IJmuider Courant | 1958 | 5 juli 1958 | pagina 15

Achteloze Ne-Lux ploeg verspeelde
Voortings gele trui aan Darrigade

Veelzijdige Ashley Cooper
Wimbledon-kampioen 1958

Vroege vlucht van zeven
man niet serieus genomen

DE TOUR
DIE
VERDWEEN

Toen men het gevaar
zag was het al veel te laat

Hij stond in de finale slechts één set
aan zijn landgenoot Frase r af

15

DE TOUR IN CIJFERS

Spr aakverwarring

Jef Lahaye gaat naar huis

Leden van „Haarlem" tegen
verkoop van terreinen

Commissie zal andere
plannen ontwerpen

Henley Royal Regatta

Mackenzie tegen Ivanov in
finale Diamond Sculls

De waterpolocompetitie

HPC-dames ook te sterk
voor „De Zijl"

Sport in het kort

ZATERDAG 5 JULI 1958

V

De fel jagende en keihard sprintende André Darrigade
uit de rood-wit-blauwe ploeg van Marcel Bidot heeft in
De Tour te St. Nazaire de gele trui op Gerrit Voorting
heroverd. Hij won de sprint van een groepje van zeven
man, dat al vroeg op de dag was gevlucht en hij reed
daarmee de ogenschijnlijk zo grote achterstand van 10
min. en 9 seconden op Gerrit Voorting juichend aan
flarden. Dat Voorting met zijn drie seconden voorsprong
op Mahé, zijn 1.09 op Géminiani en zijn 2.26 op Gilbert
Desmet niet zo erg stevig in zijn leidersschoenen stond,
wisten we. Wij wisten ook, dat Voorting vroeg of laat
zijn lucratieve eerste plaats in de algemene rangschikking
zou moeten afstaan aan een sterker, meer compleet ren
ner. Maar in het Nederlands-Luxemburgse kamp had
men gehoopt, en er zelfs op gerekend, dat dit zou gebeu

ren in een normaal wielergevecht, waarin de aanval wat
kracht en intellect betreft, zo hevig en instuitbaar zou
zijn, dat elke verdediging kansloos was.

De slag is nu gevallen in een simpele vlucht, waarin
drie renners meetrokken, die als elf, twaalf en dertien
in het algemeen klassement stonden met tenminste 9 min.
en 55 sec. achterstand. Een vlucht, die van het peloton
'n meesmuilende blik achterna kreeg, maar die al spoedig
verre van onschuldig bleek te zijn. En ook toen die ernst
vaststond, was er lange tijd niemand in het peloton,
noch bij de oranjetruien, noch bij de anderen, die rea
geerde en steeds verder liep de kopgroep uit en steeds
groter werd de bedreiging voor het gele tricot en de
vette dagpremie van Voorting.

De man, die in de tjjdrit onverwacht 3 sec. had weten te behouden, kwam nu even
onverwacht 38 sec. te kort. Het werd een drama, zonder dat de strijd zelf dramatisch
was, ja eigenljjk zelfs zonder dat er van echte strijd sprake was geweest. Want de
tegenaanval, die tenslotte werd ingezet, kwam te laat, onbenullig laat.

Het verhaal van de 206 km lange rit van Quimper naar St. Nazaire door het
prachtige Zuidbretonse heuvelland langs de kust over de golvende, slingerende wegen
door de kleine dorpjes, is gauw verteld. Het begint met enkele onbetekenende plaag
stootjes gedurende de eerste kilometers. Catalano, Stablinski en Foré openden deze
onschuldige vijandelijkheden, doch zij werden onmiddellijk cp vriendelijke wijze tot
de orde geroepen. Nencini deed een aanval, waar Charly Gaul geen genoegen mee
kon nemen en Botecchia werd na 7 km van nog geen 100 meter voor de kop terug-
gr' !d door Bergaud en Hoevenaers. Twee maal ging Varnajo naar voren en weer
sp g de kleine Lily Bergaud naar hem toe en weer lag alles bijeen. Een groep van
15 man kreeg even een kleine voorsprong met Wim van Est erbjj, maar het slot van
alles was, dat bij de vliegende controle van Quimperle (53,5 km) de gehele troep weer
aaneengesloten voortpeddelde.

