LONG RUN
Prins Bcrnhard opent
expositie „Het atoom'
Nieuwe Pachtwet dienstbaar
aan sanering van de landbouw
Vijftig jaar geleden
Dank zij het
samenspel van Long Run's Fresh Flavor Filter
en koel-rokende Amerikaanse tabakken
NAAIMACHINES
TWEEDE KAMER
^Praatótoel
TEKENMATERIALEN
Van dag tot
dagj
Slag ie de lucht
Hoge onderscheiding
voor prof. mr. P. J. Oud
WL AGFA
ISOPAN
VRIJDAG 28 JUNI 1957
3
King Size Filter
Cork Tipped
Rusland weigerachtig
walvisjacht te beperken?
Goudklompje in Australië
gevonden: 3000 gulden
Veertig jaar indrukwekkende
parlementaire arbeid
kSaiss smalfilms.
HL__
Kerkelijk Nieuws
TECHN.
Uit Haarlems Dagblad
van 28 juni 1907
ADVERTENTIE
De Internationale Arbeids-Organisatie,
de I.L.O. heeft een zeer goedbedoelde con
ventie aangenomen, waarin dwangarbeid
wordt verboden. Er is voor deze conventie
veel voorbereidend werk gedaan en er is
door de delegaties in Genève langdurig
over gesproken. Het is jammer het te moe
ten zeggen, maar ons inziens is de prakti
sche betekenis van het resultaat niet in
overeenstemming met al de tijd en moeite,
die eraan gespendeerd zijn.
De Amerikaanse gedelegeerde, die de
unanimiteit van de beslissing verstoorde
door zich van stemming te onthouden,
heeft het een beetje cru gezegd toen hij
sprak van de „cynische huichelachtigheid
van bepaalde landen", die zich ondanks
hun voorstemmen toch niet aan de conven
tie zouden houden. Van cynische huichel
achtigheid is er in de internationale poli
tiek ook bij andere kwesties wel eens spra
ke, dus in dat opzicht onthulde de Ameri
kaan niet veel nieuws.
Ons bezwaar tegen deze nieuwe I.L.O.-
conventie geldt dan ook niet zo zeer de
wijze waarop zij tot stand is gekomen als
het ontbreken van elke mogelijkheid om
haar nakoming te verzekeren. Zij is in dat
opzicht helaas niet enig in haar soort. De
I.L.O. heeft in het verleden vele andere
conventies aangenomen, die in de praktijk
tot weinig of niets hebben geleid omdat
geen enkel land kan worden gedwongen,
ze na te komen. Ook hierbij is het weer het
oude liedje van onze niet slechts gebrekki
ge maar voor de huidige samenleving vol
strekt onvoldoende internationale rechts
orde, die het een regering mogelijk
maakt, vóór een bepaalde internationale
overeenkomst te stemmen maar er zich
daarna niets van aan te trekken.
De volken, die dwangarbeid verafschu
wen, hebben geen conventie nodig om er
zich van te onthouden. In landen, waar in
dit opzicht verschil van mening bestaat,
zal de conventie misschien enig nut
hebben door morele steun te geven aan de
tegenstanders en dit zou dan ook de enige
waarde van de conventie zijn. Maar in lan
den, waar geen oppositie mogelijk is of
waar zij onwetend wordt gehouden, zal de
nieuwe I.L.O.-conventie kunnen worden
gebruikt als een vlag waarmee de regering
kan zwaaien terwijl zij in 't verborgen dat
gene doet waartegen zij zich in Genève
met veel mooie woorden heeft gekant.
Dwangarbeid is een afgrijselijk systeem.
Maar dwangarbeid te verbieden zonder de
macht te hebben, de nakoming van dat
verbod af te dwingen, is slechts een slag
in de lucht.
Heeft Nederland zich in het verleden
meer échter dan in de rij der grote naties
geschaard, daaraan is thans definitief een
einde gekomen. W ij hebben iets gepres
teerd waartoe de wereld ons nooit in
staat zou hebben geacht en waaraan w ij-
z e 1 f in de eerste plaats altijd hebben ge
twijfeld: w ij hebben de Europese titel
voor het vrouwelijk schoon in de wacht
gesleept. W ij hebben onze Europese ri
valen verslagen en zijn opgeklommen tot
het erepodium, waar nog nooit een Neder
landse persoonlijkheid verschenen is: het
podium van Miss Europa.
