Tussen handelaar en wijnknoeienj
staat slechts 'smans geweten
Honderden fraudeprocessen per jaar
in gebied van modewijn Beaujolais
d
a
Vijftig jaar geleden
Van dag tot
dagl
CPraatótcel
HORLOGES
FRANKRIJK EN ZIJN WIJN (5)
WIJNHANDEL IN HET
VERLEDEN
geriefelijk ingerichte flats,
3
V.
Urgent
Misdrijf
Slecht wijnjaar in Frankrijk
A dvies
Libanese regering vraagt
speciale volmachten
Proces over ongeluk bij
doorwaden van Iller
Vijftien maanden tegen
sergeant Julitz geëist
Vertrouwen
Tip
Eisenhower teleurgesteld
in het Congres
Kiezer ziet de noodzaak
van hulpverlening in
Indische geleerde maakt op
kunstmatige wijze leven
Sovjet-Unie doet bod op
de katoen van Soedan
Poolreiziger admiraal Lord
Mountevans overleden
Uit Haarlems Dagblad
van 23 augustus 1907
VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1957
Het Amerikaanse ministerie van Buiten
landse Zaken is eindelijk gezwicht voor de
steeds sterker wordende drang der Ameri
kaanse pers en heeft een beperkt aantal
journalisten verlof gegeven China te be
zoeken. Daarbij wordt echter uitdrukke
lijk verklaard, dat dit besluit geen ver
andering betekent van de Amerikaanse
oolitiek ten opzichte van communistisch
China en dat er geen wijziging komt in het
verbod van communistisch-Chinese be
zoeken aan Amerika.
Er is een merkwaardige kronkel in deze
aaneengekoppelde verklaringen te con
stateren. In een democratisch geregeerd
land is de gang van zaken immers zo, dat
de vrije pers een vertolking van de open
bare mening geeft en grote invloed uit
oefent op regering en geregeerden. Wan
neer er een bepaalde politiek gevolgd
wordt, is die koers vastgesteld in overeen
stemming met de openbare mening; zij is
een weergeving van de beleidsverlangens,
die in de meerderheid van het volk leven
en via de parlementaire organen tot gel
ding worden gebracht. De minister staat in
dienst van het volk, de regering is in
samenstelling en beleid de personificatie
van de volkswil. Zo is dat nu eenmaal in
een democratie.
Thans echter krijgt men aan de hand
van bovengenoemde kwestie de indruk, dat
het in Amerika net andersom is. De pers
wordt aan banden gelegd ten aanzien van
China, omdat er een bepaalde politieke
koers gevolgd wordt. De pers belang
rijke factor in de functionerende demo
cratie krijgt „beperkt verlof" om naar
China te gaan, indrukken op te doen,
objectieve oordelen te geven maar
onder de uitdrukkelijke regeringsprofetie,
dat daarbij de kwestie van de politieke
koers niet in het geding is of zal zijn.
Het lijkt er veel op, dat het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Zaken zich
met deze voorspelling vergaloppeerd heeft.
Het zou immers denkbaar wezen, dat het
resultaat van een nauwer contact met en
een betere voorlichting over China het
politieke beleid tenslotte wel degelijk zul
len beïnvloeden. Daarover is voorshands
niets te voorspellen. Het zou ook kunnen
zijn dat de afkeer van China door dit aan
staande persbezoek nog groter wordt.
In ieder geval moet de Amerikaanse
regering zoals iedere goede democra
tische regering afwachten wat haar ten
aanzien van China door de meerderheid
van het volk zal worden opgedragen.
Dat die meerderheid haar echter princi
pieel en voortdurend opdraagt, de vorming
van de openbare mening niet te belem
meren, is niets nieuws. Zij heeft wel lang
geaarzeld dit te erkennen, doch blijkbaar
is zij nog niet voldoende doordrongen van
het feit dat een volkomen persvrijheid in
een bepaalde aangelegenheid vóór, en niet
achter de politieke beleidskeuze in die aan
gelegenheid dient te komen.
Wat tot voor enkele jaren nog een vol
komen aanvaardbare uitbreiding van het
particuliere vervoerspark leek, is thans
uitgegroeid tot euvel; het bromfietseuvel.
Het probleem begint zelfs het allure van
een actie op te roepen: de strijd tegen de
bromfietsen.
