Getuigen in München spreken
elkaar herhaaldelijk tegen
Bestedingsbeperking belaagt
de verkeersveiligheid
Euromarkt en vrijhandelszone
bieden nog veel onzekerheden
Sommigen beweren dat Röhms S.A. de
nazi-partij wilde verdringen
De eenvoudigste maaltijd
V.S. halen kernfysicus
Lawrence naar Londen
Op de
raatatoel
Eng landje
GERO ZILVIUM
Morgen installatie van
nieuwe griffier
Poli tie-verkeersleergang
Betekenis van nieuwe voetgangersregeling
s moet niet worden overschat
Ontwapeningsoverleg
fa
„Groothandelsdag" in Hillegom
Minister Mansholt hekelt Britse landbouwpolitiek
Amerikaanse voorhoede
met Matadors naar
Formosa
Men moet in den lande ongetwijfeld
sympathie hebben gevoeld met de vertwij
felde pogingen van verscheidene groepen
betrokkenen om de Hoge Veluwe te be
waren voor het storend geweld van straal
jagers. Het vliegveld Deelen, in het hart
van ons mooiste vakantie- en recreatie
gebied, zou volgens de beslissing van het
departement van Oorlog basis voor straal
jagers worden en daarop hebben vele in
stanties in 't betreffende gebied, bestuurs-
autoriteiten zowel als particuliere organi
saties, getracht het onheil te voorkomen.
De beslissing van de minister'was trouwens
over hun hoofden heen genomen en dat
was een van de redenen, waarom men
meende met een overijlde en niet bijster
overwogen besluit te doen te hebben.
Men heeft zich daar, in de wijde rust van
het Veluwse, waar in het zomerseizoen
duizenden ontspanning en stilte vinden
ondanks het feit dat zij met duizenden zijn,
niet kunnen voorstellen dat van regerings
wege zo losweg een einde zou worden ge
maakt aan het voornaamste element van
deze oase, de weldadige geluidloosheid, die
de moderne mens met zijn geraspte zenu
wen zo hard behoeft.
Helaas hebben de protesten niets bereikt.
Er komen straaljagers op Deelen en er zul
len dus straaljagers oefenen boven centraal
Nederland, boven de bossen en zandver
stuivingen, boven het kreupelhout en de
heidevlakten. Waarom? Minister Staf heeft
daarop het antwoord gegeven, waarvan de
inhoud elders in dit blad te lezen is. De
straaljagers moeten uit Duitsland weg en
kunnen nergens anders in Nederland te
recht.
De NAVO-verplichtingen spreken het
laatste - en ten aanzien van belangrijke
algemene vragen over het beleid van het
departement van Oorlog blijkbaar het
enige - woord. Het is de consequentie van
ons NAVO-lidmaatschap, dat verplichtin
gen oplegt die zware offers eisen. Gezien
de kwestie Deelen niet alleen financiële,
doch ook offers van andere aard, die af
breuk doen aan de kleine rest levensvreug
de waarop wij ons in deze tijd nog kunnen
verheugen.
De vraag doet zich voor, door wie en
hoe aan Nederlandse kant de limiet inder
tijd werd vastgesteld, die voor een klein en
dichtbevolkt land als het onze maximaal
aanvaardbaar zou zijn op het hoofdstuk
der bewapening. Het is niet louter meer
een vraag van financiële doch van alge
mene, sociale draagkracht, waarin factoren
als woon- en ontspanningsgelegenheid zeer
zwaar gaan meetellen.
Het is mogelijk dat dit aspect nooit onder
ogen is gezien bij het vastleggen van de
NAVO-afspraken. Het is een aspect dat
ook niet door de minister van Oorlog valt
te beoordelen. Het is een consequentie, die
wellicht telaat onder de aandacht is ge
komen en waarbij nu, willen wij onze be
loften aan de NAVO honoreren, helaas nog
slechts met een wrange woordspeling het
gebrek aan keuze kan worden onderstreept:
het is kiezen of Deelen,
ADVERTENTIE
MÜNCHEN (Reuter) Jacob Fuchs,
een vroegere majoor van de S.A., die nu
75 jaar is, verklaarde woensdag op het
proces in München, dat op 23 juni 1934,
een week voor de Röhm-affaire, een aantal
S.A.-leiders op het kasteel Ansbach ten
noorden van München in het geheim ver
gaderd had. De generaal van de S.A.