Het is zoals onze onnavolgbare natio
nale dichter Clinge Doorenbos in vervoe
ring via zijn lijfblad uitroept: een
fier en trots idee, nu telt ons klein maar
dapper land op dit gebied óók mee".
Corine Rottschafer, een oer-Hollands
meisje (wat duidelijk uit haar namen al
leen al blijkt) heeft het gepresteerd de
mooiste van allemaal te zijn. Alle andere
misses uit heel wat grotere en belangrijker
landen dan het onze werden in de schaduw
gesteld. Onze koortsachtige pogingen op
het gebied van de schoonheidsproduktie
zijn eindelijk, na zoveel jaren, met succes
bekroond. W ij hebben het internationale
peil bereikt; wij kunnen onszelf fier op
de borst kloppen (die, apropos, een zeer
belangrijke factor vormt bij dergelijke
wedstrijden) en tot onszelf zeggen: nu is
het tijdstip aangebroken om een zelfstan
dige, zelfbewuste politiek te gaan voeren
en te breken met alle minderwaardigheids
complexen. Corine Rottschafer die
Europa niet alleen door haar schoonheid,
doch ook door haar intelligentie versteld
heeft doen staan, aangezien zij precies
bleek te weten dat Rembrandt de Nacht
wacht heeft geschilderd weerspiegelt de
Nederlandse volkskracht, zij is het portret
van Nederland en zij symboliseert opnieuw
de onoverwinlijkheid van de Nederlandse
leeuw. (Die zij, ofschoon zijzelf daartoe
wél verplicht was terwille van de goede
zaak, niet in zijn hemdje heeft laten staan.)
En nu, Nederlanders, op naar een nieuwe
toekomst. Met verdubbelde inspanning
moet thans gearbeid worden om het ver
overde te behouden en te vervolmaken.
Hóe dat moet, is een raadsel maar het
moet.
Laat ons moedig en rondborstig aan de
wereld tonen, dat ook een klein land Miss
kan zijn.
ADVERTENTIE
Meningsverschil op Londense
conferentie duurt voort
Volgens welingelichte kringen heerst er
in de zitting van de internationale commis
sie voor de walvisvaart, welke haar einde
nadert, nog steeds enig verschil van
mening.
De afgevaardigden der 17 landen hebben
zich tot geheimhouding verplicht en geven
geen commentaar op het tijdens de bijeen
komsten besprokene. De bijeenkomsten zijn
niet openbaar.
Naar men meent te weten betreft het
verschil van mening de beperking van het
aantal vangschepen van elk der landen.
Vertegenwoordigers van maatschappijen in
vier belangrijke landen voor de walvis
vaart - Noorwegen, Engeland, Nederland
en Japan - zijn bereid het aantal vang
schepen te beperken, doch de Sovjet-Unie
heeft geweigerd dit te doen.
Aan het eind van de zitting, vermoedelijk
vandaag nog, zal een communiqué worden
uitgegeven. Dan zal tevens het contingent
voor het volgende jaar voor blauwe wal
vissen bekendgemaakt worden. Verleden
jaar was het contingent 14.500 stuks. Ver
wacht wordt, dat er geen verandering in
het aantal gebracht zal worden.
Van onze Kamerverslaggever)
Het debat in de Tweede Kamer over de
nieuwe Pachtwet heeft zich toegespitst op
de mogelijkheid pachtovereenkomsten niet
goed te keuren, indien daardoor te kleine
bedrijven zouden ontstaan. Minister Mans-
holt verklaarde zich tenslotte bereid de
wet in de geest van een amendement van
de heer Droesen (K.V.P) zo te wijzigen,
dat pachtovereenkomsten niet worden
goedgekeurd, indien de overeenkomst, on
geacht de voordien bestaande toestand, zou
leiden tot een ondoelmatige verkaveling of
ligging van het land ten opzichte van de
bedrijfsgebouwen of van de woning.
De overeenkomst wordt door de Grond
kamer eveneens niet goedgekeurd indien
door de overeenkomst algemene belangen
van de landbouw zouden worden geschaad.
Dat kan het geval zijn indien de overeen
komst leidt tot een zodanige geringe be
drijf sgrootte, dat de ondernemer zijn vol
ledige arbeidskracht op het bedrijf niet
Het tjjdperk van „Het atoom" dat tot
vijftien september zal duren is vandaag op
de wereldluchthaven Schiphol begonnen.
Vanochtend heeft Prins Bernhard daar na
melijk, in tegenwoordigheid van de Ko
ningin, de tentoonstelling „Het Atoom" ge
opend door met een staf de geigerteller
aan te raken, die de symbolische atoom
splitsing in werking stelde.
