Wat is het bijzondere van deze
RUN Filter King Size
Sukarno's positie brokkelt af:
hij leidt slechts een minderheid
J
ZJËITSAL
r
Indonesië in de kentering (II)
Van dag tot dag
J
Storiogvrij
Kernproblemen
Eén mislukking
i 20 stuks 95 ct
Tegenover droombeeld van machtig
volksmenner een coalitie van
krachten en feitelijkheden
0p ds
^Praatótoel
'"Hoe is het ontstaan
.J
Invasie in Honduras uit
Nicaragua
Dat het een King Size is? Die zijn er meer. Dat
het een King Size filter is Ook die zijn er meer.
Het bijzondere is dit't Is een filter sigaret en
toch een échte sigaret. Ja, een échte sigaret.
Want het Long Run acetaat filter houdt wel alles
tegen dat aan de mildheid afbreuk zou kunnen doen,
maar laat het rijke aroma van de Amerikaanse
tabakken volledig door. U proeft dat u rookt
Prins Bernhard en prinses
Beatrix op thuisreis
?rW i i
Amsterdamse Jeugdweek
van 4 tot 12 mei
Weer Amerikaanse jazz
musici naar ons land
Generaal Bollardière naar
Afrika overgeplaatst
Zweeds startverbod
voor „Hunters"
Dit woordKWESTIE
ZATERDAG 27 APRIL 1957
De bezitters van een televisietoestel zul
len met voldoening vernomen hebben dat
nu ook in ons land, in navolging van wat
in Engeland en Frankrijk reeds gebeurd is,
wettelijke maatregelen zullen worden ge
nomen tegen de storingen, die motoren van
auto's, motorrijwielen en bromfietsen ver
oorzaken en die vaak de televisie-ontvangst
volkomen onmogelijk kunnen maken.Bezit-
ters van dergelijke voortuigen zullen, na
een overgangstermijn, verplicht worden
ervoor te zorgen dat door een eenvoudige
en weinig kostbare technische voorziening
de elektrische ontstekingsinstallatie van
hun vervoermiddel niet meer die storingen
produceert, die televisiekijkers vaak tot
wanhoop brengen.
De vreugde over de goede voornemens
van de overheid in dit opzicht wordt echter
getemperd door de mededeling dat treinen,
trams en trolleybussen van de ontstorings-
plicht uitgezonderd zullen zijn. Het argu
ment, „dat ontstoring van deze vervoer
middelen te kostbaar zou zijn" latende voor
wat het is, zouden wij wilier opmerken,
dat men blijkbaar wil volstaan met een
halve maatregel. Waarom de ene categorie
wel en de andere niet? Iedere televisie
kijker die bij een tram- of spoorlijn woont,
weet dat ook hier een verplichte ontstoring
„een weldaad voor het oog" zou zijn. En
laat men ook de vliegtuigen niet vergeten.
(Vervolg van pagina 1)
noch strategische kernwapens te gebruiken
op het grondgebied van staten die zelf
zulke wapens niet bezitten of ten gebruike
hebben gekregen. Dit zou dus neerkomen
op de schepping van een bevoorrecht ge
bied te midden der grote mogendheden, een
gebied dat in theorie voor de verschrikkin
gen van de atoomoorlog gevrijwaard zou
blijven.
Maar hoe zou de praktijk zijn? De atoom
oorlog zou zich over onze hoofden heen
voltrekken en zelfs als er wonder boven
wonder geen verdwaalde kernprojectielen
binnen onze grenzen zouden neervallen,
zouden er overal rondom de gespaarde
zone wolken van radio-actieve stofdeeltjes
ontstaan, waarbij de „uitval" van de tegen
woordige proef-explosies nog minder dan
kinderspel zou zijn en die zich van de zone-
grenzen niets zouden aantrekken. En wat
zou er gebeuren als de atomair bewapen
de troepen van de ene partij bij het ver
volgen of omsingelen van de tegenstander
de grenzen van het middengebied ergens
zouden overschrijden? Is er iemand zo
naïef, te denken dat zij dan hun kernwa
pens zouden wegwerpen en de strijd mis
schien met pijl en boog zouden voortzetten?
Eerder ligt de veronderstelling voor de
hand, dat de overeenkomst al lang zou zijn
geschonden vóór het tot een dergelijke
moeilijke situatie zou komen.
