AREND REIJM
OVER HET LAM
N ieu w j aarsgoud
met bruidsuikers
J
Visserij-
varia
Hu mtras inlaag
Gouden Lam
5
Suiker'
romantiek
Boeiend
Stuitend
7#. Gebluft Koteer
Mislukking
Uitgevaren
vissersvaartuigen
De positie van DEM en
De Kennemers in de
tweede klasse
Strauss
Geen kruitdamp
auto-motortechniek
Lam Gods,da.t welnee wt
de louden deswerrelds
Qïitf prntUover
Giristus overwmt
CHft&tufc kec&Lkt
Christus jefeiedt
Op het nippertje
Jaaroverzicht
Hardleers
Goud en diamant
Huisvestingsbureau
gesloten
Nieuwe leerkracht voor de
Brederodeschool
W. ZWIER Jr.
K.Z.O.S. met toneelspel
„Stefan Borkos"
ZATERDAG 4 JANUARI 1958
(Thalia). De ma
kers van „Storm over
Perzië" hebben ken
nelijk getracht de
Oosterse mystiek de
boventoon in hun
verhaal te laten voe
ren. Hetgeen een
grandioze mislukking
werd. Toch kan de
toeschouwer wel zijn
plezier beleven aan
de talloze harem
scènes, waarbij vele
aanvallige schonen in
oogverblindende ge
waden fraaie dansen
uitvoeren onder het
critisch oog van de
Sjah, die wel het een
en ander op dit ge
bied gewend is. Het
blijft echter niet bij
deze lieflijke tafe
relen, want na een
ietwat langdradig be
gin blijkt, dat intriganten het op het rijk
van de Sjah hebben gemunt. Dan breekt
eindelijk de zo lang ontbeerde storm over
Perzië los, waarvan de titel van deze film
gewaagt. En dan flitsen ook de krom
zwaarden en tonen de stoere mannen, dat
zij niet slechts vrouwen kunnen beminnen,
maar nog vechten kunnen ook. Een me
lancholieke wijsgeer, die treurt om het
verlies van zijn aanstaande vrouw (de
Sjah heeft haar hem ontnomen bij een
haremexpansie) vergeet zijn verdriet en
doet door een list een compleet kasteel in
de lucht vliegen. Dat is juist het geschikte
moment voor de Sjah om in technicolor
te sterven en tevens het goede moment
voor de wijsgeer om zijn geliefde in zijn
armen te sluiten. Hetgeen ook tevens de
laatste scène is, die ge op het breedscher-
mige doek kunt aanschouwen. Een brok
suikerromantiek in lieflijke kleuren. Tot
maandag in dit theater. Zondagmiddag zit
de kruitdamp weer aan het witte doek
gekleefd, want dan wordt „De cowboy van
Nieuw-Mexico" vertoond.
(Thalia) „De knapste meisjes moe
ten sterven" is een uitermate boeiende
thriller met een schier onverdraaglijke
spanning, die op meesterlijke wijze wordt
opgevoerd tot een climax. Daarnaast is
de regisseur er in geslaagd om bij tijd en
wijle ook voor de nodige ontspanning te
zorgen. Het begint al dadelijk op de eerste
meters celluloid. Het vredige stadje Oakley
Park wordt dan namelijk opgeschrikt
door een moord op een bijzonder mooi
meisje. Haar lijk wordt gevonden op het
terrein van de sportclub en dan is het
zaak voor de hoofdinspecteur Halloran
(John Mills) om zich naar de plek van
de misdaad te begeven en tevens om zich
in de nesten te steken. Langzaam maar
zeker wordt de moordenaar in het nauw
gedreven en tenslotte klimt hij zelfs ten
einde raad op een toren en schreeuwt daar
zijn bekentenis uit. Wel een ietwat onge
bruikelijk einde voor deze lang niet on
verdienstelijke film.
