MEUK'
WINNERSHAG
Excellent
Muziekconcours van „Wilhelmina"
voortgezet en besloten
N.Ph.O. en Ballet der Lage Landen
in het Openluchttheater
Romeo en Julia uit Belgrado
Magistrale uitvoering
van Bartöks tweede
strijkkwartet
Vele uitmuntende prestaties
^Praatótoel
MAANDAG 7 JULI 1958
3
Festival kon volgen. Béla Bartök
Tegen snelheidsbeperking
voor bromfietsen
in handige
plastic
tabakszak
Kamerlid J. Peters gewond
Artsen zullen niet meewer
ken aan de bloedproef
Oostenrijkse onderschei
ding voor mr. Reinink
Emmink in Amerika
Holland
Festival
Nieuw kabinet in Suriname
Hillary bedwongen door
bergje van 2000 meter
De Hongaarse componist Béla Bartèk
heeft zich van de hedendaagse componis
ten onderscheiden als een meester van het
strijkkwartet. Zes werken schreef hij in
deze edelste van alle vormen die de toon
kunst kent en die voor de geniale kunste
naar de puurste bronnen der muzikale
inspiratie hebben ontsloten. Men zegt, dat
die inspiratie steunde op de, folklore van
zijn geboorteland, maar men 'zou ook kun
nen opmerken, dat die Hongaarse muzi
kale volkskunst voor Bartök par droit de
naissance de openbaring kan worden van
een persoonlijke gerichtheid, van een
medium gevormd door ritmiek, melodie en
harmonie, waarmede de
Holland kunstenaar zich mocht ver
werkelijken en muziek kon
schrijven, die niet gebonden
was aan tijd, aan mentaliteit
en aan de dogmatische dic
tatuur van de principes van
componeertechnieken en
componeermodes, maar die
in vrijheid haar eigen wetten
confronteert ons in zijn wer
ken met de muziek in haar
natuurlijkste verschijningsvorm. Zou het
daardoor komen dat zijn Concert voor or
kest zo spoedig algemeen aanvaard en als
taal begrepen is geworden? En dat ook
zijn strijkkwartetten, ondanks het betrek
kelijk geringe aantal bestaansjaren, voor
muziekminnaars als vertrouwde meester
werken ondergaan worden?
Het Hongaarse Strijkkwartet, dat gedu
rende het Holland Festival zowel te Am
sterdam als in Scheveningen drie kwartet
avonden zal geven, heeft het eerste, twee
de en derde strijkkwartet van Bartèk op
zijn programma geplaatst. Het eerste con
cert te Amsterdam moest door ziekte van
een der kwartetleden uitgesteld worden.
Het tweede werd zaterdagavond in de
kleine zaal van het Concertgebouw te Am
sterdam gegeven en was aan het Kwartet
in d (K.V. 421) van W. A. Mozart, 't Kwar
tet in e opus 59 no. 2 van L. van Beethoven
en aan het tweede strijkkwartet van Bar
tök gewijd. Ik wil niet zeggen, dat de uit
voering van Bartöks kwartet het vol
strekte hoogtepunt van deze avond ge
worden is. Maar het staat bij mij vast, dat
het werk met al zijn felle bewogenheid,
zijn lyrische verstillingen, zijn medita
tieve abstractie en zijn opjagende onrust,
alles tot uitdrukking gebracht door onge
repte muziek, de diepste indruk heeft ge
maakt. Het was een ervaring, die onge
twijfeld tot de zeldzame gebeurtenissen
van dit festival gerekend moet worden en
waarvoor de voortreffelijke kunstenaars de
violisten Zoltan Szekely en Alexander
Moskowsky, de altviolist Denes Koromzay
en de violoncellist Gabor Magyar grote
erkentelijkheid toekomt.
In een niet te overtreffen eenheid van
samenspel en van artistieke en geestelijke
relatie tot de muziek hebben zij zich aan
de vertolking van Bartöks kwartet ge
geven als een ensemble, dat zich als één
individualiteit presenteerde. Hetgeen men
ook kon zeggen bij de uitvoering van
Mozarts zo droef gestemde kwartet met
zijn weemoedig verlangen naar het vol
maakte en met zijn lichte broze klanken,
die als een stille glimlach van vertrouwen
opklinken.
Het kwartet van Beethoven, waarmede
het concert besloten werd, spreekt van een
sterker levenshouding in een positief op
gebouwde klankentaai, die zelfs in enkele
fragmenten ongeremde vreugde brengt.
