Autonomie der gemeenten
wordt steeds meer beknot
Met een kus van Gina of Martine werden
in Cannes de prijzen uitgereikt
Charles de France
Kunstmaand Amsterdam begonnen
Goedkeuring C.A.O. in bouwbedrijf
is spoedig te verwachten
Haagse burgemeester gispt beleid
van de centrale overheid
FILMFESTIVAL OP HOOG NIVEAU
Dulles acht topgesprek dit
jaar niet uitgesloten
Overleg inzake controle op
kernproeven gewenst
De man met de fijne neus. Is dol op het
parlement en op een goede sigaret:
Lexington from America's Best Tobacco's.
Vereniging van Nederlandse Gemeenten bijeen
Man overboord van de
VL. 110 „Michiel Jan"
Geen raadsverkiezingen in
Vrouwenpolder
Slechts een kandidatenlijst
ingediend
Café-pension in Arcen
uitgebrand
Tiger Moth neergestort;
vlieger ongedeerd
W erktij d verkorting
Zaterdag verschijnt eerste
gesproken blindenkrant
Christelijke aannemers te Haarlem bijeen
WOENSDAG 21 MEI 1958
i v/
ADVERTENTIE
CANNES De prijsuitreiking aan het
einde van het internationale filmfestival
te Cannes heeft ditkeer, voor het eerst
sinds jaren, plaats kunnen hebben zonder
dat een aantal bekroningen werd ontvan
gen met afkeurend gejoel van een deel
van het publiek. Dat is stellig geen gevolg
van een algemene instemming met de be
slissingen van de jury, want die instem
ming was er niet, naar wel bleek uit de
gesprekken onder de festivalgangers. Het
achterwege blijven van kreten van afkeu
ring zal men echter moeten toeschrijven
aan het feit, dat iedereen moest erken
nen, hoezeer de jury heeft moeten woeke
ren met de betrekkelijk weinige te verde
len prijzen, nu het aanbod van goede films
zo groot was. Dit festival als geheel heeft
namelijk op een verrassend hoog peil ge
staan. Er waren zeer veel goede en heel
goede films, er was weinig middelmatigs
en niets dat bepaald slecht moet worden
genoemd. Het is andere jaren wel eens an
ders geweest!
Men kan nu natuurlijk met de jury van
mening verschillen over de onderlinge
waarde van de vertoonde films en menen,
dat zij met haar bekroningen de ene film
te hoog en de andere te laag heeft aan
geslagen. Dergelijke meningsverschillen
zullen er altijd blijven. Misschien is bij
voorbeeld de bekroning van de Russische
film „Als de Ooievaars overvliegen" met
de hoofdprijs, de gouden erepalm, iets te
veel eer voor een werk, dat af en toe ken
nelijk wat te zware accenten heeft. Maar
in elk geval is deze film, die in haar vorm
geving teruggrijpt op verworvenheden van
de avantgarde der twintiger jaren, een
knap stuk werk. Vooral het optreden erin
van de hoofdrolspeelster Tatjana Samoï-
lova, die in de uitspraak van de jury spe
ciaal wordt geroemd, is onvergetelijk.
Voor Tatjana is dit festival, dat ze van
begin tot eind heeft bijgewoond, ook een
groot persoonlijk succes geworden. Door
haar eenvoud heeft ze iedereen in Cannes
voor zich gewonnen. Het was dan ook veel
betekenend, dat ze bij haar komst op het
toneel op de sluitingsavond, tegelijk met
zesentwintig andere beroemde actrices en
acteurs, evenveel applaus kreeg als de
grote Orson Welles en de met de vertol-
kingsprijs bekroonde Zweedse actrices In-
grid Thulin en Bibi Andersson.
De prijzen werden door twee beroemde
en vooral hier zeer beminde actrices: Gi
na Lollobrigida en Martine Carol uitge
reikt. Wie de prijzen in ontvangst namen,
acteurs, regisseurs en producenten, kre
gen veelal een kus van Gina of Martine
velen zullen menen, dat alleen al daar
door zo'n bekroning alleszins begerens-
waard is!
