Buizen, hoekers en bomschuiten
DICK SMIT EN Mr. TIMS JÜÏüf'
MOEILIJK TRANSPORT
Wie geeft
Velsen een
zingend hart?
Zoölogisch Station straks
misschien naar Texel
Socialisten hebben gebroken,
een rechts kabinet kan bouwen
LANGS SLUIZEN EN HAVENS
Bevolking Heemskerk met
een kwart gestegen
STOFZUIGERS
IOENDERSLOOT
Veel ruimteproblemen
voor kermis in Santpoort
Examens
MR. VAN PRIEL IN IJMUIDEN:
Instituut Internationale
Culturele Betrekkingen
wordt opgeheven
Stukje IJmuiden
op Jaarbeurs
Steek goed over
Faillissementen
iJERDAG 5 MAART 195 9
PRECIES HONDERD JAAR geleden telde onze haringvloot 79 buizen en
hoekers en 178 bomschuiten. Dit waren de scheepstvpen waarmede men een
eeuw geleden ter visserij trok met als navigatiemiddelen het kompas en het
handlood. De afstand naar de visgronden en terug moest op de zeilen worden
afgelegd. De buizen en de hoekers behoorden in hoofdzaak thuis in de Maas
steden, terwijl de bomschuiten ingeschreven stonden in de kustplaatsen. Scheve-
ningen, Katwijk en Noordwijk waren wel de belangrijkste, maar ook de Egmon-
ders en Wijk aan Zeeërs hebben ze gekend: de vaartuigen, die na iedere reis op
irden; vandaar hun platte, logge vorm.
het strand getrokken moesten worcf
Die strandbewoners zijn door de eige
naren van de buizen en hoekers geduren
de een tweetal eeuwen lelijk dwarsgezeten.
De uitvinding van het haringkaken bracht
de haringvisserij tot grote bloei. De strand
dorpen hebben deze uitvinding niet mogen
gebruiken gedurende 1651 tot 1857; met
een kleine onderbreking van 1812-1814 on
der Napoleon, in welk tijdvak de rollen
zelfs omgekeerd werden, want toen waren
de buizen niet in staat uit te varen. De
rederijen aan de Maas hebben aan die
stranddorpvissers waarschijnlijk belang
rijke concurrenten gehad en daarom weten
te bewerken dat de regering de strand-
vissers het kaken en aanbrengen van ge
kaakte haring verbood. Als argument werd
aangevoerd dat hun vaartuigen niet zee
waardig genoeg waren om de goede vis
gronden waar de beste haring te vangen
was, te bereiken, ook waren de schepen
niet geschikt voor de juiste bewerking van
pekelharing, zodat door de strandvisserijen
een minderwaardig produkt te markt werd
gebracht en daardoor de reputatie van on
ze Hollandse haring zou worden geschaad.
Het is niet te verwonderen, dat door al
die beperkingen de visserij aan het strand
dreigde te niet te gaan. Om dit te voor
komen, werd in 1830 voor elk niet in de
vaart te brengen bom een premie ver
strekt door de regering. Voor de bomschui
ten had het geen zin meer om de ver ge
legen vangplaatsen op te zoeken want van-
wege het kaakverbond konden ze die ha
ring na zo'n lange reis toch niet in bruik
bare conditie aanbrengen. Aan het strand
begon de haringvisserij dan ook pas wan
neer de haring zich in de nabijheid van
het strand vertoonde en dat was omstreeks
15 september, eindigend ongeveer 15 no
vember. In de andere maanden werd het
schrobnet gebruikt.
Nadat in 1857 het kaakverbod was opge
heven. waardoor toen ook voor de bom een
bloeitijd aanbrak, werd dit scheepstype
groter gebouwd tot 14 meter. Het is echter
steeds een primitief ingericht vaartuig ge
bleven, al trok men er mee naar het noor
delijk gedeelte van de Noordzee. Op het
plaatje zien we er enige afgebeeld in Ler
wick.
In een oud verslag lezen we dat in 1901
de haringteelt in het laatst van mei en het
begin van juni begon. Voor Stornoway en
Castlebay werd in het begin van mei door
slechts een paar schepen gevist. De visserij
werd iets noordelijker dan Shetland begon
nen op 61 graden en enkele minuten, ter
hoogte van Baltersound, waar veel haring
van goede kwaliteit werd gevangen; niet
alleen de volle, maar ook de maatjes waren
van bijzondere grootte. De haringvangst
was zeer ruim en veel beter dan in 1900
en hoewel de prijzen minder hoog waren,
mocht de uitkómst voor reders en vissërs
bevredigend genoemd worden, al was de
gemiddelde besomming (f 5850 per bom
tegen f 6300 in 1900) iets lager.
