Sacha Guitry overleden
bevat 20 van de
Nehroe verzoekt „buitenlandse
machten" Hongarije te verlaten
Oman en Muscat
een vip
Hongaarse schrijvers
blijven zwijgen
WOENSDAG 24 JULI 1957
Grootmeester van het boulevardtoneel
en maker van spectaculaire films
Roofoverval berecht
Twee zeiljachten in
moeilijkheden
Medewerking gevraagd
voor onderzoek naar
zwaluwstand
s ÉmP
„Cadettenbal" komt
in Bloemendaal
Geleide projectielen op
Farnborough 1957
Dp de
<~Pracitótoel
Gaat u met vakantie?
De Wereldtentoonstelling
groeit, gidsen werken al
rWoe is het ontstaan?^
Dit woord:
BELABBERD
J
Hoe noodzakelijk het is dat Groot-Brit-
tannië en de Verenigde Staten het eens
worden over een gemeenschappelijke poli
tiek in het Nabije en Midden-Oosten, blijkt
nu weer uit de weerslag die de binnenland
se ruzie in een vergelegen sultanaat, waar
van de naam herinneringen wekt aan
grootmoeders specerijenkast, op hoog-
niveau in Washington en Londen heeft.
Groot-Brittannië is rechtstreeks en de Ver
enigde Staten zijn zijdelings bij de rebellie
in Oman en Muscat betrokken. Engeland
als vriend van deze sultan en vele andere
weelderige hoogmogenden in het gebied
van de Perzische Golf en Amerika als
bondgenoot van Saoedi-Arabië en ter wille
van de belangen van de Arabisch-Ameri-
kaanse oliemaatschappij Aramco in dat
land.
De sultan van Muscat en Oman is ge
brouilleerd met koning Saoed over het be
zit van de oase Boeraimi en nu is de gees
telijke leider van de opstandelingen, de
imam van Oman, met wapens en munitie
uit Saoedi-Arabië zijn achterland binnen
gevallen. Deze imam houdt kantoor in
Caïro en geniet daar faciliteiten van de
Stem der Arabieren en de Arabische Liga,
zodat de Britten vrezen voor een nieuwe
aanslag op hun posities in het Nabije Oos
ten, ditmaal in het gebied van de Perzische
Golf, waar zij hun veiligste winplaatsen en
uitvoerhavens van olie hebben.
De sultans maken voor het besturen en
verdedigen van hun sultanaten gebruik
van de diensten van Britse onderdanen,
zodat hun posities staan of vallen met die
van de Britten, en omgekeerd. De Britse
regering heeft geen andere keus dan het
gezag van de sultan te bevestigen, ook al
om zich het vertrouwen van de andere
sultans waardig te betonen. Anderzijds
wekt het Britse ingrijpen op het Arabische
schiereiland niet alleen het misnoegen van
koning Saoed op, maar het geeft president
Nasser en de Sovjet-Unie een welkome ge
legenheid stemming tegen het „imperia
lisme" en het „kolonialisme" te maken in
de Afro-Aziatische landen.
De Britse regering zal de Amerikaanse
regering ongetwijfeld verzoeken koning
Saoed te bewegen zijn steun aan de op
standige sultan te onthouden. Deze vriend
van Amerika heeft echter Boeraimi op zijn
verlanglijstje en de Aramco in zijn debi-
teurenboek staan, zodat Washington het
wel zal moeten laten bij een beleefd ver
zoek. De Britse regering heeft indertijd ook
al geen oren gehad naar een Amerikaanse
suggestie, dat Saoed de oase zou krijgen
in ruil voor zijn lidmaatschap van de Bag-
dadse Verdragsorganisatie. a
Dat er nu veel meer belangrijke per
soonlijkheden op de wereld zijn dan bij
voorbeeld ten tijde van Maximiliaan de
Grote, wordt alléén al bewezen doordat er
een verzamelnaampje voor hen gevonden
is. Het ontstond uit een Amerikaanse uit
drukking „very important persons", waar
van de afkorting „v.i.p." blijkbaar zo heer
lijk op de tong ligt, dat de puntjes ertus
sen ook al zijn weggevallen. Niet alleen
in de internationale luchthavens is „vip"
een begrip geworden, waarbij het dienst
betoon onmiddellijk belangrijk wordt opge
voerd. Maar ook op de wordende Wereld
tentoonstelling te Brussel lopen er nu
reeds psychotechnisch uitgezochte vrou
welijke gidsen rond om de „vips" onder de
bezoekers er uit pikken en waar mogelijk
in vervoering te brengen. Wij zien de
meisjes al argeloos koutend bij een der in-
gangen staan terwijl een onopvallend man
netje voorbijhompelt. Dan een telefoontje
en algemene ontsteltenis: Grote goedheid,
het was een vip! Er achterheen, dames!
