UMPIE IN DE DR00MTUIN
K. sell. sell. o. C.B.B.B.
FILTH A
RUSTIGE LANDING
De groei naar volwassenheid
van het Amerikaanse ballet
JUL
Agenda voor
Haarlem
Kinderkoor uit Oslo
zong in Haarlem
MAANDAG 30 JUNI 1958
Laatste wedstrijd 1
Laatste wedstrijd 2
Een te realistische
uitzending
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Van Billy the Kidtot Interplayen verder
Festival
Russische danseres in
Brussel aangehouden
en vrijgelaten
Arrestatie onder applaus
m&k
Contcert voor bejaarden
P. Zwaanswijk
ns vervolgverhaal
Bestuur van Opera
vraagt ontslag
Opzet van Groot-Kempische
Cultuurdagen verbreed
I
Het oerdegelijke zaterdagavondpro
gramma van de N.C.R.V.-televisie dat ge
durende twee jaar in vele duizenden huis
kamers gezelligheid gebracht heeft, is af
gesloten. Dat betekent dat Goos Kamp
huis, de kleine man die deze avond tussen
mensen met een lengte van meer dan één
meter negentig in een hoek werd gedrukt,
geen vragen meer zal stellen aan „uit" en
„thuis" en dat „producer" Klaas Rol voor
dit doel niet langer een groot aantal me
dewerkers, onder wie zij die de laatste
dagen „in het nieuws" zijn geweest, be
hoeft uit te nodigen. In het najaar zal een
vernieuwd programma uit de studio in
Bussum worden uitgezonden. Afwisseling
was er bij het slotprogramma genoeg. De
Amerikaanse zangeres Freddy Marshal,
die reeds eerder met succes was opgetre
den, de Andaloezische zanger Miguel de
Malaga en het Slavische ensemble Kar-
bek, waren buitenlandse gasten, die met
Bueno de Mesquita, Juan Retro met zijn
orkest en Limburgse acrobaten aan „Groe
ten uit Vlaardingen" meewerkten.
Pi Scheffer maakte in de studio tijdens
de rubriek „Pas geperst" een praatje met
de alt Aafje Heynis en Jelle de Vries ver
telde en zong van de dingen van de maand.
Ook de laatste uitzending van het toer
nooi om het wereldkampioenschap voetbal
in Zweden heeft aan de verwachtingen
beantwoord. De cameramensen ditkeer
meer verspreid dan in andere wedstrijden
hadden het niet zo moeilijk in de
finale tussen Brazilië en Zweden, omdat
het tempo tamelijk laag lag. Zodoende
konden de kijkers het spel op de voet vol
gen. Alleen door het verrassende manoeu
vreren van de Brazilaanse virtuozen kwa
men de cameramensen een enkele keer
snelheid tekort. Na het laatste fluit
signaal slaagde men er ondanks de onge
twijfeld vele vreemde voorvallen toch nog
in een goed overzicht te geven van het
vreugdevertoon van de Braziliaanse ploeg
en haar aanhangers. Alles bijeen kan men
wel zeggen dat de uitzendingen van het
wereldtoernooi een ongekend succes zijn
geweest voor een welhaast ongekend grote
massa voetballiefhebbers een massa,
die stellig veel groter is geweest dan die
zich tijdens de wedstrijden in Zweden
rond tiet veld schaarde.
Beeldschermer
De weergeving van „War of the
worlds" van H. G. Wells door de Portuge
se radio was donderdagavond al te realis
tisch. Duizenden mensen dachten, dat de
Marsmannetjes werkelijk een inval in
Lissabon hadden gedaan en zij gedroegen
zich ernaar door ziekenhuizen, politiebu
reaus en krantenredacties op te bellen. De
telefoontjes leidden er tenslotte toe, dat de
politie de leiding van de radio opdracht
gaf de uitzending van het stuk te staken.
De Portugese radio liet Lissabon funge
ren als het toneel waar het drama zich af
speelt. Volgens de radio waren de Mars
mannetjes geland op Carcavelhos, dat
vijftien kilometer van de hoofdstad ver
wijderd is. Om het geval zo realistisch mo
gelijk te maken werden de namen van de
mensen die in het gebied van Carcavel
hos zouden zijn gedood of gewond voor
gelezen. Een woordvoerder van de radio
zei later: „Onze opvatting van het stuk
was kennelijk \te realistisch. Het is voorge
komen, dat luifeteraars flauw vielen en dat
bejaarde mensen hun geestelijke leids
man belden voor het uitspreken van een
laatste biecht. Een krant zond een foto
graaf naar Carcavelhos om foto's te maken
van de gebeurtenissen". Na de uitzending
werd een bericht omgeroepen door de ra
dio volgens hetwelk er geen Marsman
netjes waren geland. Ook andere radio-
en televisiestations zonden een dergelijk
bericht uit.
