Industriële toepassing van kernenergie
vordert te langzaam in Amerika
Turks-Griekse rivaliteit
beheerst kwestie-Cyprus
Wantrouwen der Republikeinen tegen
overheidsactie remt ontwikkeling
STRIJD ONDER DE NAZATEN VAN HET
ROEMEENSE KONINGSHUIS
BUTTERICK
Onbekende man wordt eerste clown
Turken zien in Makarios eerder
aartsvijand dan aartsbisschop
Parijse boekbinder wordt
ineens miljonair
Op de
<praatatoel
Ifouveauéé
Arts van Eisenhower
behandelt Casals
^"Hoe is het ontstaan
Niet dringend
Anti-socialisme
Ervaring
Britse artsen handhaven
eisen inzake honoraria
Voor Amerikaanse
rekening gebouwde
mijnenvegers zijn gereed
Apeliefde
Gaswolk voor ontstoring
per raket de ether in
Bases voor flankbeveiliging
GARAGE DEN HOUT
's Werelds
beste
Dit woord:
KLOKHUIS
Z.rt, hRD AG 20 APRIL 1957
(Van onze correspondent in Washington)
In december 1953 meer dan drie jaar geleden heeft president Eisenhower
voor de UNO-assemblee gesproken over „atomen voor de vrede". Zijn initiatief
en denkbeelden maakten diepe indruk; vooral in landen, die weinig energie
bronnen bezitten en veel verwachten van goedkope energie. Snel gaat het
echter niet en zo goedkoop is het ook niet enenergie, waar geen markt
voor is, schept nog geen paradijs. Eisenhower heeft er voor gezorgd, dat
zijn initiatief niet vergeten werd. Herhaaldelijk heeft hij zich bereid verklaard
andere volken bij te staan in de ontwikkeling van kern-energie.
Wat is er in drie .jaar gebeurd? De Ver
enigde Staten hebben ongeveer veertig
overeenkomsten gesloten met andere lan
den, waarbij onderzoeksreactors ter be
schikking worden gesteld. Heel nuttig en
interessant voor wetenschappelijk werk,
maarheel iets anders dan energie
voorziening, waarop men in 1953 ging ho
pen. Het ziet er niet naar uit, dat de Ver
enigde Staten in de eerste twee jaar veel
kunnen doen om aan het verlangen naar
energie-reactoren in sommige landen te
voldoen. Het is zelfs niet denkbeeldig dat
andere landen zoals Groot-Brittannië
en de Sovjet-Unie eerder dan de Ver
enigde Staten bereid en in staat zullen ztin
minder ontwikkelde landen bij te staan op
dit gebied. Washingtons leiderschap in de
wereld komt in gevaar in deze wedloop.
Henry Dewolf Smyth, die van 1951 tot
1954 lid is geweest van de Amerikaanse
commissie voor atoomenergie, heeft in het
tijdschrift „Foreign Affairs" uiteengezet,
waarom de Verenigde Staten niet meer
hebben gedaan. Hij bepleit tevens actie op
dit gebied, zowel ten bate van de wereld,
als ten bate van de Amerikaanse positie in
die wereld.
De Verenigde Staten zouden waar
schijnlijk meer vaart achter de vredestoe-
passing van kernenergie gezet hebben, in
dien het land grote behoefte gehad had
aan energie-bronnen. De olie en de kolen
van de Verenigde Staten zijn evenwel bij
lange na niet opgebruikt en in de naaste
toekomst verwacht men niet, dat de kern
energie in prijs kan concurreren met de
op „ouderwetse" manier verkregen drijf
kracht. West-Europa en Japan hebben veel
groter behoefte aan de nieuwe energie.
Bovendien ziin de concurrentie-kansen
daar veel gunstiger voor kernenergie. In
West-Europa kampt de industrie met een
snelle stijging van de energiekosten. In
Amerika kent men dergelijke zorgen nog
niet. Vandaar dat de binnenlandse indu
strie veel minder geïnteresseerd is in
kernenergie en dat men het rustig aandoet
met de ontwikkeling daarvan voor indu
striële doeleinden.