(Kennemer Theater). Een kus
voor je sterft" Voor ons gevoel heeft men
ADVERTENTIE
Marktplein 30 - Telefoon 4273
Een scène uit de film „Storm over
Perzië". Tot maandag in het
Thaliatheater.
zich in deze film vergrepen aan een teer
onderwerp. Als meer bescheidenheid was
betracht, als er minder gebruik was ge
maakt van gemakkelijke effecten was er
waarschijnlijk een veel overtuigender
film gemaakt over de problemen, die tus
sen een student en een studente ontstaan
wanneer blijkt dat het meisje in verwach
ting is, terwijl beiden niet met elkaar in
de echt zijn verbonden. De student ziet de
carrière, die hij zich had toegedacht, ver
loren gaan. Hij zal een baantje moeten ne
men om voor beiden de kost te verdienen.
Zijn eerzucht is sterker dan zijn verant
woordelijkheidsgevoel en hij maakt zich
van de moeilijkheden af door het meisje
te vermoorden. Hij „speelt" het zo, dat de
dood van het meisje wordt gezien als een
zelfmoord. Tot dusver heeft men nog niet
de helft van de film gezien. Wat volgt ver
wekt zeker wel spahning, maar het is een
ruw verhaal, dat afwisselend storend sen
timenteel en storend „keihard" is.
Vrijdag 27 december: s.t. Herman IJM 2, Haar
lem IJM 9: m.t. Amsterdam IJM 28, Curagao IJM
99, Claesje RO 46 (2 jan. binnen), Cornelis Vrolijk
Fzn. SCH 171, Sakina Martine KW 32, Emma Wil-
helmina KW 135; m.l. Onderneming III SCH 117.
Zaterdag 28 december; m.t. Beatrice IJM 72.
m.l. Onderneming IV SCH 153.
Maandag 30 december: m.t. Dirk Maria KW 80.
Donderdag 2 januari: m.t. Maria van Hattem
IJM 10, Ariadne IJM 18, Post Boy IJM 35, Job
Gouda IJM 79, Albertha Hendrika KW 81, Stadt
Enckhuysen KW 82, Albatros KW 87, Francina
KW 153; m.l. Annie IJM 14, Adeodatus IJM 30,
Verwachting IJM 204, Wiron III IJM 221, Adria-
nus KW 10, Willem Cornelis KW 16, Arie Nico
KW 17, Dirk KW 19, Concordia KW 26, Nederland
VI KW 37, Bertha KW 38, Helena KW 39, Everard
Christina KW 40, Neptunus KW 45, Cornelis Ma-
rinus KW 48, De Vrouw Anna KW 52, Saturnus
KW 69, Nelly Maria KW 70, Jacoba KW 73, Hette
Margaretha KW 74, Excelsior II KW 78, Huiber-
dina Gijsbertha KW 85, Willempje KW 89, Nestor
KW 101, Avontuur KW 114, Borneo KW 127, Wil
ly KW 141, Willy Alida KW 155, Java KW 159,
Gijsbert Bastiaan KW 161, De Vier Gezusters KW
162, Aleida KW 169, Gezina Geertrui KW 176, On
derneming II SCH 27. Cornelia Maria SCH 135,
Dolfijn RO 2, Willem Robert RO 27, Anna Suzan-
na WR 88: m.k. De Twee Gebroeders IJM 3, Da
geraad IJM 4, Maartje IJM 8, Poolster IJM 11,
Mercator IJM 19, Klaas Junior IJM 22, Emisel IJM
31, Arend Willem IJM 40, De Hoop I IJM 45 (3
jan. binnen), Frederika Maria IJM 52, Swift IJM
54. De Hoop II IJM 59, Wiron V IJM 208, Neeltje
IJM 240, Magda IJM 272, Nehim I AM 16, Nehim
II AM 17, Nehim III AM 18. Nehim IV AM 26,
Arendje Jacoba KW 21, Anne Marie KW 27, Rein
KW 30, Petronella KW 31, Limanda KW 33, Tiny
iW 34, Stern KW 36, Wilhelmina KW 46, Prinses
Margriet KW 51, Dinemarie KW 57, Gijsbertha
KW 61, Alice KW 62, Arend Cornelis KW 68, Ger-
da Marianne KW 71, Twee Gezusters KW 77, Zee
arend KW 79, Johanne Cornelia KW 88, Willem
KW 94, Nico KW 96, Arendje KW 98, Jacoba KW
105, Koningin Juliana KW 133, De Vrouw Alida
KW 160, Alida Jacoba KW 165, Jana KW 210, Pie-
tertje HD 87 (teruggekomen met aanvaringsscha-
de), Samenwerking HD 125, Vier Gebroeders TX
14, Okko Bosker WR 25, Tiny Dieuw WR 33, Jan
Willem WR 34, Internos WR 49, Flevo WR 50,
Stella Maris WR 51, Spes Nostra WR 56.