Het Amerikaanse woord wekt inderdaad
de suggestie van iets dat er inééns is en er
ineens ook niet meer is. Kortom, van iets
dat zenuwachtige organisatoren uit de
hand kan lopen. Wat dat aangaat, zou
„vip" wellicht ook een aardige naam zijn
voor geleide projectielen.
Maar die geeft men, evenals veel ander
oorlogstuig, nog bij voorkeur de eigenna
men van de „vips". Voorbeelden: Chur
chill- tanks, Stalin-orgels, Molotovcock
tails (een naam, die nu misschien ook voor
wijziging in aanmerking komt), enzo
voortBij de geleide projectielen wordt
deze gewoonte voortgezet. Een treffend
staaltje daarvan is de „Red Dean", die
straks op Farnborough de lucht inspuit.
Wij zijn benieuwd of de „rode" Deken van
Canterbury daar zijn toestemming voor ge-
Hedenmorgen in alle vroegte is de ver
maarde Franse acteur, regisseur, toneel
schrijver en filmmaker Sacha (eigenlijk
Alexandre Pierre Georges) Guitry in zijn
woning te Parijs overleden. Gisteravond
herkende hij geen van de vrienden meer,
die waren gekomen om afscheid te nemen.
Hij genoot vooral bekendheid als auteur
van talrijke luchtige komedies, waarvan de
beste dateren uit de tijd dat hij er samen
met zijn vader (de eveneens zeer bekende
acteur Lucien Guitry) en zijn toenmalige
echtgenote Yvonne Printemps in optrad.
Aan deze samenwerking kwam in 1925 door
het overlijden van Lucien Guitry een einde.
Verscheidene van zijn blijspelen zijn ook in
Nederland opgevoerd. Enkele jaren geleden
heeft Cees Laseur zijn zilveren acteurs
jubileum met „Luistert u niet, dames" ge
vierd. Van zijn ernstige, hoofdzakelijk bio
grafische stukken is „Pasteur" het meest
geprezen en vertaald. Als curiositeit is nog
zijn stuk over Frans Hals te vermelden,
dat mede een mislukking werd, doordat de
titelheld er na de pauze niet meer in
optrad.
Van zijn boeken moeten zeker ook zijn
amusante herinneringen („Si j'ai bonne
mémoire") worden genoemd.
De 22-jarige pompbediende A. van A„
die in mei van dit jaar een roofoverval
heeft gepleegd op een collega in het ben
zinepompstation aan de Weesperzjjde te
Amsterdam, is door de rechtbank te Am
sterdam veroordeeld tot twee jaar jeugd
gevangenis.
Van A. was met een gestolen auto naar
het zuiden gereden omdat hij in het
vreemdelingenlegioen wilde. Voordien had
hij reeds een bedrag van f 400, verduis
terd. Toen hij onderweg in financiële
moeilijkheden kwam keerde hij naar de
hoofdstad terug om zijn oud-collega te
beroven. Op de zitting van vorige week
verklaarde Van A. dat hij dit alles gedaan
had om zijn verloving te verbreken. De
officier van Justitie had drie jar- jeugd
gevangenis geëist.
Een der laatste foto's van Sacha Guitry.