Günther von Obernitz had, volgens Fuchs,
op deze bijeenkomst verklaard, dat „wij
naar het paleis van Justitie in Neuren
berg zouden gaan om de rechters met hun
hoofden op de vloer te slaan" en de geeste
lijken „uit hun preekstoelen te verjagen.
Dat zou indruk maken". Daarna zou de
S.A. tegen het leger optreden.
Toen Von Obernitz de vraag stelde, wat
met Hitier gedaan moest worden als hij
zich niet aan de zijde van de S.A. schaar
de, ontstond er een „pijnlijke stilte".
Fuchs verklaarde, dat hij, daags na de ver
gadering, zijn vriend majoor Weiss naar
Eerlijn zond om verslag uit te brengën aan
de opperbevelhebber van het leger.
De 71-jarige getuige Bergmann, een ge
spaarde adjudant van de S.A.-leider
Röhm, vertelde dat de meeste S.A.-leiders,
die op last van Hitier werden terecht
gesteld, onmiddellijk voor hun dood: „Leve
de führer" hebben geroepen.
De getuige, dr. Betz, zei, dat Hitier
vreesde, dat Röhm erin zou slagen zich
met de hulp van de S.A. boven de natio-
naal-socialistische partij te plaatsen. Dr.
Betz is leider geweest van de rechtse oud-
strijdersorganisatie „Stahlhelm", die la
ter in nationaal-socialistische organisaties
is opgegaan.
Geen geweld?
De getuige Jüttner, een oud-S.A.-leider,
zei, dat Röhm het gevaar voor Duitsland in
het oosten zag. Hij zei ervan overtuigd te
zijn, dat indien naar Röhm zou zijn ge
luisterd, er geen oorlog tussen de weste
lijke mogendheden en Duitsland zou zijn
uitgebroken.
Van plannen van Röhm en zijn mede
werkers tot een gewelddadige actie tegen
Hitier zei Jüttner nooit iets gehoord te
hebben.
Twee getuigen, de toenmalige inspec
teur van de Beierse landspolitie Kopp, die
thans luitenant-kolonel in het nieuwe
Westduitse leger is, en Noetzel hebben be
vestigd, dat Eicke en Lippert gezamenlijk
Röhm hebben doodgeschoten. Na het laat
ste schot was Lippert uit de cel gekomen.
Eicke stond reeds op de gang en riep tot
het gevangenispersoneel: „Medische bij
stand is verboden", aldus de getuige
Noetzel.
Koch, een vroegere functionaris van de
Beierse landspolitie, heeft getuigd, dat hij
op 30 juni in de gevangenis zes S.A.-lei
ders heeft zien terechtstellen. Dietrich zou
naar zijn zeggen Von Heydebreck een ge
nadeschot hebben gegeven. Volgens andere
getuigen heeft Dietrich niet deelgenomen
aan het doodschieten van Von Heyde
breck. Dietrich zei: „Ik heb niet gescho
ten. Ik was op meer dan dertig meter af
stand".
Rudolf Diels, die hoofd van de Gestapo
was in 1933 en de eerste maanden van
1934, verklaarde dat Hitier geërgerd was
over het feit, dat Röhm op partijbijeen
komsten soms meer applaus kreeg dan hij.
Diels zei, dat hij enige tijd huisarrest had
gehad. Heydrich was zijn opvolger ge
worden en Himmler had de leiding gekre
gen over alle politietroepen.
Julius Schaub, een voormalige adjudant
van Hitier, deelde mede, dat hij in de auto
had gezeten, waarin Hitler in de vroege
ochtend van de dertigste juni 1934 naar
Wiessess, nabij München, was gereden om
Röhm te arresteren.
