VOOR EN IN VELSENS GOUDEN EEUW
VANMORGEN SN DE VISHAL
Pres.-directeur Merck-Sharp en
Dohme uit Amerika overgekomen
Zwervend door Velserhei, Heerenduinen
en de buitens langs de Heereweg
Ook professor Knoppers in ons land
om openingsplechtigheid bij te wonen
DE BEURS
van gisteren
Amsterdemse
Beur
Tweemaal „zilver" voor
Velsenaren
T oneelvereniging
„Advendo" met
„De woekeraarster''
V*'
Amusante verstrooiing
voor leden „D.S.S."
„Vandaag is morgen"
door „K.Z.O.S."
Opening nieuwe Haarlemse fabriek
„Omrijschade" van vee
houders door de nieuwe
Rijksweg 9
Haarlems Kantongerecht
Mr. Gerretsen nieuwe
griffier
WOENSDAG 8 MEI 1957
WAAR NU het onderkomen van Velsens Dienst voor
Openbare Werken is gevestigd in één van de beste stukjes
der gemeente, moeten vroeger de doorluchtige „daames en
heeren" van een kalmer geslacht dan het onze, hebben
gewandeld, gepronkt en gekoosd. Maar nog daarvoor, toen
de. Kennemer aarde braak lag en het wild er zijn vrij domein
had, slechts opgejaagd door de korte knal van het musket
of de donderbus en deze streek nog niet de lustwarande
van de Amsterdamse rijkdom was geworden, moet hier
veel te genieten zijn geweest. Daar lag bijvoorbeeld de
Velserheide ten zuiden van Veiserbeek, waar in 1385 al
een zekere Paridaen Hugensz in het ambacht van Beverwijk
resideerde, in het noorden begrensd door de enorme vlakte
van de Breesaap, daar waar nu de Hoogovens zich voorgoed
hebben genesteld. Die Breesaap is een strandvlakte geweest,
die bij' hoog water regelmatig onder water stond en pas
later door duinvorming is afgesloten van de zee. In de
middeleeuwen werd er weinig of geen aandacht besteed
aan de verzorging van het duingebied, zodat het tot laat
in de achttiende eeuw een wild en waterrijk gebied bleef,
met af en toe lage „kroften" er tussenin, waar tot vlak
bij zee het vee weidde. Tot in de zeventiende eeuw bevond
zich hier zelfs veel groot wild en menige jachtstoet is uit
getrokken en de valkenjacht is hier vele eeuwen lang een
geliefde sport der voornamen geweest.
De herten en konijnenhekken moesten
de geestgronden meer naar het oosten be
hoeden voor al te veel wildschade, maar
er zijn jaren geweest tot diep in de acht
tiende eeuw nog, dat de kleine luyden aan
de voet van de Kennemerduinen door de
vraatzucht van het duinwild hun oogst
deels zagen mislukken.
Zo is er bijvoorbeeld een geval bekend,
dat de landslieden zich beklaagden bij de
overheid, dat zij van mei tot in de tijd, dat
het koren werd binnengehaald, genood
zaakt waren hun akkers te bewaken en
door hoorngeschal en andere middelen
moesten trachten de hinden uit hun teelt-
gebied te weren.
De boeren onder Velsen hebben het ook
meermalen te kwaad gehad en er is
men schreef toen 1553 zelfs een beraad
slaging tussen de dorpsregenten van
Heemskerk en de „gemene buren" ge
boekstaafd, waar de vraag aan de orde
kwam, hoe men de steeds in tal en last
toenemende „wilde beesten als herten,
hinden en grofwiltbeeste" zou weren,
want zij aten „dye scmale luyden coern-
vruchten, gras en ander etting". Er is toen
maar een sterke heining van palen, spar
ren en rijshout aangelegd en het in stand
houden van dergelijke wildkeringen is tot
het einde der republiek een ware plaag
voor de landbouwende bevolking geweest.
De boeren waren verplicht de heiningen
in stand te houden. De jachtheren staken
er verder geen hand of cent naar uit.