Het was een prachtige uitvoering die het
Hongaarse strijkkwartet van Beethovens
muziek gaf. Maar toch kon zij voor mij
die van Bartöks kwartet niet overtreffen.
P. Zwaanswijk
De verenigde bromfietshandelaren te
Nijmegen hebben zich gewend tot minis
ter Algera wegens diens voornemen, de
maximum-snelheid van bromfietsen van
40 tot 30 km. te verlagen. Met 30 km. in de
bebouwde kom zouden zij zich nog kun
nen verzoenen, maar daarbuiten vinden
de Nijmeegse handelaren 30 km. te laag.
Zij vrezen dat door beperking van de snel
heid tot 30 km. de slijtage aan het motori
sche deel van de bromfietsen zeer groot
zou worden tot schade van de gebruikers.
Bovendien merken zij op, dat onder advi
seurs van de minister personen zijn, die be
langen zouden hebben bij een concern, dat
bromfietsen fabriceert, welke minder snel
zijn. Zij vragen aan de minister een nieuw
zakelijk onderzoek en strenger optreden
tegen de overtreders van de maximum
snelheid.
Advertentie
Zaterdagmiddag werd het muziekcon
cours van het Santpoorter fanfarekorps
Wilhelmina" voortgezet. Het begon met
een marswedstrijd in de buurt van Sant
poort-Station.
Hieraan werd deelgenomen door het
jeugdkorps van de IJmuider Harmonie,
dat met zijn opgewekte marsmuziek in
keurige houding een mooie eerste prijs in
de wacht sleepte (108 punten). Het tam
boerkorps van „Concordia" uit Bergschen-
hoek verwierf een tweede en „Excelsior"
uit Alblasserdam kwam met 204 punten
tot een eerste prijs.
De concertwedstrijd in het Burgemees
ter Rijkenspark werd door het jeugdkorps
van de IJmuider Harmonie onder leiding
van Jan Groot geopend. Men speelde in
de derde afdeling harmonie. Ging het ver
plichte werk zo nu en dan wat onrustig,
in het vrije nummer, de „Johan Krieger"-
suite, werd echter bijzonder veel merk
waardigs gepresteerd en hoorde men een
fraai klinkend geheel. Men verwierf met
296 punten een eerste prijs.
In de tweede afdeling fanfare bracht
Wilhelmina" uit Buurmalsen (directeur
H. C. Dillen) het eveneens tot een eerste
prijs (305 punten) met prestaties die qua
klank en ritme een strenge toets konden
doorstaan. In de afdeling uitmuntendheid
fanfare was de deelneming van het dertig
leden tellende korps E.M.O.S. uit. Rotter
dam iets heel bijzonders. De leden van
deze vereniging zijn namelijk blinden.
Men kan er zich over verbazen hoe de
dirigent, de heer H. Hogervorst, met deze
mensen een zeer aannemelijk samenspel
bereikt en er niet tegenop ziet veeleisen
den nummers als „A Holiday Suite" van
Ball en een suite uit „Rodrigo" van Han
del noot voor noot in te studeren. Uiter
aard blijven er aan de uitvoering tekort
komingen kleven, vooral wat betreft tem
po, ritme en dynamiek. Daar E.M.OS. zich
blijkbaar eerlijk wilde meten met andere
korpsen, zal het de dappere blinden niet
teleurgesteld hebben, dat deze tekorten
door de jury in mindering gebracht wer
den. Het korps verwierf een tweede prijs
met 270 punten.
Avondconcert
Onder grote belangstelling werd zater
dagavond in het Burgemeester Rijkenspark
geconcerteerd door de Velser Accordeon
vereniging onder leiding van R. Kofman,
alsmede door de Harmonie Paffrath, uit
Bergisch Gladbach, waarna de drumband
van de Haarlemse gymnastiekvereniging
Het Noordhollands Philharmonisch Or
kest heeft het zondagmiddag met het con
cert, dat het in het Openluchttheater te
Bloemendaal gegeven heeft, tamelijk goed
getroffen. Wel liet de zomerzon verstek
gaan en dreigde er regen uit de laag han
gende grijze wolken. Maar het bleef ge
lukkig droog en ook de anders nog al
levenslustige zeewind was het orkest en
de vrij vele toehoorders zeer terwille, zo
dat er nu weer sprake kon zijn van een
zeer aanvaardbaar concert.