Door de Scheveningers werd toen aan de
haringvisserij deelgenomen met 197 bom
schuiten en 125 loggers. Katwijk was in
zee met 69 bomschuiten en 19 loggers en
Noordwijk viste met 15 bomschuiten.
Hoewel de bomschuiten een primitief
vaartuig is gebleven, konden de vissers
moeilijk afstand doen van dit oude, ver
trouwde scheepstype. De eerste logger
werd dan ook in 1866 niet bepaald met ge
juich ontvangen. Met de bouw van de zo
genaamde loggerbom, een bomschuit met
een kiel, heeft men het bestaan trachten
te rekken, maar de logger bleek beter te
voldoen dan de plompe loggerbom. Na 1915
hebben geen bomschuiten meer aan de vis
serij deelgenomen.
Arie van der Veer
De bevolking van Heemskerk is in 1958
met een kwart gestegen. Deze enorme groei
wordt voornamelijk veroorzaakt door het
betrekken van de vele woningen, die zyn
gereedgekomen in het plan „De Oosterzij".
Het aantal inwoners bedraagt nu 9.619
tegen 7.699 in het begin van 1958.
De stijging was 24,9n/o, in 1957 was zij
15%. Het vestigingsoverschot in. 1958 was
1670, het geboorte-overschot 233. Er wer
den 64 huwelijken voltrokken. 211 kinderen
werden geboren, waarvan de ouders elders
woonplaats hadden. Er wordt dus een in
tensief gebruik gemaakt van de kraam-
afdeling van de Sint Joseph-ziekeninrich-
ting.
Advertentie
Holland Electro - Kuton - AEG - Excelsior
Ligen crediet-service (Inruil)
LANGE NIEUWSTRAAT 433-435
CENTRUM GALERIJ - IJMUIDEN
In de Uileboom te Santpoort is gisteren
le kermis aanbesteed. Talrijke exploitan
ten waren bijeengekomen, en ditmaal was
er zelfs de aanbieding van een achtbaan
bij, welke attractie Santpoort nog nooit
heeft gehad.
De liefhebberij was zeer groot, en het be
looft dan ook een groot feest te worden.
Er komen diverse attracties, waaronder
een zweef- en een draaimolen, bumper-
spelen, etenskramen, schiettenten, en wat
er meer op zo'n kermis te doen pleegt te
zijn.
De grote moeilijkheid is de ruimte. Voor
het eerst zal men nu het Lunapark aan de
Burgemeester Enschedélaan gaan houden,
en daar is veel minder plaats dan op het
oude terrein. Er zal dus terdege moeten
worden gezorgd voor een goede verdeling,
en daarom zal er waarschijnlijk ook wel
geen achtbaan komen. Hoe graag men die
ook had gehad.
Dat velen na de aanbesteding teleurge
steld weggingen, is een verschijnsel, dat
normaal is voor een aanbesteding. Nu de
ruimte zo klein is, zal het aantal echter
groter zijn geweest, dan anders het geval
placht te zijn.
Leiden. Doctoraalexamen rechten: mej. M. H.
V. Horak, Voorburg: Chr. Tromp Meesters, Lei
den. Kandidaatsexamen godgeleerdheid: P. Ma-
gré, Haarlem. Kandidaatsexamen culturele antro
pologie: mevr. W. D. van der Hage-Heijligers,
Rotterdam. Semi-artsexamen: mej. M. te Riele,
Schevenirigen; L. A. M. Hermans, Delft: K. de
Wind. Dordrecht. Artsexamen: A. W. Mante,
Voorburg: G. Mojet, Oegstgeest; J. Posthuma,
Leiden; A. Schouten, Den Haag; C. C. Verhage,
Middelburg.
L'trecht. Doctoraalexamen Germaanse letteren:
H. M. A. de Rooij, 's-Hertogenbosch. Semi-arts
examen: N. J. Ammerlaan. Schipluiden; P. L. A.