Vrijdag 3 januari: m.t. Allan Water IJM 34.
Medan IJM 57, Burgemeester Heusdens VL 27;
m.t. Adriana Cornelia KW 58.
Er is een tijd geweest, dat Beverwijk
kon bogen op drie tweedeklassers. Het
vorige seizoen echter kon Beverwijk het
niet redden in zijn groep: Het eindigde op
de onderste plaats en onverbiddelijk volg
de degradatie naar de derde klasse.
En in dit seizoen is de positie van De
Kennemers verre van gunstig. Uit twaalf
wedstrijden toch wisten de roodzwarten
maar 7 winstpunten te behalen en het is
slechts te danken aan het feit, dat het Am
sterdamse T.O.G. het al niet veel verder
heeft gebracht, dat De Kennemers niet
alleen op de onderste plaats staat, doch
deze delen moet met de Amsterdammers.
Nu zou het tot enig gematigd optimisme
aanleiding kunnen zijn door het feit, dat
de roodzwarten van hun 11 uitwedstrijden
er reeds 7 achter de rug hebben, zodat hun
nog slechts 4 uitwedstrijden tegen 6 thuis
wedstrijden resten, maar dit zou min of
meer op zelfbedrog lijken, omdat tot dus
verre gebleken is, dat van een zich op
eigen terrein beter thuis gevoelen bij De
Kennemers geen sprake is, want hun vijf
thuiswedstrijden leverden slechts twee
winstpunten op tegen D.E.M., dat met
40 werd geklopt en de 7 uitwedstrij
den brachten vier winstpunten in de tas.
Neen, waar De Kennemers zich beter
aan vast kan houden is aan de wetenschap
dat het absoluut beter kan. De kleine
nederlagen tegen O.V.V.O. (01) en Pur-
mersteyn (10) het gelijke spel in de uit
wedstrijd tegen Hollandia (33) en de
overwinning op D.E.M. (40) en W.F.C.
(02) zijn daar om zulks aan ie tonen.
Maar dan mag het bijvoorbeeld niet meer
gebeuren, zoals in de thuiswedstrijd tegen
T.O.G., dat een wedstrijd, die al in de eer
ste helft in het voordeel der roodzwarten
beslist had kunnen zijn, tenslotte toch nog
met sprekende cijfers verloren gaat!
De D.E.M.-ers maken het beter. Ze be
zetten met 14 punten uit 12 wedstrijden de
vierde plaats en ze zouden zelfs een der
ernstigste gegadigden voor de bovenste
plaats zijn geweest, als ze het in hun uit
wedstrijden net zo goed gemaakt hadden
als in de ontmoetingen op hun eigen ter
rein. In hun 7 thuiswedstrijden toch haal
den zij niet minder dan 11 punten binnen
alleen Hollandia (00) en West-Frisia
(23) bezorgden de D.E.M.-ers verliespun-
ten maar uit de 5 uitwedstrijden voeg
den zij slechts 3 punten bij dit totaal.
Op deze manier wordt natuurlijk geen
kamipoenschap behaald, maar aan de
andere kant behoeven de D.E.M.-ers zo
doorgaande toch ook geen vrees voor de
onderste plaats te koesteren.
