Onder het welwillend oog van tankgeschut
op de barricades m Tripoli's frontlijn
Dulles staat voor moeilijk
bezoek aan Frankrijk
Socialisten willen „praten"
als C.V.P.-kabinet valt
Bondsdagplan voor
Duitse eenheid
Zonder uitzicht op akkoord
liever geen topconferentie
„BUKKEN EN HARDLOPEN"
„Hevige gevechten" in Libanese havenstad
eerder wedstrijden in hoogschieten
Hei sigaartje van
DONDERDAG 3 JULI 1958
11
C.D.U. en oppositie zijn
het ineens eens
Gevaarlijke klucht
Eisenhower waarschuwde
Huis besnoeide hulp met
22 percent
WESTELIJKE NOTA'S AAN MOSKOU:
Vijf ontvoerde Amerikanen
op Cuba vrijgelaten
„Doorzichtige komedie
Geïnterneerde Amerikaan
hield persconferentie in
Oost-Berlijn
Incidenten aan de Grieks-
Turkse grens
Hertog van Windsor gaat
dr. Niehaus consulteren
Nehroe geschokt over
executie van Nagy
Door bliksem getroffen
Mits de Belgische katholieken hun eisen matigen
FURORE
CVan ome reisredacteur)
TRIPOLI, juli De hete middagzon schroeide het verlaten plein in de
mohammedaanse wijk, die tegen een heuvel aangebouwd uitkijkt over de
Noordlibanese havenstad Tripoli. Beneden mij lag de blauwe zee, de welige
groene kuststrook, vol bananen, cypressen en sinaasappelbomen, en ook de
nieuwe stad. In die nieuwe stad zag ik de tanks van de regeringstroepen, hun
lange lopen schuins omhoog gericht naar de doolhof van nauwe straatjes in
het r.ebellenkwartier, waar ik stond. Mijn twee rebellengidsen, ongeschoren
jongemannen in morsige khaki-pakken met machinepistolen in de aanslag, waren
al aan de overkant van het lege plein. „Bukken" schreeuwden zij, „bukken en
hard lopen". Ik slikte mijn aarzeling in, startte en bevond, dat vijftig meter
gebukt hard lopen over een open plein onder de zon, zonder dekking en onder
het onwelwillend oog van tankgeschut, een onaangename ervaring is.
Wij waren nu onderweg van het hoofdkwartier van de Noordlibanese rebellen
leider Rashid Karame naar de frontlijn, die de stad Tripoli doormidden snijdt
en de rebellengidsen hadden iets over een „wandeling des doods' gemompeld.
Die lange wandeling, de heuvel af, leek inderdaad griezelig genoeg. Het bleef
bukken en hard lopen over de open plaatsen van de ene dekking naar de andere,
voortschuifelen langs muurtjes, gangetjes en portiekjes inschieten. En eenmaal
beneden, waar dozijnen woeste guerillero's de met foto's van Nasser versierde
barricades bemanden, kneep de spanning mij in de keel. Want door de kijkgaten
in de barricades glurend, stond men oog in oog met de tankkanonnen en in
de huizen achter mij zag ik welk een aanzienlijk gat een tankgranaat in een muur
kan maken.
Die spanning steeg nog meer toen een
Franse fotograaf, veteraan van vele mi
litaire campagnes, de rebellen verzocht
even het vuur te openen, omdat hij graag
wat kruitdamp op zijn plaat wilde hebben.
Er barstte terstond een weldoorvoede fu
sillade los en ik bukte instinctief voor de
onvermijdelijk schijnende repliek van de
tanks. Toen die uitbleef begon een vleug
je twijfel de spanning te verlichten. En bij
de volgende barricade negeerde ik de re-
bellenhanden, die mij aan mijn overhemd
omlaag wilden trekken en gluurde óver de
zandzakken. Welk een vredig tafreel! Tus
sen de machinegeweren van de rebellen
en de tanks aan de overkant speelden wel
vijftien kinderen onbezorgd in het zand
van de opgebroken straat. Zij bouwden
zandkasteeltjes, bakten zandtaartjes en
knoeiden even vrolijk voort als hun leef
tijdgenootjes op het Scheveningse strand.
Van dat moment af is er niet meer ge
bukt, hard gelopen of dekking gezocht.
