Vergeten begrippen afgestoft voor
de revolte van
Alg
ïers
Laat het kiesstelstel in ons
land zoals het thans is
Franse senaatsverkiezingen
brengen weinig verandering
Twee kinderen op onbewaakte
overweg omgekomen
Wordt Frankrijk de bejaarde heldentenor,
die te laat merkt dat zijn stem piept?
NAAIMACHINES
Dp de
^Praatótoel
De Gaulle ontplooit een verbijsterende
voortvarendheid met zijn hervorming
Door de Nederlandse Sigarenindustrie
beloond met 1000 sigaren.
MAANDAG 9 JUNI 1958
3
„EER, VADERLAND, GLORIEGRANDEURGRANDE ARMEE"
President Sukarno lunchte
met Sovjet-ambassadeur
ELF DODEN IN HET VERKEER
Prins en Prinsessen
terug uit Wenen
Americo Tomas de nieuwe
president van Portugal
Oppositiekandidaat kreeg
nog geen 50.000 stemmen
Advies van Staatscommissie
SCHIPPER WILLEM KORVING
- winnaar van de haringrace 1958 -
MAN VAN DE MAAND
CVan onze reisredacteur)
ALGIERS, begin juni Men zou voor de opstand van de dertiende mei in
Algiers eigenlijk een verklarend handwoordenboekje moeten uitgeven. Men zou
het nog wel eens zeer van node kunnen hebben. Want hoewel Algiers ver weg
ligt, hebben de merkwaardige gebeurtenissen, die er voorvielen, reeds hun
invloed op Frankrijk gehad. Zij hebben generaal De Gaulle aan de macht ge
bracht, en het is voorlopig maar de vraag in hoeverre de generaal zich aan de
invloed van de „Comités van openbaar welzijn" in Algerije en in Frankrijk zelf
zal kunnen onttrekken. (Alhoewel hij vrijdag te Oran onomwonden verklaarde:
„Het moet uit zijn met de revoluties" en hij bovendien duidelijk maakte dat de
„Comités van openbaar welzijn" zich niet hebben te bemoeien met het werk van
het gevestigde gezag Red.)
„Comité van openbaar welzijn", daar is al zo'n nieuw opgedoken woord. De
kranten hebben al uitgelegd, wat deze uiterst republikeinse term uit de tijd van
Robespierre betekent of liever gezegd, betekende, want vandaag de dag ligt het
accent een tikje minder op het woord republikeins. In feite zetelen er naast een
aantal brave ongeduldigen, vrij wat onverdunde fascisten in deze comité's, die
zich a-politiek noemen. Dat zij, door onder bedreiging van een burgeroorlog
De Gaulle aan de macht, en daarmee een herziening van de Franse grondwet
op gang, te brengen, zich toch wel even op politiek terrein hebben begeven, is
hen blijkbaar nog ontgaan.
Er is nog een andere serie woorden op
gedoken, die een bekende klank hebben.
Men hoort ze in Algiers de gehele dag:
„Eer, vaderland, glorie, grandeur, de grote
armée". Voor ons zijn dat klanken uit een
ver verleden, uit het paard-en-wagen-tijd
perk. Maar voor de nationalistische Fran
sen, die ze uit de achterla van de negen
tiende eeuwse commode hebben gehaald en
ze hebben afgestoft, smaken ze kersvers.
De nuchtere Nederlander klinken ze wat
vreemd in de oren. Hij was er net een
beetje aan gewend geraakt zijn vaderland
als een onderdeel van Europa te gaan zien,
meer in termen van een overschot op de
betalingsbalans, dan van gewonnen veld
slagen te denken. Een nuttige, maar niet
erg opwindende, zienswijze. Het valt noch
tans niet te ontkennen dat deze woorden
tegen een achtergrond van tricolores, mar
sen als „Les régiments de Sambre et Meu-
se", de taptoe „Voor de doden" en de ner
veuze, gehaaste pas van Frankrijks keur
regimenten de circulatie van de lichaams
sappen stimuleren. Zij roepen bij de bui
tenstaander een vreemd samenstel van
aandoening en ergernis, opwinding en
ironie te voorschijn. Al vreest men dat op
den duur ergernis en ironie de overhand
zullen behouden, want in een periode,
waarin soldaten de veldwachters der kern
geleerden zijn geworden, valt het moeilijk
te geloven in een glorieuze armée, waarin
de eenheid van het volk zich belichaamt.
