Na subliem Nederlands kwartiertje
voor rust was België al verslagen
Debutant Kruiver volvoerde
zware opdracht uitstekend
TECHNIEK
Rode Duivels misten ploegverband en aanvalskracht
Lenstra: „Jammer, ik had wel
een paar goals willen maken"
Nederlandse goals
van hoog gehalte
Keeper Leysen gewond
na duel met Van der Kuil
Coppens: „Als wij maar
een Lenstra hadden"
5
Gaten
Overrompeld
„Tien, tien.
De stand na gisteren
Joegoslavisch elftal naar
het wereldkampioenschap
Belgische reserves wonnen
van Luxemburg
IN DE KLEED KAMERS
Heringa Wathrich
Nederlandse journalisten
te zwak voor Belgen
Duits elftal voor Zweden
samengesteld
MAANDAG 18 NOVEMBER 1957
Van onze sportredacteur)
Een kwartier subliem voetbal was gistermiddag voor
het Nederlands voetbalelftal voldoende voor een duide
lijke overwinning op het Belgische nationale elftal. Een
kwartier, waarin de Rode Duivels zonder genade op de
knieën werden gedwongen en onvoorwaardelijk moesten
capituleren voor een Nederlandse voorhoede die een
voudig speelde met een tot acht man versterkte achter
hoede. Het was een periode, waarin Van Wissen, Krui-
ver en Wilkes met doelpunten van hoge klasse een 3-0
stand op het scorebord brachten. Later in de tweede
helft verhoogden Wilkes en Garlier die score tot
5-0 en hadden de Nederlanders daarna niet de touwtjes
wat laten vieren en de greep iets laten verslappen, het
zou ongetwijfeld 8-0 of daaromtrent geworden zijn in
plaats van 5-2, met welke score nu het einde kwam van
een bijzonder aantrekkelijke interlandwedstrijd
Het Oranje-team verdiende de zege tenvolle en eigen-
Behalve het magistrale spel van Wilkes en Lenstra twee spelers die dan volgens
voetbalbegrippen oud mogen heten, maar toch zeer duidelijk in de nationale ploeg
nog niet gemist kunnen worden moeten ook twee jongeren met ere worden
genoemd: Kruiver de debutant in het elftal en Van Wissen. De PSV'er maakte
een voortreffelijk debuut en dat zegt heel wat als men bedenkt dat hij de zeldzaam
ondankbare taak kreeg om het zware werk op te knappen voor Wilkes en Lenstra,
terwijl de MVV'er vrijwel de gehele wedstrijd de belangrijkste schakel bleef in het
goed gevarieerde aanvalsspel. Ook defensief speelde hij een uiterst belangrijke rol
in de schaarse perioden dat de Belgen probeerden terug te slaan. Zo leverde zowel
Van Wissen als Kruiver het bewijs dat er onder de jeugd zeer grote talenten schuilen
talenten, die in de toekomst tot de steunpilaren kunnen gaan behoren van het
Nederlands vertegenwoordigend voetbalelftal.
lijk met duidelijker cijfers, omdat de Belgen over alle
linies zeker een klasse minder waren en daarbij vooral
taktisch volkomen faalden. Zij konden tegenover de
Nederlandse hegemonie alleen een goede wil en een
groot uithoudingsvermogen zetten, maar dat was dan ook
alles. De ploeg, die nog kort geleden de Franse voetbal
lers in bedwang hield met een hechte verdediging, moest
nu tot vijf maal toe capituleren zij het met ere omdat
zij niet opgewassen was tegen het inzicht en het raffine
ment van spelers als Wilkes en Lenstra (voor de veer
tigste keer in het Oranje-shirt) die tot grote hoogte groei
den in hun spel. Zo eindigde de wedstrijd die tegemoet
werd gezien als een volkomen open strijd, met een win
nende ploeg die de zege geen moment in gevaar heeft
gezien en zich veel sterker had getoond dan de eind
cijfers aangaven.