De bromfietsfabrikanten hebben het
langzaam-werkend apparaat van de Wet
gever overtroefd en alle wettelijke bepalin
gen ten aanzien van motorrijwielen ont
doken, door te beginnen met een onschul
dig pruttelend motortje op een gewone fiets
en er een volslagen motorrijwiel uit te
kweken, dat zonder rijbewijs kan worden
bereden door alle leeftijden boven de
kleuter.
Nu razen zij met duizenden door de
straten en over de wegen, enorm lawaaie
rig, enorm snel, tegenliggers verblindend in
de avond, fietsers bedreigend, automobilis
ten voor schrikbarende verrassingen stel
lend, weg en rijwielpad misbruikend en
aan zo weinig wettelijke bepalingen gebon
den dat de politie er nagenoeg geen vat op
heeft.
De rustige, bezonnen en verkeersvaar-
dige bromfietsers uitzonderend, houdt men
bij nadere beschouwing een leger van wilde
mannen over, spottend met eigen en an-
derer leven en kwade hartstochten uit
levend op de toeren van een gierend mon
stertje, dat precies past in hun mentaliteit.
Ziedaar de reden en de urgentie van een
„strijd tegen de bromfiets".
De minister heeft al aarzelend wat in die
richting gedaan. Er is een snelheidsbeper
king - waaraan echter slecht de hand
wordt gehouden. Er dient ten spoedigste
meer en daadkrachtiger te worden opge
treden: leeftijdsbeperking voor bromfiet
sers, strenge keuring van het prototype van
nieuwe modellen, een rijvaardigheids-
brevet, aparte bromfietspaden, toezicht op
de verlichting, beperking van het lawaai
door het verplicht stellen van dempers,
duidelijker kenteken om de bromfietsen te
onderscheiden van echte motorrijwielen,
aanpassing van de verkeersregelen, het zijn
allemaal onderwerpen die om snelle be
slissingen vragen. Enkele van deze voor
zieningen zijn in de pen - doch een vol
ledige en afdoende behandeling van het
hele bromfietsprobleem kan niet lang meer
worden uitgesteld.
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
HET WAS AL DE ZEVENTIENDE Cóte du Rhone, die ik, omringd door
vier belangstellende wijnhandelaren, proefde in het schemerig gewelf onder
Orange. Nu, ja, proeven.... mijn mond smaakte naar zuring en dovenetels
en op de been blijven was mijn eerste zorg geworden. Want voor wijn proeven
moet men kunnen spuwen, een elegant, recht straaltje, dat zandbak of stille
hoek treft. Omdat mijn pogingen daartoe meer aan een niesend nijlpaard
herinnerden, had ik die zeventien glazen wijn maar doorgeslikt, ik wilde de
heilige rite niet bederven. Het stadium van tegenspraak was ik derhalve al
lang voorbij en toen een mijner metgezellen over nummer zeventien zei: „II
accroche" (hij blijft hangen), gaf ik dat welwillend toe, prees deze wijn zelfs
als een der sierlijkste „accrocheurs", die ik ooit dronk. Pijnlijke vergissing:
accrocheren is een kwalijke eigenschap van een wijn, naast deze azijnige
ellendeling had ik nu ook mijn argumenten mitsgaders mijn trots door te
slikken. Moraal: al is wijn (vooral jonge wijn) beoordelen, vakmansaffaire, men
moet in eigen smaak geloven, etiket, jaargang en „renommee" ten spijt.
Een open deur in
trappen is dit niet,
vooral niet in Neder
land, waar van ouds
her een aantal wijn
handelaren en -ken
ners de klassewijn tot
exclusief heer met
hoge hoed en witte
handschoenen heeft
verheven. Men schiep
hem een eredienst,
compleet met onbe
grijpelijk vakjargon
en strikte etiquette:
tegen het licht hou
den, over de tong la
ten rollen, kauwen,
peinzen, kleine slok
jes nemen, diepe
stilte, ernstig gezicht.