HILVERSUM I 402 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. 9.10 Voor de vrouw. 9.15 Gram.
9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijding. 9.55 Boekbespr.
10 00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de
zieken. 12.00 Lichte muz. 12.20 Regeringsuitzend.
Landb.rubriek. Landbouwkundig weeroverz. 12.30
Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Dansmuz. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Promenade-
ork. 13.55 Beursber. 14.00 Paul Vlaanderen en het
Spencer Mysterie, hoorsp. 14.40 Voor de kinderen.
15.00 Pianorecital. 15.30 Voordr. 15.50 Gram. 16.30
Voor de jeugd. 17.20 De dierenwereld en wij, caus.
17.30 Dansmuz. 18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30
Lichte muz. 18.55 Paris vous parle. 19.00 Gevar.
progr. 19.45 Filmpraatje. 20.00 Nieuws. 20.05 Gram.
20 50 De Goddelijke Vrouwe, caus. 21.05 Lichte
muz. 21.50 Journ. 22.05 Sopr. en piano. 22.35 Or
gelconcert. 23.00 Nieuws. 23.15 Koersen van New
York. 23.16 New York calling. 23.21—24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 M. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws en Vroeg bij de Pinken. 7.15
Gram. 7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nieuws.
8 15 Gram. 8.55 Zonnebloem-jaarfeest en zieken-
triduum. 10.15 Gram. 10.35 Gram. 11.00 Voor de
vrouw. 1130 Schoolradio. 11.50 Clavecimbelreci-
tal. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Dansmuz.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Gram. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20
Platennieuws. 13.30 Lichte muziek. 14.00 School
radio. 14.30 Voor de plattelandsvrouwen. 14.40
Gram. 15.10 Gram. (Tussen 15.30 en 17.30 Report.
Tour de France). 15.30 Gram. 15.50 Idem. 16.00
Voor de zieken. 16.55 De kuisheid in het ware
licht, caus. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber.
17 45 Regeringsuitz.: Rijksdelen Overzee: R. D.
Simons: Een feestdag voor Suriname. 18.00 Lichte
muziek. 18.20 Gram. 18.45 Dit is leven, caus. 19.00
Nieuws. 19.10 Comm. 19.15 Tour de France. 19.30
Lichte muziek. 19.50 Gram. 20.20 Nabeschouwing
Tour de France. 20.30 A'ct. 20.45 Die Entführung
aus dem Serail, opera. 22.45 Avondgebed en Ut.
kalender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerbericht.
12 35 Tuinb.kron. 12.40 Pianospel. 13.00 Nieuws.
13 15 Gram. 14.00, 15.00, 15.20 en 15.40 Idem. 16.00
Koersen. 16.02 Gram. 16.30 Omr.ork. 17.00 Nieuws.
17.10 Gram. 17.45 Boekbespr. 18.00 Voor de jeugd.
1830 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.30 Wereld
tentoonstelling. 20.00 Voor de vrouw. 21.00 Gram.
22.00 Nieuws. 22.15 Vocaal kwartet. 22.5523.00
Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht. 20.20
Film over het streven naar vrede door veiligheid.
21.15—22.45 Speelfilm.
Van de zeven voorstellingen door het
American Ballet Theater in het Holland
Festival 1958 wordt hedenavond de laat
ste in Utrecht gegeven. Het gezelschap
heeft gemengde indrukken achtergelaten,
zoals men pleegt te zeggen, maar wat mij
betreft overheerst toch de dankbaarheid
voor de verfrissende ervaringen, die ik
heb mogen opdoen. In de eerste plaats
hebben wij ons geloof bevestigd gekregen,
dat er inderdaad met inachtneming van
de academische techniek een onmisken
baar nationale stijl mogelijk is, zonder dat
men zijn toevlucht behoeft te nemen tot
gestileerde folklore of de vaderlandse
litteratuur. Een sportief divertissement
als „Interplay" van Jerome Robbins uit
1945, op nauw aan de jazz verwante mu
ziek van Morton Gould, is naar mijn me
ning veel meer typisch Amrikaans dan de
overigens bijzonder suggestieve padvin
derij in „Billy the Kid" van Eugene Lo
ring uit 1938. Als een curieus overgangs
werk is „Rodeo" van Agnes de Mille
(evenals het hiervoor genoemde op muziek
van Aaron Copland) een dubbel te waar
deren attractie.
