Eens voeren voor Ruys Zonen
tien zeilschepen
Visscholen worden voortaan los
van de zeebodem weergegeven
Algemene beschouwingen bij
Castricumse begroting
DE HERINNERING
VLOOD TERUG
Alvast in gedachten
een beetje voeren
Geen receptie
Geen tweede openbare school;
noodlokaal wordt verplaatst
Wijkgebouw komt er
LANGS SLUIZEN EN HAVENS
De „Chinese jaren"
waren vette jaren
„WITTE LIJN"-ECHOLOOD
Bridgers streden om het
Beverwijks kampioenschap
Met Kerstmis en Nieuwjaar
geen nachtposttreinen
Kerstdeclamatorium in de
hervormde kerk
Kerst met tulpen,maar
zonder hulst
Houwelijck
Koud
van
Morgen een
Tikje zilver
uEiNSDAG 18 DECEMBER 1957
lllllllliriii"
HET GEBRUIK van schrijvende echoloden waarmee, behalve de diepte, ook vis
scholen op een zich afrollende papierstrook worden weergegeven, heeft de vangsten
van trawlvisserij-schepen zeer vergroot, en een modern visserijschip zou thans ook
niet meer zonder een dergelijk instrument een redelijke visserij kunnen uitoefenen.
Sommige grote trawlschepen hebben zelfs twee van dergelijke echoloden, namelijk
één als reserve, laten plaatsen. Het was echter tot pp heden niet mogelijk om met
deze echoloden visscholen, welke zich op de zeebodem ophielden, te onderscheiden.
Hoogstens zou men dan een kleine verheffing van de zeebodem zien, doch dit kon
evengoed een ondiepte zijn, gevormd door een zandbank.
Een kathodestraalbuis, de z.g. „Vis-kij-
ker", waarmee de schrijvende echolo
den in later jaren werden uitgerust, kon
dit onderscheid tussen visscholen op de
zeebodem en de zeebodem zelf evenmin
waarnemen. Bevonden de visscholen zich
echter op een kleine afstand van de zeebo
dem, dan kon men met de „Viskijker" die
afstand zeer nauwkeurig meten en aan de
hand daarvan bepalen of het net, dat over
de bodem wordt gesleept, deze visscholen
nog zou bereiken. Bleek dit laatste niet het
geval te zijn, dan werd het sleepnet ook
niet uitgezet. Dit was en is ook nu nog een
belangrijk voordeel van de „Viskijker".
Door een nieuwe vinding van de beken
de echoloodfabrikanten Keivin Hughes
is het thans echter ook mogelijk visscho
len, die zich op de zeebodem bevinden,
toch los daarvan weergegeven te zien,
waarmee de visscholen direct zijn te her
kennen.
Indien er geen visschool op de zeebodem
aanwezig is, wordt de bodemecho op het
registreerpapier van een echolood MS.29
weergegeven door een durdonker lijntje,
dat door een witte lijn vlak daaronder van
de rest van de bodemecho is gescheiden.
Is er wel vis op de bodem aanwezig, dan
wordt het dunne donkere lijntje naar bo
ven toe dikker weergegeven, naar gelang
de grootte van de visschool. Voor de sleep
net-visserij zal deze vinding er zeker toe
bijdragen, dat de vangsten aanzienlijk gro
ter worden.
Voor geïnteresseerden uit visserijkrin
gen zal het Witte Lijn echolood type MS.29
worden getoond in de meet- en demonstra
tie-auto van Radio-Holland N.V., welke
wagen op dinsdag 31 december en donder
dag 2 januari te IJmuiden tegenover het
pand Trawlerkade 69 zal staan.