Deze hadden er alleen maar voor te zor
gen, dat er geen wild uit het jachtveld
ontsnapte. Tijdens een ware konijnenplaag
in het einde van de zeventiende eeuw is
er een hek van oud scheepshout langs de
duinvoet geslagen tot aan de wildernis
bij het „Wijkerhek" benoorden Wijk aan
Zee.
DE HEERENDUINEN met het Prinsen-
bos onder Velsen waren het geliefkoosde
jachtgebied van de stadhouders en Am-
zing schreef daarover in 1638:
„Hoe dickwijls komt de Prinz in
Breeroos wijde palen?
Hoe dikwijls menig wild uyt onse
duynen halen?
Hoe meen'ge snelle hind, hoe menigh
wacker Hart
Word op der Heeren jacht gevangen
en benard?"
IN DIEZELFDE tijd stond daar even
buiten Velsen de heerenhofstede „Velser-
beek". In 1639 is het goed gekocht door
Jeremia van Collen, die in Amsterdam za
ken dreef op Spanje. Het goed grensde ten
oosten aan de Velserkerk; in het zuiden
liep het landgoed uit op de Velserhei en
in het westen lag de Sint Engelmundus-
beek, .waaraan het goed zijn naam ont
leende.
De Kerkwegh vormde in het noorden de
directe afscheiding, daar waar nu het ka
naal ongeveer loopt. De Tussenbeeksweg
kwam er op uit en tussen Schonenberg en
Velserbeek lag in die dagen de „Treintjes-
weg", waarmee nu de Driehuizerkerkweg
wordt aangeduid. Welk Treintje dit ge
weest is valt moeilijk na te gaan. In het
jaar 1729 komt de naam van Velserbeek
weer terug: het buiten is dan eigendom
van mr. Hendrik Tersmitten, die deel had
aan de regering van de stad Amsterdam.
DE TUINAANLEG van Velserbeek is
door de opvolgende eigenaren grondig
verknoeid. Dit is nog duidelijk te zien in
het verschil van aanleg tussen de brede
lanen aan de oostkant en de kronkelpaden
van het achterste gedeelte en aan de op-
zichzelf vrij smakeloze versieringen van
de tuin in de vorm van een Chinees tentje,
waarin in vroeger dagen de thee werd ge
noten, een heremiethuisje op het eilandje
aan de noordwestelijke kant van het park
en andere kleinigheden „ter verfraaiing
van het constighe geheel".
WATERLAND gelukkig nog intact
aan de grote weg onder het lommer van
het daarbijbehorende prachtig onderhou
den buitengoed en woonstee van de hui
dige eigenaren, de familie Van Tuyll, was
in het begin van de achttiende eeuw het
eigendom van Dirk Trip, schepen van
Amsterdam en de bijbehorende tuin is
nog goeddeels in haar oude luister aan
wezig. Het is een rechtlijnige aanleg, die
Beekestein in zijn beste tijd: levendig
trefpunt van de uitgaande wereld, def
tig buiten in volmaakte Le Notse stijl
met als centraal punt het witte en
goed-onderhouden huis van
Lubbert Adolf.
x v v- M
BBSSvi
I l!|fgl$PW
men zuidelijker in de Le Notre-tuin van
Beekestein terug zal vinden en in vroeger
dagen was het „voorplein", dat uitzag op
Heereweg en Wijkermeer een fraai staal
van hovenierskunst.
De plaats was verder opgeluisterd met
sierbeelden .terrassen en een „turxe tent",
waartussen de bewoners en hun gasten
zich blijkbaar opperbest thuisvoelden met
hun in zijde en creolines gestoken gasten.
De vijver, die nog tussen hoogopgaand ge
boomte te vinden is bij de scheidingsweg
tussen Waterland en Beekestein, was het
brandpunt van een aantal keurig ge
sneden, kaarsrechte lanen, die door hagen
waren omzoomd en met lage bomen waren
afgezet. Het was een weelderig buiten, dat
in de rococotijd de wat stijf se, hoofse sfeer
ademde, die thans allang verdwenen is
dank zij een veel vrijere, natuurlijker
tuinarchitectuur, die echter nimmer geheel
de oude aanleg zal vermogen te camou
fleren. Als de rhodondendrons bloeien, is
dit Waterland een lustoord van grote
charme, zoals het huis zelf, dat thans nog
als kindertehuis in gebruik is, eveneens
nog een grote hoeveelheid herinneringen
bewaart aan vervlogen eeuwen.
