Met „spaans lef" en drie man
in een dinghy de oceaan op
Kapitein Folkert de Jong beschouwt het
slepen met de „Zeeland" als een hobby
Maria Mercedes Luna
concerteert maandag
„Schijn en werkelijkheid"
in Heemskerk
5
Kapitein Strijbos bracht
de halve „Nyon" binnen
„Dit reisje was niets
bijzonders
Kleurendia-avond Ohm
bij Fotokring Velsen
Sportschool Koelemeijer in
Cultureel Centrum
Kapitein H. Rijnbergen
met pensioen
Nog geen naam voor
kerk in aanbouw
Judokampioenschappen op
Zaterdag in Beverwijk
Verbouwde „Oranje" naar
Australië vertrokken
Ruilverkaveling in
Noordholland
Vissers van de Far Oer
door Britten verdrongen?
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1959
JE MOET „SPAANS LEF" HEBBEN om op een stormachtige Atlantische
Oceaan in een rubberboot te stappen en met zelfgemaakte roeispanen naar
een op drift geraakt drijvend boortoreneiland te peddelen. „Vrijwilligers voor",
zei kapitein Folkert de Jong dan ook, toen de zeesleper „Zeeland" op vrijdag
negentien december de losgeslagen sleep boven de Azoren dicht was genaderd.
Gosse Vogel, matroos onder de gage, tweede stuurman Bob Hclemigh en runner
Jan Spierenburg aarzelden geen moment. De eerste poging om de vluchteling te
enteren mislukte. De rubberboot kwam dwars van het steigerende eiland terecht.
Twee dagen later werd het peddelen over een holle oceaan pas beloond. Tóén
enterden de drie IJmuidenaars het driehoekig eiland „Scaraboe", waarop drie
palen van dertig meter hoog stonden, met de dreghaken, die de machinist van
de „Zeeland" in zijn propere heiligdom had gelast.
Dit voorval tijdens de sleepreis van de „Zeeland" van New-Orleans naar
Licata op Sicilië, zo even losjes vertelt door kapitein Folkert de Jong, bewijst
weer eens te meer, dat het slepen van onwillige boortoreneilanden, die niet
gebouwd zijn voor het maken van zwerftochten over door westerstormen
opgezwiepte oceanen, nog altijd kerelswerk van het zuiverste water is.
DE MIDDAGZON valt door de grote
achterramen van een modern ingerichte
flat aan de Orionweg in IJmuiden op het
gebruinde gezicht van kapitein Folkert de
Jong. Hij verlicht een open gelaat, waarin
twee heldere bruine ogen staan, die ple
zierig schitteren als hij vertelt over zijn
jongste sleepreis. Hij kijkt af en toe
lachend naar een kleine jongen, die aan
zijn voeten op de vloer speelt en hem af en
toe knuffelt met een dropmondje. „Pa is
toch thuis, mijn pappa. Dan mag ik drop
snoepen", schijnen de ogen van de kleine
Folkert, die twee is en bijzonder flink voor
zijn leeftijd, te vertellen. De vierjarige
Claudia speelt in de achterkamer.
„Ik heb nog een jongen van acht, nee hij
is al negen, die is buiten waarschijnlijk
bezig om de nieuwbouw in de buurt af te
breken," zegt hij, terwijl hij een atlas pakt
om de route van New-Orleans aan de Golf
van Mexico naar Licata op Sicilië aan te
wijzen. Zijn vrouw, die veel kleiner en
tengerder is, maar bijzonder goed past in
het moderne interieur van de woning, zoekt
in de boekenkast naar foto's van de trip
van de „Zeeland". Een vrouw en kinderen,
die plezier hebben in het beroep van pappa,
ook al brengt dat beroep dan met zich
mee, dat ze het vaak zonder hem in huis
moeten stellen.
Een kapitein, die met zijn negenentwintig
jaren de jongste gezagvoerder van de
Wijsmullervloot is en het slepen met stei
gerende boortoreneilanden, dokken en an
dere objecten van de ene kant naar de
andere kant van de aardbol als een hobby
„Dit reisje was niets bijzonders, niets om
ophef over te maken", zei kapitein Strij
bos van de sleepboot „Rode Zee", die
maandagavond met zijn schip de haven
van Vlissingen verliet om „het halve schip
Nyon" van de „Noordzee" en de „Blan
kenburg" over te nemen. Dat gebeurde
honderd mijl van Hoek van Holland en
gistermorgen koerste de sleep de Nieuwe
Waterweg binnen. „Het was geen lastig
karwei. Nee, dan mijn collega Westdijk
sr. van de „Clyde", die een booreiland
va"n Amerika naar de Perzische Golf
brengt. Hij komt van de ene slechte bui
in de andere. Ik heb medelijden met hem"
aldus kapitein Strijbos, die de laatste
maanden ook heel wat van de wereld heeft
gezien.