Burgemeester verrichtte de
officiële opening
Maandagavond zijn de bridgers uit alle
delen van Beverwijk naar het Kennemer
Theater getogen om met de kaarten in de
hand strijd te leveren- om het bridge-
kampioenschap van Beverwijk. Ook de
burgemeester, de heer J. G. S. Bruinsma,
behoorde tot de deelnemers en hoewel hij
op deze eerste avond niet aan de wedstrij
den kon deelnemen, was hij toch aanwezig
om de opening van het toernooi te verrich
ten. „In deze groeiende industriestad zou
de mens zich op den duur eenzaam gaan
voelen. Daarom is het goed, dat dit bridge-
kampioenschap wordt gehouden, want het
beoogt ook burgers van deze stad nader tot
elkaar te brengen en leidt tot het besef van
eigen burgerschap", zei de burgemeester,
die tot besluit van zijn toespraak hoopte,
dat er sportief zou worden gespeeld.
De uitslagen van deze eerste avond
luidden:
Groep I: 1. Bakker-Spruyt, 2. mevrouw
Groen-J Schaaper, 3. mevr. Nathans-G.
Groen.
Groep II: 1. Berlee-C. Hoogeboom, 2. De
Jong-Nathans, 3. Schmidt-Tesselaar.
Groep III: 1. Mevr. Beerman-Schaaper,
2. de heren G. en W. de Boer, 3. Eekhout-
Van Son.
Groep IV: 1. de heer en mevr. Luyendijk,
2. de heer en mevrouw Bakker, 3. Tabak-
Tand.
Groep V: 1. Mevr. Kleyn-Reymers, 2.
burg. J. G. S. Bruinsma-Stoutenbeek, 3.
mej. Boerlage-Griensven.
De centrale directie van de P.T.T. deelt
mede dat op de beide Kerstdagen en op
Nieuwjaar de dienst zal gelden als op zon
dag. Tijdens de Kerstdagen vallen drie
nachtposttreinen uit, namelijk in de nach
ten van 24 op 25, 25 op 26 en 26 op 27
december. Evenmin rijden deze treinen in
de nachten van 31 december op 1 januari
en 1 op 2 januari.
Getracht zal worden op de dag vóór
Kerstmis de binnengekomen post zover
mogelijk te vervoeren. Op de ochtend van
27 december zal de dienst bij de P.T.T.
vroeger beginnen dan normaal het geval is.
Een foto van het barkschip „Whampoa",
één der zeilschepen, die gevaren hebben
in de tijd van Willem Ruys, Jan Daniels-
zoon, is hierbij afgebeeld. Het schip is be
steld in een tijd, toen met deze bodems
naar China werd gevaren. Het was geen
onvoordelige tijd. Dit mag afgeleid wor
den uit de omstandigheid, dat Ruys het
tiende schip, dat onder zijn directie zou
gaan varen de naam heeft gegeven van
„Whampoa," een stad in Kwantoeng in
China, niet ver van Kanton gelegen.
Whampoa was in die tijd een haven met
een levendig verkeer.
De bouw van dit schip ging niet snel
en vorderde juist twee jaren. De achtste
juni 1846 werd op de werf van Fop
Smit de kiel gelegd en op 7 juni 1848 werd
het barkschip „Whampoa", groot 462 ton, te
water gelaten.
Het nieuwgebouwde en gekoperde schip
„Whampoa," dat onder kapitein I. M.
Pfeil zijn eerste reis naar Batavia en
Semarang zou doen, lag spoedig na de te
waterlating te Rotterdam in lading aan
het kantoor van de cargadoor Wm. Ruys
J. Dzn. Na door het Voornse Kanaal ge
jaagd te zijn, werd de „Whampoa" 11 ju
li 1848 door de „Kinderdijk" in zee ge
sleept.
Een merkwaardige gebeurtenis in het
leven van Wm. Ruys J. Dzn. was het,
toen op 3 februari 1850 vier van zijn sche
pen tegelijk uit Oost-Indië in het vader
land terugkeerden. Het waren de „Jan
Daniel," „Whampoa" en „Ida Elisabeth",
die te Brouwershaven afmeerden en de
„Japara," die te Hellevoet binnenliep. De
schepen waren juist op tijd binnen, want
de volgende dag teisterde een hevige
storm onze kusten en zeegaten.
