Gillette
4.
Serum tegen Aziatische griep
KOK
Op reis
v_
Eerste Amerikaanse atoom
smaldeel in 1960 gereed
naar zee, bos of hei
'n Gillette Rocket
hoort er bij!
50
Vraag naar Gillette Scheercrème!
Australië enige producent
DONDERDAG 4 JULI 1957
3
Van dag tot
dagj
Ook geen „Sabena"-lucht-
lijn naar Californië?
Geen kort geld voor
Soekarno naar Sumatra
Nehroe naar Nasser
Russen bij de Paus
MORGEN KOELTE
IN UW HUIS?
,\\U/
J
Ergerlijke mishandeling van
duif te Rotterdam berecht
Walvis jagers voor Panama
gebouwd in Nederland
O/? de
CPraatótcel
Marine acht overwicht ter zee belangrijker
dan de beheersing van het luchtruim
woningbouw
Meisje verdronken
V.S. hebben reeds een
vrijwel „schone^ H-bom
De ontwapeningsbesprekingen in Lon
den maken nog steeds voortgang ten aan
zien van het staken der kernproeven. De
Russische afgevaardigde Zorin die
waarschijnlijk met enige persoonlijke on
zekerheden heeft te kampen in verband
met de in Moskou woedende zuivering
blijft een gematigde toon voeren en vraagt
voortdurend beleefd nadere inlichtingen
over de Westelijke bedoelingen.
De Westelijke bereidheid om de staking
der kernproeven te accepteren zonder al
gemene ontwapeningsovereenkomst of
althans voordat zulk een overeenkomst tot
stand zal zijn gekomen heeft de Russen
enigszins verrast. Uit de informaties van
Zorin blijkt wel, dat hij het Westen tot een
duidelijker formulering in dit opzicht wil
brengen, doch de Westelijke vertegenwoor
digers in de subcommissie voor ontwape
ning houden zich voorlopig nog aan be
trekkelijk gecompliceerde definities van
hun voorstellen, waarbij nog steeds ver
band wordt gelegd tussen de staking der
atoombomproeven en de andere ontwape
ningsvraagstukken.
Zorin heeft voorgesteld dat men Nehroe,
premier van India, thans op bezoek in
Londen, een verklaring zou laten afleggen
in de subcommissie. Ongetwijfeld was de
aantrekkelijkheid van een dergelijk optre
den voor de Russen daarin gelegen, dat
deze premier van een nauw met Engeland
verbonden, belangrijke Aziatische natie het
standpunt huldigt, dat de atoombomproe
ven onvoorwaardelijk moeten ophouden;
een standpunt, dat overeenkomt met een
onderdeel der Russische voorstellen. Een
premier uit het Gemenebest zou dus op
deze manier een pleidooi voor het Rus
sische standpunt houden, wat de Russen
een aardig winstpunt zou hebben opge
leverd.
Het gaat echter niet door, aangezien de
Amerikaanse afgevaardigde zich tegen het
optreden van Nehroe heeft verzet onder
het motief, dat er een gesprek tussen de
leden der subcommissie aan de gang is,
waarbij andere landen niets van doen
hebben. Als Nehroe iets wil zeggen, moet
hij naar de UNO-ontwapeningscommissie,
waarvan India lid is, en niet naar de
thans in Londen vergaderende subcom
missie daarvan, die zuiver een onderhan
delingsorgaan is, aldus Stassen's mening.
Intussen heeft Nehroe reeds verklaard,
dat hij niets te zeggen heeft. Deze Aziati
sche staatsman kent blijkbaar zijn positie
tussen Oost en West te goed om taktische
fouten te maken en dat vooral in een zó
précaire situatie als deze, waarin een
kleine zijsprong het kaartenhuis der be
reikte resultaten kan doen ineenstorten.
WASHINGTON (UP) Amerikaanse
autoriteiten zijn van oordeel, dat het niet
zeer waarschijnlijk is, dat de „Sabena" een
luchtlijn op San Francisco mag gaan vlie
gen, als dat tenminste verlangd wordt bij
de onderhandelingen, die in Washington op
15 juli tussen de V.S. en België zullen
beginnen.