EN TENSLOTTE Beekestein, het steeds
verder aftakelende restant van een der
bouwsels uit de baroktijd, dat deze streek
rijk is. Als „Lustplaetze van Lubbert,
Adolf, Baron Torek, Heere van Roozendael
enz., raet ter admiraliteit te Amsterdam"
heeft het langdurige jaren van bloei en
bekendheid genoten.
De karossen en reiswagens zijn in grote
getale van de met bomen overhuifde
Heerenweg de voorplaats opgedraaid,
waar te linker en te rechter zijde de koets
huizen onderdak boden aan de paarden en
de koetsiers, terwijl onder de klok en de
sierlijke krulgevel de eiken deuren uit
nodigend openstonden voor de nieuwe
gasten. De grote ramen in de beide zij
vleugels en de kleinere in het iets vooruit
springende front, doorschoten van glas
roeden en gesierd door het fijnste kant
gaven de plaats een intense zwier en voor
naamheid in de jaren, dat de tuin achter
het huis een trefplaats was voor de bon
ton en er rond de scherp-uitgesneden vij
ver menig galant praatje in menig koket
oortje gefluisterd is. De vijver, die nu zo
deerlijk in verval is geraakt, was vroeger
omgeven door glooiende gazons en enige
trappen, die naar de directe oever leidden.
Daar hield een stenen muur, die nog goed
deels aanwezig is, de vijver in zijn vorm
en op de hoeken van de figuur, stonden
marmeren vazen en sierlijke goden en go
dinnen. Voor die tijd een grote vijver,
heeft hij de Franse tuinarchitect Le Notre
weten te verrukken vanwege de elegantie
zijner vormen.
Ten raadhuize zijn twee zilveren medail
les, behorende bij de orde van Oranje Nas
sau, uitgereikt aan de heren J. Menzel, de
vice-voorzitter van IJmuidens „Kinder-
kerk", die vanavond haar veertigjarig ju
bileum viert en aan de heer W. L. Schelle-
vis, hoofdmachinist bij het koelhuis .,Fri-
go", wiens gouden jubileum zaterdag is
gevierd.
Burgemeester mr. M. M. Kwint heeft
jegens de heer Menzel de dank uitgespro
ken voor diens onvermoeibare werk in
dienst van het Evangelie, welk werk hij
reeds op dertienjarige leeftijd inzette, toen
de Kinderkerk in IJmuiden met haar ar
beid begon.
De hoofdmachinist van de Frigo" is op
dezelfde dag, dat hem de koninklijke waar
dering gewerd, in het bedrijf van harte
gehuldigd door zijn werkgever en collega's,
waarbij hem een groot aantal geschenken
is overhandigd.
De toneelvereniging „Advendo" besluit
dit winterseizoen met vier voorstellingen
in het Hervormd Jeugdhuis aan de Rem-
brandtlaan van ,.De Woekeraarster" van
A. Bromet. De heer F. A. J. Hunsche heeft
de regie. De opvoeringen worden gegeven
op zaterdag 11, dinsdag 14, donderdag 16
en zaterdag 18 mei.
„Velzer-beek, van voren door de
Groote Laen te zien naar 't Huys".
Rechts de spits van de oude Velsense
dorpskerk, die in deze dagen nog haar
hogere torenbekroning droeg. Het bor
des is hetzelfde gebleven, het huis in
grote lijnen eveneeiis.
poooooooooooooooooooooooooooocooooooooooooooooooooooooax
Gevolg gevend aan veler wens, om
meer te horen over de schaarse schoon
heden van deze IJmond - de reacties op
„Paastocht langs Kennemer buitens"
gaven ons de overtuiging, dat ettelijke
nieuwe bewoners van Velsen en Bever
wijk dit onderwerp op hoge prijs stel
len - behandelen wij in bijgaande re
portage, waarvoor de stof ten dele werd
geleverd door „Het zegepralent Kenne-
merlant" van Hendrik de Leth en Mat-
theüs Brouerius en door „Uit het ver
leden van Midden Kennemerland" een
werk van Beverwijks oud-burgemeester
mr. H. J. Scholtens, de buitens, die voor
de bewoners van de Zuidelijke Kanaal
oever het belangwekkendst zijn:
Daar immers is nog te zien, welk een
glorie zich vroeger aan de oever van
het Wijkermeer ontplooide. De meer of
minder goed bewaarde resten van deze
drie buitens zijn deels overheidsbezït,
deels in particuliere handen, zodat de
moderne mens zelfs nog de sfeer van
een ver verleden kan proeven aan oude
bordessen, aan tuinaanleg en gevels. De
beide illustraties bij dit artikel zijn van
Hendrik de Leth „naer 't leven getekent
en in 't Koper gebragt".