Voortreffelijk
Intussen moest een aantal ongetwijfeld
belangrijke films onbekroond blijven. Dat
lot gold bijvoorbeeld voor de in de laatste
dagen vertoonde Italiaanse film van en
met Pietro Germi: l'Uomo di Paglia" (De
man van stro). Van Germi heeft men vo
rig jaar te Cannes en later ook in Neder
land: „De Machinist" bewonderd. Naar
een scenario, dat hijzelf in samenwerking
De Russische film „Als de ooievaars
overvliegen" heeft de Grand Prix van
het elfde filmfestival van Cannes ge
wonnen. In haar motivering verklaarde
de jury dat de film de eerste prijs had
gekregen vanwege „de artistieke en
menselijke kwaliteiten van de film en
voor het uitzonderlijk goede spel van
Tatiana Samoilowa".
De film „Mijn oom" van Japues Tati,
kreeg de prijs van de jury voor zijn
„orginaliteit en de kracht van zijn ko
misch karakter".
De eerste prijs voor de beste korte
film is toegekend aan Frankrijk, voor
..La Seine a rencontré Paris", die gere
gisseerd is door de Nederlander
Joris Ivens en voor „La joconde" van
Henri Gruel en Jean Suyeux.
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse minister van Buitenlandse Zaken,
Dulles, heeft op zijn wekelijkse perscon
ferentie verklaard, dat binnen drie of vier
weken technische besprekingen kunnen
beginnen over de mogelijkheid van con
trole op schorsing der kernwapenproeven,
als de Sovjet-Unie niet met onverwachte
bezwaren komt. (Premier Kroesjtsjev heef
onlangs in een brief aan president Eisen 1
hower in beginsel met deze technische
studie ingestemd). Dulles waarschuwd'
evenwel, dat er nog heel wat kwestie-
moeten worden geregeld, zoals tijdstip
plaats en werkterrein van de conferentie
Een topconferentie tussen Oost en Wes'
in de komende zomer of herfst acht Dulle.-.
zekerder dan ooit, als blijkt dat een derge
Iijke conferentie een belangrijk doel dient
dat niet langs andere wegen bereikt kar
worden. De briefwisseling over deze kwes
tie met de Sovjet-Unie is, volgens Dulle*
..een opvoedend oroces" geweest. Er be
staat nu in Eurooa niet meer zo'n krach
'tg emotioneel aandringen op een topcon
'erentie als enige maanden geleden. Dr
betekent echter niet dat er geen topcon
'erent.ie zal komen, doch wel dat men d
kwestie kalm ot> haar eigen verdienste:
gaat bekijken. Het westen zal in geen
geval op een emotionele vloedgolf naar eer
topconferentie worden gespoeld, zo ze;
Dulles.
met anderen schreef, vertelt Germi in
„l'Uomo di Paglia" het verhaal van een
huwelijk, dat bedreigd wordt door een
liaison, die de man heeft aangeknoopt met
een jong meisje, toen zijn vrouw enkele
weken afwezig was. Net als in „De Ma
chinist" voert Germi gewone mensen ten
tonele uit een eenvoudig milieu. Hun re
acties zijn steeds precies juist getroffen
er is vrijwel geen moment in deze film
waarin men niet volledig kan geloven.
Met kennelijk zeer scherp observatiever
mogen en met groot begrip en grote lief
de voor de mensen beeldt Germi hun be
levenissen uit in zijn voortreffelijk opge
bouwd verhaal.
De kwaliteiten van deze film, die een be
roep doet op het hoofd en het hart van
de bioscoopbezoekers, vonden bij het pu
bliek grote waardering: op de hier zeer
warme mei-avond volgde een stampvolle
zaal de film in grote spanning, die zich
na de vertoning ontlaadde in éen uiterma
te enthousiast applaus. Die bijval gold
Germi zelf, die de film niet slechts schreef
en regisseerde, maar er ook de hoofdrol
in speelt, maar ook zijn medespelenden:
Luisa della Noce, die in deze film zijn
vrouw voorstelt, Franca Bettoja, die het
meisje speelt, de nog zeer jeugdige Edoar-
do Nevola, van wie men een hartverove-
rende kinderrol had gezien, benevens Sa-
ro Urzi, die een vriend van de man uit
beeldt.
Al deze acteurs waren bij de vertoning
aanwezig. De Italianen hadden trouwens
voor deze voorstelling diep in de bus ge
blazen, want er waren met hen nog vele
andere beroemdheden uit de Italiaanse
cinematografie voor het festivalpubliek
verschenen, 's Middag reeds was er een
prachtige Italiaanse ontvangst geweest
in de tuinen van het kasteel te La Napoule,
de meest luisterrijke receptie van het ge
hele festival. Domenico Modugno, die ver
tegenwoordiger van Italië was op het kort
geleden te Hilversum gehouden Eurovisie
Songfestival, zong bij deze gelegenheid
met daverend succes zijn festivalliedje.
