Verwaterde Noorse resolutie in
de UNO-Assemblee ingediend
Geringe meerderheid kan
Pyrrhus-zege betekenen
HET WEER
Vooronderzoek bracht geen licht
in oorzaak van vliegramp
NEGERKINDEREN TOCH NAAR
SCHOOL IN LITTLE ROCK
Tienduizend Expo-
kaartjes gestolen
Haarlems Dagblad
Hof van Beroep vernietigt rechterlijk
vonnis om apartheid te handhaven
Premiers van Pakistan en
India bespreken geschillen
Enkele buien
s&ee MORRIS before t/ortêu///
Speculaties
Slachtoffers gedood door een hevige schok
Beambte aangehouden
na speurtocht in België
Het woord is aan
73e JAARGANG No 34
DINSDAG 19 AUGUSTUS 1958
303e JAARGANG No 187
Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden. Telefoon
Adm. 5437, chef bezorging na 5 uur 7519.
Tel. Redactie 5389. Haarlem: Grote Hout
straat 93 alle afd. Tel. 15295*. Advertentie
tarieven op aanvraag bij de Administratie.
Hoofdredacteur: Simon Koster
Adj. Hoofdredacteur: Jos L, Lodewijks
IJmuider Courant
EDITIE VOOR VELSEN-IJMUIDEN EN BEVERWIJK EN OMGEVING, VAN
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.,
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Verschijnt
dagelijks, behalve op zon- en feestdagen.
Abonnement p. week 59 ct. p. kwartaal 7.65,
franco p. post 8.15. Losse nrs. 12 ct. Giro
rekening 273107 ten name v. Haarl. Dagblad.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
Van onze correspondent in Washington)
NEW YORK De lang verwachte Noorse resolutie is eindelijk ingediend. Een
ieder, die dit document een slap produkt noemt, heeft volkomen gelijk, doch
men moet dan bedenken, dat de resolutie opzettelijk vaag gehouden is teneinde
de grootst mogelijke soepelheid te garanderen en zo veel mogelijk staten tevreden
te stellen. De resolutie heeft Engen, de UNO-vertegenwoordiger van Noorwegen,
meer moeite gekost dan aanvankelijk viel te voorzien. Tevens lijkt de Noor wat
te optimistisch te zijn geweest over de steun, die zijn document zou ontvangen.
Zondag was Engen nog van mening, dat India zijn resolutie zou steunen en dat
de Verenigde Arabische Republiek zich bij de stemming wel zou onthouden.
Berichten uit Cairo wezen maandag echter op vrij sterk verzet van de Verenigde
Arabische Republiek tegen de resolutie. Het is bovendien zeer wel mogelijk, dat
India zich juist van stemming zal onthouden.
Zal de resolutie niettemin de vereiste
meerderheid van tweederden halen? De
Noren en Amerikanen zijn optimistisch ge
stemd, doch zg geven toe dat de overwin
ning niet overweldigend zal zijn en dat
men slechts met de hakken over de sloot
zal komen. Wat zal men dan hebben be
reikt? De resolutie verzoekt de secretaris
generaal van de UNO dusdanige praktische
regelingen te treffen als hij dienstig oor
deelt om in Libanon en Jordanië de UNO-
beginselen hoog te houden. De bewoordin
gen van de resolutie zijn zo vaag als maar
mogelijk gehouden. De UNO-Assemblée
zou bg aanvaarding van de resolutie geen
concrete oplossing aangeven, doch hande
len volgens de populaire leus van de laatste
jaren: „Laat Hammarskjoeld het maar
doen".
Dag Hammarskjoeld zou zijn volmacht
waarschijnlijk gebruiken om in Jordanië
een UNO-groep op te richten en de reeds
aanwezige groep in Libanon te versterken.
Terwille van de Amerikanen is in de tekst
van de resolutie een aantal punten opgeno
men, die voorkwamen in de rede van
Eisenhower. Men moet echter nauwkeurig
lezen, om sommige van deze punten te
ontdekken. Het probleem van de „directe
agressie" wordt zeer voorzichtig ter sprake
gebracht in de resolutie. Niemand wordt
beschuldigd en er wordt een citaat gebezigd
uit de oude resolutie van 1949. Eisenhowers
suggesties voor een vredesmacht en een eco
nomisch fonds worden omzichtig genoemd.