Van zijn vele films is artistiek gesproken
„De roman van een valsspeler" de meest
opzienbarende geweest, niet alleen omdat
hij daar dertien rollen in vervulde, maar
vooral omdat hierin voor het eerst de dia
loog werd vervangen door gesproken com
mentaar. Voor en na de eerste wereldoorlog
trok hij de aandacht met de documentaires
„Ceux de chez nous" over het Parijse kun
stenaarsleven, waarin men kennis kon
maken met Rodin, Monet, Degas, Renoir,
Anatole France, Saint-Saëns en Sarah
Bernhardt.
Ome correspondent" vri Parijs, Frank
Onnen, schrijft naar aanleiding van Gui-
try's overlijden het volgende:
Hedenochtend om half vier is in zijn
grote, als een museum ingerichte huis aan
de avenue Elysée-Reclus, in de schaduw
van de Eifeltoren, de wereldberoemde
Franse acteur en toneelschrijver Sacha
Guitry op 72-jarige leeftijd overleden. Met
hem is een der bekendste, zo niet de ver-
maardste figuur van het Franse toneel van
tussen twee wereldoorlogen heengegaan.
Op 21 februari 1885 werd hij in het toen
malige St. Petersburg als zoon van de
eveneens beroemde acteur Lucien Guitry,
tijdens een van diens tournee's in Rusland,
geboren. Hij was zestien toen hij debuteer
de als acteur. Een jaar daarna werd zijn
eerste toneelstuk „Nono" gespeeld. Hij
heeft er daarna nog tegen de honderddertig
geschreven. Sommige daarvan zijn snel
vergeten, andere zijn in alle theatercentra
opgevoerd. Wat hij schreef was boulevard
toneel, maar dan in de beste betekenis van
het woord. Hij verzorgde als regel zelf de
mannelijke hoofdrol. De vrouwelijke werd
gespeeld door een van de vijf echtgenoten,
welke hij achtereenvolgens heeft gehad en
die allen actrices zijn geweest: Charlotte
Lyses, Yvonne Printemps, Jacqueline de
Lubac, Geneviève de Sereville en de laatste
Lana Marconi, wier eigenlijke naam, wan
neer ik tenminste Kees van Dongen mag
geloven, Markovitsj luidt.
De intrige van zijn toneelstukken was
hem bijzaak. Evenals de karaktertekenin
gen, op enige uitzonderingen na, zoals die
van de grote clown Debureau, eigenlijk
ook. De teksten, de woordspelingen, waarin
hij een meester is geweest, vormen een
doorlopend vuurwerk. Evenals bij echt
vuurwerk waren er vaak ogenblikken
waarop het spel mislukte, doch zij bleven
in de minderheid. Guitry zelf was in zulke
stukken onvermoeibaar. Hij stond, zelfs
nog een jaar of drie geleden, voordat zijn
maagkwaal zich openbaarde en hij een
ernstige operatie moest ondergaan, bijna
de gehele avond op het toneel en het was
van hem bekend, dat hij al spelende een
deel van zijn tekst improviseerde of ver
beterde.
.Hij is ook cineast geweest. De jongste
generatie kent hem vooral als de maker
van de gekleurde kijkspelen over Versail
les, over Parijs of over Napoleon, doch hij
heeft veel beter werk gemaakt. Voor-oor-
logse films als „Les perles de la couron-
ne" of „Remontons les Champs Elysées"
worden evenals „De roman van een vals
speler" tot de klassieken van de Franse
cinematografie gerekend. Bovendien is
Sacha Guitry eigenlijk de eerste cineast
geweest, die documentaires over kunste
naars heeft gemaakt. Zijn meest bekende is
wel die, waarin men de oude en voorname
schilder Auguste Renoir aan het werk ziet,
de penselen met verbandgaas aan zijn ge
kromde vingers gebonden.