De binnenlandse industrie moge dan
geen dwingende behoefte hebben aan kern
energie, toch zou Amerika teneinde op
dit terrein de leiding te behouden en de
toezeggingen na te komen, die Eisenhower
in 1953 heeft gedaan de ontwikkeling
van kernenergie-centrales krachtig moeten
bevorderen. Men kan begrijpen, dat de
particuliere industrie niet veel geestdrift
toont, doch in dat geval zou de regering
en met name de commissie voor atoom
energie actiever moeten worden. De Repu
blikeinse regering heeft echter sterk de
neiging waar mogelijk de particuliere in
dustrie voorkeur te geven boven het over
heidsbedrijf. Veel van wat Roosevelt en
de zijnen hebben gedaan voor de ontwikke
ling van het overheidsbedrijf, wordt door
Eisenhower beschouwd als „binnenslui
pend socialisme". De huidige regering ge
voelt er weinig voor de ontwikkeling van
de kern-energie geheel in eigen hjnd te ne-
men.
Dewolf Smyth betoogt in zijn artikel,
dat krachtiger overheidsbemoeiing noodza
kelijk is, op het ogenblik is er in Amerika
slechts één grote centrale voor kernenergie
in aanbouw. Men mag aannemen, dat hij
doelt op de centrale van Shippingport bij
Pittsburgh, die het volgend jaar gereed
moet komen en die zestig tot honderddui
zend kw moet kunnen leveren.
Ook al krijgen de industrieën van over
heidswege grote steun voor de uitvoering
van zulke werken de tegenstelling tus
sen particulier- en overheidsbedrijf is dus
weinig scherp op dit terrein toch blij
ken kosten en risico voor de meeste par
ticuliere maatschappijen zo hoog, dat zij
niet veel voelen voor de bouw van centra
les, de voornamelijk experimentele bedrij
ven zullen zijn. De praktijk moet namelijk
nog altijd leren welk type van centrale
het meest economisch werken kan.
LONDEN (Reuter) De leiders van
21.000 Britse huisartsen hebben meege
deeld, dat zij, ondanks een regeringsaan
bod tot salarisverhoging, bij hun aanbe
veling aan de artsen tot uittreding uit de
nationale gezondheidsdienst blijven. De
Britse artsenbond had verzocht om een sa
larisverhoging van 24 percent voor huis
artsen en ziekenhuisartsen. De regering
heeft sedertdien jonge dokters in zieken
huizen tien percent aangeboden en andere
artsen vijf percent.
Wil Amerika aan het buitenland voor
lichting en raad geven omtrent de bouw
van kernenergie-centrales, dan moet men
zelf in het eigen land ervaring hebben op
gedaan. Men zou eigenlijk proeven moeten
nemen met alle typen van centrales, die
iets beloven voor praktische toepassing.
Volgens Dewolf Smyth zou het gemiddeld
honderdduizend dollar kosten om een enkel
type te bouwen en op praktische resulta
ten te onderzoeken. De goede raad, die
Amerika bereid is te geven aan de wereld
is dus wel duur.
Toch meent de deskundige schrijver, dat
de Amerikaanse regering een aantal grote
kern-centrales moet bouwen. Al te lang
kan men niet wachten op het weinig ge-
interesseerde, particuliere initiatief. De kos
ten zijn hoog, vooral omdat men door moet
gaan met de nog veel kostbaarder experi
menten, waarbij men fusie-energie tracht
te temmen voor industriële doeleinden,
maar Amerika zou de leiding verliezen op
dit terrein, het zou achteraan komen bij
de hulpverlening aan noodlijdende landen.
Het zou op den duur de eigen industriële
ontwikkeling schaden, indien het thans
niet krachtig en van overheidswege de
bouw van centrales, ging bevorderen. Het
ziet er evenwel niet naar uit dat de Repu
blikeinse regering door het pleidooi van
Dewolf Smyth, thans voorzitter van het
bestuur voor technisch wetenschappelijk
onderzoek aan de universiteit van Prince
ton, radicaal bekeerd zal worden.
