„Beeckesteyn" wordt buitenmuseum
of universitair discussie-oord
DONKER
PUZZELREPEN
in sneeuw en storm
Onzichtbaar bord
Gekeken - begrepen
Nationale actie om restauratie-
plannen financieel te steunen
Fa. DE VILDER
5
Damclub Sportief"
houdt IJmondtoernooi
Promotor mag buiten eigen
universiteit worden gekozen
DEFECT
op electrisch gebied?
Genoeglijke filmavond
voor bejaarden
Matthaus-Passion in
Beverwijk
en
propageren
Knalplaag
Geen (verre) gezicht
De deur
(van het hart
open
ZATERDAG 1 MAART 1958
Kennemer Lantaarn
ii
- 'O
Zo is het geweest (en zo kan het
weer worden).
In het staatsblad is gepubliceerd het
Koninklijk Besluit van 14 februari, hou
dende wijziging van het Academisch Sta
tuut (promotor van andere universiteit of
hogeschool). Dit K.B. verruimt de moge
lijkheden van keuze van eqn promotor door
toe te staan dat desgevraagd ook een hoog
leraar van een andere universiteit als pro
motor wordt aangewezen.
ADV.. TE NT IE
repareert het
Velserduinweg 173 - Telefoon 440?
,,Pat Mat -schakers in onderlinge
competitie
In de onderlinge competitie van de Ken-
nemer schaakclub „Pat Mat" werden de
volgende partijen gespeeld:
Afdeling 1: Zoontjes—Steeman afgebr.;
afdeling 2: Janssen—Sauer afgebr.; afde
ling 3: Heere—Nijhoff 1-0; afdeling 4: Hoe-
be"Wester 0-1; Ruiter—Kruyer 1-0;
"""uinzeel—De Gelder 1-0.
DE TOEKOMST VAN HET VELSENSE BUITEN „BEECKESTEYN", die,
inds de gemeenteraad in mei 1957 het besluit nam tot afbraak, er enige tiid
bijzonder somber heeft uitgezien, gaat aanzienlijk opklaren. Althans wat betreft
één der doelstellingen van het verleden jaar geïnstalleerde comité tot redding
van het historische en naar veler mening uitzonderlijk waardevolle buiten (dat
'e enige overgebleven Franse „Le Notre tuin" rijk is en het enige rococo-buiten
an West-Europa genoemd kan worden. Dit comité, dat wordt voorgezeten door
et Velsense raadslid L. van Hameien en waarin thans ruim dertig vooraan-
aande Nederlanders zitting hebben, heeft namelijk kunnen voldoen aan de eis,
n een bestemming voor „Beeckesteyn" te vinden. Meer dan dat: er zijn op dit
enblik twee aanvaardbare „reflectanten" voor het buaengoed. De mogelijkheid
wdt overwogen om er een buitenmuseum van het Rijksmuseum in onder te
engen, waartoe reeds vergevorderde en enthousiaste besprekingen met de
iding van het Rijksmuseum konden worden gevoerd, terwij! tevens van de
ant der Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam belangstelling is getoond
voor „Beeckesteyn" teneinde het te bestemmen als retraite- en conferentie-oord.
In de maanden april en mei houdt de
damclub „Sportief" een IJmond-damtoer-
nooi. De volgende damclubs hebben voor
dit toernooi ingeschreven: DCIJ, Sportief,
Beverwijk, Stabiel, St. Thomas (Castricum),
Haarlemse Damclub en VKD te Haarlem.
De damclubs Sportief, Beverwijk, St. Tho
mas, VKD en Stabiel zullen met het eer
ste tiental deelnemen, DCIJ en HDC met
het tweede tiental.
De opening van het toernooi is op
Woensdag 9 april in het clublokaal van
„Sportief" in het Cultureel Centrum te
IJmuiden. De tweede ronde wordt gehou
den bij de HDC te Haarlem op maandag 14
april; de derde ronde in het clublokaal van
DCIJ op woensdag 23 april; de vierde ronde
te Santpoort bij „Stabiel" op maandag 28
april, de vijfde ronde te Beverwijk op don
derdag 8 mei en de zesde ronde te Castri
cum bij „St. Thomas" iop 13 mei.