De Prins hield bij de openingsplechtig
heid in het Engels een rede waarin hij on
der meer zei: „Het onderwerp dat ons hier
bijeenbrengt het vreedzame gebruik van
atoomenergie is fascinerend voor ons
allen. En soms zelfs een voorwerp van me
ningsverschillen. Over één aspect ervan
zijn we het echter allen eens, en dat is dat
kernreactoren heel veel geld kosten.
In ons land ij het twijfelachtig of we
alle projecten, die op dit gebied wenselijk
zijn, kunnen financieren. Zelfs het onder
zoek is een zware last op onze schouders.
Het succes van alle plannenmakerij is dan
ook geheel afhankelijk van samenwerking
tussen regering en particulier kapitaal en
tussen de verschillende landen. Veel is in
dit opzicht al gedaan, maar er is nog veel
meer nodig.
Een grote stap vooruit zal het Euratoom-
verdrag zijn, maar het is dan ook een ge
biedende eis, dat dit verdrag niet slechts
een interessant stuk papier blijft, maar het
onmiddellijk in daden wordt omgezet.
Voorbeeld van samenwerking
In zekere zin is deze tentoonstelling een
uitstekend voorbeeld van dit internationale
samengaan en samenwerken. Het is geen
gewone tentoonstelling, omdat zij een ge
schiedenis vertelt; de geschiedenis van het
atoom voor zover we die op het ogenblik
kennen. Zeven landen hebben meegewerkt
om deze geschiedenis zo volledig mogelijk
te maken en vele concurrerende indu
strieën in deze landen hebben hun best
gedaan om dit doel te helpen bereiken
Als erevoorzitter van deze organisatie
feliciteer ik het dagelijks bestuur met dit
succes, de hoop uitsprekend dat dit initia
tief zal bijdragen tot een nog beter begrip
en verdere samenwerking tussen al die
landen die bij deze zaak zo'n groot belang
hebben.
Vorstin en Prins waren bij de entree van
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 144441 de I.C.A.-hal (de intercontinentale wacht- beperking", aldus mr. De Roos.
kamer) ontvangen door de waarnemend
commissaris der Koningin in de provincie
Noord-Holland, de Gedeputeerde A. B. J.
Prakken, de burgemeester van Haarlem
mermeer, mr. G. C. van der Willigen, de
waarnemend burgemeester van Amster
dam, mr. A. de Roos, de directeur van de
luchthaven Schiphol U. F. M. Dellaert en
de voorzitter van de stichting „Het Atoom"
mr. D. A. Delprat en de secretaris mr. A.
A. Land.
Blqvend instituut?
In zijn begroetingsrede memoreerde mr.
Delprat de medewerking uit tal van lan
den en vele binnenlandse instanties.
„Het is dringend nodig, dat aan brede
lagen van de Nederlandse bevolking dui
delijk wordt, dat op atoomgebied een evo
lutie aan de gang is, die in toenemende
mate het wereldbeeld zal beïnvloeden en
die ons allen steeds sterker in onze be
staansvoorwaarden zal gaan raken. Een
belangrijk aspect ligt in het ontsluiten van
deze nieuwe energie-bronnen, waardoor
vooral in West-Europa een dreigende
stagnatie van de welvaartsgroei zal kun
nen worden voorkomen.
Vernieuwingen en omwentelingen waar
toe deze ontwikkeling aanleiding zal ge
ven, zullen naar wij mogen hopen
evenzovele verbeteringen in onze levens
omstandigheden kunnen worden".
„Ik zou het zeer toejuichen", aldus mr.
Delprat, „indien „Het AtoomAmsterdam"
de stoot zou kunnen worden tot de oprich
ting van een meer permanente instelling.
Met zulk een voorlichtingsinstituut op
het gebied van de kernphysica zou ons we
tenschappelijk en economisch arsenaal
duurzaam verrijkt worden. Het stemt tot
voldoening, dat er goede perspectieven be
staan voor de oprichting van een derge
lijk instituut, welke zonder deze tentoon
stelling wellicht nooit zou zijn geopend".
De waarnemend burgemeester van de
hoofdstad, mr. A. de Roos, wees er even
eens op, dat het van groot belang is bij het
publiek een positief gerichte belangstel
ling te kweken voor de problemen, die de
atoom-energie oproept.