Eigenaardig genoeg wees jn het begin
van de strijd niets in de richting van een
grote Nederlandse overwinning. Het tegen
deel was eerder waar. Want nadat Kruiver
de bal aan het rollen had gebracht, waren
de Belgen veel meer, maar ook gevaar
lijker in de aanval. Dat kwam vooral door
de wederom in de Belgische ploeg terug
gekeerde Rik Coppens, die zich van de
eerste minuut al weer een bekwaam spel
verdeler toonde. Hij hield het spel welis
waar te veel op, maar steeds deed hij
daarop iets goeds met de bal en alleen aan
het gebrek aan inzicht van zijn mede-
voorwaartsen was het te wijten dat het
geen resultaat opleverde. Wel schoten
Houf en Orlans rakelings naast en kwam
Piters eenmaal net te laat om een scherpe
crosspass van Coppens in het doel te
werken.
Na negen minuten kwam het Nederlands
elftal er wat beter in, maar twee schoten
van Kruiver en één van Wilkes hield
keper Leysen voortreffelijk uit zijn doel,
waarna een slimme boogkopbal van Len
stra net naast het doel belandde. De Bel
gische aanvallers, vrijwel steeds gelanceerd
door Coppens, antwoordden met schoten
van Orlans, die veel vrij werd gelaten
door Wiersma, en Van den Berg, maar veel
gevaar leverden die niet op. Een schot van
linkshalf Mathonet wel, maar dat maakte
De Munck met een ware pantersprong on
schadelijk.
Langzaam maar zeker verwierf Neder
land zich daarna een overwicht. Duidelijk
bleek namelijk dat de zo hecht en stevig
geachte Belgische verdediging grote gaten
vertoonde zo gauw Wilkes en Lenstra de
belangrijkste schakels gingen vormen in
de combinatieketen. De Belgische stopper
Nelissen namelijk toonde niets van de
Nederlandse taktiek te begrijpen. Hij zocht
midvoor Kruiver om die de voet dwars
te gaan zetten, maar die speelde in terug
getrokken positie, waarna de Belg domweg
de motoren in de Nederlandse aanval
Lenstra en Wilkes ging proberen on
schadelijk te maken. En toen kwamen de
gaten in de defensie, terwijl Wilkes noch
Lenstra ook maar een ogenblik last had
van de zuiver opportunistisch voetbal
spelende Belgische spel.
Langzaam maar zeker werd de Neder
landse greep steviger langzaam maar
zeker werden de Belgen teruggedrongen.
En de resultaten bleven niet uit. Na 29
minuten plaatste de snel oprukkende Van
Wissen de bal bij het strafschopgebied
naar de als altijd geheel vrij staande Len
stra, die de bal zonder na te denken terug
centerde naar de plaats waar een directe
scoringskans kon ontstaan. Van Wissen
liep snel door en maakte toen alleen voor
Leysen geen fout.
Dit voortreffelijke doelpunt betekende
de inleiding van een serie van drie. Even
stopte de aanvalmachine toen doelman Ley
sen na een botsing met Van der Kuil bleef
liggen, maar nauwelijks was het spel her
vat of debutant Kruiver zowel voor als
achter de voorhoede zwoégend als een
werkplaard bracht de stand op 2-0. Uit
een corner van Carlier namelijk kopte Wil
kes de bal door naar de PSV'er, die het
leer met een omhaal tussen een wirwar
van spelers in het net knalde. Dat was in
de 37ste minuut en nog acht zwaar tellen
de minuten restten voor de Belgen.
Zwaar, omdat de gehele ploeg volkomen
overspeeld werd. Acht spelers krioelden
soms rond het strafschopgebied door el
kaar, maar de Nederlandse aanvallers ble
ven de baas. Wilkes spelend als in zijn
beste dagen werd soms aangevallen door
twee of drie Belgen, maar hij had eenvou
dig lak aan ze. Met de hem eigen vaar
digheid stuurde hij ze van het kastje naar
de muur, waarbij hij de bal steeds op het
juiste moment verder centerde naar Len
stra, naar Carlier, Kruiver of Van der
Kuil, die op hun beurt de combinatieketen
voortzetten met voortreffelijke passes
goed gevarieerd in lengte tussen de als
ware duivels verdedigende Belgen.