Woensdag zal in Rotterdam de ,.Wo,er-
den", de laatste van de voor Amerikaanse
rekening gebouwde kustmijnenvegers,
worden opgeleverd, overgedragen en in
dienst gesteld.
Met de oplevering van de „Woerden" zal
de uitvoering van een bouwprogramma op
basis van Nederlands-Amerikaanse samen
werking zijn geëindigd, dat in de bouw van
32 moderne dubbelschroefs kustmijnenve
gers heeft voorzien. Dit programma komt
hierop neer, dat de Verenigde Staten in
daarvoor in aanmerking komende NAVO-
landen orders plaatsen voor het vervaar
digen van militaire goederen. Deze goede
ren worden dan na oplevering in de vorm
van directe hulp ter beschikking gesteld.
Van de 32 mijnenvegers, die ten behoeve
van de Koninklijke Nederlandse Marine in
Nederland zijn gebouwd en waarvan de
„Woerden" de laatste is, zijn er 18 op grond
van dit programma tot stand gekomen. De
totale bouwkosten van deze 18 mijnen
vegers bedroegen ongeveer 26.000.000 dol
lar. De bouw van de overige 14 schepen
van de serie is gefinancierd met gelden uit
de zogenaamde tegenwaarderekening, de
bijzondere rekening bij de Nederlandse
Bank, die haar ontstaan dankt aan de di
recte goederenhulp, die na de tweede we
reldoorlog ter uitvoering van het Marshall
plan aan Nederland is verleend.
De Dok- en Werfmaatschappij Wilton-
Fijenoord N.V. te Schiedam trad op als
hoofdaannemer. Deze werf schakelde der
tien andere Nederlandse scheepswerven als
onderaannemers bij de uitvoering van het
project in.
De 32 mijnenvegers met dubbele omkeer
bare schroeven behoren alle tot dezelfde
klasse en hebben een lengte van 46,62 me
ter, een breedte van 8.78 meter en een
waterverolaatsing van 425 ton. De voort
stuwing van de schepen geschiedt door
twee dieselmotoren met een totaal ma
chinevermogen van 2500 pk. De bemanning
bestaat uit ongeveer 40 officieren, onder
officieren. korporaals en manschappen. De
belangrijkste bewapening bestaat uit 40
millimeter mitrailleurs. Bij de constructie
van de schepen is in hoofdzaak gebruik
gemaakt van niet-magnetische metalen.
Prinses Beatrix op Schiphol Prinses
Beatrix is donderdagavond per KLM-vlieg-
tuiig uit Kopenhagen op Schiphol aange
komen. In Kopenhagen heeft de prinses ge
logeerd bij haar vriendin jkvr. Renée Röelll.
De moeder van freule Röell is gehuwd met
de ambassadeur van Canada in Kopenhagen,
de heer Brooks Hill.
ADVERTENTIE
Hoe komen die schertsfiguren in wijde
slobberj assen, afgetrapte broeken en
schoenen als schuimspanen, toch aan hun
naam?
In 1864 was, bij Circus Renz te Berlijn,
een leerling-kunstrijder in dienst: Tom
Belling. Een échte kwajongen, die altijd
uit was op kattekwaad, en bovendien
door een stevig glaasje nog wel eens een
keer in een al te vrolijke bui. Dat was ook
het geval toen hij in de garderobe van het
personeel een kostuum had bemachtigd,
dat hem lachwekkend wijd zat.