M. Muskens, Moergestel. Artsexamen: A. A. W.
op de Coul, 's-Hertogenbosch; S. J. H. von der
Fuhr, Tilburg; J. A. P. M. Kuypers, Tilburg.
Tilburg. Kandidaatsexamen sociale wetenschap
pen: N. Blans, Aerdenhout.
Nederlandse bomschuiten in Lerwick.
Mr, P. van Driel, burgemeester van Huizen, heeft woensdagavond in de zaal van
de Gereformeerde Petrakerk aan de Spaarnestvaat te IJmuiden een uitvoerige ver
kiezingsredevoering gehouden over „Breken of Bouwen". Hy begon met het be
spreken van de oorzaken van de kabinetscrisis. „Er groeide by de Partij van de
Arbeid een groot onbehagen na de verkiezingsnederlagen in 1958". De heer Van Driel
zei, dat niet alleen de angst voor de V.V.D. zijn werk begon te doen, maar ook het
succes van de P.S.P., „het politieke virus in de gelederen van de Party van de Arbeid".
„De V.V.D. bleek grote aantrekkings
kracht te hebben voor de nieuwe midden
stand, hetgeen de P.v.d.A. onrustig maakte.
Dit kweekte spanning. Dat is niet erg, als
het maar gezonde spanning is. Maar niet,
als men gaat afreageren op de ministers
van de eigen partij", zei de spreker. „Bij
de melkprijs bleek spanning te bestaan
tussen de socialistische ministers en het
N.V.V. De motie-Burger over Nieuw-Gui-
nea was gericht tegen de minister-presi
dent Drees. Toen volgde de kwestie van de
uitzending van dienstplichtige militairen
naar Nieuw-Guinea.
Voor .ons. is dit een natuurlijke .zaak. Als.
je een gebied wilt beheren, moet je het
ook kunnen verdedigen. De betreffende
grondwetswijziging kwam er trouwens
door, ook met de steun van de Partij van
de Arbeid. Maar in 1958, na de verkiezin
gen, kwamen de poppen aan het dansen"
zei mr. Van Driel. „Toen diende Burger
zijn Fakkeldragerseisen in."
Wie is nu conservatief?
De spreker betoogde, dat deze kwestie
duidelijk maakt, wat er waar is van de
tegenstelling conservatief-progressief, zo
als de P.v.d.A. die stelt. De antirevolu
tionairen kyken naar de toekomst. Zij
willen het volk niet prysgeven aan de
vyand. „Wy hebben onze verantwoorde
lijkheid jegens God en bevolking." En wat
doet de Party van de Arbeid. Proberen er
af te komen, omdat het alleen maar moeite
en last veroorzaakt. Wat is nu progressief
en wat conservatief?" riep de spreker met
stemverheffing uit.
Toen hij de kwestie vervreemding land
bouwgronden aansneed, wees hij op de
verklaring van het P.v.d.A.-Kamerlid
Daams, dat de regeringsverklaring voor de
ministers bindend achtte. „Over de frac
ties is niet gesproken, en Burger heeft niet
tegen de verklaring van Daams geprotes
teerd", zei de heer Van Driel. „De heer
Bruins Slot heeft meteen na de kabinets
formatie gezegd, zich niet gebonden te
achten."
De heer Van Driel ging de eisen van mr.
Burger op de Fakkeldragersdag na en
kwam tot de conclusie, dat zes van de
zeven eisen tegen de eigen ministers wa
ren gericht.
Zij braken, wij gaan bouwen
„De socialisten hebben gebroken in het
constitutionele bestel. Dr. Drees was niet
gelukkig met de gang van zaken. Hy had
een beter afscheid verdiend. Maar na
twaalf maart gaan we, als God het wil,
bouwen. De extra-parlementaire kabinet
ten hebben grote nadelen, want zy leiden
tot compromissen en onduidelijkheid.
Daarom kunnen we beter een christelijk
kabinet hebben. Dan werken drie partyen
samen, die gebaseerd zyn op hetzelfde
Woord."
De heer Van Driel ging vervolgens de
mogelijkheden na voor de bouwperiode.
De verhoudingen zijn nog zeer gespannen,
hetgeen wel gebleken is uit de Rotter
damse rede van Evert Vermeer. „We wil
len nog wel samen doen, maar dan:
verhoging van de bijzondere belastin
gen met twee jaar", zei deze, juist het punt
waarop de kabinetscrisis is ontstaan.