Guitry, onverbeterlijk enfant terrible,
met een op den duur bijkans vermoeiende
egocentriek (zijn „moi" was alles voor hem)
is van het Parijse publiek jaren de lieveling
geweest. Na de oorlog is die genegenheid
sterk verminderd. Men verweet hem zich
misdragen te hebben en hij heeft kort na
de bevrijding zelfs twee maanden opgeslo-
te gezeten, doch hij werd vrijgesproken, in
het bijzonder ook naar aanleiding van ver
klaringen van zeer velen, die hij bleek te
hebben geholpen uit Duitse handen te blij
ven. Het resultaat zijn twee boeken met
herinneringen geweest: „Vier jaar bezet
ting" en „Zestig dagen gevangenis". Na zijn
huwelijk met Lana Marconi waagde hij een
„come-back" met een natuurlijk door hem
zelf geschreven toneelstuk: „Tu m'as sauvé
ma vie" (Je hebt me het leven gered). Hij
vond een groot deel van zijn publiek terug
en meer nog, zijn zelfvertrouwen en zijn
charme. Hij was een harde werker, die zijn
nachten opofferde aan het schrijven van
stukken en draaiboeken, die hij later zelf
regisseerde en waarin hij een hoofdrol ver
vulde.
Zijn huis, dat hij had geërfd van zijn
vader, is een museum gelijk. Hij bezat een
zeer grote verzameling schilderijen, alle
van betrekkelijk klein formaat van de
Franse impressionisten. Verder verzamelde
hij manuscripten en documenten, boeken
en voorwerpen, die het eigendom waren
geweest van befaamde acteurs. Kwade ton
gen beweerden, dat hij dit alles alleen ter
verhoging van zijn eigen glorie deed, doch
iets dergelijks had hij nauwelijks nodig.
Veel zal er waarschijnlijk noch van zijn
toneelstukken, noch van zijn creaties blij-:
vep, maar hij heeft zeker vier decennia de
Continuïteit van een belangrijk facet van
het Franse toneelleven verzekerd. Eigenlijk
reeds buiten kennis sprak hij gisteravond
tegen achten zijn laatste woord: „Laat ik er
voor zorgen op tijd op te gaan."
Politieboot haalde scheepje uit
benarde positie
De RP 3 van de rijkspolitie te water
heeft gisteravond het aan de Amerikaan
Williapa Goldman toebehorende zeiljacht
„Amadeus", dat op de Noordzee bij Ame
land in moeilijkheden verkeerde en lek
was geslagen, de haven van Harlingen
binnengesleept. De heer Goldman was met
zijn Deense echtgenote uit de Deense ha
ven Humelebalk vertrokken met als be
stemming een havenplaats in Engeland.
Ten Noord-Westen van Ameland kwam
het houten tweemast-zeiljacht echter in
ernstige moeilijkheden, toen het bij wind
kracht zeven en een zeer ruwe zee te
dicht bij het Bornrif kwam. Naar latei-
bleek waren aan boord van het scheepje
slechts Engelse zeekaarten waarop de
details van de gevaarlijke plaatsen langs
de Nederlandse kust niet voldoende wa
ren aangegeven.
Vermoedelijk gaat, ondanks het, in ver
gelijking met verleden jaar, beter weer
de zwaluwenstand achteruit. Om de vraag
te beantwoorden of dit vermoeden juist
is, wordt een onderzoek op grote schaal
in ons land gehouden door de heer Jan
Ivangh, Heemkerkerweg 236 te Beverwijk.
De heer Ivangh wil gaarne weten hoe
veel zwaluwnesten er dit jaar meer (of
minder) zijn dan in 1956. Hij heeft van be
langstellenden reeds vele opgaven ontvan
gen. Als men hem gegevens zendt, ziet hij
gaarne vermeld of de opgave de huiszwa
luw met witte borst of de boerenzwaluw
met rood keeltje betreft. Men is voorne
mens kunstnesten op te hangen, waar
mede in Zwitserland succes is bereikt.