ADVERTENTIE
oooooooooooooocoooooocxxxxxxxxx)oooooooooooo(x)ocoooooooq(
smaakt nog eens zo vorstelijk
op een feestelijk gedekte dis.
Met een eenvoudig hulpmiddel kunt
u dit cachet aan uw middagmaal
geven. n.l. met
GERO TAFELBESTEK maakt van
iedere dis een FEESTDIS.
Een pracht collectie vindt u bij
Naar wij vernemen zal de nieuwe griffier
van het Haarlemse Kantongerecht, waar
van wij de benoeming
en enige biografische
bijzonderheden reeds
in ons blad van giste
ren bekend maakten,
vrijdagmorgen om
half tien worden ge
ïnstalleerd. Mr. J.
Gerretsen werd giste
ren door de Haarlem
se rechtbank in zijn
nieuwe functie beë
digd, waarna hij op
het Kantongerecht is
gaan kennismaken
met de personen
waarmee hij zal sa
menwerken. Hierbij
een foto van de pas benoemde griffier.
ADVERTENTIE
de kleine zaak met de grootste keuze
Grote Houtstr. 49, Tel. 20049, Haarlem
ÓOOOOOCXX)OOCOOC>OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOClOOOODOOOOOOO
LONDEN (UP) In Londen hadden
woensdag geheime besprekingen plaats
tussen de Amerikaanse gedelegeerde ter
ontwapeningsconferentie, Harold Stassen,
en een van de beroemdste deskundigen op
nucleair gebied, dr. Ernest O. Lawrence.
Lawrence is per vliegtuig uit Californië
gekomen om met Stassen te overleggen
over de impasse waarin Oost en West ge
raakt zijn betreffende een beëindiging van
dë beWapehihgSrace mét kernwapens.
Rusland heeft het Engelse, voorstel, dat
voortaan van voorgenomen nucleaire
proefnemingen kennis zal worden gegeven,
van de hand gewezen. Tijdens de vergade
ring van de ontwapeningscommissie te
Londen deelde Zorin, de plaatsvervangend
minister van Buitenlandse Zaken der Sov
jet-Unie, mede, dat een dergelijke -voor
stel geen praktisch effect ter beëindiging
van de proefnemingen zou hebben.
Het Engelse plan, maandag voorgelegd,
richtte zich op kennisgeving omtrent, be
perking en tenslotte afschaffing van de
proefnemingen. Vooral de kwestie van de
voorafgaande kennisgevingen achtte Zorin
verwerpelijk.
Tijdens de tweede A.N.W.B.-politie ver-
keersleergang, die in Utrecht is gehouden,
heeft de directeur Wegen en Verkeer van
de A.N.W.B., de heer A. G. M. Boost, ver
klaard dat de bestedingsbeperking de ver
keersveiligheid op bedenkelijke wijze in
het gedrang brengt. Uit een door de
A.N.W.B. bij de gemeentebesturen gehou
den enquête is gebleken, dat verscheidene
noodzakelijke voorzieningen, zoals aanleg
van rijwielpaden en trottoirs herziening
van kruispunten en bochten, het verbete
ren van verlichting en bestrating en de
reconstructie van wegen, tot nader order
moeten worden uitgesteld.
Over de nieuwe regeling voor voet
gangers zei de heer Boost, dat men de be
tekenis daarvan niet moet overschatten.
Het aantal slachtoffers onder de voet
gangers die normaal op oversteekplaatsen
oversteken, noemde hij uiterst gering. De
meeste voetgangers komen op geheel an
dere wijze om het leven. Het zijn, aldus de
heer Boost, vooral diegenen die onver
hoeds en onachtzaam de rijbaan oversteken
op willekeurige punten. De nieuwe rege
ling waakt tegen dit soort ongevallen niet
De heer Boost was van mening, dat een
verdrievoudiging van het motorisch ver
keer sinds 1938 en de verschijning van
650.000 bromfietsrijders op de weg een
sterke uitbreiding van het politie-apparaat
vereist, zowel wat personeel als materiaal
betreft.
