Tibets hoofdstad telt net
zoveel monniken als burgers
VAN NIEL
WASHINGTON EN SOFIA
HERVATTEN RELATIES
Extremisten in Algerije
breken met De Gaulle
Bonn kan de Oder-Neisse
linie niet erkennen
/'"Hoe is het ontstaan?^
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT!
Jaai-iatia
NAAIMACHINES
<:Praatótcel
ZATERDAG 28 MAART 1959
EEN ZOON UIT ELK
GEZIN WIJDT ZICH
AAN DE GODSDIENST
CRÈME EXTRAORDINAIRE
DIPLOMATIEKE BETREKKINGEN WAREN
NEGEN JAAR LANG VERBROKEN
Turkse ambassadeur
opent „Linnaeushof"
Generaal Alard naar West-Duitsland overgeplaatst
Vele Westduitsers beseffen ineens dat het oude
Duitsland voorgoed heeft afgedaan
Watersnood op Madagascar
na hevige wervelstorm
Dertig doden geteld in
onbeschrijfelijke chaos
Therèse Neuman vertoonde
Christus' wonden weer
Na 33 jaar worden de
stigmata minder
Eert bijzonder paasei
Hyacinten kleuren snel
Dit woord: JUWEEL
Lowell Thomas, een bekend wereld
reiziger en een van de beste kenners
van Tibet, die hieraan samen met zyn
zoon Lowell junior een studie wijdde,
getiteld „Out of this world", heeft op
verzoek van United Press International
het bijstaande artikel over Tibet ge
schreven.
LOS ANGELES (UPI) Volgens recente berichten uit het Himalaya-gebergte heb
ben de Chinese communisten bommen geworpen op twee van de grootste kloosters
bij de stad Lhasa. Deze zijn de Drepung Gompo en de Sera Gompo. Indien zij deze
kloosters hebben vernield, dan zal dit enigszins te vergelijken zijn met de vernietiging
van de grote Alexandrijnse bibliotheek, die eens zo belangrijk was in de eeuwenoude
stad Alexandrië aan de monding van de Njjl. Want Drepung en Sera zijn twee van
de belangrijkste centra van het Tibetaanse boeddhisme.
Toen wij in Lhasa op bezoek waren, even voordat de Chinese communisten het land
onderwierpen, vertoefden we enige tijd in deze twee kloosters. In Drepung werd ons
verteld, dat er ongeveer 10.000 monniken woonden, in Sera naar schatting 8000. Er is
een derde groot klooster aan de rand van Lhasa, Ganden Gompo Ganden betekent
„vrolijk". Het totaal aantal monniken van deze drie bedraagt ongeveer 25.000 en de
burgerbevolking van Lhasa, de hoofdstad van de Dalai Lama, telt eveneens ruim
25.000 zielen.
Indien Drepung en Sera door de Chine
se communisten zijn verwoest, dan staat
dit gelijk aan de verwoesting van twee
steden. Drepung, bij voorbeeld, is een uit
gestrekte bijenkorf van gebouwen, die alle
aan de voet van een berg zijn samenge-
hoopt. Op de daken van deze gebouwen
zijn tientallen torentjes en torens, bekleed
met goud. En elk klooster is een schatka
mer van heilige boeken en beelden en met
bladgoud bedekte voorwerpen.
Volgens de hoofd-abten van Sera en
Drepung zijn er in Tibet meer dan een
kwart miljoen monniken of lama's. Als
regel zal een zoon van elk gezin in een
klooster gaan. De jongens doen dit om
verschillende redenen. Het is reeds eeuwen
gebruikelijk, dat minstens één zoon zich
geheel aan de godsdienst wijdt. Bovendien
is het voor een jongen van lage afkomst
een gelegenheid om een belangrijk persoon
in Tibet te worden.
We vragen ons ook af hoe het staat met
dat ongelooflijke gebouw, de Potala, „Pa
leis van God", dat het gehele beeld van
Lhasa beheerst. Dit gebouw is een van de
wereldwonderen.
