HUIS VAN BEDELING MOET NU
ZELF WORDEN BEDEELD
Een Nederlander kandidaat
voor Australische senaat
„Zang en Vriendschap" concerteert
met het „Nederlands Kamerkoor"
CAO-bouwnij verheid komt arbeidsrusl
en productiviteit ten goede
12
HPC sleepte zes van zeven
titels in de wacht
Panelen-svsteembouw op
19 juni in Hoofddorp
Paardenrace „op zegel"
strijdig met de Loterijwet?
Broodkantoor van pastoor Blommert
Kerkelijk Nieuws
J. DURA Dzn. TE DENHAAG
TBC nog lang geen
uitgeroeide ziekte
Probleem der recidive
niet opgelost
Eerste Kamer over de
geneesmiddelenwet
Opslagplaats van vlas
uitgebrand
Internationale conferentie
muziekdocumentatie
ttttftl
[tttttt
i
i
i
41
i
i
mm
mm
mmi
4 I
4 ff 41 r^i [.j
mwM
Moedige wegenwachters
door ANWB onderscheiden
Kort
nieuws
z A G I -! J UN 1 1958
Hoe ouder hoe geestiger; dit kan men
Nederlands oudste mannenzangvereniging,
de Koninklijke Liedertafel „Zang en
Vriendschap", in waarheid nageven. En
tevens is dan ook gewezen op het element
dat het Haarlemse mannenkoor spring
levend en jong houdt. Het concert dat het
honderdachtentwintigj arige zanggenoot
schap vrijdagavond in de Haarlemse Con
certzaal gaf met medewerking van 't Ne
derlands Kamerkoor, zou mij ertoe kunnen
verleiden om deze thesis aan een wijdvoe-
rige beschouwing te onderwerpen; maar
ik geloof niet dat dit de manier is om het
geval te verduidelijken. Tk zie trouwens
geen kans om het vluchtige wezen der
spiritualiteit in woorden te vangen. Wie er
onvatbaar voor is, zal er met beredenerin
gen niet achter komen; en voor wie er
spontaan de kracht van ervaart, zijn ze
nutteloze ballast. Het was vooral in de
tweede helft van het programma dat
humor en parodie hoog in tel waren; doch
zij werden ten dele door de composities
en volkomen door de wijze van interpre
teren als het ware reeds aangekondigd
door het voorafgaande. Voor het mannen
koor waren dit allemaal composities van
Schubert: „La Pastorella", „Nachtgesang
im Walde", „Der Gondelfahrer", „Nacht
helle" en „Die Nacht". Zij werden allemaal
gezongen in de lichte en lenige klankver
houding, die toeliet tal van verrassende
en bijzonder geestige détails naar voren
te halen, zonder dikdoenerij of jacht op
effect. De uitvoering van „Nachtgesang
im Walde", waarbij Felix de Nobel een
sfeerrijke begeleiding speelde, kon voor
beeldig heten om haar pittig ritmp "n haar
geraffineerde nuanceringen. Hie'- bereikte
dirigent Jac. P. Loorij 'n vertolking die ik
niet aarzel magistraal te noemen; het was
een van die zeldzame interpretaties die
slechts in begenadigde ogenblikken kun
nen ontstaan. Bijna evenveel goeds zou ik
kunnen zeggen van de verklanking van
„Nachthelle", waarin de tenor Paul Ha
meliers de solopartij zong, en tevens van
de overige werkjes van de fijnzinnige
melodievinder Schubert, bij wie het spiri
tuele zich steeds openbaart in een zinrijke
karakteristiek.
Met de „Copla's" van Oscar van Hemel
bewoog het mannenkoor zich op het ter
rein van de puntige geestigheid, van de
flitsende gedachten en de verrassende
wendingen, die beroep doen op vlugheid
van begrip. Maar Loorij bereikte een zo
duidelijk gekarakteriseerde vertolking, dat
het heus geen toer was om er de sappige
humor van te slikken en tevens van het
klankeffect ervan volop te genieten. „Dat
Liet van den Rhijnschen wijn" van Ba-
dings zit eigenlijk te dik ingepakt om er
een werkelijk klankschoon van te kunnen
verwachten, maar men wist het niettemin
met de nodige markante karakteristiek
voordelig te verkopen.
En dan kwam verder de wals van Jo-
hann Strauss „Wein, Weib und Gesang",
met Felix de Nobel aan de vleugel, de
luchtige Weense sfeer de Concertzaal vul
len, als om de laatste resten van bevreem
ding uit zwaartillende gemoederen te ver
jagen en ze, zo mogelijk, open te stellen
voor de kolder die nog komen moest in de
vorm van de beruchte „Requiem voor de
Blauwe", waarmee ondergetekende, paro
diërend op de liedertafelstijl, zijn aandeel
leverde bij de uitvaart van de blauwe
tram, en „Zang en Vriendschap", vermomd
als „aansprekersgilde" op 31 augustus van
verleden jaar een zo jolig begrafenisfeest
op touw heeft gezet. Er was nu geen
„blauwe" meer en zelfs de hoge hoeden
mankeerden, "lleen het fluitje van de con
ducteur deed als attribuut nog dienst.