ADVERTENTIE
yavAirrrx
V;: V'.
f\ ;\W
TOBACCO COMPANY
NEW DELHI (U.P.) Premier Nehroe
heeft dinsdag in het Indiase parlement een
dringend beroep gedaan op „de buiten
landse machten in Hongarije" om dat land
te verlaten en het volk het zelfbeschik
kingsrecht te geven. Dit geschiedde tijdens
het debat over Buitenlandse Zaken. De
premier sprak in zeer emotionele bewoor
dingen over de Hongaarse opstand. „Dit
was een werkelijk nationale opstand," zei
hij, „die ongelukkig eindigde tengevolge
van twee externe factoren". Op de eerste
plaats werden de nationale krachten ver
pletterd onder de Russische tanks en ten
tweede had de Israelisch-Frans-Engelse
aanval op Egypte een verkeerde uitwer
king op de Hongaarse kansen het doel van
de opstand te bereiken".
Nehroe verklaarde, dat hij het betreurde,
dat verschillende elementen, die buiten de
eigenlijke opstand stonden erin betrokken
raakten. Hij ging er niet op in, wat voor
elementen dat waren.
Nehroe wees op de liberalisatie in Polen
als een voorbeeld van hoe het in Hongarije
gegaan zou kunnen zijn. „In Polen kreeg
het volk wat het verlangde in de vorm van
een nationalistisch communistisch bewind
van Gomoelka".
Gedurende de afgelopen dagen heeft het
Nederlands Ballet in de Stadsschouwburg
te Amsterdam het grootste gedeelte van
zijn repertoire laten zien. Hierbij werd on
der meer bewezen van hoevel belang voor
het behalen van succes bij het publiek een
vrolijk sluitstuk als „Graduation Ball" van
David Lichine betekent. Dit „Cadettenbal"
op allerlei door Antal Dorati gearrangeerde
muziek van Johann Strauss wordt ook in
Bloemendaa^s Openluchttheater vertoond,
als de weersomstandigheden toelaten dat
het gezelschap daar zaterdagavond op
treedt, voor welke aantrekkelijke voorstel
ling men een zeer grote belangstelling ver
wacht. „Graduation Ball" is intussen ook
in het repertoire van het London Festival
Ballet opgenomen. De Nederlandse uitvoe
ring voldoet thans aan de hoogste eisen,
nu deze „gedanste operette" volledig is in
gespeeld. Linda Manez en Marianna Hila-
rides overtreffen zichzelf en elkaar (de
eerste door haar snelle draaien, de tweede
door haar prachtig getrokken bewegingen)
in het opwindende „concours de danse".
In Bloemendaal wordt ook het ballet op
de Symfonie nr. 29 van Mozart door Rudi
van Dantzig vertoond, gemaakt in opdracht
van de gemeente Amsterdam, waarvan de
première plaats had in de Kunstmaand
en in het Holland Festival een geslaagde
herhaling werd gegeven. Men zal deze
meesterproeve van een jong talent kunnen
zien met Marianna Hilarides, Andrea Jun-
gen en Jaap Flier als solisten. Dit werk
heeft zijn geschiktheid voor de openlucht
bewezen bij een uitvoering in de tuin van
het Singermuseum in Laren, welke door
de televisie is uitgezonden.
Marianna Hilarides, eerste soliste van
het Nederlands Ballet, in „Graduation
Ball" (Cadettenbal) van David Léchine
De hoofdstedelijke toeschouwers hebben
enkele dagen geleden kunnen kennismaken
met de vertolking door Marianna Hilarides
van de titelrol in „Giselle" van Perrot op
muziek van Adam, die meer dan alleen een
schitterende belofte bleek te zijn. Welis
waar komt de gevoelige pantomime in de
eerste akte nog niet helemaal over het
voetlicht, zoals dat heet, maar onmisken
baar is de juiste instelling aanwezig. Haar
aandeel in de tweede akte durf ik zonder
aarzelen ideaal te noemen dank zij de ge
demonstreerde lichtheid en tederheid, twee
beslissende kwaliteiten. Voor het overige
gaf de reeks voorstellingen in Amsterdam
geen aanleiding tot nieuw commentaar, be
halve wat betreft „Het Proces" van Jaap
Flier op muziek van Jan Mul, waarover ik
binnenkort afzonderlijk enkele kantteke
ningen zal maken.