„De Christelijk Historische Uyie heeft in
1956 de pogingen van professor De Gaay
Fortmann om tot een rechts kabinet te
komen getorpedeerd. Twee van de gang
makers waren hierbij de heren Tilanus en
Staf. De eerste is opgevolgd als voorzitter
door de heer Beerning, de tweede keert
niet terug. Bij hem zal de lust tot samen
werking na het optreden van Wim Kan
op oudejaarsavond wel niet groter zijn ge
worden", zei de spreker.
„Per Jaar Omgekeerd,,
Hy constateerde verder, dat professor
Romme nog wel een brede basis accep
tabel acht, maar niet tot elke prys. „En
dan de V.V.D., met leider P. J. Oud",
noemde mr. Van Driel, die daarna ver
telde, dat de naam „P. J. Oud" hem altyd
doet denken aan „Per Jaar Omgekeerd".
„Gaat u maar na", zei mr. Van Driel. „In
1945 zei Oud tot zijn Vrijzinnige Democra
tische Bond: Houdt koers, in 1946 behoor
de hij tot de oprichters van de Partij van
de Arbeid. In 1947 trad hij uit de Partij
van de Arbeid, en stichtte hij de Volks
partij voor Vrijheid en Democratie, in 1948
zei hij: Het roer moet om, hebt u ook zo
schoon genoeg van Sukarno? Maar in 1949
werkte hij mee aan de overdracht van
Indonesië aan diezelfde Sukarno. In 1950
kwam de tweede voorzitter van de V.V.D..
de heer Stikker, met instemming van Oud
in het kabinet, in 1951 leidde Oud de op
positie tegen het kabinet-Drees, waar zijn
eigen partijgenoot in zat. En zo zou ik door
kunnen gaan", zei de spreker.
..Het-ging zo om het jaar. In. 1956 had
professor Oud geen bezwaren tegen deel
neming van drs. Korthals (V.V.D.) aan het
kabinet, en in 19581959 roept hij het uit,
dat hij elke samenwerking met de socia
listen afwijst." De heer Van Driel memo
reerde verder nog, dat de heer Oud op een
concrete vraag van de heer Hazenbosch
(A R.) met de mond vol tanden stond, en
niet kon zeggen, wat liberalisme nu eigen
lijk is.
„D<* V.V.D. is nu opeens voor christelijk
onderwijs. Je moet er eigenlijk om lachen
Mqar we zijn het verleden heus niet ver
geten, zei mr. Van Driel, die daarna nog
even vaststelde, dat bij de Partij van de
Arbeid geen begrip bestaat voor de positie
van de ministers als dienaren van de
Kroon.
Almachtige staat gevaar
„De almachtige staat vormt in deze zon
dige samenleving een groot gevaar", zei
hy. „Wy willen die macht terugdringen.
We willen een vrijwillige P.B.O., een vrye
loonvorming, een werktydsverkorting, door
het bedrijfsleven zelf, en niet door de
staat geregeld".
Hij stelde vast, dat bij geleide loonvor
ming het loon van de arbeider wordt ge
drukt op dat van de slechtst geleide onder
neming. Er is dan meer geld beschikbaar
voor de ondernemers dan nodig is. „Is dat
progressief, Partij van de Arbeid?" vroeg
hij. „Neen, dat is conservatisme in de
slechtste zin van het woord."
Hij ging ook nog de socialistische com
mentaren na, en hekelde uitspraken als
die, dat de socialistische ministers weg zijn
genest. ,..Ta. door de eigen fractie", riep hij
uit. „Ze hebben ook nog een meneer Piet
Pak-an. Ik heet ook Piet, maar ik schaam
me voor die naamgenoot."
„Laat ons tonen, dat christelijk kabinet
welvaartspolitiek kan voeren en dat de
socialisten niet het monopolie hebben, zo
als zij denken. Maar dan moet u helpen,
want in Noordholland was onze uitslag het
slechtst. We zijn daar gezakt van 8,2 tot
7,9 in 1956. Laten we ons best doen, want
we willen graag een rechts kabinet. Want
het opschrift op het partijgebouw van de
doorbraakpartijen luidt: „Toegang voor
Christenen, maar niet voor Christus".
Dr. R. J. van der Meulen, predikant te
Scheveningen, en oud-predikant te IJmui
den. sprak daarna nog een geestelijk op
wekkingswoord.