Hammarskjoeld wordt verzocht deze onder
werpen verder te bestuderen. Vele Afro-
Aziatische landen hadden gaarne gezien,
dat de resolutie iets had gezegd over de
terugtrekking van de Amerikaanse en
Britse troepen. De Verenigde Staten en
Groot-Brittannië waren echter in geen ge
val bereid een datum te noemen. Het
woord „terugtrekking" komt zelfs in de
gehele resolutie niet voor. Wel wordt in de
inleiding verwezen naar twee afzonderlijke
verklaringen, respectievelijk die van Dulles
en Selwyn Lloyd aan de president van de
UNO-Assemblée. Deze verklaringen bevat
ten een onderdeel, dat nieuw en belangrijk
is. Wanneer de Assemblée te eniger tijd
van oordeel zal zijn, dat de aanwezigheid
van de Amerikaanse en Britse troepen, als
gevolg van de UNO-actie of de UNO-bij-
stand niet langer nodig is, dan zullen de
Amerikanen of Britten deze uitspraak ter
KARATSJI (UPI) Premier Malik
Firoz Khan Noon van Pakistan zal, ge
volg gevend aan een uitnodiging van de
premier van India, met Nehroe binnenkort
overleg plegen ter oplossing van de pro
blemen welke zijn ontstaan aan de grens
tussen Pakistan en India. Vermoedelijk zal
deze conferentie zaterdag in Karatsji be
ginnen.
Verwachting tot morgenavond:
Zonnige perioden, maar tijdelijk
ook enkele regen- of onweers
buien. Zwakke tot matige wind
tussen zuidoost en zuidwest.
Over het algemeen weinig ver
andering in temperatuur.
Volledige weerrapporten op pagina twee.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT PAGINA'S.
Het lanceren van raketten door grote
mensen werkt aanstekelijk op de jeugd.
In Purmerend hadden enige knapen de
„Eerste Nederlandse Raket Club" opge
richt en in hun clublokaal, een oud
schuurtje, vervaardigden zij van papier
en carton een raket, die volgepropt
werd met allerlei brandbare chemica
liën. De politie heeft echter een einde
gemaakt aan dit gevaarlijke kinder
spel, dat voor de jongens noodlottige
gevolgen had kunnen hebben.
Advertentie
BARTELJORISSTR HAARLEM IEL. 13439
FERD. BOLSTR 48 A'DAM TEL. 717162
NYLON REGENJASSEN ƒ59.50
harte nemen en de troepen terugtrekken.
„Wij Amerikanen", zo zei Dulles maandag
avond in een rede buiten de UNO, „maken
ons oordeel ondergeschikt aan het ge
zamenlijk oordeel van de wereldgemeen
schap".
Een UNO-resolutie heeft, behalve de
initiatiefnemer in dit geval Noorwegen
meestal een aantal mede-onderteke
naars. Engen heeft nogal moeite gehad
daarvoor een voldoende aantal staten te
winnen. Oorspronkelijk had hij er tien,
doch verscheidene vielen af. Thans zijn
Canada, Columbia, Denemarken, Liberia,
Panama en Paraquay de mede-onderteke
naars. Het is geen indrukwekkende groep
en bovendien is geen enkel Aziatisch land
van de partij. Het is echter algemeen be
kend, dat de Verenigde Staten en Groot-
Brittannië vóór deze resolutie zijn en Ham
marskjoeld heeft Engen zijn zegen gege
ven. Op die manier heeft de resolutie toch
groot gezag verworven.
In de komende dagen zal heel wat ge
speculeerd worden over de einduitslag van
de stemming, die gehouden zal worden
nadat de UNO-leden dagenlang het woord
zullen hebben gevoerd. De voorstanders
van de resolutie zijn voorzichtig optimis
tisch gestemd omtrent het succes. Zulk een
resolutie is aangenomen, wanneer het aan
tal voorstemmers tweemaal zo groot is als
het aantal tegenstemmers. Stemmen 54
leden voor en 27 tegen, dan kan Ham
marskjoeld aan het werk gaan. Het eerste
rapport aan de Assemblée moet hij volgens
de resolutie uitbrengen vóór 1 oktober. Als
achttien landen blanco stemmen zou de
resolutie 42 stemmen vóór behoeven om
het van 21 tegenstemmers te winnen. Een
voorzichtige Britse schatting was maandag
avond, dat de resolutie kan rekenen op 44
tot 48 voorstemmers. Alleen indien dus
voldoende staten blanco stemmen, heeft de
resolutie kans het te halen.