Ter aanvulling van het bovenstaande
diene nog, dat het programma in Bloe
mendaal ook „Le Rencontre" (De ontmoe
ting van Oedipus en de Sfinx) van David
Lichine op muziek van Sauguet en de Po-
lowetser dansen uit de opera „Prins Igor"
van Borodine in de choreografie van
Michael Fokine bevat. Intussen is de Deen
se balletmeester Harald Lander in Den
Haag gearriveerd om met het Nederlands
Ballet het oudste der bewaard gebleven
„klassieke" werken, namelijk „Les caprices
de Cupidon et du maïtre de ballet" van
Vincenzo Galeotti, in te studeren. Na een
korte serie voorstellingen in de Belgische
badplaats Oostende begint de vakantie. En
daarna zal de beroemde choreograaf Leo-
nide Massine naar Nederland komen om
nieuwe uitbreidingen yan het repertoire
te leveren.
David Koning
„Over het geheel klaart de wereldsituatie
echter op", zei India's premier. „Er vinden
ontwikkelingen plaats in de goede richting.
Voor Hongarije zou echter iets beters ver
wacht kunnen worden. India moet trach
ten verbetering van de wereldsituatie te
bevorderen," aldus Nehroe.
WENEN (UP) De meerderheid van de
Hongaarse schrijvers, aldus wordt in het
hoofdartikel van het laatste nummer van
het Hongaarse litteraire weekblad „Elet Es
Irodalom" toegegeven, is het niet met de
partij eens.
„Acht maanden na de „contra-revolutie"
zwijgen „onze schrijvers" nog en weigeren
zij voor de periodieken van de partij te
schrijven," klaagt het Boedapester week
blad.
Het blad voegt er aan toe, dat zelfs de
communistische schrijvers door innerlijke
twisten worden verscheurd. De voornaam
ste taak noemt het weekblad het herstel
van de eenheid en de aaneensluiting van
alle Hongaarse schrijvers. Maar die een
heid moet gebaseerd zijn op het „marxis-
me-leninisme" schrijft het weekblad met
nadruk;
Doodvonnissen
j'io j&sxf) .ofs^fTonni nx -c^n-
WENEN (UP) In Wenen is vernomen,
dat sinds het uitbreken van de opstand in
Hongarije 105 personen door „volksge
rechtshoven" ter dood zijn veroordeeld. Za
terdagavond heeft een rechtbank te Boe
dapest Ferenc Horvath en Gyoergy Spam-
berger schuldig bevonden aan „mede
daderschap in poging tot moord op Sovjet
soldaten en subversieve activiteit". Beiden
werden ter dood veroordeeld.
Elf andere verdachten, eveneens beho
rend tot een „christelijke jeugdorganisa
tie" te Boedapest, kregen gevangenisstraf
fen variërend van twee jaar tot levenslang.
BOEDAPEST (Reuter) De Hongaarse
krant Nepakarat heeft dinsdag geschre
ven, dat drie Hongaarse arbeiders, die vol
gens een leider van een Westelijke vakver
eniging ter dood waren veroordeeld, nog
niet berecht zijn. Het was een reactie op het
recente beroep van J. H. Oldenbroek, al
gemeen-secretaris van het I.V.V.V., tegen
het doodvonnis dat naar zijn zeggen tegen
het drietal was uitgesproken. Nepakarat
schreef, dat het ging om de arbeiders Bur
germeister, Olah en Lachki. Volgens het
blad worden de drie voor het plegen van
verscheidene moorden en overvallen ver
volgd.