Op 2 januari bracht hij het uitgebran
de Chileense schip „Lebu" voor repara
tie van Valparaiso naar de werf „De
Schelde" in Vlissingen. Op 19 september
vertrok de „Rode Zee" met een bak en
een zuiger op sleeptouw naar de Walvis
baai (Zuidwest-Afrika), waar de dit jaar
vijftig jaar bestaande Hollandsche Aan-
nemings Maatschappij uit 's Gravenhage
havenwerken uitvoert. Na het vrachtje
keurig te hebben afgeleverd was Valpa
raiso de volgende bestemming. Sinds 1906
was er geen sleepboot van L. Smit en
Co's internationale sleepdienst meer dooi
de 360 mijl lange Straat Magelhaen geko
men, maar kapitein Strijbos nam deze
route om enige duizenden mijlen varen
uit te sparen. Drie schepen is hij tegen
gekomen. Het was er koud met hagel en
sneeuw. Het was een hele overgang, want
tevoren had de „Rode Zee" in tropische
warmte gevaren, evenals later weer zou
gebeuren, toen de sleepboot met de „Le
bu" op sleeptouw onderweg was naar Vlis
singen en daar weer in de Nederlandse
winter belandde. Al met al werden 20.266
mijlen afgelegd.
Kerstmis en Oudejaar werden gevierd
toen de „Rode Zee" in de Caraibische Zee
voer.
Toen de sleepboot in Maassluis afmeer
de was dat tevens het einde van de eerste
zeereis van „Lebu", het jonge hondje dat
kapitein Strijbos in Valparaiso als aan
denken had gekregen.
Voor de leden van de fotokring Velsen
heeft de heer A. Ohm een geslaagde pro
jectie van kleurendia's verzorgd. Hij liet
beelden zien van zijn vakantie, die hij in
een caravan heeft doorgebracht. Het werd
hem al spoedig duidelijk, dat hij in een ge
zelschap van kenners verkeerde, want toen
hij zich in het begin in het onderwerp van
een dia vergiste (Zürich inplaats van Lu-
zern), werd hij prompt gecorrigeerd.
Men had veel waardering voor zijn dia's,
waarin hij naar het verkrijgen van de na
tuurlijke sfeer had gestreefd. Dat had er
toe geleid, dat hij geen ultra violetfilter
gebruikte. Hierover ontstond enige discus
sie, hetgeen de levendigheid van de avond
nog verhoogde.
Na de pauze werd een soos met verras
singen gehouden. Het was weer een ge
slaagde avond van deze actieve fotokring,
die allengs een flinke donkere kamer heeft
opgebouwd in de keuken van het Cultu
reel Centrum. In ploegen van drie met een
instructeur leert men er de fijne kneepjes
van het vak.
beschouwt. Dat is hem aan te zien. Hij
heeft er plezier in.
En het was feitelijk voor hem en zijn
mannen een tegenvaller, dat de sleep in
Licata op Sicilië moest worden afgeleverd,
omdat zij erop hadden gerekend nu einde
lijk het goede weer eens tegemoet te kun
nen varen. Want de oorspronkelijke be
stemming van het boortoreneiland, dat in
opdracht van de „Saipem", een Italiaanse
oliemaatschappij, werd versleept, was de
Perzische Golf.
Vlotte verteller
FOLKERT DE JONG is het tegenbeeld
van de stroeve zeeman, die in korte, afge
broken zinnen vertelt. Hij vertelt graag en
goed. Hij vaart al van zijn achttiende jaar,
hoewel zijn ouders in Den Haag daar nau
welijks content, mee waren. Hij bezocht de
H.B.S. en de Zeevaartschool op Terschel
ling. Daar kwam hij voor het eerst in
contact met de grote zeesleepvaart.
Omdat hij van werken hield, maakte hij
trippen met de oude „Holland" en de
„Oceaan" van Doeksen. Hij voer bij Leen
Smit als matroos en als eerste stuurman.