Er kunnen nog amendementen worden
ingediend en zelfs geheel nieuwe resoluties,
doch op dit ogenblik houdt men zich in
hoofdzaak bezig met speculaties over de
levenskansen van Engens bleke baby, die
laat en met moeite ter wereld gekomen is.
Het belangrijkste uit de redevoeringen
van gisteren was wel dat Jordanië wat
water in haar wijn heeft gedaan ten aan
zien van een eventueel zenden van een
UNO-groep naar dat land. De beste rede
van de dag was het betoog van India's ver
tegenwoordiger Lall. Hij oefende critiek op
de acties van Groot-Brittannië en de Ver
enigde Staten, doch schelden is hem
vreemd. Hij drong krachtig aan op terug
trekking van de troepen. De minister van
Buitenlandse Zaken van Irak hield een
felle rede in goed Frans. Zeer waarschijn
lijk" zal dit land tegenstemmen. Zelfs in
dien alle Arabische staten, die tegenwoor
dig nauw verbonden zijn met de Verenigde
Arabische Republiek, zich tegen de resolu
tie uitspreken, is het nog mogelijk dat de
resolutie er door komt. Verheugend is dit
vooruitzicht allerminst. Men zou van een
Pyrrhus-overwinning moeten spreken,
omdat de beslissing over het Nabije Oosten
doorgezet zou worden tegen de uitdrukke
lijke wil van zeer belangrijke staten in dat
gebied. Bovendien zouden Nasser en de
zijnen hierdoor in één kamp gedreven wor
den met de communistische staten, die on
getwijfeld zullen tegenstemmen. Dit zou
de band tussen Caïro en Moskou slechts
kunnen versterken. Men ziet dat zelfs een
goede afloop nog niet zo goed behoeft te
zijn.
Augustus is al flink gevorderd, de zo- niet. Zonneschijn, een blauwe hemel,
mer begint al aan de „laatste ronde", we kunnen nog profiteren van zee en
maar onvriendelijk betoont ze zich I strand. Zo denken de vakantiegangers
op bovenstaand plaatje er ook over.
In Galway is gisteren het gerechteiyk
vooronderzoek gehouden naar de ramp
met het K.L.M-vliegtuig „Hugo de
Groot". Na de verhoren heeft de jury
als haar oordeel uitgesproken, dat de dood
van de slachtoffers is veroorzaakt door
„een hevige schok, ondergaan in een
vliegtuig boven de Atlantische Oceaan"
De jury voegde er aan toe, dat er geen be
wijsmateriaal is waardoor de oorzaak van
deze schok kan worden vastgesteld.
De medische verklaringen werden afge
legd door dr. John Kennedy, hoogleraar
aan de medische faculteit van Galway.
„De verwondingen schijnen er niet op te
wijzen, dat een explosie de dood van de
slachtoffers heeft veroorzaakt. Er zijn
evenmin aanwijzingen voor dood door ver
drinking", zei hij. Met deze conclusie ging
ook de K.L.M.-arts, dr. Vaandrager, ak
koord.
Dr. Kennedy verklaarde verdei dat hij
feitelijk alleen negatieve bewijzen kon
aanvoeren waaruit bleek, dat een explosie
weinig waarschijnlijk was. Er waren ech
ter wel aanwijzingen, dat de verwondingen
in twee fasen werden veroorzaakt, name
lijk ten eerste door schokken in de lucht,
waarvan enkele vermoedelijk ernstig ge
noeg waren om de dood te veroorzaken en
ten tweede door de klap waarmede de „Hu-
go de Groot" op het wateroppervlak te
recht kwam. Enkele lichte brandwonden
bij twee slachtoffers werden vermoedelijk
veroorzaakt door gloeiende delen van het
vliegtuig als gevolg van wrijving.