Het bestuur van het Nederlands Instituut
voor Internationale Culturele Betrekkin
gen te Amsterdam heeft van minister Cals
bericht gekregen, dat de werkzaamheden
met ingang van 1 januari 1960 zullen wor
den voortgezet door de dienst voor buiten
landse betrekkingen van het ministerie
van Onderwys, Kunsten en Wetenschap
pen, waarvoor dezelfde subsidie (achthon
derdduizend gulden) zal worden beschik
baar gesteld. De activiteiten worden dus
geheel in de ambtelyke sfeer getrokken,
met uitzondering van het driemaandelijkse
tijdschrift Delta, dat door een afzonder
lijke stichting zal worden beheerd.
„IK HAD EIGENLIJK ook
banketbakker moeten wor
den. Ik heb trouwens een
hele tijd in de bakkerij en
kokerij van m'n oom gestaan.
Maar op een goede dag ben
ik er toch mee opgehouden.
En hoewel ik altijd met ple
zier taarten gespoten heb kan
ik toch niet zeggen, dat ik er
spijt van heb gehad. Als bak
ker ben je ook maar gebon
den. Dag en nacht werken en
nooit eens vrij.
Toen ik acht jaar was had
ik al vioolles. Het ging soms
niet al te best, vooral niet
wanneer m'n vriendjes bui
ten speelden. Toch heb ik het
later nog vaak kunnen ge
bruiken, want tegenwoordig
nog maak ik af en toe het
clowntje met de viool op zijn
rug. Later ging ik saxofoon
spelen in een jongensorkestje
en weer later, na de oorlog
al weer, richtten we de
„Moonlight Serenaders" op.
Ik was toen al weer 34 jaar,
want de tijd staat ook niet
stil. En in die tijd pas is het
clowntje gekomen. Er stond
een strip in Haarlems Dag
blad/O.H.C. en die heette
„Wag en Warrel", eigenlijk
net zoiets als Panda. Jan Da
vids en ik zijn naar de direc
tie van de krant gegaan om
te vragen of we die naam
mochten gebruiken. Dat
mocht en we traden samen
overal op. Voor verenigingen
en buurtclubs. Toen werd ik
echter ziek. Ik heb vier
maanden op bed moeten lig
gen en dat viel helemaal niet
mee. Je weet hoe dat gaat
als je nog wat jonger bent.
Je leeft maar en je hebt geen
tijd om ziek të worden. Ik
had het moeilijk, maar de
collega's hebben me enorm
gesteund. Altijd kwamen ze
me opzoeken hier in de Cre-
merstraat 81 en zo ben ik er
weer bovenop gekomen. Op
bed heb ik toen aan een an
der nummer, aan een caba
retgezelschapje liggen den
ken. En daar zijn we na m'n
ziekte mee begonnen.
De „Cabolini's" heette het.
Kaki, de goochelaar uit Alk
maar, zat erin, „splinter"
Bonhema uit Beverwijk, Jan
Davids natuurlijk en dan ik
zelf. Mr. Tims. Da's gewoon
Smit, maar dan omgekeerd.
Het ging best, we hadden
behoorlijk werk, maar later
ben ik toch weer wat anders
gaan doen. Eerst als saxofo
nist, violist en showman bij
de „Witte Kraaien" en latei-
weer het losse werk. Ik heb
bijvoorbeeld een tournee van
steravonden van de N.C.R.V.
meegemaakt, met Wessel
Dekker en Vrij en Blij en
verder trad ik op in de
N.C.R.V.-kinderprogramma's
voor de televisie. Enorm leuk
werk.
Tja en toen is er weer wat
gebeurd. We kregen in 1956
een contract met zes grote
fabrieken. Harry Bouwman
en ik. Samen verzorgden we
opvoeringen van drie uur,
overal in het land. We ma
ken zo tussen het optreden
door heel af en toe een beetje
grappige reclame. Ja we doen
het nog steeds. We hebben
al zeshonderd voorstellingen
gehad, bij de vijfhonderdste
kreeg ik een gedenkboek. We
werken vijf avonden per
week, 's zomers en 's winters.
Het is vastigheid en het blijft
ook nog wel even. Voor dit
jaar zitten we al weer vol en
ook in 1960 gaan we er mee
door. Enorm leuk werk toch
nog, want overal is het pu
bliek weer anders. Overigens
weten Harry en ik precies
wat we aan elkaar hebben.