„Alexander de Grote" (Kennemer
theater) De hachelijke onderne
ming, een figuur van het formaat van
Alexander de Grote in kleurige filmbeel
den gestalte te geven is, zoals te verwach
ten was, een glorieuze mislukking gewor
den. Het pleit voor de makers van
deze technicolor-breedscherm-produktie,
dat zij de geschiedenis geen geweld
wil aandoen terwille van de „show". Geen
ogenblik wordt afgeweken van de be
kende feiten uit Alexanders leven. Zijn
fantastische wapenfeiten, de onderwer
ping van de Grieken, de heroïsche strijd
van de dertigduizend tegen het miljoenen-
leger van keizer Darius bij Issus en, ten
slotte de roemrijke veldtocht door Azië,
dat alles wordt met veel pracht en praal
in indrukwekkende massaregie uitgebeeld.
Men verzuimt zelfs niet om de drieënder
tigjarige „heerser over twee werelden" in
Babyion een autentieke, doch weinig spec
taculaire dood aan de malaria te laten
sterven, maar hoeveel respect dit alles ook
afdwingt, het stijgt nergens uit boven het
peil van een kleurig prentenboek. Alexan
der zelf, „soldaat en dichter, denker en
dromer," komt ons nergens nader; hij
overtuigt alleen als de klassieke held naar
Grieks model, maar van het dualisme in
zijn ziel, zijn innerlijke strijd en zijn „een
zaamheid in grootheid" wordt men niets
gewaar. Ook zijn machtige raadgevers en
tegenspelers, Aristoteles, Demosthenes.
Darius van Perzië en Alexanders vader
Philippus van Mecedonië zijn goeddeels
niet meer dan karakteristieke typeringen,
geen karakters. Als spektakel echter kent
„Alexander de Grote," zover we weten,
zijn weerga niet in de filmhistorie. Maan
dag tot en met woensdag in dit theater,
in de matineés halen de komieken Abbott
en Costello tal van dwaze fratsen uit in
„A. en C. in Rock and Roll"
Donderdagavond vertoont dit theater
een film in een speciale voorstelling. De
muziekliefhebbers zullen bij de titel hun
oren spitsen. Het is de befaamde operette
van Johann Strauss „De zigeunerbaron".
Een onderhoudend gegeven, waarvan het
scenario ondergeschikt is gemaakt aan de
eisen, die het libretto stelt.
(W. B. Theater) Menige trouwe be
zoeker van dit theater zal zich ongetwij
feld verwonderd en misschien zelfs wat
verbolgen hebben afgevraagd, waarom de
gebruikelijke kruitdamp maar niet van het
witte doek wilde opstijgen. Dat was te
betreuren, temeer daar de titel van de film
heel wat geschiet en geknok deed vermoe
den. Het kwam echter niet zo ver, want er
werden welgeteld vijf schoten in gelost en
enige duwtjes en klapjes uitgedeeld. Maar
daar bleef het dan ook bij. De „Vijf stap
pen in het gevaar" werden dan ook met
de nodige voorzichtigheid en zelfs bijna
met schroom genomen. Daarentegen werd
herhaaldelijk heel hard met een hele dure
auto langs onpeilbare afgronden gereden.
Bijna herhaaldelijk zelfs. Hetgeen niet
voor de originaliteit van de regisseur pleit.
Trouwens hij had ook van deze scènes
wel wat meer kunnen maken, want het
camerawerk was over het algemeen zeer
statisch. Dat het al bij al toch een span
nende vertoning werd, is te danken aan
het verhaal. De regisseur heeft echter alle
middelen ongebruikt gelaten om van dit
spannende verhaal een overzichtelijk
filmisch geheel te maken. Ook zat hij ken
nelijk met z'n handen in het haar toen de
talrijke verwikkelingen in de laatste me
ters celluloid ontward moesten worden.
