Mannetje Grommelebrom J
MAGGI
DE ONZICHTBAREN
Kunstmatige eendevariëteit op
natuurlijke wijze behouden
Bezienswaardige expositie
van Arti et Amicitiae
r
Agenda voor
Haarlem
Koninginnesoep
Frans experiment met jonge eendjes
voor zeventig percent geslaagd
J
Kor! en bondig
4
Nieuwtjes op komende
najaarsbeurs
Overleg over broodprijs nog
zonder resultaat
Rubberfabriek in Rhenen
ging in vlammen op
Leerling-brandwacht
stichtte brand
Grenswijziging in
Gedeputeerde Staten
behandeld
Britse onderscheiding
voor de heer H, Götzen
DE NEGEN MUZEN
EEN LEKKERE SOEP
VOOR WEINIG GELD
ONS VE
VOLGVERHAAL
KOSTNER
Marine-officier voor het
militair gerechtshof
WOENSDAG 24 JULI 1957
Op 18 mei publiceerden wij twee foto's
van professor Jacques Benoit en de jezui-
tenpater Leroy, die langs kunstmatige weg
een nieuwe variëteit eenden hadden ge
kweekt en die met spanning wachten op
de resultaten van een broedproces van 32
eieren van de nieuwe eendesoort om te
zien of de kunstmatige verandering langs
natuurlijke weg gehandhaafd zou blijven.
Professor Benoit heeft dinsdag op een ver
gadering van de Franse Academie van
Wetenschappen bekendgemaakt, dat de
uitslag van het broedproces een bevesti
ging lijkt van zijn theorieën, dat door
omstandigheden verworven eigenschappen
erfelijk kunnen zijn.
PARIJS (UP) Aan het begin van dit
jaar inoculeerde prof. Benoit eenden van
het „witte Peking"-ras met een serum,
afkomstig van eenden van het „Khaki"-ras
Hieruit ontstond een geheel nieuw ras, dat
de geleerden „sneeuwwit" noemden. De
dieren waggelden op een zeer eigenaardige
wijze. De nakomelingen van het „sneeuw
witte" ras vertonen dezelfde eigenschap
pen als hun ouders.
Ongeveer zeventig percent van de 26
jonge eer.djes heeft dezelfde karakteristie
ke eigenschappen als hun ouders: het ont
breken van pigment en de typische wag
gelende gang. Het aantal jonge eendjes
behoort echter tot het normale „Peking"-
ras. Prof. Benoit waarschuwde tegen voor
barige conclusies. Hij wees er op dat de
karakteristieke eigenschappen wellicht zijn
verdwenen als de eendjes volwassen zijn.
De dieren zijn thans negentien dagen oud.
Het serum desoxyl-ribo-nucleix
waarmede de „Peking"-eenden werden in
gespoten is reeds negentig jaar bekend.
Het is een kleur- en geurloze vloeistof die
uit het bloed en bepaalde organen, zoals
de lever, wordt gewonnen. Tegen het einde
van de eerste wereldoorlog ontdekte men
dat dit DNA-zuur genen bevatte, micros
copisch kleine deeltjes die de erfelijke
eigenschappen bepalen.
Het serum dat prof. Benoit gebruikte
was afkomstig van de geslachtsklieren van
mannelijke „Campbell" Khaki-eenden.
Zes maanden lang werd het serum in het
buikvlies van een aantal jonge Peking-
eendjes gespoten.
Geleidelijk werden de veranderingen
merkbaar. Hun gang werd waggelend, en
een van de drie mannelijke en acht van de
negen vrouwelijke eenden veranderden in
een nieuw, tot op heden onbekend ras.
Het experiment lijkt de theorie van de
Russische geleerde Trofim Lysenko, dat
erfelijke kwaliteiten door de omgeving
kunnen worden beïnvloed te bevestigen.