We kennen de programma's
tot de minuut uit ons hoofd.
Trouwens dat mag ook wel
na die paar jaar.
Achter het toneel zit ik
dan wat te lezen of ik werk
m'n reisverslagen bij. Dat is
m'n grote hobby, reizen en
fotograferen. Ik doe het alle
bei al jaren. In 1931 ging ik
voor het eerst op stap. Met
een vriend, een voetreis langs
de Rijn. Terug zijn we toen
gaan vliegen. Dat was enorm.
Het kostte van Keulen naar
Amsterdam nog geen vijftien
gulden en voor de trein be
taalde je toen 9,60. Het was
bar slecht weer en verder
zaten we steeds tegen die
wieltjes op te kijken, want
ze hadden nog geen landings
gestellen, die ze konden in
trekken. Maar toch heb ik
toen verschrikkelijk genoten.
Van al m'n reizen heb ik
verslagen gemaakt. Dat doe
ik tegenwoordig tussen het
werk door. Ik teken erbij, en
ik plak m'n foto's allemaal
in. En verder begin ik meest
al in januari al met het voor
bereiden van een nieuwe
reis. Bij de ANWB haal ik
altijd een reisbeschrijving en
dan stippel ik de route ver
der zelf helemaal op kaarten
uit. We gaan altijd met z'n
vieren op stap, m'n vrouw en
de twee dochters. Dat mag
ook wel want de rest van het
jaar zien ze me eigenlijk niet
veel. Door de week ben ik
elke avond weg en meestal
pak ik op zaterdag een of
ander los dingetje. In de
buurt weliswaar, maar toch
ben je dan weer op stap.
Overdag slaap ik, hoewel
Hoogovens IJmuiden gaat
wel in alle opzichten met de
tijd mee. Deze week is een
einde gemaakt aan de ser
vice aan de tafeltjes in het
restaurant: voortaan wordt
het zelfbedieningssysteem ge
volgd. Nu was op de bedie
ning door dienstertjes op
zichzelf niets aan te merken.
Maar Hoogovens streeft naar
efficiency: er kunnen nu in
de zelfde tijd tweemaal zo
veel beambten een warme
maaltijd gebruiken.
Volgende week wordt in
het hoofdkwartier de lunch-
kamer in gebruik genomen.
Daar, op de bovenste verdie
ping, kan men dan zijn zelf
meegebrachte lunch of een
besteld lunchpakket opeten.
Het prachtige panorama
van Hoogovens IJmuiden,
meesterstuk van Jan van
Fucht, geschilderd bij ge
legenheid van het afscheid
van ir. Ingen Housz, zal op
de Jaarbeurs te zien zijn. De
Jaarbeursdirectie heeft het
aanbod van Hoogovens dank
baar aanvaard en wij menen
dat dit een gelukkige beslis
sing is!
dat soms wel eens moeilijk
is. Overal hoor je lawaai,
wasmachines, honden, ra
dio's. Maar verder ben ik
best tevreden. Ik heb voor
lopig vast werk en dat is
heel wat waard
Donderdagavond zal de
wagon van Kennemerstaten
aan de Noorderlaan in Vel-
sen-Noord in gebruik wor
den genomen. Deze wagon
zal binnenkort gonzen van
de activiteiten van de brom
fietsclub. Elk hoekje van deze
uit-de-tijdse wagon zal wor
den gebruikt. Dat staat wel
vast. Deze wagon maakt deel
uit van het oude Hoogoven
treintje. Het is een van de
vijf wagons die toentertijd
door de Hoogovens ter be
schiking werden gesteld.
Dat was natuurlijk reus
achtig dat Hoogovens deze
wagons konden missen. Ken
nemerstaten kon hen goed
gebruiken. Moeilijk was ech
ter: hoe kunnen we de bak
beesten vervoeren. In derge
lijke benarde ogenblikken
duikt er altijd wel een red
dende engel op. Die redden
de engel was dan het trans
portbedrijf O verdorp, welk
bedrijf het vervoer van de
oude tramwagens voor een
zacht px-ijsje op zich nam. Tot
een bepaalde plaats werden
de wagons over de rails op
het Hoogoventerrein getrans
porteerd, om daar met be
hulp van een kraanwagen op
geweldige opleggers van de
firma Ovex-dorp te worden
geplaatst (zie foto). Toen de
wagons eenmaal op hun
plaats stonden, moest het
grote werk nog beginnen.
