Engeland bezorgd door Franse reactie op wapenzendingen 3 vJ Communisme vordert snel naar overheersing van Indonesië President Furler gaf in Den Haag een persconferentie Van dag tot dag I 't Silver Stoepke NAAIMACHINES Amerikaans waarnemer waarschuwt Moskou en Peking regeren het land nu reeds via de vakbonden ZATERDAG 16 NOVEMBER 1957 ee Ten besluite van driedaags bezoek aan Nederland INDUS HORLOGES Engeland handhaaft volle invoer van Russisch vlas Britse vliegboot met 58 personen neergestort Vijftien overlevenden in ziekenhuis op Wight Op de <^raatótozl ZO VERTROETELEN WIJ U NIET Meer moorden in Engeland na afschaffen van strop Een zeer belangrijke stap heeft het be stuur van de afdeling Natuurkunde van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschapen gezet: het heeft zich tot de regering gewend met het dringend verzoek om stopzetting van de atoombomproeven ..met alle te harer beschikking staande middelen'' te bevorderen. Gezien de voorzichtigheid, waarmee men in Nederlandse wetenschappelijke kringen deze materie tot dusver heeft beschouwd en gecommentarieerd, kan men dit verzoek zien als een uitspraak van de Nederlandse deskundigen op het onderhavige gebied, die geen enkele twijfel laat ten aanzien van de ernstige gevarenkansen, waarmede de atoombomproeven gepaard gaan. Men gaat bij ons niet over één nacht ijs en men moet dringende redenen hebben gehad om zich zo positief tegen de kernproeven te verklaren - redenen die ongetwijfeld we tenschappelijk zijn gebaseerd. Het is ver heugend, dat onze wetenschapsmensen ge handeld hebben op het moment, waarop hun duidelijk werd dat zij niet werkeloos mochten blijven. De ernst van dit verzoek is helaas door minister-president Drees in, blijkens de weergeving van zijn reactie in het Alge meen Dagblad, dat hem om zijn mening heeft gevraagd, allerminst onderstreept. „Wij hebben meer dergelijke verzoeken ontvangen" is een uitlating, die het ge wicht van deze demonstratie ener deskun dige verantwoordelijkheidszin ontstellend kleineert, „Nederland heeft een beperkte invloed" - „wij moeten ons niet te sterk opdringen" - „niet als eenling een afzon derlijk standpunt innemen" enzovoort zijn niet alleen gemeenplaatsen doch zelfs te leurstellende dooddoeners. Het is te hopen dat de regering, na behandeling van het binnengekomen verzoek, méér blijk geeft van besef voor de betekenis en het gewicht van de verklaring der Akademie en zich realiseert, dat de meerderheid der wereld bevolking stopzetting der atoombomproe ven zeer nadrukkelijk wenst. Vele gemeenteraden beginnen dezer dagen aan de begrotingsdebatten. En hoe wel we ons nauwelijks kunnen voorstel len, dat er ooit een tijd is geweest waarin de vroedschap met betrekkelijk royale hand haar budget kon vaststellen, is het zeker dat sinds de bevrijding geen enkele begroting onder zo ernstige financiële zor gen is totstandgekomen als met die voor het volgend jaar het geval zal zijn. Die zorg is echter niet uitsluitend van materiële aard, zij heeft voor een be langrijk deel een psychologische achter grond. Sinds de landsregering namelijk tot haar beleid van bestedingsbeperking kwam, heeft zij bij herhaling voet gege ven aan de gedachte, dat met name de gemeentebesturen wat al te gemakkelijk van de hoge boom hadden geleefd, een verwijt dat natuurlijk slechts weerklank kon vinden bij hen, die elke activiteit van de overheid en vooral van de plaatselijke overheid met wantrouwen begroeten. Wanneer men de gang van zaken bij het beheer der lokale gemeenschappen even wel zakelijk beziet, dan is er geen enkele reden om over een te gulle beschikking over de toevertrouwde gelden te klagen. Allereerst al daarom niet, omdat elke cent welke wordt besteed niet éen, maar wel tien keer wordt omgedraaid: door Burgemeester en Wethouders, door de raadscommissies, door de