Professoren en studenten
in Parijs staken
GRIEP!
Chefarine 4
E
Regeringsverklaring in het
Belgische parlement
^Hoe is het ontstaan
Collegezalen mudvoldocenten tekort
en studie-omstandigheden bedroevend
^^Pracitótoel
t
Van dag tot dag
vIj
Uitslag in Hongarije: 99.6
Evangelist Hermann Zaiss
omgekomen
Vice-president Gomez van
Argentinië afgetreden
Studieloon
Roofbouw
Wijn vs intellect
Belgisch Kongo dringt aan
op meer zelfbestuur
4 geneesmiddelen, elk afzonderlijk al
wereldberoemd. Tezamen in één tablet
verenigd, ondersteunen zij bovendien el-
kaars werking, waardoor deze nóg krach
tiger is dan kon worden verwacht. De
combinatie Chefarine „4" doet werkelijk
wonderen en brengt vaak baat waar an
dere middelen (alen
Belgische partijen keuren
de schoolvrede goed
0p de
Ket iipi obleem is de financiering van het program
Dit, woord:
DRUIPSTAARTEN
WOt,.ibDAG 19 NOVEMBER 1958
Nu de fractie van de P. v. d. A., zoals
j.l. zaterdag ook in de rubriek „Op en om
het Binnenhof" tot uiting kwam, een veel
straffere gedragslijn meent te moeten gaan
volgen, kan men in parlementaire kring
horen verluiden, dat het ernstig begint te
kraken.
Zeker, het heet wel, dat krakende wagens
het langst lopen. Toch zou het 'ons hele
maal niet verbazen als er binnen betrek
kelijk korte tijd een botsing in de Kamer
zou ontstaan, die tevens op een ineenstor
ting van de ministerswagen, dat wil zeg
gen: op een kabinetscrisis zou uitlopen.
Bijvoorbeeld doordat de tot de P. v. d. A.
behorende ministers uit solidariteit met hun
politieke vrienden in de Tweede Kamer
niet langer deel van de regeringsploeg zou
den willen uitmaken.
In de afgelopen week heette het zelfs,
dat een dergelijke crisis zeer nabij kon zijn.
Er ligt namelijk een wetsontwerpje ter ta
fel, dat weliswaar op het eerste gezicht
van hoogst onschuldige aard schijnt te
zijn, maar dat eventueel gevaarlijke poli
tieke ontploffingsstoffen zou kunnen in
houden. Wij hebben hier het oog op het
wetsontwerp ter wijziging van de Dienst
plichtwet, dienende om uitzending van
dienstplichtigen van de landmacht ook
zonder hun goedkeuring naar Nederland-
over-zee (onder meer ook naar Nieuw-
Guinea!) rechtens mogelijk te maken. Sinds
de Grondwetsherziening van 1956" is van de
grondwetsdeur de grendel verwijderd, wel
ke tot dan toe de weg versperde om rech
tens een dergelijk pad te kunnen betreden.
In de wet zelf komt echter tot op dit ogen
blik die grendel nog wel voor. Pas een
goed half jaar geleden is men in de des
betreffende departementale kringen tot de
ontdekking gekomen, dat nog steeds ver
zuimd was, de wet aan te passen bij, en in
overeenstemming te brengen met de
Grondwet. Vandaar bovenbedoeld wets
ontwerpje.
Op zichzelf is dat juridisch inderdaad
hoogst onschuldig, en zelfs geboden. Toch
blijkt bij de Tweede Kamerfractie van de
P. v. d. A. het verlangen te bestaan, dat,
wanneer eenmaal aan uitzending van
dienstplichtigen naar Nederland overzee,
met inbegrip van Nieuw Guinea, geen en
kele beperking meer in de weg zal staan,
niettemin geen uitzending op onbeperkte
schaal zal plaatsvinden. Zou het alleen
gaan om een normaal aantal mannen, dan
ware daartegen geen enkel bezwaar. Iets
anders zou het echter worden als de rege
ring op een gegeven ogenblik de gewijzigde
bepaling zou gaan gebruiken om van
Nieuw-Guinea met behulp van bijvoor
beeld zoiets als een divisie een militaire
basis bij uitnemendheid in het Verre Oos
ten te gaan maken. Daaraan zitten zoveel
consequenties vast, dat in elk geval de
P. v. d. A. wenst, dat eer iets van die aard
zou gebeuren, tevoren tenminste met de
desbetreffende Kamercommissies zal wor
den gepraat. Men verlangt een of andere
waarborg tegen wat men in P. v. d. A.-
kring beschouwt als een denkbaar geacht
misbruiken van de blanco volmacht die de
regering, bij ontbreken van enige waar
borg, dankzij de wetgever zou krijgen.
