G. A. J. MEIJER
De Katwijkers tellen hun knopen:
wel een haven, geen haven
Vissers zien de toekomst
uiterst somber in
Spanning is groot in onderste
regionen van derde klasse
„Regering schuift alles op de lange baan"
5
3fe.£ebraf Kngfer
Wiegbekledingsstoffen
Winkelsluiting, wet en
officier
Melk wordt uitbetaald
naar vet- en eiwitgehalte
Nederlands kamerkoor
gaf een mooi concert
ZATERDAG 21 DECEMBER 1957
Marktplein 30 - Telefoon 4273
Een grote sortering
vindt u in de speciaalzaak
op dit gebied
Lange Nieuwstraat 495 - Telef. 6462
ADVERTENTIE
(Van een onzer verslaggevers)
DE „ZEGENINGEN" van onze eeuw zijn ogenschijnlijk
nog niet tot Katwijk doorgedrongen. Het is alsof alles er nog
zo'n beetje bij het oude is gebleven, alsof de wereld lang
zamer draait, daar in Katwijk. Het blauwe trammetje, on
langs in Haarlem afgedankt, schommelt op gezette tijden
de dienstregeling wordt nauwlettend opgevolgd, zegt men
waarschuwend blazend door de dorpsstraten. Een houten
kar met twee paarden holderdeboldert er óók over de glib
berige kinderhoofdjes. Dan schreeuwt de koetsier iets. Drif
tig gooien de paarden het hoofd omhoog. Het schuim staat
op de bek. De leidsels liggen strakgespannen in de ver
trouwde handen van hun baas. Handen, die hebben geholpen
om menig kantje haring aan wal te sjouwen. Als het tram
metje met een handjevol passagiers piepend om de hoek is
verdwenen, klik-klakken de paardehoeven weer over de
keien. De wagen met netten rolt lawaaierig naar beneden,
op naar de haven.
Een momentopname in Katwijk op een koude winterse
dag. Het is nog vroeg, maar bij de haven is het al druk. Aan
de kade liggen hier en daar wat loggers gemeerd. Ver
moeide en roestige, ijzeren karkassen. Het is alsof zij voor
de sloop bestemd zijn. Niets is echter minder waar.
En steeds is daar die lucht, dag en nacht. Die speficieke
geur van vis en rinse smook. En een tikkeltje zilte zeelucht
misschien. Die geur is niet helemaal te definiëren. Maar toch
ruikt het er anders dan in IJmüiden. Het riekt er nog meer
naar de zee en naar vissers en naar haring, naar taan vooral.
Ogenschijnlijk is de twintigste eeuw dus niet doorgedron
gen in Katwijk, dat zich afzijdig houdt van al het groot
steedse gedoe. Op het eerste gezicht is dat waarschijnlijk
ook wel waar. Katwijk pronkt niet met haar nieuwigheden.
Maar wie wel eens de inrichting van een visverwerkende
industrie in dit dorpje heeft gezien, zal daar gauw anders
over denken. Want daar vindt men de allernieuwste machi
nes, die er op dit gebied maar bestaan. Misschien wel de
nieuwste ter wereld.
vragen, dan er geplaatst kunnen worden.
Maar, tja, als ze later nooit meer een
schip hier zien en op den duur het alleen
maar van horen zeggen moeten hebben,
dan
Aarzeling
DE KATWIJKERS zijn vriendelijke
mensen. Zeg niet, dat het niet zo is. Bo
vendien werken zij hard voor hun veelal
grote gezinnen. En hun grote liefde is de
visserij. Zij staan heel anders tegenover
hun werk dan menig stadsmens. Voor hen
is werken leven en leven werken. En wer
ken vissen bovenal. Over het algemeen kan
men de Katwijkers ook als nuchtere men
sen beschouwen. Alleen als zij de zee zien,
als zij over de zee praten, dan worden
zij anders. Dan komen de tongen los,
vreugde in de ogen. Dan heeft men zelfs
de kans, dat zij romantisch worden. Want
al betekent de visserij veel voor hen, de
zee is hun alles. Een prettige wijze van de
Katwijkers is ook, dat zij zich nooit gauw
kwaad maken over allerlei onbenullig
heden.