En toch, wanneer ik in „Képi blanc", het
blad van het vreemdelingenlegioen, de zin
lees: „Het legioen trekt met zijn langzame
en formidabele pas naar de victorie", dan
lopen ook mij de rillingen over de rug.
Pas wanneer ik bedenk dat die langzame
pas van het legioen, als uitzondering op de
trippelmars van de rest van het Franse
leger, wel nodig is, omdat er zoveel gezette
Duitsers in meelopen, keert men weer tot
de aarde terug. En daar blijft men, vooral
wanneer men veel van Frankrijk houdt,
een beetje hoofdschuddend staan. Want
men vreest dat Frankrijk de licht ridicule
rol zal vervullen van de bejaarde tenor,
die nog één keer de heldenzang zingt en te
laat bemerkt dat zijn stem een beetje piept.
Van de voormalige aristocraat, die voor het
laatst een duur pak heeft gekocht om de
mannen in schillerkraag van onze eeuw te
laten zien, hoe een heer van standing zich
gedraagt. Een soort Ollie B. Bommel met
een leverkwaal.
Keren wij terug tot ons verklarend hand
woordenboekje: het valt haast vanzelf
open bij: „integratie", een bekend woord,
dat „eenwording" betekent en dat de Fran
sen hier gebruiken, omdat zij zich in het
hoofd hebben gepraat dat zij van zins zijn
voortaan achteneenhalf miljoen Algerijnen
als volwaardige staatsburgers te beschou
wen. Dit woord zal vermoedelijk niet een
erg lang leven beschoren zijn, tenzij De
Gaulle, zoals men hem toeschrijft, van
plan is het begrip in de Europese zin te
gebruiken. Dat wil zeggen: eenwording met
erkenning van ieders nationale persoon
lijkheid, Gelijke rechten in een autonoom
Algerije binnen het raam van een groot-
Franse federatie.
Men kan niet ontkennen, dat de woor-
Marsmuziek, die de circulatie van de
lichaamssappen stimuleert
In de glorieuze armée belichaamt zich
de eenheid van het volk". Het tienjarig
jongetje, dat zich ook in parachutisten
uniform heeft gestoken, wil daar gru<g
in geloven.
DJAKARTA (ANP) President Sukarno
heeft maandag een bezoek gebracht aan de
residentie van de Russische ambassadeur
in Djakarta, Dmitriv Zjoekov, voor een
lunch. Twee weken geleden gebruikte de
president bij de Amerikaanse ambassadeur,
Howard P. Jones, de lunch, hetgeen diplo
matieke waarnemers uitlegden als een aan
duiding van de verbeterde betrekkingen
tussen Indonesië en de Verenigde Staten.
De president werd vergezeld door zijn
tweede vrouw, mevrouw Hartini.
(Speciale berichtgeving)
Bij een ernstig auto-ongeluk te Lauwer-
zijl (Gr.) bij Zoutkamp zijn gistermiddag
vier personen gewond. Een van hen, de
15-jarige Gerdientje van Os. is gisteravond
aan haar verwondingen overleden. Haar
vader, prof. dr. F. H. L. van Os, rector-
magnificus van de Groninger universiteit,
werd vrij ernstig gewond.
Bij Lauwerzijl is de hoogleraar waar
schijnlijk de macht over het stuur kwijt
geraakt. De wagen botste tegen een lan
taarnpaal. Prof. Van Os en zijn dochter
Gerdientje werden ernstig gewond. Een 15-
jarige jongen brak een been, en een an
dere jongen kreeg een lichte hersen
schudding. De gewonden werden naar het
Academisch Ziekenhuis te Groningen ge
bracht. Daar is Gerdientje van Os gister
avond overleden. De toestand van prof.
Van Os was vanmorgen redelijk en niet
levensgevaarlijk.