Aanvankelijk schijnt deze wens ver
schillende ministers ook en niet te ver
geten minister Staf zwaar op de maag
te hebben gelegen. Bovendien leefde in de
kringen van het kabinet het bezwaar dat
het, vooral met het oog op de internatio
nale kant van de zaak, ongewenst zou zijn
als straks in de Kamer ernstige verdeeld-
hedi over het punt in kwestie zou blijken.
Inmiddels schijnt men toch de mogelijk
heid te bespeuren om althans deze aange
legenheid zonder ongelukken tot een goed
einde te brengen. Na een jongste ministe
rieel beraad, zo drong het tot ons door, zou
wel bereidheid aanwezig zijn om in over
leg tot een formulering te komen, die over
en weer bevrediging zou kunnen schenken.
Het komt ons voor, dat het inderdaad niet
zulk een heksentoer behoeft te zijn om dat
te bereiken. Wat overigens de internationale
zijde van het vraagstuk Nieuw-Guinea
aangaat, die zou in de ogen van de minis
ters veel beter bij de behandeling van de
begroting van Buitenlandse Zaken kunnen
worden besproken dan wanneer het wets
ontwerpje tot wijziging van de Dienst
plichtwet aan de orde komt. Vandaar dat
thans blijkbaar het streven erop gericht
is, pas enige dagen na twee december
tijdstip waarop de Kamer zich waarschijn
lijk met Buitenlandse Zaken zal gaan be
zighouden genoemd wetsontwerp in
openbare gedachtenwisseling te brengen.
Wanneer dan bovendien tijdig omtrent
de garantie in kwestie overeenstemming is
bereikt, is de kans tenslotte heel groot, dat
het bij deze gelegenheid verder nog wel
los zal lopen. Overigens is hiermee nog
allerminst gezegd, dat de krakende wagen
het ook daarna nog lang zal kunnen vol
houden!
BOEDAPEST (AFP) Er is zondag bij
Ie algemene verkiezingen in Hongarije
'9,6 percent van de stemmen uitgebracht
>p de lijst van het „Vaderlandse Volks-
ront". Van de stemgerechtigden bracht
98,4 percent zijn stem uit. Er waren
6.600.686 stemgerechtigden, van wie
6.493.680 (98.4 percent) zijn opgekomen.
Van de opgekomenen stemden 6.431.832
voor en 28.651 (0.4 percent) tegen. Er waren
32.010 ongeldige stemmen.
Bij een auto-ongeluk nabij Hannover is
de bekende Duitse fabrikant-evangelist
Hermann Zaiss, om wie zich in het Wup-
pertal na de oorlog een grote en vitale
evangelische opwekkingsbeweging groe
peerde, om het leven gekomen. Hij is 68
jaar geworden. Vandaag wordt in het
nieuwe gebouw van deze beweging in
Ohligs, een rouwdienst aan zijn nagedach
tenis gewijd en morgen wordt hij begra
ven. Vooral zijn zeer directe prediking van
genezing door geloof in Christus baarde
bij zijn internationale tournees hij was
ook tweemaal in Nederland en onder meer
een middag en twee avonden in Haarlem
veel opzien. Zaiss maakte de afgelopen
jaren enige wereldreizen met missionai
re bestemming, onder meer door Ameri
ka, waar hij zich vooral tot de Indianen
richtte, en een naar India.
Deze markante Duitser, die in 1945 op
de puinhopen van Ohligs met zijn echtge
note besloot, zich aan de prediking van
het Evangelie te wijden, sprak door zijn
onconventionele en indringende wijze van
prediken, talrijke van de kerken ver
vreemde mensen uit alle lagen van de
maatschappij aan. Zijn optreden in ons
land ontmoette ook verzet gezien zijn te
rugkeer tot het genezingsapostolaat der
oudste Christelijke kerk waarmee hij zo
als een predikant het eens uitdrukte de
kerk een „onbetaalde rekening" presen
teerde, die naast critiek ook verootmoedi
ging teweegbracht.