De substituut-officier van Justitie bij de
rechtbank te Utrecht, mr. J, J. Bredius,
sprak over de voorrangsregeling. Hij zei
onder meer, dat de weggebruikers zich, als
bij onderlinge afspraak, dikwijls heel an
ders gedragen dan de wettelijke bepalin
gen voorschrijven.
Bij een kruising van een zijweg met een
drukke voorrangsweg staat het verkeer op
de zijweg soms lang te wachten en geeft
het voorrang aan auto's op de voorrangs
weg, die de kruising pas veel later dan zij
genaderd zijn. Teveel ontbreken hier, vol
gens hem, verkeersfatsoen en beleefdheid
om anderen ook eens aan bod te laten ko
men.
ADVERTENTIE
Mr. Bredius formuleerde tenslotte een
aantal wensen ten aanzien van punten
waarop de voorrangsbepalingen in ons
land gewijzigd zouden dienen te worden.
De vice-president van de Rotterdamse
rechtbank, mr. F. P. E. Bloemarts, besprak
de nieuwe voetgangersbepalingen, die zijns
inziens aanleiding kunnen geven tot moei
lijkheden, omdat er twee verschillende
groepen komen van plaatsen waar voet
gangers plegen over te steken: enerzijds de
wettelijke-beschermde-voetgangersover-
steekplaatsen, kenbaar aan de zebra's met
bakens, waar het rijverkeer moet stoppen
en de rijbaan tot 50 meter links en rechts
van de zebra voor de voetganger verboden
terrein is en anderzijds de zebra's zonder
bakens, waar de voetganger eigenlijk geen
bescherming geniet.
Te vrezen is dat de voetgangers van de
nieuwe bepalingen te veel verwachten.
Tenslotte hielden de chef van de verkeers
politie te Amsterdam, de heer P. A. R. Roo-
zen en de heer H. Kessler, hoofdinspecteur
van de verkeerspolitie aldaar, een voor
dracht over verkeersmaatregelen bij bij
zondere gebeurtenissen.
Nieuwe tijden
De laatste sleperspaarden verdwijnen, de
trapfiets is op zijn retour en de Eerste
Minister van het Britse Rijk is de laatste
held die het nog waagt in het openbaar
te verschijnen met een papieren boord om
zijn overigens kostbare nek.
Van die sleperspaarden vind ik het jam
mer. Zij gaven zo'n cachet aan het stads
beeld. En dan de fietsen. Och, ik ben nooit
zo'n barre fietser geweest. Eens in mijn
leven heb ik zo'n vehikel bezetenDat was
in de gulden dagen toen ik nog in stukken
speelde die toentertijd het wereldreper
toire uitmaakten en ik mij dus de weelde
kon veroorloven mij zo'n blinkende zacht
rikketikkende machine aan te schaffen, zij
hel dan a raison van f 1.25 per week.
Thans koopt men zich een auto middels
een bureau dat „uw aankopen financiert".
Het is voor mij dan ook zaak om zo om
zichtig mogelijk de verschillende studio's
te verlaten of de voorpleinen te betreden,
wil ik niet de kans lopen door een jeugdig
kunstenaar-autobezitter van de sokken ge
reden te worden.
Het is overigens zeer merkwaardig hoe
men heden ten dage het leven is gaan be
kijken door een enorm vergrotend kijkglas.
Men koopt dus niet meer op afbetaling,
men „financiert" voor u. Men annonceert
„prettige betalingscondities" of wel men
koopt op „postorders".
Een gevolg van dit alles is, dat men
tegenwoordig ook bijna niet meer van die
kleine schandaaltjes in de kranten noteren
kan, die men faillissementen noemde. Daar
zijn nu andere verrassingen voor in de
plaats gekomen, als daar zijn oneer
lijke kwitantieloper ging er met twaalf
mille vandoorkastekort van
f 20.000 hotel-chasseur inde chè-
que van f 1.000 en keerde niet bij zijn op
drachtgever terugNou, dan wordt
het brommen, is het niet op een fiets dan
toch achter „de schuine deur" zoals dat
vroeger heette.