De laatste ronde wordt op woensdag 21
mei bij „Sportief" gespeeld.
maart een plenaire vergadering te beleg
gen, waar de verdere plannen worden uit
gewerkt, maar reeds thans kan worden
meegedeeld, dat er in elk geval geld moet
komen.
Voor deze landelijke actie is in Velsen
een voorlopig contactadres gevonden bij de
heer Van Hameien, De Genestetlaan 9,
Driehuis, telefoon 6252. Men hoopt aan de
zijde van het comité, dat zich door een
brede laag der bevolking gesteund weet,
dat het particulier initiatief, destijds door
de Hoogovens zo genereus geopend met een
toezegging van 100.000 met kracht wordt
voortgezet, opdat Velsens veelbesproken
buiten definitief voor afbraak behoed zal
kunnen worden.
Enige honderden bejaarden vertoefden
gisteravond in de grote zaal van het Patro
naatsgebouw aan de Zeeweg te IJmuiden
om daar onder de hoede van de Algemene
Bond van Ouden van Dagen een genoeg
lijke filmavond te beleven.
De voorzitter van het plaatselijke be
stuur, de heer G. Blaas, deelde in zijn wel
komstwoord mee, dat woensdagmiddag 5
maart in de gemeentelijke vergaderzaal
aan de Abelenstraat een gezellige bijeen
komst voor alle leden zal worden gehou
den. Tevens zullen binnenkort de dames
leden bijeenkomen voor een bespreking
van hun problemen.
Het filmprogramma van gisteravond be
vatte als hoofdfilm „Jody en het herte-
jong". De belevenissen van dit tweetal heb
ben de bejaarden kennelijk met interesse
gevold. In de •'•oorfilm zagen zij onder
andere een rolprent met Charlie Chaplin
in „Charlie at work" waarin hij optreed
als hulp van een patroon-behanger op
Charlies zo eigen wijze, met een lach en
een traan speelde hij het klaar met stijfsel
kwast, ontploffende gaskachels, omvallen
de stijfselemmers enzovoort een patriciërs
huis bijna met de grond gelijk te maken.
Ook met deze voorfilm legde het bestuur
van de algemene Bond van Ouden van
Dagen veel eer in. Vooraf draaide ook nog
een tekenfilmpje waarin een lieve koe een
hardvochtige jager redt uit de soepterrine
der kannibalen.
Woensdag 2 april zal in de grote kerk
te Beverwijk een uitvoering worden ge
geven van de Matthaus-Passion van Jo-
hann Sebastian Bach waaraan twee grote
koren en een groot aantal solisten zullen
medewerken.
De grote medewerking van de hoofden
der scholen maakte het mogelijk na selectie
een koor van zestig jongens te vormen.
Aan de uitvoering zullen medewerken:
Maria van Dongen sopraan, Maartje Klif
fen alt, Chris van Woerkom tenor, evange
list, Peter Penders tenor - aria's, Jan
Hulsbos bas, Otto Ottens bas, aria's en
kleine partijen, vocaal koor één „Toon
kunstkoor" Beverwijk, vocaal koor twee:
„Zaans Bachkoor", knapenkoor: leerlingen
lagere scholen Beverwijk, Johan Feitkamp
fluit één, Gerard van de Hoek fluit twee,
Nina Hoog oboe één, Gijs de Graaf oboe
twee, Abel Bourdeauduc viool één, Kitty
Rafaël viool twee, Nellie Duin viola da
gamba, Rotterdams Kamerorkest, instru
mentaal koor, Cor Kee en Robert Dispa
continuo. Het geheel staat onder leiding
van dirigent Jac. Kort.
Zij nog vermeld dat de uitvoering in
onverkorte vorm zal plaatsvinden, zodat
het aanvangsuur op zeven uur werd ge
steld.