BUENOS AIRES (Reuter) Vice-pre
sident Gomez van Argentinië is afgetre
den. Voor de officiële bekendmaking was
reeds in regeringskringen gemeld, dat
Gomez zijn ontslag had aangeboden, op
voorwaarde dat hij zou worden gezuiverd
van alle beschuldigingen van samenzwe
ring. In een open brief verklaart president
Frondizi, dat Gomez een „voortreffelijk
mens is en een „trouwe medewerker".
De radicale regeringspartij, die Gomez
had geroyeerd omdat hij weigerde de na
men van de deelnemers aan het komplot
te noemen, heeft hem uitgenodigd weer
toe te treden. Alle beschuldigingen werden
ingetrokken.
Nu de crisis afneemt overweegt de re
gering de mogelijkheid van opheffing van
de staat van beleg, die 11 november voor
dertig dagen werd afgekondigd. De vak
bonden, met inbegrip van de bond van
arbeiders der oliebedrijven in de provin
cie Mendoza, die sedert het begin van de
maand in staking waren, hebben besloten
alle stakingen af te gelasten.
Advertentie
cellojaar
verpakt
(Van onze correspondent in Parijs)
Voor het eerst in de geschiedenis van de Franse universiteiten is er voor
vandaag een algemene staking afgekondigd, waar studenten en professoren in
gesloten front achter staan. De staking zal voorlopig 36 uur duren en wordt
gemotiveerd door de volslagen onmogelijke omstandigheden, waarin de colleges
moeten worden gegeven. Verscheidene professoren hadden deze week het bijltje,
of beter de toga, er al bij neergelegd, omdat er door de overbevolking van hun
collegezalen vrijwel niet gewerkt kon worden. De studenten zaten als haringen
in een ton en de hoogleraren konden zich vaak nauwelijks meer verstaanbaar
maken. Dezer dagen moet generaal De Gaulle een geschil arbitreren tussen de
ministers van Onderwijs en van Financiën over een verhoging der kredieten voor
de universiteiten en de professoren en studenten hopen met hun actie de premier
van de rechtvaardigheid en de urgentie van hun eisen te kunnen overtuigen.
In alle lagere, middelbare en hoge scho
len heerst een overbevolking op en een
gebrek aan leerkrachten vóór de banken,
waardoor het niveau van het onderwijs
waarneembaar lfjdt en daalt. Terwijl in de
lycea, vooral in Parijs, klassen van vijftig
tot zestig leerlingen (voor wie vaak zelfs
geen banken aanwezig zijn) de regel vor
men, is het aantal studenten dat door één
professor moet worden „bediend" in som
mige gevallen totvijfhonderd gestegen.
Het gemiddelde aantal studenten van alle
Franse universiteiten is vijftig op één hoog
leraar, een verhouding, die in de Verenigde
Staten tien op één bedraagt. Ook aan
wetenschappelijke assistenten heerst een
nijpend gebrek, zodat de studenten nage
noeg op zelfstudie zijn aangewezen.
Het intelligentiepeil ligt in Frankrijk
zeker niet lager dan in andere landen, niet
temin moet de studietijd gedurig worden
verlengd. Steeds meer studenten zakken
voor hun examens en tentamens, en bij
verschillende vakken slaagt slechts dertig
percent der kandidaten. De oorzaak van
deze zichtbare achteruitgang van het on
derwijs, en ook van het algemene intellec
tuele peil, valt toe te schrijven aan de
onverantwoorde politiek, die de Franse
regeringen, vooral de laatste tien, twaalf
jaren ook in deze domeinen hebben ge
voerd.
De hoge kinderbijslagen en andere (zeer)
progressieve sociale maatregelen, die na de
oorlog werden ingevoerd, hebben tot gevolg
gehad, dat er in Frankrijk eindelijk weer
een geboorte-overschot ontstond. Gezien
echter de toenemende ambitie tot studeren,
overtreft de extra toeloop bij het voort
gezette onderwijs verhoudingsgewijs nog de
normale cijfers van de bevolkingsaanwas.
