, worden
gereserveerd, zodat zij te eniger tijd aan
de verzekerden ten goede kunnen komen.
Van een nieuwe ziekenfondswet moet
men niet verwachten, dat daarmee conflic
ten tussen de ziekenfondsen en de artsen
worden voorkomen. In de ons omringende
landen komen dergelijke conflicten ook
telkens voor. De enige oplossing zou zijn,
dat de belangstellenden in geval van een
conflict zich neerleggen bij arbitrage, maar
minister Suurhoff heeft niet gemerkt, dat
„Laat de duivel dat spelen!" moet Schu
bert eens in een wanhopige bui uitgeroe
pen hebben, toen hij er niet in slaagde de
speeltechniek, die zijn eigen Wanderer-
Fantasie eist, geheel onder de knie te krij
gen. Er zijn wel eens meer pianisten over
dit moeilijkste pianowerk van Schubert
gestruikeld. Een week geleden maakten wij
nog zo'n geval mee. Maar voor de deceptie,
daarbij ondervonden, werden wij donder
dagavond ruimschoots schadeloos gesteld
door de machtige en zeer beheerste vertol
king, die George van Renesse van het stuk
gaf in zijn recital in de Haarlemse Concert
zaal, dat geheel aan composities van
Schubert gewijd was. Heel het wezen der
Schubertiaanse romantiek, met haar harts
tocht en haar nooit bevredigde verlangen,
met haar vlagen van opstandigheid en
haar gelaten deinen tussen melancholie en
gemoedelijke schijnvreugde, wist George
van Renesse voor ons op te roepen uit dit
merkwaardige opus, dat in zijn tegenstel
lingen een volmaakte eenheid vormt. Aan
grijpend van klankdynamiek leidde hij het
thema der onvoldaanheid in („Die Sonne
dünkt mich hier so kalt") om het daarna
met parelende techniek te variëren en in
felle spanning op te stuwen tot een wan
hoopskreet en door uiteindelijk in doffe
berusting als het ware te stamelen „dort
wo du nicht bist, dort ist das Glück". Even
treffend als in dit kerngedeelte van de
compositie werden een ideale versmelting
van geest en vorm bereikt in de rest van
het werk, dat op hoogspanning kwam in
de geduchte finale.
Aan dit kapitale stuk was voorafgegaan
de Fantasie-Sonate in G., opus 78, die om
haar organische eenheid eveneens tot een
van Schuberts belangrijkste pianocompo
sities mag gerekend worden. De interpre
tatie van Renesse onderscheidde zich ook in
dit werk door een subtiele kleurgeving.
Geraffineerd toucher en warmhartige
musiceergeest maakten het beluisteren van
de kortere stukken van het programma
(Moments musicaux, Impromptu's enzo
voorts) tot een waar genoegen. Het is dan
weliswaar niet de grote kunst van Schu
bert, maar zij is er niet minder echt en
aantrekkelijk om en kan ons toeklinken als
een vriendelijke les in bescheidenheid.
George van Renesse dankte zijn geest
driftig publiek met een korte improvisatie
op het Rondo-thema uit de Sonate in D,
dat hij als laatste nummer van zijn pro
gramma gespeeld had. Al gauw echter
schakelde hij aan deze fantasie een cyclus
walsen van Schubert vast, zodat het recital
een volmaakt genoeglijk besluit kreeg.
Jos. de Klerk
De „Explorer", een der twee experi
mentele onderzeeboten der Britse
marine tijdens snelheidsproeven. De
onderzeeboot bracht dezer dagen een
bezoek aan Londen. Zij werd gebouwd
bij Vickers Armstrong in Barrow-in-
Furness en is uitgerust met een motor,
die bijzonder hoge snelheden kan
ontwikkelen.
de geneigdheid daartoe bij de artsen bij
zonder groot is.
Tenslotte deelde de minister mee, dat
overwogen wordt in het najaar te gaan
inenten tegen kinderverlamming. Zeker
heid hierover bestaat echter nog niet.