Dit rechtvaardigde ook het feit, dat de
hoofdstad een groot bedrag ter beschik
king gesteld heeft, meer dan zes miljoen
gulden, maar dat was vóór de bestedings-
produktief kan maken. Deze toetsing door
de Grondkamer blijft ten aanzien van ver
kaveling, bedrijfsgrootte en neveninkom
sten achterwege indien in een familiever
houding het bedrijf wordt overgedragen.
In geval van overdracht van land in een
familieverhouding wordt wèl getoetst op
verkaveling, maar niet op bedrijfsgrootte
en neveninkomsten.
Uitvoerig zette minister Mansholt
uiteen, dat verbetering van de bedrijfs
vormen en de produktie-omstandigheden
in de landbouw noodzakelijk is. Wij sub-
sidieëren de landbouw, omdat het Neder
landse volk een stuk mede-verantwoorde
lijkheid wenst te aanvaarden voor het wel
zijn van de landbouwbevolking. Die sub
sidies belopen honderden miljoenen en
daarom blijft de noodzaak bestaan een
herstel van gezonde toestanden te bevor
deren. Automatisch lukt dat niet. Er zul
len misschien tientallen jaren voor nodig
zijn.
Men moet bedenken, zei minister Mans-
holt, dat men bij deze maatregelen heeft
te maken met mensen. Daarom is het goed
als de maatregelen worden gehanteerd
door organen als de Grondkamers, die
dicht bij het bedrijfsleven staan. Dat is ook
de reden, waarom de toetsing thuishoort
in de Pachtwet, omdat de Grondkamers in
iedere provincie een juiste wijze van uit
voering waarborgen.
Ook minister Samkalden zei, dat
men er niet aan kan ontkomen, dat de
Pachtwet een onmisbare steunpilaar van
het landbouwbeleid is geworden. De ont
wikkeling gaat in de richting van ver
sterking van de positie van de pachter.
Totaal zijn ongeveer 40 amendementen
ingediend. De ministers zullen thans over
leg plegen met de landbouwspecialisten
uit de Kamer om te bekijken in hoeverre
over' die amendementen overeenstemming
mogelijk is.
Vandaag vergadert de Tweede Kamer
daarom niet. Dinsdag komen de wetsont
werpen aan de orde tot verhoging van de
vennootschapsbelasting en wijziging van
de omzetbelasting in het kader van de be
stedingsbeperking. Pas daarna wordt ver
der gegaan met de behandeling van de
Pachtwet.
MELBOURNE, (Reuter) Het vroegere
goudmijnstadje „Bealibe", ongeveer 190
kilometer ten noordwesten van Melbourne
is bevangen door een goudkoorts na de
ontdekking van een goudklomp ter waarde
van ongeveer drieduizend gulden. In de
zelfde plaats werd 88 jaar geleden de
grootste goudklomp ter wereld gevonden,
die toen een waarde had van ruim hon
derdduizend gulden.
Een inwoner van het stadje vond de
goudklomp toen hij van zijn fiets afstapte
om zijn ketting te repareren. Zijn oog
viel toen op iets glinsterends langs de weg,
hetgeen de goudklomp bleek te zijn. Na
het bekend worden van deze vondst trok
ken andere bewoners van het stadje er op
uit om naar goud te zoeken. De vinder
houdt de plaats, waar hij het goud heeft
gevonden geheim totdat hij zijn claim zal
hebben vastgelegd.
(Van onze parlementaire redacteur)
Prof. mr. P. J. Oud is aan de vooravond
van de dag, waarop hij veertig jaar ge
leden zijn intrede in de Tweede Kamer
deed, te midden van zijn medeleden op in
drukwekkende en sympathieke wijze ge-
eerd als parlementariër in hart en nieren.
Terecht karakteriseerde voorzitter Korten-
horst hem als de eenvoudige mens, die zich
nooit als persoon op de voorgrond plaatst
en in nederigheid land, stad en partij heeft
gediend. De hem door de regering, bij
monde van minister Struijcken, toegekende
zeldzaam hoge onderscheiding, het Groot
kruis in de Orde van Oranje Nassau, was
alleszins verdiend. Want als weinig ande
ren heeft mr. Oud in die veertig jaar ge
toond ten volle over alle eigenschappen te
beschikken, die de volksvertegenwoordiger
sieren. En om nogmaals dr. Kortenhorst te
citeren: „Oud is een illuster voorbeeld van
een parlementariër, die de politiek als een
goddelijke kunst vermag te beoefenen."