Onze gezamenlijke winternarigheid heeft één lichtpuntje
gehad deze week: we herinnerden ons af en toe, dat e.'
anderen bestonden. Een dokter ergens in het toe-gesneeuwde
nieuw-IJmuiden maakte dat waar, door zijn krantenbezorger
onmiddellijk bij diens yermoeide intocht warme dranken te
offreren, zich verbaasd afvragend, waarom die krant eigen
lijk nog verscheen op een dag als deze dinsdag. (Als ik daarop
even mag antwoorden: omdat dit het credo is van de krant,
dokter: dat ding móét elke dag de deur uit en als het niet
goedschiks met zon gaat, dan maar kwaadschiks met glet-
schers.) Een andere Velsenaar bewees zijn solidariteit met
de benarde medemens eveneens door midden in de barre
nacht van dinsdag op woensdag twee uur lang te helpen
graven bij een ingesneeuwd voituurke, dat in de woestijn
onder Castricum hopeloos was vastgelopen en ik zelf herinner
mij nog altijd met dankbaarheid de boeredochter ter hoogte
van de Hofgeest, die langdurig en hartverwarmend assistentie
verleende, toen mijn vierwielertje het niet langer wilde
opnemen tegen een meter sneeuw op de oprit naar het
viaduct. We hebben samen nog gelachen ook in die ijzige
jacht. En zo zijn er tientallen kleine gebeurtenissen geweest,
die ons een klein stukje naar elkaar toe dreven, zodat men
soms haast zou wensen, dat er altijd maar narigheid mocht
zijn om de mensen onderlinge verdraagzaamheid bij te bren
gen. Weetunogvandeoorlog?
Maar we kunnen op zulke
momenten ook hartelijk sa
mengaan in het opbouwen
van mooie en wijdlopige
mopperpartijen.
Op de melkboer, die te laat
is en op de groenteman, die
zijn klanten maar helemaal
niet meer bedient en is zo'n
man nou helemaal, wat denkt
hij wel, ik moet er toch ook
door.
Of op de gemeentereini
ging, want daarover heb ik
zóveel boze verhalen gehoord
dat ik blij ben de Slag van
het eerste uur op die bulde
rende dinsdagavond te heb
ben meegemaakt om te zien,
hoe men zich bij de gemeen
tereiniging in het tappelingse
vocht heeft gewerkt teneinde
althans de zaken een weinig
rollend te houden.
Maar üw straatje is niet
geveegd en de Rijkswater
staat deed het met de gróte
sneeuwploegen en de bull
dozers véél en véél beter.
Inderdaad, het materieel van
de Waterstaat heeft bij de
tunnel snelle en korte metten
gemaakt met de februari-
deken, maar ik geloof niet,
dat het aangaat de gemeente
te dwingen een duur stél
sneeuwploegen en bulldozers
mitsgaders .andere kostbare
anti-sneeuwzaken op onze
kosten aan te schaffen voor
het ene moment, waarop eens
in de zoveel jaar de beer los
raakt in de natuur. Al gaat
men ge hebt het gelezen
driftig moderniseren. En ik
spreek echt niet als iemand
met een schoon en gemakke
lijk straatje voor zijn neus,
want tot diep in deze week
En nu moet u als mede-
heren dezer moeilijke schep
ping niet meteen zegyen dat
als vrouwen wat op touw
gaan z"ttcn. u maar even een
ommetje gaat maken, want
dit smoesje gaat niet op. Al
thans niet jegens de vereni
ging voor huisvrouwen in
Velsen en IJmuiden, die
maandag drie maart een pro-
pagandamiddag in het Cultu
reel Centrum gaan optuigen.
„Teneinde belangstellenden
in de gelegenheid te stellen
kennis te maken met de ver
eniging" zoals de secretaresse
mij arglistig schrijft.