De Kamer heeft wegens het late uur
geen replieken meer gehouden en de be
groting van Sociale Zaken en Volksgezond
heid zonder hoofdelijke stemming goedge
keurd.
ADVERTENTIE
N.V. PHILIPS-ROXANE AMSTERDAM
(Van onze parlementaire redacteur)
De manier, waarop minister Algera de
senatoren beantwoordde bij de behandeling
van de begroting van Verkeer en Water
staat was niet indrukwekkend. Hij las op
eentonige manier lijvige stukken voor,
kennelijk datgene bevattende dat zijn
ambtenaren voor hem hadden bijeenge
gaard, zonder feitelijk iets van betekenis
te zeggen. Gaarne nemen wij aan, dat de
minister van Verkeer en Waterstaat de
Zaken, waarmee hij zich heeft bezig te
houden, wel degelijk beheerst, doch uit zijn
„rede" een kleurloos samenraapsel van
alles en nog wat viel dit niet bepaald
op te maken.
Dat hij overigens van goeden wille Is,
zou ik niet willen ontkennen, want hier
van gaf hij zeker ook blijk, toen hij de
Eerste Kamer met lofwaardige spoed wilde
inlichten over de pas te Washington ge
sloten Nederlands-Amerikaanse luchtvaart-
overeenkomst, waarover hij, even voordat
hij in de senaat aan het woord kwam, na
dere telegrafische inlichtingen had ontvan
gen. Nu zou niemand hem kwalijk geno
men hebben, indien hij vijf minuten schor
sing van de vergadering had verzocht, ten
einde gelegenheid te krijgen deze inlich
tingen even te bestuderen om in de Kamer
goed beslagen ten ijs te komen. Hij deed
dat echter niet, zodat zijn relaas niet bijs
ter indrukwekkend was.
Vermeldenswaard acht ik van de verdere
ministeriële uiteenzettingen, dat die de
conclusie rechtvaardigen, dat het met het
tot stand komen van de economische Be-
nelux-unie nog niet zo goed wil vlotten,
blijkbaar in het bijzonder doordat er zich
met betrekking tot de kwestie van de
Rijnvaartpremies verwikkelingen voor
doen. De minister sprak de hoop uit, dat
in het kader van het te sluiten unieverdrag
voor menig netelig vraagstuk een goede
oplossing zal worden gevonden en voegde
hieraan toe „in dit opzicht bepaald niet
overmatig pessimistisch te zijn." Meer
durfde noch kon deze voorzichtige minis
ter er niet van zeggen.
Een motie-Matser over rijkssteun voor
de IJtunnel veroorzaakte nogal wat emo
tie. De volgende week zullen hierover ver
moedelijk wel enige pro-Amsterdamse se
natoren nog een appeltje met minister Al
gera willen schillen.
De mobilofoon, zoals die al in gebruik
is b(j politie, brandweer en taxicentrales,
zal binnenkort ook in dienst van de zee- en
rijnvaart worden gesteld. Tijdens in het be
gin van dit jaar gehouden conferenties in
Den Haag en Brussel zijn de nodige in
ternationale afspraken gemaakt over fre
quentiebanden, kanalenafstand en type
van modulatie voor dit communicatiesys
teem en de PTT heeft inmiddels twee vaste
posten in IJmuiden en Hoek van Hol
land voor deze ultrakortegolf telefonie ge
reed gemaakt.
(Van een onzer redacteuren)
Niemand kan ontkennen, dat onze
volksfeesten en andere openbare vreugde
manifestaties zich kenmerken door een
ontstellend tekort aan stijl en waardig
heid. Wat zijn daarvan de oorzaken en hoe
zou men hierin eventueel verbetering kun
nen brengen?