De oningewijde kreeg
daar zozeer de bibbe-
ratie van, dat hij
doorgaans zei: „Mij-
maarrunpilsie". De
Nederlander werd
bang voor de wijn,
totdat een vakantie
in Frankrijk hem
leerde dat men wijn
gewoon mag drinken,
zo maar uit een wa
terglas, in één teug
leeg als dat de goes
ting paste. uuuili
Zonder de voldoe
ning 1 $e kleineren,
welke werkelijk wijn
kennen, hebben en
eren geeft, dient vast
gesteld te worden,
dat de cultus van
kenners en pseudo-
kenners in Neder
land zijn ridicule
kantjes heeft. Een
aantal wijnhandela
ren de vele eer
lijke en bekwame niet
te na gesproken heeft zich niet ontzien
de grote Franse wijnen, waarvoor zij zo
veel respect eisten, met Algierse of Spaan
se te versnijden. En een etiketje _met een
„groot" jaartal is snel op een fles geplakt.
De overdreven vraag naar modewijnen, zo
als de Beaujolais, en grote jaren, zoals
1947, leidt meer tot ongerief van de porte-
monnaie dan tot wijngenoegen. In Frank
rijk, vaderland van de wijn, maakt men
er zich minder druk om. Ieder eerlijke,
onversneden wijn, groot of klein, heeft er
zijn eigen waardeerbaar karakter. En er
zijn geen goede en slechte jaren. Er zijn
slechts overvloedige en bescheiden oogsten
(de rampjaren zoals 1956 uitgezonderd),
betere en wat minder goede jaren. Maar
ieder jaar, groot of klein, heeft uitsteken
de en minder gelukte wijnen voortge
bracht. De wijnen uit de kleinere hebben
vaak het voordeel minder lang te hoeven
liggen, subtieler bouquet te bezitten en
goedkoper te zijn.
7953
J7e dé die cette récofte a mon
étfrriè re-C ran dffère fe 773aron "Tlatfianti/
cfuiacheta fe 2)omaine de "Tilou-ton fe
IITTlai 7853mon Qrand-Zfêre feS3aron
féamej et a monZfere te S3 ar on Sfenrt.
UjDi/i iioJ v j n
rJ v
J.-.LUG ILLCI j
APPELLATION PAUILLAC CONTROLÉE
E N B O U T E I
AU C M ATE AU
WIJNHANDEL
Wordt er veel geknoeid in de wijnhan
del? „De wijn", zo onderwees mij de ad
junct-directeur van Frankrijks nationale
instituut voor de „appelations d'orgine"
(de gecontroleerde benamingen van her
komst) fijntjes, „is een vloeistof en kan
dus gemengd worden. Tussen de handelaar,
alleen met zijn wijn in een donkere kelder,
en de knoeierij staat slechts zijn geweten
en soms een inspecteur van onze dienst.
Eer een wijn de kwalificatie „appelation
controlée" mag dragen, moet hij voldoen
aan zeer strikte voorschriften, die zijn ge
boortegrond omgrenzen, de druifsoorten
voorschrijven, het rendement per hectare
limiteren en de bereidingsmethodes be
palen. Tien percent van de oogst en dertien
percent van de export-wijn heeft, door
zich te onderwerpen aan onze uiterst
strikte controle daarop, recht op dit pre
dikaat. De kwaliteit van de Franse klasse
wijnen is door deze controle sterk ver
hoogd. Nochthans moet ons instituut per
jaar achthonderd fraude-processen aan
gaan, waarvan driekwart in Beaujolais,
een wijn waarvan veel meer wordt ge
dronken dan er ooit wordt gemaakt. Ont
duiking van ohze voorschriften is een mis
drijf, de straffen zijn hoog, een veroor
deelde verliest zelfs zijn onderscheidingen
en zijn officiersrang". Maar wie belet een
Franse wijnhandelaar die een vat „appela-
PARIJS (Reuter) Franse wijnhande
laars hebben 1957 al als een slecht wijn
jaar genoteerd. Evenals het vorige jaar
zijn langdurige nachtvorst en een tekort
aan zonneschijn er de oorzaak van, dat de
oogst niet best zal zijn. Volgens officiële
ramingen zal de wijnproduktie in Frank
rijk dit jaar ruim 37,5 miljoen hl bedra
gen, tegen 61 miljoen hl in 1955 en een ge
middelde van 59 miljoen hl in de tien jaren
voor de tweede wereldoorlog.