„Billy the Kid" is vooral
Amerikaans door het onder
werp: de fragmentarisch
verbeelde geschiedenis van
de legendarisch geworden
desperado William H. Bon-
ney, die een eeuw geleden
geboren werd en die, met de
nonchalance waarmee een
ander een sigaret opsteekt,
evenveel mensen doodde als
hij jaren telde. Een van de
tafrelen uit deze wild-west-
revue is een rodeo, een behendigheids
wedstrijd voor cowboys en lassowerpers.
De karakteristieke elementen keren in het
vrolijke ballet van Agnes de Mille terug:
het zich verplaatsen als man en paard te
gelijk bij voorbeeld, het gebruik van
volksdansen ter illustratie van een han
deling. Het expressionisme echter (mede
een gevolg van de primitieve actie) van
een baanbreker als Loring eigenlijk
geen wonder dat hij zich tot de lotgeval
len van de pioniers aangetrokken voelde
heeft plaats gemaakt voor de overvloe
dige vindingrijkheid van iemand, die ver
worven mogelijkheden uitviert op ver
trouwd terrein. Het is merkwaardig hoe
symptomatisch de gekozen thema's zijn
voor de ontwikkeling van de choreogra
fische kunst! In „Rodeo" wordt niet lan
ger de strijd om het bestaan weerspie
geld, maar biedt het toneel gelegenheid
tot het uitbundig afreageren van vrijge
komen energie, knipogend naar het ver
leden, waaraan men de lokale kleur en de
meeslepende kostuums heeft ontleend om
als het ware de afstand te accentueren.
Maar in „Interplay" is de volwassenheid
van het Amerikaanse ballet een verheu
gend feit geworden. Daar speelt men het
spel om het spel, zonder verklarende om
standigheden en ontleningen aan andere
kunsten of realiteiten. Deze kleine suite
van Jerome Robbins op ritmische patro
nen van deze tijd heeft een eigen werke
lijkheid, waarin de dans eigenmachtig de
toon aangeeft.
Interplay" is wat ;mfen noemt een on-
derwerploos ballet, waarmee men bedoelt
te zeggen dat het uit eigen kracht en' zon
der voorganger op ander terrein tot leven
komt. Men kan zich voorstellen dat de
tien dansers en danseressen bezig zijn met
oefeningen in een studio. Zij amuseren zich
met hun lichaamstechniek, die tot een
tweede natuur is geworden. Ook hier een
behendigheids wedstrijd, nu echter niet
met een anekdotische bedoeling maar met
n logische functie in 'n ruimtelijke orde
ning. „Spelenderwijze" wordt aangetoond
dat de conventionele middelen van de
danskunst kunnen worden toegepast om
er een actueel levensgevoel mee tot uit
drukking te brengen, waarbij een senti
menteel duet nog eens extra laat uitko
men dat de bewegingen ter expressie van
het levensgevoel een onafhankelijke waar
de hebben gekregen en zich ook „ab
stract" laten toepassen. Maar het typisch
Amerikaanse wordt men vooral in het
vierde en laatste deel gewaar: het is een
demonstratie van „team play" door zelf
bewuste jongemensen, die daarmee voor
al de kwaliteit van „team spirit" doen uit
komen. En pas als de geest vaardig wordt
over de middelen, kan men spreken van
een eigen cultuur. Al hebben wij wel eens
betere uitvoeringen van „Interplay" ge
zien, niettemin konden Ruth Ann Koesun,
Michael Lland en Enrique Martinez er
terecht hartelijke bijval mee oogsten.