Bovendien zou het in de praktijk zonder
twijfel onmogelijk blijken, het middenge
bied alleen met betrekking tot kernwapens
te neutraliseren, zodat het plan in feite
alleen uitvoerbaar zou zijn als de betrokken
landen zich ook in ieder ander opzicht
neutraal zouden verklaren. Maar zulk een
algehele - en, zoals gezegd,- in veiligheids
opzicht stellig waardeloze - neutraliteit
zou niets anders betekenen dan totale ont
binding van de NAVO, en dat is precies het
doel, waarop de Sovjet-politiek al sinds
jaar en dag is gericht. De bedreigingen, die
Radio Moskou de laatste tijd tot alle klei
nere NAVO-landen richt om er verzet tegen
het opslaan van atomaire ladingkoppen te
kweken, heeft dan ook stellig geen andere
bedoeling dan juist dit te verwezenlijken.
Bij alle afkeer, die wij allen instinctief
voelen tegen zelfs maar passieve deel
neming aan voorbereidingen tot een atoom
oorlog, dienen wij ons dit toch wel goed
voor ogen te houden. En we dienen erbij te
bedenken, dat we met die ontrouw aan
onze bondgenoten géén veiligheid zouden
kopen, maar slechts een hoogst twijfelach
tig en naar alle waarschijnlijkheid bijzon
der kortstondig uitstel van executie.
Simon Koster
ADVERTENTIE
maar toen
werd ze wijzer
Moeder en moeders moeder ge
bruikten al MAÏZENA DURYEA,
dus bestelde 't jonge vrouwtje 't
ook. Maar zij verzuimde te
doen, wat die ervaren moeders
deden en nóg doentoezien dat ze
ook MAÏZENA DURYEA krijgen.
De naam op 't pak, daarop moet U
letten, om zeker te zijn dat ge in
derdaad MAÏZENA DURYEA
koopt, die vermaarde MAÏZENA
voor 't binden van groenten, soe
pen en sausen.
TEGUCIGALPA (AFP). Troepen uit
Nicaraguay zijn op Hondurees gebied
doorgedrongen en verscheidene plaatsen
op de linkeroever van de rivier de Cruta
gepasseerd. De regering van Honduras
heeft krachtig tegen deze schending van
de Hondurese grens geprotesteerd. De
Hondurese luchtmacht is op de basis van
Toncontin geconcentreerd, in afwachting
van de ontwikkeling van de toestand.
U.P.) In het begin van deze maand
deed de Amerikaanse regering een beroep
op beide landen iedere uitdaging te ver
mijden en het grensgeschil met vredelie
vende middelen op te lossen.
De drie leden van de militaire Junta,
die Honduras regeren, zijn met onbeken
de bestemming vertrokken, men vermoedt
naar het invasie-gebied.
Amerikaanse olie-maatschappijen heb.
ben geprospecteerd in de buurt van het
betwiste gebied en dit kan, volgens sommi
ge kringen, de oorzaak zijn voor de plotse
linge belangstelling van de beide landen
voor deze streek, waaraan in geen vijftig
jaar aandacht is besteed.
Amerikaans protest bij Hongarije
Hongarije heeft een Amerikaans protest
ontvangen tegen de aanhouding en het ver
hoor van twee Amerikaanse diplomaten in
Hongarije door Russische en Hongaarse
militairen. Washington verwerpt de be
schuldigingen tegen Gleason, die door de
Hongaarse regering is uitgewezen wegens
„openlijke spionage en het fotograferen
van een kazerne vanuit een auto". De
Hongaarse autoriteiten hebben geen maat
regelen genomen tegen kolonel Todd.
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
DJAKARTA, april. „Sukarno's po
sitie brokkelt steeds verder af. Politiek
gesproken leeft hij nog slechts van dag
tot dag. Hij is een verloren man". Dut
is andere taal dan men doorgaans over
de president van Indonesië hoort, vooral
in het buitenland, waar men zijn beeld
van Sukarno's positie altijd optrekt op
het onberedeneerd axioma, dat deze
geniale volksmenner altijd de steun van
het volk moet hebben, omdat hij zo
geniaal lijkt te kunnen mennen. Dat er
ten hoogste een handjevol politici of
militairen tegen hèm kah complotteren,
maar dat Bung Karno slechts de kraan
van zijn persoonlijke charme en rede
naarstalenten hoeft open te draaien om
al zijn tegenstanders in een baaierd van
volkswoede te doen verdrinken?