Inderdaad zouden er meer
vrouwen de blik op de wereld
nodig eens wat moeten ver
ruimen. Niet vanwege hun
ingeboren benauwde blik,
maar omdat het huishouden
en de prijs van de aardappels
en de griep van Henkje óók
wel eens gaan vervelen voor
een denkend mens. (Niet op
stuiven, moeders, want zó
bedoel ik het natuurlijk niet.)
En daartoe houdt die vereni
ging van Huisvrouwen haar
propagandamiddag en alle
bijeenkomsten, die daarop
volgen, want huisvrouwen
mogen echt wel eens wat
over techniek horen en heus
wel eens een weinig in de zo
mannelijke melk brokken.
O zo.
En laat die mannen nou
maar, mevgoi.
Ze weten er soms niets van.
Ze begrijpen u gewoon niet.
Gaat u maar eens naar een
lezing, hoor.
En komt u maandag maar
rustig naar het Cultureel
Centrum om twee uur.
heb ik mij vier maal per dag
door hoge bergen moeten
worstelen om aan de bescha
ving te kunnen deelnemen.
Ik geloof met de mopperaars,
dat er te weinig gedaan kon
worden met te krap mate
rieel, maar aan de andere
kant was er zóveel te doen
ineens, dat men eenvoudig
voor een onmogelijke taak
kwam te staan. Heb op zo'n
ogenblik maar eens genoeg
materieel achter de hand
Straks wel misschien. Maar
dat „straks" duurt wel weer
tien jaar.
Om te eindigen met een
vriendelijkheid. Mevrouw
Brassinga wordt hartelijk be
dankt voor het tientje, dat
ze me zomaar toestuurde voor
de beesten in het asiel, die
in de koude dagen wel eens
een extraatje mochten heb
ben. Het is in dank aanvaard
en in dank overgedragen. En
als u in Driehuis goed had
geluisterd, had u de vreugde-
blaffen van de Heerenduinen
kunnen horen overwaaien.
Donderdagmiddag draaide
een auto de oprijlaan van
het „Vinkennest" op, het
huis voor de „opgevangen"
jeugd in het oude Water
land, beladen met een be
stuurslid van de V eiser
Zwemvereniging en een
kleine honderd chocolade
repen. Deze vraemde combi
natie was geboren uit een
puzzelritje, dat de VZV'ers
een week geleden hebben
gehouden door Velsens dre-
Een ergernis uit de Van
Broekhuysenstraat is uitge
vloeid in een brief aan mijn
adres en die ergernis kan ik
mij levendig voorstellen,
want op dit stuk van zaken
wordt er in de wereld heel
wat af geplaagd onder men
sen-
Het gaat over een open
luchtsamenkomst van het
Leger des Heils, die zaterdag
op onhebbelijke wijze werd
verstoord door een motor
vlerk,wiens knalpot het lang
durig en doorslaand won van
het geluid, dat door derge
lijke samenkomsten pleegt te
worden voortgebracht.
Op nog geen twee meter
van de spreker, zo vertelt
men mij, startte deze knaap
zijn zware plof met het re
sultaat, dat hij minstens tien
keer op de starter moest gaan
staan, waarbij er in het in
gewand van de stoomfiets
telkenmale zwaar gereutel
ontstond, dat bij de elfde
keer uitbarstte in een levens
grote serie ontploffingen en
toen de toch al gestoorde
spreker geheel onverstaan
baar maakte. Gevraagd, of
hij niet wat verder op kon
gaan staan storen, trok de
motormeneer zijn schouders
op en hij ging rustig verder
met knallend trappen en
trappend knallen.
Zoiets is om helemaal wit
te worden van binnen ik
ken het. Het is een vreemd
en draaierig soort ergernis.
Laat u echter niet gaan op
zulk een moment. Het Heils
leger zou er niet mee gediend
zijn.
Een welmenend Velsenaar
heeft mijn aandacht gevraagd
voor een luttel probleem op
het Marktplein, dat echter
naar zijn mening tot enige
verkeersbrokjes zou kunnen
leiden, wanneer daar van
hogerhand geen handje naar
wordt uitgestoken.