Tot nu toe hebben de Belgische burger
lijke luchtvaart-autoriteiten niet gezegd,
waar de missie om zal vragen, maar ge
loofd wordt, dat zij om een luchtlijn zal
verzoeken voor de „Sabena" tussen New
York en San Francisco.
Men herinnert zich dat een Nederlandse
luchtvaart-missie er onlangs ook niet ip
slaagde, voor de K.L.M. een luchtlijn New
YorkSan Francisco te krijgen. Wel kreeg
zij een directe luchtverbinding van New
York naar de Caraïbische Zee en een lijn
van Montreal naar Houston in Texas.
Als de Belgische missie politieke en eco
nomische factoren naar voren zou brengen,
zoals de Nederlandse missie deed, dan zou
op de waarde van het uranium in de Bel
gische Congo kunnen worden gewezen, dat
van groot belang is voor de V.S., maar dat
zou toch waarschijnlijk weinig effect heb
ben op de onderhandelaars van Amerika.
De autoriteiten zien hier als een van de
grootste hinderpalen voor de Belgische
missie, dat zij officieel nog niet verklaard
heeft, waarover zij wil onderhandelen en
dientengevolge is de ambassade hier nog
niet in staat geweest nuttig voorbereidend
werk te doen tot in de hoogste regerings
kringen.
DJAKARTA (ANP) President Soe
karno is voornemens tegen het einde van
deze maand een bezoek te brengen aan
Midden-Sumatra.
Sinds de machtsovername in dit gebied
door de Bantengraad in december jongst
leden heeft Soekarno dit gebied niet meer
betreden.
Op 14 juli vertrekt de president naar
Borneo, waar hij ook het nauwelijks toe
gankelijke binnenland zal bezoeken. Na
terugkeer van zijn reis door Borneo, die
een week zal duren, zou hij dan naar Mid
den- en Zuid-Sumatra gaan.
LONDEN (AFP) Premier Nehroe van
India zal op tien juli, komende uit Neder
land, in Cairo aankomen voor een ont
moeting met president Nasser. Op twaalf
juli reist Nehroe door naar Khartoem.
De Indiase premier, die zich op het ogen
blik te Londen bevindt voor de conferen
tie van eerste-ministers van het Britse
Gemenebest, gaat op acht juli met een
Viscount" van de Indiase luchtmacht naar
Amsterdam.
Op de algemene audiëntie, die Paus
Pius de Twaalfde woensdag in de basiliek
van Sint Pieter in Rome heeft gehouden,
waren 400 Russische toeristen tegenwoor
dig. Het was voor het eerst dat zich Rus
sen op een dergelijke audiëntie vertoonden.
ADVERTENTIE
Gaat U met vacantie? Dat «s hèt moment
om Uw oude apparaat te vervangen
en over te gaan op Super Snel Scheren
met 'a Gillette Rocket. Het is zo eenvoudig!
Draai, het apparaat is open, klik, het mesje erin,
draai eo V bent gereed om U perfect te scheren, waar U
ook bent. Gillette Rocket met Dispenser
en 4 blauwe Gillette mesjes in practisch etui,
ideaal voor op reis, voor maar
De Aziatische griep-epidemie grijpt nog
steeds om zich heen. In sommige Europese
havensteden heeft de nieuwe ziekte even
eens zjjn intrede gedaan. Tot nu toe is
Australië het enige land, waar de ver
vaardiging van serum tegen deze ziekte
op grote schaal plaatsvindt.
Het vaccine wordt bereid in de Serum
Laboratoria te Melbourne. Sedert een tien
tal jaren zijn die laboratoria gespeciali
seerd op de vervaardiging van anti-
influenza-vaccines. Zodra de nieuwe soort
influenza, de „Aziatische Griep", gevaarlijk
dreigde te worden, besloot de directeur, dr.
P. L. Bazeley, een serum tegen die ziekte
te maken en op grote schaal te gaan fabri
ceren. Deze bereiding op grote schaal vor
dert wekelijks de verwerking van tien
duizenden eieren. Deze eieren worden uit
het land rondom Melbourne betrokken.