Het gehele interieur moest
wox'den gesloopt. Zelfwerk
zaamheid spx-ak daar een da
nig woordje mee. Al bij al
kostte het echter nog heel
wat geld. Immers er moest
heel wat materiaal aan te pas
komen om de wagons enigs
zins geriefelijk in te richten.
En materialen zijn tegen
woordig heel erg duur. Maar
dondex-dagavond is het dan
zo ver. Dan wordt de tx-am-
wagen in „Noord" in gebruik
genomen.
De inwoners van de aard-
beienstad weten op z'n tijd
aardige initiatieven te ont
plooien. Dank zij een van
deze particuliere initiatie
ven, dat overigens door het
gemeentebestuur van harte
werd ondersteund, kreeg de
snel uitdijende tweede stad
in de IJmond een eigen ca
rillon. Een carillon dat er
zijn mag. Dat elke dag leuke
wijsjes over de daken van
de stad laat klingelen, dat
feestelijke gebeurtenissen
meer klank en kleur geeft.
Een klokkenspel dat cachet
aan Beverwijk geeft.
En nu Velsen. Zou het niet
aardig zijn als onze eerste
IJmondgëmeente ook een ca
rillon krijgt, dat in klank zo
wel als in kleur met het
klokkenspel in de koepel van
de St. Agathakerk aan de
Beverwijkse Breestraat kan
wedijvex-en, dat öök elke dag
vrolijke en gezellige wijsjes
ten gehoi-e zal brengen? Een
klokkenspel dat bijvoox-beeld
acties van de K.L.M.-winke
liers, van de winkeliers aan
het Plein 1945 en van de ne
ringdoenden aan de spik
splinternieuwe winkelgalerij
Duinwijk kracht bij zal zet
ten. Wie neemt het initiatief?
Wie doet het? Wie geeft Vel
sen een zingend hart?
De Velsense raad heeft zo
als ge ongetwijfeld zult we
ten onlangs besloten het gro
te kantorengebouw, liefst 28
meter hoog, op de open vlak
te tussen het Marktplein en
de Petrakerk te bouwen.
Over drie jaar zal het ge
bouw er wel staan. Waar kan
het carillon beter worden ge
plaatst dan hoog boven in dit
geweldige gebouw?
Want dat er een carillon in
Velsen moet komen, daar zijt
ge toch hopelijk wel van
overtuigd! Elke stad, die stad
wil zijn hèèft nu eenmaal een
carillon. Wij denken hierbij
aan Rotterdam: in het mo
derne zakencentrum aan het
Beursplein, aan kleine steden
zoals Bolsward, aan de i'adio-
stad Hilversum en ga zo
maar voort. En daar zou Vel
sen als grote nog steeds
groeiende dynamische stad
niet bij zijn? Kom, Velsena-
ren met samenwerking is
heel wat te bereiken. Het is
met zo'n grote bevolking toch
geen onoverkomelijk be
zwaar.
WEET U',
dat voetgangers alleen van
de rijbaan gebruik mogen
maken:
a. als zij een voetpad aan de
andere zijde van de weg
willen bereiken, in welk ge
val zij haaks, dus langs de
kortste iveg en zonder node
loze onderbreking, moeten
oversteken?
b. indien er geen voetpad of
rijwielpad is aan de uiterste
kant van de rijbaan?
c. indien dit buiten de be
bouwde kom is aan de uiter
ste linkerkant van de rij
baan?
Blijven staan en onnodig
treuzelen op de rijbaan en
vooral op of bij een hoek
van een straat is niet alleen
gevaarlijk maar ook ver
boden.
Het is niet onwaarschynlyk, dat het
zoölogisch Station in Den Helder in de toe
komst zal worden verplaatst naar Texel.
Men is nu in de nabyheid van het Horn-
tje, de toekomstige aanlegplaats van de
nieuwe veerboot Den HelderTexel, al
bezig met de bouw van een dépendance
van dit station.
Op de onderwijsbegroting is de stichting
van een nieuw station begroot, dat in
plaats van het oude zou moeten verrijzen.
Dit stuit echter op marine-bezwaren.