Laten wij het „Requiem voor de Blauwe"
nu ook maar opbergen in de archieven,
zodat alleen nog de herinnering blijft aan
de oubollige creatie en aan deze laatste
leuke uitvoering.
De oude Liedertafel deed een niet te
onderschatten culturele geste met het
Nederlands Kamerkoor van Felix de Nobel
voor haar voorjaarsconcert te engageren.
Het heeft mij alleen bevreemd, dat voor
een dergelijke gelegenheid de Concertzaal
niet barstenstoe volgelopen is. Maar wat
hebben wij weer kunnen genieten van dit
énig ensemble, dat onder de impuls van
een kunstenaar vol sprankelende spiri
tualiteit, muzikale geladenheid en raffine
ment als Felix de Nobel, zijn koorzang
steeds tot een verrassend evenement weet
te maken. De „Liebesliederwalzer" van
Brahms, a quatre mains op de vlegel ver
tolkt door de dirigent en Erna de Bruyn,
en door het koor in oneindige verschei
denheid van klankkleuren gezongen, boden
een oorstrelend genot, niet het minst in de
In Kring Haarlem KNZB
Ondanks de lage temperatuur van het
water 15 graden Celcius de minimum
temperatuur die voor zwemwedstrijden is
toegestaan *as er een flinke deelname
voor de wedstrijden om de kampioenstitels
Kring Haarlem Koninklijke Nederlandse
Zwembond. De wedstrijden werden in de
zweminrichting aan de Houtvaart in Haar
lem door „De Waterratten" georganiseerd.
Van de zeven titels, die er verzwommen
werden, sleepte HPC er zes in de wacht,
de zevende titel ging naar DWR, daar G.
Drogtrop (DWR), na een spannende strijd
met R. van Dam (NVA) met 0.1 sec. ver
schil zegevierde op de 100 meter schoolslag
dames.
De 400 meter vrije slag heren leverde
een felle strijd tussen R. Prins (HPC) en
J. Kobus (VZVj, laatstgenoemde moest met
0.5 sec. verschil de eer laten aan de HPC'er
Lies je Reemer (HPC) prolongeerde haar
eerste plaats op de 100 meter rugslag
dames.
De voornaamste uitslagen van de wed
strijden zijn: 50 meter vrije slag meisjes:
1. H. Vlaanderen, HPC, 32 sec. 2. E. Reemer
HPC, 32.6 sec. 3. A Uiterwijk Winkel, VZV,
35 sec. 100 meter rugslag dames: 1. E. Ree
mer, HPC, 1 min. 16.3 sec. 2. H. Vlaanderen,
HPC, 1 min. 17.9 sec. 3. H. Band, HPC, 1
min. 24 sec. 400 meter vrije slag heren:
1. R. Prins, HPC, 5 min. 14 sec. 2. J. Kobus,
VZV, 5 min. 14.5 sec. 3. F. v. d. Einden,
HPC, 5 min 18 sec. 100 meter schoolslag
dames: 1. G. Drogtrop, DWR, 1 min. 31 sec.
2. E. van Dam, NVA, 1 min. 31.1 sec. 3. A.
Roozen, NVA, 1 min. 38 sec. 50 meter rug
slag jongens: 1. C. van Stalen, HPC, 35.3
sec. 2. F. v. d. Einden, HPC, 36 sec. 3. F.
Dames, HVGB, 36.3 sec. 5 x 50 meter vrije
slag estafette meisjes: 1. HPC, 3 min. 2.4
sec. 2. VZV 3 min. 8 sec. 3 Haarlem 3 min.
11.4 sec. Estafette 4 x 50 meter wisselslag:
1. HPC, 2 min. 18.9 sec. 2. DWR 2 min. 21.4
sec. 3. HPC II 2 min. 22.4 sec.
fragmenten waar Brahms het dichtst bij
Strauss en bij Schubert aanleunt.
Maar de grote geestige verrassing van
de avond was de vertolking van de oer-
komische muzikaal boeiende „Five Stu
dies" van de Englese componist Anthony-
Hopkins, die op Nederlandse tekst ver
taling van Felix de Nobel gezongen
werden. Laat ik de gezonde zin voor rea
liteit prijzen, waardoor deze humoristische
composities door iedereen te volgen wa
ren. En laat ik mijn bewondering betuigen
voor de realisatie van dit spirituele mees
terstuk, waarvan de kern heus meer is
dan maar een grap.