Niet door mij en niet door de rebellen. Zij
keken een beetje verwijtend omdat de
spannendste scène uit hun revolutie-ope
rette bedorven was, de scène, die zij nu
juist zo goed spelen. Zó goed, dat in het
vreemde Libanese conflict, waarvoor bur
geroorlog maar een erg groot woord blijft,
Tripoli zich de reputatie verworven had,
dat daar althans werkelijk hard en mee
dogenloos gevochten werd. Nu stonden de
rebellen met hun woeste ongeschoren kin
nen, hun geweren en dolken, hun schrille
fluitsignalen en hun wild geschreeuw,
eigenlijk een beetje voor aap. Zij moch
ten dan als razenden in de lucht blijven
schieten, het leger aan de overkant dat
heel goed wist, dat er buitenlandse jour
nalisten op visite waren wij hadden
even tevoren onze pasjes voor een bezoek
(Van onze correspondent in Bonn)
De Bondsdag deed gisteren een verras
send gemeenschappelijk voorstel aan de
regering Adenauer om de oplossing voor
de kwestie van de eenheid tussen Oost- en
West-Duitsland te vinden. Het voorstel
komt er op neer, dat een commissie van
de Grote Vier Rusland, Amerika, En
geland en Frankrijk het probleem moet
bespreken. Van de Westduitse regering
wordt verwacht, dat zij haar best zal doen
om een dergelijk gesprek tot stand te bren
gen. De laatste maanden was een ware
kloof zichtbaar tussen de regeringspartijen
en de oppositie. Nog verleden week leek
iedere samenwerking onmogelijk. Onge
twijfeld heeft de dood van de C.D.U.-lei-
der Arnold, die als een grote schaduw over
de verkiezingsstrijd in het zo belangrijke
Noordrijn-Westfalen is gevallen, de te
genstellingen milder gemaakt. Het is
dan ook voor het eerst in twee jaar, dat de
regeringspartijen en oppositie er toe zijn
gekomen gezamenlijk een voorstel te
doen op buitenlands politiek terrein.
Het doel van het voorstel van de Bonds
dag is om op een aanstaande topconfe
rentie, dan wel daarvan onafhankelijk, een
commissie op het niveau van tenminste
ambassadeurs der Grote Vier het Duitse
vraagstuk te laten behandelen. Deze com
missie dient niet gebonden te zijn aan vroe
gere besprekingen en besluiten over het
Duitse vraagstuk. Men meent overigens
in de Bondsdag, dat ook een dergelijke
commissie niet in een handomdraai het
Duitse probleem zal kunnen oplossen en
dal langdurige en moeilijke onderhandelin
gen misschien een oplossing zullen kunnen
brengen.
Van dit realisme getuigden gisteren de
Bondsdagdebatten over de buitenlandse
politiek in het algemeen. De verwachting,
dat deze debatten gepaard zouden gaan
met socialistische aanvallen op de minis
ter van Buitenlandse Zaken Von Bren-
tano, over wiens mogelijke aftreden de laat
ste tijd veel gesproken en geschreven is,
kwam niet uit. Adenauer en Von Brenta-
no behoefden deze kwestie slechts opper
vlakkig te verdedigen. Men bleef uiterst
zakelijk. Vooral bleek dit uit de opmer
king van de socialist, de vroegere ambas
sadeur te New Delhi, prof. Meyer, dat er
een dag zal komen waarop één gemeen
schappelijke buitenlandse politiek van alle
Westduitse partijen los van de binnenland
se problemen tot stand zou komen.
aan de rebellen bij de vriendelijke kolo
nel Karam gehaald wuifde opgewekt
terug.
Nu kan men niet zeggen, dat er in Tri
poli nooit gevochten wordt. Wanneer een
rebel de spelregels overtreedt door
meestal per ongeluk een soldaat dood
te schieten, dan neemt het leger met zwa
re machinegeweren en tankkanons wel
een paar strafschoppen. Maar noch het
leger, noch de rebellen proberen ooit wer
kelijk eikaars gebied binnen te vallen.
Wat sommige persbureaus zo graag de
„hevige gevechten in Tripoli" noemen,
zijn eerder een soort wedstrijden in het
hoogschieten: de hemel boven Libanon
moet zo langzamerhand vol gaten zitten.