Het enige wat niet groter geworden is,
dat schijnt de tijdsduur te zijn van zo'n
geforceerd „zitje". - Vroeger knapte men
voor dergelijke vergissingen een paar jaar
op, nu vindt men een paar maandjes blijk
baar al voldoende. Mèt daarna „onder-
toezicht-stelling van de regering
Apropos, zijn we dat eigenlijk niet alle
maal? Ik bedoel van dat toezicht en zo.
Jan van Ees
Hoge druk slang - Manometers
De jaarlijkse Groothandelsdag, georgani
seerd door het Verbond van de Nederland
se Groothandelaren, werd dit jaar in
„Treslong" te Hillegom gehouden. Een zeer
^root aantal leden was daar dinsdag bij-
eenlêKomen om te luisteren naèr eenbe
spreking van de landbouwproblemen in de
Vrijhandelszone door de minister dr. S. L.
Mansholt en dr. L. J. Linthorst Homan,
een van de Nederlandse onderhandelaars
in de Europese Gemeenschap en de Vrij
handelszone.
De voorzitter van het Verbond, dr. ir. B.
Bölger, hield een inleiding over de „Aspec
ten van de samenwerking tussen overheid
en bedrijfsleven". Hij noemde deze samen
werking aangenaam: men beseft geluk
kig dat de tijd dat de groothandel zich kan
beperken tot de micro-economie van zijn
eigen onderneming, voorbij is.
Dr. Bölger betoogde, dat de groothandel
niet iedere belastingverhoging afwijst.
Kans op kouvatten! Brei
heerlijk warm ondergoed
van Neveda Reumanon, de
ideale anti-reuma wol met
de Rop de omhand!
TAIPEH (UP). - De voorhoede van de'
afdeling Amerikaanse troepen, die bewa
pend met „Matadors" op Formosa gesta
tioneerd zullen worden, is op het eiland
aangekomen, aldus melden de Amerikaan
se militaire autoriteiten te Taipeh. „Zowel
manschappen als uitrusting" zijn aange
komen, zo zei vice-admiraal Ingersoll.
De Matador is een potloodvormig projec
tiel van 13,2 meter lengte, voorzien van
vleugeis en voortbewogen door een straal
motor. Het wordt van de grond af gelan
ceerd voor een aanval op een doel op de
grond. Het wordt elektronisch gestuurd en
heeft een bescheiden actieradius van ten
hoogste zes honderd mijl. (Het Chinese
vasteland is honderd mijl van Formosa
verwijderd).
Het is niet bekend of er ook kernladin
gen op het eiland worden opgeslagen. De
Matador wordt beschouwd als een gang
baar taktisch kernwapen.
ENGELSE FILMACTRICE
OVERLEDEN
LONDEN (UP) - De Engelse actrice
'Catie Johnson is op 79-iange leeftijd in
Altham overleden. Twee jaar geleden kreeg
Katie Johnson grote bekendheid door haar
optreden in „The lady killers van A ec
Guiness. Zij ontving hiervoor de Engelse
.Film Academy Award", die jaarlijks wordt
uitgereikt aan de beste actrice.
Nadat ik in een advertentie
de afbeelding heb gezien van
een zeer net glimlachend
jongetje, dat gehuld was in
een bevallig kledingstuk
waarvan de naam naar ill
meen blazer luidt, heb ik mij
langdurig afgevraagd of de
mode-industrie het recht
heeft van Hollandse jongetjes
Engelse jongetjes te maken.
De advertentie bood welwil
lend aan, deze metamorfose
voor luttele financiën te vol
trekken en ging klaarblijke
lijk van het standpunt uit, dat
alle Nederlandse ouders deze
gedaanteverwisseling van
hun kinderen als het hoogst
bereikbare geluk beschouwen.