Het was een avond die ons heel wat
binnenpret bezorgde.
Jos. de Klerk
Voor het eerst zal in Noordholland be
neden het Noordzeekanaal een z.g. panelen
systeemwoning van het Bouwfonds Neder
landse Gemeenten gebouwd worden. Het
bijzondere van dit systeem is, dat dit niet
gericht is op het bouwen in grote com
plexen, doch dat dit toegepast kan worden
op één alleenstaande woning, in dit geval
van een plattelands-type. Bovendien kan
deze bouw uitgevoerd worden door een
aannemer uit de omgeving, die zal trachten
deze woning in één dag onder de kap te
krijgen.
Bij vroegere experimenten is het moge
lijk gebleken de woning in drie weken voor
bewoning op te leveren. Een aanzienlijke
versnelling van het bouwtempo dus die
bovendien de kwaliteit van de woning ten
goede komt. Het uiterlijk zal echter tradi
tioneel zijn, hetgeen zeer belangrijk is. De
bouw van deze systeemwoning heeft plaats
op donderdag 19 juni
De rechtbank te Dordrecht behandelde
een appèlzaak tegen de winkelier J. M. S.
uit Gorinchem, die door de kantonrechter
veroordeeld was tot een boete van 10.50,
omdat hij verantwoordelijk werd gesteld
voor een door een aantal Gorinchemse win
keliers op touw gezette actie, die in strijd
met de Loterijwet werd geacht. De offi
cier van Justitie eiste bevestiging van het
vonnis van de kantonrechter.
Bij de actie konden de klanten gratis
enveloppen in ontvangst nemen, waarop
vijftien namen van paarden gedrukt ston
den. In die enveloppen moesten ze zegel
tjes doen, die zij kregen bij elke gulden,
die zij bij de winkelier besteed hadden.
Zij moesten voorts de naam van het paard
aanstrepen, waarvan zij dachten, dat het
de race zou winnen. Het winnende paard
werd door de winkeliers vastgesteld aan
de hand van het aantal zegeltjes, dat op
elk paard was gezet. Had men juist gera
den, dan mocht men voor elk zegeltje voor
een kwartje gratis kopen. In de dagvaar
ding werd deze actie in strijd met de lo
terijwet genoemd, omdat het vaststellen
van het winnende paard een kansbepaling
was, waarop het publiek geen overwegen
de invloed kon uitoefenen.
De verdachte bestreed dit. Hij zei, dat
iedere klant de vrijheid had zijn zegels
over de vijftien paarden te verdelen, zo
dat hij altijd zeker was van een prijs. De
politie had nagegaan, dat slechts een klein
aantal deelnemers zo had gehandeld, het
geen werd bestreden door de ontwerper
van de actie, een verkoopadviseur uit Doe-
tinchem. Hij zei, dat 28 percent van het
De officier van Justitie zeide in zijn re
quisitoir, dat wel het aantal ingeleverde
enveloppen bekend was, maar dat daaruit
niet kon worden afgeleid hoeveel deelne
mers invloed op hun kansen hadden uit
geoefend. Hij was van oordeel dat op de
goklust van de klanten werd gespeculeerd.
De rechtbank zal op 27 juni uitspraak
doen.
Als rooms-katholieke Haarlemmers in
vroeger jaren honger hadden, konden zij
aankloppen bij het broodkantoor van
pastoor Blommert. Liefdadige heren
schonken dan brood en aan de kou
lijders later ook turf. Die schenkingen
waren mogelijk dank zij de nalaten
schap van pastoor Augustinus Alstenius
Blommert ook wel Bloemert geschre
ven. Het bezit van de stichtingdie de
nalatenschap beheerde en nog beheert,
werd later nog vermeerderd met sclien-
kingen en legaten.
Nu nog bestaat het broodkantoor van
pastoor Blommert zij het in vervallen
toestand. Men zal het niet gemakkelijk
vinden. Want het Godeshuis ligt inge
bouwd tussen schuren en huizen. De arme
medemens, die hier tot voor kort nog zijn
hand kwam ophouden voor een liefdevolle
gift, behoefde zich niet bloot te stellen aan
de nieuwsgierige, brutale blikken van de
mensen.
Want als zo'n arme op vrijdagavond zijn
gift ging halen, dan stapte hij de Lange
Veerstraat in. Naast de apotheek vindt men
daar een groene deur, die thans meesten
tijds gesloten is. Als die deur zich heeft
geopend, stapt men een nauw steegje bin
nen, komt op een binnenplaatsje en staat
voor het broodkantoor, waar zelfs ruim
een jaar terug de liefdadigheid nog werd
bedreven.