Dat in het wilde weg knallen Sfeeft overi
gens het voordeel, dat het geweldig mis
baar maakt en dat het niet erg gevaar
lijk is, een gelukkige combinatie, die won
derwel aan de Arabische mentaliteit tege
moetkomt. Het enige werkelijk gevaarlij
ke element in de Libanese burgerkrijg
zijn de dynamietbommen die de rebellen
op de onwaarschijnlijkste plaatsen neer
leggen en die de armen of benen van toe
vallige voorbijgangers afscheuren. Het
zijn uiteraard tijdbommen. De flinkerds,
die ze gebruiken, hebben een half uur de
tijd zich uit de voeten te maken. Ook dat
past in de Arabische krijgsopvattiiigen.
Een nog nauwkeuriger inzicht hierin
kreeg ik tijdens mijn gesprek met Rashid
Karame, de baas van Tripoli's knokploe
gen, die in tegenstelling tot vele andere
leiders van de opstand inderdaad aanslui
ting van Libanon bij Nassers Verenigde
Arabische Republiek schijnt te wensen.
Onder een foto waarop Rashid Bey pre
sident Nasser langdurig de hand staat te
schudden, beweerde hij, dat er dagelijks
onder zijn rebellen vrij wat doden en ge
wonden vallen. Men moet hier niet te
zwaar aan tillen, want een Arabische
vechtjas waant zich al gauw overleden en
meldt zich bij een ingegroeide teennagel
gemakkelijk als zwaar gewond. Rashid
Bey, een bleek, besnord mannetje, zei
echter, dat zijn rebellen met hun geweren
over de kanonnen van het leger zouden ze
gevieren, omdat hun moreel onoverwin
nelijk is, een bewijsvoering uit het onge
rijmde, waarmee men ook in Egypte lang
gesukkeld heeft. Hij beklaagde zich bit
ter ik citeer hem letterlijk over het
feit „dat het leger soms op de rebellen
schiet". Hij zei, dat de soldaten kleine ga
ten in muren maakten en daar hun gewe
ren doorheen staken. De rebellen konden
hen dan niet raken. Dat nu vond Rashid
Bey geen manier van doen. Gelukkig had
hij de telefoon bij de hand, zei nïj, om
wanneer het leger vuurde zijn beklag in
te dienen bij de commandant van de re
geringstroepen. Deze bood dan zijn ver
ontschuldigingen aan en maakte een eind
aan het schieten. Een keurige regeling.
Voordat Rashid Bey ons liet vertrekken
voor de tocht door de rebellenwijken, bond
hij ons wel op het hart vooral geen foto's
te maken, waarop gezichten van de vrij
heidsstrijders voorkwamen. Zijn bezorgd
heid werd ingegeven door de narigheden,
die daaruit in Hongarije waren voortge
vloeid. Zijn vrees werd echter niet gedeeld
door zijn ondergeschikten, want zo gauw
men een camera voor de dag haalde,
werd het gehele zoekerbeeld gevuld door
van blijde trots of van ernstige glorie stra
lende aangelaten van guerillakrijgers, die
elkaar inmiddels met krachtige stompen
uit het lensbereik trachtten te verdrijven.
En dat was nog eens een komisch beeld
van het Libanese conflict dat op natio
naal niveau zoveel burleske aspecten
heeft, dat men neiging krijgt het als een
klucht te beschouwen. Helaas wekt het
op het internationale vlak zoveel dreigen
de complicaties, dat de iedere dag opko
mende lachlust de waarnemer weer even
snel vergaat.
Verzoek van de fotograaf: „Even wat
kruitdamp heren". De fusillade barst
los-
WASHINGTON (UPI) Het Ameri
kaanse Huis van Afgevaardigden heeft
met 120 tegen 97 stemmen een voorstel
om 75 miljoen dollar aan de met 872 mil
joen besnoeide buitenlandse hulpverlening
toe te voegen verworpen. Nauwelijks drie
uur voor de stemming had Eisenhower,
op zijn wekelijkse persconferentie, nog ge
weien op het belang van buitenlandse
hulpverlening. Het volledige programma
voorzag in uitgaven van 3.940.000.000 dol
lar.