Is dat zo? De man die de in de aan
hef geciteerde woorden tot mij sprak,
was tot oordelen bevoegd, een zeer pro
minent Indonesisch politicus, die zijn
president en zijn land kent en die in het
huidige conflict eerder de rol van waar
nemer dan van deelnemer speelt. Heeft
hij gelijk? Voordat men zich aan een
prognose waagt, is het noodzakelijk te
kijken hoe de kaarten liggen, voor een
ogenblik de mystieke factoren terzijde
te schuiven, die in het Indonesisch ge
beuren zo'n grote rol heten te spelen,
vast te stellen hoe de reële krachtsver
houdingen zijn .Op wie en wat kan Su
karno rekenen, wie en wat keren zich
tegen hem?
Maakt men Sukarno's politieke balans
op, dan zijn daar ten eerste zijn persoon
lijke creditposten. Hij heeft een magische
aantrekkingskracht op velen, de legaliteit
van zijn presidentschap telt nog steeds, het
zou voor vele gewone Indonesiërs moeilijk
zijn zich een Indonesië zonder Sukarno
voor te stellen. Maar wat heeft hij naast
deze algemene factoren in concreto nog
aan aanhang? Het blijkt verrassend wei
nig. Geografisch bezien is zijn invloeds
sfeer inderdaad schrikbarend afgebrok
keld, in feite beperkt tot Java (50 miljoen
van Indonesië's 80 miljoen zielen) en twee
Javaanse bruggehoofden op Sumatra (de
Javaanse ondernemings-arbeiders om Me-
De president komt spreken en P.N.I.
en P.K.I. hebben voor de spandoeken
gezorgd. „XJsir Belanda" - Gooi de
Nederlanders eruit - en „Laksanakan
Konsepsi Presiden" - Laat ons het
concept van de president ver
wezenlijken.
Prins Bernhard en prinses Beatrix zijn
eden na een particulier bezoek van een
veek aan Rome naar Nederland vertrok
ken. De Prins en de Prinses vertrokken om
9.10 in het particuliere vliegtuig van de
Prins.
ii k
Sukarno
dan en in Noord-Sumatra, en de Javaanse
transmigranten in de Lampongs), de enige
twee plaatsen waar hij in de laatste tijd
nog een rede heeft durven houden). De
buitengewesten hebben eenvoudig genoeg
van hem, de verdenking dat hij nog steeds
van een groot Javaans rijk droomt, is daar
niet de minste oorzaak van.
Java verdeeld
En zelfs de Javanen staan niet onver
deeld achter hem. De Soendanese be
weging op West-Java heeft zo al niet
economisch, dan toch zeker politiek auto
nomistische wensen, die op die van de
buitengewesten lijken. In de leidende
kringen van Midden-Ja va ontstaat duide
lijke twijfel aan zijn beleid en in dat ge
bied zijn de feodale invloeden nog steeds
sterk genoeg om die twijfel ook op een
deel der bevolking over te brengen. In
feite staat slechts Oost-Java, bolwerk van
het communisme, nog in gesloten front
achter hem.
Nu men tóch in termen van een kracht
meting denkt, dringt de vraag zich op of
opperbevelhebber Sukarno op zijn strijd
krachten kan rekenen. Het antwoord is
eenvoudig: dat kan hij niet. Ruwweg be
zien loopt de grens van de loyaliteit langs
de bovengeschetste geografische lijnen.
Althans voorzover het de officieren aan
gaat, want onder de manschappen is het
aantal Javanen nog altijd groter dan de
kolonels Simbolon, Hussein, Barlian, Bas-
ri en Sumual lief is. En op Celebes is daar
nog het Javaanse pacificatiecommando
van overste Sudirman (acht bataljons).
Hetgeen overigens de vraag opwerpt, wat
de sterke en goed-gewapende eenheden
van de Darul Islam in West-Java, Celebes
en Atjeh zouden doen, wanneer het onver
hoopt tot een gewapend conflict in Indo
nesië zou komen. Ook die vraag lijkt ge
makkelijk te beantwoorden. Zij zouden
zich aansluiten bij degenen, die het cen
traal gezag bestrijden. Twee onderdelen
van de Indonesische strijdkrachten heeft
Sukarno wèl achter zich, de vloot en de
op linkse sympathieën geselecteerde lucht
macht, die overigens beide van minuscule
afmetingen zijn. En een bom op Falem-
bang, Padafik of Makassar zou al te licht
Ai* 51VI
de vraag op de muren doen verschijnen:
„Is dat de „konsepsi" van de president?"