Dat waren de netelige vragen, waarmee
de Derde Culturele Dag Noordholland, gis
teren in het Hilversumse raadhuis gehou
den, zich beziggehouden heeft. En hoewel
men noch in de beide inleidingen, noch tij
dens de discussies verder kwam dan tot
een voorzichtige benadering van de bui
tenkant van dit probleem, is er voor de
ruim 270 d^elnemprs aan deze dag - waar
onder vele gemeentelijke en provinciale
bestuurders, vertegenwoordigers van cul
turele organisaties en individuele „cultuur
dragers" toch gelegenheid geweest tot
een nuttige uitwisseling van gedachten
over het euvel der stijlloosheid.
Geen feestcultuur
Eerste inleider was de dichter-journalist
Gabriel Smit, die begon met de „voor een
katholiek ietwat beschamende biecht" dat
hij enkele weken geleden voor het eerst
een carnaval in het zuiden had bezocht. Hij
had het een boeiend, maar weinig verhef
fend schouwspel gevonden, al die hossende
en lallende mensen „en al werd ik vrij
spoedig mijns ondanks meegesleurd in die
storm van collectiviteit, ik zou het stellig
niet als een voorbeeld van stijlvol feest
vieren willen aanmerken". Bij de Hollan
der „boven de grote rivieren" liggen de
zaken heel anders; hij wordt in zijn uitin
gen van massale feestvreugde geremd door
een ingekankerde houterige schuwheid en
komt pas op dreef na het genieten van
een zekere hoeveelheid drank of bijvoor
beeld, bij aan de „nationale eer" of de gok
lust appellerende sportmanifestaties. Het
ontbreken van een feestcultuur is, wat
Noordholland betreft, echter ook het ge
volg van de zeer bijzondere bevolkings
structuur in ons gewest, dat met zijn groot
aantal forensen allerminst een gunstig kli
maat heeft voor de ontwikkeling van een
steedse of dorpse gemeenschapsbeleving.
Toch zal het volgens Gabriel Smit tot de
vorming van dergelijke gemeenschappen
moeten komen en daartoe zal het naar
zijn mening nodig zijn, de mensen eerst op
een andere manier te benaderen. De basis
daarvoor is echter bepaald zwak: onze hele
samenleving groeit naar grotere natio
nale en internationale verbanden en het
besef van de saamhorigheid binnen de
eigen, lokale leefkring dreigt daardoor
steeds meer teloor te gaan zelfs in de
plattelandsdorpen. Hoe men dit besef weer
tot leven zou kunnen wekken, achtte Ga
briel Smit een uitermate moeilijke vraag.
In de samenbindende kracht van de volks
dans en d*. muziekbeoefening zag hij niet
veel perspectief. Meer mogelijkheden bie
den wellicht de sport en vooral het ama
teurtoneel, dat zijns inziens een belangrij
ke bijdrage kan leveren tot vorming van
de persoonlijkheid en tot opvoeding in
stijlbesef.
De dichter Guillaume van der Graft (ds.
W. Barnard) ontwikkelde deze gedachten
verder in een geestig betoog waarin hij
van het volgende standpunt uitging: „Stijl
is niet iets, dat men in z'n eentje heeft; zij
bestaat bij de gratie van een zekere ver
bondenheid. Iedere kerk, elk gezin, en zelfs
elke P.E.N.-club heeft iets van Ali Baba
en de veertig rovers: men hoort bij elkaar
als groep of als samenzwering en uit
dat groepsverband groeit als vanzelf een
kenmerkende (en duidelijk herkenbare)
levensstijl. Het grote probleem in onze hui
dige samenleving is, dat deze groepsver
banden verwateren: zij bestaan nog wel,
maar zij die ertoe behoren, voelen zich
steeds minder gebonden aan de groeps
geest, zij ervaren die niet meer als iets
„exclusiefs" of iets om trots op te zijn
en dit resulteert weer in het wegebben
van alle spanning en stijlgevoel.