In Indonesië was hij kapitein op een sleep
boot van de Caltex. Hij was eigenlijk van
plan om weer terug te gaan naar Indonesië,
maar hij kwam bij toeval bij Wijsmuller
terecht, die jonge kapiteins bij de opbouw
van zijn bedrijf wel een kans wil geven.
FOLKERT DE JONG hoeft het logboek
niet te raadplegen om het relaas van zijn-
moeilijke reis met het boortoreneiland te
vertellen. Een reis met een gek en nirkkig
driehoekig platform, dat op zee niet thuis
hoort. Met de losse boot vertrok hij twee
oktober uit IJmuiden naar New Orleans.
De eerste november vertrok de „Zeeland"
met het 779 bruto ton metende „off-shore
drilling platform", zoals-de ojficiëmjEjigMr,
sé benaming luidt, uit New Orleans naar
de Perzische Golf. Een slechte tijd om te,
vertrekken. Een m,oeilijk sleepobjecl,
waarmee onder de ideaalste omstandig
heden een gang van viercneenhalve mijl
was te bereiken.
Kapitein Folkert de Jong nam niet de
kortste weg, maar zette koers langs Florida,
door de straat Florida naar de 42e breedte
graad ter hoogte van New York om van de
golfstroom van Mexico te kunnen profite
ren. Hij bespaarde hiermee brandstof. En
was tevens in staat om van de 42e breedte
graad de grootcirkelkoers naar het oude
Europa te nemen.
„Dan profiteer je van de ronding van de
aarde en schiet je sneller op. Van Charles-
town tot voorbij de Azoren heb je dan de
stroom mee. Het nadeel van deze koers is
echter, dat je nog al snel in een orkaan
verzeild. Maar dan nóg heb je altijd met
westelijke winden te maken, zodat je nim
mer last hebt van tegenstroom op deze
noordelijke route. Op de zuidelijke route
zou ik in die tijd van het jaar veel last
van oostelijke winden hebben gehad. Dan
lig je praktisch stil met zo'n gevaarte ach
ter je," zegt hij verklarend.
De dertiende
DE REIS VERLIEP voorspoedig. Totdat
de dertiende december aanbrak en de sleep
boven de Azoren voer. Een berucht gebied
In de morgenuren tussen de voormiddag-
wacht acht tot twaalf begon oe wmc
stormkracht te krijgen en ging hel gekke
eiland als een dolle tekeer. De veertiende
was het weer nóg slecht. Maar de sleep
maakte goed voortgang. „We hadden
moeite om voor het eiland uit te blijven
stomen. De dertig meter hoge palen op het
platform fungeerden als enorme windvan
gers".
In de nacht van 15 op 16 december,
toen de wind orkaankracht had gekregen
en kapitein Folkert de Jong met zijn snel
heidsmeter een windsnelheid van gemid
deld 25 meter per seconde meetle, wind
kracht 10, 11 en soms 12, liep het verkeerd.
De sleep dreigde de „Zeeland" voorbij te
lopen. Het werd zestien december, 's mid
dags half één. Met een jankend geluid brak
In het Cultureel Centrum te IJmuiden
waren woensdag vele jonge mensen ijverig
bezig zich te oefenen in de Japanse ver
dedigingskunst, het jioe jitsoe. Zij deden
dat onder het wakend oog van de heer H.
W. Koelemeijer.
De heer Koelemeijer was met zijn Ken-
nemer Sportacademic in Flora gevestigd,
maar hij is nu verhuisd naar het Cultureel
Centrum, waar hij een ideale gelegenheid
heeft gevonden.
Hij heeft al dertig jeugdleerlingen en
nog vele senioren. Verschillende kinderen
hebben al de gele band, en bij de ouderen
zijn al enkele zwarte banden. De heer
Koelemeijer heeft bekende judoërs opge
leid, zoals Jan Feyt en Van der Geest. Hij
gaf ook bijlessen aan politiemannen.
Terwijl de grepen elkaar opvolgden,
waarbij steeds omzichtig en nooit ruw
werd gewerkt, vertelde hij, hoe hij van
plan is een speciale cursus voor dames te
gaan beginnen. Er zijn nu al enkele meis
jes bij hem in opleiding. Zij hebben be
grepen, dat het jioe jitsoe een nuttig elf-
verdedigingsmiddel is, en beoefenen de
sport net zo enthousiast als de jongens.
de stalen voorloper. De tros werd binnen
gehaald. De sleep was los. Het eiland was
op drift geraakt. Toen bleek pas goed het
voordeel van het varen via de grootcirkel.