De „Whampoa" heeft ook enige malen
op Engels-Indië en China gevaren. Het
schip kwam op 24 april 1851 in het vader
land terug uit Hongkong en Shanghai, be
laden met 6062 kwart-kisten thee. Door de
Nederlandse Handel-Maatschappij bela
den, was het schip 4 mei 1852 wéér thuis
met koffie, suiker, tin en rotting. Daarop
volgde weer een reis naar China. Een la
ding thee werd ingenomen en daarmee
kwam men op 18 juni 1853 in Hellevoet aan,
De reizen verliepen niet altijd even vlot.
Onder bevel van kapitein H Kramer, was
de „Whampoa" in 1855 onder zeil van
Akyab naar Cowes, toen het op de Atlan
tische Oceaan met de „Macao" in aan
varing kwam. Beide vaartuigen liepen
schade op, zodat zij op Sint Helena moes
ten repareren. Eind juni 1855 kwamen
de schepen daar op de rede aan. De
„Macao" was er het ergste aan toe; de
boeg was ingevaren. Met enige vertra
ging kwam de „Whampoa" op 18 septem
ber 1855 te Rotterdam aan.
Tien schepen
In 1861, het jaar toen de firmanaam
van Wm. Ruys J. Dzn. veranderde in Wm.
Ruys en Zonen, hadden de firmanten de
directie over tien zeilschepen. Het waren
de „Cornelis Wernard Eduard," „Doel-
wijk", „Duiveland", Fop Smit", „Ida Elisa-
Maandagavond werd in de Nederlands
Hervormde kerk aan de Kanaalstraat een
kerstdeclamatorium uitgevoerd, samenge
steld door Jan H. Verhoog uit bijbeltek
sten en vrije toevoegingen, afgewisseld
met koor- en solozang. Het stuk laat drie
herders met hun boodschap van heil en
vrêe de wereld ingaan. Ieder komt in een
andere kring mensen terecht, doch ten
slotte keren zij naar hun uitgangspunt
terug en wisselen zij hun ervaringen uit.
Alle drie deden ze de ondervinding op dat
hun boodschap niet werd aangenomen,
deels door onverschilligheid, deels door
vijandigheid. Zij vragen zichzelf af: wat
mankeerde er aan de boodschap? De bood
schap van kerst was goed, maar zij wordt
alleen ontvangen door hen die haar willen
verstaan, en de conclusie is, dat ieder zijn
fakkel moet opnemen en bewust en actief
de goede tijding moet uitdragen en be
leven.
De teksten werden "gesproken door Auke
Kok, Jan den Duik en Jobje Langbroek,
terwijl het vrouwenkoor Vox Jubilant
onder directie van Jo de Koeier op juiste
wijze de koorzang verzorgde. De bariton
Kees Deenik, bekend door zijn optreden
voor de N.C.R.V. zong op eenvoudige wijze
een aantal oude kerstliederen. Het stem
mige kerkgebouw was goed bezet.
beth", „Jan Daniel", „Minister Pahud",
„Ouderkerk" aan den Amstel", „Resident
van Son' en de „Whampoa". Laatstgenoemd
barkschip is tot 1868 in de vaart gebleven.
In het daarop volgende jaar kwam ook het
einde voor de „Resident van Son".
Na het in de vaart brengen van het
laatste nieuwgebouwde zeilschip voor Wm.
Ruys Zonen, de „Hoek van Holland",
die in 1864 te water werd gelaten, was
men het keerpunt genaderd. Van die tijd
af werden de zeilschepen, die wegens ver
koop of om andere redenen van de sterk
te der vloot moesten worden afgevoerd,
in de regel niet meer vervangen. Telde
de vloot van Wm. Ruys Zonen in 1870
nog zeven zeilschepen, in 1871 waren er
slechts drie over: de „Cornelis Wernard
Eduard", „Fop Smit" en de „Hoek van
Holland". Tenslotte was in 1879 alleen nog
de eerstgenoemde over. Tot 1882 heeft
de „Cornelis" het vol weten te houden.