Was er te Cannes een prijs geweest voor
de beste festivalparty, dan hadden de Ita
lianen die in elk geval verworven!
Vermelding verdienen nog de in de laat
ste dagen vertoonde sterke Amerikaanse
speelfilm „The Long Hot Summer" met
Orson Welles, die triomfen viert als een
virtuoos gespeelde tirannieke huisvader.
Paul Newman geeft hem sterk partij als
een uitgeslapen, brutale „moneymaker".
Newman kreeg voor deze rol de prijs voor
de beste vertolking van een mannenrol.
Voorts moeten de fraaie en eerlijke Zwit
serse avondvullende documentaire „Visa-
ges de Bronze" (Bronzen gezichten) over
de Indianen van Zuidamerika en de nieuw
ste film van J. A. Bardem „La Vengan-
za" (De Wraak) uit Spanje worden ge
noemd. Bardem heeft met zeer belangrij
ke werken als „De dood van een wielrij
der" en „De Hoofdstraat" de aandacht
op zich gevestigd. De verwachtingen wa
ren dus hoog gespannen, maar zijn film
viel nu wat tegen. Hij kreeg hier een ver
haal te verwerken, dat speelt onder een
zwervende groep maaiers en misschien
lag hem deze film niet zo goed. Het was
een beetje of men Couperus of Vestdijk
een boerenroman zou laten schrijven. Een
boerenroman van Couperus of Vestdijk zou
toch altijd nog een belangrijk werk zijn
en zo was het ook met „De Wraak" er
zijn tal van momenten in, die de meester
hand verraden. Daarom verwierf deze
cineast nu reeds voor de derde keer!
de prijs van de internationale federatie
der filmcritici, die niet zozeer „La Ven-
ganza" dan wel de filmer Bardem heeft
willen eren.
Zweedse regisseur
Eén bekroning in dit festival heeft ze
ker aller goedkeuring weggedragen: die
van de Zweedse regisseur Ingmar Berg
man, van wie men hier „Nara Livet" (Bij
het leven) heeft gezien. Bergman, die
reeds herhaaldelijk bekroond werd, is
een van de grootste cineasten van deze
tijd. Zijn nieuwste film speelt geheel in
een grote kraaminrichting en zij volgt spe
ciaal het lot van drie vrouwen, die teza
men in één kamer liggen. Hoewel de ca
mera die kamer nauwelijks verlaat, heeft
deze voortreffelijke film een prachtige dy
namiek. Zij is vrijwel vlekkeloos verfilmd
in zwart-wit-beelden, die een getuigenis
inhouden van de artisticiteit en het vak
manschap van de regisseur en zijn came
raman. Mocht Nederland de beschikking
hebben over één cineast van de kracht en
de filmische bezetenheid van deze Berg
man!
Jan Koomen
De Vereniging van Nederlandse Ge
meenten houdt vandaag en morgen in
Groningen haar jaarvergadering onder
voorzitterschap van mr. H. A. M. T. Kolf
schoten, burgemeester van Den Haag, die
vanochtend met een rede de vergadering
opende. Hij besteedde daarbij vooral aan
dacht aan het probleem der gemeentelijke
autonomie.
Men zou kunnen denken, aldus mr. Kolf
schoten, dat de gemeentelijke autonomie
die zowel door de volksvertegenwoor
digers als de regering van zo bijzonder
groot belang wordt geacht in de praktijk
van het staatsleven zorgvuldig ontzien en
zelfs gerespecteerd zal worden. De goede
wil is aan alle kanten aanwezig. Maar toch
is, dikwijls in schrille tegenstelling tot de-
De Kunstmaand Amsterdam is dinsdag-
vond met een concert door het Kunst-
uaandorkest onder directie van Anton
"Cersjes in de Bachzaal van het Amster
dams Conservatorium begonnen. Het stre
ven van de organisatoren is, zoals lang
zamerhand wel bekend zal zijn, erop ge
richt muziekuitvoeringen te geven die, al
leen door Nederlandse kunstenaars ver
zorgd, een publiek in contact met de mu
ziek brengen, dat daarvan anders om fi
nanciële redenen uitgesloten zou zijn. Men
geeft programma's die over het algemeen
de platgetreden paden vermijden en waar
op de namen Haydn en Mozart domineren.