Van zijn basis tot zijn gouden dom is
het bijna zo hoog als het Empire State
Building. Een merkwaardige omstandig
heid van dit schilderachtige gebouw van
duizend kamers, is dat er geen staal bij
de bouw is gebruikt. Gedurende de winter
maanden woont de Dalai Lama in een ap
partement dichtbij de top van de Potala.
In de zomermaanden neemt hij zijn intrek
in een paleis in de buitenwijken van Lha
sa, Norbu Lingka genaamd, in een park
met populieren. Volgens de berichten is
ook dit paleis onlangs door de communis
ten gebombardeerd.
Het architectonische geheim van de Po
tala is, dat het gebouw gebouwd is tegen
en geschraagd wordt door een heuvel.
De veelgeroemde Tibetaanse heerser
Song-Tsan-Gumpo, begon in 1641 met het
optrekken van het fabelachtige bouw
werk. Het leek een weinig op het bouwen
van de pyramiden. Er werden de meest
primitieve werktuigen gebruikt en elke
steen moestvan een verafgelegen steen
groeve gedragen worden op de ruggen
van mannen en vrouwen en van buffels en
paarden.
„De Grote Vijfde" Dalai Lama stierf
in 1680, voordat de Potala was voltooid.
Zijn eerste minister echter hield de dood
van zijn meester geheim. Hij was bevreesd
dat indien de Tibetanen de dood van hun
heerser zouden vernemen, zij met de
bouw van de Potala zouden ophouden. Hij
verklaarde de afwezigheid van de Dalai
Lama met te zeggen dat deze in retraite
was gegaan en zijn dagen in gebed en me
ditatie doorbracht. Negen jaar lang wist
Sang-Gye-Gyatso dit geheim te bewaren en
Advertentie
Een maand gaat vlug! Stop
dat opzien naar nare dagen
met WITTE KRUIS.
1 tabletten, poeders
of cachets!
De Dalai Lama,
het stoffelijk overschot te verbergen. De
bouw van de Potala werd voortgezet.
Het paleis bevat behalve de appartemen
ten van de Dalai Lama de met gouden koe
pels bedekte tomben van enkele zijner
voorgangers, grote zalen, met fluweel be
klede vertrekken en vele kamers, die vol
gens de volksmond gevuld zijn met schat
ten.
In 1910 had een Chinees leger zich een
weg naar Lhasa gevochten. De Dalai La
ma was gedwongen te vluchten en zijn le
ven werd gered door een Tibetaan, die de
naam Tsen-San droeg. Toen de Dalai La
ma in 1912 in zijn hoofdstad terugkeerde
ontdekte hij dat de rijkste man in het land
met de Chinezen had gecollaboreerd- Hij
liet deze in de Potala ontbieden en liet
hem van het dak naar de rotsen beneden
werpen. De man, die hem het leven red
de schonk hij alle rijkdommen, de vrouwen
en de naam van de rijke man.
Ik vermeldde het zomerpaleis van de
Dalai Lama, dat volgens de berichten bij
de gevechten werd beschadigd of vernield.
Het was daar dat wij voor het eerst de
jonge Dalai Lama zagen. Hij zat op zijn
troon en gaf de zegen aan een rij pelgrims,
die hij elk met de staart van een knor-
buffel aanraakte. We zagen dat niemand
naar de Dalai Lama keek. Maar wij sloe
gen onze ogen niet neer. Hij keek naar ons
en glimlachte en inplaats ons met de buf
felstaart aan te raken zegende hij ons dooi
de handen op onze hoofden te leggen.
Later werden wij door de Dalai Lama
ontvangen. Hij scheen een zelfverzeker
de, bedachtzame jongeman te zijn, die
zeer geïnteresseerd was in de toekomst van
zijn land, er angstvallig voor wakend dat
het niet in handen van de communisten
zou vallen.
