Koninklijk welkom voor
evacué's uit Indonesië
PAMIRSHAG
Gesprek anet de
Alva
Een vals Mayday-sein bracht
de hulpverlening op gang
Van dag tot
dag\
Drie schepen met bijna tweeduizend
passagiers aangekomen
^Praatótoel
Politie-onderzoek had geen resultaat
3
N.
Jacht op dronken rijder in
binnenstad van Amsterdam
Acht doden cn 20 vermisten
door bandjir in Borneo
Onderhandelingen tussen
Oostenrijk en Joegoslavië
DOUWE EGBERTS
de goudgele VIRGINIA!
Minister Luns over
Nieuw Guinea
De woningbouwlening
„GRAP" VAN ZWEEDS SCHIP
Minister Luns lunchte
met Selwyn Lloyd
MAANDAG 20 JANUARI 1958
De gebeurtenis in Putten, waarover men
op onze voorpagina lezen kan, heeft nogal
wat stof doen opwaaien en in sommige op
zichten meer stof dan redelijkerwijs nodig
moet worden geacht. De publiciteit, die
het „radio-actieve huis" en zijn besmette
bewoners hebben gekregen, is naar alle
waarschijnlijkheid enigszins aan de over
dreven kant.
Een op hol geslagen atoomreactor of een
gestolen atoombom zouden de schrik voor
het spook der radio-activiteit zodanig om
het hart kunnen doen slaan, dat heel Ne
derland zich er koortsachtig over opwindt.
Doch een radiumkop van een weefselnaald,
zoals die in ziekenhuizen worden gebruikt
om radium in het lichaam tot actie te bren
gen, gedoogt een dergelijke opwinding niet.
Het is echter toe te juichen, dat men ook
in gevallen van gering gevaar uiterste
voorzorgsmaatregelen treft en alles doet
om schadelijke gevolgen te voorkomen.
Daardoor is aangetoond, dat men op zijn
qui vive is in een tijd, die steeds meer met
radio-activiteit te maken krijgt en die ge
vaarlijke stralen als dagelijks nevenpro-
dukt van energiewinning onder ogen moet
zien.
Wij hebben onze medische medewerker
gevraagd, zijn visie op het geval Putten te
geven en hij doet dat hieronder als volgt:
„Radiumstralen worden in de geneeskun
de veelvuldig gebruikt om weefsel tot ver
dwijning te brengen. De voornaamste toe
passing is het vernietigen van bepaalde
kankervormen. Dan worden naalden, welke
radium bevatten, in het gezwelweefsel ge
stoken en blijven daar enige tijd. De ver
schillende stralen, die het radium dan ter
plaatse uitzendt, zijn in staat het gezwel
weefsel tot verdwijnen te brengen.
Als bij kinderen de keel- of neusaman-
delen zijn weggenomen, gaat men er wel
eens toe over om een naald met radium in
de keelholte aan te brengen; op die wijze
wil men dan bereiken, dat alle eventueel
achtergebleven resten van de amandelen
ook nog tot verdwijning worden gebracht.
In de meeste ziekenhuizen wordt radium,
dat zeer kostbaar is, bewaard in gouden
naaldjes, die op hun beurt weer in loden
potten worden opgeborgen. Het radium
blijft dan wel zijn stralen uitzenden, maar
lood heeft de eigenschap de radiumstralen
te absorberen. In een loden omhulsel zijn
de radiumstralen dus onschadelijk voor de
omgeving.
Wordt een patiënt met radium behan
deld door middel van radium bevattende
naalden, dan is de hoeveelheid stralen die
uitgezonden wordt zo gering, dat ze niet
tot schade voor de omgeving van de patiënt
kan leiden. Integendeel, bij elke tadium-
behandeling wordt ernaar gestreefd, zo
weinig radium in te brengen, dat slechts
het weefsel in de directe omgeving van de
plek waar de naald is ingestoken, de oplos
sende werking van de radiumstralen on
dergaat. Een radidmbehandeling is een
plaatselijke behandeling.
Wel is het mogelijk met gevoelige appa
raten (Geigertellers) aan te tonen waar de
radio-activiteit in de patiënt ontwikkeld
wordt en op welke plaats van het lichaam
deze activiteit het grootste is. Ook buiten
de patiënt is met dergelijke gevoelige ap
paraten wel enige radio-activiteit aan te
tonen, maar bedacht moet worden, dat de
totale hoeveelheid radio-activiteit, die door
het radium in een enkele naald wordt uit
gestraald, als onschadelijk voor de omge
ving moet worden beschouwd."