In niet geringe mate heeft de samenstel
ling van het programma dit mede in de
hand gewerkt. De dirigent Marinus Adam
had zijn keuze laten vallen op Weense
muziek, onbezorgde, prettig klinkende
werken, die het auditorium niet voor muzi
kale problemen of raadsels plaatsten, maar
die vertrouwd in de oren klonken. Eerst
kwamen dan een ouverture en Duitse dan
sen van Franz Schubert, de serenade „Eine
kleine Nachtmusik" en de Turkse mars
van W. A. Mozart en na de pauze operette
muziek en walsen van Oscar Straus en
Johann Strauss en Franz von Suppé, met
de Militaire Mars van Schubert tot slot.
De instrumentatie van al deze muziek
bleek bijzonder gunstig voor de akoestische
omstandigheden van het theater. Vooral de
gelijksoortige strijkersklank van Mozarts
Serenade deed het heel goed. Maar ook
was het een genoegen om te luisteren naar
de door de dirigent bewerkte timbrecon
trasten van de houten blaasinstrumenten
en het lichte koper.
En zo leerde dit openluchtconcert weer,
dat het zaak is programma's te kiezen in
overeenstemming met een uitvoerings
ruimte en niet de omgeving tot reacties te
dwingen, waartoe zij niet in staat is.
P. Zwaanswijk
De voorstelling die het Ballet der Lage
Landen, onder leiding van Mascha ter
Weeme en met medewerking van de pia
nisten Wim de Soet en Chaim Levano,
zaterdagavond bij betrekkelijk aangenaam
weer in Bloemendaals Openluchttheater
heeft gegeven, trok vrij veel publiek. In
plaats van het aangekondigde duet uit „De
Notenkraker" werd de pas de trois uit „Het
Zwanenmeer" door Milly Emmer en Pan-
chita de Péri met Philip Kaesen uitge
voerd. Overigens bestond het programma
uit bekende werken van het repertoire, die
in de natuurlijke entourage goed tot hun
recht kwamen, in het bijzonder de roman
tische tweede akte van het reeds genoemde
ballet van Petipa en Ivanov op muziek van
Tsjaikofsky in de omstreden versie van
Jack Carter en de dito suite „Les Sylphi-
des" van Chopin/Fokine in de opmerke
lijke gave instudering van Michael Holmes,
waarin respectievelijk Angela Bay ley en
Ine Rietstap als eerste solisten optraden.
Maar ook een hedendaags divertissement
als „Straatspelletjes" van Wal tea- Gore (op
muziek van Jacques Ibert) bleek bij de
overbrenging naar het plankier in het
groene gras de aanwezigen ruimschoots te
voldoen.
Het Tweede Kamerlid de heer J. Peters
(K.V.P.) heeft zaterdagmiddag in de tuin
van zijn woning te Roosteren een ongeluk
gehad. Hij was aan het kersen plukken en
is daarbij door het dak van een schuurtje
gevallen, waardoor hij een beenbreuk en
enige andere kwesturen opliep. Hij is naar
een ziekenhuis te Sittard overgebracht.
„Bato" onder léiding van de heer W.
van der Peyl het publiek een staaltje
kwam geven van haar ritmisch bravour
en haar spectaculaire prestaties, die op
een gegeven moment wel een zichzelf be
geleidend ballet leken.
Het B-orkest van de Velser accordeo
nisten waagde zich aan muziek van Tsjai
kofsky en Weber en het A-orkest kwam
met bewerkingen van composities van
Gounod, Verdi en Rossini beslagen ten ijs.
Het Duitse korps maakte onder meer met
een fantasie op „Der Freischütz" van We
ber een goede beurt. De klank van het
orkest, dat zwaar in de bassen zit, heeft
weinig van het karakter onzer harmonie
orkesten. Maar het speelde zijn program
ma met zuivere intonatie en de vaardige
dirigent Heinz Effertz wist een accuraat
en expressief samenspel af te dwingen.
Grote belangstelling
Zondagmiddag werd de wedstrijd voort-,
gezet. Wegéns extra grote deelneming was
voor de marswedstrijd een speciale jury
aangewezen, uit de heren A. J. Hartman,
W. van den Peyl en H. Verhaar bestaande.
Er was voor dit onderdeel van het con
cours op de Terrasweg een grote belang
stelling. Een eerste prijs verwierven de
korpsen: Harmonie Stolwijk, IJmuider
Harmonie, Concordia Oostzaan en De Her
leving uit Zwaag; een tweede: Excelsior
Beusichem en Soli Deo Gloria uit Drie
huis.