Zondagmiddag zijn op een onbewaakte
overweg bij Wezep een wielrjjdster, de 18-
jarige Gerrigje Wolf, en haar 5-jarig zusje
Willempje, door de sneltrein Zwolle-
Amersfoort aangereden en onmiddellijk
gedood.
Het 6-jarig meisje W. van der Heijden,
dat voor het ouderlijke huis in Nieuwpoort
aan het touwtjespringen was, is door een
bestelauto overreden nadat het springtouw
van het meisje aan de portierkruk van de
auto was blijven haken.
De 11-jarige jongen H. van Rijssel uit
Rijswijk (Z.-H.) is op de Rijswijkseweg
te 's-Gravenhage met zijn fiets op de
tramrails geslipt. Hij viel daarbij tegen de
linkerwieldop van een personenauto. Met
een hoofdwond is de jongen in het zieken
huis aan de Zuidwal opgenomen, waar hij
is overleden.
Bij Drachten is de 27-jarige grondwerker
J. Booi uit Houtigehage, die op zijn brom
fiets onderweg was van Drachten naar
zijn woonplaats, vermoedelijk in botsing
gekomen met een motorrijder, waarbij hij
zou zijn komen te vallen en zware verwon
dingen aan het hoofd opliep. Waarschijn
lijk is het slachtoffer daarna, terwijl hij op
de weg lag, nog overreden door een tege
moetkomende personenauto, waardoor hij
op slag werd gedood.
De 60-jarige E. Claessen uit Venlo is
vannacht, per auto rijdende van Venlo
naar Roermond onder Tegelen een trot
toir opgereden en tegen een muur gebotst.
Hij was op slag dood. De oorzaak van het
ongeluk is onbekend.
Op het kruispunt Kloosterkoolhof-
Schaesbergerweg te Heerlen is de 23-jarige
ongehuwde scooterberijder J. Hofman uit
Schaesberg, toen hij een personenwagen
links passeerde welke juist een hem tege
moetkomende bestelwagen voorrang wilde
verlenen, door de bestelauto aangereden en
op slag gedood.
Zaterdagavond omstreeks half acht is een
auto in Someren geslipt en tegen een boom
gebotst. De 26-jarige P. Swinkels, die naast
de bestuurder zat, werd op slag gedood.
De bestuurder zelf, de 23-jarige F. Noijen
uit Helmond, werd uit de huurauto ge
slingerd en botste tegen een wielrijdster
op. Beiden liepen verwondingen op. De
denlijst van Algiers veelvuldig in conflict
komt met die van de marxistische analyse,
die zich op een onafwendbare ontwikke
lingsgang van de historie baseert. Wan
neer hetgeen thans in Algierije gebeurt,
zich inderdaad zou doorzetten, wanneer
werkelijk Fransen en mohammedanen el
kaar schreiend van ontroering om de hals
zouden vallen en, verder onzelfzuchtig als
broeders, met elkaar door het leven
gaan, welnu, dan heeft de marxistische
leer der onvermijdelijkheid ongelijk gehad,
dan kunnen de hoogleraren van de poli
tieke faculteit hun leerboeken op de brand
stapel werpen. Ik zou hen echter willen
adviseren zich daarmee niet te overhaasten.
Het lijkt er voorshands op, dat de „ver
nieuwers van Frankrijk", pogende zijn de
wijzers van de grote klok tegen te houden,
terug te draaien en dat zij, na hun nationa
listische roes, met een zware historische
kater zullen ontwaken. En toch.... toch,
zou men zo graag willen geloven dat de
loop van de historie niet alleen bepaald
wordt door een serie materiële en econo
mische gegevens,- dat het mogelijk zou moe
ten zijn voor een werkelijk groot man het
lot van een grote groep mensen te be-
invloeden, haar ontwikkelingsgang te wij
zigen door een nobel en onbaatzuchtig
élan te scheppen, hen te leren over de
horizon te zien.