Het is wel aan te nemen dat deze me
dische zienswijze veel van de sensatie zal
wegnemen, die rondom het geval Putten is
gewekt. De waarneming van radio-activi
teit in en om het huis van het gezin, waar
van het kind de radiumkop uit het zieken
huis meedroeg, wijst nog geenszins op
schadelijkheid van de uitstraling. De ge
voeligheid der Geiger-tellers maakt het
mogelijk, ook zwakke, onschadelijke uit
straling te registreren.
Het is aan te nemen dat de opwinding te
Putten spoedig zaljzijn geluwd en dat de
betrokkenen er weinig of geen nadelige ge
volgen van zullen ondervinden.
Een agent van politie moest zaterdag
avond op het Damrak op zij springen om
een slingerende vrachtauto te ontwijken,
waarvan hij de chauffeur een stopteken
had gegeven. De wagen zette slingerend
zijn tocht door de binnenstad voort. Op het
Rokin loste de agent, die inmiddels per
auto de achtervolging had ingezet, vier
schoten in de richting van de vrachtauto.
Pas op de Ruijsdaelkade kon de chauffeur,
de 38-jarige J. S. uit de hoofdstad, tot
stoppen worden gedwongen. Hij bleek on
der invloed van sterke drank te zijn en
werd overgebracht naar het politiebureau
aan de Warmoesstraat.
DJAKARTA (ANP) Volgens maan
dag in Djakarta uit Bandjarmasin ontvan
gen berichten, zijn door de overstromin
gen, waardoor Midden-Borneo getroffen
is, acht personen verdronken, terwijl er
nog twintig worden vermist. De Barito-ri-
vier is als gevolg van de aanhoudende re
gens buiten haar oevers getreden, waar
door een aantal kampongs onder water
kwam te staan. Twintigduizend kam
pongbewoners zijn dakloos geworden.
Van onze correspondent)
ROTTERDAM. Huiverend van kou staarden zondagavond de ruim 750 passa
giers naar de bedrijvigheid aan de Lloydkade te Rotterdam, toen daar tegen half zes
de laatste voorbereidselen voor hun thuiskomst werden getroffen: de „Sibajak" werd
bq het gele schynsel van grote lampen vastgemaakt, terwy'I sneeuw en wind mee
dogenloos langs de reling joegen. Maar toch was er blijdschap om het warme en
spontane welkom, dat de Koningin hun kwam toeroepen. En voor een enkeling waren
er zelfs bloemen en bekenden tussen de afhalers in het donker.
Vergezeld van een klein gevolg was deland. Ook al bent u misschien niet gewoon
geweest hier te wonen, het is toch uw
eigen land. En er klopt een heel warm
hart voor u. Ik wens u het allerbeste voor
uw verblijf in Nederland".
De Koningin was bij haar aankomst be
groet door de minister van Maatschappe
lijk Werk, mej. dr. M. Klompé, de secre
taris-generaal van Maatschappelijk Werk,
mr. Ph. H. M. Werner en de directeuren
van de stoomvaartmaatschappij „Neder
land".
In het scheepshospitaal van de „Captain
Cook" onderhield de koningin zich uit
voerig met de patiënten. Zij toonde ook
veel belangstelling voor de op 13 januari
geboren baby, die in een van watten ge-
improviseerde couveuse was gelegd.
De „Captain Cook", een oud Engels
schip, is niet op het transport van veel
moeders met kleine kinderen berekend. Er
was geen wasserij aan boord en dus had
den de moeders in de badkamers zelf de
luiers moeten wassen, die in de kleine
hutten moesten worden gedroogd. Er is
geen speeldek, noch een kinderspeelplaats
aan boord, waardoor het moeilijk was, de
500 kinderen beneden de leeftijd van 10
jaar, die aan boord waren, tijdens de reis
bezig te houden.
Toen de koningin omstreeks 11 uur van
boord was gegaan, keek zij nog even in
de loodsen van de maatschappij Neder
land, waar de repatrianten bij de douane
controle van koffie en koek en van Rode
Kruis-pakketten werden voorzien.
vorstin de eerste, die de évacuées kwam
begroeten. In de hut van de gezagvoerder
sprak zij via de scheepsomroep hartelijke
woorden van belangstelling en medeleven.
