Maarse en Kroon willen nog deze zomer
tweede buslijn Haarlem-Utrecht openen
Warschau
5xiat~twiia
/ïïda.
Kamercommissies en regering
FILATELIE
Geen sfeer voor jazz-muziek
in het Openluchttheater
Spoorwegen zien er een verkapte
sneldienst Amsterdam-Utrecht in
Op en om het
Binnenhof
Operatie Carmen
ZATERDAG 19 JULI 1958
9
KERKELIJK LEVEN
Zoon steelt schelvis,
vader verkoopt
Prins Bernhard bezocht
kerncentrales in Engeland
Expositie trok al meer
dan tweeduizend kijkers
De Europese tournee van
Jean Rey
Kort nieuws
(Van een onzer redacteuren)
Op de zittingen van de Commissie Vergunningen Personenvervoer vormen de
belangentegenstellingen tussen de n.v. Nederlandse Spoorwegen en de n.v. Autobus
onderneming Maarse en Kroon te Aalsmeer met de regelmaat van een klok de inzet
van geanimeerde discussies. Die tegenstrijdige belangen raken niet in de eerste
plaats de verbindingen in het eigenlijke vervoersgebied van de Aalsmeerse maat
schappij, maar vooral het zogenaamde eindpuntenvervoer tussen de vier grote steden
welke de hoekpunten van haar streekvervoersgebied zijn: Amsterdam, Haarlem,
Leiden en Utrecht. Ook gisteren was dat weer het geval toen de Commissie Vergun
ningen Personenvervoer, onder voorzitterschap van het Tweede Kamerlid ir. S. A.
Posthumus, die prof. ir. H. van Breen tijdens diens ziekte in deze functie vervangt,
in de Haagse Dierentuin de aanvrage van Maarse en Kroon voor een vergunning tot
een busdienst tussen Haarlem en Utrecht via Badhoevedorp, Schiphol, Amstelveen
en Ouderkerk en verder over Rijksweg 2 behandelde.
Een paar weken geleden werd de Trini-
tatiskerk te Warschau, het grootste bede
huis van het Poolse protestantisme, op
plechtige wijze weer in gebruik genomen.
Deze kerk werd negentien jaar geleden, in
de eerste dagen van de tweede wereld
oorlog, verwoest, maar kon nu dank zij de
hulp uit het buitenland, worden herbouwd.
Vertegenwoordigers uit bijna alle landen
van West- en Oost-Europa en gemeente
leden uit alle delen van Polen waren ter
ere van de wederingebruikneming naar
Warschau gekomen. Meer dan vijfduizend
belangstellenden waren bij de feestdienst
aanwezig, waartoe ook dr. Fry en dr. Vis
ser 't Hooft, president en secretaris-gene
raal van het uitvoerend comité van de
Wereldraad van Kerken behoorden. Verder
noemen wij de secretaris-generaal van de
Lutherse Wereldfederatie, de leider van
het Hulpwerk der Zwitserse Kerken en
wat Nederland betreft de voormalige Haar
lemse predikant dr. Emmen, secretaris
generaal van de Hervormde Kerk. De
feestdienst werd geleid door dr. Hans Lilje,
evangelisch bisschop van Hannover en
oud-voorzitter van de Lutherse Wereld
federatie.
Bij deze gelegenheid werden de vertegen
woordigers van de Oecumenische Bewe
ging door de Poolse minister voor Kerke
lijke aangelegenheden, Stachelski, ontvan
gen. Dr. Visser 't Hooft onderstreepte
daarbij, dat het in de moeilijke politieke
verhoudingen onzer dagen van bijzondere
betekenis is, wanneer de kerken het con
tact tussen Oost en West weten te be
waren. Minister Stachelski zei in zijn toe
spraak, dat godsdienstvrijheid in Polen
niet als een zaak van propaganda werd
verleend. De staat profiteert zelf ook van
deze vrijheid, al zijn er situaties, waarin
deze dient te worden beperkt. Wanneer,
aldus deze minister, een kerk haar wezen
ontrouw wordt en politieke speculaties
aangaat, moeten er wel conflicten en mis
verstanden ontstaan, al zijn deze in Polen
met de protestantse kerkgemeenschappen
niet aan de orde geweest.