Evenals alle bergvolken zijn de Tibeta
nen zeer op hun vrijheid gesteld. Wat ras
betreft zijn zij niet verwant aan de Chi
nezen, noch is er overeenkomst in de twee
talen. Eens wisten de Tibetanen zelfs een
groot deel van China te veroveren. Het is
niet te verwonderen dat zij tegen hun Chi
nese overwinnaars in opstand zijn geko
men.
Uiteraard is een van de voornaamste
problemen: waar de wapens gehaald moe
ten worden. Tibet is niet alleen een afge
legen land in Midden-Azië, verborgen ach
ter de hoge bergen van de Himalayaketen,
maar het is ook volkomen door andere
landen omgeven. Of door communistische
landen, die de godsdienstige Tibetanen
als hun vijanden beschouwen, of door lan
den, die bevreesd zijn de Chinese en Rus
sische communisten voor het hoofd te' sto
ten.
ONMOGELIJK
Ontspanningspark De Efteling
heeft een aantal wenken voor be
zoekers opgesteld, waarvan de
twaalfde luidt:
Nuttigen meegebrachte spijzen:
toegestaan in theehuis (niet in
restaurant) mits consumptie ge
bruikt wordt.
Afgezien van het feit dat „nuttigen"
zoveel prachtiger klinkt dan het
huis-, tuin-, of keukense „op-eten",
begrijp ik dit niet goed, want als ik
mijn meegebrachte broodje kaas
nuttig gebruik ik, dusdoende, mijn
consumptie. Het is eenvoudig on
mogelijk te nuttigen zonder te
consumeren.
(Rotterdam)
1 HAAGS
Uit De Volkskrant knipte ik:
De motorrijder W. F. Kroeze (23),
die dinsdagmiddag op de Stad
houderskade werd aangereden
door een bestelauto, is in het
Wilhelmina Gasthuis opgenomen,
de ontstane situatie nadere inlich
tingen te verschaffen. In Haagse
kringen is men pessimistisch ge
stemd over een gunstige oplossing.
Ze zijn wel érg bemoeiziek in
Den Haag.
SUPERST
DeVolkskrant vindt De School
meester
„een der superieurste humoristen
in de Nederlandse taal".
In dit geval zouden wij DeVolks
krant niet gaarne een der beste
kenners van de Nederlandse taal
noemen.
BEDREIGING
De Havenloods
had een kop: j|
Gekookte mosselenverkopers drei-
gen te verdwijnen.
Zou ik óók doen, maar dan vóór ik j|
gekookt werd.
ZIELIG
In de Veluwepost biedt kruide-
nierszaak „Vivo" aan:
„150 gram aanrijg eitjes voor
45 cent".
En ik kan mijn meêlij met die arme E
diertjes niet onderdrukken. |j
TALAR1US
^lllllllllllll
Advertenti"
Deze onvergelijkelijke
crème verzacht, voedt,
stimuleert en dient
vocht toe aan de huid
cellen en bevat alle
elementen die bijdra
gen tot een onmiddel
lijke verjonging van
de huid.
Speciale aanbieding
in proefpotje a 7.50
Parfu ms-B ijoux
GROTE HOUTSTRAAT 92 - TELEF. 12160
WASHINGTON (Reuter) De Verenig
de Staten hebben zich bereid verklaard
de diplomatieke betrekkingen met Bulga
rije die begin 1950 werden afgebroken, na
dat de Bulgaarse overheid de Amerikaan
se gezant in Sofia, Donald Heath, had la
ten terugroepen op beschuldiging van con
tact met Bulgaarse spionnen, te hervat
ten.
Bij besprekingen tussen de beide landen
zijn de belemmeringen voor de vriend
schap weggenomen, aldus een mededeling
van het Amerikaanse departement van
Buitenlandse Zaken. De Amerikaanse
woordvoerder zei dat de onderhandelin
gen op Bulgaars verzoek zijn gevoerd.