Ik wil u allen graag van harte welkom
heten. Ik hoop, dat u weet hoezeer met
u is meegeleefd. Hier zijn alle mogelijke
maatregelen genomen om u behulpzaam
te zijn. Ik hoop, dat u zult voelen hoe wel
kom u bent. U komt hier aan in een storm,
die u wellicht zal herinneren aan de stor
men, die u daarginds heeft meegemaakt.
Maar de zon heeft toch ook geschenen
vandaag. Ik hoop, dat u de warmte, die
ik daarmede bedoel, zult voelen in uw
harten".
Vervolgens had de Koningin met tien
gerepatrieerde gezinnen een ongedwongen
gesprek in een van de salons van de „Si
bajak". Vol belangstelling vroeg zij naar
de toestand in Indonesië en met evenveel
interesse informeerde zij naar de toe
komstplannen van de évacués.
Ambtenaren van het ministerie van
Maatschappelijk Werk hielden zich intus
sen bezig met de afwikkeling van de tal
rijke formaliteiten, die de weg naar een
nieuwe toekomst nog blokkeren. In het
restaurant van de Koninklijke Rotterdam
se Lloyd werden röntgenfoto's gemaakt
van de passagiers, die naar contractpen
sions zullen vertrekken.
De „Sibajak" is op eerste Kerstdag uit
Djakarta vertrokken. Er waren 72 zieken
aan boord, van wie er twee tijdens de reis
zijn overleden.
De „Captain Cook" In Amsterdam
Hedenmorgen heeft Koningin Juliana
ook de duizend landgenoten uit Indonesië
verwelkomd, die met de „Captain Cook"
in Amsterdam arriveerden. Via de
scheepsomroep zei de vorstin onder meer:
„Het is een mooie ochtend waarop u
deze nieuwe bladzijde in uw leven met
uw aankomst in Nederland opent. Ik hoop
van harte dat het voor u allen een goed
begin zal zijn, ondanks de moeilijkheden,
die ge misschien vreest. Iedereen hier zal
u behulpzaam zijn om het u hier zo ge
makkelijk mogelijk te maken en u zo veel
mogelijk bijstand verlenen, opdat uw ver
blijf hier een succes zal zijn Er is hier
enorm met u meegeleefd, toen u vertrek
ken moest uit het land, dat u allemaal zo
lief is. U komt hier tenslotte in uw eigen
BELGRADO (Reuter) Oostenrijk en
Joegoslavië zullen deze maand onderhan
delingen beginnen over het regelen van
de belangrijkste kwesties tussen deze twee
landen, aldus is in een te Wenen en Bel
grado gepubliceerde gemeenschappelijke
verklaring bekendgemaakt. Van welinge
lichte zijde te Belgrado werd vernomen,
dat getracht zal worden een oplossing te
vinden voor verscheidene kwesties, die de
betrekkingen tussen de twee landen in de
afgelopen jaren hebben vertroebeld. Tot
deze problemen behoren onder meer dat
van de rechten van Joegoslavische min
derheden in Oostenrijk, dat van schade
vergoeding voor in Joegoslavië genaas
te Oostenrijkse bezittingen en dat van de
Joegoslavische staatsburgers, die illegaal
naar Oostenrijk uitwijken.
De „Corfu" in Rotterdam
Minister Klompé heeft zondagmiddag in
Rotterdam de 116 évacués uit Indonesië
verwelkomd, die daar met het Engelse s.s.
„Corfu" arriveerden. Het merendeel van
hen beschikt reeds over huisvesting in ons
land. Slechts enkelen van hen zullen wor
den ondergebracht in het kamp te Budel.
De overigen zullen een plaats bij familie
of in contractpensions krijgen.
„De Sibajak" bij
aankomst in Rotter
dam.
ADVERTENTIE
Voortaan nog
lekkerder roken
van Necrlands
fijnste shag: tot het
laatste toe blijft
de tabak vers -
daardoor zachter
en geuriger.
Door de extra wijde
opening bovendien
gemakkelijker rollen
„De regering zou het niet realistisch
achten om in dit stadium reeds een termijn
te stellen, waarbinnen de ontwikkelings
taak op Nieuw-Guinea zou moeten zijn
voltooid". Dit verklaart minister Luns in
de memorie van antwoord over de begro
ting van Buitenlandse Zaken mede aan de
Tweede Kamer.