De eerste lichting „bevrijdingsbabies"
heeft het middelbare onderwijs al enkele
jaren geleden bereikt. Binnen vier tot vijf
jaren zal die generatie bij de universiteiten
aankomen. Dit jaar is het aantal eerste
jaarsstudenten van honderdtachtigduizend
tot tweehonderdduizend gestegen.
De boemelstudent, de „fils a papa", het
rijkeluiszoontje, dat zelfs zónder intelligen
tie beslist studeren moest om zijn stand te
kunnen ophouden, is ook in Frankrijk bij
na uitgestorven. De overgrote meerderheid
wordt door de midden-klassen geleverd,
terwijl kinderen van arbeiders onder de
studenten nog als witte raven worden aan
getroffen. De Franse staat is de laatste
jaren steeds royaler geworden met beurzen,
waarvan één op de vijf studenten profi
teert en voor de toekomst overweegt de
minister voor de hele universitaire jeugd
zelfs de instelling van „salarissen". In af
wachting van die maatregel, moeten de
studenten maar zien met allerlei bijbaan
tjes, vertaalwerk, babyzitterij, afwassen en
lesgeven, zich te bedruipen. In die opzet
slagen ze echter steeds moeilijker, niet in
de laatste plaats omdat de studenten wel
de eerste slachtoffers zijn van de woning
nood, die er in Frankrijk, en vooral in
Parijs, heerst.
Maar zélfs wanneer ze al het geluk heb
ben ergens een zolder- of dienstbodekamer
(voor vijftien tot twintigduizend francs per
maand) te vinden, dan blijven zijn studie
omstandigheden toch nog verre van ideaal.
Gebrek aan collegezalen, laboratoria en
onderwijskrachten, heeft een normale stu
die vrijwel onmogelijk gemaakt. Alleen
door een drastische verhoging van sub
sidies zou er, na verloop van jaren, ver
betering kunnen optreden. Er is voorlopig
echter geen kijk op gezien onder meer
de nog steeds stijgende kosten van de oor
log in Algerije dat de minister van
Onderwijs zijn collega van Financiën over
de brug zal krijgen. Hij zal eerder op ver
dere bezuinigingen moeten rekenen.
Ook op het onderwijsgebied wordt er in
Frankrijk een ware roofbouw op het ver
leden gepleegd. Men teert nog op oude
roem en reputatie, maar de achterstand ten
opzichte van het buitenland neemt in feite
steeds grotere afmetingen aan. Op het ge
bied van het onderzoek naar de kernener
gie valt die achterstand wel het meeste op:
door gebrek aan laboratoria en weten
schappelijke werkers maakt Frankrijk, dat
niettemin over enkele internationale top
figuren, zoals Curie, Joliot, DeBroglie, Per-
rin en anderen beschikt(e), toch nog steeds
geen deel uit van de atoom-club. Men is er
de laatste jaren wel in geslaagd het aantal
inschrijvingen voor de exacte wetenschap
pen, ten koste van de litteraire en juridi
sche faculteiten, aanzienlijk te verhogen,
doch ook hier mist men onderwijzend per
soneel en technische installaties om die
aanwas vruchtbaar te kunnen opvangen.
Voor 1963 voorziet men dat honderdduizend
studenten zich alleen al voor de exacte
wetenschappen zullen inschrijven. Op dit
ogenblik komt men echter al tweeduizend
hogere leerkrachten te kort. Over vijf jaren
zal dat aantal tot tien a vijftienduizend
zijn gestegen.
Wanneer in wetenschappelijke kringen
vandaag al van een noodtoestand wordt ge
sproken. dan zal binnen enkele jaren de
situatie bij het Franse onderwijs, op alle
verdiepingen, zonder overdrijving cata
strofaal moeten worden genoemd. En, als
gezegd, er zijn nog geen tekenen, die op
een aanstaande verbetering wijzen.