En vijf minuten vóór de rust bejubelden
zestigduizend enthousiaste voetbalsuppor
ters wederom een voortreffelijke goal. Nu
één van Wilkes nadat Kruiver de bal na
een solorush naar Lenstra had getrapt, die
eerst twee Belgen met een uiterst slimme
beweging omspeelde en daarna Van der
Kuil inschakelde. Deze laatste bereikte
Wilkes, die zuiver inschoot.
Het had in die laatste vijf minuten ge
makkelijk 5-0 of zoiets kunnen worden als
niet bijvoorbeeld Van der Kuil alleen voor
de Belgische doelman was gaan pingelen
of als Kruiver's schot bij een heel slimme
pass van Van der Hart ook maar iets meer
snelheid had gehad. Dries kon namelijk
nog net voor de doellijn redden, ook al
kostte hem dat een wilde worsteling in
het doelnet, waarin hij terecht kwam.
Toen hij zich na een halve minuut einde
lijk bevrijd had en als een bevrijde leeuw
het veld instormde, kwam hij net op tijd
om de bal ingetrapt door Wilkes
wederom van de doellijn weg te werken,
nu met een indrukwekkende kopbal.
Dat overrompelende kwartier voor rust had
de wedstrijd beslist, dat was wel over
duidelijk toen de Nederlanders al direct
na de hervatting hun offensief met een
zelfde overmacht gingen continueren. Want
weer kwamen de Belgen met de rug tegen
de muur, omdat zowel Van Wissen als
Lenstra, Wilkes, Kruiver, Carlier en Van
der Kuil een maximum aan spelinzicht
toonden. In grillige figuren rolde de bal
naar het Belgische doelgebied, waar Dries,
Van Brandt en Nelissen alleen als haast
bij toeval redding konden brengen met
hoge en verre, maar slecht geplaatste
paniektrappen.
Maar goals bleven toch weer niet uit. In
de negende minuut gooide De Munck de
bal uit naar Klaassens, die direct door
speelde naar Carlier. Van deze ging het
leer via Wilkes naar Lenstra, die met een
slimme schijnbeweging twee Belgen pas
seerde en toen alleen op het Belgische doel
optrok. Het was slechts een schijnmanoeu
vre, want met een snelle sprint was Wil
kes hem ver voor, waarna deze de bal op
de centimeter nauwkeurig voor de voeten
kreeg juist voor het moment dat keeper
Colette na de rust ingevallen voor de
geblesseerde Leysen zich voor zijn voe
ten wierp. Met een rustig tikje schoot de
VVV'er de bal in het lege doel.
Maar Nederland ging door. België was
nergens. Het schoot over alle linies tekort,
vooral in techniek en spelinzicht. En nie
mand verwonderde er zich dan ook over
dat na achttien minuten de 5-0 stand op
het bord kwam, na een combinatie tussen
Van der Kuil en Carlier, die deze laatste
met een venijnige schuiver afsloot.
„Tien, tien", riepen hatelijke chauvinis
ten op de tribunes, maar daar dachten de
Belgen anders over. Want nadat Van der
Hart na een botsing op het middenveld
met Coppens had moeten uitvallen en
Kraay van DOS zijn plaats had ingenomen,
was het gedaan met het Nederlandse over
wicht. De nonchalance kwam in het spel
en in alle linies gingen de Nederlanders
het kalmer aan doen. En dat straften de
Belgen af.
Nadat eerst Piters tegen de lat had ge
schoten, kwam Van der Berg na een misser
van Kraay alleen voor De Munck en de
eer was gered (5-1). Het had een waar
schuwing moeten betekenen voor het
Oranje-team, maar het was dat niet. Zo
kon vier minuten voor het einde Houf met
een uiterst vaardige beweging van zijn
voet nog een tegendoelpunt maken uit een
voorzet van Coppens, die had geprofiteerd
van voor de zoveelste maal zwak ingrijpen
van Kuys.