gemeenteraad in zijn geheel, waarna soms nog een lange weg volgt langs de toezichthoudende or ganen, waarvan Gedeputeerde Staten met hun adviserende diensten de belangrijk ste zijn. In het voorbijgaan mag hierbij wel even worden opgemerkt, dat dit toe zicht, door de tijdrovende degelijkheid waarmee het soms geschiedt, meer dan eens kostenverhogend heeft gewerkt. Maar afgezien van dit toezicht is er een ander, nog sterker argument tegen de be wering omtrent gemeentelijke royaliteit. Er komt immers van het „regeren is vooruitzien" niet veel terecht, omdat men eerder achter de feiten aa.i blijft lopen: dat geldt zelfs voor de woningbouw, wel ke de woningnood nog niet eens op de hie len zit, maar zeker voor de scholenbouw, die pas begint wanneer de leerlingen de klassen uitpuilen en allerlei noodvoorzie ningen geen soelaas meer bieden; dat geldt ook voor de voorzieningen aan stra ten en wegen, die pas getroffen worden, nadat de verkeersomvang daartoe reeds lang dwong. Deze voorbeelden zijn ge makkelijk uit te breiden. Wie de gemeentebesturen verwijt, dat zij teveel hebben geïnvesteerd, vergeet dat de lokale overheid uit de aard van haar taak in verhouding meer moet in vesteren dan de rijksregering, wanneer men althans de defensie even buiten be schouwing laat. De plaatselijke overheid heeft te zorgen voor stadsuitbreidingen, st.raataanleg en verkeersvoorzieningen, woningbouw, scholenbouw, rioleringen en wat al niet meer. Voorzieningen in de culturele sector durven we bijna niet meer te noemen, omdat die in brede kringen nog steeds als „luxe" waarom eigen lek? worden beschouwd. De belang rijkste taak van de landsregering 'is daarentegen gelegen in ew verantwoor de verdeling van het nationale inkomen en de subsidiëring van talrijke maat schappelijke en culturele taken. Geen wonder dat daar de maatschappelijke in vesteringen een relatief veel geringer per centage van het budget uitmaken. Het is te hopen, dat de gemeenteraden straks bij de begrotingsbehandeling niet al te zeer onder de indruk zullen zijn ge komen van de kwade reuk waarin het fi nancieel beleid der gemeentebesturen hier en daar is komen te staan. 7ij hebben zich slechts te laten leiden door het ge meenschappelijk belang der burgerij, dat enkel gediend is met een zo goed moge lijke outillage ten behoeve van volksge zondheid, volkshuisvesting, verkeer, so ciale zorg, onderwijs en cultuur. advertentie WASHINGTON (UP) Een Ameri kaanse vakbondsleider, William B. Tay lor, die de laatste twee jaar als adviseur op vakbondsgebied verbonden was aan de Amerikaanse economische missie in Djakarta, heeft in een interview met United Press als zijn mening te kennen gegeven, dat de communisten in Indone sië bezig zjjn een „politieke zenuwoorlog" te voeren, die wel eens spoedig zou kun nen voeren tot overheersing van het land. De Amerikaanse ambassadeur, John M. Allison, is zich volgens Taylor, niet van de ernst van de dreiging bewust. Taylor heeft zijn zienswijze neergelegd in een rapport, maar hij weet niet of dit aan het Amerikaanse ministerie van Buitenland se Zaken is doorgegeven. Hij verwacht, dat bij de verkiezingen van 1959 de communisten nóg sterker te voorschijn zullen komen minstens als tweede grootste partij. De Masjoemi zal dan naar zijn mening de sterkste partij zijn, maar voor Sukarno's nationalisten zullen de verkiezingen een zware neder laag betekenen. Taylor vreest, dat de communisten dan een coalitie zullen aan gaan met de vernederde nationalisten en andere verzwakte groeperingen om de regering over te nemen. Met hun uitsteken de partij-organisatie zullen ze er dan gauw genoeg in geslaagd zijn al de anderen naar hun hand te zetten. De Indonesische communistische par tij staat volgens Taylor onder directe lei ding van Moskou en Peking, en deze zijn in staat het land op elk gewenst moment