Want het eiland bleef in de goede richting
drijven
HET WERD NEGENTIEN december,
voordat er een poging kon worden ge
waagd om de vluchteling op te pikken.
Maar voor het uitzetten van de jnotorvlet
was de zee te ruw. Bovendien was de kans
groot, dat de vlet tegen de uitsteeksels van
het driehoekige eiland onder water zou
worden stuk geslagen. Alléén met een
rubberdinghy zou er een kans tot slagen
zijn
De drie mannen, die zich vrijwillig voor
dit karwei hadden gemeld, stapten in het
ronde vaartuigje. Het was een griezelig
gezicht. Bootsman Anton Zwart had de
peddeltjes voor de mannen gemaakt. De
„Zeeland" was het eiland heel dicht gena
derd, voordat de dinghy overboord werd
gezet.
Het opstuwende water tussen „Zee
land" en eiland deed de dinghy meteen
afdrijven. Hij haalde het niet. Boven
dien barstte er een bui los. Dikke
hagelstenen vielen op de drie mannen
in het rubberbootje. Anderhalf uur
later werden ze doornat en bijna ver
steend van de kou weer aan boord
gehesen.
De volgende dag was het weer opnieuw
te slecht om iets te ondernemen. Zondag
eenentwintig december ging het beter. De
machinist had inmiddels dreghaken ver
vaardigd, zodat de drie mannen het eiland
konden enteren. De operatie verliep vlot.
Toen het ms. „Maaslloyd" dezer dagen
onderweg van Amerika naar de Perzische
Golf, de haven van Genua aanliep, is de
gezagvoerder van het schip, kapitein H.
Rijnbergen, in deze Italiaanse stad aan
wal gestapt' om van daar per trein naar
zijn woonplaats Arnhem te reizen. Bij het
verlaten van het haventerrein heeft hij
nog eens achterom gekeken naar zijn
schip, want dit vertrek betekende voor
kapitein Rijnbergen, die na ruim 37 jaar
in dienst van de Koninklijke Rotterdam-
sche Lloyd gevaren te hebben straks met
pensioen gaat, het afscheid van zijn zee
mansloopbaan.
Het was een veelbewogen loopbaan,
want de heer Rijnbergen, die in decem
ber 1901 in Delfzijl werd geboren, behoor
de in 1942 toen hij als tweede stuurman
op het passagiersschip „Slamat" voer, tot
de slechts tien opvarenden, die het bom
bardement en de ondergang van de „Sla
mat", welke toen deelnam aan de evacua
tie van Britse troepen uit Griekenland,
overleefden. Behalve enige honderden
Britse soldaten kwamen hierbij ook 188
bemanningsleden om. Bij de tien overle
venden waren slechts vier van de onge
veer 80 Nederlandse zeevarenden. Deze
vier, onder wie ook de tegenwoordige res
taurateur van de „Sibajak", de heer J. M.
Trijsburg uit Voorburg, zagen kans met
een sloep, zonder eten of drinken, na 26
uur onafgebroken roeien een klein eiland
ten westen van Milo te bereiken. Een klein
motorbootje, waarmee vluchtende Grie
ken en Engelsen Kreta trachtten te berei
ken, nam de sloep op sleeptouw naar Kre
ta, van waar het viertal enige dagen later
met een torpedojager naar Port Said werd
gebracht.
Kapitein Rijnbergen, werd in mei 1949
tot gezagvoerder benoemd en heeft als zo
danig gevaren op verschillende Lloydsche-
pen.
De drie mannen klauterden op het eiland,
waarop in het generatorhuis voor het ver
trek als voorzorgsmaatregel twee kooien
waren getimmerd. In dat huis vonden de
mannen ook voedsel en een butagasstel.
Toen de mannen eenmaal aan boord van
het eiland waren, kwam de „Zeeland" heel
dicht langszij en „dropte" een draagbare
radio, etenswaren, materiaal om lekken te
stoppen en een borreltje om warm te blij
ven voor het drietal.
DE DRIE TOT RUNNERS gepromoveer
de opvarenden van de „Zeeland" aan boord
van het nog altijd op drift zijnde eiland,
dat zo langzamerhand in zijn eentje bijna
390 zeemijlen had afgelegd, togen onmid
dellijk aan het werk. De voorloper, die zij
op het platform aantroffen, was té. zwaar
om over te zetten Daarom probeerden zij
het met een manilla drijflijn. Dat lukte.