Ter gelegenheid van deze ontmoeting in
Warschau hadden tevens besprekingen
plaats van het voorlopige comité van
samenwerkende Europese Kerken, dat in
1955 voor het eerst in Brussel bijeenkwam
en in 1957 in Denemarken de voorlopige
plannen nader uitwerkte. In het eerste
stadium hebben vooral de Wereldraad van
Kerken en de Lutherse Wereldfederatie
zich van deze plannen afzijdig gehouden,
maar nu heeft een nader contact positieve
resultaten afgeworpen. Als resultaat van
de besprekingen is vastgesteld om in
januari 1959 in Zwitserland een confe
rentie bijeen te roepen van niet-katholieke
Europese kerkgenootschappen. Een en an
der zal geschieden onder leiding van dr.
Emmen en anderen. Met name dr. Visser
't Hooft legde nadruk op de noodzakelijk
heid van de Europese christenen om zich
nauwer dan voorheen aaneen te sluiten.
Te Warschau was ook de bekende presi
dent van de Duitse Evangelische Kerkdag,
dr. Reinhold von Thadden, aanwezig. Hij
maakte bij een oecumenische ontmoeting
aldaar bekend, dat het thema van de Kir-
chentag, die voor de zomer van 1959 te
München op het programma staat, zal zijn:
„Gij zijt mijn volk". Dr. von Thadden ver
klaarde verder, dat deze Kirchentag een
belangrijk oecumenisch accent zal hebben.
Daarom nodigde hij de Poolse protestanten
uit om in ieder geval een delegatie naar
München te sturen.
Rooms-katholieke missie
Een der belangrijkste „departementen"
van de rooms-katholieke geestelijkheid is
de Congregatio de Propaganda Fide, het
bestuur waaraan vele missielanden onder
worpen zijn. De leider van deze congregatie
is de zesentachtigjarige kardinaal Biondi,
die om leeftijdsredenen zijn zware taak
niet meer aan kan. Daarom benoemde de
paus tot prefect de aartsbisschop van
Chicago, maar deze overleed spoedig na
zijn aankomst te Rome.
De paus heeft nu in zijn plaats de pa
triarch van de met Rome verbonden Ar
meniërs, kardinaal Lazarus Agaganian,
aangesteld. Deze werd in 1895 in de Kau-
kasus geboren, promoveerde te Rome in de
godgeleerdheid, de wijsbegeerte en het
kerkelijk recht, werkte van 19171921 als
priester in Georgië (het geboorteland van
Stalin) en keerde daarna naar Rome terug.
Hij werd in 1937 tot patriarch der Arme
niërs gekozen en in 1946 door Pius XII tot
kardinaal benoemd. Zijn benoeming tot
hoofdleider van de Missiecongregatie is een
nieuwe stap in de lijn van het huidige pau
selijke streven om het bestuur der kerk te
internationaliseren. Speculerende geesten
in Rome gaan zelfs vermoeden, dat de
Armeense patriarch een der zeer serieuze
kandidaten zou kunnen zijn wanneer er
onverhoopt een volgende pauskeuze moet
plaats hebben. Hij zou een der mensen zijn,
die zowel het Oosten als het Westen uit
stekend kennen en ook in het centrale
bestuur der rooms-katholieke kerk voor
treffelijk zijn ingewijd. Wanneer overigens
in de toekomst deze speculaties nog eens
waarheid worden, dan zou Agaganian de
eerste niet-Italiaanse paus worden na de
Nederlander Adriaan VI, die in 1523 de
pauselijke stoel bezette.
In plaats van de tot adjunct-directeur
van het Havenbedrijf te Rotterdam be
noemde drs. C. G. van Leeuwen trad nu
drs. G. D. Pasman voor de Nederlandse
Spoorwegen in het krijt. Deze wees erop,
dat het niet aflatende streven van Maarse
en Kroon om de hoekpunten van hun ge
bied door rechtstreekse busdiensten over
rijkswegen te verbinden een voortdurende
bedreiging vormt van de redelijke en
duurzame vervoersvoorziening, waartoe
de verdeling tussen rail- en wegvervoer
naar hun geaardheid een der pijlers is. Het
eindpuntenvervoer tussen twee plaatsen
die reeds door voldoende frequente rail
verbindingen zijn verbonden wordt op
grond van de ministeriële richtlijnen aan
de Commissie Vergunningen Personenver
voer alleen als het niet anders kan toege
laten, meestal met de clausule dat dienst
regeling en dienstuitvoering dienen te
worden afgestemd op de vervoerbehoefte
der tussengelegen plaatsen. Een dergelijke
voorwaarde aan de concessie voor de
dienst van Maarse en Kroon tussen Haar
lem en Utrecht via Hoofddorp, Aalsmeer
en Uithoorn werd door de Kroon in be
roep bekrachtigd. Ten aanzien van de
vroeger door Maarse en Kroon gevraagde
vergunningen voor een sneldienst tussen
Amsterdam en Leiden en voor een dienst
Amsterdam-Den Haag via Amstelveen,
Schiphol en Wassenaar werd zowel door
de CVP als door de Kroon het standpunt
ingenomen dat hierdoor Maarse en Kroon
zouden treden buiten hun eigenlijke taak:
de verzorging van het regionale vervoer
in de Haarlemmermeerpolder en Amstel-
land.