Hetzelfde geldt trouwens volgens Guil
laume van der Graft ook voor de mens
als-individu in zijn persoonlijke levensstijl,
die door de techniek, de industrialisatie, de
radio en andere massificatie-verschijnse-
len soms niets „persoonlijks" meer over
houdt. Dit is het afschuwelijke verschijn
sel van de verwisselbaarheid der mensen:
eerst de verpulvering van het collectief be
wustzijn, daarna die van de ikheid, en ten
slotte de samenklontering het ondergaan
in de vormloze massa. Ook volgens deze
dichter-predikant dient de remedie gezocht
te worden in het stimuleren van de groeps
vorming en het groepsbewustzijn, want
daar bij het bewust zich onderscheiden
van anderen en bij het trotse beleven van
die onderscheidenheid in een eigen uit
drukkingswijze, is het begin van alle echte
„stijl". Individueel zullen wij, stugge noor
derlingen, onze krampachtige angst voor
uiterlijkheid moeten trachten te overwin
nen, en ongeremd durven lopen, dansen en
zingen, zonder dat daar enorme hoeveel
heden alcohol voor nodig zijn.
In de middaguren volgde een levendige
discussie over het betoog van de beide in
leiders, waarbij echter weinig nieuwe ge
zichtspunten naar voren kwamen. Leerlin
gen van het Goois Muzieklyceum lardeer
den deze geanimeerde Culturele Dag met
stijlvolle muzikale intermezzi.
Vanavond zal Toon Hermans de pre
mière geven van zijn nieuwe eenmans-
show in het Leidsepleintheater te
Amsterdam. Toon Hermans „met zijn
bas" bij het betreden van het theater.
Minister Suurhoff is niet bereid ertoe
mee te werken dat ziekepfondsen, met toe
passing van artikel 8 van het Ziekenfonds-
besluit, restitutie kunnen geven aan patiën
ten die gedurende het huidige tandartsen
conflict zelf de tandheelkundige behande
ling betalen. Hij heeft dit aan de Maat
schappij tot Bevordering der Tandheel
kunde meegedeeld in antwoord op het
telegram dat deze maatschappij hem had
gestuurd. De minister vraagt zich af of het
genoemde artikel wel voor een situatie als
de huidige is geschreven en merkt op dat
hij de toepassing ervan in ieder geval niet
kan overwegen, zonder daarover advies van
de Ziekenfondsraad te hebben ontvangen.
De Ziekenfondsraad heeft medegedeeld
dat nu de algemene ziekenfondsen geen be
talingen meer kunnen doen aan tandartsen,
die zich van 1 april 1957 af niet meer als
medewerkers der fondsen beschouwen, en
de fondsen krachtens de wettelijke en
reglementaire voorschriften aan de ver
zekerden evenmin tegemoetkomingen in de
kosten van tandheelkundige hulp kunnen
verstrekken, gelden vrijkomen. Deze zullen
wordt gebruikt in het belang van de ver
zekerden. Maar over de wijze, waarop dit
ten aanzien van de verplichte verzekering
zal geschieden, kan de Ziekenfondsraad
zich pas een oordeel vormen na de proble
men, zowel die welke de verstrekkingen,
als die welke de premiebetaling raken, te
hebben bestudeerd.
Wat de vrijwillige verzekering betreft,
mag worden verwacht, dat de ziekenfond
sen hierover voorstellen zullen doen.
Lijn
In de hall van het hotel in Brussel ge
raakte ik plotseling in een menigte duur
uitgedoste dames en vóór ik het wist had
een betoverende „dame de reception" mij
naar een tafeltje geloodst, waarop een
machtig thé-complet in slagorde stond op
gesteld.
Achter de snackjes en zoetigheidjes ge
zeten, keek ik schichtig in het rond om
vast te stellen waarin ik eigenlijk verzeild
was geraakt, maar op hetzelfde ogenblik
sprak de lieve stem van mijn loodsvrouw-
tje via de luidspreker:
„De eerste creatie, die wij u presenteren,
is een pakje van kiezelkleurig wollen pi
qué. Let u eens op hoe het bolero'tje aan
de voorkant in de bustenaad verdwijnt. De
hoge Panamahoed, die erbij gedragen
wordt, is gegarneerd met
„Een modeshow! Wat doe ik op een
modeshow??", vroeg ik me ontredderd af,
terwijl het tot mij doordrong, dat ik hier
door beslist te laat zou komen voor de
film, die ik vóór mijn vertrek nog even
had willen waarnemen.