(Nadruk verboden)
Arie van der Veer
Op de Beverwijkse bloemenveiling is
,er ondanks de vorst, nog levendige handel
geweest. Er waren nu volop rode kerst
tulpjes, die van 6 tot 9 cent per stuk no
teerden. Hyacinten waren duur en er werd
grif tot 38 cent per stuk betaald. De lange
tulpen brachten van 65 tot 170 cent per bos
op, narcissen kwamen tot een gulden per
bos. Er is met de Kerstmis zo goed als
geen hulst met bes. Een klein partijtje
dat aangevoerd werd, bracht maar liefst
vijf gulden per kilo op. Van de firma
Nijssen en Zn. uit Santpoort werden de
eerste irissen aangeboden, die 15 cent per
stuk noteerden.
Geen spreekuur wethouder
De wethouder voor openbare werken, de
heer R. Verbëek, heeft op donderdag, 19
december geen spreekuur.
De commissie, belast met het onderzoek van de Castricumse gemeentebegroting
1958 heeft het rapport samengesteld met de vragen van de raad en de antwoorden
door het college. De commissie zou het op prijs stellen indien de mogelijkheid werd
opengesteld om algemene beschouwingen te houden bij de behandeling van de be
groting. Betreffende de algemene volkshuisvesting werd de vraag gesteld waarom
de gemeente zelf de woningen gaat bouwen aan de Charlotte de Bourbonstraat en
waarom dit niet geschiedt door middel van een woningbouwvereniging. Het antwoord
luidde hierop dat de praktijk heeft uitgewezen dat de gemeente bij de bouw zeer
intensieve bemoeiingen heeft en om nu de behandeling zo eenvoudig mogelijk te
houden, waarmede een snelle realisering is gebaat, achten B. en W. het gewenst
om de bouw van gemeentewege te doen geschieden. Evenwel kan er nog geen datum
van begin worden vastgesteld.
Op een desbetreffende vraag heeft het
college geantwoord dat er geen partieel
uitbreidingsplan Breedeweg in voorberei
ding is. Wel is er destijds êen ontwerp ge
weest voor de bouw van woningen in die
omgeving, dit ontwerp bleek evenwel niet
te verwezenlijken, mede op grond van de
nadien bekend geworden structuuropzet
der gemeente.
Over de afgifte van bouwvergunningen
werd gevraagd of wel steeds de nodige
soepelheid wordt gebruikt bij het ver
lenen. Naar aanleiding mede hiervan zal
meer speciale aandacht worden geschon
ken aan de verzoeken om vergunning tot
het splitsen van woningen, toelaatbare
splitsing heeft steeds op de steun van het
college kunnen rekenen.
Stichting wijkgebouw
De raad vroeg voorts hoe het staat met
de totstandkoming vah een wijkgebouw
en een daarbij behorend badhuis. Ook een
badhuis wordt voor Castricum zeer nood
zakelijk geacht. Het college antwoordde
hierop, dat het zich op het standpunt heeft
gesteld, dat de stichting van een wijkge
bouw c.a. voor de kruisverenigingen een
taak is, welke bij uitsluiting van an
deren bij de kruisverenigingen zelf be
rust. Het college is bereid alle medewer
king welke nodig mocht blijken,, in deze
te verlenen.
Uit een met de besturen van de beide
Castricumse kruisverenigingen gehouden
bijeenkomst is gebleken, dat het Wit-Gele
Kruis zich zal belasten met de bouw van
een wijkgebouw, waarna beide vereni
gingen samen het beheer en de exploitatie
als gelijkgerechtigden ter hand zullen ne^
men. Het ligt niet in het voornemen van
de kruisverenigingen om een badhuis te
stichten.
Uit de raad heeft één der leden de vraag
gesteld hoe het staat met de totstand
koming van een gebouw voor de christe
lijke kleuterschool.