Afschriften van Eisenhower's betoog
waren in het Huis van Afgevaardigden
verspreid. De commissie voor toewijzin
gen uit het Huis heeft een bedrag van
3.078.092.000 dollar voor hulpverlening ge
voteerd.
Het aldus besnoeide hulpprogramma
werd door het Huis met 253 tegen 126
stemmen goedgekeurd.
Het Huis verwierp verschillende amen
dementen van republikeinse afgevaardig
den, die beoogden het bedrag voor hulp
verlening te verhogen.
Het thans gevoteerde bedrag is 22 per
cent lager dan het door Eisenhower ver
zochte. Het is 597.500.000 dollar beneden
het in de wet op buitenlandse hulpverle
ning vastgestelde maximum.
De gevoteerde gelden kunnen als volgt
worden verdeeld: 1.515.000.000 voor mili
taire bijstand, 90 miljoen minder dan het
oorspronkelijk toelaatbare bedrag en 285
miljoen minder dan waarom de presi
dent verzocht; 300.000.000 voor een ont-
wikkelings- en leningsfonds, 325 miljoen
minder; 171.500.000 dollar voor technische
bijstand, ongewijzigd goedgekeurd;
158.000.000 voor een programma voor spe
ciale bijstand, 17.5 miljoen minder;
222.000.000 voor het presidentiële fonds
voor onvoorziene uitgaven, 55 miljoen dol
lar minder; 1.060.592.500 voor andere hulp
programma's, waarin ook 5.500.000 voor
„atomen voor de vrede". Dit is ongewij
zigd goedgekeurd.
m&mrn
(Van onze correspondent te Londen)
„Oost en West bedoelen met een top
conferentie iets geheel verschillends. De
Russen willen propaganda, maar het Wes
ten wil spijkers met koppen slaan". Dat
is de kern van het antwoord van de Wes
telijke leiders aan Kroesjtsjev, die de Rus
sische premier ervan beschuldigen, dat
hij in werkelijkheid helemaal niet is ge-
interesseerd in de resultaten van een top
conferentie. Daarentegen wil het Westen
een gesprek om een definitieve overeen
komst te bereiken.
In de brieven, die dinsdag aan Moskou
zijn verstuurd en woensdagavond gepu
bliceerd, wordt ontkend dat het Westen
een topgesprek wil verhinderen, zoals
Kroesjtsjev had beweerd. Macmillan ver
klaart in zijn zo simpel mogelijk gestelde
brief, dat Kroesjtsjev een Westelijk voor
stel om de impasse te breken, had gene
geerd.
De premier zegt, dat hij ontmoedigd is,
maar niet van plan is de hoop op te ge
ven, dat onderhandelingen toch nog zullen
beginnen. Het lijkt, dat een topgesprek
thans verder af is dan ooit. In Londen
heeft men zijn hoop thans vooral geves
tigd op de in Genève begonnen besprekin
gen van de kerngeleerden, die wellicht
het ijs zullen kunnen breken. Macmillan
blijft er bij, dat een topgesprek alleen zin
heeft, indien van de voren vaststaat, dat
er iets positiefs, hoe gering dan ook, zal
worden bereikt. Hiertegenover staat de
mening van hen, die een topgesprek tot
elke prijs willen, omdat dan pas zou kun
nen worden vastgesteld wat de Russen
eigenlijk precies willen. Dat de Russen
moeilijk zijn in de omgang op het hoogste
niveau is helemaal niets nieuws. Dit zal
geen reden mogen zijn om een topconfe
rentie uit te stellen.
Maar de westelijke regeringen hebben 't
thans duidelijker dan ooit gemaakt, dat
zij zich dit keer niet voor een Russisch
propagandakarretje zullen laten spannen.
(Reuter) Waarnemers beschouwen de
brieven van de westelijke staatslieden als
bedoeld om hernieuwde stuwkracht te ge
ven aan de Moskouse voorbereidingen
van een topconferentie. Zij zijn voorts
van oordeel dat de nieuwe Franse regering
getoond heeft de officiële westelijke ont-
wapeningspolitiek te steunen, waarmee
alle speculaties, dat Frankrijk onafhanke
lijk van zijn bondgenoten hierover zou
willen onderhandelen de kop in zijn ge
drukt.