Diezelfde, geestdrift kenmerkte ook de
vertoning van „Thema en variaties" van
Tsjaikofsky in de briljante zetting van
George Balanchine als een eerbewijs aan
de grootmeester van de „vorstelijke" tra
ditie Marius Petipa, waarin diens sprook
jesachtige effecten nog royaal worden
overtroffen (men vergelijke dit werk maar
eens met de divertissementen uit „De
schone slaapster") zonder verontschuldi
ging voor zoveel vrijmoedigheid door een
dramatische aanleiding. Men heeft inder
daad reden om vol trots te pronken met
de gedisciplineerde virtuositeit van het ge
hele ensemble. Lupe Serrano en Scott Dou
glas waren (zaterdagavond) de prima so
listen. Eerstgenoemde kon mij overigens
Alicia Alonso noch Rosella Hightower
doen vergeten, de ander mist nog het stac
catoachtige dat destijds het optreden van
Igor Youskevitch superieur maakte om
in de fanfaretermen te spreken, waartoe
bij deze compositie alle aanleiding wordt
geboden.
Juwelen van schoonheid zijn de duetten
uit het romantische repertoire geworden,
in de eerste plaats dank zij de voorbeel
dige danser Erik Bruhn met zijn feilloos
vakmanschap, nobele allure en gespan
nen concentratie. Zowel Lupe Serrano als
Violette Verdy mogen met recht dé titel
van ballerina dragen. Zondagavond ont
lokte „De zwarte zwaan" een ovatie aan
het enthousiaste publiek in de Amster
damse Stadsschouwburg, die alle pedan
te bezwaren tegen dit paradenummer
naar behoren overstemde. John Kriza ver
dient bijzondere vermelding wegens zijn
veelzijdigheid en spectaculair elan, met de
titelrol in „Billy the Kid" en de bon-vi-
vant in „Offenbach in de onderwereld"
als de meest opvallende der uiteenlopen
de creaties van deze markante toneelper
soonlijkheid.
Een zekere vermoeidheid na de lange
reizen is bij de leden van „Ballet Theatre"
onmiskenbaar. Een rustperiode hebben
zij verdiend en trouwens dubbel én dwars
nodig om met hernieuwde kracht in de
komende herfst te gaan werken aan de
verdere opbouw van het repertoire. Over
de nieuwe aanwinsten hebben wij weinig
hoeraklanken kunnen slaken. Misschien
zal een weerzien, waarop wij vurig hopen,
in een volgend Holland Festival ook ons
vertrouwen in de Amerikaanse schep
pingskracht bevorderen. De middelen tot
uitvoering zijn glansrijk aanwezig. Ten
slotte moet nog gezegd worden, dat de be
geleidingen waren toevertrouwd aan het
Rotterdams Philharmonisch Orkest,
David Koning
In Brussel is zaterdagmiddag de beroem
de Russische solodanseres van het Bolsjoi-
ballet Olga Lepesjinskaja aangehouden. Zij
werd op heterdaad betrapt, toen zij in een
Brussels warenhuis twee paar handschoe
nen, een paraplu, een stel manchetknopen
en een rolletje leukoplast wegnam zonder
te betalen. Er is geen wettelijke actie inge
steld tegen de ballerina. Het warenhuis
heeft geen klacht ingediend en de politie,
die Olga Lepesjinskaja negen uur vast
hield, heeft de affaire ondergebracht in de
categorie der „non-lieu's' hetgeen in
houdt, dat er geen gevolg aan zal worden
gegeven. De bereomde danseres werd vrij
gelaten door de politie, nadat de Russische
ambassadeur Victor Awilov naar het paleis
van Justitie was ontboden.
Olga Lepesjinskaja danste zondag weer
gewoon in de Muntschouwburg in de pas
de deux uit „Don Quichote" en in „De Wal-
purgisnacht" uit „Faust" van Gounod.
Met het schepnet in zijn handen kwam het mannetje op de plaats, waar Umpie nog
altijd aan de tak hing te zwiepen. Hij stak het net omhoog en schoof het om Umpie
heen.
„Opgepast", riep hij. „Nou laat ik je zakken, hoor!"
Met enkele rukjes kreeg hij Umpies jasje los van de tak. Umpie zat nu in het ronde
net; wel een beetje raar, want hij hing met zijn hoofd naar beneden. Maar het man
netje liet hem nu voorzichtig zakken 7071
Advertentie
(Kale schuur schreeuwt
om Ceta-Bever
Buitenbiita)
(UP) De politie-agent Mario Man-
tarro heeft een prettige en nuttige avond
doorgebracht in het circus in Verona,
toen het op doorreis voorstellingen gaf.