Het vaccine wordt gemaakt van gedode
virus. Eerst echter moet dit virus ge
kweekt worden in een enige tijd bebroed
geweest ei, omdat een virus alleen tot
ontwikkeling komt in levende cellen.
Als een bevrucht ei bebroed wordt,
scheiden zich het eiwit en de dooier in
drie zakjes. In het ene zakjes zit het
„kuiken-in-wording", het tweede is het
dooierzakje en het derde zakje dat na
tien dagen broeden ongeveer zo groot is
als een half ei heet met een weten
schappelijke naam de allantois.
Dr. P. L. Bazeley verzocht de Universi
teit van Malakka om virus te verzamelen
in de ziekenhuizen van Singapore en per
vliegtuig naar Melbourne te sturen. Die
ziekteverwekkers laat hij door zijn assis
tenten in de allantois brengen. In dit
„zakje" vermenigvuldigt het zich. Na twee
dagen neemt men de bovenkant van het
ei weg en verzamelt het virus. Vervolgens
wordt dit gezuiverd en daarna gedood met
formaline.
Met dit dode en gezuiverde virus ent
men de mensen in. Per dosis vaccine is de
productie nodig van ongeveer anderhalf
ei. Het vaccine vormt in het bloed der in-
geënte personen anti-stoffen, waardoor zij
immuun worden voor de Aziatische griep.
Dat Australië thans in staat is om het
serum tegen de Aziatische Griep op grote
schaal te produceren, is goeddeels het ge
volg van het baanbrekende werk van Sir
Macfarlane Burnet, Australië's toonaan-
gevende viroloog, die thans directeur is
van het „Walter en Eliza Hall Instituut" te
Melbourne. Omstreeks 1940 slaagde Sir
Macfarlane er namelijk in om de methode
van viruskweek in bebroede eieren te per
fectioneren. Zijn techniek is thans zowel
in Australië als in andere landen in ge
bruik.
Sir Macfarlane ontdekte voorts, dat uit
een bestaand influenza-virus soms een
nieuw type voortkomt, dat zich op zijn
beurt vermenigvuldigt. Daar de mensheid
van nature niet immuun is voor die
nieuwe ziekteverwekker, kan een epidemie
gaan optreden. Dit is thans het geval met
de Aziatische Griep.
Er bestaan vier typen influenza-vrius,
waarvan er twee (type A en type B ge
noemd) veel voorkomen. Type B blijft
zichzelf steeds gelijk, maar in het A-type
treden zo nu en dan chemische variaties
(die men nog niet ten volle heeft kunnen
begrijpen) op met als gevolg, dat de zich
in het bloed bevindende anti-stoffen niet
voor doeltreffende bestrijding van het virus
kunnen zorgen. Anders gezegd, een soort
A-virus gedraagt zich als een geheel nieuw
virus en boekt daardoor aanvankelijk suc
ces, als het de mensheid aanvalt. Tot dus-
ADVERTENTIE
DAAR KAN KOK VOOR ZORGEN
Kies uit een grote collectie
KOELKASTEN in prijzen vanaf ƒ451.-
Alaska, Bosch,
Westinghouse,
Electro-Lux,
Linde enz.
'/lV\
Kruisstraat 5 - Haarlem - Tel. 18908
ver heeft men geen aanwijsbare gronden
gevonden voor die in het A-virus op
tredende veranderingen.
De Aziatische Griep kon in zo sterke
mate om zich heen grijpen, omdat uit het
A-virus zich een gewijzigd type ontwik
kelde, dat men echter nu doeltreffend kan
bestrijden dank zij de vervaardiging van
serum op grote schaal.
(Nadruk verboden)
Zeer ongelukkig, onbehoorlijk en
onmenselijk", zei de officier
De 67-jarige J. D. S. uit Capelle aan de
IJsel is wegens dierenmishandeling door
de politierechter te Rotterdam, mr. P. J. C.
Schippers, veroordeeld tot een geldboete
van 25,(dit wegens zjjn hoge leeftijd)
en drie weken gevangenisstraf voorwaar
delijk met drie jaar proeftijd. De eis was
een gevangenisstraf van veertien dagen.