Woensdagmorgen waren aan de IJmui-
dense vishal slechts twee trawlers en een
kotter. De aanvoer was 1930 kisten vis
groot, waarbij 800 kisten haring, 400 ma
kreel, 320 kabeljauw, gul en koolvis, 110
wijting. 110 schelvis en verder 400 stuks
stijve kabeljauwen. De „Amsterdam" voer
de aan 800 kisten vis, waarbij 400 haring,
180 makreel, 60 kabeljauw en koolvis, 50
wijting, 60 schelvis, 50 diversen; de KW 87
„Albatros" 830 kisten, waarbij 25 schelvis,
225 kabeljauw, koolvis en leng, 400 haring,
140 makreel, 40 wijting en 300 stuks stijve
kabeljauwen en de Wiron III 150 kisten,
waarbij 20 schelvis, 35 kabeljauw en gul,
75 makreel, 15 wijting, 5 diversen en 100
stuks stijve kabeljauwen.
Voor de export
De export kocht de regels grote kabel
jauw vanmorgen voor f 92f 130, kleine
voor f 51f 62, kisten grote kabeljauw voor
f 84f 96 en kleine voor f 90—f 100. De
zwarte koolvis bracht op f 46f 37.
Voor het binnenland
De makreel noteerde vanmorgen f 18
f 25 en de haring f 20f 16. Grote gul ging
weg voor f 36f 43, middel voor f 34—f 38,
torgullen voor f 21f 27. Wijting maakte
f 32f 42, braadschelvis f 45f 50, pennen
f 48. kleinmiddel f 43, grootmiddel f 40 en
grote schelvis f 36. De kleine en grote gul-
lenmaat bij de zwarte koolvis deden f 17
De buurt- en speeltuinvereniging „Door
Samenwerking Sterk" in IJmuiden heeft
maandag- en dinsdagavond in het Her
vormd Jeugdhuis aan de Rembrandtlaan
voor een aantrekkelijk variétéprogramma
gezorgd, dat dan ook in de uitverkochte
zaal telkens met een enthousiast onthaal
ontvangen werd. Wellicht is de grote at
tractie hiervan het optreden van Zwarte
Riek «eweest, die zich als de „Jordaan-
prinses" in betrekkelijk korte tijd via ra
dio en grammofoon een behoorlijke popu
lariteit heeft verworven. Ook bij „D.S.S."
heeft zij met een respectabel stemvolume
bekend gemaakt, dat haar „wiegie een
stijsselkissië" is geweest, welke ontboeze
ming op muziek uiteraard een der grootste
successen van de avond werd. Met andere
lofliederen op het leven in de Amsterdam
se Jordaan, heeft zij zich zo'n bekend
genre-répertoire opgebouwd, dat het hier
niet nader meer omschreven hoeft te wor
den.
Van deze variété-revue, die „Gaat dat
zien!" was genoemd, vond ik persoonlijk
een der beste nummers het optreden van
Smoky en Jones, een nieuw kolder-duo.
Beiden maken daarbij een gepast gebruik
van hun bijzonder ongelijke lichaams
lengte, welke door een zwart tricot en
hoge hoeden nog wordt geaccentueerd. Van
een ontwapenende dwaasheid waren zij
bijvoorbeeld in het zotte liedje over een
familieruzie, die telkens eindigde in het
„zetten van een potje thee". Zij hadden
ook een belangrijk aandeel in een orkestje,
dat verschillende parodieën op Zuidameri-
kaanse muziek ten gehore bracht, waarbij
zij trouwens op dezelfde uitbundige wijze
van Zwarte Riek assistentie ontvingen.