„Die regering
Maar komt het gesprek op de nieuwe
haven, die er zo nodig moet komen, wil dit
vissersplaatsje ook in de toekomst vol
doende in de visserijmelk te brokkelen
hebben, dan reageren zij fel. Ze zeggen:
De regering en schudden mistroostig
het hoofd, of worden kwaad of lachen
schamper, ironisch ook wel.
„Die regering, die schuift alles maar op
de lange baan".
Sinds de bevrijding is de vraag, of de
nieuwe haven er nu wel of niet komt, het
gesprek van de dag.
Maar hoeveel dagen, maanden, jaren,
zal dit nog het geval zijn? De meeste Kat
wijkers hebben de moed al verloren. „Ach
allemaal mooie plannen is hun com
mentaar, „maar wat heb je daar aan, als
ze waarschijnlijk toch nooit uitgevoerd
zullen worden Toch zijn er altijd
nog optimisten, die het vuur van de hoop
brandende houden. Al is dat vuur in de
loop der jaren bijna uitgedoofd en rest er
niet veel meer dan een af en toe schuch
ter opflakkerend vonkje.
Nogmaals het drama
DE SECRETARIS van de Stichtings
commissie Zeehaven Katwijk, de heer J.
C. Tieleman, ziet de toekomst maar som
ber in. Uitvoerig doet hij voor de zoveel
ste maal in zijn leven de geschiedenis en
de voorbereiding van dit Katwijkse drama
uit de doeken. Dat de nieuwste schepen
vanwege hun grootte en krachtig moto
risch vermogen niet meer via IJmüiden en
Leiden naar Katwijk kunnen varen.
De lange lijdensweg van zestig kilo
meter met 29 draaibare en bewegende
bruggen kunnen zij niet meer volgen. „Er
zou anders een grote kans zijn, dat zij de
spoorbrug bij De Vink er af zouden wip
pen en dan zou Leiden in de meest letter
lijke zin in last zijn. En niet alleen Leiden,
maar ook Amsterdam en Rotterdam zou
den daar last van ondervinden", zegt hij
lichtelijk ironisch.
DE STICHTINGSCOMMISSIE Zeehaven
heeft indertijd, zoals bekend mag worden
geacht, een onderzoek naar de wenselijk
heid van een dergelijke haven ingesteld.
De heer Tieleman geeft een uitvoerige op
somming van hetgeen deze commissie in
een rapport vastlegde.
Enige conclusies van deze commissies
waren: Het ontbreken van een vissers
haven in Katwijk heeft geleid tot een
zeer ondoelmatige bedrijfsvoering. Het
feit echter, dat Katwijk ondanks het ge
mis van een behoorlijke haven zijn be
tekenis als vissersplaats heeft behouden
moet worden toegeschreven aan de sterke
De haven: nauw, vuil en ouderwets
De wens: een eigen uitgang naar zee
Het bezwaar: IJmüiden hééft er al een
en alles concentreert zich daar.
binding van de Katwijkers aan beroep en
woonplaats. Onjuist moet worden geacht,
dat de aanleg van een vierde vissershaven
in Katwijk tot over-investering zou lei
den, omdat het nationaal-economische be
lang het criterium bij de beoordeling van
de wenselijkheid moet zijn. Bij het ont
werp van een haven in Katwijk is alleen
rekening gehouden met de kosten voor het
projecteren van een loggerhaven. Ver
ondersteld werd, dat de aanvoer van verse
haring en verse zeevis in IJmüiden zal
blijven geschieden. Ook bleek uit het rap
port, dat er uit waterbouwkundig oogpunt
geen bezwaren, in ieder geval geen prin
cipiële, aan de aanleg zijn verbonden.