In de raadsvergadering van februari j.l.
is besloten medewerking voor de bouw te
verl.enen, bovendien w,erd besloten om nog
maals over te gaan tot de bouw van een
houten noodschooltje.
Wegens de beperking der bestedingen
zijn de onderwijsinspecties echter niet zon
der meer bevoegd, om voor noodlokalen
een urgentieverklaring af te geven zodra
de kosten meer bedragen dan f 20.000,—
G.S. onthielden bovendien hun goedkeu
ring aan het destijds genomen raadsbesluit
om tot onderhandse aanbesteding over te
gaan, aangezien niet kon worden aange
toond dat de financiering met „vast" geld
verzekerd was. Op grond hiervan is het
betreffende crediet nog niet goedgekeurd.
Er werd echter thans een voorlopige op
lossing gevonden omdat het schoolgebouw
aan de Sifriedstraat, dat werd aangekocht
van de heer Biesterbos, vrij komt. Dit
schooltje zal dan in de naaste omgeving
van de Maranathakerk worden geplaatst
Hiermede zal dan tijdelijk een redelijke
oplossing zijn gevonden.
Betreffende de oprichting van een twee
de openbare school werd medegedeeld dat
de uitvoering van dit genomen besluit
werd aangehouden tot 1 september 1958
omdat op 1 september van dit jaar het
aantal voor het nieuwe leerjaar ingeschre
venen aanmerkelijk minder bleek te zijn
dan in voorgaande jaren.
Doorlichting
Een dikke ijslaag bedekt de bodem van
de schutsluis, die ten behoeve van de
Rijnkanalisatie te Hagestein in aan
bouw is. De opzichter, die de fotograaf
zou voorlichten omtrent de beste plaats
om de schutsluis in beeld te brengen,
verschafte zijn gast ongewild een heel
apart plaatje-
De raad acht een algehele doorlichting
van de bevolking in 1958 beslist noodzake
lijk en zij verzoekt daarom B. en W. te
willen bevorderen dat deze doorlichting
doorgang zal vinden.
Er zal dan ook naar gestreefd worden
de bevolking hiertoe in staat te stellen en
met het oog daarop zal voor de tubercu
losebestrijding eenzelfde bedrag (ƒ3000,
als in 1956 worden uitgetrokken.
DE VLAG, die Willem Ruys J. Dzn van 1839 af op de oceanen heeft doen wapperen,
bestond uit drie horizontale banen, ieder verdeeld in drie vakken of blokken. De
bovenste en de onderste baan waren rood-wit-rood, de middelste wit-blauw-wit en
in het blauwe blok stonden in wit de initialen W. R. De schepen van de Koninklijke
Rotterdamse Lloyd hebben al bijna 75 jaar lang onder deze vlag gevaren, met deze
wijziging slechts, dat de letters W. R. door R. L. zijn vervangen. Uit deze vlaggen-
overeenkomst spreekt wel heel duidelijk hoe de Lloyd uit de oudere rederijen is
voortgekomen.
In de Heiloose Rustende Jager zijn zaterdag weer de her
inneringen opgewoeld aan de dagen van 1944, de dagen der
meedogenloze razzia's, die over onze contreien sloegen, toen
iedereen op zijn verheugde en vermagerde vingers zat na te
rekenen, dat dit de laatste winter van de Duitse tirannen wel
eens geweest kon zijn en de kaarten met hun gekleurde
speldjes vrolijker tijden voorspelden.
Tweehonderd leden van de beide afdelingen Alkmaar en
IJmuiden van de „Razziavereniging", die deze zaterdag bij
een waren, weten wel beter. Zij weten hoe zij uit hun schuil
hoeken werden gesleept, hoe zij van straat werden geranseld
en hoe zij als een weerloze kudde naar het Oosten werden
vervoerd, maar zij weten ook, hoe het contact in die trooste
loze uren voor een geringe, maar niet te miskennen op
montering zorgde.