Kees Manders fungeerde hierbij als een
geroutineerd conférencier, die met zijn
traditionele liedjes en anekdotes eveneens
tot de favorieten van de avond behoorde.
Grote bewondering verwierf bij dit alles
ook de goochelshow van Piëtro Nakaro, die
zich bijvoorbeeld in staat toonde een com
pleet radiotoestel in het niet te doen ver
dwijnen, nota bene terwijl het voortdurend
speelde. Ook zijn slot-truc was goede show,
waarbij hij eerst een grote ton met water
vulde, deze daarna uit elkaar liet sprin
gen, zonder dat nog een druppel te beken
nen viel. Wel verscheen er een scharmante
dame temidden van een indrukwekkende
bloemenschat, die bovendien van talrijke
lichtjes was voorzien. En hoewel men er
van overtuigd mag zijn op een geraffi
neerde manier bij de neus te zijn genomen,
kan niet worden ontkend dat het een pas
send slot was voor een amusant variété
programma.
Jan van Dam
f 20. Leng ging van de hand voor f 56
f 65, witte koolvis voor f 64. Schol 3 haalde
f26—f31.
En op zee
Van zee niet veel nieuws. De trawllog-
gers vissen op de 59ste breedtegraad aan
de kant van het Diep. De vangsten liepen
iets terug tot 150200 manden hoops,
meest haring en makreel. De „Oceaan 9"
SCH 54 bleef hier niet en ging een andere
kant op. De kotters en loggers bij de kust
deden gisteren flinke trekken van 4050
kg. tong en 34 mandjes schol.
Met het optreden van de r.-k. toneelver
eniging „Kunst Zij Ons Streven", die in
het Patronaatsgebouw twee opvoeringen
gaf van Herbert Bate.' toneelspel „Van
daag is morgen", is de derde ronde van
het door de sectie toneel van de Velser
Gemeenschap georganiseerde toneelcon
cours bijna weer ten einde. Het wachten is
nu nog op de arbeiderstoneelvereniging
„PALVU", die zaterdag 25 mei in het Her
vormd Jeugdhuis aan de Rembrandtlaan
de in haar bezit zijnde wisselbeker zal
verdedigen met de opvoering van Ter-
rence Rattigan's „Glazen Speelgoed".
Daarna kan de jury uitspraak doen, waar
bij haar oordeel uiteraard door de deel
nemende verenigingen met de grootste be
langstelling tegemoet wordt gezien. Want
zoals bekend heeft „PALVU" nu voor de
tweede keer de Lofee in haar bezit en
mocht zij thans opnieuw als eerste eindi
gen, dan zal de beker definitief haar eigen
dom worden.
Het door „K.Z.O.S." gespeelde stuk is
een boeiend dramatisch verhaal, waarin de
schrijver positief stelling nam tegen de
waanzin van de corlog, niet door ons de
verschrikkingen van het front af te schil
deren, maar met een confrontatie van het
leed voor de achterblijvende families der
soldaten. Hiervoor introduceert hij zijn
publiek bij een Britse familie en wel tijdens
een der meest fatale perioden van de
laatste wereldoorlog. De luchtslag om
Engeland is nog steeds in volle gang,
waarbij aan luitenant Jack Sanderson als
R.A.F.-officier een belangrijk aandeel is
toegemeten. Hij gedraagt zich in deze
luchtgevechten bijzonder dapper en zo
voorbeeldig, dat hij een dankbaar object
voor een uitbundige heldenverering is ge
worden. Zelf heeft Jack van alle oorlogs
roem een intense afkeer. Hij is daarbij
al lang van zijn verloofde vervreemd, 'ie
hem juist bij voorkeur als de gevierde
luchtheld in de society zou binnenleiden
en het komt tot een definitieve breuk, wan
neer Jack bij een an ter, Julia, meer begrip
voor zijn opvattingen ontmoet. De contro
verse tussen beide vrouwen, met als inzet
haar liefde voor Jack wordt pas opge
heven, wanneer ook hij in zijn cockpit
aan deze vernietigende oorlog ten offer is
gevallen.