Met twee carabinieri bevond hij zich
dicht bij de „piste", toen hij een clown
zag optreden. Ineens werd zijn aandacht
getrokken door de manier, waarop deze
clown hinkte. Onmiddellijk herkende
hij hem als een vroegere bokser, Giu
seppe Armandola, (30 jaar oud), naar
wie door de Justitie gezocht werd.
Mantarro stapte de piste binnen
en wilde de clown arresteren, maar
die gaf hem een kaakslag, waardbor hij
tegen de grond sloeg. Een van de cara
binieri van Mantarro, een oud-worste
laar, nam daarop de clown onder han
den en deed hem spoedig in het zaag
sel bijten.
Het publiek was opgetogen, omdat
alles zo echt leek en appplaudisseerde
uitbundig, terwijl de clown werd weg
gevoerd. Deze keer kwam de clown
echter niet terug om voor het applaus
te danken.
ALFRED NOYES OVERLEDEN
RYDE, RTR. - De Britse dichter en
schrijver Alfred Noyes is zaterdag in Ryde
op 't eiland Wight op zevenenzeventigjarige
leeftijd overleden.
Advertentie
A
Op algemeen verzoek
binnenkort ook verkrijgbaar
de nieuwe Queen Size 1
Ter gelegenheid van zijn tienjarig bestaan
heeft „Oslo's kinderkoor" een buitenlandse
tournee ondernomen. Ook ons land is in
het reisplan opgenomen en het bezoek aan
onze streken blijft niet beperkt tot toch
ten naar Volendam, windmolens en andere
bezienswaardigheden. Op het programma
staan ook enkele concerten, die de zang
lustige Oslose meisjes en jongens echter
alleen voor ouden van dagen geven. Dank
zij de samenwerking van de afdeling
Haarlem van de katholieke bond van be
jaarden en de Algemene bond van ouden
van Dagen is het mogelijk geworden, dat
het koor zondagmiddag ook te Haarlem
kon optreden. Vrij veel bejaarden wacht
ten in de gemeentelijke Concertzaal met
geduld op de komst van het koor, dat door
een misverstand omtrent het aanvangstijd-
stip van het concert tamelijk veel later
verscheen dan de bedoeling was geweest.
Geflankeerd door twee Noorse vlaggen
en amfitheatersgewijs opgesteld op een
medegebracht trappenpodium begon het
koor onder leiding van zijn dirigent Georg
Magnussen het concert met het lied „Gud
signe Noregs land" van Oscar Berg, onge
compliceerde, goed klinkende muziek,
waarvan de toegewijde uitvoering een bij
zonder sympathieke indruk maakte. Met
gevoelige klank werd hierna een stemmig
lied over een zonsondergang gezongen. Een
expressief accent werd ook gebracht in
„Bij moeders ziekbed" en een paar liede
ren met vaderlandse strekking.
Een tweede optreden betrof composities
van componisten als Gade, Beethoven en
Mozart, ten dele in bewerking, waarvan de
uitvoering weer gekenmerkt werd door
verzorgde, licht genuanceerde gevoeligë
klank. Een eigen plaats namen de Noorse
volksliedjes in, die aan het slot van het
concert werden gezongen. De liedjes frap
peerden door frisheid van klank en vlotte
voordracht, het liedje over de dankbare
kleine mussen onderscheidde zich boven
dien nog door een aardige bewerking. In
deze leuke volksmuziek voelde het koor
zich merkbaar uitstekend thuis.
De vijftienjarige zoon van de dirigent,
Oistein Magnussen, zorgde met de vaar
dige en ook muzikale vertolking van piano
stukken van Heller, Baumgarten en Pes-
ca voor een aantrekkelijk muzikaal in
termezzo. En later op de middag heeft een
der meisjes van het koor Turid Pinsli met
het spelen van drie populaire wijsjes laten
horen, dat zij met haar „trekkspill" (bij ons
accordeon genoemd) al op heel vertrouw
de voet staat.
Ter herinnering aan dit bezoek bood de
voorzitter van het koor de organiserende
verenigingen een Noorse vlag op standaard
aan, waarna namens deze verenigingen nog
dankwoorden tot het Noorse koor werden
gericht. Met het zingen van het Noorse
volkslied nam het kinderkoor afscheid van
Haarlem.
40.