Droeve televisiekijkers uit
de Fazantenlaan hebben zich
de laatste tijd het genoegen
van hun apparaten enigszins
vergald gezien door een elek
trisch apparaat in de buurt,
dat van tijd tot tijd voor on
herkenbare verminkingen
van het beeld zorgt en daar
nevens voor onvertaalbare
uitroepen in de duistere ka
mers der kijkers.
Bijvoorbeeld: de twintig
ste februari was „het niet
mooi meer", om met meneer
De Jong op nummer 10 te
spreken en hij is er zeker
van, dat ook andere vogelen-
buurters zich deze avond en
andere keren hebben geër
gerd aan het geschemer en
het gewriemel voor hun ver
baasde ogen. De stoornis is
onbekend.
En wie weet helpt het, als
ik namens al deze gedupeer
de TV-ers de, vermoedelijk
volkomen onwetende ver
stoorder van het kijkgenot
vraag, of hij zijn apparaat
eens na wil laten kijken en
ontstoren. Anders is er altijd
nog een andere mogelijk
heid: de opsporingsdienst
van de PTT. Die er dan met
fijngevoelige instrumenten
op uittrekt om lastige ma
chientjes na te pluizen en tot
stoorloosheid te brengen.
Deze dienst is gevestigd
aan de Kortenaerkade num
mer 11 in Den Haag en heet
„Radio en Televisieopspo
ringsdienst der PTT". Wel, in
zo'n geval, zoveel mogelijk
handtekeningen van medege
dupeerden verzamelen, dat
werkt wat krachtiger.
Hoewel het in dit speciale
geval misschien niet eens
nodig zal zijn.
Ter plaatse blijkt inder
daad een kleinigheidje aan
het oog onttrokken te wor
den, die nu juist volop in het
gezicht moet vallen: het
bord, waarop staat aange
geven, dat men een voor-
rangsweg nadert.
Dat bord staat namelijk;
braaf aan de rechterzijde
van de weg langs de weste
lijke kant van het plein,
zoals er ook aan de andere
zijde zulk een manende drie
hoek is opgesteld. Maar aan
de westzijde staan bovendien
altoos auto's geparkeerd on
der of voor het bord en daar
door ziet men het geval maar
hoogst zelden, zodat vreem
delingen nietsvermoedend de
Lange Nieuwstraat benade
ren en dan aanrijdingen kun
nen veroorzaken, zonder dat
zij te kwader trouw geacht
kunnen worden.
En nu geeft mijn Velsenaar
de volgens hem enig moge
lijke remedie aan, die inder
daad redelijk en uitvoerbaar
lijkt: verplaats het bord naar
de overkant, waar een stop
verbod geldt en het is wèl
weer zichtbaar. En volgens
het wegenverkeersreglement
mag dat.
ven, waarbij men zich niet
alleen het bekende hoedje
heeft gezocht, maar even
zeer het nog bekendere or
geltje heeft gelachen.
In het Santpoortse ge
komen kregen de puzzelende
automannen namelijk de on
verwachte opdracht om zich
ergens een chocoladereep
aan te schaffen. Nu is men
bij dergelijke gelegenheden
wel wat gewend, zodat de
bestuurders ijverig uitstap
ten, zich winkelwaarts rep
ten en enige dubbeltjes in
ruilden voor een blokje zoe
tigheid. Geheel verheugd
over deze kleine, doch zelf-
betaalde lafenis moesten zij
even later aan de hand der
wedstrijdvoorwaarden tot
de schrikwekkende ontdek
king komen, dat zij de repen
niet mochten opeten (en wie
het in de gauwigheid wel
deed zal wel teruggegaan
zijn), maar dat de chocolade
ingeleverd moest worden.
Daarvoor werden zoge
naamde „punten" bijgeschre
ven op het credit der deel
nemers, die er dus toch wat
voor kregen. De eerste zelf
bepaalde punten in een
rally hoogstwaarschijnlijk.