Het lijdt derhalve inderdaad geen twij
fel, dat de militaire verhoudingen in de
republiek uitgesproken ten nadele van
hun opperbevelhebber uitvallen.
Vlucht uit realiteit
Resten de politieke verhoudingen: de
president is er in geslaagd een kabinet te
vormen (waarmee hij overigens, zij het
geen volledige, dan toch een zware poli
tieke verantwoordelijkheid op zich heeft
genomen), de vorming van zijn zozeer be
geerde „Dewan Nasional", de nationale
raad, zal niet lang op zich laten wachten,
het front van de islamietische partijen
Masjumi en Nahdatul Ulama is door
broken. De N.U. (het verbond der koran-
nieke schriftgeleerden, een partij zonder
leiders) doet voorlopig aan het kabinet
mee: de arrestatie van twee harer leiders
bleek als karwats voldoende om deze niet
indrukwekkende partij het kabinet binnen
te drijven. Maar men moet niet vergeten,
dat het politieke spel in Djakarta niet in
werkelijke relatie staat tot de wezenlijke
problemen van Indonesië. Die problemen
zijn de verhouding tussen centrale re
gering en buitengewesten en een op han
den zijnde economische ineenstorting. Het
concept van de president was niets anders
dan een vlucht voor die werkelijkheid.
Het nieuwe kabinet-Djuanda heeft geen
oplossing voor die problemen, kan die niet
hebben. Het zal geen lang leven beschoren
zijn, vermoedelijk slechts uitstel van exe
cutie betekenen, het heeft het politiek
front achter Sukarno in feite niet ver
breed. Dat front blijft bestaan uit de Par-
tai Nasional Indonesia en de Partai Kom-
munis, plus wat franje. Een vreemde coa
litie, als men bedenkt dat het hoofdbe
stuur van de P.N.I. in zijn geheel tegen
het concept van de president gekant was,
maar het niet durfde te verwerpen, omdat
de P.N.I. zonder zijn oprichter en inspira
tor Sukarno een „lege" partij zou zijn. En
wat is deze partij na de Indonesische on
afhankelijkheidsstrijd méér dan een on
gerichte beweging, op z'n slechtst een ver
zameling corrupte baantjesjagers met op
buit beluste aanhang, op z'n best vertegen
woordigster van een nationalisme, dat zijn
doel voorbij is geschoten en buiten Java
slechts wrevel wekt?
De P.K.I. tenslotte, Indonesië's vierde en
best-georganiseerde partij. Sukarno haal
de haar binnen, omdat hij diep onder de
indruk was van wat hij in Peking had ge
zien èn van de figuur van Tito. Hij wilde
Chinese resultaten bereiken zonder Chi
nese middelen, hij dacht zijn Indonesische
communisten naar Tito's voorbeeld tot na
tionale communisten te kunnen maken.
Het lijkt een wat naïeve veronderstelling.
Zal hun steun effectief zijn? Ja, maar in
locaal-beperkte zin, namelijk in Midden-
en Oost-Javo, Noord-Sumatra en in ge
ringere omvang Zuid-Sumatra. Er bestaat
echter kans, er zijn zelfs aanwijzingen, dat
de communisten zich niet aan Sukarno
zullen ophangen, wanneer zij tot de con
clusie komen, dat hij een verloren man zou
zijn. In ieder geval is hun steun een mid
del, dat erger is dan de kwaal. Voor de
overwegend islamietische buitengewesten,
die al ruimschoots reden tot klagen had
den, was dit de druppel, die de maat deed
overlopen. Sukarno's vlucht voor de wer
kelijkheid verscherpte die werkelijkheid
slechts.
Uit de bovenstaande balans blijkt hoe
zeer Sukarno's positie inderdaad afgebrok
keld is. De kracht van de oppositionele
coalitie (die ik in later artikelen aan u
zal voorstellen) is daarmee omgekeerd
evenredig toegenomen. Globaal gezien be
staat zij uit de economisch sterke buiten
gewesten, het merendeel van het leger en
de machtige Masjumi-partij plus een aan
tal kleinere en verspreide politieke krach
ten. Zij wordt belichaamd in Mohammed
Hatta, die in passieve zin haar vertegen
woordiger en voorman is. Zij vormt geen
conspiratie, bestaat veeleer uit gelijkge
richte krachten. Tegenover Djakarta's dro
men en kunstmatige constructies is zij ge
boren uit onweerlegbare realiteiten. Zij zal
alleen al daarom al is het te vroeg om
te voorspellen hoe de krachtmeting zal
verlopen in die krachtmeting de sterk
ste zijn!