Ik heb net zoveel vlieguren op mijn naam
staan als hij en heb hem gezegd, dat zoiets nooit zal
gebeuren met een viermotorig toestel als waarmee
wij nu vliegen". Hij dronk zijn koffie uit. „Maar dat
maakte voor Prentice geen enkel verschil, als je dat
troosten kan. Ik moest er mee doorgaan, tot ik het zou
kennen, al was al die moeite dan ook onnodig".
Patsy glimlachte even en veronderstelde, dat al
de verschillende bemanningsleden wel hun moeilijkhe
den zouden hebben. Het feit, dat Prentice oorzaak van
zovele daarvan was, maakte hem in ieder geval iets
minder tot een boeman".
Ik luister gewoonlijk niet naar meisjespraat", zei
Bill. „Maar ik heb wel gehoord, dat grote bruine ogen
en gitzwart haar er veel toe kunnen bijdragen".
Patsy lachte hartelijk. „Ja, dat heb ik ook gehoord".
„En drink nu je koffië op en ga een beetje slapen",
zei de piloot beslist. „Dit keer zijn dit nu mijn orders.
En als ik morgen nog hier ben, zullen we dan 's avonds
naar een bioscoop gaan?"
Patsy antwoordde dat ze dat erg prettig zou vinden,
maar inmiddels leek het wel, of het woord „slaap" al
leen al haar oogleden deed dichtvallen. Tegen het mo
ment, dat zij haar kamerdeur opende, leek ze al half
in slaap te zijn en ze kon zich nog maar vaag herinne
ren, dat zij een douche had genomen, de verwarming had
afgezet en naar bed >vas gegaan.
Gezagvoerder Bill Maynard was de volgende dag
niet in Montreal. Hij bracht een toestel naar New York
en Patsy bracht een driedaags verblijf door met win
kels te bekijken en foto's te nemen.
Ze zag niets van Prentice en slechts af cn toe een
der andere bemanningsleden, hetzij in de koffieka
mer van het hotel hetzij, net als zij zelf, in een van de
grote magazijnen om te zoeken naar het beste ca
deautje, dat zij voor hun dollars konden krijgen.
Soms voelde zij zich wel een beetje eenzaam in de
ze grote stad en wenste zij dat zij tot het soort stewar
dessen behoorde, dat steeds direct contact zocht met
de andere bemanninsleden in de hoop dat zij vragen
met hen uit te gaan. Maar dat was zij nu eenmaal niet
dacht zij, terwijl ze in haar eentje het drukke verkeer
trachtte te ontwijken. Zij was het soort stewardess, te
gen wie ze allemaal erg vriendelijk waren en voor wie
ze als oudere broer optraden, maar, voor wie ze zich
ook niet geneerden, om nog een extra kop thee te
vragen, terwijl zij druk bezig was met het serveren
van de lunches voor de passagiers. Ze waren tenmin
ste, dacht zij, terwijl ze met verlangen naar een prach
tige electrische mixer keek, die, haar moeder stellig
graag zou willen hebben, allemaal erg aardig voor
haar. Met één uitzondering dan altijd.
Maar voor dat zij tot de conclusie was gekomen dat
drie verblijven zonder ontbijt in Montreal haar juist in
staat zouden stellen het ding te kopen, was het 5 uur in
de middag en tijd voor de retourvlucht naar Londen.
Die vlucht was zo rustig, als zij maar had kunnen
wensen. Ditmaal geen oponthoud, waardoor ze gevaar
liep een verkeerde beslissing te nemen; geen kinderen
onder de tien jaar; geen slecht weer om de passagiers
bang te maken en geen bevoorradingsmoeilijkheden
om haar in de war te brengen.
Prentice bleef in de cockpit, behalve de keren, dat
hij zijn korte rondgangen langs de passagiers maakte.
Hij maakte een imposante indruk, dacht zij, toen zij
een ogenblik uit de keuken naar hem keek. Zes voet
twee, had Joanna gezegd, of was het drie? En zoals
Joanna zo juist gezegd had: een daarmee overeenko
mende gestalte. Onberispelijk was de snit van zijn
uniform, recht stond zijn pet.
De passagiers stelden haar altijd vragen over hem,
zodra hij naar de cockpit terug was. Als ze genoeg had
den van hun kleine afleidingen van lezen, enz. wilden
ze wel eens praten, omdat het vliegen nogal eentonig
werd en het boven de Atlantische Oceaan stikdonker
was en er door de patrijspoorten toch niets te zien was.