Voorts wordt aandacht geschonken aan
het moderne repertoire.
Met alle waardering voor deze sympa
thieke opzet moet ik zeggen, dat de ope
ningsavond van deze achtste Kunstmaand
on mij geen goede indruk gemaakt heeft.
Gedeeltelijk lag dit aan het programma
'at twee werken bevatte waarvan de uit-
oering mijns inziens beter achterwege
id kunnen blijven. De eerste helft van de
vond was in dit opzicht van beter ge-
-alte. Weliswaar is de Serenade K.V. 375
oor acht blazers van Mozart niet een stuk
waarin deze meester zich vér plaatst boven
wat toen in het genre van tafel-en-tuin-
muziek gebruikelijk was. Het Divertimento
voor strijkers van Bartók is al bijna een
klassiek werk geworden. Maar hoewel de
uitvoering, met name in het suggestieve
tweede deel, momenten van spanning had.
miste het geheel toch die vaart en spon
taneïteit waardoor deze muziek kleur en
kracht zou hebben gekregen. De Serenade
van Géza Frid, onlangs reeds te Haarlem
uitgevoerd op een concert van het Noord
hollands Philharmonisch Orkest, is bij die
gelegenheid in deze rubriek besproken.
Het niet bijster sterke stuk was wel zeer
ongelukkig geplaatst na het prachtige
werk van diens landgenoot. Het eerste
deel van Frids werk verraadt namelijk in
motief en beweging een frappante over
eenkomst met het eerste deel van Bartöks
Divertimento.
Het Concert voor vier hoorns en orkest
van Schumann, dat de avond besloot, be
hoort tot die werken uit 's componisten
latere jaren waarin een verzwakking van
innerlijke spankracht zich op pijnlijke
wijze openbaart in menig werk waarin
echo's van zijn eens zo markante persoon
lijke stijl door dierbare vroegromantische
stoplappen worden overwoekerd. De uit
voering, met medewerking van de hoorn-
nisten Van Woudenberg, Clarijs, Van Bre-
derode en Sikkema, Was goed, doch kon
mij niet van de noodzaak overtuigen om
deze partituur uit de kamferkist te halen.
Sas Bunge
Carmen Sevilla en Jorge Mistral, (die
men hier op de rug ziet) spelen de
hoofdrollen in de Spaanse bijdrage tot
het festival „La Venganza" (De wraak)
De schipper van de nieuwe Vlaardingse
trawler VL 110 „Michiel Jan", welk schip
maandagmorgen om tien uur uit IJmuiden
vertrok ter haringjager^, heeft vannacht
moeten melden, dat een van de opvarenden
tijdens de visserij overboord is geslagen op
ongeveer 360 mijl ten noordwesten van
IJmuiden.
De „Michiel Jan" viste vannacht in de
positie 57.10 noorderbreedte en 1.00 ooster
lengte, iets ten noorden van het Devils
hole. De schipper deed zijn melding om
streeks half drie aan het hospitaal-kerk
schip „De Hoop". De marconist van „De
Hoop" gaf het bericht door aan Schevenin-
gen Radio, dat onmiddellijk een panne-
bericht uitzond en de scheepvaart verzocht
scherp uit te zien naar de overboord ge
slagen man.
„Maanvogels". De Haagse Comedie
geeft zaterdagavond 24 mei in de Ko
ninklijke Schouwburg de première van
„De Maanvogels" (Les oiseaux de lune)
van Marcel Aymé onder regie van Paul
Steenbergen.
ze goede bedoelingen, de praktijk helaas
anders.
Openlijke discriminatie
Bij de behandeling van de jongste be
lastingvoorstellen hebben wij meege
maakt, hoe zonder noemenswaardig
verzet van de regering twintig miljoen
gulden aan het Gemeentefonds is onthou
den om over de weg van de minste weer
stand een fiscaal-politieke oplossing te dek
ken, die naliet acht te slaan op de in
schrikbarende geldnood verkerende ge
meenten. Wij moetep ons dit als gemeen
ten laten welgevallen en wij hadden ook
dit te aanvaarden als eer. pijnlijk parle
mentair gevolg van de centraal begeer
de en beheerde gemeentelijke middelen.