Voorin het peloton reden toen echter al
enkele mannen, die grote plannen koes
terden en nauwelijks was het grondgebied
van de Morbihan bereikt (64 km.) of de
grote ontsnapping, die er tenslotte toe zou
leiden, dat Voorting zaterdag voor de etap
pe naar Royan weer in de oranje kleuren
zou starten, werd ingezet. De altijd weer
actieve Graczyk flitste ineens naar vo
ren, Darrigade, Luyten en Barbosa met
zich meetrekkend. De groene trui-drager
zette er een formidabel hoog tempo in als
of hij de finish in St. Nazaire al rook.

Die felheid van de magere Jean was het
peloton niet ontgaan. Ook Voorting niet,
maar wat zou hij zich druk maken om
een man, die bijna tien minuten achter
hem stond? Even probeerde hij mee te
gaan, maar toen zijn ploeggenoten niet
reageerden, bleef hij hangen, terwijl
Elliott, Favero en Dotto de sprong waag
den en ook zagen gelukken.

Jaap Kersten, Mórvan, Baffi en Bertolo
hebben het toen nog een kilometer lang
geprobeerd, maar ook zij zagen er geen
heil in zich achter deze vluchtelingen te
gaan uitsloven en de kopgroep bleef dus
uit zeven man bestaan.

Na 80 km. was de voorsprong 1 min. en
tien kilometer verder al bijna 2V2 min. In
die tien kilometer was het verschil dus
IV2 min. groter geworden. Overbodig te
zeggen hoe hard het ging daar voorin. De
volgerskaravaan voelde het. Met nog 120
km voor de boeg betekende deze snel
groeiende voorsprong een ernstig gevaar
voor Nederlands eerste plaats,

Taktiek?

Gerrit Voorting zat veelvuldig voorin
het peloton, doch van hem moest de tegen
aanval niet komen, dat zou alleen maar

Het klassement van de negende etappe
QuimperSt. Nazaire (206 km) luidt:

1. Darrigade (Fr. nat.) 4.48.27 (met bonitic.
4.47.27); 2. Favero (It.) 4.48.27 (met bonitic.
4.47.57); 3. Luyten (Belg.) z.t.; 4. Barbosa (Int.
ploeg) z.t.; 5. Graczyk (Centr. Mia.-Fr.) z.t.;
6. Dotto (Centr. Mid-Fr.) 4.48.35; 7. Elliott
(Int. ploeg) 4.48.47; 8. Manzaneque (Spanje)
4.57.45; 9. v. d. Borgh (Nelux) 4.58..01; 10. Bal-
fi (It.) z.t.; 11. Le Menn (W.Z.W.) 4.58.03; 12.
Groussard (Fr. nat.) 4.58.14; 13. Christian (Int.
ploeg) z.t. 14. Gainche (W.Z.W.) z.t. Daarna
het gehele peloton waarin alle favorieten za
ten met de Nederlanders Damen, De Jongh,
Kersten, Wim en Piet van Est, Voorting, Ern-
zer, Gaul en Schmitz, allen in 4.58.14. Lahaye
kwam op de 108ste plaats in 5 uur 4 min. 30 s.

Het algemeen klassement ziet er als volgt uit:

1. Darrigade (Fr.) 40.49.15; 2. Favero (It.)
40.49.38 op 23 sec.; 3. Voorting (Nelux) 40.49.53
op 38 sec.; 4. Mahé (Fr.) 40.49.56; 5. Graczyk
(Centr. Z.-Fr.) 40.50.01; 6. Géminiani (Centr.
Z.-Fr.) 40.51.02; 7. G. Desmet (Beig.) 40.52.19;
8. Bauvin (Fr.) 40.55.38; 9. Botella (SP40.55.48,
10. Planckaert (Belg.) 40.56.15; 11. Elliott (Int.
ploeg) 40.57.28; 12. Morvan (W.Z.W.) 40.57.34;
13. Anquetil (Fr.) 40.59.21. 14. Barone (Parijs
N.O.40.59.44; 15. Adriaenssens (Belg.) 41.00.28;
16. Gaul (Nèlux) 41.00.46; 17. Robinson (Int.
pl.) 41.01.06; 18. Bobet (Fr.) 41.01.27; 19. Bran-
kart (Belg.) 41.02.03; 20. Nencini (It.) 41.02.06;
25. v. d. Borgh (Nelux) 41.04.36, 26. Ernzer
(Nelux) 41.04.45; 31. Wim van Est (Nelux)
41.07.38; 43. De Jongh (Nelux) 41.13.48; 51.
Piet van Est (Nelux) 41.15.56; 57. Bolzan (Ne
lux) 41.17.17; 59. Damen (Nelux) 41.17.20; 69.
Kersten (Nelux) 41.19.45; 74. Schmitz (Nelux)
41.22.04; 95. Lahaye (Nelux) 41:40.08.

Het etappe-ploegenklassement is als volgt:

1. Centr. Zuid-Frankrijk (Graczyk, Dotto,
Anglade) 14.35.16; 2. Intern, ploeg 14.35.28; 3.
Frankrijk 14.43.55; 4. Italië 14.44.12; 5. België
14.44.55; 6. Spanje 14.54.115; 7. Nelux-ploeg,
(v. d. Borgh, Damen en De Jongh) 14.54.19;
8. West-Zuid-West 14.54.31; 9. en 10. Parijs
Noord-Oost en Zwitsers/Duitse ploeg beide
14.54.42.

Het algemeen ploegenklassement ziet er als
volgt uit;

1. Frankrijk (Darrigade, Mahé, Bauvin)
122.34.49; 2. Centr. Zuid-Frankrijk 122.43.34; 3.
België 122.49.02; 4. Nelux-ploeg (Voorting,
Gaul, v. d. Borgh) 122.55.15; 5. Italië 123.03.36;
6. West-Zuid-West 123.05.31; 7. Internat, ploeg
123.05.52 8. Parijs Noord-Oost 123.23.44; 9.
Spanje 123.27.39; 10. Zwitsers/Duitse ploeg
123.39.16.

Het puntenklassement (groene trui) ziet er
na de negende etapep als volgt uit:

1. Graczyk (Centr. Z.-Fr.) 85 pnt.; 2. Darri
gade (Fr.) 110 p.; 3. Planckaert (Beug.) 150
p.; 4. Baffi (Italië) 152 p.; 5. Gainche (W.Z.W.)
169 p.; 6. Voorting (Nelux) 170 p.; 7. Wim van
Est (Nelux) 180 p.; 8. Bauvin (Fr.) 182 p.; 9.
G. Desmet (Belg.) 190 p.; 10. Barone (Parijs
N.O.) 220 p.; 11. Hoevenaers (Belg.) 222 p.; 12.
Robinson (Intern, ploeg) 227 p.; 13. Bover
(Sp.) 238 p.; 14. Mahé (Fr.) 246 p.; 15. Del-
berghe (Parijs N.O.) 269 p. 17. Van der Borgh
(Nelux) 291 p.

De prijs voor de meest strijdlustige renner
kreeg de dragêr van de groene trui Graczyk,
die van de grootste pechvogel was voor El
liott.

Darrigr.de

riskante gevolgen kunnen hebben. De an
dere mannen uit de Nederlands Luxem
burgse ploeg zouden het peloton moeten
gaan aanvoeren. Maar waar bleven Wim
en Piet van Est, waar bleef de demarra
ge van Piet de Jongh, die anders altijd
zo attent was, was het dan een voorop
gezette taktiek om de gele trui, de gele
trui te laten en met ingang van deze etap
pe alleen maar te „spelen" op Charly
Gaui, die op het circuit van Chateaulin
zijn grote vorm had getoond?