Zo toegetakeld, werd hij opgemerkt door
directeur Renz, die hem een geduchte
reprimande wilde geven. In zijn verbou-
wereeerdheid vluchtte Belling in de ver
keerde richting, en ontdekte plotseling tot
zijn schrik, dat hij midden in de arena
stond, onder de ogen der duizenden rond
om. Zijn wanhopige, verontschuldigende
gebaren werkten direct op de lachlust
van het publiek, dat niet beter wist of het
Het nieuwe kabinet van premier
Nehroe van India, waarin slechts twee
wijzigingen zijn aangebracht na de
overwinning van zijn Congrespartij in
de algemene verkiezingen, is in Nieuw
Delhi beëdigd. Op de foto ziet men
Nehroe de ambtseed afleggen in han
den van president Rajendra Prasad.
ADVERTENTIE
N.V. MIJ. „H O L S T E R" OVERYEEN
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
tp0000000OX)C<X)00000000CXD00000000C0C0CX3000000000C00C0000
WENEN Fips, een bruin aapje,
dat dezer dagen op een kermis in het
Prater (een park in Wenen) optrad,
staakte tijdens een voorstelling zijn
kunsten en sloeg zijn armpjes om de
hals van een der toeschouwers. De
man herkende het aapje aan een lit
teken op het oor. Het diertje was hem
veertien jaar geleden, tijdens een veld-
tocht in Noord-Afrika in Tunis ge
schonken. Het aapje, dat zich niet van
de toeschouwer los liet maken, was de
mascotte van het regiment waarin de
man destijds diende. Hij werd meege
nomen toen het regiment zich naar
Rome terugtrok. In Rome raakte de on
bekende het aapje kwijt. Het werd aan c
een circus in Zuid-Tirol verkocht en
kwam later in Wenen terecht.
Het circus heeft Fips ten einde raad i
aan -ijn vroegere meester afgestaan.
O
OOOOCCOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQOOOOOOOOOOOOOOO
PALO ALTO (Californië) (Reuter) - In
juli zal een „Aerobee" raket op 112 kilo
meter hoogte boven de Amerikaanse staat
Nieuw-Mexico een gaswolk uitstoten, die,
naar Amerikaanse geleerden hopen, een
aanmerkelijke verbetering zal geven voor
de ontvangst van televisie en korte golf-
radiostations. De wolk, die zwaar geïoni
seerd zal zijn, zou een betere terugkaat
sende laag voor radiogolven zijn dan de
gewone geïoniseerde lagen op die hoogte.
De luchtmacht, geleerden en radio-ama
teurs werken samen in dit plan, dat „ope
ratie Smoke-Puff" wordt genoemd. Radio
amateurs binnen een bereik van 1200 kilo
meter zullen trachten met elkaar in con
tact te komen door seinen naar de wolk te
zenden, die deze zou moeten terugkaatsen.
Naar de mening van een der leidende
geleerden, dr. Villard van de Stanford-
universiteit in Californië zou de wolk ook
als zij een geringe, niet lang durende, maar
doeltreffende werking zou hebben, toch
van grote waarde kunnen zijn voor de ver
bindingen bij militaire operaties.
ADVERTENTIE
LONDEN (UP) Nu aartsbisschop Ma
karios als een held in Athene is ingehaald,
hebben zich nieuwe complicaties voorge
daan in de kwestie-Cyprus. De terugkeer
van Makarios heeft ernstige stagnatie te
weeggebracht in de Engels-Turkse bespre
kingen inzake Cyprus. De Turken weigeren
deel te nemen aan onderhandelingen,
waarbij ook de aartsbisschop betrokken
zou zijn. Zij geven de voorkeur aan een
oplossing in N.A.V.O.-verband en even
tueel aan een verdeling van het eiland.
Reeds hebben zij te Athene laten weten,
dat zij een officiële verwelkoming van
Makarios door de Griekse regering als een
onvriendelijke, provocerende daad zullen
beschouwen. Het Britse voorstel, om on
derhandelingen te openen tussen verte
genwoordigers van de Griekse en van de
Turkse troepen op Cyprus loopt hierdoor
groot gevaar onder tafel te geraken.