Aan boord van de „Zeeland" werd met
behulp van de kaapstander de drijflijn en
de daaraan vastgemaakte voorloper inge
palmd. De verbinding tussen „Zeeland" en
eiland was hersteld. En het weer werd ook
wat beter. Met goed weer en een goede
wind ging het op Gibraltar aan.
De Oudejaarsdag arriveerde de „Zee
land" daar met de sleep. Het schip ging
hier voor anker. De bemanning kreeg de
gelegenheid om een daverend Oudejaars
feest op de rots te vieren en ook de Kerst
dagen in te halen.
Het oponthoud op Gibraltar duurde tien
dagen, omdat het eiland nogal wat schade
had opgelopen in de orkaan bij de Azoren.
Tien januari vertrok men naar de Perzische
Golf en ter hoogte van Pantellaria in de
Middellandse Zee kwam toen plotseling de
vaarorder uit de lucht vallen, dat het eiland
naar Licata op Sicilië moest worden ge
bracht.
De „Saipem" is van plan om het eiland
bij het plaatsje Lega te verankeren en daar
olie te gaan boren. De reis naar de warmte
ging dus niet door. En daarom geniet kapi
tein Folkert de Jong nu een paar dagen
rust. „Vanavond ga ik met mijn vrouw
naar Den Haag, leuke stad om uit te gaan."
Een nieuw karwei wacht hem alweer.
Het verslepen van een hoorpontöh naar
Nigeria. Hij heeft er wel zin in, maar hij
vindt het toch jammer, dat hij nu de
zomer in Holland wéér misloopt. „Ik zou
die kleinen van mij eens zo graag op het
strand willen zien, dat lukt me maar
niet."
ADVENDO SPEELT „MOPPIE"
De toneelvereniging „Advendo" uit
IJmuiden geeft zaterdag 14, donderdag 19
en zaterdag 21 februari haar tweede serie
toneelvoorstellingen van dit seizoen in het
Hervormd Jeugdhuis aan de Rembrandt-
laan. Opgevoerd wordt het blijspel „Mop
pie" door Jan Everwijn. De regie is van de
heer F. J. Hunsche.
Stuurman Arie Kleingeld van de „Zee
land" is er in geslaagd om van het
opnieuw vastmaken van het boortoren
eiland „Scarabeo" een aantal unieke
foto's te maken. Met een rubberdinghy,
die zo klein is, dat hij op de foto
nauwelijks zichtbaar kon worden ge
maakt, proberen drie mannen aan
boord van de vluchteling te komen. De
oceaan is nog ruw en hol. Op de voor.
grond het achterschip van de „Zee
land" en kapitein Folkert de Jong op
de buitenbrug.
In het Hervormd Verenigingsgebouw
aan de Populierenlaan te Beverwijk werd
een drukbezochte gemeenteavond gehou
den voor de leden van wijk 3 van de
Nederlands Hervormde Gemeente. Deze
avond stond in het teken van de nieuwe
kerk, die in aanbouw is en waarvoor nog
vele voorzieningen moeten worden ge
troffen. De predikant W. Oorthuis heeft
aan de hand van een aantal tekeningen
een toelichting gegeven op de bouwplan
nen. Ook kwam ter sprake het orgel dat
in de nieuwe kerk moet komen; men heeft
namelijk de keus uit een pijporgel en een
elektronisch orgel. Om de aanwezigen te
laten horen welke verschillen er hier
waren, kon men beide beluisteren. Met een
bandrecorder waren opnamen gemaakt
van het pijporgel van de Nederlands Her-
vormde Kerk te Heemskerk en ook van 't
elektronisch orgel van de Gereformeerde
Kerk eveneens in Heemskerk.
Welke naam de nieuwe kerk zal krijgen?
Men had de leden om suggesties verzocht
en vele namen waren binnengekomen,
maar men had nog geen besluit kunnen
nemen. Wel werd overwogen om de kerk
een naam te geven die past bij haar om
geving en die eventueel herinneringen op
roept aan de oude gemeente Wijk aan Zee
en Duin. Ook kwam ter sprake of er een
luidklok bij -moet komen. Dit zou dan nog
meer financiële offers vragen. Op deze
avond, die onder het motto „Onze nieuwe
kerk" werd gehouden, werd nog een aan
tal vragen gesteld betreffende de indeling
van het kerkgebouw, dat straks plaats zal
bieden aan ruim driehonderd personen.