HAVANA (UPI en RTR) Vier Ame
rikanen en een Canadees, die door Cu
baanse rebellen waren ontvoerd, zijn te
ruggekeerd op de Amerikaanse marine
basis te Guantanamo op Cuba.
Zij zouden zijn vrijgelaten op bevel van
een der rebellenleiders, die van mening
was dat de Amerikanen niet verantwoor
delijk konden worden gesteld voor de po
litieke situatie op Cuba en dat hun ge
vangenneming een schending is van de
individuele vrijheid, waarvoor de opstan
delingen strijden.
De vijf, die woensdag in vrijheid wer
den gesteld, zeiden goed te zijn behan
deld. De rebellencentra in het bergland
van de provincie Oriente noemden zij
„onneembaar".
Zoals bekend is hebben enkele leden
van het Amerikaanse Congres het zenden
van mariniers bepleit om de gevangenen
te bevrijden.
WASHINGTON, (Reuter) Minister
Dulles vertrekt vanavond naar Parijs
voor zijn eerste besprekingen met De
Gaulle sinds deze vorige maand aan de
macht kwam. Men verwacht, dat de kwes
tie van de kernwapens een belangrijk on
derwerp van gesprek zal zijn (president
Eisenhower hectt juist door zijn handteke
ning kracht van wet gegeven aan het wets
ontwerp dat de uitwisseling van kernge
heimen met bondgenoten in de NAVO mo
gelijk maakt).
Ook wordt verwacht, dat Dulles de me
ning van De Gaulle over een aantal kwes
ties, zoals de ontwikkeling van de NAVO,
BERLIJN (UPI) Majoor Kemper, de
commandant van de negen Amerikaanse
militairen die enkele weken geleden met
een helikopter in de oostzone van Duits
land terecht kwamen en daar geïnterneerd
werden, heeft woensdag volgens het
Oostduitse Persbureau ADN een perscon
ferentie gegeven.
Majoor Kemper zei dat hij en de andere
vliegers goed behandeld worden in de wo
ning die hun in Dresden ter beschikking
is gesteld. „Het eten is goed en we hebben
ook sigaretten en snoepgoed gekregen",
vertelde hij. De negen militairen hebben
voorts de beschikking over een sportveld
en kunnen kranten lezen en naar de tele
visie kijken. N
Het Oostduitse persbureau geeft als
commentaar dat „uit de verklaringen van
majoor Kemper blijkt, dat de bemanning
van de helikopter met ongeduld uitziet
naar stappen van de Amerikaanse rege
ring om de kwestie te regelen en het de
mannen mogelijk te maken terug te keren"
Kemper zou verder hebben verklaard
dat men geen pogingen had gedaan om
hem en zijn metgezellen met propaganda
te beïnvloeden. Wel liet hij blijken, dat de
literatuur die hem was verstrekt de man
nen niet beviel („Wij stellen meer belang
in lichte lectuur").
De westelijke reactie is: Deze doorzich
tige komedie is op touw gezet omdat de
negen mannen als „lokaas" moeten dienen
voor een Amerikaanse erkenning van
Oost-Duitsland, in ruil voor hun invrij-
heidsstelling. Minister Dulles heeft echter,
zoals gisteren gemeld is, reeds duidelijk
laten blijken dat hij voor dit Oostduitse
plannetje niets voelt.
De persconferentie werd bijgewoond
door een groot aantal journalisten, radio-
en tv.-reporters uit de communistische
landen, maar slechts uoor een represen
tant van de pers in de vrije Westerse we
reld, namelijk een correspondent van As
sociated Press. Deze meldt volgens het
Algemeen Dagblad, dat de bijeenkomst
heel anders verüeo dan de Oostduitse or
ganisatoren zich het hadden voorgesteld:
„Zonder er doekjes om te winden, schol
den majoor Kemper en de andere Ameri
kaanse vliegers de Oostduitsers uit voor
ontvoerders. Dezen wisten er niets an
ders op te zeggen dan dat het de schuld
van de Amerikaanse regering was, dat zij
nog steeds gevangen zitten, maar majoor
Kemper vervolgde onverstoorbaar: „Wij
worden gebruikt als werktuigen en poli
tieke gijzelaars".