De schrijver heeft zijn argumentatie
tegen de oorlog nog versterkt door te
laten zien, dat men een nieuwe oorlog
ontkentede op een moment, dat de kwalijke
resultaten van de vorige nog aanwijsbaar
zijn. Hij voert de gepensioneerde kolonel
Sanderson ten tonele, die in 1917 aan het
front een ernstige hoofdwond heeft opge
daan, waarvan hij een geestelijke stoornis
overhield. Zijn gedachten verwijlen nog
steeds bij de veldslagen van Joffre en
Haigh, een kwart eeuw geleden, welke
emotionele herinneringen dikwijls resul
teren in krankzinnige uitbarstingen, die
voor zijn omgeving niet geheel zonder
gevaar zijn. Dergelijke taferelen en de
scènes tussen Jack, Julia en Catherine en
later de reacties der familie op Jack's
dood, maken het stuk tot een uitermate
boeiend toneelspel, dat voor een vereniging
met goede krachten grote mogelijkheden
heeft. Nu ik in verband met de aanwezig
heid der jury niet nader op de kwaliteiten
van deze opvoering door „K.Z.O.S." mag
ingaan, wil ik inplaats daarvan eens hulde
brengen aan het publiek, dat de voor
stelling in zulk een voorbeeldige aandacht
heeft bijgewoond. Ik heb dit, vooral in de
s:ènes met de kolonel, helaas wel eens
anders gezien.
Jan van Dam
Met het K.L.M.-toestel uit Parijs kwa
men dinsdagavond op Schiphol aan de
heren John T. Connor, president-directeur
van een der grootste chemisch-farmaceu-
tische concerns van de wereld, Merck-
Sharp and Dohme, en professor dr. Anto-
nie T. Knoppers (42 jaar), enkele jaren ge
leden nog docent in de farmacologie aan
de Vrije Universiteit te Amsterdam, thans
directeur van de internationale afdeling
van genoemde Amerikaanse firma. Aan
een verslaggever van het A.N.P. vertelde
professor Knoppers, dat hij in 1953 een
aanbod had gekregen van de firma Merck,
toentertijd voornamelijk bekend als che
mische industrie, hoewel men de resultaten
van eigen researchwerk zelf in de handel
bracht, als medisch deskundige aan het
concern verbonden te worden, een aanbod,
dat professor Knoppers had aanvaard.
In 1953 kwam een fusie tot stand tussen
de firma Merck en het farmaceutisch be
drijf van Sharp and Dohme, waarna de
Nederlandse geleerde tot medisch en tech
nisch directeur van de internationale af
deling werd benoemd. Intussen had de fir
ma, die fabrieken in Australië, Brazilië,
Engeland en de Philippijnen had opgericht,
de heer John T. Connor aangetrokken, die
twee jaar geleden tot president-directeur
van Merck-Sharp and Dohme werd be
noemd. Op initiatief van professor Don
kers en met grote medewerking van de
Nederlandse departementen werd besloten
in Nederland ook een fabriek op te rich
ten, een voorstel, dat de heer Connor (nu
43 jaar) onmiddellijk heeft aanvaard.
„Om de openingsplechtigheid bij te wo
nen, daarvoor zijn wij nu hier", verklaarde
professor Knoppers. „Waarom Nederland
is gekozen? Omdat wij hier alle mede
werking hebben gekregen, welke voor een
dergelijk project nodig was. Het is niet
onze bedoeling om meer fabrieken op het
vaste land van Europa te stichten. Van
Nederland uit dient de continentale markt
te worden bediend. En er zitten grote mo
gelijkheden in nu de Europese integratie
De snel-vorderende aanleg van de nieu
we Rijksweg 9, die omstreeks oktober in
elk geval over één baan het verkeer in en
uit de Velser tunnel zal moeten verwerken,
heeft aan de Zuidzijde van het Noordzee
kanaal enige minder prettige consequenties
voor de veeboeren, die hun directe verbin
ding tussen het woonoord Santpoort en de
weiden in de Velserbroekpolder en Hof-
geest afgesneden zien.