De tamboerkorpsen, die het tot een
eerste prijs brachten, waren: De Pionier
uit Gouda, de kleine staf van Bergens
Harmonie en De Spaarnebazuin uit Haar
lem, welke laatste vereniging met 213
punten de extra prijs van het hoogste
aantal punten verkreeg. De tambour-
maitre van Soli Deo Gloria uit Driehuis
werd ook met een extra-prijs beloond.
Ondertussen werd de Concertwedstrijd
in het Burgemeester Rijkenspark voort
gezet. Jos. de Klerk, Joh. F. Pala en K.
Veenendaal waren wederom juryleden.
„Crescendo" uit Spaarndam, dirigent H.
Bakker, maakte in de tweede afdeling
harmonie een goede beurt en verwierf
voor de levendige vertolkingen met 305
punten een eerste prijs. De korpsen uit
Stolwijk en Uitgeest brachten het respec
tievelijk tot een tweede en een derde.
In de eerste afdeling fanfare behaalde
„Excelsior" uit Zaandam met 262 punten
een tweede prijs. „Soli Deo Gloria" uit
Driehuis kwam in de eerste afdeling har
monie, blijkbaar wegens de slechte stem
ming, niet boven een derde prijs uit.
„Kunst aan het Volk" uit Breda had ook
met de stemming te kampen, maar toonde
overigens opvallende kwaliteiten: tweede
prijs. „Excelsior" uit Beusekom was ge
lukkiger: met 295 punten een eerste prijs.
Goed werk werd geleverd in de afdeling
uitmuntendheid harmonie. „St. Caecilia"
uit Stampersgat wist indruk te maken
met een jazz-ouverture (294 punten, eerste
prijs). De IJmuider Harmonie, gaf onder
leiding van J. Groot een mooi klinkende
vertolking van het verplichte werk en wist
bovendien met de Valerius-Suite" van
Meindert Boekei bewondering te wekken.
Deze prestaties werden gehonoreerd met
324 punten: eerste prijs met lof, plus de
zilveren legpenning voor het hoogste aan
tal punten in de sectie harmonie. „Har
monie Paffrath" uit Bergisch Gladbach
bracht het er technisch ook zeer goed af:
met 303 punten een eerste prijs.
Superieure fanfare
De avond wedstrijd was gewijd aan de
superieure afdeling fanfare. De veeleisende
ouverture „Epaminondas" van G. de
Roeck was de verplichte opdracht. „Con
cordia" uit Oostzaan, dirigent C. Kat, beet
het spits af met een bijzonder knappe,
vooral ritmisch virtuoze vertolking van
het verplichte werk en toonde ook voor
name kwaliteiten in de „Landelijke Suite"
van Boedijn: met 339 punten een eerste
prijs met lof plus twee extra-prijzen voor
het hoogste aantal punten. „De Herleving"
uit Zwaag, dirigent A. Kaag, viel op door
fraait homogene fanfareklank, en vlotte
techniek. Met Verdi's ouverture „La Forza
del Destino" schoot men qua karakter
evenwel enigszins te kort. Met 307 punten
werd een eerste prijs verworven.
Tenslotte was er „Eensgezindheid" uit
Wormer, dirigent Toon de Vries, die voor
het laatst de staf zwaaide over zijn korps
en zijn lange loopbaan wist te besluiten
met een briljante interpretatie van „Epa
minondas" en. tevens met een opmerkelijke
verklanking van de Academische Feestou-
verture van Brahms: de verworven eerste
Mij. voor Geneeskunst
De Koninklijke Nederlandsche Maat
schappij ter Bevordering der Geneekunst
zal geen medewerking verlenen aan een
wettelijke regeling die de bloedproef ver
plicht stelt. In 1956 heeft de maatschap
pij reeds afwijzend beschikt op een ver
zoek van de minister van Justitie om de
ze medewerking te willen verlenen.