De bepleisterde muren van het inge
bouwde huisje zijn gescheurd. Over het
dak heen hangt klimop. Gaat men over de
drempel, dan komt een muffe lucht tege
moet. Het huisje is van binnen vervuild.
Het schilderij van de stichter en een
namenregister zijn weggehaald, maar voor
de rest is het broodkantoor nog compleet.
De geldkist staat er nog. En ook de turf-
kist naast de schouw. Aan een ronde tafel
zaten vroeger de twee uitdelers, die door
de Burgemeesteren waren aangewezen. Nu
ligt er overal stof. Op de tafel ligt een
vergeeld fotootje van een man, die jaren
lang hier de lege handen vulde. In een
bejaardentehuis rust hij nu uit van zijn
liefdadige bedrijvigheid. De muren zijn
gehavend. Op de vloer hebben ratten op
overdadige wijze hun spoor achtergelaten.
Maar de eikenhouten toonbank de
,/comptoir van Blommert" is nog stevig
als weleer. Op de toonbank staat een
houten bord vol cijfertjes. Naast de cijfers
gaatjes. Als de lege, vragendi hand was
gevuld, werd dit met een stojy naast het
cijfer aangegeven. Een nauw wentel
trapje leidt naar boven, waar men op de
balken moet gaan staan, wil men niet het
gevaar lopen door de vloer te zakken.
Voordat dit huisje broodkantoor was,
werd op het zoldertje geslapen.
„Een gaaf huisje uit de zeventiende
eeuw", zegt de deskundige. „Het mooie
is, dat er niets ontbreekt. Het moet alleen
dringend worden gerestaureerd." Dat ge
beurt nu als provincie en rijk in de res
tauratiekosten willen bijdragen. De ge
meente Haarlem heeft reeds haar mede
werking toegezegd. Geschat wordt, dat
de restauratie een bedrag van tweeën
twintig mille vergt. Het herstel zal min
stens een half jaar duren.
Als het huisje is opgeknapt, zal de lief
dadigheid er mogelijk weer worden be
dreven. Er zal echter geen brood meer
worden uitgedeeld, want daarmee is men
in de tweede wereldoorlog opgehouden.
De laatste jaren werden op de vrijdag
avonden geldelijke giften uitgekeerd.
Pastoor Augustinus Blommert werd in
1585 in Haarlem geboren. Hij trad toe tot
de Jezuïten en werkte als priester onder
meer in Nijmegen n Maastricht Zijn
laatste levensjaren bracht hij in Haarlem
door, waar hij zich zeer liefdadig en
menslievend toonde. Tussen hem en zijn
superieuren scheen het niet altijd koek
en ei te zijn wat waarschijnlijk de
reden is, dat hij toestemming kreeg uit de
Jezuïten-orde te treden. De pastoor was
bevriend met Vondel en Descartes.
Lofrede van Vondel
De vorst der dichters schreef de vol
gende lofrede op de pastoor, als onder
schrift voor diens portret:
De Hollandtsche Augustijn zagh met eene
afgekeertheit,
En onbenevelt oogh dees S' oode weerelt
aen.
Die hij met bloemen van - godtvruchte
godtgeleertheid,
Aen 't Sparen heeft br eit, daer zijn
voetstappen staen,
En wijzen langs wat w 'i men Gode
moet genaecken.
Dees print verbeelt u slechts de schaduwe
des mans.
De kunst kon 't wezen der verheve deught
niet raecken.
De ziel van Bloemert blinckt nu noch met
schooner glans.
Bij testament van 30 september 1659
heeft de pastoor „zijne nalatenschap ge
steld onder administratie van zijne exe
cuteur en rentmeester Cornelis van Cam-
pen, met ampele macht ook van assumptie
en surrogatie, en last om de zuivere reve-
nuën zijns boedels aan Roomsch Katho
lieke armen in brood te besteden en te
doen uitdeelen door twee leden van dat
kerkgenootschap, daartoe door Heeren
Burgemeesteren dezer stad afzonderlijk te
verkiezen en aan te stellen", zoals in een
van de beschrijvingen staat. Aanvankelijk
zou de brooduitdeling in het huis van de
erflater in de Wijde Appelaarsteeg ge
schieden. Dit huis werd van de hand ge
daan en het huisje aan de Lange Veer
straat werd in 1665 aangekocht.
Ook turf bedeling
In het begin was de uitdeling beschei
den: ongeveer veertig armen konden ge
regeld de gave komen halen. Na enkele
schenkingen kwamen meer mensen voor
de bedeling in aanmerking. Spoedig wa
ren het er over de honderd. Er zouden
echter mensen zijn geweest, die ook bij
anderen om steun aanklopten. Wat tot
moeilijkheden met het armen- en wees
huis St. Jacob leidde. Op last van de Bur
gemeesteren moest daarom van de schen
kingen een stipte boekhouding worden
bijgehouden. Na 1776 werd ook turf ge
deeld. Geleidelijk namen de inkomsten af.
waardoor het broodkantoor zijn liefdadig
werk slechts op bescheiden schaal kon
voortzetten.