De avond werd besloten met het zingen
van het gezang „God roept ons broeders
tot den daad".
Maandag 9 februari zal de jeugdige Ma
ria Mercedes Luna uit Uruguay voor de af
deling Kennemerland van Jeugd en Mu
ziek optreden in Beverwijk.
Maria Mercedes Luna, die in 1939 in
Montevideo werd geboren, begon al op zes
jarige leeftijd haar muziekstudies, en in
1952 volgde haar eerste openbare concert
in Montevideo.
Dit betekende het begin van een snelle
carrière. Als soliste met het pianoconcert
in d-moll van Mozart bij het Symfonie
orkest van de Radio Omroep in Uruguay
oogstte zij lauweren. In 1958 won zij de
eerste prijs in een concours, uitgeschreven
om de musicus te kiezen, die in 1959 een
tournee door Europa zou mogen maken.
Deze tournee voor de afdelingen van
Jeugd en Muziek in Portugal, Spanje,
Luxemburg, België, Nederland, Duitsland,
Zwitserland en Italië zal drie maanden
duren.
Maandag is Beverwijk aan de beurt. In
het Verenigingsgebouw a n de Schans
speelt zij werken van Scarlatti, Beethoven,
Chopin, Hindemith en Zuidamerikaanse
componisten.
In Sportschool-De Lange in Beverwijk
zullen op 7 februari om halfdrie Judokam
pioenschappen worden gehouden.
Er zijn twee klassen: jeugd van 8 tot en
met 16 jaar en senioren van gele tot en
met zwarte band. Ook zullen er jiujitsu-
demonstraties worden gegeven.
„Pat Mat" staat er goed voor
tegen Zaandam
Voor de bondscompetitie heeft het eer
ste tiental van de Kennemer schaakclub
„Pat Mat" een wedstrijd gespeeld tegen
„Zaandam" 2. De voorlopige eindstand is
4'l/i3 y2 in het voordeel van de Bever-
wijkers.
De persoonlijke resultaten van deze ont
moeting waren: M. P. Suiker (P)D. van
Hoorn (Z) afgebr.; J. ZoontjesA. C. van
Hinte 1—0; P. Hart—D. Brink 0—1; D. G.
HuygenJ. Reyneker remise; P. Zwart
D. Dekker 1—0: W. Steeman—J. Verhorst
afgebr.; P. Tijssen— H. W. van Onsenoord
01; K. ComisG. Andriesen 01; E. F.
PeltzerA. Geytenbeek 10.
In de onderlinge competitie werden ge
speeld: Afdeling 2: SlingsBannenberg
remise; afdeling 4: WortelboerMolenaar
10; v. d. WalKruyer 10; DoetsMo
lenaar 10.
Bridgen bij Sans Atout
In de strijd om het clubkampioenschap
bij de bridgeclub „Sans-Atout" werden de
volgende resultaten behaald.
Groep A: 1. J. BosPh. v. Groningen
64; 2. P. Krab—G. C. Tabak 58'/s; 3. A.
TandG. Zoontjes 57 K 4. J. BlomJ. Nij-
man 57; 5. C. LuttikD. Hoogeboom 57.
Groep B: 1. H. OosterveenH. v. Duren
52 Kri 2. G. Ploov—A. Tabak 45!/2; 3. K. v.
d. ZonC. Geldermans 45; 4. dames Rey-
mersKleyn 41'/2 5. mevrouw TabakD.
Biben 40.
Wereldgebedsdag voor vrouwen
De vrouwen-wereldgebedsdag wordt dit
jaar gehouden op vrijdag 13 februari. De
liturgie werd deze keer samengesteld door
een comité van negen Egyptische vrouwen
van de koptisch-orthodoxe, de Anglicaan
se en de Evangelische kerken en de Chris
ten Jonge Vrouwenfederatie. Ter gelegen
heid hiervan vinden bijeenkomsten plaats
in het gebouw van de Vereniging van Vrij
zinnig Hervormden en in de Ned. Her
vormde Irenekapel te Beverwijk.
Woensdagmiddag is het pas verbouw
de m.s. „Oranje" van de n.v. stoomvaart
maatschappij „Nederland" uit Amster
dam naar Australië vertrokken. Zowel
voor de uitreis als de thuisreis is het schip
geheel volgeboekt. Het merendeel van
de reizigers naar Australië zal echter pas
in Southampton aan boord komen.