Tijdens de in Utrecht gehouden algeme
ne vergadering van de maatschappij heeft
de presidente, mevr. J. W. van den Blink-
Rolder, medegedeeld, dat de minister van
Justitie tijdens twee achtereenvolgende
besprekingen met de delegatie uit het
hoofdbestuur van de maatschappij een
paar amendementen op het oorspronke
lijke wetsontwerp heeft voorgesteld.' Deze
amendementen kwamen tegemoet aan en
kele bezwaren die door de maatschappij
geopperd waren. Het hoofdbestuur van de
maatschappij heeft het thans gewijzigde
wetsontwerp bestudeerd en na uitvoerige
ggdachtenwisscling gemeend, aan een
wetsontwerp in de nieuwe vorm evenmin
medewerking te kunnen toezeggen. Vol
gens mevr. Van den Blink-Rolder mag
de positie van de arts in het geheel van
de volksgezondheid niet in gevaar ge
bracht worden voor een misschien zeer
gewenste, maar toch niet op de weg der
artsen liggende hulp aan het apparaat
van Justitie en Politie.
Populair medisch geschrift
De afgevaardigden h'ebben met 24 stem
men voor en 14 stemmen tegen besloten
dat door de maatschappij een algemeen
medisch voorlichtingsmaandblad voor het
publiek zal worden uitgegeven. Deze be
slissing werd genomen, nadat door een
commissie een uitvoerig rapport was uit
gebracht over de medische voorlichting
aan het publiek. In dit rapport zegt de
commissie', dat de Maatschappij der Ge
neeskunst met haar gevestigd gezag, ge
let op de positie welke zij in de maat
schappelijke structuur van het Nederland
se leven inneemt, niet onverschillig kan
staan tegenover de euvelen van slechte
medische voorlichting.
De directeur-generaal voor de kunsten
en voor de buitenlandse culturele betrek
kingen van het ministerie van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. H. J. Rei
nink, heeft zaterdag in de Oostenrijkse
ambassade in Den Haag uit handen van de
Oostenrijkse ambassadeur, dr. G. Afuhs,
het „grote zilveren erekruis met de ster"
gekregen.
In zijn toespraak zei de Oostenrijkse am
bassadeur onder meer met bijzondere
vreugde deze decoratie aan te bieden aan
iemand, die zoveel heeft bijgedragen tot
de culturele betrekkingen tussen beide lan
den. Hij memoreerde in het bijzonder het
werk van de directeur-generaal voor het
Holland Festival, het Mozartjaar 1956 en
de onlangs in Wenen gehouden Van Gogh-
tentoonstelling, die in korte tijd een mil
joen bezoekers trok.
Mr. Reinink zei in zijn dankwoord, „dat
deze onderscheiding in de eerste plaats be
doeld is voor het land en beschouwd moet
worden als een vriendschapsbetuiging tus
sen Oostenrijk en Nederland". De minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen, mr. J. M. L. Th. Cals, woonde de korte
plechtigheid bij.
prijs met 311 punten was een welverdien
de beloning voor de prestaties.
Bij de bekendmaking van de prijzen
bleek ook nog dat het jeugdkorps van de
IJmuider Harmonie de extra-prijs van de
marswedstrijden in de wacht mocht slepen.
Verder kwamen, volgens mededeling van
voorzitter G. Wiedijk, twee kandidaten in
aanmerking voor de directieprijs, namelijk
een aquarel geschilderd door Prinses
Wilhelmina, die met dit blijk van belang
stelling Santpoorts fanfarekorps, dat haar
naam draagt, heeft willen eren. Er moest
tussen de heren Koolhaas (van het korps
van Oostwoud) en Kat (van dat van Oost
zaan) geloot worden. Deze laatste is de
gelukkige bezitter van het schilderstuk
geworden.
En hiermee behoort deze belangrijke
krachtmeting van blazerskorpsen tot het
verleden.,, Wilhelmina" kan met voldoe
ning terugzien op deze viering van het
zestigjarig bestaan.
De zanger Herman Emmink, die met het
m.s. „Willem Ruys" van de Koninklijke
Rotterdamse Lloyd n.v. een reis gemaakt
heeft naar Amerika en Bermuda is zon
dagmorgen van deze trip weer in Neder
land teruggekeerd. Herman Emmink heeft
in Hamilton (Bermuda) en in New York
radiouitzendingen en een televisieuitzen
ding verzorgd. Het succes was zo groot,
dat hij opdracht heeft gekregen in Holland
een programma te maken, getiteld: „Half
an hour with Herman Emmink", dat door
de verschillende Amerikaanse radiosta
tions zal worden uitgezonden.