Een jaar geleden werden nog geldsbe
dragen uitgereikt. Het huisje raakte in
een steeds meer vervallen staat, waardoor
het tenslotte werd gesloten. Nu wacht het
op herstel. Om daarna op vrijdagavonden
weer open te staan voor de behoeftigen,
die hier over de „comptoir van Blommert"
een gift krijgen toegestoken. Tenzij de
liefdadige activiteit wordt gemoderni
seerd. Dan zal het huisje alleen nog als
een kostbare relikwie worden beschermd
door de minnaars van het oude stede-
schoon.
Geref Kerken
Bedankt voor Exeter (Ontario, Canada)
(Chr. Ref. Church) L. de Nood te Papen-
drecht.
Geref. Kerken onderh art. 31 K.O
Beroepen te Blokzijl H. Stolk, kand. U
Amstelveen.
„Indien wij het totale produktiepakket
van het bouwbedrijf stellen tegenover de
totale loonsom, dan geloof ik niet dat er
door de nieuwe lonen ingevolge de Collec
tieve Arbeidsovereenkomst in de Bouwnij
verheid, die maandag in werking treedt,
veel verschil zal optreden", zo heeft de
heer J. Dura Dzn., voorzitter van de raad
van bestuur Bouwbedrijf op een perscon
ferentie in Den Haag medegedeeld. „Ener
zijds hebben wij in grote delen van ons
land te maken met sterk opgetrokken lo
nen, in vele gevallen zelfs met lonen die
uitgaan boven die van de nieuwe C.A.O.,
anderzijds met een prestatie, die niet
geheel in overeenstemming was met de
betaalde lonen. Het op niveau brengen van
lonen én van prestatie zal naar mijn me
ning in vele gevallen leiden tot een goed
kopere produktie, met andere woorden het
bouwen zal in die gevallen goedkoper wor
den".
De heer Dura wees er in zijn toelichting
In 1957 is de tuberculosesterfte in Ne
derland wederom gedaald en heeft zij waar
schijnlijk de laagste stand in de gehele
wereld, die van 4,7 per 100.000 inwoners,
bereikt.
Dit werd medegedeeld op de in Utrecht
gehouden jaarvergadering van de Kon.
Ned. Centrale Vereniging tot Bestrijding
der Tuberculose door de voorzitter, dr.
M. R. Heijnsius van den Berg.
Toch is 1957, ondanks de daling van de
tuberculosesterfte niet zo gunstig geweest.
Sinds de oorlog was er elk jaar een flinke
daling in het aantal nieuw ontdekte geval
len; in 10 jaar tijd een daling van 58 per
cent.
De voorlopige cijfers over 1957 zijn ech
ter hoger dan die van het vorig jaar.
In de eerste plaats kwamen eind 1956
en begin 1957 de Hongaarse vluchtelin
gen aan, onder wie velen aan tuberculose
bleken te lijden. In de tweede plaats heeft
men veel gevallen van tuberculose onder
de Indonesische repatrianten geconsta
teerd. Onder hen bleek het ziektecijfer
tien keer zo hoog te zijn als onder de Ne
derlandse bevolking. Men heeft zich ook de
vraag gesteld of de bestedingsbeperking
reeds invloed op het ziektecijfer heeft ge
had. Dat de daardoor ontstane werkloos
heid door een minder goede voeding reeds
zulk een invloed heeft gehad, lijkt niet
waarschijnlijk. Maar wel moet de moge
lijkheid onder ogen worden gezien, of de
psychische spanning welke het gevolg
van deze bestedingsbeperking is geweest,
niet een nadelige invloed op de weerstand
tegen de tuberculose heeft gehad.
Er is wel een stijging geconstateerd in het
aantal recidiven. Het probleem van de
recidive en het voorkomen daarvan houdt
de tuberculose-artsen dan ook in belang'
rijke mate bezig, maar behalve door een
goede nazorg en geregelde mfedische con
trole is men met de oplossing nog niet
veel verder gekomen.
De voorzitter concludeerde, dat nog
lang niet van een uitgeroeide ziekte kan
worden gesproken en dat grote waakzaam
heid geboden blijft. De vergadering her
dacht de overleden ereleden mevrouw A.
E. J. de Vries-Bruins, die 32 jaar lid van
het bestuur en van het dagelijks bestuur
is geweest, en dr. F. L. Kersbergen, die
25 jaar bestuurslid en tien jaar voorzitter
was, alsmede Jan van Zutphen.