)<XXDOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOC<XXX>0000000000000
Nederland heeft lange tijd bijna g
uitsluitend de wijnen uit de Anjou
gedronken, „Les demoiselles d'hon-
neur", die men tegenwoordig hier
maar schaars aantreft. De Verenigde
Oostindische Compagnie had name
lijk ervaren, dat deze wijnen het best
tegen tropisch klimaat bestand waren
en bracht ze zowel naar Indië als
naar Nederland. Om het vervoer van
deze wijnen te vergemakkelijken liet
een broer van Louis XVI zelfs het
riviertje de Layon kanaliseren. De
wijn ging dan met platboomde schui-
\ten naar Angers, waar Nederlandse
schepen, die de Loire opgevaren wa
ren, hem aan boord namen.
Vandaag noemen de wijnboeren in
Anjou de Layon nog vaak „Le canal
de monsieur" (het kanaal van mijn
heer) en in Angers vindt men nog
vele Nederlandse namen.
De geboorte van de Cognac wordt
eveneens aan de VOC toegeschreven.
\Zij nam aanvankelijk de kleine witte
wijnen van de Charente mee om het
drinkwater aan boord voor bederf te
vrijwaren. Maar al ras bedachten de
Nederlanders, reeds toen jenever
stokers, dat gedistilleerde wijn min-
der plaats zou innemen.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooc
toekomst met bescheidener „crus" tevreden
zal moeten stellen. De wijnliefhebber, die
goed verstaander is, zal aan dit halve
woord wel genoeg hebben.
Voor de niet-expert tenslotte een ander
advies: compenseer uw gebrek aan wijn
kennis door uw wijnkennis bij het uit
zoeken van een wijnhandelaar. Maak het
hem gerust lastig, men koopt een fles wijn
niet als een pakje sigaretten. Laat hem
maar vertellen. De man, die met liefde
over zijn wijn praat, die er zelf in Frank
rijk op uittrekt, om in te kopen, staat niet
ergens in een donkere kelder met het voor
werp zijner liefde te knoeien. Meen ook
niet dat wijn voor u te duur is: voor de
prijs van een fles jenever koopt u vier
"flessen "landwijn (naast de uitgesproken
slechte, zijn er vele uitstekende). Vang uw
avonturentocht bij die eerlijke, ongecom
pliceerde wijnen aan. U begint in de mu
ziek ook niet meteen bij Brahms. Het is
verstandiger op eigen kracht van de „vin
du pays" naar de toppen van een Clos
Vougeot of Lafitte-Rothschild te evolueren.
Het is een lange, maar plezierige weg.
BEIROET (Reuter). - Libanese dagbla
den schrijven naar aanleiding van een
verzoek van de Libanese regering aan het
parlement om speciale volmachten, dat
de regering zeer bezorgd is over de bin
nenlandse toestand, in het bijzonder met
het oog op de gebeurtenissen in Syrië.
Enkele controleposten aan de Syrische
grens zijn versterkt. Hoge officieren van
het leger en de politie hebben besprekin
gen het ministers gevoerd.
Naar verluidt, heeft de Libanese rege
ring op een Syrisch verzoek geantwoord,
dat zij niet kan overgaan tot het niet toe
laten van Syriërs in Libanon. In deze tijd
van het jaar gaan vele Syriërs naar de
bergen in Libanon om de hitte in hun
eigen land te ontvluchten.
De Libanese regering heeft, naar aan
leiding van een serie gewelddaden en po
gingen daartoe, die zich in de afgelopen
dagen in Libanon hebben voorgedaan, be
sloten bij het parlement een wetsontwerp
in te dienen waarbij de minister van bin
nenlandse zaken gemachtigd wordt over
te gaan tot arrestaties die noodzakelijk zijn
voor de veiligheid van de staat in alle
streken, waar zich „gewapende, de open
bare orden verstorende incidenten" zou
den voordoen. De minister zou de garres-
teerden voor de tijd van ten hoogste zes
maanden moeten kunnen detineren op
door hem aan te wijzen plaatsen. Volgens
het ontwerp zouden voor elke serie maat
regelen voorafgaande machtiging van de
ministerraad en goedkeuring door het
parlement binden acht dagen nodig zijn.
De regering wenst een spoeddebat over dit
wetsontwerp.