De man, die duiven en kippen hield,
had een duif, die steeds maar jonge vo
gels pikte die net begonnen te eten. S. be
sloot het dier te doden. Hij was begonnen,
aldus las de politierechter uit de stukken,
de duif met kop en hals tegen een tonnetje
te slaan. Het dier bleef leven en toen be
gon S. het dier een poot af te snijden om
de ring eraf te malen. „De duif leeft nog",
had iemand gewaarschuwd. „Oh, dat geeft
niet," was toen het antwoord van S. ge
weest. Toen hij zag, dat hij met het mes
geen succes had heeft hij het nog levende
dier de poot uitgetrokken. Hij liet toen
de duif los, die wegvloog. Het dier kwam
in een dakgoot neer en is vandaar naar de
dierenbescherming gebracht, waar men
het uit zijn lijden heeft verlost.
„Zeer ongelukkig, onbehoorlijk en on
menselijk," merkte de officier op. In zijn
„laatste woord" zei S. nog, dat het geen
opzet, maar een mislukking was geweest.
Hij was al vijftig jaar liefhebber, maar dit
was hem nog nooit gebeurd. Na dit voorval
had hij zijn duiven opgeruimd.
In Augustus zal van Nederland uit een
vloot van vijf walvisjagers vertrekken naar
het landstation in Zuid-Georgia van de
„Compania de Navegacion Rosina S.A.",
gevestigd te Panama. Deze walvis jagers
worden door bemiddeling van de Holland
se Scheepsbouw Associatie te Amsterdam
ond. toezicht van Lloyd's Register of Ship
ping gebouwd door de Haarlemse Scheeps
bouwmaatschappij te Haarlem, de werf De
Hoog te Rotterdam en de Scheepswerf en
gasfaouderbouw voorheen Jonker en Stans
n.v. te Hendrik Ido Ambacht. De schepen
zijn voorzien van een radio-installatie, een
richtingzoeker, een radarinstallatie, een
gyrokompas en een 90 mm. walviskanon.
De hoofdafmetingen zijn lengte over alles
56 meter, lengte over de loodlijnen 51 me
ter, breedte 9.30 meter en holte 4.80 meter.
De voortstuwing geschiedt door een 10-
cylinder 2300 pk. Man dieselmotor, voor
zien van een Renk vertragingskast. Een
van de vijf schepen, de R 2, gebouwd bij
Jonker en Stans in Hendrik Ido Ambacht,
heeft onlangs de officiële proeftocht ge
maakt, tijdens welke een snelheid werd
bereikt van 16.5 knoop.
T ijgers
Een van de complexe aangelegenheden,
die mijn brandende nieuwsgierigheid wek
ken, zijn de gelijkvormige gedragingen van
grote groepen mensen. Soms ontstaat plot
seling een gril die door duizenden lieden
wordt gevolgd en welker oorsprong en be
tekenis in het duister liggen en onver
klaarbaar zijn.
Heel opmerkelijk komt dit voor in de
kledinggewoonten, die men onder het ver
zamelwoord „mode" samenvat.
En ook in het plotselinge en roekeloze
gebruik van bepaalde iKtdrukkingen, die
ineens door honderdduizenden worden ge
bezigd, om, na enige tijd, even snel te ver
dwijnen als zij verschenen zijn.
Ge ziet dat op allerlei andere terreinen
des gemenen levens óók.
Een van die eensklapse nieuwigheden,
over welker bestaan ik mij verwonder en
naar welker oorsprong en zin ik uitermate
nieuwsgierig ben, is de aanwezigheid van
wollige tijgers tegen de achterruit van
auto's. Het moeten blijkbaar tijgers zijn.
Het mogen blijkbaar geen beren, leeuwen
of kangeroes zijn. Neen, tijgers.
Twee jaar geleden was er geen tijger te
bekennen. Nu ziet ge die speelgoederen
overal bij - naar jaren gerekend - volwas
sen mensen achter in de wdaage liggen.
Ik kan geen enkel argument voor hun
aanwezigheid bedenken.
Zouden die dieren een symbolische be
tekenis hebben? Zo ja, voor wat dan?