lam te leggen door stakingen, want het Indonesische vakverbond is geheel in communistische handen. President Su karno zou, aldus Taylor, in staat ge weest zijn de communisten een halt toe te roepen, als hij zich bijtijds bewust was geworden van hun dreiging. Nu is het ech ter te laat. Het lanceren van de Russische kunstmaan heeft de Indonesische massa zeer veel ontzag ingeboezemd. Als enige oplossing ziet Taylor een on middellijk Amerikaans program voor fundamentele hulp aan de bevolking in de dorpen om op deze wijze te concurre ren tegen de beloften der communisten. Op het ogenblik heeft Amerika echter niet zo'n plan gereed. Mesalliance D.JAKARTA (ANP) Politieke kringen in Djakarta volgen met grote aandacht de steeds wijder wordende kloof tussen de nationalistische partij en de communis tische P.K.I. twee van de vier grote politieke partijen in Indonesië. „Evenals alle andere mesalliances, zal het huwe lijk tussen de nationalisten en de commu nisten, dat zich vier jaar lang heeft voort gesleept, met een stranding eindigen," aldus de onafhankelijke „Times of Indo nesia" in een hoofdartikel. Een soortgelijke mening werd verkon digd door verschillende politieke waarne mers in- de Indonesische hoofdstad-. - Zij baseren hun opvatting op talrijke feiten: De afdelingen Midden- en Oost-Java van de nationalistische partij hebben kort en bondig aangedrongen op beëindiging van alle samenwerking met de communis ten, Volgens persberichten uit Medan heeft ook de afdeling Noord-Sumatra van de P.K.I. alle banden met de communis ten verbroken. Ginting heeft deze week in 't parlement de communisten ervan beschuldigd de aanstichters te zijn geweest van de jong ste ongeregeldheden in 'het gebied van Siantar, in Noord-Sumatra waar gewa pende leden van de dessawacht van Si- malungun een aanval deden op de stad Pematang Siantar. Ginting betoogde on der meer, dat de communistische partij zich loyaal voordoet, doch in werkelijkheid de republiek steken in de rug toebrengt. Het nationalistische partij-orgaan „Su- luh Indonesia" schreef donderdag in een hoofdartikel, dat de communisten trach ten van Noord-Sumatra een „tweede Ye- nan" te maken, als voorspel voor de over name van de gehele Indonesische archi pel. „De communisten hebben reeds lang geprobeerd een gewapende strijdmacht te vormen, om aan un politieke eisen en aspiraties kracht bij te zetten, aldus „Suluh Indonesia". Dit hoofdartikel werd vrijdag door het invloedrijke nationalisti sche dagblad „Merdeka" overgenomen. De socialistische „Pedoman" citeerde vrijdag een nationalistische partijleider, die gezegd zou hebben dat niet alleen in Midden- en Oost-Java en Noord-Sumatra, doch ook in de overige provincies van Java en Sumatra de partij-afdelingen van de P.N.I. hebben duidelijk gemaakt geen verdere samenwerking met de communis ten ten wensen. Politieke waarnemers wezen er intus sen op, dat de kloof tussen nationalisten en communisten niet noodzakelijk herstel van de samenwerking tussen de nationa listen en de twee grote islamitische par tijen Masjumi en Nahdatul Ulama be hoeft te betekenen, waarop vooral door de Masjumi de laatste maanden is aan gedrongen. „Illusies laten varen" De „Times of Indonesia" merkte op, dat de partijraad van de P.N.I. zich in een moeilijk parket bevindt. „Hoewel de P.N.I. niet onverschillig kan blijven on der het toenemende anti-communistische sentiment in Midden- en Oost-Java, ziet zij er tegen op in te gaan tegen de door president Sukarno herhaaldelijk tot uit drukking gebrachte mening, dat het ver keerd en onrealistisch zou zijn om de communistische partij in de klem te nemen." „Doch hoe meer men naar Sukarno's stelling op dit punt luistert, hoe minder men overtuigd is, omdat de president de voortekenen van de geschiedenis niet goed lijkt te hebben begrepen en in ge zegende