De raad voor binnenlandse veiligheid
zou besloten hebben de plegers van de
gewelddaden - waaronder aanslagen op
Amerikaanse gebouwen, de Jordaanse am
bassade, een waterleiding en een brug
indien zij gearresteerd kunnen worden,
voor militaire rechtbanken te brengen.
Volgens waarnemers te Beiroet houdt
het wetsontwerp van de regering de op
richting van interneringskampen in de
nabije toekomst in.
KEMPTEN (UP) De officier van
Justitie bij de rechtbank te Kempten, die
de zaak behandelt tegen drie verdachten
van de noodlottige oefening in de rivier
de Iller bij Kempten, heeft donderdag
tegen sergeant Dieter Julitz, oud 24 jaar,
15 maanden gevangenisstraf geëist. Tegen
sergeant eerste klas Josef Schaffler, oud
33 jaar, de commandant van de sectie, die
op 3 juni de Iller door moest, werd een
jaar geëist, en tegen luitenant Alfred
Somer, oud 36 jaar, compagniecomman
dant van de sectie, drie maanden.
Op 3 juni verdronken 15 recruten van
een sectie parachutisten, die opdracht
kreeg de snelstromende Iller over te
steken. De soldaten werden door het
krachtig r stromende water meegesleurd.
Hun stoffelijke overschotten werden pas
'geruime tijd later gevonden.
De president van de rechtbank heeft
een verslaggever voor de Oostduitse
„Deutschlapdsender" uit de rechtszaal
laten verwijderen, en hem verder de toe
gang ontzegd, wegens diens „zinloze wijze
van verslaan" van het proces.
de
UPPE DE ROTHSCHILD PROPRIÉTAlRE A PAUILLAC
Garantie van kwaliteit: het etiket
van Chateau Mouton Rothschild,
doorgaans verlucht met oorspronke
lijke tekeningen van Frankrijks
grootste kunstenaars, ditmaal gewijd
aan de honderdste verjaardag van
de aankoop van het kasteel door
baron Nathaniel de Rothschild. Het
predikaat „application controlée"
krijgt in dit geval extra-betekenis,
omdat deze wijn uitsluitend op het
kasteel pelf gebotteld wordt.
tion controlée" naast een vat „ordinaire"
heeft staan, deze wijnen te mengen? De
ene (slechtere) helft gaat tegen de gel
dende prijs als „appelation controlée" de
deur uit, de andere, verbeterde, partij gaat
met zoete winst als „réserve spéciale" naar
een slimme restaurateur.
De lange arm van het INAO doet zich
in Nederland weinig voelen, Vrijwel de
gehele Nederlandse wijn-import geschiedt
bovendien op fust, omdat invoer op fles,
die een veel betere garantie tegen fraude
verschaft, aan bijna dubbele rechten, als
mede hogere transportkosten onderhevig
is. Derhalve verstrekt het opschrift „appe
lation controlée", dat trouwens als certi
ficaat van herkomst op zijn best een
minimumkwaliteitsgarantie geeft, in Ne
derland niet noodzakelijk zekerheid om
trent oorsprong en kwaliteit. Moet u nu
uw wijnhandelaar, die u altijd zo'n aar
dige man vond, derhalve terstond wan
trouwig als aartsschurk beschouwen? Ook
dat is niet noodzakelijk. Een van de groot
ste exporteurs in Bordeaux, die de Neder
landse markt op zijn duimpje kent, zei,
„De toestand wordt steeds beter. In mijn
jeugd was ongeveer zeventig percent van
alle wijn in Nederland versneden. Nu schat
ik dat percentage ten hoogste op dertig
percent."