Demonstraties met goederenwagons
Op de komende najaarsbeurs te Utrecht,
die van 3 tot 13 september wordt gehou
den, zal een nieuwe afdeling worden ge
ïntroduceerd voor een expositie van voe-
dings- en genotmiddelen. Behalve produk-
ten van Nederlandse oorsprong zullen hier
ook buitenlandse te zien zijn. De afdeling
voedings- en genotmiddelen wordt geor
ganiseerd in nauwe samenwerking met de
Federatie van Nederlandse Bonden van
Groente- en Fruithandelaren, die tot 1956
jaarlijks onder de naam „Schakels tussen
Tuin en Tafel" een tentoonstelling hield,
welke thans in de nieuwe jaarbeursafde
ling wordt opgenomen. De nieuwe afdeling
zal omvatten koffie, thee en specerijen,
tabak, sigaren en sigaretten, limonades,
bier en wijnen, groenten en fruit, vis- en
vleesconserven, chocolaterie en suiker
werken, koek en banket. Er zal ook een
overzicht worden gegeven van moderne
materialen voor winkelinrichting en -be
timmering, koel- en diepvries-apparatuur,
verkoopautomaten, weegapparaten en
groenten- en vleessnijmachines.
Op het Croeselaanterrein zal een plaats
worden ingeruimd voor een internationale
expositie van laadkisten en spoorweg
wagons, ingericht door het „Bureau Inter
national des Containers" in samenwerking
met de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs.
Behalve fabrikanten en importeurs van
containers zullen de Nederlandse, Britse,
Belgische, Duitse, Franse en Zwitserse
spoorwegen met inzendingen deelnemen.
Voor de expositie en daaraan verbonden
demonstraties zullen zeven spoorweg
emplacementen worden aangelegd en twin
tig goederenwagons worden opgesteld. Het
doel van deze expositie is het transport
door middel van laadkisten in Nederland
meer bekendheid te geven.
In de Bernhardhal zullen kantoormachi
nes en administratiesystemen worden ge
toond.
In de Juliana- en Margriethal zullen
elektro-technische huishoudelijke artike
len te zien zijn. Importeurs van merkpro-
dukten, die tot nu toe nog niet op de jaar
beurs waren vertegenwoordigd, zullen dit
maal zeker deelnemen.
De indeling van de Vredenburggebouwen
blijft vrijwel ongewijzigd. De vorig jaar
geïntroduceerde groep muziekinstrumen
ten zal weer van de partij zijn.
Het gisteren tussen minister Zijlstra en
de Bakkerij stichting gevoerde overleg in
zake de prijs van het witbrood heeft, naar
wij vernemen, nog geen resultaten afge
worpen. „Het overleg wordt voortgezet"
was het enige commentaar, dat men ons
van de zijde van het ministerie van Econo
mische Zaken kon geven.
Begin vorige week had minister Zijlstra
het bestuur van de Nederlandse Bakkerij
stichting verzocht de bakkers te adviseren
de prijs van het witbrood met één cent per
800 gram te verlagen. De minister baseer
de zijn verzoek op de gedaalde bloemprij-
zen. De Nederlandse Bakkerijstichting was
echter de mening toegedaan, dat de tijd
riog niet rijp was voor een prijsverlaging.
Wel was de stichting bereid de verlaging
in September door te voeren. Naar het
schijnt heeft de stichting zich nog niet ge
wonnen gegeven voor het standpunt van
de minister en heeft ook de minister zich
niet gewonnen gegeven voor het stand
punt van de bakkerijstichting, want het
overleg duurt voort, zonder dat gewag
wordt gemaakt van een eventuele prijsstop
voor brood.
Op de foto ziet men professor Benoit
en pater Leroy met de nieuwe variëteit
eend (links), die volkomen afwijkt van
de Peking-eend (rechts). De beide
biologen namen hun proeven in een
laboratorium te Auteuïl bij Parijs.
Een grote brand heeft de fabriek van
de Recticel Rubber Company te Rhenen
in de as gelegd. De brand is ontstaan in
het magazijn en nam in korte tijd zo'n
grote omvang aan dat het gehele bedrijf
met inventaris verloren ging. De schade
schat men op anderhalf miljoen gulden.