Vinden de mensen het prettig, dat dat
speelgoed daar ligt?
Zo ja, waarom dan?
Ik kan, wanneer ik zo'n tijger achterin
een auto zie liggen, nooit de gedachte on
derdrukken dat de meneer-van-de-auto
geestelijk onvolwaardig is. Ik heb altijd
het gevoel dat ik te doen heb met een
verstandelijke ietwat-achterlijk persoon.
Ik kan mij niet voorstellen dat een man
van enige betekenis, op welk gebied ook,
zo'n pluche dier gaat kopen alléén maar
voor tegen de achterruit.
Het, doet er allemaal niet veel toe. Nie
mand heeft er nadeel van en de speelgoed
winkelier heeft er zelfs voordeel van, maar
waarom? Waarom deze demonstratie
van geestelijke achterstand?
Het enige wat mij in deze tijgeritis enige
vrees inboezent is dat deze zelfde infan
tiele mensen, als kiezers, het recht hebben
de route van 's lands aangelegenheden
mede te helpen bepalen. Vindt u dit ver
band ver gezocht?
Denkt u er dan maar eens over na.
Dit gaat veel dieper dan u vermoedt.
Elias
WASHINGTON (UP) Wanneer de
plannen geen vertraging ondergaan, dan
zal de Amerikaanse marine tegen 1960 een
geheel smaldeel bezitten dat door atoom
kracht aangedreven wordt. Behalve 19
„atomische onderzeeërs" de huidige
„Nautilus" en „Seawolf" inbegrepen
zullen dan een kruiser, een vliegdekschip
en ondersteunende kleine eenheden be
schikbaar zijn, georganiseerd op de basis
der moderne zee-strategie met atoomwa
pens.
De Amerikaanse marine beschikt mo-
De ministers van Binnenlandse Zaken
en van Financiën hebben er op aangedron
gen de financiering van de woningbouw
met kort geld stop te zetten. Zij deden dit
tijdens een bijeenkomst met het bestuur
van de Vereniging voor Nederlandse Ge
meenten, vertegenwoordigers van Gedepu
teerde Staten en van verschillende ge
meentebesturen.
De gezamenlijke kortlopende schulden
van de gemeenten belopen op het ogenblik
anderhalf miljard gulden.
»OOOOOC)OOOOOOOnOfyvyXXMOOOOOOOtMOOOOOO(VY»OOOOOOOOOOOOtt
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
iÖOOOOOOOOOOQOOOOOOOOOOOOOQOOOCXIOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÓè
De 12-jarige Elisabeth van Tienhoven uit
Rotterdam is bij het baden in de Kralingse
plas verdronken. Zij is vermoedelijk in een
diepe put terechtgekomen. Na een half uur
dreggen werd zij uit het water gehaald,
maar kunstmatige ademhaling mocht toen
niet meer baten.
De Nederlander heeft
jarenlang een slechte repu
tatie in het buitenland gehad
als vakantieganger. Er werd
over geklaagd dat hij zich
van Nederlandse banden be
vrijd al te uitbundig en la
waaierig gedroeg, onbeleefde
houdingen aannam en de ze
den van het vreemde land
niet wenste te respecteren.
Ik weet niet of deze slechte
naam hem met enig recht
gegeven is. Misschien heeft
een minderheid het voor de
overgrote meerderheid be
dorven. Doch wat ik wel weet
is, dat de stroom van goedbe
doelde conversatieboekjes
(Hoe zeg ik het inwaar
door men in enkele uren de
voornaamste uitdrukkingen
in de taal van het land, dat
men wil bezoeken, meester
heet te worden, veel kwaad
hebben gedaan.
De Nederlander wil met
alle geweld in het buitenland
converseren in de daar op-
gangmakende landstaal. Hij
vergenoegt zich niet met de
gebarentaal en de mimiek, die
buitenlanders overal ter we
reld met groot succes gebrui
ken, doch wenst in keurig
Noors, Deens, Portugees of
Spaans de inwoners van het
bijbehorende land tegemoet
te treden.