De bestuurspolitiek is erop gericht op
het „binnen bekwame tijd" scheppen van
zodanige gezonde toestanden op cultureel,
economisch en sociaal gebied, dat de be
volking van Nederlands Nieuw-Guinea op
verantwoorde wijze in vrijheid zal kunnen
uitspreken over haar toekomstige status.
Over de Australisch-Nederlandse ver
klaring inzake de toekomst van Nieuw-
Guinea zegt de minister, dat de samen
werking tussen beide landen inzake
Nieuw-Guinea reeds in 1953 tot stand
kwam. Deze samenwerking droeg echter
een incidenteel technisch karakter.
In de gemeenschappelijke verklaring
van 6 november wordt in versterkte mate
de consequentie getrokken uit de ethnolo-
gische en geografische verwantschap van
de bevolking.
Hedenavond zal de voorzitter van de
Vereniging van Nederlandse Gemeenten,
mr. H. A. M. T. Kolfschoten, via de zender
Hilversum I om 18.15 uur, in aansluiting
op de nieuwsberichten, een oproep richten
tot het Nederlandse publiek om deel te ne
men aan de Nationale Woningbouwlening.
de
Surrogaat
Natuurlijk hebt u met bewondering ken
nisgenomen van de vinding, die men
„kunsthart" noemt? Een Tsjechische chi
rurg is erin geslaagd een apparaat te ver
vaardigen, dat de functie van het natuur
lijke hart een uur lang kan overnemen.
Dat zegt hij, tenminste. Maar ik geloof
hem niet.
Het zou prettig zijn, wanneer het zo was
maar ik heb het idee dat deze Tsje
chische meneer niet precies weet wat de
functies van het natuurlijke hart zijn. Hij
bedoelt waarschijnlijk, dat hij de bloeds
omloop van een lichaam een uur lang
kan doen voortgaan zonder dat het hart
daarbij in werking is. Maar als hij dat be
doelt, laat hij dat dan zeggen. Er ziin toch
al zoveel misverstanden in de wereld.
Als zijn vinding de functies van het hart
zou in de keel moeten kunnen kloppen en
immers in staat moeten zijn op tijd zijn
woordje te doen.
Het zou moeten kunnen worden vastge
houden. Men zou het op de tong moeten
kunnen hebben. Het zou moeten kunnen
worden verloren en gestolen. Het zou moe
ten kunnen breken zonder op te houden
met functioneren. Het zou moeten kunnen
worden gevuld met dingen, waar de mond
van overvloeit. Het zou zowel week als
vochtig moeten zijn, van steen zowel als
van teer, doch het zou daarbij toch nog
talrijke zachte plekjes moeten hebben. Het
zou in de keel moeten kunnen kloppen, en
in de schoenen moeten kunnen zinken. Het
zou moeten kunnen worden weggeschon
ken. Het zou moeten beschikken over ver
scheidene stochten.Het zou moeten zijn be
spannen met snaren. Er zou bij tijd en
wijle een moordkuil van moeten kunnen
worden gemaakt. In sporadische gevallen
zou het gehele apparaat van goud moeten
zijn.
En nou die Tsjechische meneer weer.
Ik geloof het niet voordat ik het zie.
„BINNEN TIEN MINUTEN moeten we het scliip verlaten". Dat was zaterdag
avond omstreeks half tien het dringende noodsein van een Zweeds schip, waarvan
de naam niet te ontcijferen was. De Zweed meldde als positie 54.30 noorderbreedte
en 04.36 oosterlengte op de Noordzee, ongeveer zeventig mijl ten noorden van Ter
schelling. Sleepboten, waaronder de „Holland" van Doeksen op Terschelling, kozen
zee, reddingboten werden gereed gehouden in Duitse en Nederlandse havens en
verscheidene schepen op de Noordzee, die in de buurt van de Zweed waren, meldden
aan Scheveningen-Radio en Norddeich-radio, dat zy in slecht weer opstoomden naar
de zinkende Zweed, waarvan intussen geen berichten meer werden opgevangen. In
de daarop volgende uren zou men zelfs niets meer van het schip horen en moest
vastgesteld worden, dat de noodmelding een „grap" is geweest. De Veisense recherche
nam de zaak in onderzoek, maar moest vanmorgen meedelen dat dit onderzoek niets
heeft opgeleverd.