Zo kreeg de wedstrijd een uitslag, die
zeker niet volgens de verhoudingen in het
veld was, waarmede weer niet gezegd wil
zjjn dat wy de Belgen, die van het begin
tot het eind bleven zwoegen, geen tegen-
punt gunden.
De stand van de wedstrijden tussen Ne
derland en België, die na de oorlog wer
den gespeeld, luidt na gisteren:
België 25 9 7 9 25 59—52
Nederland 25 9 7 9 25 52—59
De totale stand na 85 wedstrijden ziet er
als volgt uit:
Nederland 85 40 18 27 98 207—168
België 85 27 18 40 72 168—207
Het Nederlands elftal: Eerste rij v.l.n.r.:
Van der Kuil, Wilkes, Kruiver, Lenstra
en CarlierTweede rij: Van Wissen,
Wiersma, Kuys, Klaassens, De Munck
en Van der Hart.
Daar gaat de vijfde. Carlier is na een
handige manoeuvre doorgedrongen tot
invaller-doelman Colette en schiet de
bal precies op tijd in. Spil Nelissen zit
op de knieën toe te zien en ook Dries
en Van Brandt (links) kunnen er niets
meer aan doen.
Louis Leysen, de doelman van het Bel
gische elftal, heeft zondagmiddag slechts
een halve interland-wedstrijd gespeeld.
Na een half uur geraakte hij bij een bot
sing met Van der Kuil aan het hoofd ge
wond en tijdens de rust achtte de Belgi
sche K.C. het verstandiger hem door Co-
lette (Verviers) te laten vervangen; een
feit, dat door de gebrekkige voorlichting
in het stadion vrijwel onopgemerkt is ge
bleven voor de toeschouwers.
Leijsen heeft gedurende de gehele twee
de helft buiten bewustzijn gelegen in de
kleedkamer. Onmiddellijk na afloop van
de wedstrijd werd hij per brancard weg
gebracht. Een voorlopig medisch onder
zoek heeft aangetoond, dat hij een lichte
hersenschudding heeft opgelopen. In een
der Rotterdamse ziekenhuizen zijn zondag
avond zekerheidshalve enkele röntgen
foto's genomen. De onfortuinlijke doelman
kreeg vanochtend toestemming naar Bel
gië terug te gaan.
Van Wissen scoort met een uiterst
zuiver schot Nederlands eerste goal.
Joegoslavië heeft zich verzekerd van een
plaats in het eindtoernooi om het wereld
kampioenschap voetbal. Ruim 55.000 toe
schouwers waren er in het grote stadion
van Belgrado getuigen van hoe Joegoslavië
met twee-nul van Roemenië won in de
laatste wedstrijd van groep 7 Europese
zone. Beide doelpunten werden na rust
gemaakt door midvoor Milutinovic.
De eindstand in deze groep luidt: Joego
slavië 4—6; Roemenië 45; Griekenland
4—2.
De voetbalwedstrijd België BLuxem
burg, welke in Diest is gespeeld, is in een
twee-één overwinning voor de Belgen ge
ëindigd, naadt de rust met één-nul voor
hen was ingegaan.
Drie Nederlandse spelers hebben aan de
wedstrijd meer overgehouden dan de 150
gulden, waarmee een overwinning van de
nationale ploeg wordt gehonoreerd. Jan
Klaassens was na het laatste fluitsignaal
de „lachende derde" in de strijd tussen
Kuys en Piters om de wedstrijdbal de
lange Venlonaar bewaakte zyn prooi zelfs
in de badkamer en Kruiver en Faas
Wilkes namen elk hun shirt als extra
bagage mee naar huis.
Piet Kruiver maakte daarbij gebruik
van het recht van de debutant. Met een
bijna smekende blik vroeg hij aan het
T.C.-lid Steinvoorte het shirt te mogen
behouden. Het mocht. Maar dat kostte de
KNVB nog een tricot, want Wilkes, die het
gesprek volgde, reclameerde onmiddellijk:
Hij had nog nooit een shirt ontvangen. En
ook toestemming dus voor de speler, die
reeds 28 keer voor de nationale ploeg was
gekozen.