De uit de aanleg van het nieuwe „Delft-
plein", de enorme verkeersrotonde, die ter
hoogte van de Slaperdijk geprojecteerd is,
voortvloeiende onteigening van het daar
staande café „De Viersprong" is inmiddels
in der minne opgelost en ook een tweede
onteigening, die van de boerderij van de
heer Rutten, welke moet wijken voor de
oostelijke baan van de nieuwe weg, kon
geregeld worden. Men denkt deze hofstede
in augustus te kunnen afbreken. Rijkswa
terstaat heeft inmiddels het benodigde
stuk grond met de opstal al in eigendom
gekregen.
Voor de commissie uit Gedeputeerde
Staten; die gisteren, bijgestaan door wet
houder R. Verbeek van Velsen en enige
andere deskundigen, zitting hield in het
Velsense gemeentehuis, verschenen dan ook
slechts twee belanghebbenden bij de re
volutionaire veranderingen, welke zich bij
de zuidelijke tunnelmond thans voltrekken.
Zij, de heren B. J. Witteman en A. J. van
Veen traden in privé op en als ver
tegenwoordigers van de Districtsraad
IJmond Noord van het Landbouwschap.
De bezwaren van het Landbouwschap
hebben zich aanvankelijk gericht op het
afsnijden van de verbinding tussen Hof-
geest en Santpoort, waarbij een verzoek
werd ingediend de daar in aanbouw zijnde
tunnel zodanig te verbreden, dat hij ook
voor kleine auto's bruikbaar zou zijn.
Voorts bepleitte men een rechtstreekse
overweg uit de Hofgeest naar Santpoort en
als dat ndet kon, zou een onderdoorgang
recht tegenover de Broekbergenlaan een
oplossing kunnen zijn.
Dit alles, om de omwegschade voor de
zes a zeven veeboeren, die in Santpoort
wonen, maar hun land in de polder heb
ben, te voorkomen. De heer Witteman
noemde in dit verband de omrijkilometers,
die er in de toekomst gemaakt zullen wor
den voor zijn eigen bedrijf: hij schatte deze
op ongeveer 4000 km per jaar. De heer
Van Veen, die aanvankelijk beangst was
voor de nieuwe weg, die achter zijn boer
derij om komt te lopen, liet zijn obstructie
varen, toen hij hoorde, dat de nieuwe (se
condaire) weg op ongeveer tien meter van
zijn opstallen komt te liggen.
Naar wjj vernemen is tot griffier v^n
het Kantongerecht te Haarlem en Zaan
dam benoemd mr. J. Gerretsen uit Leiden.
H(j volgt mr. C. M. J. de Jongh op, die
kort geleden wegens zijn pensionering af
scheid nam.
Mr. Gerretsen werd op 16 juni 1921 in
Den Haag geboren en studeerde rechten
aan de Leidse universiteit, waaraan hij in
1948 met goed gevolg het doctoraal
examen aflegde. Sedert 1949 vestigde hij
zich als advocaat in Leiden, eerst als
medewerker, later als compagnon van mr.
F. D. L. Gunning. In december van het
vorige jaar werd hij benoemd tot waar
nemend griffier van het Kantongerecht te
Dordrecht. Sedert 1952 is mr. Gerretsen
assistent van prof. mr. R. P. Cleveringa,
hoogleraar in de burgerlijke rechtsvorde
ring aan de Leidse Universiteit.
Voorts is de nieuwe griffier van het
Haarlemse Kantongerecht secretaris van
de stichting Rudolf Steinerschool in Lei
den en van de vereniging „Herstellings
oord „De Leidse Buitenschool".
jjjÉlllLl)!...
W
Professor dr. A. T. Knoppers
in wording is. De Nederlandse fabriek
wordt geheel op een schema van groei op
gezet, ook wat het aantal werknemers be
treft. Op de eerste plaats zullen in de
Haarlemse fabriek die produkten worden
gefabriceerd, welke de laatste jaren uit ons
researchwerk zijn voortgekomen".
Professor Knoppers deelde nog mede,
dat het concern in Amerika acht fabrieken
heeft, waar tienduizend werknemers ar
beid vinden. Hij en zijn echtgenote blijven
tot zaterdag in Nederland. Daarna wordt
de reis voortgezet naar Zwitserland en
Italië. Vanuit Rome keert professor Knop
pers naar de Verenigde Staten terug. De
heer John Connor zal via Engeland naar
Amerika reizen.