Ouderwets
Is generaal De Gaulle zo'n man? Ik heb
hem dezer dagen in Algiers voor bet eerst,
en vermoedelijk op z'n best, gezien. En
ondanks mijn sceptisch vooroordeel tegen
generaals, heeft hij mij diep bewogen. Het
is na alle schreeuwerige leiders, handige
maar middelmatige politici, herkauwende
conformisten, die een reisredacteur op zijn
weg ontmoet, een verfrissende en aan
grijpende ervaring een „meneer" te zien,
een man met grote stijl, grote allure, grote
eerlijkheid, grote moed. Een soldaat, die de
courage heeft tegen een beangstigde,
fanatieke menigte in Algiers te zeggen, dat
hij respect heeft voor de moed van de
Algerijnse rebellen, die al drieëneenhalf
jaar in de bergen tegen de Franse over
macht strijden. Dit was Frankrijk op zijn
allerbest. Misschien wat ouderwets, maar
voor die ouderwetsheid wil ik wel tekenen.
Ook als het er om gaat deze ouderwetse
generaal aan tafel te krijgen voor de top
conferentie, tegenover de marxistische
kameraad Kroesjtsjev, die het, althans
tegenover De Gaulle, wel uit zijn hoofd zal
laten met zijn flauwe en grove, zij het dan
door spoetniks gesteunde, grapjes over de
brug te komen.
Wanneer het De Gaulle zou lukken het
vreemde samenstel van emoties, dat hem
aan de macht bracht, te kanaliseren, de
genen die nu een dictatuur vrezen in zijn
élan te betrekken, Frankrijk op te doen
veren uit zijn apathie, dan bied ik hem
mijn kort verklarend handwoordenboek
van de nationale glorie aan, verguld op
snee. En dan voeg ik er nog één woord
aan toe: „Chapeau", hetgeen wil zeggen:
„hoed af".
Advertentie
AJle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
derde inzittende van de auto, de 24-jarige
bakker F. Vosse uit Someren, werd met
ernstige verwondingen naar het zieken
huis van Helmond vervoerd.
Op de Nieuwe Hemweg te Amsterdam
is de 23-jarige matroos eerste klasse T. W.
Bodt met zijn motor tegen een personen
auto gebotst. Hij werd op slag gedood.
Te L a u w e r z ij 1 is gistermiddag prof.
dr. F. H. L. van Os, rector magnificus
van de rijksuniversiteit te Groningen, met
zijn auto uit de bocht gevlogen en tegen
een lichtmast gebotst. De hoogleraar
werd vrij ernstig gewond, van de inzit
tenden werd het 13-jarig dochtertje van
prof. Van Os zwaar gewond. Zij is later
in het Academisch ziekenhuis te Gronin
gen overleden. De 13-jarige Peter van der
Felts uit Groningen brak bij het ongeluk
een been.
Prins Bernhard en de Prinsessen Bea
trix en Irene zijn vanmiddag uit Oosten
rijk in Nederland teruggekeerd. De Prins
en de Prinsessen hebben het afgelopen
weekeind in Wenen een internationaal
concours hippique bijgewoond. Het vlieg
tuig, waarmee het gezelschap de reis naar
Nederland maakte, was vanochtend om
acht uur uit de Oostenrijkse hoofdstad
vertrokken. De Prins bestuurde het toe
stel. Het landde om vijf over half één op
Soesterberg.
LISSABON (Reuter) Schout-bij-nacht
Americo Tomas, sedert 1955 minister van
Marine in het kabinet-Salazar, is zondag
met grote meerderheid gekozen tot opvol
ger van generaal Francisco Craveiro Lo
pes, die na een eerste ambtstermijn van
zeven jaar als president van Portugal door
de regeringspartij, de Nationale Unie,
niet herkiesbaar was gesteld.
De opkomst van de kiezers bij deze eer
ste verkiezingen sedert 1926 waarbij ook
oppositiekandidaten gesteld waren, was
zeer groot. Er waren twee kandidaten voor
de oppositie, de 52-jarige directeur van de
burgerluchtvaart generaal Humberto Del-
gado en een advocaat uit Lissabon, dr.