De thans gevraagde verbinding betekent
volgens drs. Pasman in feite een verdub
beling van de frequentie op de bestaande
lijn Haarlem-Utrecht. Maar spreker zag
nog veel meer in deze aanvraag een ver
kapte poging om een verbinding over
rijksweg 2 tussen Amsterdam en Utrecht
te scheppen, zij het voorlopig met over
stappen te Ouderkerk. Daardoor bestaat
een parallel tussen deze concessie-aan
vraag en die voor de afgewezen sneldienst
Amsterdam-Leiden. Een verbinding Am
sterdam-Utrecht over de weg naast de
meer dan veertig treinverbindingen per
dag tussen beide plaatsen zal slechts een
ongewenste doublure vormen welke dan
ook strijdig is met de richtlijnen.
Natuurlijk ging drs. Pasman ook in op
de met de aanvraag van Maarse en Kroon
vergezeld gaande adhaesiebetuigingen van
de gemeentebesturen van Haarlemmer
meer, Utrecht, Nieuwer-Amstel, Ouder-
Amstel, Vinkeveen en Waverveen, de Ka
mer van Koophandel in Utrecht, de Lucht
haven Schiphol, het K.N.M.I. te De Bilt,
de Koninklijke Nederlandse vliegtuigen-
fabriek Fokker en de Jaarbeurs te Utrecht.
In dergelijke verklaringen klinkt meestal
meer de stem van de consument dan die
van het redelijk en duurzaam vervoerbe-
lang, zo stelde hij, maar drs. Pasman
maakte van de door de Jaarbeurs ver
onderstelde behoefte aan de nieuwe dienst
gebruik om de cijfers van het vervoer tus
sen Schiphol en de Jaarbeurs gedurende
de laatste beurs op tafel te leggen. Er
werden toen dagelijks vier ritten uitge
voerd met een totaal van vijf tot zes reizi
gers per dag.
De pleiter voor Maarse en Kroon, als
gewoonlijk mr. M. van Vugt, vond dat
maar een kwade maatstaf, want die dienst
was uitsluitend voor luchtreizigers be
stemd en die categorie heeft Maarse en
Kroon niet in de eerste plaats op het oog:
wel het personeel van en het bezoek voor
de 116 op Schiphol gevestigde diensten en
bedrijven. Aan de hand van vergelijkingen
toonde mr. Van Vugt aan, dat de gevraag
de verbinding voor de bewoners van Bad
hoevedorp, Schiphol en Amstelveen de
reisduur naar Utrecht met twintig minuten
tot een half uur zou bekorten in verge
lijking met de verbindingen via het Cen
traal en het Amstelstation in Amsterdam.
Daar stelde drs. Pasman evenwel tegen
over, dat het voor de betrokken reizigers
in het geheel niet nodig is om langs die
route te reizen: zij kunnen thans reeds
via het bestaande net van Maarse en
Kroon in korter tijd Utrecht bereiken.
Daarom had hij liever gezien dat Maarse
en Kroon door middel van een versnel
ling van die verbindingen hadden ge
tracht het beoogde doel te bereiken. Over
het rechtstreekse vervoer tussen Haarlem
en Utrecht deelde mr. Van Vugt mede,
dat dit in 1957 voor Haarlem en Heem
stede tezamen slechts 1,77 percent van
het totaal aantal passagiers had bedragen,
zodat deze vervoersonttrekking voor de
Spoorwegen niet catastrofaal is te noe
men. En door het gedwongen overstappen
in Ouderkerk behoeft men volgens hem
voor een bedreiging van de relatie Am
sterdam-Utrecht evenmin vrees te koes
teren. Er bestaat trouwens tussen N.S. en
Maarse en Kroon een contract dat geen
busdienst over rijksweg 2 zal worden aan
gevraagd. Dat contract bindt béide par
tijen", zei mr. Van Vugt fijntjes, doelende
op de N.S.-busdienst Amsterdam-Den
Haag. Hij voegde eraan toe, dat Maarse
en Kroon de gevraagde voorziening zo be
langrijk achten, dat zij de dienst nog deze
zomer willen openen. Daarom verzocht
hij de voorzitter van de CVP de eventuele
vergunning bij voorraad uitvoerbaar te
verklaren, hetgeen wil zeggen dat Maarse
en Kroon niet behoeven te wachten tot
het in dat geval zeker door de Spoor
wegen ingestelde beroep zal zijn behan
deld.