Het was onbegrijpelijk waar de ractie
bleef van onze ploeg, die toch heus wel
heeft kunnen weten, dat de vluchtelingen
er geen toeristische tocht door het mooie
Bretagne van zouden maken. Men had er
vrede mee kunnen hebben, wanneer het de
tactiek van Goldschmidt was geweest, die
de ereplaats van Voorting opofferde om
zijn mensen te sparen voor het zware werk
dat hun als helpers van Gaul straks in
de bergen wacht. Maar dit bleek de opzet
niet te zijn. Het was wel degelijk de be
doeling van de directeur technique, dat
zijn jongens die ereplaats verdedigen zou
den en later, op 30 km. voor de finish, is
dat ook wel gebleken. Op 30 km. jawel,
maar toen was de voorsprong van de
kopgroep tot 12 min. aangegroeid en alle
berouw kwam toen te laat.

Na 125 km., al voor de ravitaillering bij
Vannes, was het verschil 9 min. Zowel
Graczyk, Darrigade als Favero waren nu
ineens grote kanshebbers geworden.

De dappere Spanjaard Manzaneque was
na ruim 90 km. weggelopen uit het pelo-

Ma Bulla, de leider van de interna
tionale ploeg in de Tour heeft het niet
gemakkelijk met zijn „vreemdelingen
legioen". Het grootste probleem is de
taal, want niet alleen heeft Bulla Por
tugezen, Britten, Denen. Oostenrijkers,
en een Ier onder zijn hoede, hij „regeert"
ook nog over een Franse chauffeur,
een Luxemburgse verzorger en een
Zvjitserse mechanicien

Hoe Bulla, zelf een Oostenrijker, alles
oplost?

Heel eenvoudig: de Oostenrijker
spreekt Engels tegen de Britten en Duits
tegen de Denen en als de Portugezen
iets nodig hebben dan vragen zij het
in het Frans aan de Ier Elliott.

„En als de Portugees Barbosa nu iets
tegen de Deen Olson wil zeggen", was
de vraag van een stomverbaasde om
stander, toen Bulla zijn probleem uit
zette. „Tja", antwoorde de ploegleider,
„dan wordt alles iets moeilijker, Bar
bosa moet zich dan eerst in het Frans
tot Elliott wenden, die het dan in het
Engels doorgeeft aan Christian. Och en
dan gaat het verder heel gemakkelijk,
want Christian vertaald het weer in het
Duits en zegt het tegen Olson.

ton en ook daarop had geen van de Ne-
luxploeg gereageerd. Manzaneque heeft de
strijd verder alleen gestreden. Hij kwam
tot op 4 min. van de vluchtelingen, doch
bleef verder „zwemmen"... tussen de
kopgroep en het peloton. Er werd niet ge
reden in de hoofdmacht. Van der Borgh
probeerde het tempo wel te verhogen door
na 145 km. met Bertolo, Le Menn en Baffi
mee te gaan. Het peloton liet ze gaan en
fietste rustig verder met de Nederlanders
en Luxemburgers over de gehele groep
verdeeld.

Bij Herbignac (30 km. voor de finish)
werd eindelijk ingezien, dat het fout zou
lopen. Wim van Est, Piet Damen en Mar
cel Ernzer kropen naar voren en begon
nen te trekken: met St. Nazaire in zicht
wilde het peloton wel meedoen en nu zat
er ineens een razende vaart in de grote
g^oep. ;,y,portjag ifsplf nam /ie leiding over
en seconde na séconde werd van het ver-
'schil^ih '43jd afgëRnabbeld. 'ZdiF hfet diifi
tochHet werd minder dan twaalf mi
nuten, minder dan elf minuten, minder
dan tien minuten en 20 seconden. Het ver
schil werd in de brede lanen van St. Na
zaire zelfs minder dan de voorsprong van
Voorting in het klassement, maar met
Darrigade, Favero en Graczyk in de kop
groep waren er drie kansen, dat de boni
ficatie van één minuut de doorslag zou ge
ven. En zo is het ook gegaan. De onweer
staanbare sprint van Darrigade bracht de
nekslag en Nederland was zijn hoofdrol in
de Tour de France kwijtgeraakt. Geheel
onnodig, door eigen schuld.

Onbegrijpelijke rit

Na de vele etappes met triomfen dan
eindelijk een trieste dag voor de Nelux-
ploeg het kon niet uitblijven. De gele
trui ging verloren, en bovendien werd de
achterstand in het algemeen ploegenklas
sement veel groter. Het was triest, maar
beslist niet erg. Er is in de voorgaande
dagen al voldoende compensatie geweest.
Wel erg was de wijze waarop alles is ge
schied.