Arlindo Vicente. Dr. Vicente had echter
tevoren bekendgemaakt, dat de stemmen
die hij kreeg aan Delgado ten goede zou
den komen, omdat hij de oppositie tegen
het regime van Salazar, die al 32 jaar aan
het bewind is, niet wilde verbrokkelen.
(UPI) De president van de Nationale
Unie, Costa Leite, deelde op een perscon
ferentie mede, dat Tomas 207.830 stem
men heeft vergaard en Delgado 48.743.
Generaal Delgado, heeft vorige week ge
protesteerd tegen de arrestatie van hon
derd van zijn aanhangers en de sluiting
van zijn hoofdkwartier in Braga door de
politie. In Santarem en Alenquer zou zijn
geknoeid met de oproepen tot stemming.
De leider van de verkiezingscampagne
van generaal Delgado, dr. Vieira de Al-
meido, werd zondag aangehouden omdat
hij „een manifest heeft getekend waarin
hij het volk opriep de verkiezingen te win
nen met alle mogelijke middelen", zo heeft
de Portugese minister van Voorlichting,
De Negreiros, verklaard.
Thans is verschenen het eindrapport
van de staatscommissie van advies inza
ke het kiesstelsel en de wettelijke rege
ling der politieke partijen. Deze commis
sie werd ingesteld op 23 januari 1953 on
der voorzitterschap van mr. Th. Teulings,
die later vervangen werd door mr. J. Don-
ner. De commissie is over de gehele li
nie tot negatieve conclusies gekomen. Het
is een uitzondering, dat een staatscom
missie in haar rapport adviseert op het
door haar bestudeerde terrein niets te
doen en dus geen enkele nadere wettelij
ke maatregel te treffen.
Op de vraag of behoefte bestaat aan een
wijziging van het Nederlandse kiesstelsel,
antwoordt de commissie, dat geen poging
moet worden gedaan om tot een meerder
heidsstelsel terug te keren. Ondanks de
bedenkingen, welke tegen het bestaande
kiessysteem kunnen worden ingebracht,
is de commissie van oordeel, dat na een
bijna veertigjarige praktijk slechts van
het verbeterM, iftfflTvan liet verlaten van
de evenredige vertegenwoordiging spra
ke zal kunnen zijn.
Invoering van een personenstelsel, al
thans voor de verkiezingen van de lande
lijke en provinciale vertegenwoordigende
colleges, zou onder de huidige omstandig
heden in ons land op te grote bezwaren
stuiten. Een vervanging van het bestaan
de systeem door een personenstelsel zou
naar de overtuiging der commissie niet
in overeenstemming zijn met de plaats,
welke de politieke partijen als exponenten
van bepaalde staatkundige of maatschap
pelijke beginselen onder ons volk thans
innemen.
De commissie acht ook geen wijziging
van de kieswet op andere punten nodig.
Zij heeft voorts nagegaan wat de inhoud
zou moeten zijn van een regeling van een
publiekrechtelijke status van de politieke
partijen in deze zin, dat slechts die partijen
met uitsluiting van anderen, deel zullen
hebben aan de kandidaatstelling voor de
vertegenwoordigende lichamen, die een
erkenning zouden verkrijgen. Deze zou pas
gegeven worden na toetsing aan de eisen,
welke aan een politieke partij naar de aard
van haar functie in het Nederlands con
stitutioneel bestel zijn te stellen, terwijl
dan de erkende partijen aan een zeker sta
tuut ten aanzien van haar interne organi
satie en haar financiën onderworpen zou
den moeten worden.
Het is de commissie gebleken, dat zulk
een regeling, hoezeer in theorie te verde
digen, in de uitwerking grote moeilijkhe
den en bezwaren oproept. De vraag of de
ontwikkeling van het partijwezen in Ne
derland van dien aard is, dat de belangen,
welke een wettelijke regeling beoogt te die
nen, tegenwoordig in Nederland zozeer in
het gedrang zijn, dat een wettelijke rege
ling moet worden beproefd, beantwoordt
de commissie ontkennend.