Engeland, dat op het ogenblik op Grie-
kenlands standpunt inzake de opening van
de besprekingen wacht, beschouwt het
rapport-Radcliffe als een goede basis voor
zulke besprekingen. In dit rapport is een
liberale grondwet voor Cyprus voorgesteld.
Het eiland zou een zekere mate van zelf-
ADVERTENTIE
Zuinigheidsrit naar Kopenhagen
Ook bij deze rit bewees RENAULT, zowel
de Frégate als de Dauphine zijn grote
zuinigheid. Bij normaal rijden en normale
afstelling resp .1 op 10 en 1 op 17. Prijzen
resp. vanaf f 7990.— en 5655.
bestuur krijgen, maar de kwestie van het
zelfbeschikkingsrecht (eventuele terugkeer
naar Griekenland) wordt onbeslist gelaten.
De Engelsen zijn niet geneigd om Maka
rios te accepteren als de enige vertegen
woordiger van de belangen der Cyprioten,
maar de irtsbisschop heeft al te kennen
gegeven, dat onderhandelingen alleen
maar door zijn bemiddeling gevoerd kun
nen worden. Evenals de Griekse regering
wenst Makarios geen tussenkomst van de
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie.
Engeland wil Cyprus niet definitief op
geven. Het heeft het eiland nodig als stra-
tegisch-militaire basis en het wil het voor
dat doel althans behouden. Gouverneur
Sir John Harding heeft nog vandaag te
Nicosia verklaard, dat Cyprus onontbeer
lijk blijft als luchtbasis voor de verdedi
ging van de flanken van het N.A.V.O.-ge
bied en van dat van het Pact van Bagdad.
De Brits diplomatie is verder van oor
deel, dat er meer op het spel staat dan
alleen de toekomst van het eiland zelf. De
drie landen, die nauw bij de kwestie-Cy
prus zijn betrokken en die verschillende
standpunten innemen Engeland, Grie
kenland en Turkije zijn allen lid van de
N.A.V.O. Turkije neemt bovendien nog deel
aan het Pact van Bagdad. Een blijvende
onenigheid over Cyprus zou de samenwer
king in Europa, zowel als in het Nabije
Oosten nadelig kunnen beïnvloeden.
Er wordt naarstig naar een compromis
gezocht, maar het staat nog te bezien of de
Grieken wel bereid zijn water in hun wijn
te doen. Hun enthousiasme voor de Cyprio
ten is weer opgelaaid door de terugkeer
van Makarios. De vooruitzichten op een
spo'dige oplossing van het netelige pro
bleem worden te Londen dan ook verre
van rooskleurig gëachtL
hoorde zo. Tussen het applaus en het ge
juich door, riep iemand spottend:
„Hé, August"!....
Hiermee begon de carrière van Belling
als clown, gevolgd door een reeks van
kostelijke collega's en opvolgers. U kunt
van al hun belevenissen genieten in het
spannendè boek „De bonte droom van
het Circus" geschreven door de circus
kenners bij uitstek J. v. Doveren en Fred
Thomas, geïllustreerd met talloze leuke
pentekeningen.
Voor slechts f 2,50 kunt u dit boekwerk
kopen bij uw roomboterleverancier of
per brief(kaart) bestellen bij het Kantoor
„Roomboteralbum", Postbus 47, Den Haag.
U krijgt het album dan per omgaande
toegezonden onder rembours.
Vermeld vooral duidelijk uw naam en
volledig adres. De bijbehorende plaatjes
ontvangt u gratis voor rijksbotermerken. U
vindt zo'n merk op elk pakje roomboter.
Neem een pakje extra voor de zondag!