Naast de knoeiers en onbekwamen, telt
Nederland talrijke onkreukbare en uiterst
deskundige wijnhandelaars, zowel grote als
kleine, die in Frankrijk met respect en be
wondering worden bejegend. Op over
matige winst zijn zij evenmin uit. Nu nog
koopt men bij sommige Nederlandse wijn
handelaren Frankrijks allergrootste wijnen
voor prijzen, die aanzienlijk lager liggen
dan in Frankrijk zelf. Ik weet hier een
Meursault 1949 en een Pomerol premier
cru 1947 voor omstreeks vijf gulden te
koop, wijnen die in Frankrijk momenteel
of vastgehouden worden, of tegen ontzag
lijke prijzen van de hand gaan. De mislukte
oogst van 1956 en de verwachte kleine
oogst van 1957, hebben de Franse prijzen
opgedreven tot ver boven het plafond, dat
de Nederlandse handelaar kan vragen. De
stijging zal zich in Nederland veel gelei,
delijker moeten openbaren, al is te ver
wachten, dat de Nederlander zich in de
WASHINGTON (Reuter) President
Eisenhower heeft op zyn wekelijkse pers
conferentie verklaard buitengewoon te
leurgesteld te zjjn over het feit dat het
Congres gedeelten van zijn wetsvoorstel
len betreffende binnen- en buitenland
heeft afgewezen. Eisenhower zei met de
hulp aan het buitenland uitsluitend het
belang van het Amerikaanse volk en de
bevordering van de veiligheid in de we
reld op het oog te hebben.
De vragen van de journalisten over zijn
eerdere mededeling dat hij mogelijk het
Congres in bijzondere vergadering bijeen
zou roepen als de door het Congres ge
voteerde gelden voor de hulp aan het bui
tenland beneden het veiligheidsminimum
bleven, behandelde de president zeer
voorzichtig. Hij zei dat hij een dergelijke
vergadering alleen zou bijeenroepen als
het beslist noodzakelijk was. Het zou
mede afhangen van de ontwikkeling van
de internationale toestand.
(UP) Een belangrijke vermindering
van de bedragen die voor de buitenlandse
hulpverlening zijn uitgetrokken, kan er
toe leiden dat andere landen in de vrije
wereld hun strijdmachten zullen moeten
inkrimpen aldus Eisenhower. De presi
dent verklaarde dat hem uit de talloze
brieven die hij tijdens de langdurige Con
gresbehandeling van zijn wetsvoorstellen
dienaangaande ontvangt, blijkt dat de
doorsnee Amerikaan de noodzaak inziet
van de voorgestelde hulpverlening.
Senaat en Huis van Afgevaardigden zul
len over tien dagen met reces gaan.
De relaties tussen de Joegoslavische
president Tito en de Britse socialisten
zijn al jarenlang hijzonder intensief.
Deze zomer brengt de Britse Labour-
leider Hugh Gaitskell een bezoek aan
het land en een belangrijk deel daar
van is hij by Tito. De foto toont van
links naar rechts: mevrouw Tito,
Gaitskell, president Tito en Jozef
Vilfan, Tito's secretaris.
Het Dal Der Eenzamen
De Rijn was het niet meer voor ons.
Enige dagen en schone avonden hadden
wij er doorgebracht. We hadden ons zelf
er op betrapt mee te zingen van dat „es
an de Rhein so sjeun" was en zo, maar toch
was er een zekere balsturigheid in me
gegroeid om de vele Hollanders die het
nodig vonden te gillen en te wijzen van
dat-ze-me-kenden. En dat wilde ik. nu juist
niet. Ik was weggegaan, op zoek naar de
voor mij zo nodige rust-in-de-eenzaamheid.
„We gaan de Taünus in" heeft Martha,
die ons zo bereidwillig met haar wagen
vervoerde, gezegd. En dus gingen we de
Taunus in.
U kent die Taunus natuurlijk, veel
bereisd als gij zijt. De prachtige bergkete
nen. Hoog-opgaande pijnbomen, uitgestrek
te korenvelden en wijngaarden tegen de
bergwanden. En de stilte, waarin zo nu en
dan even het ruisen van de wind.
We troffen het die dag uitermate. Weinig
tegen- of meeliggers.
Na uren en uren van simpel natuur-
genieten, zo nu en dan even pauzerend voor
een ijskoude dronk uit de thermosfles,
daalden we langzaam tot aan de oever van
de stilvlietende Lahn. Daar beneden stop
ten we.
„Dit is echt het Dal der eenzamen" zei
m'n vrouw litterair.
„Wat is dat daar voor een witte bal in
het water?" vroeg Martha, die maar niet
aan een bril wil.
„Het beweegt" zei ik. „Het is een zwem
mer. Laten we es gaan kijken."
We reden. Zacht zoemde de motor tot bij
de „witte bal".