Kruiver was uiteraard de gelukkigste
speler. De triomf van zijn succesvol debuut
straalde uit zijn ogen, toen hij de kleed
kamer binnenstapte en onmiddellijk een
flesje limonade greep. „Ik heb heerlijk
gespeeld", zei de PSV'er. „Precies dezelfde
tactiek als in mijn club, het was dus niet
moeilijk". De vraag kwam of hij niet ner
veus was geweest. „Natuurlijk, maar ik
heb een fijne steun gehad aan Faas Wilkes
en Abe Lenstra. Die twee hebben me er
door gehaald". En de debutant keek dank
baar op naar Wilkes. De „globetrotter van
het Nederlandse voetbal" begreep zijn
jeugdige teamgenoot maar al te goed.
De andere debutant, Kraay, keek nog een
beetje beduusd voor zich uit. „Daar had
ik nou echt niet op gerekend. Het kostte
me wel moeite om mij meteen aan te pas
sen. Wat is die Coppens nog geraffineerd".
Cor van der Hart strompelde voorbij.
„Mijn knie verdraaide tijdens een duel
met Coppens. Die trapte twee keer tegen
mijn been". Of het met opzet geschiedde,
werd gevraagd. De aanvoerder reageerde
onmiddellijk: „Neen, dat geloof ik beslist
niet. Rik heeft fatsoenlijk gespeeld".
Tevreden
Bondscoach Elek Schwartz moest bijna
worden weggesleurd uit een groepje Bel
gische journalisten, die hem uithoorden
over zijn trainingsmethoden. „De KNVB
geeft mij veel faciliteiten", hoorden wij
hem nog zeggen vóór hij aan het spervuur
van vragen van de Nederlandse verslag
gevers werd blootgesteld. „Natuurlijk ben
ik tevreden. De ontworpen tactiek werd
goed uitgevoerd en de ploeg speelde dyna
misch en intelligent. Vooral ben ik blij
over het spel van Kruiver. Ik ben wel van
mening dat de Schotse jeugdploeg (spelers
beneden 23 jaar) sterker is dan dit Bel
gische team".
Voldaan
De voorzitter van de technische com
missie, de heer Kruyver, was vooral vol
daan over het feit, dat de Nederlandse
spelers een grotere activiteit en wilskracht
hebben getoond dan in de voorgaande
wedstrijden. „Debutant Kruiver heeft aan
de verwachtingen, die we sedert de jeugd
wedstrijd in Edinburgh van hem hadden,
voldaan".
Abe Lenstra veerde fel op, toen wij
tegen hem zeiden dat het „oudje" het nog
best had gedaan. „Oudje? Pas op of ik laat
je er uitzetten", reageerde hij breed-
lachend. Toch zat hem iets dwars: het
record van Bep Bakhuys (30 interland-
doelpunten) was onaangetast gebleven.
„Jammer hè, ik had vandaag echt wel een
paar doelpunten willen scoren, maar ik
kreeg geen kans".
De Belgische kleedkamer
In de Belgische kleedkamer was de
stemming gedeprimeerd. De spelers spra
ken zachtjes tegen elkaar, vol waardering
over het Nederlandse spel. Vooral aan
voerder Mees was vol lof: „Het was myn
18de wedstrijd tegen Nederland. Uw land
genoten hebben nog nooit zo goed gespeeld
als in deze wedstrijd". En Rik Coppens
reageerde: „Als wjj maar één zo'n goede
speler hadden gehad als uw Lenstra, Wil
kes of Van Wissen, dan hadden wy nooit
zo beschamend verloren".
Kruiver
Bondstrainer Toldi, pas enkele weken in
dienst van de KBVB, had uiteraard zor
gen. „Nederland speelde beter positiespel,
snel en met de volle aanwending van de
lichamelijke kracht. Maar waarom pro
beren de Nederlanders toch steeds ruimte
te krijgen door met hun armen te
zwaaien?"