Dr. D. P. Huisken, arts van het consul
tatiebureau te Hoorn, hield een voordracht
over de prognose van herstelde tuberculo
sepatiënten.
De Eerste Kamer kan zich, blijkens haar
voorlopig verslag, in grote trekken ver
enigen met het ontwerp voor een nieuwe
geneesmiddelenwet. Een groot aantal le
den meende te moeten constateren, dat
indien dit wetsontwerp tot wet zal zijn
verheven, voornamelijk de uitvoerende
macht in de toekomst de ontwikkeling van
de geneesmiddelenvoorziening hier te lan
de zal bepalen. In sterke mate is het beroep
op de gewone rechterlijke macht uitge
schakeld en de discretionaire bevoegdheid
van de minister hoofdzaak geworden. Een
regeling, welke aan de rechter een rui
mere beslissingsbevoegdheid geeft, zou
naar hun mening de voorkeur hebben ver
diend boven het thans gekozen stelsel.
op de nieuwe C.A.O. op dat het georgani
seerde bedrijfsleven nu een instrument
heeft verkregen om wederom tot geor
dende verhoudingen te geraken op het ge
bied van de Ionen en andere arbeidsvoor
waarden. Voorts is in de nieuwe C.A.O.
gestreefd naar een grotere differentiatie in
de Ionen dan vroeger om daardoor tot een
juistere beloning te kunnen komen. De
oude onderscheiding van ongeschoolden,
geoefenden en geschoolden was te grof en
borg een ongewenste nivellering in zich, al
dus de heer Dura.
De heer Dura zeide voorts dat de nieu
we C.A.O. een middel verschaft om de ho
ge lonen te bestraffen. Deze straf zal nu
niet alleen de werkgever treffen, die te
hoge lonen betaalt, maar evenzeer de
werknemer, die hogere lonen maatschap
pelijk uitlokt. „De werkgevers- en werk
nemersorganisaties zijn gezamenlijk de
mening toegedaan", aldus de voorzitter
van de raad van bestuur bouwbedrijf, „dat
orde op zaken moet worden gesteld. Er
heeft steeds volledige overeenstemming
bestaan tussen de organisaties over dit
punt van bestraffing". „Het is onze vas
te bedoeling", zo zei hij, „dat bij over
tredingen de boetebepaling in al haar ge
strengheid zal worden toegepast".
Ter conferentie sprak ook de heer C.
Brandsma, voorzitter van de Centrale
Commissie Bouwnijverheid, het samen
werkingsorgaan van de drie landelijke
werknemersorganisaties in het bouwbe
drijf. Hij zei onder rfteer: „Wij zijn vast
besloten de nieuwe C.A.O. in praktijk te
brengen en dit zal dan tevens ten goede
komen aan het gehele Nederlandse volk.
Want mede door de prestatiebeloning zal
men kunnen komen tot een opvoering van
de produktiviteit en efficiënter werken".
Gistermiddag omstreeks zes uur is door
nog onbekende oorzaak brand uitgebroken
in een der opslagplaatsen der coöperatie
ve vlasfabriek St. Andries te Koewacht in
Zeeuwsch-Vlaanderen.
De plaatselijke brandweer kon niet ver
hinderen dat een grote voorraad strovlas
en vlaslint en een aantal machines ver
loren gingen. De brand was gisteravond
laat nog niet geblust. De schade wordt
geschat op tweehonderdduizend gulden.
Het bedrijf is verzekerd.
Maandag 16 juni zal in Amsterdam de
heer dr. J. Hulsker, chef van de afdeling
Kunsten van het ministerie van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, een drie
daagse internationale werkbijeenkomst
openen van instellingen voor muziekdocu
mentatie.
Vertegenwoordigers van componisten-or
ganisaties uit België, Frankrijk, Zwitser
land, Duitsland, Tsjechoslowakije, Polen,
Denemarken, Zweden en de U.S.A. nemen
deel aan deze door „Donemus" geor
ganiseerde bijeenkomst.
Het congres heeft ten doel na te gaan in
hoeverre de deelnemende landen in hun
organisaties kunnen samenwerken en hoe
verre uitwisselingen van gegevens, erva
ringen, en muziek mogelijk zullen zijn.
Deze eerste kennismaking heeft boven
dien tot doel de andere landen in te lich
ten over doel en werkwijze van „Done
mus", de eerste organisatie ter wereld op
dit terrein.
Maandagavond wordt een concert gege
ven in de „Donemus"-gehoorzaal door het
Heksterkwartet dat kwartetten zal uitvoe
ren van de Belgen Raymond Chevreuille
en Victor Legley en de Nederlanders Wil
lem Pijper en Lex van Delden. Victor Leg
ley zal voor het concert een toelichting
geven op de Belgische werken.