Deze was een hoofd waarop een bril en
zilverwitte lokken. De combinatie hoorde
inderdaad aan een zwemmende heer, die
zich in onze richting bewoog.
Toen hij kon staan snoot de blote heer
met dito hand zijn neus.
„Asjemenou!" zei hij.
Die heer was mijn broer.
Jan van Ees
ADVERTENTIE
In de, te koop zijnde, zeer
die de N.V. Aannemersbedrijf Firma
G. W. PIJPER aan de Noordboulevard
te Zandvoort bouwde, is een
MODELFLAT ingericht door
B
1
BINNENHUISARCHITECTUUR,
Grote Houtstraat 178 Haarlem.
Deze flat is dagelijks te bezichtigen
1012, 25 en 79 uur.
MOSKOU (UP) Tijdens het weten
schappelijk congres over de oorsprong van
het leven, dat in Moskou gehouden wordt,
heeft Layji Bhai Patel, een geleerde uit
India, verklaard dat hij erin geslaagd is,
in zijn laboratorium, langs kunstmatige
weg leven te doen ontstaan. Hij zei dat de
experimenten doorgaan.
(De Russische bioloog A. I. Oparin heeft
de vorige week verklaard, dat Russische
geleerden de oorsprong van het leven „zeer
dicht genaderd zijn").
KHARTOEM (leuter) De Sovjet-
Unie heeft in een nota aan de regering
van Soedan meegedeeld, dat zij bereid is
Soedanese produkten, zoals katoen, te ko
pen om het land „te helpen zich te be
vrijden van imperialistische invloed". De
handel tussen beide landen dient, aldus
de Sovjet-nota, te worden gedreven ten
voordele van de twee landen en zonder
politieke of militaire voorwaarden. De
Sovjet-Unie verklaart zich bereid in ruil
voor Soedanese produkten industriepro-
dukten en uitrusting voor onderzoek te
leveren. Ook wil de Sovjet-Unie Soeda
nese deskundigen opleiden.
(De in Soedan verbouwde katoen gaat
gewoonlijk naar Westeuropese landen,
maar het grootste deel van de oogst van
dit jaar is nog niet verkocht wegens de
hoge prijs).
ADVERTENTIE
OSLO (Reuter) De Britse admiraal
Lord Edward Mountevans of Chelsea is
in de ouderdom van 75 jaar in Noorwegen
overleden.
Evans heeft deelgenomen aan de zuid
poolexpeditie van Scott van 1909-1913.
Evans en twee leden van de expeditie
werden naar hun schip, de Terra Nova,
teruggezonden, nadat de expeditie in twee
groepen was gesplitst omdat de voorraden
uitgeput raakten. Scott en zijn mannen,
die verder gingen, kwamen om. De groep
van Evans bereikte na een tocht van 1500
kilometer de Terra Nova.
Lord Mountevans onderscheidde zich
tijdens de eerste wereldoorlog toen hij het
commando voerde over de Britse tordedo-
bootjager „Broke" en tezamen met een
andere torpedoboot jager zes Duitse torpe-
dobootjagers tot zinken bracht. Hij kreeg
hiermee de bijnaam van „Evans of the
Broke".
In 1921 liet Lloyds' of London een gou
den medaille slaan voor Moutevans voor
de redding van 1.200 Chinese koelies aan
boord van de stoomboot Hong Moh die
nabij Singapore aan de grond raakte. Hij
zwom door de woelige wateren naar het
gestrande schip om een kabel vast te ma
ken.
"Wij voeren alleen de goede Zwitserse
fabrikaten,
betaalbaar voor iedere beurs
heeft 't voor U
De kleine zaak met de grootste keuze
Grote Houtstraat 49 - Telefoon 20049
Door de te Aerdenhout gestationeerde
veldwachters Smits en Broek is proces
verbaal opgemaakt tegen den bestuur
der van een automobiel, wegens het met
zoodanige snelheid rijden op den Zand-
voorterweg nabij den tol aan den Aer
denhout, dat de veiligheid van het ver
keer er door in gevaar werd gebracht.
Twee wielrijders, de heeren J. F.
Roeters van Lennep en R. van Zante,
waren genoodzaakt van hun rijwiel te
springen, wilden zij geen kans hebben
beloopen van omver te worden gere
den, daar de automobiel geen ruimte
overliet om te passeeren.