De Bulgaren hebben laten weten, aldus
de woordvoerder, dat de beschuldiging te
gen Heath is vervallen door een uitspraak
van het Bulgaarse Hooggerechtshof op 6
november 1956, waarbij de vonnissen te
gen de „spionnen en verraders" met wie
Heath in verbinding zou hebben gestaan,
werden vernietigd. Verder is afgesproken
aldus de woordvoerder, dat beide rege
ringen hun best zullen doen een normaal
functioneren van de wederzijdse legaties
mogelijk te maken. Washington zal bin
nenkort een tijdelijke zaakgelastigde naar
Sofia zenden. In antwoord op een vraag
zei de woordvoerder, dat de Bulgaarse ra
dio zich zal onthouden van scheldpartijen
tegen de Verenigde Staten, die overigens
de laatste tijd al minder vaak voorkwa
men. De enige landen in Oost-Europa
waarmee Washington geen betrekkingen
onderhoudt, zijn nu nog Oost-Duitsland en
Albanië.
De ambassadeur van Turkije, de heer
S F. Abel. zal op woensdag 8 april 's mid
dags om half drie de „Linnaeushof" in
Bennebroek openen.
(Van onze correspondent in Parijs)
Terwijl enkele opmerkingen, die presi
dent De Gaulle woensdag op zijn perscon
ferentie maakte over de definitieve gren
zen van Duitsland, ontevredenheid en zelfs
verontwaardiging in Bonn hebben ver
wekt, zijn andere uitlatingen van het
Franse staatshoofd bij die gelegenheid
over Algerije, de oorzaak van een nog ver
dere verwijdering van de rechts-extremis-
tische vleugel der huidige regeringsmeer
derheid. Het feit dat de Franse regering
verder besloten heeft generaal Alard, die
tot de gangmakers van de putch van 13
mei in Algiers behoorde, over te plaatsen
naar Duitsland, heeft de relaties tussen
de regering en de rechtse extremisten niet
verbeterd of vereenvoudigd. Nadat gene
raal Salan al eerder naar Parijs was weg
gepromoveerd, zijn er van de voormalige
leidende activistische of fascistische hoge
militairen in Algiers alleen nog generaal
Massu en kolonel Godard ter plaatse in
functie.
Een der vurigste promotors van de coup
d'état van 13 mei 1958 in Algiers, de stu
dentenleider Pierre Lagaillarde, di2 intus
sen ook een kamerzetel heeft veroverd,
heeft gisteren officieel en luidruchtig met
de Algerijnse regeringspolitiek van De
Gaulle gebroken. Op een persconferentie
verklaarde Lagaillarde dat het beleid van
De Gaulle „ronduit slecht" is en in strijd
met de historische zending, die Frankrijk
in Algerije te vervullen heeft. Daarente
gen heeft de Algerijnse heer Ali Khodja,
voorzitter van de administratieve com
missie van Algiers, doen weten dat hij het
eens is met de generaal inzake de nood
zaak de toekomst van Algerije op de
grondslag van algemene en vrije verkie
zingen te zoeken en te verzexeren. ï^en
andere vooraanstaande Algerijn, die is
genoemd als toekomstig burgemeester van
Algiers, ging nog een stap verder door de
Franse regering openlijk op te wekken on
derhandelingen met het Algerijnse be
vrijdingsfront te openen.
In het algemeen hebben de sobere me
dedelingen, die De Gaulle woensdag over
de regeringspolitiek inzake Algerije heeft
gedaan, in Franse kringen in Algerije de
verontrusting echter eerder doen toe dan
afnemen.