Scheidsrechter: goede sportmensen
De Zweedse scheidsrechter Lundell, die
zijn tweede officiële interlandwedstrijd
leidde, had veel waardering voor de spor
tieve wijze, waarop de spelers van beide
teams hadden gestreden. „Nederland speel
de een zeer goede wedstrijd. Een verge
lijking met het spelpeil in Zweden? Onge
twijfeld in het voordeel van uw landge
noten". De heer Lundell knikte bij deze
woorden zeer hoffelijk.
ADVERTENTIE
HAARLEM
ELECTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON-INSTALLATIES
Vooraf aan de jeugd-interlandwedstrijd
duelleerden op een der bijvelden van NAC
de teams van Nederlandse en Belgische
journalisten met elkaar. Bondscoach Elek
Schwartz, die de strijd met enkele spelers
van de nationale ploeg volgde, heeft tijdens
dit duel geen oplossing gevonden voor zijn
problemen. Het resultaat was namelijk triest
voor onze landgenoten: een zeséén ne
derlaag, nadat de stand bij de rust één
één was geweest. En het spelpeil van de
Nederlandse scribenten was vaak ontstel
lend slecht.
Studentenvoetbal
De op het HVV-terrein in Den Haag
gespeelde voetbalwedstrijd tussen de stu
dentenelftallen van Nederland en België is
door de Belgen met tweenul gewonnen.
De ruststand was éénnul. De doelpunten
werden gescoord door Oversteyns en Rut
ten.
Het Duitse elftal, dat woensdag in Ham
burg tegen Zweden speelt, is als volgt
samengesteld:
doel: Sawitzki (VFB Stuttgart);
achter: Erhardt (SPVGG Fürth) en K.
Schmidt (FC Kaiserslautern);
midden: Eckel (IFC Kaiserslautern), Her-
bert Schaefer (SPF Siegen) en Szymaniak
(Wuppertaler SV);
voor: Peters, A. Schmidt, Kelbassa (alle
drie van Borussia Dortmund); Schroder
(Werder Bremen) en Hans Schaefer (AFC
Köln),
Reserves: Herkenrath (Rotweiss Essen),
Stollenwerk (IFC Köln), Mai (SPVGG
Fürth), Klodt (Schalke) en Cieslarczyk
(SV Rodingen).
(Van onze sportredacteur)
Techniek en spelinzicht hebben de vijf
entachtigste interlandwedstrijd tussen de
Nederlanders en de Belgen beslist. En wel
zeer duidelijk, duidelijker eigenlijk nog
dan de 5-2 score zou doen vermoeden. Zon
der defaitistisch te willen zijn, willen wij
daarbij evenwel direct opmerken dat men
ver terug moet gaan in de serie wedstrij
den tussen de Nederlanders en de Belgen
om een slechter elftal Rode Duivels te
ontdekken. Het is altijd moeil'jk uit te
maken' of het de invloed is van het sterke
spel van de tegenstander of een inzinking
in de eigen gelederen, maar een feit blijft
dat de Belgen gisteren in Rotterdam wel
heel pover voor de dag kwamen. Zij had
den een goede wil, goed, maar in tech
niek, taktiek en spelinzicht kwamen zij
toch wel heel veel te kort. En het pleit
bij voorbeeld beslist niet voor het peil van
het v' tbal in België dat men nog steeds
geen betere spil heeft gevonden dan Ne
lissen, een bijzonder primitief voetballer,
die zich alleen met afbraak-voetbal ver
dienstelijk kan maken. Als hij echter te
genover spelers komt als Lenstra en Wil
kes ^an is hij zoals voetballers dat
zeggen nergens. Tekenend voor wat dat
betreft was de wijze waarop Abe Lenstra
hp-n na rust enkele malen in de luren leg
de zonder dat hij ook maar een schijn
van kans had d» bal te bemachtigen. Zijn
primitieve spelopvatting en vooral spel
inzicht kwam ook tot uiting toen hij geen
directe tegenstander kon vinden, omdat
Kruiver in teruggetrokken positie speel
de. Blijkbaar zonder overleg wilde de lan-
I ge Belg zich toen verdienstelijk maken
met het uitschakelen van Wilkes, maar
begreep niet dat hij zich daartoe veel te
ver naar voren moest wagen, waarna bo
vendien bleek dat hij eenvoudig geen kijk
had op de manoeuvres van de vaardige
VVV-er.