De afgelopen drie weken is bij de N.D.S.M
te Amsterdam geducht getimmerd aan
het schip. De passagiersaccommodatie is
uitgebreid van 800 tot 950 bedden. De vroe
gere tweede en derde klasse zijn afge
schaft. en zijn vervangen door een „toe
ristenklasse".
De sportdekken zijn verlengd en er is een
tweede zwembad gebouwd. Diverse re
creatieruimten hebben een nieuwe inrich
ting gekregen.
Nieuw op het schip zijn vier luxe hutten,
die de namen „Zeeland". „Brabant".
„Limburg" en „Friesland" dragen en
vier semi-luxe hutten, gedoopt naar de
plaatsen Amsterdam, Alkmaar, Aals
meer en Arnhem.
Op deze eerste uitreis na de verbouwing
was het schip ook tot IJmuiden geheel
„volgeboekt", want behalve de passa
giers voeren 500 gasten van de maatschap
pij mee: leden van de vereniging „Ne
derland in de Vreemde", ongeveer 130
schoolkinderen en leidinggevend perso
neel van de N.D.S.M., leveranciers en
eigen personeel van de „Nederland" met
hun echtgenoten.
In de IJmond-Noord trachten de ge
zamenlijke gemeentebesturen zoveel moge
lijk agrarische grond, die ten verkoop
wordt aangeboden in handen te krijgen
voor ruilverkaveling. Een andere moge
lijkheid schuilt in de opschuiving van
tuinderijen naar voor de tuinbouw ge
schikte akker- en weidegronden, die thans
in gebruik zijn bij de akkerbouwers en
veehouders, aan wie in dat geval boerde
rijen in de Zuiderzeepolders ter beschik
king zouden moeten worden gesteld, aldus
hebben Gedeputeerde Staten van Noord
holland aan de Provinciale Staten mee
gedeeld. Zij voegen er aan toe dat uiter
aard hiertoe de medewerking van deze
laatste categorie en de betrokken rijks
instanties nodig is. Gedeputeerde Staten
hebben in de loop van de laatste jaren
herhaaldelijk de aandacht van de betrok
ken ministers hierop gevestigd.
Tot op heden werd in Noordholland
voor een oppervlakte van ongeveer 65375
ha ruilverkaveling aangevraagd. Van de
aangevraagde oppervlakte zijn nog niet
in voorbereiding ongeveer 24.630 ha; in
voorbereiding ongeveer 20.841 ha; in uit
voering ongeveer 14.732 ha en gereed onge
veer 5.172 ha.
In volle uitvoering zijn ondermeer als
belangrijkste de ruilverkavelingen „Texel",
„Zeevang", „Ringpolder" en „Hensbroek"
(in totaal ongeveer 12.708 ha), terwijl dit
jaar een aanvang met de werken gemaakt
zal worden in de blokken genaamd
„Speketerspolder", „Woudmeer c.a." en
„Warmenhuizen", met een gezamenlijke
oppervlakte van ongeveer 1.047 ha. In
voorbereiding zijn onder andere de ruil
verkavelingen „Beverwijk-Heemskerk
(geestgronden), „Drieban", „Haarlemmer-
liede" en „Eilandspolder" met 'n gezamen
lijke oppervlakte van ongeveer 10.850 ha.
Gedeputeerde Staten delen verder mee,
dat zij vorig jaar de minister van Land
bouw gevraagd hebben voor een snellere
uitvoering van de ruilverkavelingen in
Noordholland. Zij hebben een uiteenzetting
gegeven omtrent de moeilijke situatie
en voor een deel de noodtoestand waar
in de Noordhollandse tuinbouwgebieden
verkeren. Bijzonder is de urgentie van de
ruilverkaveling in het Geesterambacht en
de droogtegevoelige geestgronden bepleit.
Tot mijn vroegste toneelherinneringen
behoort ook een opvoering van het toneel
spel „Schün en werkelijkheid" van de
Ierse schrijver Paul Vincent Carroll,
waarvan mij nog steeds de indrukwekken
de figuur van Albert van Dalsum in de rol
van kanunnik Thomas Skerritt is bijge
bleven. En dit moet nu toch al weer zo
ongeveer dertig jaar geleden zijn. Daar
om was de intrige mij geheel ontschoten.