(Speciale berichtgeving)
Op het jaarlijkse vliegfeest van Farn
borough bij Londen, dat gedurende de eer
ste volle week van september gehouden
wordt, zal naar wij van de zijde der
organisatoren vernamen voor het eerst
een grote en indrukwekkende collectie ge
leide projectielen te zien zijn. De militaire
autoriteiten hebben bepaalde veiligheids
maatregelen opgeheven, zodat de Britse
industrie in staat gesteld wordt een be
langrijk deel van haar produktie van ge
leide wapens aan het publiek te tonen, al
hoewel het grootste deel uit vroegere mo
dellen zal bestaan, terwijl geen gegevens
verstrekt worden over alle (nog geheim
zijnde) eigenschappen.
Onder meer zullen tentoongesteld wor
den de Fairey „Fireflash", reeds in gebruik
bij de R.A.F., een door vliegtuigen mee te
voeren wapen, uitgerust met twee raket
motoren, en bestemd voor de afweer van
vijandelijke vliegtuigen, de „Firestreak",
die als standaard-bewapening gebruikt zal
worden voor de P-l, de Javelin en Sea
Vixen, een wapen, dat zijn doel vindt door
middel van de infra-rode stralen, uitge
zonden door de motoren van het doelwit.
De „Firestreak" is dan ook immuun voor
anti-radar stoorzenders en kan afgevuurd
worden van vliegtuigen, die een snelheid,
liggend boven de geluidsgrens, hebben.
Verder worden onder meer getoond de
Bristol „Bloodhound", een raket, van de
grond af te schieten en bestemd voor het
onderscheppen van bommenwerpers, de
Armstrong-Whitworth „Seaslug", reeds
besteld door de Royal Navy, een standaard
luchtafweer-raket, en de „Red Dean" (de
„Rode Deken"!) van Vickers Armstrong,
een geleide raket, monteerbaar op jagers.
Verder werd reeds bekend gemaakt, dat
de English Electric P-la die onlangs het
snelheidsrecord brak voorgevlogen zal
worden, evenals de nóg moderne P-lb.
Tenminste drie vliegtuigen, die de 1000 mijl
snelheidsgrens kunnen overschrijden, zul
len dus getoond worden: de P-la, de P-lb
en de FD-2, alle van English Electric.
Napret
„Wat een land! Wat een land!", zakte
mijn vriend in mijn makkelijkste zetel.
Hij was net van drie weken vakantie
terug.
Wat-ie drinken wou? informeerde ik,
gastvrij als altijd.
„Wat heb je?"
Ik somde zo het een en ander op, zonder
dat iets zichtbaar zijn goedkeuring weg
droeg.
„Gééf maar wat. Als het maar fris is".
Ik bood hem m'n laatste flesje pils, dat-
ie gelaten accepteerde.
Het is tenminste koud!", vergoelijkte hij
mijn, voor hem blijkbaar, povere gebaar.
„Nou vertel maar", hielp ik hem, want
hij popelde, „als je maar géén foto's laat
zien, want dat houdt zo op!"
En toen kwam het.
„Wat een land!", begon hij opnieuw.
„Wat een land!!" Met zijn linker hand
bracht hij zijn glas aan de mond en met
zijn rechter legde hij mij het zwijgen op.
„En een wégen!! Een wégen!!Een
biljart, zeg ik je, waar je kómt!! En een
léüke ménsenén gemóédelijkü Staan
je gewoon na te wuiven, wadr je kómt.
D'r is maar één keertje een rakker ge
weest die met iets gooide, maar die miste
Maar vérderwaar je kómtgéén
gólid zo góéd!! En verderwat je
maar wilt!Vruchtenzó van de kou-
we grond Of zó van de bomen En
die bóérenéngelenstuk vóór stuk!
En alles voor een habbekrats!
We reden door een merendistrictfan
tas ties En„hij maakte een
grappig drink-gebaartje, dat ik nog niet
kende Vól-óp! Twéé, néé, drie soorten
melkzó maar; en een vóórtréffelijke
cacaodrank, waar je mee op moet passen
want daar wor' je moddervet van Kof
fie en thee voor een héél schappelijk prijs
je, zoals je ze nérgens op de wereld drinkt.
En dan dan „dinges" hè Er
kwam wéér dat grappige drinkgebaartje,
nu met een knipoog; wat hij daar mee be
doelde begreep ik toch nog niet. Maar het
scheen prima te zijn en ook vól-óp!