De oorzaak is nog niet bekend. Het bedrijf
was verzekerd.
De Rhenense brandweer bestreed het
vuur met acht stralen en wist het kantoor
te behouden.
Op de Zomertentoonstelling van Arti et
Amicitiae, die tot 12 augustus in de zalen
van het genootschap aan het Rokin te
Amsterdam gehouden wordt, herdenkt men
drie leden: wijlen H. B. Dieperink (1887-
1957), A. G. Hulshoff Pol (1883-1957) en Jan
Sluijters (1881-1957). Dieperink was vooral
bekend als lithograaf. Hij schilderde echter
ook en men exposeert van hem drie fijn
gedetailleerde bloemstukjes, die een lichte
hang naar het decoratieve vertonen. Huls
hoff Pol was één der nog belangrijke,
typisch Gooise schilders. De stemming van
zijn werk is meestal wel romantisch te
noemen. Zijn manier van doen was breed
en fors. We ontmoeten hier van hem twee
sterke landschappen en een stilleven met
strobloemen van bezonken en sonore kleur.
Van Jan Sluijters wordt een naakt, een
stilleven en een portret getoond. Vooral dat
portret - van zijn vrouw is een uitstekend
voorbeeld van zijn kunnen in deze en een
ontroerend werk wat betreft de expressie.
De zomertentoonstelling van Arti ver
schilt verder niet zo veel van de andere
exposities van dit genootschap. Men is
meestal geneigd bij deze gelegenheid wat
meer aan de mogelijkheid tot verkoop te
denken. Zo ontmoet men eigenlijk maar
één belangrijk portret in olieverf, dat van
F. Bobeldijk, beneyëns. een 'schild'erkunsti'g
evenzeer overtuigende aquarel naar een
oude man van H. F. Boot naast mooie
koppen van de beeldhouwers H. J. J. Dan-
nenburg en H. van Lith. De overige figuur
stukken hebben een andere pretentie. De
beeldhouwer J. Sterenberg, wiens lidmaat
schap van Arti weer een aanwinst blijkt,
stuurde een fijn baadstertje in. In goede
aquarellen van Th. Heynes en W. G. J.
Kouwer Boomkens domineren figuren.
Mooi is ook de penseeltekening naar een
staande vrouw van W. J. van der Kerke
en geestig een lezend mannetje, getekend
door Henk Broer.
D. Schutman, naast wijlen Hulshoff Pol
de andere belangrijke Gooise schilder,
boeide mij persoonlijk met zijn gewassen
tekeningen wel eens meer dan met zijn
ongetwijfeld knappe schilderijen. Eén der
aantrekkelijkste zaken van deze tentoon
stelling is zijn landschap, gedaan in Oost-
indische inkt, met het werk van Hulshoff
Poll, Van der Kerke en H. Storks uitste
kende aquarel een voor Arti kwalitatief
goede entree vormend naar de grote zaal,
die wel het beste bevat van wat er aan
schilderijen verder te zien is.
Van de Amsterdamse Joffers schept Coba
Ritsema even verwondering met een uit
stekende pastel van een stilleven, waar
onder bij oppervlakkige beschouwing mis
schien de handtekening verwacht zou wor
den van mevrouw Westendorp-Osieck, die
ditkeer niet inzond. Mej. M. E. van Regte-
ren Altena zond een atelier-interieur in,
voor haar een niet zo vaak voorkomend
onderwerp. Jacoba Surie is vertegenwoor
digd met een stilleven van fijne grijzen
met enkele fellere kleurnoten, Lizzy
Ansingh met een breedgeschilderd stuk met
een pop weer en Sorella, haar zuster, met
een kater, die op zijn eten zit te wachten.
Cor Dik heeft vaak een bijzonder gevoel
voor het ruimtelijke in zijn werk. Toonde
hij dat meestal in interieurs, nu geeft hij
daar blijk van in een brokje stad, dat hij
zag onder een sneeuwlucht en vertolkte in
waarlijk bijzonder fraai afgewogen kleur.