As
Leedvermaak
In de Verenigde Staten zijn ze druk be
zig met lekkere corruptiekluifjes. De de
mocraten zijn in de wolken omdat zij een
vooraanstaand republiekein te pakken heb
ben, die een paar cadeautjes heeft gekre
gen van een rijke meneer. Iedereen ziet
dat hier geen verontwaardiging-om-slecht-
heid aan het woord is, maar innige vreug
de omdat er stemmenwinst in zit-
Nu is het bij „schandalen" meestal zo:
zij scheppen meer innige vreugde dan diep
gaande smart om de gehavende res publica.
Ik ken in Nederland een stuk of wat
mensen (u moogt de namen raden) die het
maar wat heerlijk vonden van die helmen.
Zg. vonden het zalig dat ze de vijand door
diens eigen te dunne helm heen, hun van
„verontwaardiging" trillende pijl tussen
de ogen konden schieten.
Ik verdedig de corruptie niet noch de
knoeiers wanneer ik zeg dat ik de men
sen die groeien in de schandalen hunner
tegenstanders, qua karakter en mentaliteit
op z'n minst even naar vind.
Ik ken in Nederland enkele mensen (u
moogt weer raden) die de mooiste dag van
hun leven zouden hebben als zou blijken
dat Papa Drees in een hotel had mogen
slapen op kosten van de een of andere
rijkaard, of dat Evert Vermeer een dure
bontjas had gekregen voor bewezen dien
sten.
Mensen, mensen, wat zouden die jongens
een plezier hebben; wat zouden zij groeien
in de slechtheid hunner opponenten! In
mijn studententijd woonde ik bij een juf
frouw, wier grootste vreugde bestond uit
het feit dat de juffrouw van de kruidenier
aan de overkant onvoorzichtige pasjes
maakte in de richting van een massale
sergeant-majoor. Zij werd welsprekend
van verrukte verontwaardiging om die
slechtheid in de straat.
En moeten de Democraten het nu win
nen van de Republikeinen om de faux pas
van een Republikein? Haal uit je winst!
Als u het daarvan hebben moet, dan hecht
ik niet veel waarde aan uw winst.
Mijn Leidse juffrouw verbeeldde zich
ook dat zij blanker werd naarmate de
kruidenière zwarter werd van de zonde.
Dat was pure verbeelding. Zij bleef het
groezeltje dat zij was.
Wij hebben het echt prettig met elkaar,
vindt u niet?
Elias
Het tweede program
ma van het Ballet
van het Nationale
Theater van Belgrado
dat ik zondagavond
in de Amsterdamse
Stadsschouwburg heb
gezien, bestond uit
één werk in tien ta-
frelen: „Romeo en
Julia" naar het ge
lijknamige toneelstuk
van William Shake
speare op muziek van
Serge Prokovjev, die
door het Brabants Or
kest onder leiding van
Oskar Danon op gro
tendeels voortreffe
lijke wijze ten gehore
werd gebracht. Het
aandeel uit de orkest
bak wordt met na
druk vooropgesteld,
want het vervulde
voortdurend de
hoofdrol, bracht de
spanningen en alle
emotionele kleur te
weeg. Op het toneel
waren in een pri
ma decor van Dusan
Ristitsj, dat changementen overbodig
maakte wel de gehele avond allerlei
verklede mensen druk bezig, maar er ge
beurde niets van enig belang. Het onmis
kenbare succes, dat niettemin werd be
haald, zal voornamelijk te danken zijn aan
het dramatische onderwerp, dat iedereen
vertrouwd is en altijd weer, in welke vorm
dan ook, tot de verbeelding spreekt.