Hoogst merkwaardig
MERKWAARDIG IS ECHTER, het vol
gende argument: De regering beschouwt
de instandhouding, gezondmaking en ont
wikkeling van de Nederlandse zeevisserij
als noodzakelijk, waarvoor zij bereid is
haar steun te verlenen. Deze steun is thans
(september 1955) gericht op sanering van
de vissersvloot en bevordering van de
verre visserij.
Twee jaar geleden (ongeveer bij het
verschijnen van het rapport van de stich
tingscommissie dus) kwam de aanleg van
een nieuwe Katwijkse haven bij de be
handeling van de begroting van landbouw
en visserij ter sprake. Verscheidene Ka
merleden van vrijwel alle fracties dreig
den toen met een motie; -waarop minister
Mansholt de toezegging deed 6m in over
leg met de minister van Ver-keer en W'a^
terstaat te zien wat er aan het een en an
der moest worden gedaan.
Nog steeds op pad
ER WERD EEN regeringscommissie op
pad gestuurd, die de toestand in Katwijk
eens onder ogenschouw moest nemen. Nu,
twee jaar later, heeft deze commissie nog
niets van zich laten horen.
„Nog steeds varen wij in de mist", zegt
de heer Tieleman. „Steeds maar weer
wordt het op de lange baan geschoven.
Want bij de behandeling van de begroting
van dit jaar werd er zelfs mei geen woord
over gerept. Een raar afscheid van minis
ter Mansholt", voegt hij er mistroostig aan
toe. „Ik geloof niet, dat wij voorlopig op
een nieuwe haven behoeven te rekenen.
Temeer daar nu ook de verbetering aan
de haven van Scheveningen door de be
stedingsbeperking voorlopig is opge
schort".
Aart de kapstok
„Of nogmaals een actie van de stich
tingscommissie zou kunnen helpen", zeg
gen wij hoopvol".
„Nee, dat zullen we maar niet doen,
want dan heb je alle kans, dat de regering
de haven aan de kapstok van de beste
dingsbeperking ophangt". „Laten ze liever
ja of nee zeggen, dan kan Katwijk ten
minste de toekomst tegemoet zien. Nu
zitten we op de grens van twee werelden
en de uitbreidingsmogelijkheden zijn niet
te overzien.
En als de regering nu eens nee zegt en
er komt geen haven", is onze vraag.
Schrik
DE HEER TIELEMAN schrikt even. „Ja,
ja", zegt hij en kijkt bedenkelijk. „Dan is
het af en uit". „Maar.en dan volgt
een heel relaas over de Katwijker en de
visserij. „Als we geen haven krijgen dan
zal de Katwijker langzaamaan vervreem
den van de visserij. Hoewel, het bloed
kruipt, waar het niet gaan kan. De vis-
serijschool is momenteel de drukst be
zochte in Nederland. En er zijn meer aan-
trawlvisserij deelgenomen. 35 kotters heb
ben het hele jaar door getrawld. Boven
dien hebben de Katwijkers twaalf vis
sersschepen van elders afkomstig bemand.
Dat waren zeven IJmuidense schepen, een
Amsterdammer, een Rotterdammer en een
Vlaardinger. Bovendien werden er in
Katwijk in 1957 240 nieuwe monsterboek
jes uitgereikt. Aan de trawlvisserij werd
door 537 Katwijkers deelgenomen, aan de
haringdrijfnetvisserij door 736 Katwijkse
vissers.
Blijven vissen
Dat de regering ooit eens afwijzend over
het nieuwe havenplan zal beschikken, kan
de burgemeester zich eenvoudigweg niet
voorstellen. „De Katwijkers blijven vissen,
wat er ook gebeurt. Je kunt er nooit iets
anders van maken", zegt hij gedecideerd.
Vervolgens vertelt de burgervader, dat het
zijn gewoonte is om alle gouden en dia
manten bruidsparen te bezoeken. „Daar
om heb ik het nu zo druk", legt hij uit.