Maar op dat moment schreed de eerste
mannequin de zaal binnen. Een koninklijke
mannequin, mag ik wel zeggen, van half-
top tot teen gehuld in een uiterst fraai
gewaad van een mij volkomen onbekende
snit, dat er evenwel op berekend was alle
goede kwaliteiten van de draagster het
volle pond te geven. En dat werd mijn
ondergang want, vrienden, een modeshow
is voor een man wat een doos roomtruffels
is voor de vrouw. Elke keer denk je: „Dat
was de laatste, nu houd ik ermee op; hoe
wel nog ééntje, de allerlaatste dan".
En die allerlaatste brengt je prompt in de
verleiding om nog éven door te zetten tot
de doos leeg is.
Ik zag dus alle creaties en alle lijnen,
die onze echtgenoten de komende zomer
in hun soepele doch kostbare greep zullen
houden. Overigens is dat gedoe met die
Lijnen mij niet sympathiek. De mode
koningen sollen maar met de vrouwelijke
anatomie of het geen geld kost. Dan de
buste hoog, dan laag, dan helemaal niks.
Het ene jaar wel heupen, het volgende jaar
geen heupen en niemand, die de mening
vraagt van ons, mannen. Zou daar niet
eens wat aan te doen zijn?
Al die lijnen imponeerden mij dus niet
bijzonder, behalve de Slanke Lijn. Die van
de mannequins, bedoel ik. Zij zweefden
in de meest gecompliceerde robes langs de
tafeltjes van de gevulde, de mollige, de
gezette en de rondweg dikke bezoeksters,
die zich de hapjes en de taartjes en de
koekjes best lieten smaken. Kijk, dat vind
ik nu een fout in de organisatie van zo'n
show. Men moest daar de dames uitslui
tend sodawater aanbieden en daarbij dis
creet een doosje vermageringspillen onder
het programma leggen. Want hoe raakt
men anders die gewaden kwijt met plooien
opzij en plooien van voren en een queue
van achteren? Ik vraag u, mevrouw, wie
kan zoiets dragen? Ja, u natuurlijk wel,
dat bedoel ik niet. Maar uw vriendinnen,
■mevrouw, die moeten iets dragen, dat af-
kleedt, iets donkers lijkt me, iets eenvou
digs, want anders
Toen ik na afloop tussen de maatjes 4?.
de zaal verliet, dacht ik: „Als ik ooit nog
eens modekoning word, zal ik mijn manne
quins kleden in nauwsluitende, de vormen
der jeugd accentuerende, fraai gedecolle
teerde robes en mijn Lijn zal ik dan noe
men: La Grande Illusion".
Am. de Vita
„HET LUCHTVAARTOVERLEG met Amerika is, zo geen volledig, dan toch een
gedeeltelijk succes geworden", verklaarde de president-directeur van de K.L.M., de
heer I. A. Aler, gistermiddag op een persconferentie in Den Haag. „Wij hebben
deze keer weliswaar niet alles gekregen, wat we hebben gevraagd, maar dat neemt
niet weg, dat we zeer tevreden zijn met het resultaat van deze onderhandelingen."
„De lijn AmsterdamNew YorkLos Angeles is niet verloren voor de K.L.M., want
de Amerikanen hebben de deur voor verder overleg nog open gelaten." De heer
Aler vestigde de aandacht op de briefwisseling Van der Beugel—Herter, die aan
de nieuwe luchtvaartovereenkomst is gehecht. Uit deze briefwisseling blijkt, dat
de Nederlandse regering de onderhandelingen over de lijn naar Los Angeles zo
spoedig mogelijk wil voortzetten, volgens de procedure die in artikel 12 van het
verdrag is vastgesteld.