(Van onze correspondent in Parijs)
HET GERECHTSHOF van het departement van de Seine
heeft door een uitspraak van een zijner kamers van een Parijse
boekbinder, die in tamelijk behoeftige omstandigheden leefde,
een prins van den bloede en een uitzonderlijk vermogend man
gemaakt. In die uitspraak werd, op grond van een uitvoerig on
derzoek, namelijk erkend dat de tweeëndertigjarige Mircea
Lambrino de natuurlijke zoon is van wijlen Koning Carol van
Roemenië, tengevolge van welke verwantschap hij zich in de
toekomst nu ook nog Prins von Hohenzollern zal mogen laten
noemen. De dynastie der Von Hohenzollern's, die gedurende
vier generaties over Roemenië heeft geregeerd, behoorde tot de
rijkste koningshuizen van de wereld, en daardoor zullen er voor
de Parijse boekbinder aan deze gerechtelijke beslissing nu ook
nog bijzonder tastbare gevolgen zijn verbonden. Koning Carol
liet bij zijn dood een fabuleus vermogen, omvangrijke bezittin
gen, schilderijencollecties en diverse goudmijnen in Zuid-Ame-
rika achter, die toen in handen vielen van zijn opvolger, ex-
koning Michael die later door de communisten uit zijn land werd
verjaagd. Om zijn rechtmatig deel ongeveer drie-achtste
van deze miljardenerfenis te kunnen bemachtigen, zal de prins
boekbinder nu echter eerst nog in alle andere landen waar
zich Carol's bezittingen bevinden, processen (tegen zijn half
broer Michael) moeten voeren. Er is echter geen reden om zijn
te nemen, dat hij ook daar het pleit niet zal winnen, want zijn
dossier is in Portugal en in Frankrijk nu al door de knapste
juristen uitgeplozen, waarna de onaanvechtbaarheid van de be
wijzen zonder voorbehoud moest worden erkend. Wij hebben
getracht deze sprookjesfiguur in zijn Parijse hotel te spreken te
krijgen, doch de prins heeft ons slechts telefonisch en kort
stondig te woord gestaan en ons naar een zijner raadgevers ver
wezen. Deze adviseur heeft ons, ofschoon niet zonder geheim
zinnigheid, de voorgeschiedenis van deze ontknoping uit de doe
ken willen doen en het verhaal geven wij hier nu door.
EX-KONING CAROL had een nog al licht ontvlambaar hart.
Toen hij als jonge kroonprins en kolonel van de Roemeense ca-
vallerie bij een manoeuvre eens een jong en bijzonder mooi
meisje ontmoette, dat Jeanne Lambrino heette, raakte hij zo
onder de indruk, dat hij op staande voet besloot haar als zijn
bruid mee in zijn auto naar Odessa te ontvoeren om zich daar
door de Russische autoriteiten in de echt te laten verbinden,
's Kroonprinsen vader, Koning Ferdinand, kon zich met die
keuze echter niet verenigen en zo werd, onder luidruchtig sabel-
gerinkel, de romantische Carol bevolen onmiddellijk met (of
nog liever zonder) zijn jonge gade terug te keren naar het
ouderlijk paleis in Boekarest. Na enige aarzelingen gehoor
zaamde de zoon aan het vaderlijk bevel, waarna de strenge
Koning Ferdinand het huwelijk van Carol met de schone Jaen-
ne officieel weer liet ontbinden. Uit deze kortstondige verbin
tenis zou niettemin reeds spoedig een zoon worden geboren,
die, naar de naam van de gescheiden moeder, Mircea Lambrino
werd gedoopt. Moeder en zoon werden enkele jaren later door
Carol's vader uit Roemenië verbannen, terwijl de kroonprins in
een huwelijk werd verbonden met de griekse prinses Helene,
die het hof als sinds jaren voor hem had voorbestemd. Jeanne
Lambrino vestigde.zich met haar zoon in Parijs waar ze tot haar
dood een teruggetrokken leven leidde, zonder ooit meer iets
rechtstreeks te vernemen van koning Carol, die haar ook ma
terieel aan haar onfortuinlijk lot zou overlaten.