Maar pijnlijk is en blijft het, dat in deze
erbarmelijke situatie zelfs geen poging
werd ondernomen om aan dit votum het
karakter ener gemeentelijke „discrimina
tie" te besparen.
Theorie en praktijk
Erger is, dat de regering ondanks
haar systematische betuigingen van eer
bied en liefde voor de gemeentelijke auto
nomie als geheel gezien en in feite op
bijna even systematische wijze doende is
deze autonomie te ondergraven en te ver
stikken in de dagelijkse praktijk van toe
zicht en controle.
Bij de uitwerking van het regeringsbe
leid in onderdelen volgen de inbreuken
op die autonomie elkander steeds sneller
op en worden zij steeds ernstiger van ka
rakter. Dit blijkt o.a. bij de ontwikkeling
van de techniek (communicatiemiddelen),
een verkeerde opvatting van de toezicht
houdende taak, de controle-zucht en de
structuurverandering, die optreedt in het
Nederlandse publiekrechtelijke bestel. Op
ieder dezer punten ging mr Kolfschoten
nader in.
„Concessies van beide kanten"
Ik geloof wel, aldus de spreker, dat ik
het algemene gemeentelijke gevoelen ver
tolk, wanneer ik verklaar, dat er in ge
meentelijke kring voor het aanvaarden
van een „gemeentelijke autonomie in nieu
we stijl" waarbij de grotere verstren
geling van plaatselijke en algemene be
langen erkend wordt over het algemeen
begrip bestaat. Maar daarmede is het
probleem dat ons hier bezighoudt, niet op
gelost. Wij zijn er immers alleen van
overtuigd, dat concessies in verband met
de veranderde omstandigheden niet enkel
van gemeentelijke kant behoren te ko
men, doch dat als noodzakelijke tegen
hanger van de „autonomie in nieuwe
stijl" moet worden ingevoerd een „cen
traal bestuur nieuwe stijl" en vooral ook
een „toezicht nieuwe stijl". Het is juist,
dat tegenwoordig de plaatselijke belan
gen niet meer door de gemeenten alleen
en afzonderlijk behartigd kunnen worden
zonder dat het rijk hierover kan mee
spreken. Maar de onvermijdelijke conse
quentie hiervan is, dat de gemeenten bij
bepaalde, haar activiteit betreffende on
derdelen van het nationale bestuurlijke en
economische beleid veel nauwer betrokken
zijn dan vroeger. Daarom moet hun het
recht worden toegekend, op hun beurt mee
te spreken bij het bepalen van het rijks
beleid.
Dit laatste besef is nog niet doorgedron
gen bij vele rijksinstanties, die nog altijd
denken volgens het verouderde schema.
Kind verdronken. Aan de Pruisische
Veldweg in Hengelo (O.) is de 3-jarige
Hans Wienk tijdens het spelen in de vijver
van de buren gevallen. Kinderen kwamen
de buurvrouw vertellen, dat Hansje in het
water lag. De buurvrouw rende naar een
beek in de directe omgeving van het huis,
maar kon het kind niet vinden. Even later
bleek, dat het in het vijvertje lag. Tijdens
het vervoer naar het ziekenhuis is het kind
overleden.
Voor de zeshonderd inwoners van de
Walcherse gemeente Vrouwenpolder zal
er dit jaar geen gemeenteraadsverkiezing
zijn. Zonder stembus en zonder enige ver
kiezingsspanning zal de 26ste mei in dit
dorp voorbijgaan, omdat de inwoners nu
reeds weten hoe de samenstelling van de
„nieuwe" raad zal zijn: precies gelijk aan
die van de huidige vroedschap.
In Vrouwenpolder is namelijk slechts
één kandidatenlijst ingediend, die van de
protestants christelijke groep. Twaalf
mensen staan op deze lijst vermeld en de
eerste zeven candidaten zijn de thans zit
tende raadsledeh. De vijf volgende kandi
daten zijn beschikbaar ter vervulling van
eventuele vakatures. De huidige samen
stelling van de raad is: vier A.R. twee
C H U. en een G.V.P.
Het staat dus nu reeds vast, dat in Vrou
wenpolder geen wijziging in de huidige sa
menstelling van de gtmeenteraad zal op
treden. Daar men er in Vrouwenpolder
niets voor voelt om desondanks toch kosten
te gaan maken voor propaganda en tijd
aan het vervullen van de stemplicht te
spenderen, heeft men een beroep gedaan
op de Kieswet, volgens welke het niet
nodig is, dat in dergelijke gevallen verkie
zingen worden gehouden.