Een groot aantal staatsrechercheurs kreeg
de ondankbare taak om deze moeilijkheid
voor hem op te lossen. Toch zal men, de
onvolkomenheden over het hoofd ziende,
wel een paar genoegelijke uren aan deze
film beleven, die de jacht op geheime ge
gevens voor raketwapens verbeeldt. Zon
dag en maandag wordt „Jungle duivels'
vertoond. In de matinées draait „De grote
buit".
ADVERTENTIE
MET PECH LANGS DE WEG?
Zorg dat u dan weet wat er aan kan
haperen Ntets is zo vervelend als met
een defecte automotor langs de weg te
staan Dit kunt u voorkomen door nog
deze winter uw kennis op het gebied
van
te verrijken.
Wij verzorgen een prima cursus, welke
voor de leek zeer gemakkelijk is te
voigen. doordat wij beschikken over
een geheel gedemonteerde automotor
en een complete draaiende automotor
met plastic carrosserie. Bovendien zeer
deskundig onderricht.
Vraagt virijbiiivend inlichtingen bij
Gediplomeerde K.N.A.C.-, A.N.W.B.-,
K.N.M.V.-, F.NO.P-auto- en motor
rijschool
Hagelingerweg 134 - Santpoort
Telefoon K 2560 8930
Al is het oude jaar dan over en voorbij, vergleden in de donkere oneindigheid van de
tijd, ik moet er toch nog even op terugkomen. Niet met een overzicht van wat er allemaal
geschied is of met een „terugblik", want die hebt u door onze radio voor 12,50 meer dan
genoeg kunnen vernemen, maar naar aanleiding van een kerstbabbeltje, dat ik u zachtkens
voormompelde na een wandeling door het oude dorpje Velsen, waar het Lam Gods boven
het raadhuisje prijkt als een stille gouden wachter naar ik toen zei.
Ter illustratie van het echt-kerkelijk symbool, dat het „Gouden Lam" is, hierbij een
oude afbeelding van het Christelijk zinnebeeld. Velsens wapen is daar echter een, ik
zou haast willen zeggen een „profane afleiding" van.
Uit de Rijnstraat is de
heer A. van Kampen tot mij
gekomen met een wat ver
ontrust schrijventje, waarin
hij mij oneerbiedigheid ver»
wijt jegens dat kleine, on
schuldige dier en hij vroeg
mij of ik wel wist dat deze
naam een echte Christen
(onderstreept) heilig is en
dat Johannes de Doper
heeft gezegd: „Zie het Lam
Gods, dat de zonden der we
reld wegneemt".
Ik weet het. Ik weet, dat
het Lam in de Christelijke
symboliek, waarvoor ik de
diepste bewondering koester,
vaak voorkomt en dat er in
de catacomben 88 fresco's te
vinden zijn, waarop dit arge
loze dier meespeelt met
de Goede Herder, die het
Lam op de schouder draagt
en waarmee men de Chris
tusfiguur wilde uitbeelden,
die een ziel ten hemel
draagt. Later is het Agnus
Dei vaak uitgebeeld op een
lamp of meer nog op een
berg, waarvan de vier
Evangeliën naar de wereld
stromen.
Maar, geachte lezer uit de
Rijnstraat, het Lam Gods
komt daarnaast ook voor als
teken der onschuld, als zin
vol attribuut door de hele
kerkgeschiedenis heen. Zo
wel bij de Heilige Agnes als
bij Johannes de Doper. En
ils zodanig troont ook dat
;impel lam boven het raad-
luis als teken der on-
chuld. Zullen wij ons er
maar liever samen proberen
onder te scharen?
Nina, het meisje uit Rusland (L u x o r
theater, vrijdag tot en met maandag)
Bepaalde en beslist niet onaangename re
miniscenties aan de befaamde Garbo-
creatie „Ninotchka" zijn met geen moge
lijkheid weg te denken voor degene, die
de geslaagde moderne versie van het Oost-
West-liefde probleem beziet, dat door de
Oostenrijkse filmindustrie onder de naam
„Nina, het meisje uit Rusland" werd af
geleverd.