ST. LOUIS (Reuter) Het Amerikaanse
Hof van Beroep te St. Louis heeft een
vonnis vernietigd en de autoriteiten van
de middelbare school van Little Rock in
Arkansas gelast de opheffing van de ras
senscheiding voort te zetten. Het Hof be
sloot met zes stemmen de uitspraak te
niet te doen van een rechter in Arkansas,
die opschorting van de integratie voor de
duur van tweeëneenhalf jaar had be
volen. De rechter had na afloop van het
eerste „geïntegreerde" schooljaar opschor
ting van het integratie-program gelast
omdat het lastig vallen van de neger
kinderen op de openbare middelbare
school van Little Rock toestanden ten ge
volge had gehad, die niet getolereerd kon
den worden. Tegen deze uitspraak was
beroep aangetekend. Het verwerpen van
de uitspraak kan een nieuwe crisis bij de
aanvang van het nieuwe schooljaar, begin
september, tot gevolg hebben.
(AFP) Volgens welingelichte kringen
is gouverneur Orval Faubus van Arkansas
van plan aan het parlement van de staat
maatregelen voor te stellen welke de toe
lating van negerleerlingen tot de middel
bare school te Little Rock dit jaar ver
hinderen.
(Reuter) Little Rock heeft vorig jaar
wekenlang in het middelpunt van de be
langstelling gestaan. President Eisenhower
zond toen parachutisten naar de stad om
de orde te herstellen en te verzekeren dat
de opheffing van de rassenscheiding op
de middelbare school vreedzaam verliep.
(UPI) Volgens de meerderheidsbeslis
sing van het hof van beroep waren de
onregelmatigheden, die in Little Rock zijn
voorgevallen, zeker niet bevorderlijk voor
de normale gang van het onderwijs. Zij
bieden echter geen wettige basis voor op
schorting van de integratieplannen. „Een
ander oordeel zou wijken voor de eisen
van opstandelingen en bedrijvers van on
lusten betekenen", aldus het oordeel. Het
Hof verklaart, dat „de tijd nog niet ge
komen is, waarin een bevel van een fede
rale rechter beknibbeld, verwaterd of
smadelijk ingetrokken moet worden ten
overstaan van geweld en onwettige daden
van individuele burgers en tegenstand
tegen het bevel". Het Hof betoogt, dat, zo
men het bevel van de districtsrechter niet
zou vernietigen, de „onmogelijke situatie"
zou ontstaan waarin ieder schooldistrict,
waar openlijk verzet tegen bevolen inte
gratie heerst, het recht zou hebben op
schorting van het integratiebevel te vra
gen.
Dupe
Van de zijde van de Nationale organi
satie ter behartiging van de belangen van
gekleurde mensen (NAACP) werd ver
klaard, dat deze nieuwe uitspraak de weg
voor veel meer negerkinderen naar blanke
scholen vrijmaakt. „De moeilijkheid is
echter, dat wij niet willen, dat iemand de
dupe wordt", zo werd gezegd.
(UPI) De verzoeken van 151 neger-
scholieren in Norfolk (Virginia) om toe
lating op scholen van blanken zijn door de
stedelijke onderwijscommissie in een ge
heime vergadering afgewezen. Als motive
ringen voor dit besluit werden gegeven:
weigering van 61 kandidaten om het ge
wone toelatingsexamen af te leggen, het
ontbreken van de minimale vereisten bij
anderen, de afwezigheid van de mogelijk
heid, dat de kandidaten voordeel op onder
wijsgebied zouden hebben van toelating
en andere „even dwingende redenen". Te
voren had een districtsrechter gewaar
schuwd, dat de commissieleden schuldig
zouden zijn aan minachting van het ge
recht, als zij het gerechtelijke bevel om
8 september een aanvang te maken met
het beëindigen der rassenscheiding op de
scholen, op flagrante wijze zouden schen
den.
De chef van de radiodienst op Shannon
J. Geogehan, verklaarde, dat het toestel,
komende uit Amsterdam, een normale
landing had gemaakt. Het enig ongewone
was, dat de kortegolfzender van het toe
stel zeer vervormd ontvangen werd en
nauwelijks hoorbaar was, zei hij. „Ik stel
de de piloot van het toestel hiervan op
de hoogte kort voordat hij landde. Na de
landing deelde de piloot mij mede, dat
ook de radioverbindingen van de radar
controle zeer vervormd waren. De radar
controlepost deelde mede, dat de radiosei-
nen van het toestel eveneens zeer onduide
lijk waren.