Ik herinnerde mij verder alleen het feit,
dat Charlotte Kohier destijds het vrome
dienstmeisje Brigid speelde. Deze intrige
is in feite gebaseerd op twee handelingen:
een conflict tussen de kanunnik van een
Ierse pastorie met een eenvoudig dienst
meisje, dat visioenen heeft van de Heili
ge Brigitte (waarin de geestelijke op grond
van zijn werkelijkheidszin weigert te gelo
ven) en de botsing die de dorpsonderwij
zer met de gehele parochie uitlokt. Met
als achtergrond de bigotterie van de kweb
belende femelaars en de modernere op
vattingen van de kapelaans is de schrijver
er bijzonder knap in geslaagd beide han
delingen samen te weven en de draad met
een sterk dramatisch slot af te binden.
De climax wordt gevormd door de dood
van Brigid, waarmee de controverse tus
sen kanunnik en onderwijzer enigszins
wordt opgeheven
De r.k.-toneelvereniging „Vrienden
kring" uit Heemskerk heeft het zich al
lerminst gemakkelijk gemaakt, toen zij
tot de opvoering van dit stuk besloot.
Daarom kunnen regisseur H. Boeree en
de werkende kring met de nodige voldoe
ning terugzien op de beide voorstellingen
die dinsdag en woensdag van dit moei
lijk te spelen drama in zaal „Dam" te
Heemskerk werden gegeven. De critische
toeschouwer zou nog kunnen aanvoeren,
dat de specifiek Ierse sfeer in de opvatting
van „Vriendenkring" weinig met die in
een Nederlandse dorpspastorie verschilde,
maar een dergelijk onderscheid kan door
slechts weinig amateurs zichtbaar wor
den gemaakt. In ieder geval kunnen deze
spelers ervan overtuigd zijn, dit stuk met
bezieling en een uitstekend gevolg voor
het voetlicht te hebben gebracht. Als een
der besten dient mevrouw A. Pauw te wor
den beschouwd, dit Brigid niet alleen zui
ver, doch ook bijzonder gevoelig heeft ge
speeld, voornamelijk omdat zij een ge-
exalteerde toon wist te vermijden. Naast
haar zagen wij van Gerard Koedijk een
bijna martiale kanunnik, met de over
tuigingskracht van de parochiehierder uit
roeping. Jaap Smit kon dit plan als de re
bellerende onderwijzer niet altijd benade
ren, maar gaf in de grote scène in het
derde bedrijf de kanunnik toch behoorlijk
partij. Cor Beentjes en Kees van Eerden
gaven de beide kapelaans het gewenste con
trast. Ook de kleinere rollen droegen bij
tot een boeiende voorstelling. Opnieuw
werd aldus bewezen, dat een amateurver
eniging toch waarachtig geen simpele
stukjes behoeft te spelen, ten einde bij
haar donateurs het gewenste succes te be
halen.
Jan van Dam
KOPENHAGEN (Reuter) - Radio Thors-
havn van de Far Oer-eilanden heeft dins
dag omgeroepen, dat vissers van de Far
Oer zich gedwongen hadden gezien hun
visserijgronden nabij de eilandengroep te
verlaten door de aanwezigheid van grote
aantallen Britse trawlers. De Far Oerse
vissers vreesder. hun netten te verliezen
als men te dicht bij de Britse scnepen zou
varen.
BURGRLIJKE STAND VAN CASTRICUM
GEBOREN: Theodorus Willibrordus, z.
v. Th. Kuijl en A. Schotvanger, Overtoom
10; Petrus Cornelis Maria, z. v. H. Th. Lief-
ting en C. A. Al, Alkmaarderstraatweg 145;
Hugo Cornelis, z. v. J. M. J. van Leeuwen
en A. M. Santen, Schoutenbosch 5a; Jaco
bus Quirinus Florentius, z. v. J. Portegies
en A. G. Groot, Dorpsstraat 43; Franciscus
Johannes Maria, z. v. J. A. M. van der
Hoeff en H. Luken, Dr. Jacobilaan 31.
ONDERTROUWD: C. S. Kabel en G. T.
Heere; J. P. van der Himst en C. M. Bra-
kenhoff.
GETROUWD: J. Hollenberg en A. G.
van Duin; H. Reints en H. C. Ribbers.
OVERLEDEN: A. A. Beumkes, oud 54 j.,
wonende te Texel.