De melding van de Zweed kwam om
streeks half tien, toen verschillende kust-
stations reeds druk doende waren bij de
bemiddeling of hulpverlening aan in nood
verkerende schepen in het Kanaal en bij
de Schotse kust. De Britse trawler „Jean
Stephen" was in de St. Clair Bay aan de
grond gelopen en in het Kanaal waren de
sleepboten „Jean Bart" en „Hudson" ac
tief bij een tanker, die in moeilijkheden
verkeerde door machinepech.
„Mayday, mayday", klonk het om half
tien van het Zweedse schip positie
54.30 noord en 04.36 oost, „moeten het
schip binnen tien minuten verlaten". De
melding werd naar later bleek door
geen enkel radiokuststation ontvangen,
maar wel door de radiodienst van n.v. Bu
reau Wüsmuller te IJmuiden en door de
radiodiensten van enkele dagbladredacties
in IJmuiden en Den Helder.
Verleden week berichtte
een buitenlandse krant, dat
de hertog van Alva Alba
in het Spaans bij een of
andere gelegenheid in Madrid
zijn openbaar debuut had ge
maakt. De juistheid ervan kan
ik niet controleren en dat
doet er ook niet toe. In ieder
geval is de naam weer eens
in het nieuws gekomen.
Als u vindt, dat ik nu een
beetje in raadselen spreek,
hebt u misschien gelijk, maar
ik zal u gauw uit de droom
helpen. Onze Alva, wiens
tiende penning u en mij nog
altijd dwars zit al willen
we die graag ruilen voor de
regelmatige snaakse verras
singen van de heer Hofstra
heeft als elk ander mens zijn
nakomelingen gehad. De zes
tiende eeuwse man van de
Bloedraad was de derde her
tog van zijn geslacht, het
krantenberichtje had betrek
king op de achttiende. Ik heb
niet de eer deze jongeman,
die ik even onder de tien jaar
schat, te kennen. Wel mocht
ik enkele jaren geleden eens
een bezoek brengen aan het
Palacio de Liria in Madrid,
waar de zeventiende hertog
van Alva resideerde. Hij is
einde 1953, kort daarna, op
bijna vijfenzeventigjarige
leeftijd gestorven, waarna de
titel is overgegaan op het
zoontje van zijn enige doch
ter, Maria del Rosario Caye-
tana Fitz-James Stuart y de
Silva, die getrouwd is met de
vierde zoon van de hertog
van Sotomayor, Luis Martinez
Irujo y Artazca.
De waardige oude aristo
craat, „wiens bloed zuiverder
was dan dat van de Spaanse
koning", zoals men in Spanje
wel zei, moet wel oprecht
hebben betreurd geen zoon te
hebben gehad. Voor het eerst
in meer dan vier eeuwen is
Enkele jaren geleden is de zeventiende hertog van Alva over
leden. Van hem werd gezegd, dat zijn bloed zuiverder was dan
dat van de Spaanse koning. Hij was heer van negentig kastelen
en telde zijn titels bij tientallen.
de opvolging in rechte manne
lijke lijn verbroken.
Ik vond het een hele ge
beurtenis, dit bezoek aan een
figuur met zo'n beroemde
naam. De omstandigheden
waaronder het interview tot
stand kwam zal ik niet licht
vergeten, 's Morgens had ik
ten huize van de torero Pepe
Dominguin, de broer van de
befaamde Luis Miguel, de af
spraak gemaakt de volgende
dag een kijkje te komen ne
men in zijn eigen ganaderia,
de fokplaats van jonge stie
ren. Hij zou me dan laten
zien hoe deze dieren voor de
arena worden „opgeleid".
Teruggekeerd in het hotel
vond ik een boodschap, dat
de hertog mij eveneens de
volgende dag in zijn paleis
verwachtte. Ik greep meteen
de telefoon en legde de stie
renvechter uit voor welke
moeilijke beslissing ik stond.
„Kunnen we niet voor een
andere datum afspreken?" Ik
was toen slechts enkele we
ken in Spanje en begreep nog
niet, dat Dominguin zich als
vertegenwoordiger van de
nieuwe aristocratie minstens
zo belangrijk vond als zo'n
oude hertog. Hij werd kwaad
en ik heb nooit meer een kans
bij hem gehad.
De hertog ontving mij in
zijn werkkamer. „Ik hoop, dat
u mijn kleding zult willen
verontschuldigen", zei hij in
foutloos Engels en hij wees
op zijn onberispelijk sport-
kostuum. „Vanmiddag moet
ik golf spelen".