(UPI) Studenten zowel als hoogleraren
van de Sorbonne hebben gezworen hun
campagne niet op te geven totdat nieuwe
faculteitsgebouwen boven de „Halle-aux-
Vins", de grote wijnkelders langs de Seine,
zijn verrezen. De eigenaren van de wijn-
(Van onze correspondent in Brussel)
De werkgroep, die onder leiding van
staatsminister August de Schrijver een
reis van twee maanden door Belgisch Kon
go heeft gemaakt, zal bij de regering een
uitvoerig verslag indienen over de poli
tieke toekomst van de kolonie. Volgens De
Schrijver is er in Kongo een stroming om
een politieke unie met België als de .fjggte
vorm van samenwerking te beschouwen,
maar wordt er ook aan een onafhankelij
ke Kongo-staat gedacht. Het is echter ver
heugend, dat zowel de voorstanders van
de ene als van de andere regeling een ge
leidelijke en rustige ontwikkeling wensen.
Men neemt aan, dat de politieke status
van Belgisch Kongo in de eerstkomende
maanden aandachtig zal worden bestu
deerd en dat aan de bevolking in Kongo,
zowel aan zwarten als aan blanken, garan
ties zullen worden geboden.
De leden van de werkgroep hebben met
meer dan vijfhonderd verschillende groe
peringen, hoofden van stammen en orga
nisaties van blanken en zwarten contact
gehad. Er leeft een sterke wil om een vorm
van zelfbestuur voor Kongo tot stand te
zien komen, met andere woorden dat de
centrale diensten te Brussel en te Leopold-
stad meer verantwoordelijkheid dienen te
geven aan de lokale overheden en dat de
onlangs benoemde gemeenteraden en
burgemeesters werkelijk als de enig ver
tegenwoordigende autoriteiten zullen wor
den erkend en behandeld.
Kongo meent thans wat meer op eigen
benen te kunnen staan. Het „Konings
plein" te Brussel, waar het departement
voor Kongo is gevestigd, moet dat begrij
pen en niet steeds alleen de voor Kongo
goed geachte beslissingen nemen.
Advertentie
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en... doen wonderen!
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel (hetarox.
kelders hebben tot dusver met succes elke
poging om de universiteit uit te breiden
tegengewerkt. Onder de 19.700 studenten
heerst grote onrust. Hoogleraren en stu
denten besloten handelend op te treden
toen bleek dat de machtige corporatie van
wijnhandelaren erin was geslaagd het werk
aan de nieuwe gebouwen, die boven hun
wijnkelders zouden worden gebouwd, stop
te zetten. De wijnhandelaren vochten om
elke centimeter grond en legden allerlei
juridische en materiële obstakels op de weg
van een voortzetting van de bouwwerk
zaamheden. Zij lieten omheiningen aan
brengen van lege wijnvaten en prikkel
draad.
Volgens de Franse wet kunnen aanne
mers geen terrein opbreken, dat als parti
culier eigendom is aangegeven, zonder een
rechterlijk besluit. De Franse gerechts
hoven staan voor de behandelingen van
talloze zaken, sommige nog daterend van
vóór de oorlog.
(Van onze correspondent in Brussel)
Zondag hebben de rooms-katholieke, li
berale en socialistische partijcongressen
te Brussel de door de partijleiders geslo
ten politieke overeenkomst inzake de
schoolvrede goedgekeurd. De rooms-
katholieke partij keurde de overeenkomst
met algemene stemmen goed, bij de so
cialisten was de stemverhouding 659
tegen 231 en achttien onthoudingen en bij
de liberalen 117 voor, zes tegen en vier
onthoudingen. De socialistische oud-mi
nister van Verkeer, Anseele, stelde voor
het schoolpact te beperken tot vier jaren,
maar dit werd door de oud-minister van
Onderwijs, Collard, afgewezen. De over
eenkomst is voor twaalf jaren aange
gaan.
De drie partijen zijn voorstanders van
de definitieve beëindiging van de school
strijd en de meeste politieke waarnemers
zijn van oordeel, dat het politieke leven
in België op een gezondere basis zal steu
nen,
Verstrooid
„Bent u óók zo vergeetachtig?" vroeg
een wildvreemde dame me in een waren
huis. We stonden voor een afdeling hand
schoenen en ze grabbelde zenuwachtig in
haar tas.
„Mijn papieren hersenen zijn weg", kreet
ze verschrikt, „O, ze liggen nog thuis op
het dressoir!"