De heer Geogehan verklaarde echter, dat
de verbinding met de „Hugo de Groot"
zeer goed was nadat het toestel vertrokken
was. Om 4.16 en 4.40 meldde het toestel
zich en kreeg het de opdracht aan een an
der toestel m :e te delen, dat dit op zijn
juiste koers lag. De „Hugo de Groot" zond
deze boodschap uit en deelde de verkeers
leiding op Shannon mee, dat 't andere toe
stel de ontvangst ervan had bevestigd. „Ik
bedankte de 607-E (de „Hugo de Groot")
en dat was mijn laatste contac* met hem",
aldus de heer Geogehan. „Bij dit laatste
contact was de stem van degeen die de ra-
diotelefoniezender bediende duidelijk en
normaal", verklaarde hij. De heer Geogehan
besloot zijn verklaring met de mededeling
dat ten tijde van het laatste contact de
„Hugo de Groot" ongeveer 120 zeemijlen
ten west-noordwesten van Shannon vloog.
Majoor Beaufort van de Nederlandse
Rijkspolitie verklaarde hierna, dat men er
in geslaagd was een aantal lichamen te
identificeren aan de hand van paspoorten,
gebitten en persoonlijke bescheiden. Drie
teruggevonden horloges waren op onge
veer tien minuten over halfvijf blijven stil
staan, het tijdstip warop de ramp plaats
had.
Na de uitspraak van de jury achtten men
in kringen van luchtvaartdeskundigen de
waarschijnlijkste verklaring van de ramp
dat plotseling de druk in de cabine van
het vliegtuig is weggevallen. Of dit ge
beurd is doordat een losgeraakte propeller
een gat in de cabine heeft geslagen kan
pas worden vastgesteld, als men erin zou
slagen de motoren van de zeebodem naai
boven te halen. Deze liggen waarschijnlijk
op een diepte van ruim 200 meter. Een En
gelse fabriek, die elektronische apparaten
vervaardigt, heeft reeds aangeboden,
hulp te verlenen bij het onderzoek met een
speciale onderwater-televisiecamera wel
ke tot duizend meter diepte kan wor
den gebruikt. Ook de Britse marine heeft
assistentie bij eventuele bergingspogingen
aangeboden.
Berging van het toestel, zou, naar een
woordvoerder van de K.L.M. op Shannon
zei, niet gemakkelijk zijn, maar niettemin
mogelijk.
(Van onze correspondent in Brussel)
De politie van Brussel heeft de hand
gelegd op een employé van de officiële
dienst voor de toegangskaarten van de
Expo, die in de nacht van 5 op 6 augustus
tienduizend kaartjes heeft gestolen. De
recherche heeft aan de hand van de num
mers een onderzoek ingesteld in bijkans
alle Belgische steden. De sporen leidden
voornamelijk naar de kantoren van reis
agentschappen en autobusondernemingen.
In Mecheien werden duizend toegangsbe
wijzen teruggevonden. Zij werden tegen
vijftien franc (in plaats van dertig) ver
kocht. De beambte, die van malversatie
wordt verdacht, is door enkele directeuren
van reisagentschappen, aan wie hij ge
stolen kaartjes had aangeboden, herkend.
Jerome K. Jerome:
Door het drinken op elkanders gezond
heid bederven we die van onszelf.
Morgen vertrekt generaal De Gaulle op
zijn reis door zogenaamd „Zwart" Afrika
door de Fransen aldus aangeduid ter
onderscheiding van het minder zwarte
noorden van het „zwarte werelddeel". Die
reis vormt een zeer belangrijk onderdeel
van De Gaulle's politieke plannen en zou
wellicht van grote betekenis kunnen wor
den voor de toekomstige ontwikkeling van
het Franse imperium, en niet minder voor
de verdere gang van zaken in Frankrijk
zelf en in het kabinet-De Gaulle.