Gewoonlijk zeiden zij: „Hij ziet er nogal jong uit", of
„Erg aardig en alleen een beetje verlegen". Iemand
vroeg eens nieuwsgierig „Is hij getrouwd?" en toen zij
het hoofd had geschud vroeg deze passagier veelbete
kenend: „Maakt u iedere vlucht met hem?"
Ditmaal hadden zij echter weinig te vragen. Ze
accepteerden Prentice als precies datgene, wat een ge
zagvoerder moest zijn. Hij was groot, breed en streng
genoeg om hun allen dat idee van veiligheid te geven,
dat zij b.v. uit een extra motor zouden hebben kunnen
putten. Zeker was hij kortaf en afzijdig en koel beleefd
maar dat was best. Een gezagvoerder, die te veel
praatte, zou hen niet aangestaan hebben. Zou je niet
liever naar voren gaan en je werk doen?" hoorde men
hen bijna denken.
De ronde van de gezagvoerder sloot niet meer in, dan
één enkele blik in de keuken en een knikje, om haar
blik van waakzame vrees te beantwoorden.
En terwijl de vier motoren hun weg namen door
de tweeduizend mijlen dunne oceaanlucht, hielden Pat
sy's gedachten zich met haar eigen probleem bezig.De
passagiers waren uitgeslapen, hadden ontbeten en
voelden zich warm en tevreden. De bemanning had
eveneens onbeten en geneigd een oppervlakkig ge
sprek te voeren over hun gage en toeslagen en ook de
bekende grieven betreffende hun baantje.
Patsy maakte zich intussen ongerust over datgene,
wat geschreven was, of juist geschreven zou worden
op het dunne stukje wit papier waarboven gedrukt
stond: Vertrouwelijk rapport van de gezagvoerder. Hij
had een hele stapel van die papieren en op het onderste
daarvan stond in de linkerhoek in zwart machine
schrift: Aylmer, Patricia, Nr. 1753, stewardess. Het
was de taak van de gezagvoerder een openhartige
omschrijving te geven van haar optreden.
Toen zij Prentice een kop thee bracht (hij zou toch
zeker wel zien, dat die kokend heet was, goed geser
veerd en zonder één druppel in één van de schoteltjes)
zat hij alleen in de cockpit met zijn aktentas open op
de schoot. De tweede piloot was zich gaan scheren en
het toestel vloog op de automatische piloot. Prentice
had de metalen stuurstoel wat achteruit geduwd om
meer ruimte voor zijn benen te hebben.
Het was een rustig moment. De oversteek over de
oceaan was achter de rug en er heerste een gevoel
van ontspanning in de cockpit. Onder de vleugels la
gen de groene heuvels van Wales, onderbroken door
dunnen grijze valeien met kolenmijnen.
Prentice zat met de pen in de hand over een bun
del rapporten geboden, terwijl hij nu en dan even de
instrumenten van de automatische piloot bijstelde. Hij
keek Patsy aan, en fronste toen even de wenkbrauwen,
zoals men vaak doet, wanneer het voorwerp van onze
overdenkingen onverwachts voor on? staat.
Toen zij even opzij gluurde kon zij het formulier zien
dat op haar betrekking had en toen zij het hoofd hele
maal opzij draaide zag zij de naam Aylmer.
(Wordt vervolgd)
Alle bestuursleden van de stichting
„Nederlandse Opera" in Amsterdam heb
ben aan de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen en aan het college
van B. en W. van de hoofdstad gevraagd
hen van hun functie te willen ontheffen.
Dit wordt -'ermeld in een mededeling met
betrekking tot het ballet, die de directie
van de Opera heeft gericht tot alle geën-
gageerden bij de Opera. Het bestuur deelde
zaterdagmiddag op vragen over deze kwes
tie mede, vooralsnog niet bereid te zijn op
de ontslagaanvrage enig commentaar te
leveren.
De moeilijkheid voor het bestuur van de
Nederlandse Opera zou hierin bestaan, dat
de gemeenteraad van Amsterdam onde: -
hands: bezig is, zélf de Nederlandse Opera
te besturen.