Een echt Engels jongetje
met stijfgegoten jasje en
stijfgegoten pantalonnetje en
vlinderdasje en een Engels
glimlachje en een Engels
scheidinkje in zijn Engels-
geknipte haartjes. Een jon
getje om uit te knippen en
op te plakken in een boekje
waarin sigarenbandjes en
dergelijke worden verzameld.
Maar, wat mij betreft, echt
niet een jongetje om te
hébben.
Éen onhebbelijk jongetje
dus, dat alleen nog maar een
rood snorretje nodig zou heb
ben om in het Hoge Huisje
voor Kinderen plaats te ne
men op een kathedertje en
een Engels verklarinkje af te
leggen over het Gemene-
bestje.
Neen. Of liever gezegd: No.
Ik houd er niet van.
Dat wil niet zeggen dat ik
niet van de Engelsen houd.
Maar ik vind dat er genoeg
zijn, zodat de aanmaak met
echt-Hollands materiaal on
nodig is. Een Hollands jon
getje is helemaal niet uit de
mode geraakt en kan er dege
lijk en aardig genoeg uitzien
zonder blazertje aan zijn
bastje. Een scheiding in zijn
haar betekent niet, dat hij
meer waard is dan zonder
scheiding. Een vlinderdasje
maakt bij dergelijke ventjes
al gauw de indruk, dat zij
grote zorgen hebben bij de
opvoeding van hun ouders, of
dat zij een eigen inkomen uit
aandeeltjes genieten.
Hollandse jongetjes moeten
Hollandse jongetjes blijven,
ook al worden zij bedreigd
door modekoningen uit
vreemde landen en al lopen
zij gevaar, voor conservatief
te worden aangezien. Het
vreemde daarbij is, dat niet
alleen Engelse jongetjes maar
ook en vooral Engelse jon
gens boven de dertig de naam
hebben, verknocht te zijn aan
tradities. Het is mogelijk dat
dit Engelse conservatisme
door de buitenwereld over
dreven wordt, doch het feit
dat zij nog steeds met zijn
allen samenhokken op een
paar eilanden, terwijl het
wijde en frisse continent
dat reikt tot aan de ijsvlakten
van Alaska, de zonnige stran
den van Afrika en het ge
heimzinnige Oosten der Wij
zen sinds eeuwen uitnodi
gend voor hen openligt, met
Kolen-, Staal-, Atoom- en
andere Gemeenschappen en
alles wat erbij hoort.
Sinds eeuwen halen alle
Engelsen met een veront
schuldigend gezicht hun
schouders op, als Europa hen
inviteert tot wat meer ge
meenschap. Zij wijzen dan
met een angstig gezicht naar
de golfjes van het Kanaaltje.
„Wij kunnen niet, al zouden
wij willen. Want dat Ka
naaltje
De Fransen hebben reeds
sinds onheugelijke tijden ge
zeurd om de meest logische,
meest voor de hand liggende,
eenvoudigste verbinding tus
sen Engeland en de rest van
de wereld, namelijk een Ka
naaltunnel.
De Engelsen hebben al
sinds onheugelijke tijden
vreesachtig en achterdochtig
alle denkbeelden aan Tunnels
onder het Kanaal uit hun ge
dachten geweerd, als non
netjes die haars ondanks het
woord minnaar lazen.
Zij hebben zelfs, naar
wordt aangenomen, met op
getrokken wenkbrauwen de
kinderen aan de Nederlandse
Belgische en Franse kust met
emmertjes en schopjes doen
de gezien, vrezend dat één
ervan per ongeluk toch aan
een tunneltje zou beginnen.
Het Kanaal beveiligt alles
en allen in Engeland en het
ganse Britse rijk tegen de
barbaarse culturen van het
vasteland.
En nu zouden wij hier En
gelse jongetjes moeten aan
kweken?
Er is een tijd geweest,
waarin het leek dat de ver
lossende tunnel er zou komen.