onwetendheid lijkt te verkeren van het feit, dat een communistische par tij, die langs de kust vaart, iets geheel anders is dan een communistische par tij, die de macht stevig in handen heeft en de scepter zwaait." „Uiteindelijk zal Sukarno voor de nood zaak staan te kiezen tussen steun aan de nationalisten, of deze te breken door zijn begunstiging op de communisten over te dragen." „Wij geloven, dat uiteindelijk de trouw van de president aan zijn oude vrienden, zijn aangeboren politieke scherpzinnig heid en zijn bezorgdheid voor het demo cratische welzijn van Indonesië hem ertoe zullen brengen zijn illusies over de com munisten te laten varen en het gehele ge wicht van zijn invloed in te zetten voor het behoud en de versterking van de na tionalistische partij," aldus de „Times of Indonesia." Deze week o.a.: OUDE MEESTERS - „NIEUWE" MOOE Oók de ontwerpers van 1957 laten zich inspireren door het .verleden N1CASTRO IS VOL VROLIJKE DRAKESTAARTEN. Een reportage vol kleur over een heel merkwaardige vrouwendracht. Libelle - Nassauplein 7 - Haarlem. (Van onze parlementaire redacteur) De voorzitter van de Gemeenschappe lijke Vergadering van de Europese Ge meenschap voor Kolen en Staal, professor dr. Hans Furler, heeft gisteren in Den Haag de pers ontvangen en bij die ge legenheid met voldoening gesproken over zijn ervaringen tijdens zijn driedaags be zoek aan Nederland. Hij is in gehoor ont vangen door de Koningin, die van een levendige belangstelling voor de EGKS heeft blijk gegeven. Met ministers en parlementsleden heeft hij van gedachten gewisseld over de zetel van de organen van de Economische Gemeenschap en Euratoom. Daarbij heeft hij steun ge kregen voor zijn eigen opvatting dat de bestuurlijke organen, en ook de parlemen ten van de verschillende Europese organi saties, in een en dezelfde plaats behoren te zetelen ten behoeve van nauwe samen werking en eventuele fusie in de toekomst. advertentie stellen niet te leur; wij hebben ze te kust en te keur 17 steens-shockproof waterdicht 49 heeft 't voor u. de kleine zaak met de grootste keuze Gr. Houtstr. 49 - Haarlem - Tel. 20049 (Van onze correspondent in Londen) Premier MacMillan heeft zijn Franse collega Gaillard voorgesteld om als het deze schikt, op 25 november aanstaande naar Parijs te gaan, teneinde met de Franse regering nader de kwestie van de Amerikaans-Britse wapenleveranties aan Tunesië te bespreken. Van tevoren was hierover trouwens uitvoerig met de Fran sen overleg gepleegd, zodat het Britse standpunt volkomen bekend is. Een derge- liik topgesprek liefst met inbegrip van de Amerikanen wordt in Londen van groot belang geacht. Men maakt zich vanzelf sprekend ernstig bezorgd over de Franse reactie. Na de lof die MacMillan en president Eisenhower na hun besprekingen in Washington hebben gezongen over plannen om het Westen nauwer aaneen te smeden, komt de jongste gebeurtenis als een diepe ontgoocheling. Men beseft thans meer dan ooit, dat ondanks alle mooie woorden de politieke samenwerking van de NAVO- landen nog maar gebrekkig is. Menigeen vraagt zich in Londen terecht af, hoe het komt, dat het Westelijke bondgenootschap nauwelijks bestand lijkt tegen een derge lijk voorval en waarom het niet mogelijk is deze ontwikkeling te voorzien en te voor komen. In officiële kringen in de Engelse hoofd stad onderstreept men, dat Amerika en Engeland tenslotte voor het bestwil van het Westen als geheel hebben gehandeld en dat de wapenleveranties nauwelijks praktische, doch alleen symbolische beteke nis bezitten. De Britse regering wijst de beschuldiging af, dat de Brits-Amerikaan- se actie de geest van het Atlantische ver- I bond zou hebben geschonden. De leveran ties vormen ook geen hinderpaal voor een eventuele toekomstige regeling op wapen- gebied tussen Frankrijk en Tunesië. De woordvoerder van het