J. Kuijper blijft één van de zeldzame
figuren, die aan het IJ tot belangrijke
schilderijen weet te komen. Een echt Hol
lands landschip schilderde Jan Sluijters jr.
- altijd wel een goed schilder, maar nu
werkelijk uitstekend voor de dag komend
en het goed uithoudend met zijn werk
naast dat van zijn vader. D. H. W. Filarski,
D. van Gulik en Th. Swagemakers streepte
ik verder aan in mijn catalogus in deze
zaal. In de andere zaal waren dat jonk-
vrouwe E. de Ranitz om een kleine char
mante, wat primitieve aquarel, de „Rotter
damse Joffer"; H. J. Reuchlin-Lucardi om
Sen landschapje, mevrouw Lous Sluijters
om bloemen, die sterk aan het werk van
haar vader herinneren en G. Rueter om
zijn weer knappe schilderij.
Bij de grafici tenslotte excelleert de fan
tasierijke etser W. J. Nijs.
Bob Buys
In Soest ging 's nachts een hooiberg van
een landbouwer in vlammen op. Direct
rees het vermoeden dat deze brand was
aangestoken, een indruk welke nog werd
versterkt door de voortvarendheid, waar
mee een 23-jarige jongeman zich na de
brandmelding naar de garage had gerept.
Hij was sedert drie maanden in opleiding
bij de brandweer. De haast waarmee hij
zich naar de garage had begeven, had
daarom argwaan gewekt, omdat hij het
verst weg woont. De politie heeft de jonge
man eens duchtig aan de tand gevoeld.
Hij bekende toen spoedig, dat hij de hooi
berg had aangestoken, omdat hij wel eens
een nachtelijke brand had willen mee
maken.... Die heeft hij dan gehad. Het
zal wel tevens zijn laatste zijn geweest.
Hij is overgebracht naar het Huis van Be
waring in Utrecht.
In een openbare vergadering van Gede
puteerde Staten van Noordholland zijn de
gemeentebesturen van Monnikendam en
Broek in Waterland in de gelegenheid ge
steld bezwaren toe te lichten tegen de aan
hangig gemaakte grenswijziging. Een ge
deelte van Broek in Waterland, groot 220
hectare, zal als de grens gewijzigd wordt,
bij Monnikendam worden gevoegd. Deze
gemeente heeft bij de grens van Broek
grond bouwrijp gemaakt voor de bouw van
woningen ten behoeve van hen die in Am
sterdam-Noord werken. Om het aantal
woningen uit te breiden moet Monniken
dam de beschikking hebben over grond in
Broek in Waterland. De gemeentebesturen
hebben geen bezwaren tegen de voorge
nomen grenswijziging, maar Broek in Wa
terland wenst een schadevergoeding te
ontvangen en die omschreven te zien in de
wet.
De heer G. Biesheuvel, gemeentesecre
taris van Monnikendam, die als vertegen
woordiger van de gemeenteraad optrad,
lichtte de gedachte over het toekennen van
de schadevergoeding toe. Tegen de grens
wijziging bestaan geen bezwaren, maar er
wordt prijs gesteld op een vergoeding. Van
belang wordt geacht, dat deze aangelegen
heid in de wet wordt geregeld.
De burgemeester van Broek in Water
land, de heer H. te Boekhorst, deelde mee,
dat er een goede samenwerking tussen
beide gemeenten bestaat en dat reeds over
het toekennen van schadevergoeding is ge
sproken. Globaal zal het gaan over een
bedrag van f 50.000, wegens derving van
inkomsten van dertien inwoners, voor wie
de gemeente een jaarlijkse uitkering ont
vangt. Spreker vermoedde, dat de partijen
elkaar wel zullen vinden. Als een overeen
komst gesloten wordt zullen Gedeputeerde
Staten die moeten goedkeuren.
De Commissaris der Koningin, dr. M. J.