„Het is nu weer de tijd van de behouden
teelt. Winterdagen, waarin de Katwijkers
tijd hebben om te trouwen. Dat is nu een
maal traditie". „Vanmorgen was ik op be
zoek bij een gouden echtpaar. En alle kin
deren en kleinkinderen voeren. Ze hadden
een zoon, die eerst naar de ambachtsschool
ging. Hij heeft het vier jaar uitgehouden
en nu vaart ook hij. Als motordrijver op
een kotter". Dan moet de burgemeester
een militair tehuis openen. „Deze week
moet ik vijf echtparen bezoeken", zegt hij
bij het weggaan.
De zee zien
De laatste rit voert ons naar de direc
teur van de visserijschool. We vallen
meteen met de deur in huis. „Katwijk
De zorgen langs de kant beheersen de
gesprekken op de wantzolders, waar
gedurende de wintermaanden het werk
aan het visserij-gerei doorgaat.
krijgt geen nieuwe haven", zeggen wij
plompverloren. De directeur, de heer C.
Varkevisser schrikt. „Dat zou er niet zo
best uitzien voor de visserijschool". Ook
hier weer: de jongens moeten schepen
zien. Als die er niet meer zijn, dan ver
liest de zee en de visserij veel van haar
aantrekkingskracht.
Ontknoping
Eenstemmig is men dus in Katwijk van
mening, dat de nieuwe haven er moet ko
men en men verwacht, dat de regering
zeer binnenkort haar beslissende stem zal
laten horen. De spanning stijgt nu. Het
drama zal misschien heel gauw zijn ont
knoping vinden. Het drama van de nieuwe
vissershaven, waarin alle Katwijkers min
of meer een rol spelen. Tot een opvoering
zal het echter niet komen, tenminste als
de „regeringsregisseur" niet eens wat
krachtiger gaat optreden. Wat er echter
ook gebeurt, de Katwijkse vissers blijven
hun traditionele ambacht uitoefenen. Tot
het bittere, of toch nog zoete(?) einde.
En IJ muiden
En IJmüiden? IJmüiden denkt er het
zijne van: de outillage hier is voldoende
voor Katwijk; het zou onzin zijn om die
hele uitrusting renteloos te laten worden;
het zou de dood voor Katwijks visserij
betekenen als er een haven kwam, die in
dustrieën aantrok, zoals Vlaardingen tot
zijn schade en tot schade van de autoch
tone vissersbevolking heeft gemerkt.
Neen, zegt IJmüiden liever niet.
„Sans Atout" hield kerstdrive
De bridgeclub „Sans-Atout" heeft een
kerstdrive gehouden, welke in de volgende
i uitslag eindigde: Groep I: 1. J. Nijman-J.
Stals 71; 2. mevr. Belterman-J. Blom 60;
3. J. Krab-J. Kerkhof 59/4; 4. J. Hamers-
mevr. G. Tabak 58; 5. J. v. Zutphen-R.
Hoen 56; 6. mevr. Reymers-J. Bos 54; 7.
A. Tand-J. de Lalijne 53 'A; 8. mevr. Kley-
ne-G. Zoontjes 52/4; 9. J. Berlee-A. van
Groningen 46)4; 10. mevr. Tabak-C. Hooge-
boom 29)4.
N.Z.: 1. D. Hoogeboom-G. C. Tabak 62;
2. J. Koopmanschap-v. Lier 69)4; 3. A.
Worst Sr-C. Geldermans 55; 4. Ph. v. Gro-
ningen-N. Hendriks 49)4; 5. W. Hooge-
boom-H. Oosterveen 50.
O.W.: 1. W. de Boer-K. v. d. Zon 62;
2. G. Plooy-B. Groot 60)4; 3. G. de Boer-D.
Biben 52)4; 4. B. Hoogeboom-A. Worst Jr
51)4; 5. L. Kleyne-H. Vollaerts 50.
ADVERTENTIE
DE HEER TIELEMAN aarzelt voordat
hij het zegt. Het gaat hem zichtbaar aan
het hart. „Dan zal de tijd leren hoe lang
de rederijen het nog kunnen uithouden".
„En de bedrijven, kunnen die dan niet
worden verplaatst", vragen wij.