Een mopje
De man die tegenover me zat aan de
leestafel had al een poosje tobberig zitten
neerkijken op zijn krant. Hij scheen er
weinig opbeurends aan te beleven, want
zijn mondhoeken zakten steeds verder om
laag. Juist toen hij, naar ik meende, op
het punt stond te gaan huilen, keek hij
op en ving zijn blik de mijne. Ik keek
schuldig omlaag, want ik weet dat men
niet aan leestafels zit om zijn medeschep
selen te begluren. Maar hij was er hele
maal niet kwaad om. Integendeel, hij boog
zich aanhankelijk naar mij toe en zei:
,,'t Zijn me de tijen wel".
Zoiets beaamt men graag. „Zeg dat wel",
antwoordde ik dus.
„Kent u die van die twee handelsreizi
gers?" informeerde hij.
„Nee", zei ik inschikkelijk.
„Er zaten twee handel:reizigers in een
bus
Hij zweeg en keek me bekommerd aan.
„Ik heb hem gehoord met een trein",
bekende hij, „maar ik vind hem met een
bus beter".
„Het maakt mij niks uit", zei ik gul.
„Je hebt mensen die vinden dat je aan
een mop niks mag veranderen".
„Ik weet het", beaamde ik. „Mij kan het
niet schelen".
„Goed dan", zei hij opgelucht. „Er zaten
dus twee handelsreizigers in een bus. Zegt
die ene handelsreiziger tegen die andere
handelsreiziger
Weer verzonk hij in een contemplatief
zwijgen. Toen hernam hij: „Ik moet eerst
nog vertellen dat ze mekaar niet kenden".
„O juist", zei ik.
„Ze hadden mekaar nooit ontmoet, be
grijpt u? Daar gaat het namelijk om".
„Dat weet ik dan", zei ik aanmoedigend.
„Je hebt mensen die juist het belang
rijkste uit een mop weglaten", zei hij kriti
serend.
„Ik ken ze", zei ik.
„Kent u hem?" vroeg hij.
„Nee", zei ik, „ze. De mensen. Mensen
die het belangrijkste weglaten".
„Daarom vertel ik juist eerst, dat ze
mekaar niet kenden", zei hij.
„Precies!" riep ik.
Er viel weer een mooie stilte.
„Wat wou ik ook weer zeggen?" vroeg
hij vervolgens.
„U was die mop aan 't vertellen. Van
die twee handelsreizigers in een bus".
„Ik geloof toch dat het een trein moet
zijn", sprak hij weifelend.
„Goed, een bus dan".
Hij keek op zijn horloge.
„Ik moet weg", zei hij, „anders mis ik
mijn bus".
Hij ging. Bij de deur keerde hij zich
om.
„Ik bedoel mijn trein!" riep hij.
Jac. van der Ster
(Van onze correspondent in Parijs)
In een klimaat van politieke onzeker
heid zqn gisteren in 36 Franse departe
menten verkiezingen gehouden voor 123
vacatures in de „Raad der Republiek", of
wel de Senaat. Wanneer men alleen de
cijfers en de namen in aanmerking neemt
van de uitslag deze getrapte verkiezingen,
waarbij leden van de provinciale en ge
meenteraden als de kiesmannen fungeer
den. kan worden gesproken van een op
merkelijke politieke stabiliteit. De commu
nisten, de socialisten, de rooms-katholie-
ken en de conservatieven wonnen enkele
zetels en de radicalen, de vroegere Gaul
listen en andere linkse groepen verloren
gezamenlijk een zelfde aantal. De meeste
senatoren werden herkozen ofwel door
kandidaten opgevolgd, die zij zelf hadden
aangewezen.