De vroege aanval van Graczyk, Darri
gade, Luyten, Barbosa, Favero, Dotto en
Elliot werd niet serieus genomen, omdat
deze renners in de algemene rangschik
king een achterstand van ruim negen mi
nuten hadden. Men kan het de Nederland
se en Luxemburgse renners niet kwalijk
nemen, dat zij hun reactie uitstelden
in de voorgaande dagen waren vrijwel al
le vroege ontsnappingen mislukt. Maar
de ploeg had waakzaam moeten blijven,
het verschil had niet mogen oplopen tot
12 minuten-13 minuten.

Met Jef Lahaye ging het gisteren weer
slecht in de Tour. Voortdurend had hij
moeite om in het peloton te blijven en toen
de hoofdmacht onder impuls van de oran
jehemden in de slotfase het tempo ver
hoogde werd hij eenvoudig losgereden. De
Limburger was erg gedeprimeerd, nadat
hij, met de bezemwagen op zijn hielen, als
laatste was gearriveerd. „Ik rijd morgen
niet meer", zei hij ontmoedigd. „Het
gaat eenvoudig niet meer met die knie".

Jef heeft dat al reeds eens eerder ge
zegd, maar desondanks hervatte hij iede
re dag de strijd. Zo als het nu gaat kan het
echter niet blijven voortduren. Hij is van
geen enkele betekenis meer voor de ploeg,
integendeel. Er moet verhoudingsgewijs
teveel zorg aan hem worden besteed.

Op advies van de doktoren heeft Lahaye
vanmorgen besloten van verdere deelne
ming aan de Tour de France af te zien. Hij
stond als 95ste genoteerd in het algemeen
klassement.

Met Guiseppe Fallarini, de onfortuinlij
ke Italiaanse coureur, gaat het veel beter.
De gevolgen van de val waren gelukkig
minder ernstig, dan werd gevreesd al zal
hij nog lange tijd verpleegd moeten wor
den. Fallarini is nu weer bij bewustzijn en
hij informeerde gisteren zelfs belangstel
lend naar de uitslag van de etappe.

Andrea Goldstein, de werper van hei
Italiaanse honkbalteam (rechts), geeft
op het stadhuis van Amsterdam een
werpdemonstratie, waarbij loco-bur
gemeester mr. A. de Roos (links), de
Nederlandse coach Keulemans en de
Italiaan Gianni Pesce toezien. Het ge
beurde tijdens de officiële ontvangst

De 21-jarige Australiër Ashley Cooper
heeft vrijdag op het zonovergoten centre
court van Wimbledon bewezen de beste
amateurspeler van de wereld te zijn.
Twaalf maanden geleden stond de kleine
Australiër nog onder de indruk van de
nederlaag toe te zien, dat de Hertog van
Edinburgh de Challenge Cup aan zijn land
genoot Lewis Hoad overhandigde. Nu was
hij het zelf, die deze grote eer te beurt
viel en onder het applaus van de 15.000
toeschouwers ontving de donkere Austra
liër de zilveren trophy uit handen van de
hertogin van Kent. Voor deze ceremonie
heeft de nieuwe Wimbledonkampioen twee
uur met zijn landgenoot Neal Fraser ge
duelleerd. Hij won met 36, 63, 63,
6—4, 13—11.

Cooper behoort tot de enkele na-oor-
logse tennisspelers, die allround zijn. Naast
een uitstekende service beschikt hij over
beheerste groundstrokes en accuratesse.
Bovendien heeft hij een gevreesde volley.
Deze factoren heeft Neal Fraser niet kun
nen wegvagen. Met zijn harde linkshan
dige service en zijn verrassende volley
heeft Fraser voor elk puntje gevochten,
maar tegen het doelmatige spel van zijn
tegenstander was hij niet opgewassen.

Insiders hebben van deze twee hard-
slaande spelers geen spannend en fraai
spel verwacht. Men kreeg echter wel ral
lies te zien, waarop men niet gerekend
had. Maar het subtiele spel, dat zo ver
ademend op het monotone heen en weer
gsanfcT3R ?kah werken,, kwjajfn niet.