Prinsen, merkte op, dat het opnemen van
een financiële regeling in de wet bij grens
wijziging een novum is. Gedeputeerde
Staten zullen het standpunt van de ge
meentebesturen aan de minister van Bin
nenlandse Zaken meedelen en zich nader
beraden welke gedachte zij over deze aan
gelegenheid hebben. Het gevraagde bedrag
van Broek in Waterland is onbekend en
mogelijk zal het voor de Staten-Generaal
die de grenswijziging moet vaststellen,
moeilijkheden opleveren.
Tenslotte deelde de burgemeester van
Broek in Waterland mee, dat als de scha
devergoeding niet geregeld wordt zijn ge
meente prijs stelt op een ander plan tot
grenswijziging.
Maar de jongens bleven verbaasd staan, toen Mannetje Spiegelbeeld hen riep en
vriendelijk tegen hen lachte.
„Zo, jongens, zijn jullie fijn aan 't ravotten?", lachte hij vrolijk. „Mooi zodat
m.ag ik graag zien, hoor. Lekker weertje, hé?"
De jongens konden hun oren en ogen niet gelovenwas dat het grimmige Mannetje
Grommelebrom, dat ze altijd dwars zat en wegjoeg?
„Kijk 'es, hier heb ik voor ieder 'n lekkere peer, eet die maar gauw op!", zei Manne
tje Spiegelbeeld.
Toen wisten de jongens helemaal niet meer, hoe ze 't hadden43-44
De voorzitter van het Nederlands Oor-
logsgravencomité, de heer H. Götzen, is
door koningin Elisabeth van Engeland be
noemd tot „honorary commander in the
Order of the British Empire". Deze hoge
onderscheiding is hem toegekend wegens
zijn verdiensten voor de vriendschap tus
sen Engeland en Nederland en in het bij
zonder voor het werk dat hij in en buiten
zijn functie van voorzitter van het Oor-
logsgravencomité heeft gedaan voor de na
gelaten betrekkingen van de Britten en
Canadezen, die in de oorlog hun leven ga
ven en in Nederland begraven liggen.
Reliëfs. De beeldhouwer Gradus van
Eden in Delft heeft twee reliëfs vervaar
digd voor de telefooncentrale in Rijswijk,
welke op 5 augustus officieel zal worden
geopend. De reliëfs die ter weerszijden
van de hoofdingang komen, brengen het
overbruggen van de lange afstanden in
beeld. Van Eden heeft reeds eerder op
drachten voor de P.T.T. uitgevoerd.
ADVERTENTIE
Een crèmesoep, gebonden met bloem
van de fijnste graansoorten.
Andere voordelige Maggi soepen a 15 ct zijn:
POULETSOEP OSSESTAARTSOEP TOMATENSOEP ASPERGESOEP
RIJST-JULIENNE GROENTESOEP
KERRYSOEP
WINDSORSOEP
27. Duidelijk wist ik mij nog voor de geest te halen hoe
de lama, het lichaam enigszins voorovergebogen, bij
de uitgang van de jurtte had gestaan. Gisteren had ik
geen speciale betekenis aan zijn woorden gehecht, maar
vandaag werd het mij eigenaardig te moede.
„Ik krijg de indruk', zei Komoroff, „dat jij momenteel
in dezelfde toestand verkeert als ik enige dagen geleden.
Mij ging het toen al niet anders. Iets maakte mij onge
rust, maar ik wist niet wat. Zo zal het bij jou nu ook
wel zijn. Heb ik niet gelijk? Maar nu we het toch over
de lama hebben, heeft hij jou niet een bepaalde droom
voorspeld?"
„Ja, dat heeft hij gedaan, en ik héb t A gedroomd.
Het was allemaal erg verwarrend, en ik begreep er dan
ook geen sikkepit van. Ik geloof dat de walm van de
lamp meer schuld heeft gehad aan mijn onrustige slaap
en die vreemde droom, dan die lama".
Lachend stemde de Rus hier mee in.