Hij vertelde dat hij en zijn lotgenoten
zich bij de Oostduitse politie gemeld had
den nadat hun helikopter in een onweers
bui verdwaald en wegens brandstofge
brek in de oostzone geland was. De po
litie had hen aan de Russen overgegeven,
maar deze hadden de negen man de vol
gende dag weer aan de Oostduitsers ter
beschikking gesteld met de belofte, dat ze
zouden worden vrijgelaten. „Ik kan me
niet voorstellen, waarom we nu nog wor
den vastgehouden", zei de Amerikaanse
majoor. Er volgde een scherpe woorden
wisseling, waarbij de Amerikanen luid
keels „Kidnappers!" riepen in de micro
foons van de Oostduitse radioverslagge
vers. De persconferenite werd toen maar
haastig besloten.
de politiek tegenover Rusland, de Europe
se Gemeenschappelijke markt en het
Europese gezagsorgaan voor kernenergie
zal vragen. Vrijdagmiddag wordt de Ame
rikaanse minister te Parijs verwacht. Hij
is van plan in de loop van zondag naar
Washington terug te keren.
Het rechtse blad „l'Aurore" waar
schuwt minister Dulles dat hij niet moet
komen vertellen, zoals een Amerikaans
persbureau heeft gemeld, dat Frankrijk
zijn eerste kernproef moet uitstellen. „Wij
bezitten de atoombom en wij zullen die tot
ontploffing brengen op het tijdstip, dat ons
goeddunkt", aldus het Franse blad. Het
gaat niet om de vriendschap met de V.S.
of de oprechtheid van het bondgenoot
schap met de Amerikanen, maar het gaat
alleen maar om „het hardnekkige onbe
grip van de Amerikaanse leiders", zo
voegt het blad hieraan toe.
L'Aurore" zegt verder dat minister
Dulles niet op een dergelijke wijze moet
spreken, dat Frankrijk tot een tweede
rangs bondgenoot wordt gemaakt. „Gene
raal De Gaulle zal hier nooit mee instem
men en de gewone man nog minder."
Het blad deelt mee dat er in de Sahara,
nabij de weg van Colomb Bechar naar
Gao, al een proefterrein voor de kernont
ploffing is uitgezocht. In de komende
maanden zal Frankrijk tonen dat het tot
de atoomclub kan toetreden, aldus
,,L' Aurore".
PARIJS (Reuter) Functionarissen in
Parijs, die nauwe betrekkingen onderhou
den met het Franse Commissariaat voor
kernenergie, hebben het bericht van een
Londense krant, dat Frankrijk binnen twee
weken zijn eerste atoombom in de Sahara
zal beproeven „gefantaseerd en ontbloot
van elke grond" genoemd.
Frankrijk zal wel in het begin van het
volgend jaar beginnen met de produktie
op grote schaal van plutonium, aldus is
woensdagavond in deze kringen verno
men. Plutonium is het belangrijkste be
standdeel van de atoombom.
Naar verluidt, beschikt Frankrijk reeds
over voldoende plutonium om zeer binnen
kort een proef met een atoombom te ne
men. Dit zal echter nog niet geschieden.
Wet op uitwisseling
WASHINGTON (Reuter) President
Eisenhower heeft woensdag een wetsont
werp getekend, waarbij Amerika kern
wapengeheimen met NAVO-bondgenoten
mag uitwisselen. Daarmee is het wetsont
werp tot wet verheven. Het Congres be
hield zich het recht voor een soortgelijke
uitwisseling met een ander land te ver
bieden.
ATHENE (Reuter) De Griekse rege
ring heeft woensdag bij Turkije geprotes
teerd naar aanleiding van grensinciden
ten waarbij een Griekse herdersjongen
werd gedood en een groep Griekse boeren
door Turkse grenswachten werden be
schoten. Het incident met de herdersjon
gen gebeurde zondag, het andere maan
dag. Inmiddels zijn nieuwe incidenten ge
meld. Tien Griekse militairen zouden dins
dag een overval hebben gepleegd op een
Turkse grenspost en een Griekse visser
hebben bevrijd, die door de Turken was
gearresteerd toen hij viste in de Maritza.
LAUSANNE 1UPI) De hertog en de
hertogin van Windsor zijn vandaag per
trein uit Parijs in Zwitserland aangekomen
voor een tiendaags verblijf in Ouchy bij
Lausanne.
De hertog zal tijdens dit verblijf prof. dr.