Geen vrees

Cooper heeft enige tjjd voor de warming
up nodig gehad. Hjj was evenwel de baan
opgekomen met de wetenschap, dat hjj
Neal Fraser in de laatste maanden zeven
maal had verslagen, zodat een opgelopen
achterstand hem geen vrees aanjoeg.

De lange Fraser oefende onmiddellijk
een grote pressie op zijn tegenstander uit
en binnen zeer korte tijd leidde hij met
31. Langzaam ontworstelde Cooper zich
aan deze druk en hij werkte de achter
stand weg. Toch verloor Cooper de eerste
set, maar hij was nog geenszins veront
rust. En dat was heel goed aan zijn spel
te merken. Met 63, 64 bracht hij de
setstand vervolgens op 21 in zijn voor
deel en toen volgde een set, die de toe
schouwers in de ban hield.

Fraser had een psychologische voor
sprong, omdat hij het eerst mocht ser
veren. Hij bleef voortdurend een game
voor, zodat alleen een servicedoorbraak de
doorslag zou kunnen geven. Die doorbraak
kwam in de negentiende game op Fraser's
service. Cooper leidde met 4030, doch
een voor Cooper onbereikbare volley en
een prachtige ace stonden deze doorbraak
in de weg. Tot de 23ste game ging alles
weer normaal. Fraser won zijn service-
game en ook Cooper was niet te verslaan.

Fouten

In die 23ste game beging Fraser enkele
fouten. Hij deponeerde een stopvolley in
het net. Cooper leidde met 30love. Het
werd zelfs 4015. Met een prachtige pas-
seerbal won Cooper de game en hij had
op dat moment een 1211 voorsprong.
Met zijn scherpe services bereikte Cooper

snel 40love. Fraser redde weliswaar één
matchpoint met een fraaie backhanddrive
en Cooper maakte nogmaals deuce door
een double fault, maar opnieuw kwam de
donkere Australiër op matchpoint te staan.

Met een sublieme volley maakte hij de
partjj daarna uit en in zijn vreugde knal
de h(j een bal hoog in de tribunes. Het
applaus, dat van de tribunes weerklonk
gold echter niet alleen Cooper, want men
had ook bijzonder veel sympathie voor
Fraser, die zich een sportieve verliezer
had getoond.

„Aan het einde van de laatste set dacht
ik alleen maar aan de overwinning en
daarom zag ik de bal niet meer", vertelde
Cooper aan de journalisten, die wilde
weten waarom hij twee matchpunten kwijt
was geraakt. In de nacht van donderdag
op vrijdag hebben Fraser en Cooper op
één kamer geslapen, maar over de eind
strijd werd geen woord gesproken, ver
klaarde de Wimbledon-kampioen.

Cooper blijft nog drie weken in Europa,
dan gaat hij naar Forest Hills om aan de
kampioenschappen van Amerika deel te
nemen. „Of ik plannen heb naar het pro-
v—-q over te geen? Neen, ik zal

XVimbledon-winnaar Ashley Cooper

de Davis Cup, die in Australisch bezit is,
helpen verdedigen", waren Coopers woor
den

De uitslagen luiden verder:

Heren dubbelspel, halve finales: David
son en Schmidt (Zweden) versl. Pietrangeli
en Sirola(It.) 86, 36, 63, 75. Cooper
en Fraser (Austr.) versl. Mackay en Rose
(V.S./Austr.) 3—6, 8—6, 7—5, 7—5.

Dames dubbelspel, halve finales: Maria
Bueno en Althéa Gibson (Braz./V.S.) versl.
Mary Hawton en Thelma Long (Austr.)
6—3, 62. Margaret Dupont en mejuffrouw
M. Varner (V.S.) versl. Yolande Ramirez
en Maria Reyes (Mex.) 62, 63.

Gemengd dubbelspel, halve finales: Al
théa Gibson en Nielsen (V.S./Den.) versl.
Shirley Bloomer en Knight (G.B.) 75,
63. Mejuffrouw L. Coghlan en Howe
(Austr.) versl. Maria Reyes en Contreras
'Mex.) 6—4. 6—4.