Britse departement van Buitenlandse Zaken bevestigde, dat Egypte een kleine wapenschenking aan Tunesië had aangeboden. In totaal stuurt Engeland 350 Sterling sub-machinegeweren en 70 brenguns met munitie voor een totale waarde van 20.000 pond sterling. De Franse regering heeft door middel van haar ambassadeur in Londen monde ling geprotesteerd tegen de wapenzending aan Tunesië. De juiste aard van het Fran se protest aan Engeland is nog niet ont huld, maar de bittere reactie van de Fran sen wordt in Londen, tenminste ten dele, beschouwd als een gevolg van de Franse binnenlandse politieke situatie. De Manchester Guardian oefent scherpe critiek op Frankrijk uit, omdat het tekort is geschoten in zijn visie op het Noordafri- kaanse probleem, dat als een onverbreke lijk geheel dient te worden beschouwd, hetgeen de Fransen tot dusver hebben nagelaten. Willen zij hun invloed op dit gebied behouden, dan zullen zij moeten onderhandelen. Gezien de spontane welwil lendheid van Tunesië tegenover het Westen washet verkeerd om dit land voor het hoofd te stoten, zoals Frankrijk heeft ge daan. Wapens in de handen van Tunesië vormen volgens het blad geen bedreiging voor de internationale vrede, omdat de positie van Tunesië anders is dan die van de overige landen van het Nabije Oosten. Overigens wordt ook in Londen betreurd, dat Kroesjtsjev ook in dit geval weer de lachende derde schijnt te worden, die zelfs chantage blijkt te kunnen plegen zonder een vin te verroeren. Premier Nehroe van India heeft op zijn 68ste verjaardag een défilé afge nomen van duizenden kinderen in de hoofdstad van India, Nieuw Delhi. De kinderen lieten duiven los waarvan er een op de hoofdbedekking van Nehroe neerstreek. Toen de vogel zich door een hoofdbeweging niet liet verjagen, nam de Indische premier het gevleu gelde vriendje na het défilé mee. ADVERTENTIE Alle merken, dus ruime keuze ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444 De Engelse spinnerij is niet bereid ge vonden zich aan te sluiten bij een inter nationale afspraak de import van Rus sisch vlas te beperken tot 10 percent van de Westeuropese behoeften. Deze mede deling is gedaan aan het secretariaat van de „Confederation Internationale du Lin et du Chanvre" te Parijs. Deze houding van de Engelsen ontheft ook de overige landen van de door hen gedane toezegging, waardoor het probleem geen stap dichter tot een oplossing is gekomen. Wel is Engeland bereid het Europese vlas prioriteit te geven. Er wordt thans opnieuw druk overleg gepleegd tussen de Westeuropese landen, hoe het hoofd te bieden aan de uit Rusland komende im porten, die de Westerse industrie in haar bestaan rechtstreeks bedreigen. Het valt echter te voorzien, dat de houding van Engeland de produktie in Europa verder zal afremmen. Verder heeft hij beraadslaagd over de samenstelling van het nieuwe Europese parlement, waarin Nederland en België ieder veertien leden zullen hebben, Luxemburg acht en West-Duitsland, Frankrijk en Italië elk 36. Het is hem op nieuw gebleken dat Nederland het aantal van veertien te gering acht. Met het oog op de uiteenlopende werkzaamheden en, wat hij van meer belang acht, met het oog op de vertegenwoordiging van de ver schillende politieke richtingen, is enige uitbreiding gewenst. Prof. Furler zei goede hoop te hebben, dat het aantal Nederlandse en Belgische leden op twintig kan worden gebracht en dat van West-Duitsland, Italië en Frankrijk wellicht op veertig. De oor spronkelijke getalssterkte zou bij aanvul lend verdrag geregeld moeten worden, aangezien de eerste bijeenkomst van het nieuwe parlement waarschijnlijk eind maart zal worden gehouden en de eigen lijke parlementaire werkzaamheden niet voor november kunnen beginnen. De vraag of de ministers hebben ge klaagd, dat zij zo veelvuldig aanwezig moeten zijn in de verschillend