„Dat zal heel moeilijk zijn", zegt de heer
Tieleman peinzend. „Trouwens de Kat
wijkers zullen in een andere plaats nooit
kunnen aarden".
Zo was Katwijk in zijn gloriedagen,
toen een haven geen noodzaak was:
de bommen schoven het strand op en
losten daar hun zilte last.
„Of er misschien andere industrieën in
Katwijk gevestigd kunnen worden?".
„Eigenlijk niet, want we hebben maar
de beschikking over zeer weinig industrie
terrein. De industrieën, die thans hier ge
vestigd zijn staan alle bovendien in nauw
verband met de visserij", zegt hij tot slot.
Dode stad
Uit het gesprek blijkt het wel. Geen ha
ven en Katwijk heeft de gerede kans om
een dode stad te worden. Vandaar, dat dit
onderwerp ook de hele kleine jongens van
een paar turven hoog zo intigreert.
Het eeuwige transport
DE REDERS. Wat denken de reders er
van? Die zitten eenvoudig om een nieuwe
haven te springen. Het eeuwige transport
van Katwijk naar het schip en omgekeerd,
de reparaties, die altijd in andere havens
moeten worden uitgevoerd. Het kost hun
allemaal handen vol geld.
Een zesduizend gulden per jaar meer
dan een schipper in een andere vissers
plaats. „Als bijvoorbeeld een IJmuidense
schipper nog net uitspringt, dan werken
wij met verlies", merkt een reder op.
Minder vangsten
EN DAARBIJ KOMT nog het feit, dat
de vangsten elk jaar minder worden. „Wat
de oorzaak hiervan is?". De secretaris van
de rederijvereniging „Vuurbaak" zegt:
„Dat moet u aan een bioloog vragen. Dat
weet ik niet". „Bovendien zou elke bio
loog er waarschijnlijk een andere mening
wat dit betreft op na houden".
Sombere geluiden, steeds maar weer
sombere geluiden in Katwijk.
Nieuwe burgemeester
De nieuwe burgemeester van Katwijk,
de heer H. Duiker, is een vriendelijke
man, die in de korte tijd, dat hij eerste
burger van de gemeente is, de Katwijker
al op waarde heeft leren schatten.
„Regelmatig heb ik in Den Haag confe
renties over de nieuwe haven", zegt hij.
„Steeds weer tracht ik de heren in Den
Haag het nationale belang van Katwijk
als vissershaven in te doen zien. De re
gering moet hier wel een open oog voor
hebben".
Vis blijft zwemmen
OOK DE BURGEMEESTER is van me
ning, dat de bestedingsbeperking geen be
letsel mag zijn voor de verwezenlijking
van de nieuwe haven. „Over een tijdje is
er wel weer iets, dat naar bestedingsbe
perking zweemt en dan zwemt er ook nog
vis in de Noordzee".
De burgervader vertelt, dat de Katwij
kers er niets aan kunnen doen, dat zij
vroeger niet een open verbinding met de
zee hebben gemaakt. „Vroeger werden de
bomschuiten op het strand getrokken en
daarom was er geen open verbinding met
de zee nodig".
Speciaal voor de IJmuider Courant had
hij voorts een staatje laten opmaken,
waaruit de betekenis van Katwijk als vis
sersplaats nog eens temeer bleek.
Dit jaar waren er 122 Katwijkers in de
vaart, waarvan 87 loggers en 35 kotters.
Van de 87 loggers hebben er 58 aan de
'OOOOCOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXXXXXXXJOCOCOOOOOOOOOOC
1 Het besluit, dat Velsens vroede vade-
ren enige dagen voor de sinterklaasvie-
ring namen en dat bepalend was voor
de avondopenstelling van de Velsense 5
winkels, heeft, zoals men weet, veel stof
doen opwaaien. De winkeliers wilden 8
3 bijna eenstemmig hun winkels tot tien
uur 's avonds open houden en beriepen f.
3 zich op het feit, dat zulks in Haarlem. 8
8 wel mocht. De burgemeester, mr. M. M.