Voor het sereen-witte presidentiële
paleis op Djakarta's Merdeka-plein een
lid van het gilde, waarmee Sukarno's
tegenstanders spottend 'S presidenten
militante aanhang aanduiden: „de
betj ah-jongens, vertegenwoordigers
van „de straat", altijd bereid leuzen te
herhalen of op muren te schilderen.
De inmiddels traditioneel geworden
jeugdweek in Amsterdam wordt dit jaar
gehouden van 4 tot en met 11 mei. De
week begint officieus met de opvoering
van het toneelstuk „Buiten voor de deur"
van Wolfgang Borchert in het Nieuwe de
la Martheater en officieel met een bijeen
komst in de Nieuwe Kerk op de Dam.
Hier spreekt de voorzitter van de Amster
damse Jeugdraad, mr. A. de Roos, een
openingswoord. Prof. dr. W. Banning houdt
een rede over „Vrijheid en jeugd". Leer
lingen van de toneelschool declameren ver
zetspoëzie en het koor van de gemeentelij
ke kweekschool en een orkest van het
muzieklyceum voeren de bevrijdingscan
tate van Bertus van Lier uit.
Het programma voor de jeugdweek ver
meldt dans- en jazzavonden, sportevene
menten en een bijeenkomst van een jeugd-
gemeenteraad. De gehele week worden
foto's geëxposeerd In het gebouw Prinsen
gracht 151, vervaardigd door de jongeren.
Zaterdagmiddag 11 mei wordt de week be
sloten met een tamboer en pijperconcours
in het Oosterpark en een vlaggenparade op
het Frederiksplein.
Draaiorgels
Ergens las ik iets dat mij speet: een
artikel over het zozeer Nederlandse ver
schijnsel „draaiorgel", met de aantekening
dat het in deze materie stijl-bergafwaarts
gaat. De draaiorgelerij raakt in discrediet.
Radio, televisie, cabaret en ander geper
fectioneerd vermaak, weet ge.
Oppervlakkig gezien en beluisterd is die
neergang van 't orgel op straat begrijpe
lijk. Maar voor mij, persoonlijk, niet. Ik
houd van die vreugde midden in het straat
gewoel. Ik ben zo onmuzikaal als een licht
mast-van-beton; misschien is het daarom
dat die vox humana mij - ondanks alles
uit Hilversum - nog zo wezenlijk en men
selijk door merg en been gaat en in mijn
rode hart blijft nasudderen als een kleine,
ongrijpbare ontroering
Het draai-orgel is een heerlijk-Hollands
ding. Van die kleine dreigroschen-orgeltjes,
tinkelend op een platte wagen, heb ik bui
tenslands wel genoten. In Londen en Parijs
en zelfs één broeiige, schemerachtige
avond in het dreigende, hete Cayenne, de
makabre metropolis van Frans-Guyana. Ik
ben daar een nacht beroerd van geweest.
Maar de majestueuze, grootse, nasale,
humane en van achter zulk een grillig en
kleurrijk en breed front komende orgelarij
als wij die in Holland kennen, is alléén
maar Hollands. Dit alleen reeds is reden
te over tot de instandhouding van dit
prachtig verschijnsel mee te werken.
Het is zo wèl op zijn plaats, het draai
orgel in de drukte van de binnenstad. De
mensen schuiven als bedrukte kudden door
de straten en langs de uitstallingen der
winkels; een grauwe stroom van vreugde
loosheid. Wanneer daar dan een schel lied
tussenuit omhoog davert, is dat een wel
daad en zalf voor de ziel.
Op een zomeravond op een stille gracht
gaat dat lied tussen de dichte huizen, onder
de bomen, als een tovenaar, een heraut
van de blijdschap die onder in de harten
der mensen rudimentair nog wel aanwe
zig is. Die blijdschap heeft zulk een orge
lend lied nodig om naar de keel te sprin
gen en méé te zingen met de melodie van
de orgelman.
Wij zijn met ons allen te druk bezig om
het draai-orgel te missen wanneer het er
niet is, doch wij moeten zo menselijk zijn,
ons er over te verblijden wanneer het er
wèl is en wanneer het ons plotseling over
valt met zijn stroom van klanken.
Ik dacht dat ik een beroep mag doen
op iedere welgezinde mens die het met mij
eens is in draaiorgelzaken, nimmer met de
neus in de wind de draaiorgelman met de
rammelende bus voorbij te gaan.