parlemen ten van Europese instellingen, beant woordde prof. Furler ontkennend. Wel rijst de vraag of de parlementsleden niet al te zeer worden belast door de inter nationale taken die zij naast hun nationale taak, te verrichten krijgen. Deze uitlating bood hem de gelegenheid de ijver van de Nederlandse leden van het EGKS- parlement te prijzen. Op de vraag of het niet noodzakelijk zal zijn een eind te maken aan de ver eniging van het lidmaatschap van een nationaal parlement en dat der Europese parlementen, antwoordde hij dat men die zal moeten handhaven tot de leden van het Europese parlement rechtstreeks gekozen kunnen worden. Een onmisbare voor waarde daartoe is dat het Europese parle ment eerst meer gezag, en zeggenschap, verworven moet hebben. President Furler zei met voldoening te hebben vernomen dat de Eerste Kamer de verdragen nopens de Economische Ge meenschap en Euratoom op 3 en 4 decem ber zal behandelen. De Nederlandse re gering kan de rr*ificatie-oorkonden dan vóór 15 december in Rome deponeren, waardoor de nieuwe gemeenschap op 1 Januari in werking zou kunnen treden. Mocht de afgesproken datum onverhoopt overschreden worden, door vertraging met de ratificatie in een ander land, dan kan de inwerkingtreding zonder bezwaar ver schoven worden naar de eerste februari, aldus prof Furler. FRESHWATER (Reuter/UP) Een vier motorige Britse Solentvliegboot met 58 in zittenden aan boord vijftig passagiers en acht bemanningsleden is vrijdag avond laat in een krijtgroeve bij Shalcom- be Farm op het eiland Wight brandend neergestort. Men vreest dat bij dit ongeluk 43 mensen om het leven zijn gekomen. Vijftien gewonden zijn naar een ziekenhuis in Newport vervoerd. De vliegboot, die eigendom is van de luchtvaartmaatschap pij „Aquila", was vlak voor het ongeluk uit Southampton vertrokken met bestem ming Lissabon, Madeira en Las Palmas op de Kanarische eilanden. (UP) Uit de eerste berichten valt op te maken dat het vliegtuig motorstoring kreeg, nadat het was opgestegen. De piloot poogde naar Southampton terug te keren, doch het toestel verloor snel hoogte en kwam brandend omlaag in de bossen van het eiland Wight, even ten zuiden van Southampton. In Newport, de hoofdstad van het eiland, kon men de vlammen zien. Het ongeluk gebeurde op een kilometer afstand van de woning van de Britse schrijver Priestly, die zich met zijn echt genote naar de plaats van het ongeluk be gaf. Botsing BRIDLINGTON (UP) Twee Firefly's van het Britse vliegdekschip Bulwark zijn vrijdag boven Bridlington tegen elkaar ge botst. De vier inzittenden zijn vermoedelijk om het leven gekomen. Het stoffelijk over schot van een der vermisten is gevonden. De scheepvaart in de omgeving van de Engelse noordkust is verzocht uit te zien naar mogelijke overlevenden. Verongelukt PALMA DE MAJORCA (UP) Vier Spanjaarden zijn om het leven gekomen, toen een licht viermotorig Heron-vliegtuig van de Spaanse luchtvaartmaatschappij „Aviacion y Comercio" vrijdagavond bij Palma op Majorca neerstortte. Het vlieg tuig kwam uit Barcelona. Huiseigenaar Soms dwalen onze gedachten wel eens weg naar onze huizen. Wij zijn dan met zorg vervuld. Wij bijten ons de nagels en de akeligste visioenen rijzen voor het gees_ tesoog. Huizen geven zorg: huiseigenaar zijn is ook niet alles. Gij vraagt zeer ver baasd: wélke huizenWel: de huizen die wij zouden hebben kunnen betrekken als wij van alle talrijke loterijen, waarvoor wij loten gekocht hebben, bijtijds de trek- kingslijsten of uitslagen onder ogen had den kunnen krijgen. Elk ogenblik weer staan wij met een mooi kanspapier op een auto, een scooter, een horloge, een televi sietoestel in handen en nemen ons stellig voor nu werkelijk eens goed op te letten of ons nummer er bij is. En dan vergeten wy het lot en vinden "het, precies een maand nadat élke geldigheid is verlopen