Kwint, dacht hier anders over (en met
8 hem vele raadsleden) en was van me-f
8 ning, dat het open houden van de win-
8 kels tot tien uur in strijd was met de b
g wet. En wat in strijd is met de ivet mag
niet. De gemeenteraad besliste dus: ne- 8
gen uur en niet langer. En als de mid-
denstanders zich daaraan niet wensten
3 te houden liepen zij kans op een proces-
3 verbaal. De bestuurderen van het Za-
kencentrum Kennemerlaan lieten het er 8
8 niet bij zitten en schreven een brief aan 8
8 de officier van Justitie voor economi-
3 sche zaken in Haarlem. Het antwoord
8 van deze magistraat luidde als volgt: 8
8 „Naar aanleiding van uw brief bericht
8 ik u, dat mij uit een onderzoek is ge- 8
bleken, dat inderdaad de middenstand g
8 in Haarlem op grond van een gemeente- 8
8 lijke verordening hun zaken tot 22 uur 8
8 geopend hebben gehouden. Dit tijdstip g
g is m.i. niet in strijd met de winkelslui-
5 tingswet, omdat de gemeenteraad in
Haarlem gebruik heeft gemaakt van 8
8 haar bevoegdheid, neergelegd in artikel 8
II, eerste lid van de winkelsluitingswet
8 1951", b
9 9
XXXXXXXXDCOCOOOOOCXDOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXXXXJ
Op de gisteren in Alkmaar gehouden
vergadering van de Bond van coöperatieve
grondslag werkende zuivelfabrieken in
Noordholland is met 84 tegen 6 stemmen
besloten tot inrichting van laboratoria
voor eiwitonderzoek en kwaliteitsbepa
ling der van de veehouders ontvangen
melk. Het bestuur werd gemachtigd voor
dit doel een lening van 150.000 gulden aan
te gaan. Het beslui betekent, dat ook in
Noordholland in samenwerking met de
bond van rundveefokverenigingen en de
provinciale melkcontroledienst en in na-
Een geëlektrificeerd net van prikkel
draad van 320 kilometer lengte is aan
gelegd langs de grens van Algerije met
Tunesië. De Franse legerleiding beoogt
hiermee de infiltratie van Algerijnse
rebellen uit Tunesië en hun vlucht
naar dat land te voorkomen. Een afde
ling van het Franse leger ziet m.en
hier patrouilledienst. doen tussen het
netwerk, waarop een spanning staat
van drie tot zevenduizend volt.
Vooral in de 3de klas A is de spanning
groot, niet alleen aan de kop, maar ook in
de onderste regionen; dit laatste is het ge
volg van het feit, dat clubs als Beverwijk
en Terrasvogels, die voorbestemd schenen
om samen uit te maken, wie van hen de
onderste plaats zou bezetten, zich plotse
ling in een andere gedaante zijn gaan ver
tonen, zodat ook ZAP en HSV in het ge
drang dreigen te komen.
En dan in de hogere regionen.... De
kamp om de bovenste plaats is spannender
dan ooit. De beide Castricumse derdeklas
sers voeren met Alcmaria Victrix en met
elkaar een heftige strijd om de begeerde
titel en het heeft er zelfs alle schijn van
dat Wijk aan Zee, nu Egmondia aan hef
afzakken is, het kwartet weer voltallig wil
maken.
Het komt ons voor, dat van genoemd
viertal, Vitesse het zondag weer het las
tigst heeft, want deze Castricummers moe
ten het in Beverwijk opnemen tegen de
club van die naam en wat dat betekent,
zouden CSV en Egmondia het best kunnen
getuigen. Het is natuurlijk lang niet onmo
gelijk, dat Vitesse wint, maar we zouden
het zeker geen verrassing noemen, als de
Castricummers het voorbeeld van CSV en
Egmondia zouden volgen.
OSV zal er ongetwijfeld goed aan doen
de Alkmaarse Boys niet te onderschatten,
maar wanneer de CSV'ers hun gewone
spelletje spelen, dan kan hun o.i. de over
winning moeilijk ontgaan.