De beschikking van de Commissie volgt
later.
Drie IJmuidenaren stonden vrijdag
voor de Haarlemse politierechter, mr.
N. Smits, terecht wegens diefstal van
schelvis uit de vishal in IJmuiden. De 33-
jarige W. K. K. en de 26-jarige C. V. had
den de vis gestolen, waarna de 75-jarige
J. K. (de vader van K.) de vis verkocht.
„Ik ga maar zitten. Ik ben wat ver
moeid, heb 't aan m'n hart", zuchtte de
oudste verdachte, terwijl hij behoedzaam
op het verdachtenbankje plaats nam.
De verdachten gaven ruiterlijk toe de
diefstal te hebben gepleegd. Zij vertelden,
dat zij in totaal ongeveer 105 kilo schelvis
hadden gestolen door uit vele kisten onge
veer anderhalve kilo weg te nemen.
„Dat is toch wel heel zwak van jullie ge
weest", zei de politierechter. „Ja dat was
heel zwak van ons", beaamde vader K.
,,'t Is toch eigenlijk wel jammer dat u
zulke dingen heeft gedaan. U bent nog
nooit met de rechter in aanraking ge
weest" zei mr. Smits vervolgens, waarop
vader K. antwoordde met: „Dat is het ze
ker."
De officier van Justitie, mr. dr. R. W.
H. Pitloo, vond dat er de laatste tijd toch
wel erg veel wordt gestolen in de vishal.
„Als je in de vishal dief roept, zo hoorde
ik laatst van een insider, dan kijken ze
allemaal om. En als je in de vishal niet
steelt, dan maak je je bij de andere ha
venarbeiders belachelijk". Hij wees er
voorts op, dat er geen zitting voorbijgaat
of er staat een IJmuidenaar terecht, die
maar weer eens een „zooitje vis" heeft
gestolen.
Omdat de verdachten nooit eerder met
de justitie in aanraking waren geweest
wilde de officier van Justitie het voor de
ze keer nog bij een boete houden. „De
volgende keer gaan jullie echter de ge
vangenis in", waarschuwde hij. Hij eiste
tegen de drie IJmuidenaren ieder een boe
te van vijfenzeventig gulden.
De politierechter veroordeelde hen con
form de eis. De vader vond vijfenzeven
tig gulden wel erg veel. „Maar als 't niet
anders kan dan moet 't maar".
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlL
MUIZENIS
GOED ZO
In Duinrand (Den Haag) adverteert
Van den Bergs Zelfbediening: ,,'t Is
enorm: Mouse de fou, een delica-
tesse".
§1 Als Van den Berg even had nage-
schreven wat op het blikje stond,
II dan had ik niet in eerste instantie
gedacht dat het over een gek soort
muis-in-blik ging.
VOET (I)
In De Scheveningse Courant:
j§ Gedipl. verpleegster pedikuurt
bij u aan huis, van 9 uur v.m.
tot 10 uur 's avonds. Afspraken
kunt u maken tel. 634734 na 6
uur 's avonds.
Dertien uur aan één stuk dat gedoe
aan mijn voetqn.néén.
VOET (II)
De heer A- Roelands (Wassenaar
straat 11, Bergen op Zoom) heeft
j= blijkbaar een goede boterham aan
zijn zaak voor moderne voetverzor
ging, want, blijkens een advertentie
in Brabants Nieuwsblad, draagt die
zaak de naam „Instituut Food Well"
„De gehele klas van Jans school uit
Hoofddorp was met meester J. Kra
mer naar de fabriek getogen om het
begin van de eindeloze stroom van
vijftig kilometer te zien afrollen",
schrijft de heer Stan Huygens in De
Telegraaf.
De volgende dag vroeg meester Kra
mer In de klas: „Jan, hoe lang is
eindeloos?"
En jan antwoordde prompt: „Vijftig
kilometer, meester".
„Goed zo, Jan", zei meester Kramer.
ALLROUND
In het blad IJmond vraagt de firma
Gebr. de Ruyter, (Marktplein 30,
IJmuiden): „een allround verkoper
om opgeleid te worden tot verkoop
ster in de textielafdeling".