Herdenking en feest kunnen nu gelukkig ieder jaar weer
samengaan en meneer C. Mooij, praeses van de Alkmaarse
afdeling, heeft aan het begin van de avond nog eens even
teruggeblikt naar die donkere jaren van weleer, die wij nog
wel, maar onze kinderen alweer niet van nabij kennen.
Na het droeve deel, de twee minuten stilte en het her
denken, het feest. Dat kunnen de razzia-slachtoffers óók,
zoals ge weet. En een Alkmaars theaterbureau, dat deze
keer voor de vreugde zorgde, had dan óók contact, maar nu
onder betere omstandigheden. En daarna is er tot diep in
de nacht gedanst. Door mensen, die bevrijd-van-harte de
zware tijden van 1944 nog niet vergeten zijn en ze ook nooit
vergeten zullen.
Zaterdag zal in het verre
Uithuizen juffrouw T. H.
Reinders veranderen in me
vrouw Comello-Reinders en
daarmee zal een eind geko
men zijn aan een stuk werk
voor het Zonnebloem-Klim-
op-werk, dat voornoemde
mevrouw in haar juffrouwe-
lijke tijd in ons IJmuiden
verrichtte een werk, dat
haar volle aandacht en liefde
had en dat er op gericht was
de ikvrouwen, die onze fa
brieken, ateliers en kantoren
bevolken een inzicht te geven
in de problemen, die nu niet
direct met het verven van
kousen, het vervaardigen van
lampekappen en het bijhou
den van loonstaten verweven
zijn, maar met het t Grote
Leven.
Zij gaat nu zelf dat leven
tegemoet en op deze plaats
wil ik haar namens al die
werkende meisjes een vaar
wel toêfbepeii, dat zij ai van
de schone schare zelvè heeft
mogen ontvangen inper
soonlijke of algemene sfeer,
maar dat van deze plaats af
wordt begeleid door een
eigen woordje van waarde
ring en een volhartige felici
tatie: het ga u goed in Eind
hoven!
maar niet, want het helpt
toch niet en ge wordt er al
leen maar in dubele be
tekenis koud van.
Met enige droefenis heb
ik moeten horen, dat de
nieuwjaarsreceptie van Vel-
sens burgemeester, die in
januari van het nog lopende
jaar een stijlvol ontmoe
tingsmoment tussen over
heid en burgerij werd, in het
nieuwe jaar niet doorgaat
„om redenen van ruimtege
brek".
Deze droefenis wordt
waarlijk niet gaande ge
maakt door het feit, dat er
een goed glas Bourgogne of
een smakelijke paté aan de
neus voorbijgaat, want ook
zónder dat kan een receptie
goed en „smaakvol" zijn,
maar meer door het gemis
van dit ontmoetingspunt in
een tijd, dat toch al zo wei
nig mogelijkheden zijn, om
eens tot een menselijk con
tact te geraken.
Ruimtegebrek was dus de
oorzaak. Als volgend jaar de
uitbreiding van het raadhuis
er is in de vorm van het
Mavemlokaal tussen de blote
beelden in de achtertuin,
dan gaat het waarschijnlijk
wel weer door.
Op zichzelf een redelijk
argument, maar wie de vo
rige keer zijn opwachting
heeft gemaakt kan getuigen,
dat het toch ook weer zó erg
niet was, dat men op elkan
ders lip gezeten was en dat
er met wat ordening en
doorstroming echt wel een
mouw aan te passen ware.
Maar ja het is fini en
DE KOU heeft haar gevolgen al gehad voor ons voog'len-
heir en ik maak me sterk, dat u ai eens een extra-handjevol
brood in de buitenste kilte hebt geworpen voor de geplulm-
Het feit, dat de brommers
en fietsers al enige weken
het rijk veelal alleen hebben
op de Sluisweg, mag naar
mijn opvatting geen reden
zijn om maar raak te rossen
op deze verbinding. Het
Hoogovenheir, dat deze ver
binding gebruikt, maakt er
echter wel eens misbruik
van, door de stoplichten bij
de sluizen te negeren en op
de hoofdweg te gaan rijden
waar het niet mag noch
hoeft. En de veertig-kilo
meterlimiet voor brommers
is ook al een zaak, die met
banden wordt getreden.