De volgende dag nam professor Randou niet als ren
ner aan de Tour deel. Na een nacht van peilloos diep na
denken stond hij al om zes uur voor de deur van commis
saris Bizet, die slaperig open deed. Zodra zij gezeten
waren zei Randou: „Ik heb alles nagegaan. Er zijn maar
enkele mogelijkheden. De eerste is, dat er sabotage wordt
gepleegd door de Firalto-fabrieken: hun rijwielen zijn
de enige die geen vreemde ongelukken hebben gekregen.
En wij weten allebei, dat juist hun fietsen de slechtste
zijn".

„Maar hoe plegen zij die sabotage dan?"

„Ik denk door telekinese of door magnetisme. Er zijn
mensen, commissaris, die voorwerpen kunnen laten be
wegen zonder dat ze ze zelf of door instrumenten aan
raken. Dat iemand die gave zo sterk had, dat hij er
fietsen mee uit elkaar kon halen, is nooit bekend gewor
den. Maar een keer moet de eerste zijn. Gaat u mee,
commissaris?"

Monsieur Wagi, eigenaar van de Firalto-fabrieken, liet

de heren wel een half uur wachten, maar ontving hen
toen met een honingzoete glimlachWat een eer! Welk
een beroemd bezoek!" Hij liep met uitgestoken handen
op hen toe. „Wat kan ik voor u doen, heren?"

„Praatjes" snauwde professor Randou, die wetenschap
pelijk had uitgekiend hoe hij deze moest aanpakken.
„Praatjes, meneer! Uw spel is uit, Wagi! En probeer het
maar niet te ontkennnen, want wij hebben de bewijzen.
Mijnheer, ik beschuldig u van het misdadig toepassen
van de telekinese!"

„De wat?"

„Telekinese! Durft u het te ontkennen?"

„N-nee", stotterde de directeur die totaal uit het lood
was geslagen.

„Mooi zo. Commissaris, sla hem in de boeien. Wij zul
len jou een poosje de tijd geven om aan de arme slacht
offers te denken, Wagi. In de gevangenis!"

„Dat je de eer van de Tour de France zo hebt durven

bezoedelen", zei de commissaris, bedroefd zijn hoofd
schuddend terwijl hij de handboeien dicht knipte. „De
Tour is toch heilig!"

„De Tour?" vroeg de directeur. „Natuurlijk is de Tour
heilig. Maar wat heeft die met smokkelen te maken.
Niets toch zeker, hoop ik!" Hij vatte met beide handen
de commissaris bij diens revers. „Commissaris", zei hij
half snikkend, „ik wist echt niet dat smokkelen iets met
de Tour te maken had. Anders was ik er toch nooit aan
begonnen!"

Moeilijk te zeggen wie het meest verbluft was, de
professor of de commissaris. Maar Randou vond het eerst
zijn spraak terug. „Geen sterveling is zo dom om zich zo
te verspreken", zei hij peinzend. „Sabotage is voor de
rechtbank nog niet zo erg als smokkelen".

„Hij heeft er dus niets mee te maken!"

„Niets", zei Randou, „Dat is één theorie verloren. Maar
het betekent dat de andere juist is! Kom mee, Bizet wij
moeten ons haasten. Met hem rekenen wij later wel af"-

De uiterst drukke jaarvergadering van
de voetbalvereniging Haarlem heeft zich
gisteravond in hotel De Leeuwerik gerui
me tijd bezig gehouden met de positie en
dan vooral de financiële in het betaalde
voetbal van de KNVB. De meeste woor
den werden dan ook gewijd aan de in het
bestuur ontstane plannen tot verkoop van
het terrein aan de Planetenlaan in Haar
lem-Noord en de opstallen aan de gemeen
te, waarover wij woensdag berichtten.