Allround is niet slecht....
TEGEN
Deze is uit de Groninger Gezins
bode:
Te koop aangeboden 15 kuikens
met haan tegen de leg.
Daar hebben de kippen zich dus
blijkbaar niets van aangetrokken.
Talarius
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
Met een bezoek aan het Instituut voor
experimenteel kernonderzoek te Wick in
Schotland heeft Prins Bernhard zijn drie
daagse reis langs Britse kernenergiecen
trales geëindigd.
Woensdag heeft de Prins het instituut te
Harwell bezichtigd en donderdag de cen
trale in Calder Hall.
„The Dutch Swing College Band" met
zijn jarenlange ervaring laat zich door de
omstandigheden, waaronder het ensemble
moet spelen, niet spoedig uit het veld
slaan. Maar vrijdagavond heeft het „col
lege" bij zijn optreden in het Openlucht
theater te Bloemendaal toch de indruk
gegeven, dat het zich voelde als de kat in
het vreemde pakhuis. Bewust of onbewust
heeft de band in de zomeravondstilte, die
op het duingebied van Kennemerland
neerdaalde, ervaren, dat hier „het al een
tale sprak" die in de rokerige, roezemoe
zige danszalen niet gehoord wordt. Want
het spelen van de band en dit gold
vooral voor het eerste deel van de avond
leek op een vergeefse worsteling om
toch maar tot de echte „swing" te komen.
En die worsteling liep dan uit op geest-
Advertentie
r zovtii
Oa wereldvermaarde deodorantstick
voor de verzorgde vrouw
lux* draaiscick f 3a
handifa taa-atick a a f L"
regelt de
transpiratie
voorkomt de
geur
beschermt Uw
garderobe.
De Tweede Kamer is sinds de tiende juli
met vakantie. Deze duurt, onvoorziene om
standigheden daargelaten, wat haar open
bare bijeenkomsten aangaat, tot de derde
dinsdag van september. Ofschoon onze af
gevaardigden dus in het algemeen geduren
de ruim twee maanden weinig of geen
parlementaire zorgen aan het hoofd zullen
hebben, is het toch niet zo gesteld, dat zij
zich helemaal niet met werk op Kamer-
gebied zullen bezighouden. Tal van stuk
ken vallen er immers ook in deze tijd te
bestuderen en verder is er in elk geval ten
minste één commissie, te weten de com
missie, die belast is met een onderzoek
inzake de aangelegenheden van het Direc
toraat Materieel Landmacht, die wel dege
lijk heel wat arbeid in de komende weken
zal hebben te verzetten.
In zijn ter inluiding van het zomerrecès
gehouden korte toespraak heeft de Kamer
voorzitter er m.i. goed aan gedaan nog eens
goed de belangrijkheid alsook de betekenis
van die commissie en van haar taak tot
uiting te brengen. Toen op 7 mei j.l. de
motie-Vermeer aan de orde was, die op de
instelling van deze commissie aandrong,
onthaalde mr. Oud (V.V.D.) zijn gehoor op
een staatsrechtelijke uiteenzetting. In grote
trekken kwam zij hierop neer, dat de
Kamer door de instelling van een derge
lijke commissie haar boekje te buiten zou
gaan. Zij zou daardoor, aldus zijn grief, te
zeer op de stoel van de regering gaan zit
ten. De Kamers hebben een belangrijke
taak op wetgevend gebied, zij bezitten
voorts de bevoegdheid controle op de rege
ring en op het door haar gevoerde beleid
uit te oefenen, maar zij mogen niet mee-
regeren. Ziet daar de bekende theorie,
welke onder meer ook wel dienst pleegt te
doen om zich te weer te stellen tegen even
tuele vérgaande bemoeienis van Kamer
commissies. Nu zij grif erkend, dat het in
derdaad niet op de weg van een Kamer en
evenmin op die van haar commissies ligt
om zich bezig te houden met hetgeen van
nature tot het arbeidsveld van de uitvoe
rende macht behoort. Daarentegen bezit het
Parlement vyel het recht, en dit ten volle,
om na te gaan, of de landsoverheid de haar
ter beschikking gestelde gelden op de juiste
wijze aanwendt en dat nu is in feite de
taak waaraan zich de boven al vermelde,
door de afgevaardigde Koersen voorge
zeten, commissie van onderzoek heeft te
wijden. Gelijk dr. Kortenhorst het op 10
juli uitdrukte, is in het onderhavige geval,
met volle medewerking van de regering,
aan de Kamer via de commissie ge
legenheid gegeven „haar controlerecht op
de organisatie van een onderdeel der ad
ministratie en op de wijze van besteding
van 's lands gelden zo deugdelijk mogelijk.