keurig opgevouwen terug in een oud op schrijfboekje. En daar gaat dan de woon schuit, het landhuisje-met-tuin, de kus senovertrek! Nu is, in verband daarmede een grote zekerheid in ons gegroeid: w ij bezitten een aantal ons on bekende huizen! En wie weet hoe veel scooters er van ons staan te verschim melen of door onbehouwen helmdragers afgereden worden op drukke, rommelige verkeersaders en gevaarlijke kruispunten! Hoeveel volledige ameublementen er op gevreten worden door motten en wormen. Wie weet hoeveel woonschuiten er liggen te verrotten of uitgewoond worden door spiritusdrinkers en rabauwenhoeveel jaarinkomens er rente liggen te vergaren en kudden vet stamboekvee staan te ver grijzen. En wie weet hoeveel smyrnase kus sens, theemutsovertrekken, getennerifte kleedjes, borstelhangers en met vaardige hand uitgezaagde ophangertjes er liggen te vergaan. Nog gezwegen van de hand- geborduurde „slaap-wel-doeken" voor ach ter de wastafel en de talloze horloges, die doelloos de tijd wegtikken, wegtikken, wegtikken Maar vooral dus: hoeveel huizen van o n s e r door vreemd ruw volk worden uitgewoond! Dit vervult ons soms met zorg: dan voelen wij dat er in een onzer percelen bruiloft is w aar b ij men door de vloer móet. Dan vóelen wij dat er een gemeen lek zit vlak naast de schoorsten, dat een snel verval der ondergelegen plafonds zal veroorzaken. Of dat een verworden huur der dronken thuis komt en in een giftige opwelling (jegens de huiseigenaars wel licht) het ruitje van de voordeur, bij holle en warse taal, inslaat. Of dat een ontaard huisvrouw de schuurdeur laat klepperen. En haar gem.ene kinderen met spijkers laat krassen in de verf. En spijkers laat slaan in de deuren. En de hoofdkraan niet afsluit bij vorst. EnNee, huiseigenaar zijn is ook niet alles op zo'n manier. Duif advertentie maar u wordt wel uitstekend verzorgd gedurende onze reizen naar de winter sport met de Bergland Expres, de ideale, snelle en verwarmde valtantietrein. Dit jaar weer zeer vele Lislind winter reizen, waarvan hieronder een paar voorbeelden 10/17 dagen van f 191.—/f 274.- af van f 154.-/f 237.- af DOLOMIETEN (Italië) van f 156.-/f 232 - af van f 179-/f 272.-af van f 195.—/f 298.- af van f 179--/f 265.-af BEIEREN TIROOL Westendorf Seefeld Kitzbühel Igls SALZBURG Saalbach van f 183.—/f 275.- af ZWITSERLAND Arosa van f 299 -/f 477.-af Schwendt van f 203 -/f 313-- af Ook vele speciale Kerstreizen Vraagt ons gratis kleurig winterboekje aan per post, Pletterijkade, Den Haag, of bij de 25 kantoren van NEERLANDS EERSTE REISBUREAU Ook kunt u een Lislindreis bespreken bij de inlichtingenbureau* op de stations van de Ned. Spoorwegen. |j LONDEN, (U.P.) In antwoord op vra gen in het Britse Lagerhuis heeft de minis ter van Binnenlandse Zaken R. A. Butler, verklaard dat de toeneming van het aan tal moorden in Groot-Brittannië in de af gelopen zes maanden geen volledige terug keer naar de doodstraf rechtvaardigt. De minister zei dat van april tot en met sep tember 128 moorden gepleegd zijn, tegen 82 in de overeenkomstige periode van het vorige jaar toen de maximum-straf we gens moord de strop was. Butler zei dat het nog te vroeg is te overwegen de oude wet weer in te voeren. Het is moeilijk al leen uit cijfers een betekenisvol beeld te krijgen verklaarde hij. NEW YORK, (U.P.) De Uruguese en Columbiaanse UNO-afgevaardigden heb ben de sociale, humanitaire en culturele commissie van de UNO verzocht „princi pieel" de doodstraf onwettig te verklaren als onderdeel van de rechten van de mens. De Britse afgevaardigde Sir Samuel Hoare zei dat in Groot-Brittannië juist een nieu we wet is ingevoerd ter beperking van de doodstraf en dat zijn regering zich niet zou willen verplichten weer een nieuwe wet te gaan voorbereiden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1957 | | pagina 5