„O ja dat zou ik nog vergeten Die
rivieren ach man als je die gezien
hebtmet van die schépenwat een
rustEn vóór je 't weet zit je in een
gedroomd heuvelland!Je denkt, waar
zit ik nóü ineensZit je zó maar in
een heuvelland, met van die zacht-glooien
de korenvelden en pracht paarden voor de
ploegpaarden, zeg ik je, geen motóren,
maar paarden! De hotelsallemaal
kraak-en-kraak!En sigaren, sigdren!
Nou had ik genoeg sigaren bij me, dus
daar gaat het niet om. Maar sigdren!"
Hij sloeg het laatste slokje bier naar
binnen. Toen hij zag dat ik geen aanstalten
maakte om zijn mislukte bacchanaaltje te
rekken, stond-ie op en beende in de richting
van mijn hoofduitgang.
Jij gaat van de week weg?", informeer
de hij, met één been in m'n voortuin.
„Waar ga je heen?"
„Och", zei ik, een uitleg vermijdend, „we
stappen zo maar in een wagen met een
kennis, en dan een beetje „wilde vaart"
„Niet dóén, kerel! Doe het niet! Niks
i,wilde vaart". Blijf in je eigen landje net
as ik! Géén-góüd-zó-góéd! Salut!"
En wég was ie.
En dat was de hoofdzaak.
Jan van E es
Indien uw dagblad opgezonden moet
worden naar uw vakantie-adres, be
richt het ons dan minstens twee dagen
voor uw vertrek en wel als volgt:
Naam:
vast adres:
van: t/m
naar
De abonnees, die per week betalen
wordt verzocht het abonnementsgeld
voor de vakantieweken vooruit aan de
bezorger te willen voldoen.
De ADMINISTRATIE
(Van onze correspondent in Brussel)
Op de Brusselse wereldtentoonstelling
zullen vrouwelijke „gidsen" de bezoekers
gaan rondleiden. Hun werk is thans ech
ter reeds begonnen. Zij ontvangen nu al
„VIPs" oftewel „very important perso
nages" (zéér belangrijke persoonlijkheden)
om hen de werken van de wereldtentoon
stelling op het terrein van de Heizei te to
nen. Het korps vrouwelijke gidsen draagt
een kardinaalsrode uniform en een zwart
ruitershoedje. De jonge chef van de psy
chotechnische dienst, die de kandidates be
oordeelt is een doctoranda in de psycho
logie, mej. Van Liedekercke, die haar op
leiding onder meer genoot op het KLM
recruteringscentrum te Den Haag. Onder
haar medewerksters bevinden zich veel
meisjes uit de hoge Vlaamse burgerij of
uit de adel. In de informatiecentra van de
wereldtentoonstelling, in de organisatie
„Logexpo", die aan alle bezoekers logies
zal verstrekken en aan de grensposten, ziin
de gidsen ook reeds aan het werk. Zij
worden met een variant op „air-hostess"
(de stewardessen aan boord van vliegtui
gen) „fair hostess" genoemd.
Uitgegaan moet worden van het werk
woord labben, dat betekende: babbelen,
kwaadspreken, maar ook: slurpen, slob
beren. Het frequentativum van labben
is labberen, zoals wiegelen van wiegen,
schuifelen van schuiven en bibberen
van beven. Belabberen is dus: iemand
bebabbelen en: iemand bevuilen.
Er was in vroeger tijd echter ook een
werkwoord belammeren, dat voortleeft
in ons belemmeren en dat natuurlijk
verwant is met het bijvoeglijk naam
woord lam. De werkwoorden belabbe
ren en belammeren oefenden nu invloed
op elkaar uit, zodat belabberd ook ging
betekenen: onvrij, belemmerd. Tande
loze mensen spreken belabberd, zegt
een oud leerboek der geneeskunde. De
overgang naar gebrekkig, slecht, onweL
ligt dan voor de hand.