Vannacht is het aan de Koestraat te Ar
cen gelegen café-pension „De Pauw" uit-
geband. De brand werd ontdekt door een
buurman, die in allerijl de bewoners van
het pension en de gasten uit hun slaap
wekte. Toen de Venlose brandweer een
half uur later arriveerde, stond het dak
reeds in lichter laaie. De vlammen grepen
zo snel om zich heen, dat zo goed als niets
van de inboedel gered kon worden. Ook
de eigendommen der gasten, waaronder
drie gezinnen, zijn een prooi der vlammen
geworden.
Op het vliegveld Eelde bij Groningen
is een Tiger Moth neergestort. Bij het
houden van zweefoefeningen gleed de
leerling-vlieger Modder in fle laatste
bocht af en het toestel stortte neer. Het
werd vernield, maar de vlieger bleef on
gedeerd.
Bij de textielfabriek Van Heek en Co.
n.v. te Enschede is een verkorte werktijd
ingevoerd voor 125 tot 150 personen. Dit
is ongeveer zes percent van het totaal
aantal in dit bedrijf werkzame arbeiders.
Het betreft hier de afdeling smaldoek. De
werktijdverkorting bedraagt twee a twee-
enhalve dag per week. Onlangs heeft dit
bedrijf in verband met stagnatie in de
afzet een week lang stil gestaan.
(Van onze correspondent)
Zaterdag zullen ongeveer tweehon
derd Nederlandse blinden de primeur
beleven van een nieuwe verschijning
in het Nederlandse perswezen. Die
dag verschijnt namelijk het eerste
nummer van „Het algemeen gespro
ken weekblad voor blinden", uitgege
ven door de stichting van die naam.
In deze stichting zijn vertegenwoor
digd de Christelijke Blindenbiblio
theek te Amsterdam en de Neder
landse Blindenbibliotheek in Den
Haag.
Deze gesproken krant voor blinden zal
eenmaal per week verschijnen en een ge
sproken tekst hebben van twee uur. We
kelijks zullen het nieuws, de beschouwin
gen en de artikelen, welke door een re
dactie van vier journalisten worden ver
zameld en bewerkt, op de band worden
„ingesproken", waarna de „moederban
den" worden gecopieerd. Iedere zaterdag
ontvangen de abonnees de gesproken
krant thuis. Zij mogen die dan enkele da
gen houden, waarna de band moet wor
den teruggestuurd.
Goedkope bandrecorders
Iedere blinde, die over een bandrecor
der beschikt, kan dus deze gesproken krant
beluisteren en dat aantal neemt dagelijks
toe. Een grote Nederlandse industrie heeft
het namelijk voor blinden jnogelijk ge
maakt, tegen zeer speciale prijzen een
dergelijke afspeelapparatuur aan te schaf
fen. Inlichtingen hierover kunnen blinden
krijgen bij de stichting „Het Nederlandse
Blindenwezen".
Het is de bedoeling, dat de krant in
hoofdzaak een nieuwsvoorzienend karak
ter zal krijgen. Het eerste nummer bevat
echter behalve het nieuws uit verschillen
de sectoren een aantal speciale bijdragen.
De minister van Sociale Zaken, de heer
J. G. Suurhoff, zal een speciaal begroe
tingswoord tot de abonnees richten. Ook
zullen drie vooraanstaande vertegenwoor
digers van de Nederlandse pers, prof. dr.
M. Rooy, dr. E. Diemer en de heer K.
Voskuil op de band de lezers toespreken.
„Dat er na de overspannen hoogcon
junctuur een terugslag moest komen, wis
ten wij al sedert het eind van 1956. Dank
baar constateren wij, dat deze tot dusver
re binnen de grenzen van een op zich
niet ongewenste correctie is gebleven".
Dit zei de heer J. Apon, voorzitter van de
Nederlandse Christelijke Aannemers- en
Bouwvakpatroonsbond, vanmorgen in de
rede die hij hield ter opening van de jaar
lijkse algemene ledenvergadering van de
bond in het Concertgebouw te Haarlem.
Hij voegde hieraan onmiddellijk toe te ho
pen, dat de situatie zich in gunstige zin
zal blijven ontwikkelen en dat de werk
loosheid zal verdwijnen.