uit te oefenen." Daardoor kan zij, zoals de
voorzitter ook nog zeide, dieper doordrin
gen in de details van het beleid der rege
ring. Me dunkt, van een zodoende gaan
zitten op de stoel der regering, van enig
meeregeren, is hier in geen enkel opzicht
sprake. Veeleer bestaat er voor allen, die
zich bewust zijn van de noodzaak van een
zo doeltreffend mogelijke verwezenlijking
van het parlementaire toezicht-recht, volop
reden om er zich over te verheugen, dat
het tot de instelling van de commissie-
Koersen is gekomen. En vandaar ook, dat
m.i. voorzitter Kortenhorst er goed aan
gedaan heeft op de wijze als hij deed het
zijne over die commissie te zeggen.
Nationale en internationale
parlementen
Dezelfde voorzitterlijke toespraak bevatte
een belangwekkend overzicht over de veel
heid aan werk, in het bijzonder in de vorm
van bij te wonen vergaderingen, die er op
de schouders is komen te rusten van die
leden der Staten-Generaal, die bovendien
in een of meer der Europese Parlementen
zitting hebben. Inderdaad is hiermee wel
heel duidelijk aangetoond, hoe goed Jaet
ook al om die reden is, dat de beide Kaniers
uitbreiding hebben ondergaan. Want indien
wij nog steeds slechts honderd leden in de
Tweede en vijftig in de Eerste Kamer zou
den hebben bezeten, zouden deze bepaald
te zwaar belast geworden zijn.
Overigens was het alleszins verheugend
te kunnen vernemen, dat men zich met
maatregelen bezig houdt om te trachten
al te veel concurrentie van de internatio
nale voor de nationale Parlementen te
voorkomen. Tot nu toe had het er menig
maal veel van weg, alsof men zich op in
ternationaal gebied niets aantrok van de
in de verschillende landen te verrichten
parlementaire werkzaamheden. Te dik
wijls is het in de jongste tijd voorgekomen,
dat afgevaardigden enerzijds thuis, in het
nationale Parlement, op het appel behoor
den te zijn en dat zij zich anderzijds tege
lijkertijd hadden te kwijten van hun plich
ten als leden van een der internationale
Parlementen. Wat meer en wat betere
coördinatie zou hier bepaald niet over
bodig zijn. Dit inzicht blijkt in elk geval
bij de verschillende griffiers niet te ont
breken. Dank zij overleg tussen hen en
voorts ook tussen de diverse voorzitters
zal men er naar streven de noodzaak voor
verschillende Kamerleden om op een en
hetzelfde tijdstip op twee plaatsen tege
lijkertijd aanwezig te zijn, zoveel mogelijk
te beperken.
Nieuw-Guinea
Het onlangs gepubliceerde omtrent de
resultaten, waartoe een studiecommissie
van de Partij van de Arbeid is gekomen
ten opzichte van het vraagstuk-Nieuw-
Guinea, doet de vraag rijzen, of, en zo ja,
welke praktische gevolgen op korte ter
mijn dat rapport zou kunnen opleveren.
Het wil mij voorkomen, dat nu openlijk
is komen vast te staan, dat waarlijk niet
alleen de Eerste Kamerleden, welke deel
uitmaken van de P.v.d.A., van de tot dus
verre door het Kabinet gevoerde politiek
met betrekking tot Nieuw-Guinea af
willen, maar dat hetzelfde insgelijks met
enige kopstukken dier partij in de Tweede
Kamer het geval is, het ogenblik is aan
gebroken voor het Kabinet, met de Minis
ter-President voorop, om zich nader te
gaan bezinnen. Het heeft zich thans meer
dan ooit bezig te houden met de vraag, of,
in het licht van alle factoren, een koppig
willen vasthouden aan het beleid, zoals
dat een der grondslagen voor het in 1956
aanvaarde Regeringsprogramma was, niet
uit den boze zou zijn.
In dit verband nog een tekenend ver
haaltje, dat, naar ik met stelligheid meen
te weten, allesbehalve een verzinsel is,
maar op nuchtere werkelijkheid berust.