„Dromen hebben geen lang leven. Ze zijn vluchtige
zeepbellen, die schitteren in de zon en dan als een grijs
druppeltje op de aarde vallen. Dat is alles wat van ze
overblijft. Weet je, Bühler, de eeuwige eentonigheid hier,
de dagelijkse eenzaamheid, de drukkende monotonie
brengen ons een beetje uit ons evenwicht. Maar we
zullen die wel weer terugvinden. Zullen we eens kijken,
hoe lang onze paarden kunnen galopperen? Als we wat
gegeten hebben, ziet de wereld er weer anders uit".
Enige tijd later hield Komoroff zijn paard echter in
en riep mij lachend toe:
„Eindelijk is dat luikje gevallen".
„Wat is gevallen?", vroeg ik verbaasd.
„Het luikje, het vakje is eidelijk open gegaan....".
„Zo", antwoordde ik lachend, „ben je er eindelijk op
gekomen?"
„Ja! Het was Balch, je weet wel, die oude kultuurstad,
die men lange tijd voor Baktra heeft aangezien. De
inwoners van Balch onthoofdden de onderhandelaar van
Dzjengis-Khan, die uit naam van hem de overgave had
geëist. Ze beschouwden hun goed verdedigde stad na
melijk als onneembaar. Dzjengis-Khan's soldaten namen
de stad echter toch in. Alle bewoners werden toen om
het leven gebracht, terwijl de stad verbrand werd".
„Is dit één van de vele sagen, die hier onder de bevol
king nog voortleven?"
De Rus haalde de schouders op.
„Ik heb het ergens gelezen, maar ik weet heus niet
(Vertaald uit het Duits. Oorspronkelijke Nederlandse
titel: IN DE BAN VAN TEMOEDSJIN)
meer waar en wanneer. Het is bést mogelijk, dat ik dat
heb gedaan, toen ik met een gebroken been bij dat
klooster lag".
Intussen waren wij de plek genaderd, waar wij op
onze schreden waren teruggekeerd. Daar de Mongolen
over het algemeen nogal lui zijn uitgevallen, hadden wij
aangenomen, dat we ze weer zouden treffen op de plek,
waar we hen verlaten hadden, maar ze bleken al na
een korte rust te zijn opgebroken. Mismoedigd en met
knorrende magen volgeden we hun spoor.
„Waarom zou Tui-Jaroen zo gauw verder gegaan
zijn?", vroeg Komoroff.
„Waarom? Waarom! Steeds weer stelden wij deze
vraag aan het lot. Maar we kregen er nooit antwoord
op. Wie had er ook op kunnen antwoorden?"
„De Tijd", antwoordde Komoroff na enig nadenken.
„De Tijd is het, die iedere vraag tenslotte beantwoordt.
We moeten geduld oefenen. Maar mijn „waarom" sloeg
niet op het lot, maar op mijn maag", voegde hij er
lachend aan toe.
We lieten onze paarden er een flinke draf in zetten.
Na ongeveer een half uur verbreedde zich het dal en
boog het sterk naar links. Wederom begroetten ons in
de verte de glinsterende sneeuwpieken van het Changai-
gebergte, terwijl vlak voor ons negen jurtten oprezen.
Zo ver onze blikken reikten, zagen wij talrijke kudden,
die bijeengedreven werden.
De strenge majesteit van de ruw-doorkloofde bergen
stak scherf af tegen het drukke, gelijk nijvere mieren,
dooréénlopen van de naar voedsel zoekende koeien, scha
pen, varkens, paarden en kamelen.
De Mongoolse honden gaven ons echter geen gelegen
heid om eens rustig naar al deze levendige drukte te
kijken. We moesten ze met onze zwepen terugdrijven.
Tui-Jaroen en de andere mannen hadden het zich
reeds gemakkelijk gemaakt. Tien minuten later zaten
ook wij in een jurtte om het vuur, waarboven de thee
ketel hing te zingen, en toen ik ten lange leste in mijn
slaapzak lag en het uitstervende vuur fantastische scha
duwen op de wanden van de jurtte tekende zat de Rus
nog steeds in gedachten verzonken.