Ontelbare misverstanden wa
ren uit de weg gepraat, on
telbare vooroordelen waren
opgeheven. Ontelbare garan
ties waren gesmeed, die zou
den moeten voorkomen dat
Engeland tot het Europese
vasteland zou worden ge
rekend. Natuurlijk zouden zij
het prettig vinden, zomaar
naar Frankrijk te kunnen
reizen, vooral wanneer mid
den in de tunnel zeer duide
lijk zou zijn aangegeven dat
Engeland ophield en Europa
begon, en omgekeerd. In tijd
van nood dat wil zeggen
wanneer de Europeanen aan
stalten zouden maken mas
saal de tunnel in te trekken
om invloed te komen uitoefe
nen op de Engelse tradities
zou de tunnel onmiddellijk
worden opgeblazen. Dat was
zeer dwingend overeenge
komen.
De regeringen van India en
Zuid-Afrika werden door de
Engelse regering voorzichtig
gepolst, of zij als leden van
het Gemenebest niet beledigd
zouden zijn als die tunnel er
kwam waarbij zeer uit
drukkelijk te kennen werd
gegeven dat het maar een
smalle tunnel zou zijn, die
allerminst betekende dat En
geland Engeland niet zou
blijven.
In India en Zuid-Afrika
keek men zeer verwonderd
en zei men: „Tunnel? O, we
dachten dat die er al was".
Waaruit 's Konings regering
meende te mogen conclu
deren, dat de bezwaren van
het Gemenebest waren on
dervangen.
Toen was er dus geen enkel
bezwaar meer. De tunnel zou
worden gegraven, nadat was
gestipuleerd dat in de tunnel
Engels de officiële taal zou
zijn en er geen vreemde
volksliederen zouden worden
gezongen.
De ingenieurs gingen aan
het werk, de blauwdrukken
verschenen, de arbeiders
werden geworven en de eer
ste spaden gingen de grond
in. Aan de Engelse kant ge
schiedde dat laatste met
eedsafleggingen aan de
Grondwet en trouwbetui-
gingen aan Koningshuis en
volk. Aan de Franse kant
maakte men er een cham-
pagnefeest van, aangezien
men er geen Koningshuis had
en de Grondwet geen enkel
artikel over tunnels bevatte.
Toen de eerste uitgravingen
waren verricht, stak in En
geland een klein, snel-uitster-
vend zelfmoordgolfje de kop
op, waarvan enkel de meest
extremistische conservatieven
het slachtoffer werden. Ver
der bleef het angstig rustig.
Angstig rustig alsof er
een storm op til was. En die
was er ook.
Op zekere dag verscheen
een Engelse delegatie aan de
Franse kant en vroeg de
hoogst-aanwezende ingenieur
te spreken.
De heren met rode snorren
en paraplu's wensten één
ding nog zeer uitdrukkelijk
te weten. Eén ding, dat nog
ontbrak aan de duizenden
dingen, die waren vastgelegd
in de documenten Betreffen
de Tunnel. De documenten
Betreffende Tunnel waren
inderdaad onvolledig.
„Het is toch zo, dat na ope
ning van de tunnel het ver
keer in Europa voortaan
overal links zal houden?"
vroegen de Engelse heren.
Dat was niét zo.
Zij hadden gelijk. Als
Engeland met de rest van de
wereld verbonden werd via
verkeerswegen, dan zou de
rest van de wereld voor de
rest van de wereldgeschiede
nis voortaan links moeten
houden. Dat was logisch,
want anders zouden er bot
singen ontstaan.
En aangezien de rest van
de wereld daartoe niet bereid
was, en zelfs toespelingen
maakte op de mogelijkheid
dat het Engelse verkeer
schrik niet rechts zou kun
nen houden wat de eerste,
regelrechte en gevreesde aan
val op het Engelse volkska
rakter, op de Engelse volks
ziel, mocht heten daarom
ging het ook déze keer niet
door.
Tenslotte kan men van de
Engelsen niet verwachten,
dat zij zichzelf aan handen
en voeten uitleveren aan een
wereld, die uit rechtshouden-
de barbaren bestaat.
Die tunnel komt er nooit,
mensen.
Maar desalniettemin: wij
geen blazertjes. Dan moeten
we maar voor eeuwig ge
scheiden blijven.