Zeker, hij kan scherp zijn en met vurige
felheid, gesteund door kundige argumenten,
zijn tegenstanders bestrijden. In werkelijk
heid is hij echter geenszins een man, die
een splitsend element vormt en slechts op
afbreken uit is. Gelijk hij zelf opmerkte, is
hij van nature veeleer iemand met een
vriendelijk gemoed, doch wanneer hij het
meent te moeten opnemen voor de staats
rechtelijke of politieke beginselen welke
hem na aan het hart liggen, dan zegt hij
onomwonden datgene, wat hij als zijn zede
lijke plicht acht te berde te moeten bren
gen.
Gelukkig het volk, gelukkig ook de volks
vertegenwoordiging, waar men, ondanks
uiteenlopende opvattingen, voor strijders
als hij alleszins waardering en bewonde
ring kan koesteren. De samenkomst in de
foyer van de Tweede Kamer, waar een
groot aantal leden en oud-leden uit de tijd
van mr. Oud's eerste optreden in 's lands
vergaderzaal en voorts verschillende minis
ters aanwezig waren, getuigde van die
waardering, van het esprit de corps, dat de
Kamer eigen is. Het deed goed dit alles
weer eens te kunnen beleven, gelijk het ook
goed deed, een kenner van onze parlemen
taire geschiedenis als mr. Oud de Grond
wetsherziening van 1917 te horen loven,
toen twee grote kwesties, die jarenlang
ernstige verdeeldheid en daarmee ernstige
moeilijkheden veroorzaakt hadden, te
weten het algemeen kiesrecht en het strijd
punt inzake het onderwijs, op bevredigende
wijze tot een oplossing waren gebracht. Dat
was allerminst gebeurd doordat men, zoals
wel eens beweerd is, een soort handjeplak
had gespeeld. Men had veeleer tezamen,,
onder eerbiediging van wederzijdse over
tuigingen, die oplossing tot stand gebracht.
Zo kan men dan het in 1917 bereikte, dat
een nieuw tijdperk, dat van de verdere
democratische ontwikkeling in ons staats-
en volksbestel inluidde, inderdaad, om met
mr. Oud te spreken, „een eerste klas staal
tje van ware democratie" noemen.
In zijn dankwoord voor de hem gebrach
te hulde onderstreepte de grijze, maar nog
steeds jeugdig-frisse parlementariër, hoe
zeer degene, die het gezag van het parle
ment ondermijnt, daarmee in feite het on
schatbare goed van de volksinvloed te na
komt. Meer dan ooit, zo bracht hij nog in
herinnering, heeft elkeen, ook degenen, die
toen minister waren, in het tijdperk 1940-
1945, juist door hetgeen toen ontbrak, de
grote betekenis van een vrij parlement er
varen en beseft. Hij kon uit de grond van
zijn hart verklaren, het werk, dat het par
lement te verrichten heeft, een prachtig
werk te vinden, waarin hij volop voldoe
ning had gevonden en, gelukkig, nog steeds
vindt. Dat is begrijpelijk. Want parlemen
tariërs als mr. Oud zijn de besten, die een
volk zich kan wensen. Daarom is vandaag
ook op zijn plaats een woord van dankbare
waardering voor het wijze inzicht van de
kiezers in het district Den Helder - de
„jubilaris" is thans het enige nog onder
het districtenstelsel gekozen Kamerlid -
die er in 1917 voor zorgden, dat op 28 juni
1917 mr. Oud zijn indrukwekkende parle
mentaire loopbaan kon beginnen.
Prof. Oud ontvangt uit handen van
minister Struijcken de versierselen van
het Grootkruis in de Orde van Oranje
Nassau. In het midden Dr. Kortenhorst
&p de
In een van onze grote bladen trof ik een
stukje aan van de medische medewerker,
dat ik belangrijker vond dan mijn eigen
stukje voor dit blad en daarom met toe
stemming van de beide redacties er deze
keer voor in de plaats heb gesteld.
Wassen
Het grote merendeel van de mensen is
gewoon 's ochtends dadelijk na het opstaan
tenminste hoofd en handen te wassen. De
laatste tijd echter is er in wetenschappe
lijke kringen over de juistheid van deze
gewoonte twijfel-gerezen.
Reinheid is en blijft een onvervangbaar
goed, dit zij vooropgesteld. Men wil dus
geenszins terugkeren tot de zienswijze, die
de vader van Michelangelo deelde blijkens
de raad die hij aan zijn zoon gaf toen deze
naar Rome vertrok om daar de Sixtijnse
kapel op te schilderen: jongen, pas goed
op jezelf en was je nooit.