Ook hier het lieve Russische kind, ditkeer
vertegenwoordigster van het strenge pers
agentschap Tass, dat op de grens van
twee werelden in aanraking komt met een
„westerling" Frank, de veroverende jon
ge redacteur van „The New York Tide"
in Wenen. Ook hier het hartsconflict met
het Westen als amoureuze winnaar en ook
hier de ontknoping, die het in de tragiek
zoekt en waarop de woorden passen, die
Frank ergens in deze film verbitterd
zegt „Wat is dit voor een wereld, waarin
twee verliefde mensen eerst aan hun vei
ligheid moeten denken."
Kregen de beminden elkaar in Ninotchka
niet, bij Nina loopt het beter af, al is
het op het nippertje, want als Frank uit
noodweer de grimmige bewaker van Nina
neerschiet en Nina uit de greep van haar
regiem vlucht, kunnen de twee gelieven
elkander toch nog in de armen vallen.
Zij het dan, dat Nina een zelfmoord moet
suggereren en Frank in zijn verdriet om
zijn doodgewaande lief bijna verongelukt
in een ravijn. Stof te over dus om een
fijn melodrama ineen te knutselen, maar
de Oostenrijkers moet met ere worden toe
gegeven, dat zij dit meesterlijk hebben
omzeild, zodat er een aanvaardbaar en
vaak zeer boeiend geheel uit ontstond, dat
af en toe een luchtig loopje neemt met
de politiek, die het menselijk geluk be
dreigt en dat verder voortreffelijke shots
in de angstige sfeer van Wenen laat zien.
„De politie volgt het spoor" draait dins
dag tot donderdag in Luxor.
Behalve het buitenlandse jaaroverzicht
draait deze week in de Kennemer biosco
pen de geslaagde en zeer geestige terug
blik van Polygoon over het jaar van de
bestedingsbeperking, dat met erwtjes van
oliebollen begint en met vingerhoedjes
van wijnglaasjes eindigt. Daar tussenin
vertelt de stem van Philip Bloemendal
vaak verrukkelijke grapjes, speelt luchtig
met woorden en dartelt speels door het be
wogen oude jaar.
De heer en mevrouw W. PrinsWijker, nauwelijks be
komen van de grote hoeveelheden oliebollen en appelflappen,
die zij tijdens het afscheidsfeest van 't Oude Jaar verorber
den, hebben er donderdag weer aan moeten geloven. Niet aan
de oliebollen weliswaar, maar wel aan de bruidsuikers. Want
donderdag was het maar eventjes vijftig jaar geleden, dat
hun (solide) huwelijksbootje voor het eerst van wal stak, tot
grote vreugde en oprecht genoegen van het minnekozende
paar. Weliswaar heeft het spreekwoordelijke bootje zo nu en
dan wat klippen der onenigheid moeten omzeilen, maar het
kwam er dan toch maar zonder noemenswaardige averij af.
Daarom werd het donderdag
nog eens flink in de verf ge
zet als symbool van de gou
den trouw. Een gouden
trouw, die danig werd ge
vierd, ondanks het feit, dat
de zeventigjarige moeder
Prins de feestvreugde van
uit haar legerstede moest
aanschouwen.
Vader Prins, die zo lang
zamerhand in zijn huis aan
de Planciusstraat in IJmuiden
met zijn tweeënzeventig ja
ren, de leeftijd der sterken
gaat bereiken, was dicht in
de buurt van zijn vrouw te
vinden, die hij of Lampe
nier moet zich wel erg sterk
vergissen zo nu en dan
eens ietwat verliefde blikken
toewierp.
Zeven kinderen zijn het
trotse bezit van het gouden
paar. Bovendien hebben va
der en moeder Prins nog
twaalf kleinkinderen en zelfs
een achterkleinkind. En de
kleinkinderen hebben laten
zien, dat zij ook wel wat voor
opa en oma over hebben.