In de eerste plaats ont
neemt hij daardoor de plaat
selijke inboorlingen het uit
zonderlijke genoegen, een
vreemdeling in zijn eigen taal
te horen spreken en pogingen
te doen om te begrijpen wat
hij bedoelt. Ten tweede ver
hindert hij de inwoners, zich
te oefenen in vreemde talen
en in een algemeen gangbare
vreemde taal als het Engels
discussies te voeren. Ten der
de is hij, wat zijn talenkennis
betreft, volstrekt gebonden
aan zijn handige boekje (Hoe
zeg ik het inen moet hij
zich dus houden aan wat hem
daarin wordt voorgeschoteld.
Dit beperkt de keuze van zijn
bewoordingen in niet geringe
mate waardoor' hij ant
woorden geeft en vragen stelt
die niet passen in de situatie
en dus een onbehoorlijke in
druk kunnen maken.
Misschien is het dus zo, dat
de taalgidsjes (Hoe zeg ik het
in....) er danig toe hebben
bijgedragen, dat de Neder
lander in het buitenland een
slechte naam kreeg. Reden
temeer om het. volledige
avontuur van de vreemde
taal in het vreemde land te
aanvaarden zónder boekje,
zoals ook de meeste buiten
landers doen.
Overigens moeten er in het
buitenland ook onverhoedse
uitgaven van dergelijke boek
jes zijn geweest, die de titel
droegen: „Hoe zeg ik het
in.het Nederlands?" Want
nu en dan komt men nog wel
eens een vreemdeling tegen,
die tersluiks in zijn handpalm
kijkt, als een spiekende
schooljongen, en dan lang
zaam en voorzichtig zegt:
„Goedendag, mijnheer. Wilt
gij zo vriendelijk zijn mij uit
te leggen, welke weg naar het
Frens Helsmjoesioem voert?"
Of hij zegt op dezelfde, aar
zelende en brokkelige manier,
met vele blikken in zijn
handpalm:
„Gij zult mij ongetwijfeld
niet euvel duiden, wanneer
ik u lastig val met de vraag,
hoe is het laat?"
Het is natuurlijk lastig om
een vreemdeling uit te leggen,
hoe het laat is, doch buiten
dien is het volkomen over
bodig. Het boekje geeft hem
namelijk enkel d e gelegen
heid, iets te vragen niet,
ook het antwoord te verstaan.
Nadat hij zijn vraag gesteld
heeft, kan men hem slechts
in gebaren aanduiden, wat hij
zo gaarne weten wil.
„Portier, ziet hier ene fooi",
zegt de vreemdeling aan de
hand van het boekje. Dat
maakt een slechte indruk. Een
fooi moet men niet zo adver
teren, men moet haar ter
sluiks in de bescheiden uitge
stoken hand drukken. Een
beleefd portier zal de fooi
niet eens bekijken, docH on
gezien in zijn zijzak wegmof
felen, daardoor zijn volste
vertrouwen aan de dag leg
gend in de edelmoedigheid
van de gever. Doch als deze
gever uitroept: „Ziet hier ene
fooi!" dan kan de portier al
niet minder doen dan er een
blik op werpen.
Deze en dergelijke dingen
zijn het ongetwijfeld, die de
reputatie van de Nederlander
in den vreemde hebben ge
schaad.
Wanneer men zo'n gidsje
(Hoe zeg ik het indoor
bladert, wordt die overtuiging
steeds sterker. Daar ziet men
bijvoorbeeld een lijst met zo
genaamde „nuttige uitdruk
kingen", die gemakkelijk van
buiten te leren zijn. Als men
ze van buiten kent, wil men
ze ook gebruiken. Wat moet
men denken van een Neder
lander in een Noors hotel, die
in de hal bij aankomst in het
Noors declameert:
„Ik wil een kamer op de
eerste, tweede, achtste ver
dieping aan de zonkant met
stromend warm en koud wa
ter geen al te kleine met ver
warming waar is de lift waar
is de badkamer waar is de
liftjongen waar zijn mijn kof
fers daar zijn zij zij zijn het
niet hier zijn zij breng ze
naar boven ik wil een heet
koud lauw bad"/
Trouwens, diezelfde Neder
lander zou waarschijnlijk aan
de grens al grote moeilijk
heden krijgen, want het
boekje fluistert hem in dat hij
in de douanehal waar alles
ruikt naar en glimt van de
douanes moet uitroepen:
„Waar is de douane ik heb
weinig tijd ik ga op reis
waarheen naar het buiten
land".