Op zaterdag 26 en zondag 27 juli wor
den te Hilvarenbeek voor de twaalfde maal
de Groot-Kempische Cultuurdagen ge
houden. Als algemeen thema voor de cul
tuurdagen is dit jaar gekozen het onder
werp: „De Nederlandse cultuur in de
groeiende Benelux". Op zaterdagmiddag
zal dit onderwerp worden behandeld door
mr. L. Delwaide uit Antwerpen en prof.
dr. H. D. de Vries-Reilingh uit Amster
dam. Hierna vindt de beiaardluisterwed-
strijd plaats. De Hilvarenbeekse beiaard
wordt dan bespeeld door de heer R. Rit-
ter, "stadsbeiaardier van Delft en Leiden.
Een toelichting zal worden gegeven door
mr. R. de Waard te Amsterdam, voorzit
ter van de Nederlandse Klokkenspelver
eniging.
Naast de gebruikelijke vergaderingen
voor schrijvers en beeldende kunstenaars
wordt dit jaar op zondag in de raadzaal
van het gemeentehuis een bijeenkomst be
legd onder auspiciën van het genootschap
„De Nederlanden in Europa". De inlei
ding wordt gehouden door de voorzitter van
het Genootschap, prof. dr. P. Geijl. Voorts
wordt nog een afzonderlijke bijeenkomst
belegd in zaal Concordia van de Federa
tie van Noordbrabantse Schuttersgilden
en van de Vlaamse Federatie van Schut
tersgilden. Des namiddags vindt de uitrei
king plaats van de Hilvarenbeekse litera
tuurprijs, waarbij Antpn van Duinkerken
het juryrapport zal voorlezen. Des avonds
wordt op de binnenplaats van het gemeen
tehuis opgevoerd het nieuwe openluchtspel
van Jan Naaijkens „Théatre d'Amour",
De dagen zullen worden besloten met een
concert voor harmonie en beiaard.
MAANDAG 30 JUNI
Concertgebouw: Leerlingenuitvoering van
de Muziekschool van de Maatschappij tot
bevordering der Toonkunst, 20 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Kunstzaal „De Ark": Expositie van schil
derijen en tekeningen van J. Pool, 1023 u.
FILMS
Cinema Palace: „The tin star", 14 j., 19
en 21.15 uur. Frans Halstheater: „Lichtzin
nige meisjes", 18 j., 19 en 21.15 uur. Lido
Theater: „Stoottroepen in de aanval", 18 j.,
19 en 21.15 uur.' Luxor Theater: „Spook te
koop", a.l., 19 en 21.15 uur. Minerva Thea
ter: „Bonjour Tristesse", 18 j., 20.15 uur.
Rembrandt Theater: „Loving you", a.l., 19
en 21.15 uur. Roxy Theater: „Michael Stro-
goff, de koerier van de Tsaar", a.l., 19 en
21.15 uur. Studio Theater: „Nachten zonder
liefde", 18 j., 19 en 21.15 uur.
DINSDAG 1 JULI
Concertgebouw: Leerlingen van het
Haarlems muziekinstituut geven een uit
voering, 19.30 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Gebouw „De Waag": Expositie van wer
ken van Bram Pihl, 1017 uur. Huis Van
Looy: Tentoonstelling van een collectie
van moderne kunstwerken: 1012.30 en
13.3017 uur. Kunstzaal „Ten Bruggen
Cate": Expositie van werken van Henk
van Es, 1117 uur. „In 't Goede, Uur": Ten
toonstelling van werken van Kees Verwey,
1019 uur. Galerie Espace: Een zomerten-
toonstelling met werken van Appel, Luce-
bert, Sanders en anderen, 1117 uur en
Kunstzaal „De Ark": Expositie van teke
ningen en schilderijen van J. Pool, 1023 u.
FILMS
Cinema Palace: „The tin star", 14 j., 19
en 21.15 uur. Frans Halstheater: „Lichtzin
nige meisjes", 18 j., 14.30, 19 en 21.15 uur.
Lido Theater: „Stoottroepen in de aanval",
18 j., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Thea
ter: „Spook te koop", a.l., 14, 19 en 21.15
uur. Minerva Theater: „Bonjour Tristesse",
18 j., 20.15 uur. Rembrandt Theater: „Lo
ving you", a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur.
Roxy Theater: „Michael Strogoff, de koe
rier van de Tsaar", a.l., 14.30, 19 en 21.15 u.
Studio Theater: „Nachten zonder liefde",
18 j., 14.15, 19 en 21.15 uur.
I