HET AANDEEL VAN DE BEVOLKING IN
GEMEENTEN ZONDER WONINGTEKORT
het percentage der bevolking in gemeenten die
op1jaa'58 geen statistisch woningtekort meer
hadden
GRONINGEN
1
19,W
1
FRIESLANO
35,1%
ORENTE
3,1%
loVERIJSSEL
0,8%
'GELDERLAND
1,7%
UTRECHT
2,5%
'N.-HOLLAND
S/.°h
Z. HOLLAND
1,9%
ZEELAND
557%
N.BRABANT
3,2%
LIMBURG
10,5%
NEDERLANO
7.1%
(Van onze correspondent in Australië)
WANNEER IS EEN NEDERLANDER als immigrant opgegaan in de Australische
gemeenschap? Wanneer is hij volkomen geassimileerd? Er is al zoveel over assimilatie
en integratie geschreven en gesproken, dat ik het niet wagen zal, antwoord op deze
vragen te geven. Een feit is dat de Nederlandse gemeenschap in Australische gemeen
schap in de loop der jaren voor een groot deel geïntegreerd is in de Australische ge
meenschap. Een bewijs daarvan is het feit dat Australische organisaties herhaaldelijk
Nederlanders uitnodigen lezingen te houden en dan niet zoals aanvankelijk het
geval was over Nederland (omdat de Australiërs dat zo'n interessant onderwerp
vinden), maar over algemene onderwerpen met nationale of internationale aspecten.
Zo sprak de Nederlander A. Doeve, werkzaam bij een Australische bouwmaat
schappij, voor de Rotary Club in Perth, hoofdstad van West-Australië, over Indonesië.
De belangstelling was groot. Talrijke Rotarians uit plattelandskringen waren naar
Perth gekomen en dat betekende veelal zo'n 100 tot 200 km per auto heen en nog
eens 100 tot 200 km terug om de lezing bij te wonen.
Voor het eerst in de geschiedenis van
Australië is thans ook een Nederlander
kandidaat gesteld voor de komende ver
kiezingen voor de senaat. Deze Nederlan
der, J. van der Rijt, getrouwd met een
Australische vrouw en vader van vier kin
deren, woont in een kleine stad in het
achterland van Nieuw Zuid-Wales. Hij is
lid van de democratische arbeiderspartij,
die een sleutelpositie bezet in de Austra
lische Eerste. Kamer.
De Australische pers heeft grote aandacht
besteed aan het feit dat de universiteit van
Melbourne de graad van doctor in de filo
sofie heeft verleend aan de heer R. L.
Meyer, die sinds 1951 lector in de Neder
landse taal. en letterkunde is aan deze
universiteit, op een proefschrift over de
poëzie van Gerrit Achterberg. Op 7 augus
tus zal de uitreiking van de doctorsbul
plaats hebben. Reeds eerder hebben enkele
studenten de lagere graad van „master of
arts" behaald op studies over een Neder
lands onderwerp, onder andere G. van
Ernst over Slauerhoff en E. Krispijn over
Herman van den Bergh.
„Visie in staal"
De Australische pers heeft ook uitvoerig
aandacht geschonken aan een biografie
van wijlen G. P. Deiprat, de Nederlandse
grondlegger van de staalindustrie in
Australië. De heer Deiprat was 23 jaar
lang tot 1921 directeur van Broken
Hill Proprietary Co. Ltd., een staalconcern,
in welks ondernemingen thans vele hon
derden Nederlanders werkzaam zijn.
Delprat's biografie is geschreven (onder
de tiel „Een visie van staal") door zijn
dochter, lady Mawson, getrouwd met Sir
Douglas Mawson, een bekende zuidpool
reiziger. De Australische minister-presi
dent, Robert Menzies, heeft een voorwoord
in dit boek van een Nederlandse vrouw
over haar Nederlandse vader geschreven.
Australië heeft veel te danken aan deze
Nederlandse pionier. De Nederlandse am
bassadeur, de heer H. J. Lovink, heeft er
dan ook aanleiding in gezien, tezamen met
consul-generaal dr. Th. J. Bergsma, een
bezoek te brengen aan de zich voortdurend
uitbreidende ijzer- en staalfabrieken van
deze maatschappij, waar Nederlands ver
nuft en arbeidskracht ook thans nog zo
veel ontplooiing vinden. In één der fabrie
ken en hoogovens, in Port Kembla aan de
zuidkust van Nieuw Zuid-Wales, werken
11.000 arbeiders, onder wie bijna 400
Nederlanders.