En als de douane beleefd
informeert naar de inhoud
der koffers moet men volgens
het boekje zeggen: „Ik heb
niets aan te geven, ik heb iets
aan te geven, ik heb slechts
een weinig aan te geven, ik
heb slechts tien sigaren".
Waarop er natuurlijk twee
flessen jenever, honderd pak
jes sigaretten en twintig
plakken chocolade uit de kof
fers tevoorschijn worden ge
toverd.
„Ingenting a fortolle!" roept
de verontwaardigde douanier
dan natuurlijk uit, wat zo
veel wil zeggen als: „Dat
noemt ie niks aan te geven!"
En de bewuste Nederlander,
in dit geval meer de onbe
wuste, komt Noorwegen mis
schien niet eens meer binnen.
Wie denkt erover om, met
vakantie in het buitenland,
in de landstaal uit te roepen:
„Ik wil mijn haar laten knip
pen, golven, bleken, ondu-
leren niet tekort niet te lang!"
En vervolgens de kapper toe
te voegen: „De scheiding
rechts links in het midden,
wat kost een permanente
golf? Een watergolf? Geeft u
mij als het u blieft een fric
tion, een haarwater, een ge
zichtsmassage, leg een beetje
rouge op, geeft u mij een poe
derkwast, wanneer kan ik
komen om mijn haar te laten
verven?" Het boekje geeft
daarbij slechts drie mogelijk
heden: blond, zwart, kas
tanjebruin, zodat men aaneen
wel zeer beperkt kleuren
gamma gebonden is.
„Is er geen goed haarwater
tegen kaalheid?" laat het
boekje de ongelukkige ver
volgens vragen. Welke kap
per, waar ook ter wereld, zal
daar „Neen" op zeggen? Het
grote gevaar van dergelijke
boekjes is hiermede wel zeer
duidelijk gedemonstreerd.
Bij het winkelen beperkt
zich de conversatie tot één
enkele transactie, die weinig
aantrekkelijks lijkt te bieden
voor de op deviezen gespitste
neringdoenden in den vreem
de: „Kan ik dit potlood voor
een vulpenhouder ruilen?"
Een lijst met „nuttige
woorden" besluit het gecom
primeerde zakboekje, waarbij
de volgende merkwaardig
heden opvalen: Hoest, Hoofd
pijn, Huwelijk, Keelpijn, Kus,
Kwitantie, Likdoorn, Lorgnet,
Onweder, Padvinder, Pur
geermiddel, Schadevergoe
ding, Sleetje, Veiligheids
speld, Voorschot, Werksta
king, Zakkenroller, Zegellak
en Zwitserland. Voorwaar
nuttige woorden, wanneer zij
in de conversatie passen, doch
lastig wanneer men gedwon
gen is, de conversatie passend
te maken voor het gebruik
ervan:
„Sinds ik in dit land ben,
hoest ik me een ongeluk, heb
ik voortdurend keelpijn, wil
niemand een kus van me en
komt iedereen met kwitanties
aan mijn deur; die likdoorn
lijkt wel een eksteroog met
een lorgnet op, hij steekt als
een onweder en nergens is
een padvinder te vinden die
me zonder schadevergoeding
een purgeermiddel wil bezor
gen. Ik denk dat alle padvin
ders aan het sleetje glijden
zijn; ik bezit nog slechts drie
dubbeltjes en een veiligheids
speld, zodat ik hard een voor
schot nodig heb, anders zal
een werkstaking nog de enige
redding zijn; ik zou het na
tuurlijk ook met de hulp van
een bevriend zakkenroller
kunnen proberen, en dan
stuur ik de buit in een enve
loppe met zegellak naar Zwit
serland, ofschoon ik niet weet
of ik daar in mijn volgende
vakantie wel zal komen".