Vrijdag 10 mei zal de fabriek te Haarlem
van Merck-Sharp and Dohme Nederland
n.v. officieel door professor G. Brouwers,
secretaris-generaal van het departement
van Economische Zaken, namens de minis
ter worden geopend.
AMSTERDAM
Het jaarverslag van de n.v. Koninklijke
Nederlandse Petroleum Mij. bracht geen
hogere koersen voor de aandelen. Welis
waar zijn de winstcijfers in het verslag
genoemd zeer goed, maar dat als vast
staand mag worden aangenomen, dat er
voor de naaste toekomst geen bonus te
verwachten is, omdat nog steeds zeer grote
bedragen in het bedrijf worden gehouden
voor investeringen etc., is een tegenvaller
voor de beurs, vooral uit internationaal
oogpunt gezien. De buitenlandse beurzen
en speciaal Parijs, hebben het laatste half
jaar grote aankopen gedaan in aandelen
Kon. Olie op bonusverwachtingen. Na een
prijs van f 186,60 in de morgenuren, werd
's middags ongeveer de f 185,70 tegen
maandag f 186,20 gehandeld. De affaire
was, mede doordat het buitenland verstek
liet gaan, van geringe betekenis.
Ook de Philips-aandelen waren in reac
tie en verloren circa 3 punten. De hausse
in Unilever kwam tot staan en het fonds
verloor in een kleine markt circa 5 punten.
Aku was fractioneel lager. Aandelen
K.L.M. verloren f 3,en noteerden rond
de f120,—.
Scheepvaarten waren onregelmatig zon
der affaire. De nieuwe aangekondigde
emissie tot de koers van 150°/o van f 16,5
miljoen met claimrecht van 1 op 1 van
Van Nievelt Goudriaan zorgde hier voor
een gereserveerde stemming. Advieskoers
aandelen Van Nievelt werd circa 3 punten
lager vernomen. De drukte in de cultuur
aandelen is weer achter de rug. De markt
was hier prijshoudend. Staatsfondsen zeer
stil en nauwelijks prijshoudend. Het jaar
verslag van de Ned. Handel Mij. was op
de koers niet van invloed: 177)4 (onv.).
(ANP)
NEW YORK
Over het algemeen werd de beurs be
heerst door een dalende tendens; enkele
individuele fondsen, die bijzonder de aan
dacht trokken, zoals General Tire, Ameri
can Sugar, Western Maryland, maakten
echter flinke koersstijgingen.
De leidende groepen ondergingen hun
derde daling in successie. Het industriege
middelde daalde met 1,64 tot 494.68; dat
voor spoorwegen met 0.53 tot 146,58 en
openbare nutsbedrijven met 4.23 tot 73,11.
Het algemene gemiddelde van 65 fondsen
daalde met 0.58 tot 173.45.
Enkele autobandenfondsen, olie, vlieg
tuigbouw- en spoorwegwaarden waren
stevig.
De omzet bedroeg 2.300 000 aandelen te
gen 2.210.000 op maandag. (UP).
Slotkoor'
"oorbeurs
«■•doren
koersen
3'4 Nederl. '47
87'K
3 Nedl 1962'64
90'3i6
A. K U
193
193
Calvé Delft
339
Van Gelder Zonen
184 y.
K. N Hoogovens
310
Nederl Ford
291)4
N Kabelfabriek
289
gew PhilipsGloeil
291
292
pref PhilipsGloeil
150
Unilever
413l/2
412
Wilton Fijenoord
Dordtsche Petrol
921
Konkl Petroleum
f 185,70
185-
A'dam Rubber
79
K.LM
120,50
f 120,-
Holl. Amer Lijn
172
N Scheepv Unie
179
Phs v Ommeren
279
H. V. A
IO6V2
Verg. Deli Mijen
99%
Amsterd. Bank
203 54
Ned Handel Mij
167Vs
Rotterd. Bank
172)4
Twentsche Bank
169)4
Anaconda Copper
66)4
Bethlehem Steel
1871/a
U. S. Steel
64H
General Motors
43
Shell Union
83)4
38 'A