Geen politiek in het ge
sprek, was zijn enige voor
waarde geweest. Ik begreep
heel goed waarom: iedere
Spanjaard wist, dat hij Fran
co liever niet als een persoon
lijke vriend beschouwde. Zijn
laatste openbare functie was
ambassadeur in Londen, tot
1945, toen hij ontslag nam,
omdat hij de politiek van
Franco verkeerd vond voor
Spanje. Voordien verbleef hij
ook veel in Engeland een
van zijn titels was hertog van
Berwick als afstammeling van
de Engelse koning James II.
Daar ontving hij gedurende
de burgeroorlog de verplette
rende tijding, dat zijn paleis
in Madrid het had moeten
ontgelden. In de chaos van de
ijzingwekkend wrede broeder
strijd was een deel van de be
volking aan het muiten ge
slagen. Op 16 en 18 november
1936 werd het Palacio de Li
ria ernstig door brand be
schadigd, terwijl plunderaars
er met kostbare kunstwerken
vandoor gingen. Zesenvijftig
schilderijen, onder andere een
Van Dijck en een Brueghel,
talrijke onvervangbare ar
chiefstukken en zesduizend
boeken zijn toen verloren ge
gaan.
Hij heeft mij dit alles niet
zelf verteld, want nog praatte
hij er niet graag over. Liever
bracht hij het gesprek op zijn
kunst- en historische ver
zameling. Hoe omvangrijk
deze nog was, wordt het best
duidelijk als ik u vertel, dat
de hertog er een officiële con
servator op na hield en dat
twee keurig gedrukte boekjes
slechts een gedeelte van de
collectie vermeldden.
Een vleugel van het paleis
was tot museum ingericht. De
hertog had er blijkbaar ple
zier in mij die ochtend zoveel
mogelijk verrassingen te be
zorgen. Hij strooide kwistig
met namen als Rembrandt,
Titiaan, Velasques, Murillo en
Goya. Hij ging naast het in
1573 door Titiaan geschilder
de portret van „El Gran Du-
que" staan, zodat ik de op
vallende gelijkenis kon waar
nemen tussen het derde en
het zeventiende geslacht: de
zelfde krachtige, gebogen
neus, hetzelfde hoge voor
hoofd, dezelfde vorm van de
oren, dezelfde rechte, wat
dunne lippen. Hij ontsloot
een vitrine en nam er een
vergeeld stuk uit. „De oor
spronkelijke scheepsrol van
de Santa Maria, waarmee Co
lumbus in 1492 zijn eerste reis
maakte. Hij is nog een van
mijn voorouders ook". En even
later legde hij mij de aan-
stellingsbrief van Alva tof
„Capitan-general" van het
Spaanse leger in Vlaanderen
voor. Het stuk is door Philips
II op 21 april 1567 getekend.
Dan volgde een brief van
Willem de Zwijger aan Alva,
in het Spaans gesteld.
We zaten weer in zijn werk
kamer. „We praten nu wel zo
gemoedelijk", zei mijn gast
heer, „maar ik denk toch, dat
we een enigszins verschillen
de kijk hebben op een bepaal
de periode van onze geschie
denis". Zijn felle ogen namen
mij vorsend op.
„Waarschijnlijk wel", ant
woordde ik voorzichtig.
„Ja, u denkt natuurlijk aan
inquisitie, bloedraad en de
onthoofding van Egmont en
Hoorne. Naar mijn mening
hebben de Nederlandse en ook
de Engelse historici Alva niet
de juiste maat gegeven. Wist
u, dat hij alles wat in zijn
vermogen was heeft gedaan
om Egmont, zijn vriend en
strijdmakker, te redden? La
ter heeft hij voor zijn weduwe
alle goederen weten terug te
krijgen. Vergeet niet, dat in de
ogen van Spanjaarden deze
graven, evenals trouwens Wil
lem van Oranje, schuldig wa
ren aan hoogverraad. Zij had
den als ridders van het Gul
den Vlies trouw aan hun ko
ning gezworen".
De hertog was niet voor
niets voorzitter van het
Spaans Historisch Genoot
schap. Hij had een diepgaande
studie gemaakt van het leven
en de daden van zijn voor
ouder, die in Spaanse ogen een
groot patriot was. Zijn zozeer
van de onze afwijkende me
ning is dan ook belangrijk ge
noeg om objectief beoordeeld
te worden. Een wereldomvat
tende knipseldienst hield hem
voortdurend op de hoogte van
alles wat nog heden ten dage
over de oude Alva wordt ge
publiceerd. Een bepaald knip
seltje had hij speciaal voor
mijn bezoek bij de hand. Ik
mag niet zeggen, dat hij me
met leedvermaak aankeek,
toen hij het voorlas laat ik
liever zeggen een beetje goe
dig spottend.