Men zou als meer plausibele verklaring
van deze weinig verrassende resultaten
echter ook op een ruime dosis onverschil
ligheid kunnen wijzen, waarvan de oor
zaak al evenmin ver te zoeken is. De taak
der senatoren is altijd zeer bescheiden ge-
Advertentie
Een jury van journalisten, ingesteld
door de Nederlandse Sigarenindustrie,
heeft Schipper Willem Korving, win
naar van de haringrace 1958, uitgeroe
pen tot Man van de Maand. Deze eer
volle onderscheiding ging vergezeld
van 1000 sigaren, welke hem vrijdag
avond namens de Nederlandse siga
renindustrie werden overhandigd, toen
zijn schip „De Sigurda" (de Sch. 201
van de rederij Gebrs. van Leeuwen)
de Scheveningse haven weer was bin
nengelopen, met Hollandse Nieuwe
volgeladen. Hier ziet u de Man van de
Maand temidden van zijn wakkere be
manning. genietend van de welver
diende sigaren
weest, doch welke bevoegdhdeen voor hen
door de nieuwe constitutie zullen zijn weg
gelegd, is nog een der vele vraagtekens
van de stille revolutie, die zich in Frank
rijk voltrekt. Generaal Charles de Gaulle
heeft te Bone in Algerije vorige week
echter verklaard, dat alles aan de top van
het land en de staat vernieuwd zal moeten
worden en in dat voornemen zullen hoogst
waarschijnlijk de gekozen of herkozen
senatoren zijn begrepen.
Niet onzeker is daarentegen, dat de
minister-president De Gaulle geen minuut
verliest om zijn onderneming ter ver
nieuwing van de republiek tot een goed
einde te brengen. Het afgelopen week
einde heeft hij besprekingen gevoerd met
de socialistische vakbondsleiders, waarna
dezer dagen overleg met de rooms-katho-
lieke leiders zal volgen. Alleen de com
munistische CGT wenst aan dit beraad
niet deel te nemen, aangezien van deze
zijde de legaliteit van de nieuwe regering
nog altijd wordt betwist. Van enige ac
tieve tegenstand van communistische kant
tegen De Gaulle's regering is echter nog
altijd weinig of niets te bespeuren. De
Gaulle heeft vele welwillende woorden tot
de vakbondslèiders gericht en hen de ver
zekering gegeven, dat hij de individuele
en syndicale vrijheden nimmer in gevaar
zal brengen.
De conservatieve minister van Finan
ciën en Economische Zaken Antoine Pinay
heeft van zijn kant ook belangrijke be
raadslagingen gevoerd met het oog op
een nieuwe staatslening, die binnenkort
gelanceerd zal worden.
Voorts is bekend gemaakt, dat De
Gaulle waarschijnlijk binnen een maand
opnieuw naar Algerije zal gaan, waar hij
op diezelfde korte termijn gemeenteraads
verkiezingen wil organiseren. Na het refe
rendum over de nieuwe grondwet, dat op
5 oktober is vastgesteld, en waaraan ook
de Algerijnen mogen deelnemen, is het de
bedoeling, dat in Algerije vervolgens spoe
dig verkiezingen voor het nieuwe parle
ment zullen worden uitgeschreven.
Uit die verschillende plannen, die van
een buitengewone voortvarendheid ge
tuigen, kan men opmarken, dat De Gaulle
het vroegere schema voor Algerije geheel
omver heeft geworpen. Sinds 1956 hield
Parijs, volgens de opzet van de toen
malige premier Guy Mollet halsstarrig
vast aan een programma, waarbij de ver
kiezingen pas op een volledige pacificatie
van Algerije zouden volgen. Na die ver
kiezingen zou met de Algerijnse meerder
heidspartijen over de toekomst van het
land worden overlegd.
De Gaulle wil die fase van de pacifi
catie overslaan en nu al verkiezingen in
Algerije voorbereiden. Daarbij gaat hij
blijkbaar uit van de veronderstelling, dat
de verbroedering tussen Fransen en mos
lems, die op het Forum van Algiers en
elders de afgelopen week zo luidruchtig
werd beleden, als blijvende basis voor
Frankrijk's verdere politiek zal kunnen
dienen. Spoedig zal blijken, of de gene
raal zijn Algerijnse politiek op een hechte
grondslag, dan wel op drijfzand heeft ge
bouwd. Een kwalijk voorteken is helaas,
dat Ferhat Abbas, die doorgaat als een
der gematigde leiders van het Algerijnse
bevrijdingsfront, De Gaulle in Cairo per
soonlijk aansprakelijk heeft gesteld voor
de felle en onverzettelijke oorlog, die bin
nenkort in Algerije opnieuw tegen de
Fransen ontketend zou worden.