Elders in Australië, in Newcastle en in
Port Pirie, zijn er nog meer, want de
B'.H.P. heeft ook daar fabrieken. De am
bassadeur en de consul-generaal hebben
in iedere afdeling met de Nederlanders
gesproken. Onder hen waren drie MTS'ers
en een immigrant, die vroeger bij de
Hoogovens in IJmuiden werkte en thans
voorman is bij de hoogovens in Port
Kembla
Zuurkool met worst
Een culturele avond in Sydney, georga
niseerd door een vereniging van immigran
ten van alle nationaliteiten, stond onder
leiding van een Nederlander, dr. C. Wou
ters. In de zaal de burgerzaal van het
stadhuis hingen de Nederlandse vlag en
het Nederlandse wapen tezamen met die
van veertien andere landen.
Deze bijeenkomst, waarvoor elk land
een culturele prestatie leverde, was een
manifestatie van le integratie met de
Australische gemeenschap, niet het
minst van de Nederlanders. Er waren twee
ministers (van immigratie en van arbeid)
tegenwoordig, die zich. evenals het dui
zendkoppige publiek, het hoofdgerecht aan
tafel goed lieten smaken: Hollandse zuur
kool met worst! De ministers en hun echt
genoten werden bediend met deze natio
nale Hollandse kost door een Nederlandse
dame in Spakenburgs kostuum, mevrouw
P. Zijlmans uit Breda.
Gedachtig aan het spreekwoord, dat de
liefde van de man door de maag gaat,
verwondert het mij dan ook niet, dat de
minister van Arbeid, mr. Harold E. Holt,
verklaarde: „Ik heb alle reden om de
Nederlanders te rangschikken onder de
beste immigranten, die naar Australië zijn
gekomen".
De A.N.W.B. heeft een onderscheidings
teken ingesteld voor wegenwachters, die
door „uitmuntend dienstbetoon" bewezen
hebben zich moedig te kunnen gedragen
en doortastend te kunnen optreden. In de
jaarvergadering is aan drie wegenwach
ters dit onderscheidingsteken uitgereikt.
De heer G. Stormhoek uit Lage Vuur-
sche werd onderscheiden omdat hij in de
cember 1955 in de oude Muidervaart was
gesprongen om een 2Vü-jarig kind van de
verdrinkingsdood te redden.
In oktober 1956 had wegenwachter G.
Fokkema uit Meppel tussen Steenwijk en
Wolvega een op hol geslagen paard, dat
een boerenwagen meesleurde waarop een
8-jarig kind zat, tot staan weten te bren
gen. Hiervoor ontving hij thans het onder
scheidingsteken.
De derde gedecoreerde was wegenwach
ter F. Hamer uit Dieren, die in december
in het gehucht Voorstonden, gemeente
Brummen, met gevaar voor eigen leven
vee had losgesneden uit een fel branden
de stal en vervolgens enkele mensen had
gered uit het inmiddels eveneens in brand
geraakte woonhuis en tot slot nog enkele
waardepapieren voor het vuur had weten
te behoeden.
Bondsvoorzitter Zimmerman heeft bij
de uitreiking gememoreerd dat op 16 april
1946 de eerste zeven wegenwachten in het
westen des lands verschenen. Zij waren
ook de eersten op het Europese vasteland.
Thans telt het W.W.-korps 181 wegen
wachters, 10 inspecteurs en een hoofdin
specteur. Verleden jaar werd in 123.000
gevallen hun hulp ingeroepen: 112.000 mo
tormankementen werden hersteld, 96 auto-
branden werden geblust en in 2100 geval
len werd eerste hulp verleend. Geduren
de haar gehele bestaansperiode werden
circa 1.000 000 reparaties verricht, werd
aan meer dan 16.000 verkeersslachtoffers
eerste hulp verleend en werden tenslotte
ongeveer 1.000 au branden geblust.
Burgemeester bij aanryding gewond.
De burgemeester van Hellendoorn, mr. F
R. Crommelin, is op de grote autosnelweg
bij Hoogland, °nige kilometers buiten
Amersfoort, gewond geraakt bij een aan
rijding. Met een gebroken onderbeen en
een lichte hersenschudding is hij in het
ziekenhuis „De Lichtenberg" te Amers
foort opgenomen.
Oude grafzerk. Onder een schuur aan
de Kerkstraat te Steenbergen is bij sloop
werkzaamheden een hardstenen grafzerk
gevonden. Uit het opschrift bleek dat de
plaat het graf heeft afgedekt van Willem
Claeszoon Code. die op 18 mei 1544 is
overleden Het wapen van zijn geslacht
stelde voor een klimmende leeuw bij een
boom, waarboven een ridderhelm Óp de
vier hoeken van de zerk zijn de symbo
lische voorstellingen van de evangelisten
aangebracht. Het ligt in de bedoeling de
steen op de binnenplaats van het raadhuis
in een muur te metselen.