„Ben je niet moe?", vroeg ik.
Komoroff hief langzaam het hoofd op; zijn gelaats-
trekken waren zó eigenaardig, zó zachtmoedig, als ik
nog nooit gezien had. Geschrokken ging ik rechtop
zitten.
„Er is toch niets met je aan de hand, Komoroff?"
De Rus lachte.
„Ach, ik moest plotseling aan iets denken, aan een
gebeurtenis uit een ver verleden. Hoe zou ik het je
moeten uitleggen? Ben je in je leven nooit een vrouw
tegengekomen, van wie je later om één of andere reden
weer bent gescheiden? Haar beeld heeft 7*ch echter voor
eeuwig in je geheugen gegrift en alle andere vrouwen,
die in je verdere leven een rol spelen, kunnen haar
beeltenis niet meer uitwissen. Steeds weer komen er dan
tedere gedachten in je op, een vaag hopen."
Toen hij zweeg, meende ik op te merken, dat hij zich
eigenlijk schaamde mij een blik in zijn gevoelsleven te
hebben laten slaan.
„Ik begrijp je maar al te goed, Komoroff", antwoord
de ik. „Ook ik heb zo'n vrouw gekend; haar beeld laat
me niet meer los, het is verankerd in mijn hart en ik
kan het niet kwijtraken".
Verbaasd keek Komoroff mij aan.
„Wat? Jij óók? Hoe is het mogelijk!"
„Hoe bedoel je? Het zal toch wel héél wat mannen zo
vergaan? En veel vrouwen. Niet steeds vinden de men
sen, die voor elkaar bestemd zijn, elkaar direct".
Geen van ons beiden zei iets. Toen Komoroff tenslotte
in zijn slaapzak kroop, lachte hij luid. Die lach klonk
echter alsof hij er de stilte mee wilde verbreken.
„Met de telegraaf en de ra^'o hebben wij de afstanden
overwonnen, die de mensen vroeger op vaak zo smar
telijke wijze gescheiden hielden. Maar toch komen wij
tegenwoordig niet gemakkelijker met elkaar in contact.
Niet de uiterlijke, maar de geestelijke remmingen schij
nen ons daarvan te weerhouden".
„Maar Komoroff", zei ik zuchtend, „wat zeggen ons
de telegraaf en de radio? Die behoren tot de civilisatie.
Vergeet niet waar wij zijn!"
De Rus gaf geen antwoord. Ik zweeg ook. Mijn ge
dachten zwierven vele duizenden kilometers weg naar
het vaderland. Mijn naar binnen gerichte blik concen
treerde zich op Maria's beeld. Ja, ik was van haar gaan
houden van het moment af, dat ik haar voor het eerst
had gezien. Maar acht, wat schonk mij dat?
(Wordt vervolgd).
Onderscheiding. De heer P. F. W.
Mouton te 's-Gravenhage, directeur van L.
Smit en Co's Internationale Sleepdienst, is
benoemd tot officier in de orde van Oranje-
Nassau.
Verdronken. Een op Terschelling lo
gerende Duitser is bij het baden in zee ver
dronken.
Nieuwe onderzeebootjager. Op 1
augustus zal de nieuwe onderzeebootjager
„Drenthe" bij de werf van de Nederlandse
Dok- en Scheepsbouwmaatschappij te Am
sterdam in dienst worden gesteld. Het
vaartuig is het vijfde van een serie van
acht in deze klasse, dat aan de Neder
landse zeestrijdkrachten wordt toegevoegd.
Den Haag leent. De gemeenteraad
van Den Haag heeft een voorstel van B. en
W. aangenomen tot het aangaan van een
onderhandse geldlening van twee miljoen
gulden. De rente zal 4'/, procent bedragen.
De lening heeft een looptijd van dertig
jaar en is bestemd voor financiering van
de woningbouw.