De meerderheid van de vergadering
wilde van een dergelijk plan niet horen en
wilde andere plannen ontworpen zien ter
verbetering van de financiële positie, die
minder rooskleurig is geworden door en
kele minder gelukkige jaren in het betaal
de voetbal. De leden wilden dan ook een
commissie benoemd zien die binnen af
zienbare tijd met verder uitgewerkte plan
nen voor de dag zou komen. Deze commis
sie van vijf specialisten zal door het be
stuur worden aangezocht, waarna dan een
buitengewone algemene ledenvergade
ring zijn goedkeuring aan de plannen zal
moeten hechten- En die zullen dan ver
moedelijk niet betrekking hebben of
pas in de laatste plaats op de verkoop
van de terreinen.

De beste scullers van de wereld, de
Australiër Mackenzie en de Rus Ivanov,
zullen elkaar vandaag in de finale van de
Diamond Sculls voor de vijfde keer in
hun roeiloopbaan ontmoeten. In de halve
finales Vjron de Rus met 3/4 lengte voor
sprong op de Engelsman Martin Gaylard
en Mackenzie zegevierde in de andere hal
ve finale met Vit lengte voorsprong op
George Justice, een student uit Noord-En-
geland. Men hoopt, dat Mackenzie fit zal
zijn, want in de strijd tegen Justice ver
rekte hjj een rugspier.

Rusland en de Ver. Staten leden op ver
rassende wijze een nederlaag in de halve
finales van de Stewart's Cup, een num
mer voor vier zonder stuurman. De uni
versiteit van Washington werd met een
halve lengte verslagen door de „Barn Cot
tage Boat Club", een kleine Engelse ver
eniging en de Russische ploeg „Trud
Club" verloor met 1/3 lengte achterstand
van de „National Provincial Bank" uit
Londen.

In de halve finales van de Silver Goblets,
voor twee zonder stuurman, passeerden
de Zwitsers Streuli en Kottman met lVi
lengte voorsprong op de Engelsen Sidney
Douglas-Mann en Martin Hall het eerst
in de finish.

De vier van de Baerum Roklubb uit
Noorwegen is in de kwart finales voor de
Wyfeld Cup uitgeschakeld door de ploeg
van Putney. De Noorse acht kwam in aan
varing met een markeringsboom ent werd
daardoor kansloos. Putney won in de tijd
van 7 min. 39 sec.

De HPC-dames hebben de eerste helft
van de competitie derde klasse goed af
gesloten. Met vijf overwinningen gaan ze
nu ongeslagen aan de kop van deze afde
ling. In de zwemvijver „Groenendaal" in
Heemstede ging de strijd tegen De Zijl
uit Leiden dat met vier-één verslagen
werd. In het begin kon HPC niet goed op
gang komen maar nadat de Zijl-aanvalsters
een fout in de HPC-verdediging hadden
afgestraft met het maken van een doel
punt kwam HPC beter op schot. Met een
ver schot ontnam Marleen Smit de gasten
de leiding. Met de stand één-één werd aan
de tweede helft begonnen. Direct na de in
gooi door de scheidsrechter maakte HPC
zich meester van de bal en vuurde Mar
leen Smit een schot af, dat voor HPC
twee-één betekende. Hierna bleef HPC het
initiatief in handen houden. Hennie Band
bracht de HPC-voorsprong op drie-één
waarna de HPC-keepster enige keren han
delend moest optreden maar zij liet zich
niet passeren en HPC ging wederom op
het Zijl-doel af waar Wicky Hofman raak
schoot (vier-één).

De uitslagen luidden: Competitie KNZB.
Reserve tweede klasse A heren: HPC 3
AZ '70 2 0-12. Competitie Kring Haarlem
KNZB: Afdeling AM I: HaarlemDWT a
2-7. Afdeling AM II: HPC—VZV b 2-2. He
ren eerste klasse: HillegomNVA 8-0;
Hillegom 2—VZV c 1-3.

ONDERSCHEIDINGEN. Koning Gustaaf
van Zweden heeft de Engelsman George
Raynor, trainer van de Zweedse voetbal
ploeg, ridder in de Zweedse Vasa-orde ge
maakt. Reeds eerder werden de leden van
de Zweedse keuze-commissie en Holger
Bergerus, secretaris van de Zweedse Voet
balbond, resp. ridders en commandeur van
die orde.