De orgelgezinden dienen hun verant
woordelijkheid te beseffen. Als het ooit
van de straat verdwijnt mogen w ij ons dat
nooit te verwijten hebben.
En laten we er, goedgeefs en welgezind,
voor zorg dragen dat dit ongelukkige ogen
blik in de cultuurgeschiedenis der lage
landen zo ver mogelijk naar achter ge
schoven wordt. Afgesproken?
Elias
ADVERTENTIE
hahi/.\/ar7nrn/nn
Het zal in de toekomst weer mogelijk
zijn om grote beroemde jazzorkesten naar
Nederland te laten komen. Dit heeft de
Amsterdamse impresario Lou van Rees op
een persconferentie in Amsterdam mee
gedeeld. Behalve het reeds gemelde con
cert van Ella Fitzgerald met „Jazz at the
philharmonic" op 5 mei komt ook het
kwartet van Gerry Mulligan met Bob
Brookmeyer op 17 en 18 mei in ons land.
Op 17 mei zal in de kurzaal in Scheve-
ningen een avondvoorstelling worden ge
geven en in de nacht van 17 op 18 mei
een nachtvoorstelling in het Amsterdamse
Concertgebouw. Verder wordt er onder
handeld over het optreden op 10 augustus
van het J. J. Johnson Septet (met geheel
Amerikaanse bezetting) en het vermaarde
kwartet of grote orkest van Benny Good
man. Dit laatste optreden zou in augustus
of in september plaatshebben. Verder
noemde de heer Van Rees nog de datum
6 december voor Errol Garner en het plan
om Duke Ellington in november naar
Nederland uit te nodigen.
PARIJS (Reuter) De Franse gene
raal Jacques Paris de Bollardière, die kort
geleden op last van de Franse minister
van Defensie, Bourges-Maunoury, discipli
naire straf heeft gekregen, is tot plaats
vervangend opperbevelhebber van de
Franse strijdkrachten in Frans Equatoriaal
Afrika en Kameroen benoemd.
Paris de Bollardière zou zestig dagen
vestingstraf hebben gekregen omdat hij
een brief had geschreven waarin hij de pu-
blikatie van critische artikelen over de
Franse politiek in Algerië in het weekblad
„Express" goedkeurde. De generaal ver
zocht de vorige maand ontheven te wor
den van het bevel over de Franse strijd
krachten in een deel van Algerije omdat
hij niet akkoord kon gaan met bepaalde
methoden, die in Algerije worden toege
past in de strijd tegen de rebellen.
STOCKHOLM (UP) De Zweedse lucht
macht heeft een startverbod uitgevaardigd
voor de in Engeland gebouwde Hawker
Hunter-straaljagers die op de luchtmacht
basis Tullinge, ten zuiden van Stockholm,
zijn gestationeerd. Het startverbod volgde
nadat donderdag een Hunter tengevolge
van motorstoring neerstortte. De piloot
kon met zijn schietstoel het vliegtuig ver
laten en behouden neerkomen, ondanks
het feit, dat de storing zich voordeed op
een vlieghoogte van 200 meter. De Zweed
se luchtmacht heeft meer gevallen van
motorstoring met haar „Hunters" beleefd.
Een woordvoerder van de Zweedse lucht
macht heeft vandaag verklaard, dat men
„de mogelijkheid van sabotage niet uit
sluit" bij het onderzoek naar recente onge
lukken met Hawker-Hunter gevechtsvlieg
tuigen.
Sinds het begin van het jaar zijn vier
van deze toestellen neergestort. Drie pilo
ten kwamen om het leven.
Natuurlijk hangt het woord kwestie
dat ook: quaestie werd geschreven, sa
men met het Franse: question vraag.
Eigenlijk betekent kwestie dus: de
handeling van het vragen en vandaar:
de twijfel, de onzekerheid, die tot vra
gen noopt. De uitdrukking: buiten
kwestie betekent dan ook: zonder twij
fel. In de verbinding: er is geen kwestie
van, is de betekenis al enigszins gewij
zigd tot: er is geen mogelijkheid op. Zo
bedoelt men met: de persoon in kwestie:
de persoon van wie sprake is. Dan komt
er een nieuw element in. Uit het begrip
onzekerheid, twijfel vloeit dat van: on
enigheid voort. Kwestie met iemand
hebben wil zeggen: ruzie, twist, geschil
met iemand hebben.