A. Vannoti, en misschien ook de „celthera
peut" dr. Paul Niehans, consulteren in ver
band met wat werd omschreven als een
lichte huidaandoening.
NEW DELHI, (Reuter) De premier
van India, Pandit Nehroe, heeft donder
dag op een persconferentie in New Del
hi verklaard, dat hij „geschokt en veront
rust" is door de terechtstelling van de
vroegere Hongaarse premier Imre Nagy
en diens medewerkers. „Ik hoop oprecht",
zei hij „dat deze gang van zaken niet zal
voortduren".
Over de rebellie in Libanon zei Nehroe,
dat die kwestie zonder buitenlandse in
menging moet worden geregeld. Hij ge
loofde, dat het gevaar van inmenging van
buitenaf aanzienlijk is afgenomen door de
UNO-commissie en het bezoek van secre
taris-generaal Hammarskjoeld aan Bei
roet.
Op de vraag of de terechtstelling van Na
gy een Hongaarse binnenlandse aangele
genheid was, zoals Hongarije en de Sovjet-
Unie beweren, antwoordde Nehroe, dat
dit volgens de letter van de wet wel zo
was. Doch dan moet men ook kwesties als
de Algerijnse als een zuiver Franse bin
nenlandse aangelegenheid zien, zei hij.
Tijdens een onweer in de gemeente Bei-
len is woensdag de 42-jarige Willem Boer,
terwijl hij gras aan het maaien was, door
de bliksem getroffen en onmiddellijk ge
dood. Het slachtoffer was ongehuwd.
(Van onze correspondent in Brussel)
De liberale en socialistische woordvoer
ders hebben woensdagmiddag in de Belgi
sche Kamer de regeringsverklaring van
het minderheidskabinet-Eyskens gekriti
seerd. De voorzitter van de liberale frac
tie, Jansens, verklaarde onomwonden dat de
machteloze en onstabiele minderheidsrege
ring direct omver geworpen dient te wor
den. Hij zei, dat Eyskens niet gepoogd had
om werkelijk met de liberalen tot overeen
stemming te komen. Het programma van
de C.V.P. achtte hij demagogisch. De reali
sering ervan zal miljarden francs kosten
op een ogenblik dat de regering zelf gewag
maakt van een tekort op de begroting van
1958 van circa 2 a 3 miljard franc.,
De voorzitter van de socialistische partij
Max Buset, verklaarde dat alleen de C.V.P,
er de schuld van draagt, dat de school
kwestie in België nog niet is opgelost. Het
zijn de Belgische katholieken die de open
bare school als een onchristelijk milieu af
schilderen én de ontwikkeling van dit on
derwijs tegenwerken. Wat de verkorting
van de dienstplicht tot 12 maanden betreft
zei Buset, dat de internationale verplich
tingen dit niet mogelijk maken.
„De socialisten zijn overtuigde tegen
standers van een beroepsleger", aldus de
heer Buset en de dienstplichthervorming
zou jaarlijks een uitgave van twee tot drie
miljard franc vergen.
Toch liet de heer Buset doorschemeren,
dat niet alle bruggen tussen de katholieken
en socialisten zijn opgeblazen. Hij ver
klaarde dat alleen wanneer de C.V.P. haar
eisen-programma sterk vermindert en op
nieuw met beide benen in de realiteit gaat
staan, er gepraat kan worden. Men hoorde
voorts nog de oud-minister van Financiën
Liebaert. Deze verklaarde dat de C.V.P.
haar programma slechts zou kunnen reali
seren door of de belastingen te verhogen of
door „gevaarlijke monetaire manipulaties".
De liberalen wensen aan het een noch
aan het ander mee te werken. De waarne-
nemers zijn inmiddels van oordeel dat de
schijnbaar onverzoenlijke principiële te
genstellingen op het ogenblik reeds zijn
voorbijgestreefd. Als vandaag de C.V.P.-
minderheidsregering wordt omvergewor
pen, kan het gesprek over de formatie van
een katholiek-liberaal of een katholiek-
socialistisch kabinet in ernst beginnen. Men
gaat dus waarschijnlijk niet op nieuwe ver
kiezingen aansturen, aldus de politieke
waarnemers.
I
Zeer licht van melange.
Fors model en toch maar
Advertentie