Tenslotte kunnen we van
onze jongetjes altijd nog
Amerikaanse cowboytjes ma
ken, als het persé anders
moet.
J. L.
maar wel die uit hoofde van de bestedings
beperking. Dit is gebaseerd op de vrees,
dat er te weinig reserves kunnen worden
gevormd voor een eventuele conjunctuur -
omslag.
Hij sprak ook zijn teleurstelling uit over
het feit, dat er bij de onderhandeling over
de Europese Economische Gemeenschap
zo ver is afgeweken van het oorspronke
lijke plan-Spaak. Volgens hem zal een eco.
nomische gemeenschap zonder een associa
tie met een vrijhandelszone moeilijk aan
vaardbaar zijn.
Agrarische gezichtshoek
Minister Mansholt sprak over: „Enkele
agrarische aspecten in verband met het
vrijhandelsgebied". Hij behandelde de
voorgeschiedenis van dit internationale
overleg, gegroeid uit het besef, dat de zich
na de eerste wereldoorlog ontwikkelende
neiging tot protectionisme onherroepelijk
de Europese landen nog verder in het eco
nomische slop dreef.
Doel is niet een aantal landen, in de
„Euromarkt" zes, te bevrijden van douane
rechten, maar om te komen tot een geza
menlijk beleid. In de Benelux is dit be
ginsel niet toegepast, waardoor de moei
lijkheden, speciaal op landbouwgebied,
zeer groot gebleven zijn.
Het op 25 maart in Rome getekende
verdrag is slechts het begin van een lange
ontwikkeling, waarvan alle factoren nog
niet te overzien zijn. Het welslagen hangt
in grote mate af Van de te vormen Euro
pese Commissie en andere instituten, die
zullen moeten zorgen voor de juiste toe
passing van de regelen van het verdrag.
De Assemblée zal dit werk dienen te con
troleren.
Het bedrijfsleven dient zich te realise
ren, dat er zeer wel nationale en privé-
belangen in het gedrang kunnen komen.
Het Nederlandse bedrijfsleven heeft echter
altijd al een groot aanpassingsvermogen
getoond, waardoor de minister het een
goede kans gaf.
Zeer vluchtig behandelde de bewindsman
de gevaren van een ontwikkeling, zoals die
zich bij de vorming van de Benelux heeft
voorgedaan, namelijk dat men weer
strandt op de nationale belangentegenstel
lingen. Door de instelling van de verschil
lende Europese organen is de kans hierop
thans geringer.
„Onaanvaardbaar"
Zeer verheugend noemde deze Neder
landse voorvechter van de landbouw-
integratk het, dat ook Engeland zich tot
Europa is gaan wenden, sinds de plannen
voor een Europese Economische Gemeen
schap vaster vorm hebben aangenomen.
Het Engelse initiatief tot het vormen van
een vrijhandelzone werd echter verzwakt
door de voorwaarde, dat de landbouw er
buiten blijft. Dit achtte de minister on
aanvaardbaar en zelfs een uitschakeling
van het beginsel van de wederkerigheid.
Te meer omdat Engeland het grootste
agrarische importland is! Er zal, zoals al
tijd en overal het geval is, een bijzonder
landbouwregiem nodig zijn. Niet in die zin,
dat er markten moeten worden opengebro.
ken, maar om een harmonisatie te berei
ken. Een harmonisatie die nog steeds niet
in de Benelux verkregen is.
Moeilijkheden
Dr. L. J. Linthorst Homan zette tenslotte
het complex moeilijkheden uiteen, dat is
ontstaan door de Euromarkt en de daar
naast groeiende vrijhandelszone. Beide
projecten dienen te worden gehouden bin
nen de algemene regelen, die door de
Overeenkomst voor de handel en tarieven
GATT gesteld zijn. Hij kon zich slechts bei
perken tot een uiteenzetting over de wen
selijke ontwikkeling, omdat er nog weinig
bekend is en alles zich nog in het stadium
van onderhandelingen bevindt.