Ook een overwinning voor kampioens
pretendent Alcmaria Victrix ligt in de lijn
volging van Friesland zal worden over
gegaan tot uitbetaling van melk op vet
en eiwitgehalte. Men achtte dit een meer
rechtmatige basis voor de uitbetaling van
de melk in een kaas producerend gebied.
der verwachtingen, want ZAP is dit seizoen
nog niet tot grote daden gekomen.
Wijk aan Zee, dat thuis tegen Terras
vogels speelt, heeft het zo op het oog al
evenmin lastig, maar wie weet, dat de
Santpoorters hun laatste twee wedstrijden
tgen Velsen en Egmondia tot een
goed einde brachten, zal het met ons eens
zijn, dat ook voor de Wijk aan Zeeërs het
„weest op uw hoede" geboden is.
Velsen speelt op eigen terrein tegen
HSV. De Heiloërs zijn dit seizoen niet zo
bijster op dreef en de kans, dat Velsen de
punten op Santpoort houdt, lijkt ons vrij
groot.
In 4D krijgt NAS gelegenheid haar mis
stap, zondag j.l. tegen Onze Gezellen be
gaan, weer goed te maken, want we wil
len niet aannemen, dat de Halfweggers
zich ook door Bloemendaal een poets zul
len laten bakken.
Waterloo speelt de uitwedstrijd tegen
DIO. Deze Haarlemse club behoort zeker
niet tot de sterkste uit de afdeling en we
menen dan ook veilig te kunnen aannemen,
dat Waterloo op beide punten zal beslag
leggen.
Kinheim zal het tegen ETO zeker niet zo
gemakkelijk hebben. Op zijn hoogst zit er
in deze uitwedstrijd voor de Velsenaren
een gelijk spel.
Slechts weinigen zijn donderdagavond
naar het Nederlands Hervormd kerkge
bouw gekomen om het nationaal en inter
nationaal beroemde Nederlandse Kamer
koor onder leiding van Felix de Nobel een
geacheveerd programma te horen uitvoe
ren, dat ons liederen bracht van Jacobus
Obrecht en Sweelinck en werk van moder
neren, onder anderen Diepenbrock, Kodaly
en Herman Strategier. Met stijlvolle, gave
vertolkingen van sacrale muziek uit de
vijftiende en zestiende eeuw bewezen Fe
lix de Nobel en zijn ensemble weer hun
grote kwaliteiten. Ook deze avond, bezocht
door te weinig belangstellenden, kon men
steeds weer verbluft zijn door het soe
pele zingen, de sublieme klank van het
koor en het gemak waarmee de dirigent
de acht zangers en negen zangeressen de
allesbehalve eenvoudige klassieke partitu
ren liet vertolken. Zo'n „Sanctus" van Ja
cobus Clemens non Papa uit 1540 klonk als
orgeltonen in een kathedraal. Het spreekt
vanzelf, dat een ruime plaats was inge
ruimd voor het klassieke motet. Ontroe
rend klonk het meer dan vierhonderd jaar
oude „Sicut lilium" van Antonius Brumel,
gewijd aan het tweede vers uit Salomo's
Hooglied 2: „Gelijk een lelie onder de
doornen", devoot van vertolking en zo
danig tot in de finesses verzorgd, dat men
zeker van raffinement mocht spreken.
Wij zouden op deze wijze nummer na
nummer kunnen releveren en prijzen, zo
wel de oud-latijnse psalmverzen van Com-
père uit 1485 als Strategiers „Cantica pro
Tempore Natali", gecomponeerd ter ere
van het kerstfeest. In deze kolommen is
over de prestaties van dit uitzonderlijke
koor echter reeds vaak met grote waarde
ring geschreven, zodat wij niet in herha
ling willen treden. De Velser Kunstkring
„Voor Allen", onder welks auspiciën d:t
concert werd gegeven, heeft de aanwezige
muziekliefhebbers een waardevolle en on
vergetelijke avond geboden.
A. J. van der Welfden