Wanneer men deze en der
gelijke zinsneden in de lands
taal ten beste, geeft, draagt
men bij tot de slechte repu
tatie van Nederlanders in den
vreemde. Ik heb overigens
maar één zeer bruikbare en
nuttige zin in het gidsje (Hoe
zeg ik het ingevonden,
namelijk deze:
„Jeg skal ut og reise", ofte
wel: „Ik ga op reis". Die zin
kan men enkel gebruiken
wanneer men nog thuis is.
Daar hoort geen vreemdeling
haar.
En dan voegt men de daad
bij het woord, en laat het
boekje thuis.
ar. L.
menteel over 980 bovenwater-vaartuigen,
11.780 vliegtuigen, en een onbekend aan
tal onderzeeërs. Zij is 's werelds grootste
zeemacht. Op haar volgt de Russische ma
rine met haar zeer sterk onderzeebootwa
pen (450 onderzeeërs).
De marinestaf fundeert zijn strategie op
de overweging dat de marine ingeval van
een derde wereldoorlog de bases te land
die bij de eerste slagwisseling uitgescha
keld kunnen worden, ten dele moet kun
nen vervangen door „drijvende" bases. De
vijftien vliegdekschepen uit de voorste li
nie waarover de U.S.-Navy thans beschikt,
kunnen, samen met de kruisers die voor
het lanceren van geleide projectielen zijn
en worden uitgerust, „de aanval naar de
vijand dragen".
Dit houdt verband met de overweging
dat de V.S., wanneer de Sovjet-Unie de
zeeën beheerst, niet in staat zullen zijn een
tegen-aanval te lanceren. De door de ma
rine gepropageerde strategie legt de na
druk op de beheersing van de zee, hetgeen
een volkomen nieuwe instelling en organi
satie eist.
Het idee dat „wie de lucht beheerst, het
slagveld beheerst" heeft voor de Ameri
kaanse marine reeds lang afgedaan.
Het Amerikaanse Congres zal echter van
het marine-standpunt overtuigd moeten
worden. Een „atomische" onderzeeër kost
45 miljoen dollar, en een vliegdekschip met
atoom-voortstuwing 310 miljoen dollar.
Op zijn persconferentie in het Witte
Huis heeft Eisenhower woensdag alle
landen ter wereld uitgenodigd om zich
ervan te komen overtuigen hoe weinig
radio-activiteit nog wordt verspreid bij
de komende Amerikaanse proeven met de
nieuwe vrijwel „schone" H-bommen.
Amerika blijft bij zijn voorstel om de
proeven met atoombommen tijdelijk stop
te zetten, als daardoor een aanvaardbare
overeenkomst, die tegelijk voorziet in het
stopzetten van de produktie van de H-
bommen, met de Sovjets en andere landen
kan worden getroffen.
„Toch", zo voegde de president eraan
toe, „zou het jammer zijn, de mensheid
de voordelen te onthouden die eventueel
zouden voortspruiten uit het bestaan
van volledig „schone" atooimsplitsings-
apparaten, die, naar natuurkundigen hem
hadden meegedeeld, na vier vijf jaar
proefnemingen geproduceerd zouden kun
nen worden.
Op de vraag of de V.S. hun kennis be
treffende het vervaardigen van „schone"
bommen aan de Sovjet-Unie zullen mede
delen, antwoordde Eisenhower, dat de
Amerikaanse geleerden hem hadden ge
zegd, dat zij dit direct willen doen, als zij
in hun opzet zijn geslaagd.
Overigens hadden deze geleerden ge
sproken over apparaten, die niet nood
zakelijkerwijze bommen behoefden te
zijn. Een dergelijk „schoon" kernsplit
singsapparaat zou veel nut kunnen heb
ben bij het maken van tunnels en derge-
lijken, aldus Eisenhower.
Hij deelde voorts mee, dat de V.S. de
hoeveelheid verrijkt uranium-235, die zij
voor het opwekken van atoomenergie in
binnen- en buitenland beschikbaar stellen,
van ruim 40.000 kg tot 100.000 kg ver
hogen zullen.
De waarde van deze 100.000 kg is onge
veer 1.700 miljoen dollar.