De afsluiting en goedkeuring van een
landelijke collectieve arbeidsovereen
komst voor het bouwbedrijf besprekend,
zei de heer Apon zich erover te verheugen
dat de goedkeuring van een c.a.o. door
het college van rijksbemiddelaars thans
binnen enkele weken een feit zal zijn en
hij deed daarbij een dringend beroep op
de leden om alles in het werk te stellen de
beoogde arbeiders en hun organisaties te
doen slagen. Tevens deed hij een beroep
op eerlijke verhoudingen te grijpen. „Laat
ons samen nu radicaal aan alle geknoei
een eind maken", zo riep hij uit.
Tenslotte deed hij ook een beroep op de
overheid om in de toekomst een zodanig
gunningsbeleid te voeren, dat de naleving
van de c.a.o. door de aannemers en bouw
vakpatroons ook mogelijk is.
De heer Apon was van mening, dat het
intussen na alles wat zich rondom de
goedkeuring van de c.a.o. heeft afgespeeld
voor ieder wel duidelijk zal zijn, dat de
centraal geleide loonpolitiek zoals die se
dert 1945 in ons land wordt gevoerd, zich
zelf hopeloos heeft overleefd. Hij achtte
het besluit van het kabinet om geen loons
verhogingen meer toe te staan een ver
standig besluit, indien het kabinet althans
deze adempauze gebruikt om tot de for
mulering van een totaal nieuw beleid te
komen en hij gaf als zijn mening een on
gewijzigde herleving van het vooroorlogs
systeem van loonvorming minder verwer
pelijk te achten dan handhaving van het
huidige.
„De verantwoordelijkheid van de loon
vorming behoort in beginsel niet bij de
overheid maar bij het bedrijfsleven en
dient daarheen zo snel mogelijk te wor
den teruggebracht. De aangewezen or
ganen daarvoor zijn de verenigingen van
werkgevers en werknemers in de bedrijfs
tak", aldus spreker.
Werkgelegenheid
Ten aanzien van het werkgelegenheids
vraagstuk herhaalde de heer Apon zijn
op de vorige jaarvergadering verkondig
de stelling, dat een zo gelijkmatig moge
lijke ontwikkeling van de investeringen en
een zo stabiel mogelijk aandeel van de
bouwnijverheid daarin tot de primaire
doelstellingen van het economisch beleid
van het georganiseerde bouwbedrijf zal
moeten gaan behoren. Hij voegde daaraan
de wens toe, dat ook de regering deze doel
stelling metterdaad zal willen onderschrij
ven. In een daarop gebaseerd beleid past,
aldus spreker, een positieve instelling te
genover het economisch en technisch on
derzoekingswerk, dat in en voor de bouw
nijverheid wordt verricht. De heer Apon
had de indruk, dat ten departemente van
Volkshuisvesting en Bouwnijverheid aan
het technisch onderzoek daarentegen een
te kleine plaats wordt toegekend.
Wat het aanbestedingswezen betreft, zei
spreker, dat het bestuur van de bond en de
besturen van de zusterorganisaties menen
dat in het reeds meer dan een jaar ge
leden door de staatscommissie uitge
brachte rapport reële mogelijkheden tot
sanering van het aanbestedingswezen lig
gen.
De heer Apon hoopte dat de, plannen om
tot een meer permanente vorm van sa
menwerking met de protestants-christelij
ke bouwvakarbeidersorganisatie te ko
men in het komende jaar werkelijkheid
zullen worden. De voorzitter zeide verder
een voorstander te zijn van een grotere
invloed van het georganiseerde bouwbe
drijf op de vaststelling van het sociaal-
economisch beleid in ons land. Spreker
meent echter, dat dat niet staat of valt
met een eigen vertegenwoordiger in de so
ciaal economische raad. Hij vreest dat
men zich dan van geestverwante colle
ga's elders in het bedrijfsleven zal isole
ren en zo moedwillig de invloed op de
principiële vormgeving van de maat
schappij prijsgeven. Het is zijn vaste
overtuiging, dat voor een toenemende in
vloed van het georganiseerde bouwbedrijf
op de gang van zaken in ons vaderland
in de eerste plaats nodig is het creëren
van een zo sterk mogelijk permanent or
gaan van overleg en samenwerking tussen
alle werkelijk representatieve organisa
ties van werkgevers en werknemers in
de bedrijfstak.