„Wat ontzettend jammer", zei ik mede
levend, „nu zult u weer naar huis terug
moeten". Ze knikte en fluisterde vertrou
welijk: „Er staan wel drie kolommen op:
één van die dingen, die ik thuis doen moet,
één met boodschappen, die ik in de stad
moet halen en dan is er ook nog een kolom
buurtboodschappen".
„Ja, dat is erg practisch", knikte ik goed
keurend.
„Heeft u .zoiets niet? Enorm handig,
want nu vergeet _ik nóóit ietsVergeet u
wel eens wat?"
„Sóms", zei ik, me niet blootgevend.
„Ik ben toch zó verstrooid", vervolgde
de dame. „Thuis ook gisteren stond ik
nog een kwartier voor de kapstok en ik
dacht: wat moet ik nou toch ook alweer
hebben? En weet u wat het was?"
„Geen idee", glimlachte ik.
„Een rol beschuit. Ik was verkeerd ge
lopen". Ze brulde het uit. We lagen dub
bel over de handschoenen.
De juffrouw, die was komen toesnellen
op het tumult, vroeg of ze ons soms hel
pen kon.
„Nee", zei de dame, „nee, op het ogen
blik niet; tenminste, ik geloof niet, dat er
iets op mijn briefje stond over handschoe
nen". En zich weer tot mij wendend: „Ach,
zullen We maar een kopje koffie gaan
drinken? Ik heb helemaal geen zin, om
naar huis te gaan"- En ze stelde zich voor.
„Laatst was ik ze ook eens kwijt en toen
moest ik weer een briefje maken, om me
eraan te herinneren, dat ik ze zoeken moest
anders had ik dat totaal vergeten, maar
mi. vergeet ik nóóit wat. Ik schrijf ook veel
op de kalender; als u het óók wilt gaan
doen, moet u een weekkalender nemen.
Daar noteer ik op: Bloemkool betaald
yoghurt niet betaald, enz. Nooit meer ver
gissingen. Héérlijk!!
„Ja-ja" beaamde ik „enige methode".
„Een zakagenda leent zich er óók uit
stekend voor, daar schrijf ik ook veel in
op, maar die zit meestal in mijn verkeerde
tas".
Inmiddels zaten we achter de koffie.
„Ik zou u zo graag nog eens willen zien",
zei de dame, „iedereen verzamelt iets hè,
postzegels, of suikerzakjes of munten of zo,
maar ik verzamel kennissen. Zo af en toe
loop ik eens iemand tegen het lijf, van
wie ik denk: Hè, die zou ik wel willen
hebben voor later! Nu heb ik het te druk,
maar later, als mijn kinderen het huis uit
zijn en je kómt eens alleen te zitten je
kunt per slot nooit weten, dan is het altijd
prettig, als je een hoop aardige kennissen
hebt. U voelt me zo aan".
„Ja", zei ik, dat is altijd wel knus, zo'n
verzameling".
„Heeft u telefoon, dan zal ik u eens op
bellen, of heeft u het liever niet?" Ik no
teerde zorgvuldig mijn nummer op een
suikerzakje en ze borg het weg in haar
tas. „Gunst", riep ze verwilderd uit, „mijn
portemonnaie zit nog in mijn andere tas,
wat een domoortje, wilt u me de koffie
even voorschieten en een kwartje voor de
autostalling, wat schaam ik me, maar u
krijgt het terug, hoor!"
„Dat is wel in orde", zei ik en we schud
den elkaar langdurig de hand.
Ik heb nóóit meer iets van haar gehoord.
Ze is me waarschijnlijk vergeten, of ze is
haar hele tas kwijtgeraakt.
Maar misschien, als ze aan haar collectie
denkt voor later.
Marianne van Raait
(Van onze correspondent in Brussel)
Eerste minister Gaston Eyskens heeft
gisteren voor de Kamer van Volksverte
genwoordigers de regeringsverklaring
van het nieuwe Belgische rooms-katho-
liek-liberale kabinet voorgelezen. In de
Senaat trad de vice-premier senator Lilar
namens de regering op. De regering ver
heugt zich over het totstandkomen van de
schoolvrede en brengt hiervoor een ere
saluut aan de socialistische oppositie par
tij, die het schoolpact niettemin heeft
goedgekeurd.