Vooral Wimpie van vier bij
voorbeeld, die tijdens zijn
ziekte mooie gekleurde slin
gers wrochtte. Maar ook de
zoons waren het feest van
vader en moeder niet ver
geten en kwamen er donder
dag eens gezellig bijzitten.
Wat moeder Prins altijd
graag heeft gedaan? „Wer
ken", zegt zij, „werken in het
huishouden". En haar man?
Die heeft gevaren, bijna z'n
hele leven. Een kleine twin
tig jaar zelfs als schipper.
Maar ook heeft hij nog een
busje bestuurd, waarmee hij
vissers van Egmond naar
IJmuiden reed. En ook was
hij de menner van een hon
denkar. Bovendien heeft hij
nog enige jaren gesleten met
het breien van netten. Wat
hij in zijn vrije tijd het liefst
doet? Dat moet ge hem maar
niet vragen. Ga maar eens
kijken ergens in het heren
duin. Daar zult ge hem vin
den temidden van zijn kippe
tjes op een stukje land. Of
het nu slecht weer is of mooi,
daar zult ge vader Prins aan
treffen. Hij zal u waarschijn
lijk niet zien, want hij heeft
het veel te druk met z'n
lapje grond. Donderdag was
hij er echter niet te vinden.
Waarom? Dat kunnen zijn
vrouw, kinderen en kleinkin
deren u wel vertellen. Toen
was het feest, een feest, dat
maar heel zelden en in ieder
geval maar éénmaal in twee
mensenlevens kan voor-
Dat de opstellers der offi- j
ciële stukken ten raadhuize I
te allen raadhuizen ter j
wereld wellicht hardleer
se lieden zijn, die over een
schrijftaal beschikken, wel-
ke voor geen zinnig mens te
vatten is ik heb het u j
vorig jaar al eens zachtkens i
uit de doeken gedaan.
Dat zij echter niet alleen j
hardleers zijn en daarmee
doorgaan tot de tong de le-
zer een groot eind uit de j
mond hangt, doch er ook j
nog inconsequent bij zijn,
bewees een bundel papieren
van deze week, die ik voor
u uit het Raadhuisisch in het
gangbaar Nederlands mocht
vertalen.
Daarin werden enige
gronden en percelen in de
gemeente Velsen ten ver
koop geboden aan enige lie
den, dewelke daarop huizen
en andere opstallen wilden
zetten. Vele dezer lieden
waren lieden zonder meer,
doch één hunner was zon
der aanwijsbare reden plot
seling „de heer". Ik zoude
de ongetwijfeld edelachtbare
opstellers van de fraaie vol
zinnen, dewelke handelen
omtrent de zaken, dewelke
regarderen onder de af
delingen, welke behoren tot
de secretarie, dringend wil
len aanraden óf altijd ieder
een bij de naam te noemen
en nimmer meer over „de
heer" te spreken, óf alle
klanten de eer te verschaf
fen „de heer" te zijn. Het
zou een zo fraai begin zijn
van een nieuw raadhuisjaar,
dat alle vorige zonden tegen
onze goede tale ermee ver
geven zouden kunnen wor
den.
In Velsen-Noord, het goe
de Wijkeroog van weleer,
gaat zondag de vlag uit voor
een echtpaar, dat van het
goud naar het diamant on
derweg is en nu even rust
op dat onnoembare, maar
toch zo blijde punt van de
55-jarige echtvereniging:
bruigom Th. Kuypers zal
zijn gade D. Kuypers-Van
Peperstraten morgenochtend
een bruiloftskusje geven en
haar gelukwensen met het
feit, dat er op dezelfde dag
in 1903 een verheugd jong
paar ten stadhuize toog.