Immers, de politieke campagne in het
moederland, die voorafgaat aan de volks
stemming over de nieuwe grondwet, begint
op 7 september dus heel kort na de
terugkeer van de premier uit Afrika en
zal duren tot aan de vooravond van het
referendum, dat op 28 september wordt
gehouden. De Gaulle heeft de laatste tijd
getoond, politiek slim genoeg te zijn om
te weten wat hij riskeert door de Afri
kaanse reis vlak vóór de politieke cam
pagne te ondernemen, namelijk dat een
eventueel minder gunstige ontvangst van
het grondwetsontwerp in de Afrikaanse
gebieden een funeste invloed zou hebben
op die campagne en daarmee op het resul
taat van de volksstemming. En daar het
huidige kabinet en misschien zelfs al
wat er van de Franse democratie nog over
is een verwerping van de nieuwe grond
wet politiek niet zou overleven, mag men
wel aannemen dat de generaal en zijn
adviseurs dit risico nauwkeurig hebben
gecalculeerd.
Zij hebben het de Franse overzeese ge
bieden, tenminste die in „zwart" Afrika,
danook wel uiterst moeilijk gemaakt, hun
steun aan die grondwet te onthouden, of
beter gezegd: het is die gebieden bijzonder
gemakkelijk gemaakt, ermee in te stem
men. Wat De Gaulle hun thans aanbiedt
moge minder zijn dan de politieke heet
hoofden onder de Afrikanen zij die zich
onlangs verenigd hebben in de „Partij voor
Afrikaanse Reorganisatie" verlangen,
want dat komt neer op onmiddellijke en
volledige onafhankelijkheid, op z'n hóógst
binnen het kader van een Franse confe
deratie. Maar anderzijds is het veel en veel
meer dan enige vroegere Franse regering
die gebieden ooit heeft aangeboden, of ook
maar zou hebben kunnen aanbieden
zonder de volgende dag door het parle
ment te zijn weggestemd. Als het ware
om dit vlak voor De Gaulle's vertrek nog
eens duidelijk te onderstrepen, heeft de
regering gisteren bekendgemaakt, in be
ginsel te hebben besloten dat zij Frans
Kameroen thans een trustgebied van de
Verenigde Naties, beheerd door Frankrijk
hangende de opheffing van dat trust-
beheer volledige interne autonomie zal
verlenen.
Het is merkwaardig (maar, gezien de
pro-Gaullistische samenstelling van de
Constitutionele Adviescommissie, toch ook
weer niet zó merkwaardig als het onder
andere omstandigheden zou zijn geweest),
dat die commissie geen woord van protest
heeft laten horen tegen het plan om de
macht van het moederland over de over
zeese gebieden op zulk een ingrijpende
wijze te beperken. Ze is daarbij onge
twijfeld uitgegaan van de overweging, dat
de buitenlandse politiek, de defensie, de
munt-eenheid. de gemeenschappelijke eco
nomische en financiële politiek en de ex
ploitatie van de strategisch belangrijke
grondstoffen onder de federale instanties
(en dus in de praktijk voornamelijk onder
Parijs) zullen ressorteren en dat die in
stanties bovendien toezicht zullen houden
op de rechtspleging en het hoger onder
wijs. Hiermee behoudt het moederland zo
veel invloed, dat de overzeese gebieden
moeilijk kpomme sprongen zullen kunnen
maken. Het is in dat verband van weinig
belang, of het imperium nu in een „fede
ratie" dan wel in een „gemeenschap van
volken" wordt omgezet.
Men mag uit deze hele ontwikkeling toch
wel concluderen, dat de Franse politici iets
hebben geleerd van de Algerijnse kwestie:
„zwart" Afrika krijgt concessies aange
boden vóórdat het die probeert af te
dwingen. Voor het eerst in vele jaren
houdt Parijs nu gelijke tred met en
loopt het misschien zelfs wel vooruit op
de politieke ontwikkeling in de eertijds
koloniale gebieden. Wellicht hoopt de re
gering, dat dit resultaat van de Algerijnse
les op zijn beurt weer een lering voor de
Algerijnen zal inhouden, namelijk die, dat
er langs lijnen van geleidelijkheid bij de
huidige machthebbers in Parijs méér te
bereiken valt dan bij hun voorgangers, en
stellig ook meer dan met gewelddaden.
Het is alleen twijfelachtig of enig ge
koloniseerd volk, als het eenmaal in de
roes van de vrijheidsstrijd is geraakt, nog
wel iets wil horen van „geleidelijkheid".
Simon Koster