Het betreft hier dus niet de vraag: was
sen of verslonzen, als wel de vraag: is het
tijdstip waarop men zich wast wel juist
gekozen. En deze vraag wordt vooral ge
steld met betrekking tot het hoofd.
Wat heeft er plaats bij het wassen, wan
neer wij dus ons hoofd in een kom dom
pelen, onder de kraan houden of met be
hulp van een washandje beplenzen? Be
halve de uitwendige reiniging die daar het
onmiddellijke gevolg van is brengen wij in
ons hoofd een aanzienlijke temperatuur
daling teweeg en deze veroorzaakt op zijn
beurt weer een sterk toestromen, wij mogen
wel zeggen een toeschieten van bloed. Vrij
wel tegelijk met het wassen heeft een
grondige doorspoeling van onze hersenen
plaats.
Dit feit begint hoe langer hoe meer de
aandacht te trekken en men is er al van
overtuigd dat ons gevoel van opfrissing na
het wassen hoofdzakelijk hieraan te dan
ken is.
Wij moeten aannemen dat onze hersenen
uit hun dagelijks inwendig bad weer kraak
helder te voorschijn komen, niet alleen
ontdaan van hun schadelijke afvalproduk-
ten maar ook van de tere spinsels, die het
resultaat zijn van hun werkzaamheid. De
hele gedachteninhoud wordt door de was
sing mede over boord gezet. Wij voelen
duidelijk: er is een nieuw begin
Dit is dus een nadeel van het wassen en
doet ons denken aan de waardevolle zou
ten, die bij het afgieten van de aardappels
verloren gaan.
En nu dringt vanzelf de vraag zich op:
hoe doen wij ons hiermee de minste
schade?
Op welke uren is onze gedachteninhoud
het kostbaarst? In de slaap - ook Freud
heeft het weer eens geleerd wordt in ge
temperd licht door onze diepste verlangens
en onze liefste wensen het weefsel gespon
nen waarin de geest bevangen raakt. Wij
gaan dan rond in paradijzen, die nog al
leen hun echo vinden in muziek.
Stel daar nu eens tegenover de dingen,
die overdag de gang van onze gedachten
bepalen! Overbodig ze te noemen.
Dan zal het ieder duidelijk zijn dat
's avonds vóór 't naar bed gaan de juiste
tijd van wassen is, zodat onze dagen niet
in de nachten maar de nachten in de dagen
worden voortgezet.
Tot zover de wetenschappelijke mede
werker. Ik nam dit artikel over, niet alleen
om de directe belangrijkheid van zijn in
houd maar bovendien omdat er een kente
ring van het hele wetenschappelijke den
ken in op te merken valt.
Belcampo
ADVERTENTIE
ttjg Bij donker weer filmen?
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Papendrecht J. C. Stelwagen
te Hillegersberg.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Capelle aan de IJsel
Joh. Pasveer, kand. te Coevorden, die be
dankte voor Bozum, Hellendoorn, Leimui-
den, Enumatil, Nieuwerbrug en voor Nij-
Beets.
Geref. Kerken art. 31 KO
Bedankt voor Orangeville (Ontario) R.
Houwen te Nijmegen.
BEGRAFENIS DAVID KOUWENAAR
MAANDAG IN BERGEN
Het stoffelijk overschot van de woens
dagavond overleden oud-journalist David
Kouwenaar zal maandag 1 juli om 14.00
uur worden teraardebesteld op de alge
mene begraafplaats in Bergen.
ADVERTENTIE
M. STRIJLAND - SCHOTERWEG 7
DEN HAAG. In de Tweede Kamer
is heden ongezouten critiek geleverd op
den Minister van Marine, omdat deze een
suppletoire^ begrooting zoo herhaaldelijk
had gewijzigd-, dat er slechts een gering
deel van het oorspronkelijke voorstel
was overgebleven.
De heer Hugeniholtz laakte in scherpe
bewoordingen die onstandvastigheid van
den minister, die zijns inziens ondeugde
lijk was, langer het bewind te voeren.
De heer Thomson maakte die Kamer
zijne excuses voor den lof, welke hij
vroeger aan den minister had gebracht.
Hij zeide af te zien van de indiening
eener motie tot afkeuring van 's ministers
beleid, omdat, zoo verklaarde hij, beleid
en deze minister niet bij elkander pas
sende begrippen zijn.