Met de repen in de zak
arriveerden de puzzelaars
derhalve bij het eindpunt en
daar kwam de aap uit de
mouw, maar de chocola nog
niet uit het zilverpapier,
want er werd voorgesteld,
om de aldus verzamelde bij
na honderd repen voor een
goed doel te bestemmen en
ze uit te delen onder de kin-
ders van het Vinkennest.
Vandaar die auto donder
dagmiddag.
Al eerder had ik u eens
willen meenemen door een
deur, die altijd open staat in
deze IJmond, maar daar is
door de griep, die ook mijn
leden een oogwenk met suc
ces besprong, niets van ge
komen. Er is namelijk in dit
gewest een „commissie" voor
bijzonder kerkewerk, die
buiten vele andere activitei
ten ook af en toe (open deur
diensten" houdt.
Waar men mee poogt nieu
we contacten te leggen met
hen, die de kerk en alles
wat daarmee samenhangt, uit
hun gedachten hebben ge
bannen. En ik heb onlangs
nog een vooraanstaand socia
list horen zeggen: „bewaar
ons in de IJmond voor gees
telijk nihilisme". Daar wil
deze commissie geloof ik van
harte graag aan meehelpen
en dat gaat op de gewone,
onplichtplegerige manier van
mensen onder elkaar. Men
sen, die geen geloofsverschil
len kennen, maar eikaars
moeilijkheden des te beter
en die een steuntje willen
zijn om weer wat houvast in
het leven op te bouwen en
wie na zo'n „open-deur-
dienst" in de consistorie
kamer wil horen, waar hij
als nieuweling in dit woelige
stukje Nederland geestelijk
nu eigenlijk heen moet,wordt
daar van alle kanten gehol
pen. Geen „zieltjesjagerij"
dus, maar gewoon praten. En
gewoon eens even denken
over dingen, waar velen geen
tijd en geen zin meer in heb
ben. Ik zal u waarschuwen,
als er weer een „open-deur-
dienst" is. Misschien hebt u
er wat aan.
Lampenier
De zelfbedieningswinkels
of kjjkgrjjpen blijven voor
verscheidene overigens smet
teloze huisvrouwen vaak net
iets te verleidelijk te zijn.
Ik spreek nu niet van uw
en mijn echtgenote, die hun
tassen en duwwagentjes
voller laden dan het budget
zou kunnen toelaten, want
ach hebben wjj mannen
niet sinds de uitvinding van
uitverkopen en etalages,
hoedjes-op-standaards en
andere verlokkende zaken
niet eindeloos beweerd, dat
onze gades te ver gingen.
En dat wjj niet weten, waar
wjj het vandaan moesten
halen dewjjl het ons niet op
de rug groeide wat denk-
jewel?
Maar er is een verder
gaande verleiding in de zelf
bedieningszaken, waarover
de politie zich lichtelijk on
gerust maakt en dat is het
meenemen van artikelen,
met het oogmerk ze te be
houden zonder ze te betalen.
Omdat voorkomen nog
steeds gezonder is dan ge
nezen wijst de goede Her
mandad te Velsen erop, dat
zulke losvingerige vrouwen
zich een groot risico op de
hals laden. Want zulke ge
vallen komen voor de kadi.
En die kadi is dan meestal
niet mis. Voor dat potje pin
dakaas en dat zakje hagel
slag lijkt me deze prijs echt
wat aan de hoge kant. En
het woord „Kijk-Grijp"
moet dus vooral niet
keerd worden uitgelegd,
de politie.
De tweede eis, waaraan het comité meen
de te moeten voldoen, wilde het voldoende
sterk staan om de restauratie van het Vel
sense buiten aanvaardbaar te maken voor
overheid en particulieren, die de handen
ineen hebben geslagen en nog zullen moe
ten slaan, is die van de gedeeltelijke
financiering van deze kostbare restauratie.