De zinsnede waarom het
ging in een Open Brief, ge
richt tot de Hertog van Alva,
was:
„Maar momenteel legt onze
regering ons zoveel meer be
lasting op dan u, hertog van
Alva, hebt gedaan, dat wij,
na er lang en breed over te
hebben nagedacht, het besluit
hebben genomen u te verzoe
ken terug te komen".
^HllB
MMimnMIlinillBMIMIM
7. F. Kemming
lillik
Scheveningen Radio werd hiervan ver
wittigd en dit kuststation stelde Norddeich-
radio op de hoogte. De positie lag in het
werkgebied voor noodgevallen van het
Duitse kuststation. 1
Het Duitse station verzocht alle schepen
in de buurt goed uit te zien en wanneer
mogelijk hulp te verlenen. De Nederlandse
„Marnelloyd", de Noorse „Hoegh Alouette"
en de Brit „Sir John Franklin" waren op
enkele tientallen mijlen afstand van de
zinkende Zweed en verlegden koers. Van
Terschelling ging de sleepboot „Holland"
naar zee.
Sterker in IJmuiden
Er werd inmiddels overleg gepleegd tus
sen de verschillende personen, die het be
richt hadden ontvangen. Als vreemde bij
zonderheid bleek toem reeds, dat 't nood
sein in IJmuiden beter was ontvangen dan
in Den Helder. Bovendien had een ijlings
genomen peiling uitgewezen, dat de Zweed
in de positie negentig graden van IJmui
den' was. Deze peiling zou er dan op wij
zen, dat het in noodverkerende schip aan
de Kanaaldijk of in het Noordzeekanaal
zou moeten liggen. De haast waarmee de
peiling was genomen had deze mogelijk
heid verdreven en men meende, dat de
peiling niet goed was geweest.
Vals bericht
Combinatie van de slechte ontvangst in
Den Helder, het ontbreken van nadere
meldingen door de Zweed, de peiling te
IJmuiden en tenslotte ook de verklaring
van de drie zoekende schepen, dat niets
was aangetroffen, leidde tot de conclusie,
dat men misleid was door een vals may.-
day-bericht van een Zweeds schip.
Norddeich-radio maakte dit omstreeks
kwart voor twee in de nacht van zaterdag
op zondag bekend. Er werd bij vermeld,
dat dit valse sein vermoedelijk afkomstig
was van een Zweeds schip in de haven te
IJmuiden. De Veisense politie was inmid
dels ingelicht en stelde een onderzoek in.
Sleepboten en reddingboten keerden terug
naar hun stations en de drie schepen, die
zochten, vervolgden de reis.
Onderzoek
Te IJmuiden lagen zaterdag afgemeerd
twee Zweedse schepen. Beide schepen wa
ren zaterdag van Amsterdam gekomen,
maar waren door het staken van de loods-
diensten niet in staat naar zee te vertrek
ken. De Veisense politieautoriteiten heb
ben ons meegedeeld, dat een onderzoek in
het weekeinde niets heeft opgeleverd.
(Wij herinneren eraan, dat zich enige
weken geleden tijdens stormweer een soort
gelijk geval voordeed. Ook toen kwam de
melding zogenaamd van een Zweeds schip,
dat gebroken was. De melding was ont
vangen door de marine te Den Helder. Alle
oproepen van Scheveningen Radio hadden
geen resultaat. Ook toen was geen naam
van de Zweed bekend. Bovendien ontbrak
toen de positie. - Red.)
Minister Luns is zaterdagmiddag naar
het buitengoed Chequers gegaan voor een
lunch met de Britse minister van Buiten
landse Zaken, Selwyn Lloyd. Chequers is
het buitenverblijf van de Britse premiers.
Een Nederlandse woordvoerder ver
klaarde, dat minister Luns vrijdag voor
een particulier bezoek in Londen aan
kwam. Een Britse woordvoerder zei, dat
Lloyd de uitnodiging voor een lunch ver
stuurde toen hij hoorde van de aankomst
van minister Luns in Londen.