Zoals bekend plegen in de zomer verschil
lende van onze diplomaten in den vreem
de, eens even in het vaderland op hun ver
haal te komen. Een hunner schijnt van
zijn hier te lande aangevangen vakantie
gebruik te hebben gemaakt, om nu toch
eens te horen, wat er zo al vóór het rege
ringsbeleid inzake Nieuw-Guinea te zeggen
valt. Op zijn verre standplaats in het bui
tenland was hem dit nooit duidelijk ge
worden. Hij meende echter stellig er in te
zullen slagen om, eenmaal in het vader
land vertoevend, daar tal van bekwame
en vooraanstaande personen te zullen aan
treffen, die hem haarfijn de juistheid
zouden uitleggen van een politiek, waar
van hij zelf tot nu toe niets of nauwelijks
iets had begrepen. Doch tot zijn stomme
verbazing is hij daarin niet mogen slagen.
Stuk voor stuk bleken de mensen, van wie
hij juist gedacht had, dat zij hem goede
argumenten te dezen zouden kunnen voor
houden, mét hem.... niets, maar dan ook
niets te zien in het beleid in kwestie! En
natuurlijk is bij hem, sedert het rapport
van bovenbedoelde studiecommissie be
kend is geworden, in het bijzonder de
vraag op de voorgrond komen te staan, of
het op zijn minst niet voor en in de Partij
van de Arbeid de hoogste tijd is gewor
den, om het standpunt van weleer te gaan
herzien, althans om zich daarover nader
te gaan beramen. Hoe dit zij, niet slechts
voor die partij, maar eveneens voor alle
andere groepen geldt, dat men er heel
verstandig aan zou doen te breken met
een halsstarrig vasthouden aan een beleid,
dat in toenemende mate ernstige gevaren
en nadelen voor ons land met zich mee
dreigt te brengen.
Dr. E. van Raalte
loze vertolkingen, ontsierd door onder
linge onzuiverheid, waarbij men wel enige
waardering kan hebben voor de technisch
beheerste, maar nogal schablone-achtige
improvisaties van trompettist, trombonist,
klarinettisten, pianist, bassist en slag
werker.
Neen, onder het wijde uitspansel, te
midden van de zuivere natuurlijkheid van
bomen, heesters en bloemen vonden deze
handige instrumentalisten niet de gewenste
sfeer voor hun blues, ragtimes, hun „Ice-
cream"-muziek, hun muzikale uitbeelding
van Kitty's droom en van tedere mense
lijke relaties. Zij zouden bij spannender
zaaluitvoeringen bij de talrijke jeugdige
bewonderaarsters en bewonderaars van de
jazz, die aanwezig waren, stormen van
geestdrift ontketend hebben. Nu bleef de
bijval tamelijk gereserveerd, een paar uit
zonderingen, zoals voor een piano-impro-
vjsatie en een imponerende klarinetvaria
tie, daargelaten.
P. Zwaanswijk
Haarlemse kunst in Bolsivard
Naar wij uit Bolsward vernemen trekt
de in het stadhuis van deze Friese stad in
gerichte tentoonstelling van Haarlemse
kunst uit vijf eeuwen opmerkelijk veel be
langstelling. Het aantal bezoekers is de
tweeduizend reeds ruimschoots gepasseerd.
Gezien de daaraan gebleken behoefte zal
deze tentoonstelling, als eerste van de
twaalf welke in Bolsward werden gehou
den, met ingang van morgen ook op zon
dagmiddagen tussen half twee en half vijf
worden opengesteld, inzonderheid ten ge
rieve van hen die van ver komen.
Voorts heeft een assistente van het Frans
Halsmuseum vrijdag een rondleiding ver
zorgd, welke zoveel succes heeft gehad,
dat deze nog enige keren zal worden her
haald. De tentoonstelling blijft tot 23
augustus geopend.
Tijdens een opvoering van de opera
Carmen in het Londense Covent Garden
heeft de Don José - de tenor Edgar
Evans - vrijdagavond in het gevecht
met de smokkelaars een rib gebroken.
Hij zal tenminste een week niet kun
nen optreden.
De figurant, die hem dit letsel toe
bracht, was een stevige oud-voetballer
van Manchester United, Hamish Mac-
millan. „Carmen" heeft Edgar Evans ook
vroeger veel narigheid bezorgd. Vier
jaar geleden liep hij bij zijn duel met de
Escamillo in deze opera een lichte ver
wonding op; verleden jaar werd hij
door een al te vurige Carmen van het
toneel in de orkestbak geduwd.