In de regeringsverklaring wordt grote
aandacht besteed aan de politieke toe
komst van Belgisch Kongo, die spoedig
aan de orde gesteld zal worden. „De re
gering beschouwt het betrekken van de
Kongolese elite van inlanders bij het lo
kale bestuur en bij de economische ver
antwoordelijkheid als een essentiële voor
waarde voor de democratisering van het
openbaar leven in Kongo. Ons werk in
Afrika zal slechts duurzaam zijn indien
Kongo aan België zijn vertrouwen blijft
schenken". In de Europese Economische
Gemeenschap wordt de Benelux een on
misbare schakel genoemd. De regering
zal verder streven naar verwezenlijking
van de economische unie tussen de drie
landen.
Waterwegen
Groot belang wordt gehecht aan een
duurzame oplossing voor de hangende
Belgisch-Nederlandse waterwegenkwes
ties. Het sluiten van een verdrag over de
sluis van Terneuzen wordt in het vooruit
zicht gesteld. (Het is voor het eerst, dat
een officieel regeringsdocument van een
definitieve overeenkomst inzake Terneuzen
gewag maakt. De overeenkomst die tussen
de minister-president Drees en de Belgische
eerste minister Van Acker werd afgeslo
ten, was nog geen internationaal verdrag).
In de haven van Antwerpen zal begin 1960
een aanvang worden gemaakt met de
bouw van een groot zeesluizencomplex op
de Schelde, niet ver van de Nederlandse
grens. Dit is het antwoord van Antwerpen
op het Rotterdamse Europoortproject. De
sluis zal in de buurt van Zandvliet worden
gebouwd en door een nieuw zeekanaal met
de Antwerpse dokken worden verbonden.
De autoweg van Antwerpen naar de West-
duitse ;rens bij Aken zal tijdig klaar ko
men. De regering toont vertrouwen in de
plannen tot reorganisatie van het leger. In
ieder geval belooft zij de dienstplicht voor
het eind van 1959 tot twaalf maanden te
verminderen.
Het onderwijs zal kosteloos worden tot
leeftijd van achttien jaren, dat wil zeggen
voor de eerste drie jaren van het middel
baar en nijverheidsonderwijs. De finan
ciering van de begroting is het zorgen
kind van het nieuwe kabinet-Eyskens. De
begroting van 1958 moet worden afgeslo
ten met een tekort van zeven miljard
frank (ongeveer 540 miljoen gulden), ter
wijl voor 1957 bet tekort van zes miljard
frank (380 miljoen gulden) wordt voor
zien. Er zal door de regering mede voor de
financiering van een belangrijk program
van openbare werken een beroep op de ka
pitaalmarkt moeten worden gedaan, naar
schatting voor twee miljard gulden. Dit
kan, aldus de politieke waarnemers, uit de
omvang van de voorziene openbare wer
ken worden opgemaakt. Ook de schoolvre
de is duur gekocht Men kan nog niet pre
cies berekenen wat de subsidies voor het
openbaar onderwijs gaan kosten, maar
het zal tenminste op driehonderd miljoen
gulden komen te staan. Men overweegt
een matige verhoging van sommige indi
recte belastingen. Anderzijds worden
twee ontwikkelingsgebieden, de Borinage
en de Kempen, afgebakend. In die gebie
den, laat de regering openbare werken uit
roeren ter bevordering van de industriali
satie.
Het werkwoord druipen betekent,
wanneer het wordt gebezigd van vloei
stoffen: langzaam, in kleine hoeveel
heden naar beneden komen. Van vaste
stoffen en personen gezegd betekent
het: vallen. Men kan druipen voor een
examen, d.w.z. zakken. Druipstaarten
wil dus letterlijk zeggen: een slap naar
beneden hangende staart hebben, hetzij
als ziekteverschijnsel, hetzij uit angst.
Van het werkwoord is thans alleen
nog het tegenwoordig deelwoord druip
staartend in gebruik in de betekenis:
teleurgesteld, verslagen, beschaamd, dus
zich gedragend als een hond die zich
^aet^d^taar^ussei^te^ener^erugtrekt^