Op dit punt"is men minder ver: buiten
de reeds toegezegde 100.000 van de kant
der IJmuidense Hoogovens, een bijdrage
van het Rijk ad 200.000, komt men
momenteel nog kapitalen tekort. Die er
echter naar het gevoel van het comité
moeten komen, wil het buiten voor verder
verval behoed kunnen worden en willen
de plannen van Rijksmuseum of Universi
teit dus op het laatste moment niet af
springen op de praktische onmogelijkheid
tot verwezenlijking.
Twee commissies
Het comité, waarin onder meer zitting
hebben de burgemeester van Soest, mr. S.
P. Baron Bentinck als voorzitter van de
bond „Heemschut", die reeds ettelijke ma-,
len gehamerd heeft op het behoud van het
buiten, de heer Th. H. Lunsigh Scheurleer,
conservator van het Rijksmuseum en voor
zitter van de Oudheidkundige Bond, ir. H.
A. Breuning, stadsarchitect van Haarlem,
ir. W, Ph. van Harreveld namens de B.N.A.,
ir. R. Meischke namens Monumentenzorg
in Amsterdam, de heer B. Merkelbach als
de Amsterdamse Stadsbouwmeester, enige
Velsense raadsleden en vele andere des
kundigen en belangstellenden, wordt ge
flankeerd door een „technische commissie",
die bezig is aan een rapport over de uit
voerbaarheid van de restauratie, welke in
het recente verledeq in twijfel werd ge
lrokken, maar die aan de andere kant door
-clen warm is verdedigd.
Het „burgerlijk" comité heeft dus voor-
■pig hard gewerkt aan het zoeken naar
n bestemming en is daarin ten volle ge-
"gd, waarbij men bij B. en W. van
sen een willig oor heeft gevonden.
(waarvoor ongeveer zeven ton nodig zou
zijn, gerekend naar de maatstaven van
vorig jaar) een gaaf geheel te krijgen met
een illustere aankleding op de begane
grond, die een volledig beeld zou kunnen
geven van de levensstijl uit de achttiende
eeuw.
Geld en actie
Nu dus de bestemming een feit genoemd
kan worden, moet het comité trachten de
laatste barricade te nemen: het benodigde
geld om de restauratie mogelijk te maken
en de reeds bestaande toezeggingen tot een
sluitende begroting aan te vullen.
Hiertoe wil men een nationale actie ont
ketenen, waarbij voorop zal moeten staan,
dat Nederland geen tweede voorbeeld meer
heeft als „Beeckesteyn" en waarbij uiter
aard nog de in discussie zijnde restauralie-
mogeljjkheden als aanwezig moeten wor
den erkend. Niettemin zal er op korte ter
mijn reeds een bepaald bedrag beschik
baar moeten komen, wil het deels voor
verder verval beschermde buiten toch niet
worden aangetast door weer en wind.
De 25.000, die de gemeenteraad destijds
voor dit doel voteerde, blijken namelijk
niet geheel voldoende te hebben gewerkt,
waardoor het verval de kans heeft gekre
gen verder te vreten aan dak en interieur.
Het comité heeft het voornemen op 18
Bij de overweging, om in „Beeckesteyn"
i buitenmuseum van het Amsterdamse
ksmuseum te vestigen, werd uitgegaan
'i de zeldzame homogeniteit van het
len: een laatste restant uit de rococotijd,
representatief gebouw voor die periode
dus een prachtige omgeving voor het
en van stijlkamers en uit de achttiende
w stammende kunstvoorwerpen, terwjjl
Franse tuin een ideale plek zou zijn
:>r een beeldententoonstelling.
Daarnaast zou „Beeckesteyn" een zuiver
nresentatief karakter krijgen als ont-
ingstcentrum voor de IJmond, wat door
ijn ligging naast de tunnelingang bijzon
der aantrekkelijk geacht moet worden.
Dat ook de Amsterdamse Universiteit
vooral op deze laatste overweging van haar
belangstelling heeft blijk gegeven, is onder
.neer gebleken uit een beschouwing in het
blad „Civitas". Men erkent algemeen de
grote mogelijkheden om na het herstel
Zo is het (en zo kan het niet langer
blijven).
En zo ziet het er van binnen uit.