Mircea heeft zich deze behandeling echter niet laten welge
vallen en met de assistentie van de knapste en beroemdste ju
risten, onder wie mr. Maurice Garcon, lid van de Académie
Frangaise, werd er door hem proces op proces aanhangig ge
maakt om zijn rechten, zo niet op de Roemeense troon dan
toch op de vaderlijke erfenis en de prinselijke titel, officieel
erkend te krijgen. Voor zover Carol's bezittingen zich in Por
tugal en in Frankrijk bevinden, zal Prins Mircea daar dus al
zijn rechtmatig deel van kunnen krijgen. En dat deel is al
ruim voldoende om hem in staat te stellen zijn boekbinders-
Lena Pastor, echtgenote van de boekbinder prins Mircea
Lambrino en zangeres bij de Parijse Opera
bedrijfje te sluiten en een leven op zeer royale voet te be
ginnen. Hij heeft al het oog op een riante villa in de omgeving
van Parijs laten vallen en in stede van op zijn scooter ver
plaatst hij zich nu alleen nog maar in een slee van een auto,
die door een chauffeur wordt bestuurd.
DE PRINS-BOEKBINDER heeft de gerechtelijke strijd tegen
zijn halfbroer, ex-koning Michael, al in eerste instantie gewon
nen, het blijft echter twijfelachtig, of hij ook in een ander proces
zal kunnen zegevieren. Zijn vrouw, die onder het pseudoniem
van Lena Pastor tot de zeer veelbelovende jongere sopranen van
de Parijse Opera behoort, is namelijk tegen hem een echt
scheidingsprocedure begonnen teneinde hun achtjarig zoontje
Paul aan het vaderlijk gezag te kunnen onttrekken.
Volgens de operazangeres heeft de prins zich vroeger nooit
zo bijzonder om het knaapje bekommerd en is zij het jarenlang
geweest, die als mannequin en als foto-model in het onderhoud
van het gezin moest voorzien. Zij stelt zo heeft Lena Pastor,
die als Carol's schoondochter nu de titel van Prinses von Hohen
zollern zou mogen voeren, ons in een uitvoerig gesprek toever
trouwd helemaal geen eisen op alle rijkdommen die haar
man, van wie ze al jaren gescheiden leefde, nu plotseling zijn
toegevallen. „Ik voel me nu eenmaal geen prinses maar kun
stenares, zo zei ze ons. Doch ook een artieste heeft rechten op
haar kind en deze dienen te worden gerespecteerd".
En zo zullen de verdere gerechtelijke acties van Prins Mircea
von Hohenzollern tegen diens halfbroer dus worden begeleid
door een ander proces waarvan niet de miljarden-erfenis van
zijn vader maar het achtjarige zoontje Paul de inzet vormt, dat
nu door de moeder wordt opgeëist.
Het is zo gebeurd
Voorbije zomers en voorbije winters,
voorbije mensen en voorbije huizen, voor
bije reizen en voorbije landen - dat zie je
als je het oude fotoalbum opslaat.
Leven is stroom. Kiekjes tonen historie.
En zelfs als je zelf nog leeft, ben je toch
op het plaatje al historie. Er is meer haar
en het is niet grijs, wat was je nog jong.
Wat was dat een lelijke hoed. Daar is Ger-
rit, die is nou dood. En daar is Wim met
zijn eerste vrouw. En Pommie als baby,
ach wat schattigDie is nou in Australië
met een tweeling. En zo zag de De Kock-
gracht er uit voor die gebomd was, met
Opa's huis waar nou de verkeersheuvel is.
Het maakt je treurig en opgewekt tege
lijk. Daar is Koeke de poes, die zou nou
ook al twee en dertig zijn geweest. En je
ziet je zelf nog in korte broek op de zeil
boot. Eigenlijk zag je er heel goed uit als
jongen. Je had niet zo schuw hoeven zijn.
En dat was het eindexamen, die daar is
nou bij de politie en die is minister en die
is gevallen. En die zit.
Voorbij, voorbij, voorbij. Het duurt niet
lang dat al die mensen en poezen en hon
den en huizen en vluchtheuvels en boom
gaarden en vrolijke zeilboten voorbij zijn.