De nieuwe luchtlijn AmsterdamMon
trealHouston (Texas) zal indien er
geen al te grote, vertragingen optreden
begin juni worden geopend. Dit zal dan de
eerste rechtstreekse verbinding tussen
Texas en Europa zjjn. Deze dienst wordt
voorlopig twee maal per week onderhou
den, maar tegen de winter tot driemaal
per week worden uitgebreid. Wat de lijn
Amsterdam—New York—Curacao betreft:
het is de bedoeling, dat de K.L.M. op de
duur een dagelijkse dienst naar dit eiland
zal instellen. Voorlopig zullen de vliegtui
gen echter drie maal per week vertrekken.
Beide diensten bieden, volgens de heer
Aler, gunstige commerciële perspectieven.
De K.L.M. zal dan ook op beide lijnen
DC-7 c's de modernste toestellen, die
nog dit jaar in gebruik zullen worden ge
nomen inschakelen.
Amerikaanse reactie
WASHINGTON (AFP/Reuter) De
Amerikaanse Senaat heeft donderdag een
wetsontwerp aangenomen, dat de bevoegd
heden van de president op het gebied van
internationale lucht vaarto vereen komsten
beperkt. De aanleiding tot het nemen van
dit besluit is de totstandkoming van de
Amerikaans-Nederlandse luchtvaartover
eenkomst, welke door de regering werd
goedgekeurd ondanks protesten van Ameri
kaanse luchtvaartmaatschappijen en con
gresleden. Er waren bij de behandeling
van het wetsontwerp, dat thans naar het
Huis van Afgevaardigden gaat, minder dan
twaalf senatoren aanwezig. Een soortgelijk
wetsontwerp is vorig jaar door de Senaat
goedgekeurd, maar door het Huis ver
worpen.
Op de Nederlandse Antillen is het resul
taat van de luchtvaartbesprekingen in
Washington met instemming begroet. Hoe
wel men de teleurstelling wegens het niet
toekennen van landingsrechten in Los
Angeles kan begrijpen, hecht men grote
waarde aan de verbinding New York
Curagao. Een goede K.L.M.-verbinding tus
sen Amerika en de Nederlandse Antillen
is immers van het grootste belang voor de
ontwikkeling van het toeristenverkeer, dat
algemeen beschouwd wordt als de toe
komstige pijler waarop de economie van de
Nederlandse Antillen zal moeten rusten,
zo merkte men donderdag in Willemstad op.
NEW YORK (Reuter) Drs. E. H. van
der Beugel, die de Nederlandse delegatie
naar de luchtvaartbesprekingen in Wash
ington heeft geleid, is donderdag met de
„Nieuw Amsterdam" uit New York naar
Nederland vertrokken.
ROTTERDAM: Geslaagd voor het kandi
daatsexamen economische wetenschapp _n:
L. Krak, Den Haag en J. Lindenaar, W. Huys-
man, C. J. Abspoel, R. Rutten en H. J. G. de
Regt, allen te Rotterdam. Geslaagd voor het
doctoraal examen: mejuffrouw C. J. M.
Breys, Rotterdam; C. J. Schulze, Schiedam;
L. M. M. Vingerhoeds en A. Lith, allen te
Rotterdam.
Tandarts veroordeeld. De tandarts A.
P. S. te Rotterdam is door de kantonrechter
veroordeeld tot f 1000 boete of drie maanden
hechtenis. Hem was ten laste gelegd, dat hij
in een tandheelkundige inrichting een tand
prothese had toegepast, zonder dat hij daar
van tevoren schriftelijk mededeling had ge
daan aan de gemeentelijke inspecteur van
staatstoezicht op de volksgezondheid, en ook,
dat hij reclame had gemaakt in België door
middel v»u Jclantenjagers".