Niet gevonden. Men heeft het zoeken
naar de Nederlandse student J. B. Smoor,
die in de Pyreneeën verdwenen is, opge
geven. De vader van de jeugdige geoloog,
die naar Spanje was gereisd om aan de na
sporingen deel te nemen, heeft een belo
ning van 5000 peseta's uitgeloofd voor de
gene, die het lichaam van zijn zoon vindt.
Een 24-jarige luitenant ter zee derde
■klasse uit Den Helder-is door de zeekrijgs
raad veroordeeld tot een boete van 250
en een jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid. Hij was in januari van dit jaar des
nachts nabij de Hobbemakade te Amster
dam de Boerenwetering ingereden doordat
hij de bocht niet had gezien. Zowel hij als
zijn medepassagiers, eveneens jonge ma
rine-officieren, hadden zich echter kunnen
redden. De fiscaal was tegen het vonnis
van de zeekrijgsraad in beroep gegaan
omdat hij van oordeel was dat de luitenant
onder de invloed van alcohol zou hebben
verkeerd en daarom een zwaardere straf
verdiende.
Bij de behandeling voor het Hoog Mili
tair Gerechtshof te 's-Gravenhage ver
klaarde de advocaat-fiscaal ervan over
tuigd te zijn dat de luitenant teveel had
gedronken. In elk geval heeft hij de vei
ligheid van het verkeer ernstig in gevaar
gebracht door op een weg die hij niet ken
de met een snelheid van 60 km te rijden
terwijl de ruiten beslagen waren, en dat
hij de aanwijzingen heeft opgevolgd van
een gezelschap dat „flink in de olie" was.
De advocaat-fiscaal vorderde bevestiging
van het vonnis van de zeekrijgsraad.
De verdediger merkte op dat de luite
nant, toen de auto in het water was ge
reden, allereerst de achter hem gezeten
passagiers gelegenheid heeft gegeven de
auto te verlaten. Zijn grote tegenwoordig
heid van geest zou een aanwijzing zijn dat
hij niet bovenmatig gedronken had. Ook
zijn matige leefwijze mag tot deze con
clusie leiden. Hem kan slechts worden
verweten te hard te hebben gereden onder
omstandigheden die hij niet kende. De ver
dediger vroeg daarom een voorwaardelijke
intrekking van het rijbewijs.
Over drie weken zal het hof uitspraak
doen.
WOENSDAG 24 JULI
Rembrandt: „Annie get your gun", alle
leeftijden, 7 en 9.15 uur. Studio: „Je komt
er wel uit", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Strijd tegen verdovende middelen",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Stan
Laurel en Oliver Hardy als dansmeesters",
alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„In de bus van Coronado", alle leeftijden,
7 en 9.15 u. Luxor: „De Afrikaanse leeuw",
alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Roxy: „IJsco-
mankijk uit". 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 25 JULI
Rembrandt: Montagne's jeugdvariété, alle
leeftijden, 10.30 uur. „Annie get your gun",
alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio:
Jeugdprogramma, alle leeftijden, 10.30 uur.
„Je komt er wel uit", alle leeftijden, 2.15, 7
en 9.15 uur. Lido: „Strijd tegen verdovende
middelen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: Vakantie-kinderprogram
ma, alle leeftijden, 10.30 uur. „Stan Laurel
en Oliver Hardy als dansmeesters", alle
leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„In de bus van Coronado", alle leeftijden,
2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: „The lady and
the tramp", alle leeftijden, 10.30 uur; „De
Afrikaanse leeuw", alle leeftijden, 2, 7 en
9.15 uur. Roxy: „IJscomankijk uit", 14
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Water
vogels", alle leeftijden, 2.30 uur. „Phffft",
18 jaar, 8.15 uur. Grote Kerk: Deelnemers
aan de internationale zomeracadëmie voor
het orgel bespelen het Müllerorgel, 3 uur.
Minerva: „Phffft", 18 jaar, 8.15 uur.