Historie en vergeten. Alleen een kiekje in
een album op een zolder, totdat de elek
tronische werkster van 1999 het uit het
stof opraapt en door haar luidsprekertje
automatisch vraagt: „Zullen we dat dan
maar aan de vuilnisrobot meegeven, me
vrouw?" En dan is zelfs het voorbije voor
bij.
Of is het? Alles blijft, alles is, alles
wordt. Zeggen ze. Zelfs de Mont Blanc slijpt
langzaam af en wordt vlak. Is mijn kiekje
dan zoveel korter? Een beetje korter, ja.
Maar aan de eeuwigheid afgepast zijn mijn
korte levensjaren niet veel geringer dan
dia van de Himalaya,
Daarom, voeg zeurende zuchtende zware
gedachten. De glimlachen in mijn foto
album laten voorbij geluk zien. Voorbij,
goed, maar geluk ook. Plezier, reizen, hui
zen, mensen, gezichten, lieve herinnerin
gen, vrolijke ogenblikken, zalige zomers,
vastgelegde eeuwigheid. Momentopnamen.
Wat doet het er toe of het voorbij is. Is
niet alles voorbij? Nu of straks? Zelfs de
herinnering. Zelfs dit korte stukje. Ge
schreven, gelezen, vergeten, vergaan.
Voorbij.
H.B. Fortuin
(ADVERTENTIE)
KNIPPATRONEN
STEEDS NIEUWE MODELLEN
Alléén bij
te Staffoupeeiaatzaak
Grote Houtstraat 14 Haarlem
De toestand van de beroemde tachtig
jarige Spaanse cellist Pablo Casals, die in
het begin van deze week tijdens repetities
voor het Casals Festival in San Juan op
Puerto Rico werd getroffen door een hart
aanval, werd woensdag omschreven als
„ernstig" en donderdag en vrijdag als „on
veranderd" in een bulletin van de behan
delende artsen. Een elektro-cardiogram
heeft aangetoond, dat de weefselbeschadi
ging uitgebreider is dan werd vastgesteld
bij een woensdag gemaakt cardiogram. Er
zijn sinds de hartaanval geen complicaties
geweest, maar de artsen waken nu tegen
longontsteking, een complicatie, die in
Casals toestand gemakkelijk kan optreden.
Inmiddels is op verzoek van de gouverneur
van Puerto Rico de Amerikaanse hart
specialist dr. Paul Dudley White, naar San
Juan gegaan om Casals nader te onderzoe
ken. Dr. White behandelde president Eisen
hower na diens hartaanval in september
vorig jaar. Hij vergeleek de hartaanval van
Casals met die van Eisenhower, maar wees
er op dat de cellist veertien jaar ouder is
dan de president. Hij zei, na Casals te heb
ben onderzocht, dat de kans op genezing
groter is dan vijftig percent.
Uit alle delen van de wereld zijn wensen
voor spoedig herstel van Casals naar San
Juan gestuurd. Daar was een boodschap bij
van het Beethovenhuis in Bonn, waar de
beroemde cellist in juli een sonatencyclus
in tegenwoordigheid van bondskanselier
™!aaUe£rZOu !?elen" °ok de Koningin
moeder Elisabeth van België, een trouw
CaZsa^Si pVa? dS jaar,ijkse festivals van
schap Prad6S' ZOnd een wens tot beter-
Een klokhuis is een gebouw, meestal
een toren, waarin klokken hangen die
bij bepaalde gelegenheden geluid wor
den. Haarlem kent nog het Klokhuis
plein.
Figuurlijk wordt het woord gebruikt
voor het geheel van hokjes of vakjes in
het hart van peer of appel, waarin de
pitten zitten als de klokken in het klok
huis. Huygens spreekt ergens van bab-
belaarsters wier mond hij een klokhuis
noemt met de tong als klok. Ook de ziel
van de mens wordt wel eens het klok
huis genoemd. Vandaar de zegswijze:
Jemand^een^pak op z'n klokhuis geven.^