Het lid van de commissie van de Euro
pese Economische Gemeenschap, de heer
Rey, die maandag in Den Haag een be
spreking heeft gehad met de Nederlandse
staatssecretaris van Buitenlandse Zaken
drs. E. H. van der Beugel, heeft vrijdag
tezamen met het lid van de commissie, de
heer Von der Groeben, gesproken met de
staatssecretaris van het Westduitse mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, de heer
Van Scherpenberg, en met de staatssecre
taris van het ministerie van Economische
Zaken, de heer Müller-Armack. Het on
derwerp van het overleg was de Vrijhan
delszone. Thans is de heer Rey in Rome
waar hij met de Italiaanse regering be
sprekingen over hetzelfde onderwerp zal
voeren. Maandag zal hij overleg in Luxem
burg plegen met de Luxemburgse rege
ring en de volgende week zal hij in Parijs
over het resultaat van zijn reis verslag
uitbrengen aan de Raad van Ministers
van de Gemeenschap, die dan bijeenkomt
in Parijs.
Koninklijk bezoek. De Koningin en
Prins Bernhard zullen van 24 tot 28 sep
tember een bezoek brengen aan Amster
dam.
JAPANDe 50ste verjaardag van de
emigratie naar Brazilië is o.m. gevierd
met een postzegel van 10 yen (rood, geel,
geelgroen en bruinachtig zwart). Het
eerste emigrantenschip, de „Kasato-
Maru" en een kaart van Zuid-Amerika
met de Braziliaanse vlag komen er op
voor.
WEST-DUITSLAND. In Duitsland
wordt de turnsport 150 jaar beoefend.
Naar aanleiding hiervan en ter gelegen
heid van het Duitse turnfeest 1958 zal
een postzegel van 10 pf. (groen, grijs en
zwart) in omloop worden gebracht. De
zegel vertoont tegen een achtergrond
van een eikenblad het uit de tijd van
Turnvater Jahn (1778-1852) stammende
turnerkruis. De eerste dag van uitgifte
is 21 juli: In het Saarland verschijnt de
zegel in de waarde 12 fr.
OOST-DUITSLAND. Voor het 5de con
gres van de Oostduitse communistische
partij, dat van 10 tot 16 juli in Oost-
Berlijn wordt gehouden, is een post
zegel van 10 pf. (rood) uitgegeven met
als voorstelling het congresembleem,
bestaande uit een gestrekte arm met
rode vlag. De zegel is ontworpen door
Karl Sauer uit Berlijn.
CANADA. Ter onderstreping van het
belang van de gezondheid voor de be
volking en voor de natie en als een eer
bewijs voor het verpleegstersberoep
wordt op 30 juli een postzegel van 5 cent
purperin circulatie gebracht. Naast
het portret van een verpleegster komt
het inschrift „Health guards the nation
- La santé force de la nation" voor. Het
ontwerp is van Gerald Trottier uit
Ottawa.
INDONESIë. Met toeslag ten bate van
de wezen in Indonesië is een serie post
zegels van zes waarden in twee ver
schillende tekeningen uitgekomen. De
waarden zijn: 10 10 sen (blauw), 15
10 sen (rood), 35 15 sen (grijsgroen),
50 25 sen (olijf), 75 50 sen (rood
bruin) en 1 rp. 50 sen (bruin).
VERENIGDE STATEN. Ter herinnering
aan het feit, dat 100 jaar geleden de
Trans-Atlantische kabel gereedkwam
zal op 15 augustus een postzegel van
4 cent (roodviolet) verkrijgbaar worden
gesteld. Een globe met in het midden
een lijn, die de telegraafverbinding tus
sen het oostelijk en westelijk halfronc-
symboliseert, vindt men er op afge
beeldLinks en rechts hiervan ziet men
de god der zee Neptunus met zijn drie
tand en een zeemeermin. De oplage be
draagt 120 miljoen exemplaren.
ANTILLEN. De PTT verzoekt ons de
aandacht van filatelisten erop te willen
vestigen, dat de laatste Antillenserie
niet enkel uit de zes door ons gerepro
duceerde zegels bestaat, doch uit in to
taal dertien stuks.
Meisje met zoutzuur geworpen. De
rechtbank te Groningen heeft een 23
jarige jongeman uit Hoogezand, die zijr
gewezen 17-jarig meisje uit Slochteren
zoutzuur in het gezicht had geworpen, ver
oordeeld tot acht maanden gevangenisstra'
en ter beschikkingstelling van de rege
ring. Hij had het meisje, nadat zij de ver
kering had uitgemaakt, herhaalde male
bedreigd en een keer mishandeld.