Moet u eens komen kijken
s somsOf, doe het ook
den, die rillend in een dik
en de uitkijk zitten. En die
Derhalve verzoek ik u nu
reeds met enige klem dit
goede werk zonodig voort
te zetten en enige vet
bollen aan de victualiën toe
te voegen, alsmede elke dag
enige handjes-vol granen en
zaden, want ze hebben het
weer niks lekker.
Bovendien wordt u na
mens de in Kennemërland
sluimerende stichting' „Vö-
gelvoedering", die in die er
ge februariwinter van twee
jaar terug zulk prachtig
werk verzette met behulp
van talloze vriendinnen en
vrienden op het hoofdkwar
tier, het Kerbert-asiel, in de
garage van een Beverwijkse
kweker en de garage van de
brandweer daar aangeraden,
alvast de borst wat te be
vochtigen met het oog op 'n
eventuele nieuwe ingreep
van de heer Winter, vorst
van ijspegels en bedreiger
van koeten, meeuwen en an
dere „draafsaaissies", zoals
de Amsterdammers ze noe
men.
Er zullen dan wederom
vrijwilligers met automo
bielen en bakkers met oud
brood nodig zijn en teneinde
de zaken tegen de tijd dat
de nood aan de vogels komt,
zo vlot mogelijk te regelen,
zou ik alle medewerkers van
de vorige keer willen ver
zoeken, even de vinger op
te steken, een telefoontje af
té vuren of een briefje te
schrijven, hetzij telefonisch
naar 5389 (adressen: IJmui-
der Courant t.a.v. Lampe
nier en Kerbert-asiel, t.a.v.
verenbolletje op de takken
vanmorgen wat herademden.
„vogelvoedering") opdat er
snel gewerkt zal kunnen
worden. Wil u zo goed zijn?
Als er geld nodig is, hoort
u het nog wel alvast een
over en er is weinig meer g
aan te doen. Jammer blijft g
het. (Niet vanwege zie bo- g
ven, wel vanwege zie ook jj
boven). jjj
Morgen, donderdag, ligt er g
een zilveren waasje over de J
Rijkswaterstaat vanwege een js
harer beminnelijkste die- jj
naren, de heer A. J. Tik, de g
administratief-ambtenaar B jj
tweede klasse Tik, zoals hij g
te boek staat, de vriende- g
lijke baas Tik, zoals hij be- g
kend staat.
Als chef van de haven- g
dienst heeft hij de leiding g
over dat hele kolossale ap- jj
paraat, dat een haven is en s
daar komt heel wat voor g
kijken te land, ter zee en g
niet in de lucht, want dan g
wordt het een val te water, g
In Amsterdam zette hij M
zijn eerste schreden op het g
Rijkswaterstaatspad en in g
mei 1933 kwam hij naar de g
IJmuidense havendienst, als jj
schrijver dan.
Als schrijver in losse g
dienst, want het moest zes ij
jaar duren voor hij zijn g
vaste aanstelling kreeg g
dat kón toen bij deze ver- M
beten zuinigaards.
Maar goed, het was niet g
alles haven wat de boot g
sloeg, want meneer Tik g
heeft zich al heel gauw in jj
het verenigingsleven gewor- g
pen en bij de Oianjevereni- §j
ging IJmuiden-West zouden jj
ze echt niet meer weten, g
wat ze zonder hem moesten g
beginnen
En morgen is er receptie jjj
in „Sluiszicht", u weet wel g
bij Van Egmond aan het g
Sluisplein, waar tussen elf g
en half twee velen zullen g
komen om deze aardige s
jubilaris een poot te druk- s
ken. Ook dezerzijds: Daar j§
gaat u. Nog vele jaren!
beetje bedankt voor uw f
sympathie. Alle vrijwilligers jj
zjjn natuurlijk van ganser jj
harte welkom!
Lampentei