Choreograaf Dimitri Parlitsj heeft ken
nelijk de „Romeo en Julia" van Leonide
Lavrovski tot voorbeeld genomen, al ont
braken hem zowel het danspersoneel als de
mogelijkheden tot een misschien ook niet
gewenste navolging daarvan. In plaats
daarvan heeft hij ook enkele bekortin
gen aanbrengend gezocht naar een ma
niet van oorspronkelijkheid bij het naver
tellen in vaak geforceerde of krampachtige
bewegingstaai van de reeds onovertrefbaar
verdichte geschiedenis. Mocht Shakespeare
een zijner helden dan eens „woorden, woor
den, woorden. hebben laten verzuchten
als uiting van machteloosheid
om het leven in zijn essentie
te grijpen, hier werd het be
ginsel van ontoereikendheid
der expressiemiddelen omge
zet in lopen, lopen, lopen. En
dat geschiedde dan op een
bijzonder primitieve manier,
op de platte voet door de
solisten (zelfs een eenvoudige
pas de bourrée kon er niet op
overschieten) en met folklo
ristisch gehuppel door de
groepen. Op de pointes verhief de vrouwe
lijke hoofdpersoon zich alleen als zij de
steun genoot van haar partner, aan snelle
draaien waagde men zich slechts als er met
zekerheid een dramatisch verantwoorde
valpartij op volgde. De technische bedre
venheid van deze Joegoslavische dansers is
wij zagen het reeds in „De wonderlijke
mandarijn" nauwelijks meer dan mini
maal en gegeven de opdracht zelfs aan
zienlijk minder. Dusanka Sifnios is overi
gens een danseres, die zich onder bekwame
leiding stgllig tot een soliste van betekenis
zou kunnen ontwikkelen. Aan de opbouw
van de rolfiguur kwam zij echter in het
geheel niet toe, al wist zij het juveniele
karakter van de onsterfelijke geliefde wel
waar te maken. De veelgeroemde Dusan
Trninitsj, als Romeo, heeft de neiging een
door begrip voor de situaties gevoede in
stelling te overdrijven met op zichzelf
fraaie, maar nogal vrouwelijk aandoende
evoluties van net bovenlichaam. In het
duet onder het balkon deed hij zich voor
als een Narcissus op onvaste vrijersvoeten.
Men was dus in hoofdzaak aangewezen
op pantomime, maar bediende zich meer
nog van verwijzingen naar het gedrukte
programma, dat men schielijk moest raad
plegen als men bijvoorbeeld wilde weten
wat er in de brief stond, die in de eerste
Dusanka Sifnios en Dusan Trninitsj
scène na de pauze aan Romeo werd over
handigd. En dat de zachtmoedige priester
tijdens een vluchtige ontmoeting van en
kele seconden met zijn verheven gesticu
latie te kennen gaf „aan Julia een drank
te geven die haar doet inslapen, zodat het
zal lijken alsof zij gestorven is en aan haar
echtgenoot een boodschap te sturen dat hij
haar kan ontmoeten in de grafkelder" kon
men alleen begrijpen, voor zover men het
niet wist uit een vroegere opvoering, door
schielijk een lucifer af te strijken en boven
de gedrukte tekst te houden.... Op de
hoogtepunten van de muziek, zoals na het
duel met dodelijke afloop, kon men rustig
luisteren, omdat men door niets werd af
geleid. Zo dreef „Romeo en Julia" op het
dubbele prestige van Shakespeare en Pro
kovjev en wij zullen maar aannemen, dat
het publiek het applaus tot deze beide
meesters heeft willen richten. Met alle
waardering voor de kennelijke toewijding
en het jeugdige enthousiasme van deze
groep moet men zich toch afvragen van
wie de uitnodiging tot optreden in een
festival op internationaal niveau is uitge
gaan. Slechts in de buurt van de volksdans
wist het gezelschap iets eigens te presteren.
David Koning
De kabinetsformateur, de heer J. Pen-
gel, heeft de samenstelling van een nieuw
Surinaams kabinet bekendgemaakt. Mr.
S. D. Emanuels is minister-president. Hij
zal tevens de portefeuilles van Algemene
en Binnenlandse Zaken beheren. Minis
ters zijn: dr. J. J. Sedney, Financiën, dr.
ir. F. Essed, Opbouw, E. M. L. Ensberg,
Sociale Zaken en Volksgezondheid, H.
Shriemisier, Justitie en Politie, dr. S.
Rambaran Mishre, Landbouw, dr. P. van
Philips, Economische Zaken, A. J. Mor-
purgo, Onderwijs en Volksontwikkeling.
De naam van de minister van Openba
re Werken zal later worden bekendge
maakt.
Het ministerie van Opbouw, een nieuw
departement, zal omvatten het Brokopon-
dobureau, het bureau voor het Tienjaren
plan, het domeinwezen, de landbouweco-
nomische voorlichting en het bureau Lan
delijke Opbouw.
Sir Edmund Hillary, de man die met de
Sjerpagids Tensind de Mount Everest, de
hoogste berg ter wereld, heeft bedwongen
is er zondag niet in geslaagd in Nieuw Zee
land de top van de Scott Knob, die slechts
2.000 meter hoog is, te bereiken.