Neen, de Belgen maakten het de Ne
derlanders wel gemakkelijk. Vooral voor
spelers als Lenstra en Wilkes die niet
meer een toptempo kunnen volhouden en
het moeten hebben van slim en zorgvul
dig uitgekiend aanvalsspel. Hun werd als
het ware het spel dat hun het beste ligt
opgedrongen iets waarvan beide acht-
I tien karaats technici ten volle hebben
geprofiteerd in deze zesde match tussen
i Nederland en België sedert de invoering
van het betaald voetbal in Nederland
waarin de Nederlanders opnieuw onge
slagen bleven. Beiden ook rekenden af
met het fabeltje dat zij te oud zijn ge
worden voor interlandvoetbal. In de
oefenwedstrijd bleek duidelijk dat de jon
gere-! nog niet rijp genoeg zijn en giste
ren kwam onomstotelijk vast te staan dat
zowel Lenstra als Wilkes nog onbetwist
de beste aanvallers zijn in Nederland.
W arbij men niet zal moeten schromen
om de jongeren die de talenten hebben
een gedegen, maar langzame opleiding en
opvoeding en niet te vergeten routine te
geven voor het hoger voetbal. Een speler
als Kruiver, die zo'n voortreffelijk debuut
maakte, moet ook tonen te kunnen vol
doen zonder topspelers ais Wilkes en Len
stra in zijn buurt. Dan pas kan hij voor
de toekomst een volledig rendement op
leveren. In de geschiedenis van het voet
bal zijn zeer veel namen te noemen van
voetballers die gemaakt zijn spelers
dus die door taaie volhardin door be
kwame oefenmeesters zijn opgeleid tot
uiterst bruikbare krachten. Dergelijke
spelers, die dikwijls een middelmatige
aanleg hebben voor het voetbalspel, ziet
men veel op de voetbalvelden in de hoog
ste clubelftallen, maar ook in de vertegen
woordigende teams. Wat deze mentaal
dikwijls zeer sterke spelers echter veelal
missen is een voldoende - elinzicht. Want
nu mogen zij in de kleedkamers nog zo
terdege worden ingelicht over systemen
en situaties, in het heetst van de strijd
komt het vrijwel altijd aan op handelen in
een fractie van een seconde, of wel aan
het blindelings beantwoorden aan de im
puls die voortkomt uit het zuivere talent.
Waarbij dan de impulsen van de spelers
tezamen een geheel moeten vormen. En
dat kan pas na geduid en taaie volharding,
maar het resultaat kan voortreffelijk zijn,
ook. al telt de ploeg als geheel dan ook
enkele „gemaakte" krachten.
Een voorbeeld van wat er gebeurt als
een talent uitvalt, werd gisteren gegeven
na het verdwijnen van Van der Hart en
de komst van Kraay. De omstandigheden
waren uiterst moeilijk voor de Utrechte
naar, maar een feit was het dat plotse
ling de rust, het vertrouwen en de hecht
heid van de Nederlandse achterhoede,
waarin Kuys toch 1 een niet al te beste
partij speelde, volkomen was verdwenen.
Kraaj is ongetwijfeld een talent, waarop
men zuinig moet zijn, maar mist nog juist
de routine en de hardheid voor een inter-
L.ndduel ook hij zal opgevoed moeten
worden in wedstrijden van minder allure
maar met nagenoeg gelijke omstandighe
den.
Nederland heeft nog steeds een sterk
vertegenwoordigend elftal, maar op nog
te veel plaatsen heeft men onvoldoende
vervangers. Aan de Bondscoach de zware
taak te zorgen dat mocht voor enkelen
plotseling de leeftijd een te belangrijke
rol gaan spelen het ontwikkelde talent
klaar staat gehard en geroutineerd.
Dan pas kan men het Nederlandse voet
bal volkomen gezond noemen, waarna re
sultaten als gisteren ook tegen sterkere
tegenstanders geboekt kunnen worden.
E. Koning