Eertijds heeft men al een stukje van het
marinevoetbalveld aan het Ankerpax-k ge
kregen, maar bij een grootscheepse ver
nieuwing van het zoölogisch station zou dit
voetbalveld moeten verdwijnen, waarvoor
men bij de Koninklijke Marine bitter wei
nig voelt.
Er wox-dt nu overwogen, het nieuwe sta
tion maar op Texel te bouwen, hetgeen
voor Texel een aanwinst, maar voor Den
Helder een zwaar vex-lies zou zijn. Op het
zoölogisch station wox-den talrijke onder
zoekingen gedaan, die het leven van vissen
en andere zeedieren tot onderwerp hebben.
Men zal zich herinneren, dat een der mede
werkers, de heer Dudok van Heel, vorig
jaar zijn geruchtmakende operatie „Svino"
op touw zette. Na een aanvankelijke mis
lukking wist hij een aantal in Denemarken
gevangen bruinvissen op luchtbedden
levend en wel naar Texel over te brengen.
De diex-en zijn gestorven, maar niet na
dat men al belangrijke feiten omtrent het
gehoor en oriëntatievermogen van de
bruinvissen aan de weet was gekomen. Ook
de studie van de glasalen wordt op groot
scheepse wijze beoefend.
Er bestaat in Den Helder veel belang
stelling voor de aquaria van het station.
De Haax-lemse rechtbank heeft dinsdag
in staat van faillissement vex-klaard: De
vennootschap onder de fii-ma Gebrs. Groe-
neveld, groenten- en fruithandel, Gier-
stx-aat 49 te Haarlem en haar vennoten:
Karei Groeneveld, groenten- en fruithan
delaar, wonende te Haarlem, Barteljox-is-
straat 10 rd. en Frans Groeneveld, groen
ten- en fruithandelaar, wonende te Haar
lem, Gierstraat 49. Rechtex'-Commissaris:
mr. H. J. M. Cokart. Curator: mr. J. Spreij,
advocaat en procureur te Haarlem, Ged.
Oude Gracht 63. Clichéfabriek Photome-
chan n.v., Zijlweg 4 te Haarlem. Rechter
commissaris: mr. H. J. M. Cokart. Curator:
mr. H. Jonker, advocaat en px-ocureur te
Haarlem, Nieuwe Gracht 51.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst zijn geëindigd het fail
lissement van: J. van Amex-ongen, scheeps
bouwer, Harmenjansweg 45 te Haarlem.
Rechter-Commissaris: mr. N. Smits. .Cura-
Eugène Brands over exotische
muziek voor „Felison"
Eugène Brands zal vrijdagavond voor
„Felison" en introducés een lezing met
grammofoonplaten houden over exotische
muziek. De lezing begint om half negen
des avonds na de jaarvergadering. De heer
Brands, die een groot kenner is van jazz
en primitieve muziek, trad geregeld voor
de radio op.
tor: mr. H. Jonker, advocaac en procureur
te Haarlem, Nieuwe Gracht 51. N.V. Ne
derlandse Steenhouwerij, Wilhelminapark
12 te Heemstede. Rechter-Commissaris: mr.
N. Reeling Brouwer. Curator: mr. O. H.
van Wijk, advocaat en procureur te Heem
stede. Heemsteedse Dreef 183. J. de Koek-
koek-Krijtenberg, koopvrouw, handelende
onder de naam Heemsteedse Steenhouwe
rij, Valkenburgerlaan 38 te Heemstede.
Rechter-Commissaris: mr. N. Reeling Brou
wer. Curator: mr. O. H. van Wijk, advo
caat en procureur, te Heemstede, Heem
steedse Dreef 183.
Bij vonnis van de rechtbank is na ge
daan verzet, vernietigd het vonnis dier
rechtbank, waarbij Flox-is van der Grijn,
Kennemerlaan 167 te IJmuiden, in staat
van faillissement is verklaard, met benoe
ming van mr. J. O. Baron, advocaat en
px-ocureur te Beverwijk, tot curator.
Bij beschikking van de rechtbank is ge
homologeerd het akkoord in het faillisse
ment van P. Kooy, fruithandelaar, Burg.
Amersfoortlaan 93, Badhoevedorp. Rech
ter-Commissaris: mr. H. J. M. Cokart. Cu
rator: mr. S. Groen, advocaat en procureur
te Haarlem, Nieuwe Gracht 55.