En de acht kinders zullen
van nun vreugde blijk geven
en de 32 klein- en 4 achter-
kleinkinders komen er
hoogstwaarschijnlijk ook bij
op deze zonnige zondag. Zo
dat mijn felicitaties ver
drinken in het vele handen
drukken, want de bruigom
heeft dank zij zijn vele vrin
den van de bejaardensocië
teit, waar ook zijn vrouw
trouw verschijnt, een uitge
breide vriendenkring. Niet
temin: hartelijk gelukge
wenst. En met kracht op
naar het diamant!
komen. Lampenier wenst de g
heer en mevrouw Prins nog g
vele jaren toe en moeder g
Prins beterschap. Van harte g
en nu op rtear het diamant. fi
Lampenier Z
^llllin
lil#
Tussen 6 januari en 12 januari zal het
Gemeentelijk Huisvestingsbureau aan de
Stationsweg wegens een inwendige op
knapbeurt voor het publiek gesloten zijn.
Ter benoeming van een onderwijzeres in
vaste dienst aan de openbare lagere Bre
derodeschool in Santpoort dragen B. en W.
de raad voor: mej. A. Onstein, onderwijze
res te Blokker.
Jeugddienst in Grote Kerk
Zondagavond 7 uur vindt in de Grote
Kerk te Beverwijk een jeugddienst plaats,
waarin zal voorgaan ds. H. Kalf, Ned.
Herv. predikant te Bennebroek. Organist is
de heer G. J. Moed.
Contactavond „Beverwijk"
De voetbalvereniging „Beverwijk" orga
niseert op woensdag 15 januari voor haar
leden en donateurs een contactavond in
zaal Hoogerwerf.
MARKTNIEUWS
BEVERWIJK, 3 januari. Andijvie 5691,
waspeen 1234, spruiten 34104, witlof
44—85, boerekool 2144, prei 2352, rode
kool 0-11, groenekool 614, uien 514,
peen 615, soepgroenten 1225.
Agenda voor Heemskerk
Marquette-theater, zaterdag 20 uur, Zon
dag 14.30 en 20 uur: „De droom van een
bakvis".
ADV PRTENT1E
verroest
mr(& SMI
hij moet
hóóg nodig
behandeld
i^KTia
worden met:
Automobiel
en Rijwielbedrijf
Bloemstraat 34 - IJmuiden
Telefoon 4208
De r.-k. toneelvereniging K.Z.O.S. geeft
op zaterdag 11 januari en zondag 12 ja
nuari toneeluitvoeringen in het Patronaats
gebouw aan de Willemsbeekweg te IJmui-
den-Oost. Opgevoerd zal worden het to
neelspel „Stefan Borkos".
Uitvoer in november
Blijkens de gegevens van het Produkt-
schap voor Vis en Visprodukten is de
uitvoer van zeevis in de maand november
van vorig jaar gunstig geweest. Er werd
1300 ton vis voor 1.8 miljoen gulden uit
gevoerd. Afnemers waren België met 540
ton vis, West-Duitsland met 266 ton, En
geland met 183 ton, Frankrijk met 106 ton,
Italië met 19 ton en Zwitserland met 28
ton. In november 1957 was de uitvoer
1007 ton zeevis groot voor 1.4 miljoen
gulden.
En de import
In november 1957 werd in Nederland 506
ton bevroren en verse zeevis geïmporteerd.
De waarde was 543.000. Leveranciers
waren België met 106 ton, Denemarken
met 92 ton, West-Duitsland met 182 ton en
IJsland met 105 ton. In november 1956
waren de importcijfers 692 ton en 689.000.
Visserij in november
De aanvoer van makreel vertoonde voor
de tijd van het jaar in november 1957 een
normaal beeld. Er werd 1141 ton aange
voerd. Kwantitatief was schelvis de voor
naamste vissoort met een aanbod van 1158
ton. Van de kabeljauw werd weinig aan
gevoerd slechts 281 ton. Het aanbod van
schol liep terug tot 789 ton en de produktie
van tong was met 399 ton iets geringer dan
in oktober 1957. De haringvangsten waren
slecht en de trawlervloot schakelde dan
ook over op de verse-vis visserij.
Aanvoer
2 kisten tong en tarbot, 17 schol, 10 schar,
2 bot, 1466 haring, 10 koolvis en 8 diversen,
totaal 1515 kisten.