Uit de verklaring van de generaal dat
men voor de totale pacificatie van Alge
rije met een generatie :ou moeten reke
nen, maken de colons kennelijk op dat de
regering te Parijs haar militaire inspan
ningen zou denken te verslappen. Dat ge
neraal De Gaulle van zijn kant met hei
gebaar van nieuwe initiatieven van de
Franse extremisten in Algerije nog altijd
rekening wil blijven houden, zou kunnen
Advertentie
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181,. Tel. 14444
<Van onze correspondent in Bonn)
Vier en twintig uur nadat de Franse
president De Gaulle verklaarde dat bij
een Duitse hereniging de Duitse grenzen
in oost en west onveranderd moeten blij
ven is de Westduitse regering met een of
ficieel commentaar hierop gekomen. Over
deze pijnlijke kwestie zei een woordvoer
der te Bonn donderdag dat de regering-
Adenauer de Oder-Neisse linie, de huidi
ge grens tussen Polen en Oost-Duitsland,
niet kan erkennen.
De Gaulle heeft de Westduitse regering
in een moeilijk parket gebracht. Zijn uit
lating houdt de gemoederen te Bonn bezig.
Frankrijk, dat de laatste tijd zulke goe
de betrekkingen met de bondsrepubliek
onderhoudt, blijkt plotseling de behoefte
te hebben als eerste grote westelijke mo
gendheid de Oder-Neisse linie te erkennen.
Van Westduitse kant, waar men tracht
juist thans iedere wrijving met zijn weste
lijke bondgenoten te voorkomen, kan men
dit onmogelijk doen, zowel uit binnen
landse als buitenlandse motieven. In West-
Duitsland wonen miljoenen uit Oost-Prui
sen, Stettin en dergelijke thans Poolse en
Russische gebieden en steden, verdreven
Duitsers, die nog altijd de hoop hebben
eens te kunnen terugkeren naar hun ge
boorteland. Naar buiten toe acht men het
te Bonn ontactisch dat voor het overleg
met de Russen reeds wordt afgezien van
territoriale aanspraken. De bondsrepu
bliek wil de Oder-Neisse kwestie geregeld
zien bij een vredesverdrag. Zou zij niet
meer op dit standpunt staan, dan zou dit
aanleiding geven tot heftige protesten in
het land zelf.
Met nadruk werd overigens opnieuw
verklaard dat Bonn geen gewelddadige re
geling van de grenskwesties wil.
Voor binnenlands gebruik was ongetwij
feld de mededeling, dat men hoopt dat de
Oder-Neisse kwestie op dezelfde wijze ge
regeld kan worden als overeenkomstige
problemen in het Westen. Ongetwijfeld
doelt de Westduitse regering hiermede op
de regelingen, waarbij het Saargebied en
enige kleine gebieden aan de Westduits-
Belgische grens, die de eerste jaren na de
oorlog respectievelijk Frans en Belgisch
waren, maar later aan West-Duitsland
werden teruggegeven.
Overigens zijn er in de bondsrepubliek
ook waarnemers, die weliswaar erkennen
dat De Gaulle een tactische fout maakte
door de Russen de erkenning van de Oder-
Neisse linie als voorschot op mogelijke
westelijke concessies in de schoot te wer
pen, maar die toch ook de tijd gekomen
achten af te stappen van allerlei taboe's,
die de Westduitse politiek hardnekkig blij
ven beheersen. Een van die taboe's is te
weigeren de hoop op te geven op een
spoedige hereniging van West- en Oost-
Duitsland, een ander geldt de teruggave
door Polen en Rusland van de voormali
ge Duitse gebieden en het opschuiven van
de Oder-Neisse linie naar het oosten.
Geen Westduitse politicus kan hiervan
afstappen op straffe van onpopulariteit. In
beide gevallen wil men niet aan de hand
having van de status quo denken, omdat
grote bevolkingsgroepen de hoop zouden
koesteren eens terug te kunnen keren naar
het land van herkomst. De gedachte is ech
ter gerechtvaardigd dat de gemiddelde
Westduitser, uit het oosten afkomstig of
niet, zich reeds lang heeft neergelegd bij
de huidige stand van zaken, waaraan hij
bijna vijftien jaar is gewend.
De Gaulle moge dan tactisch onjuist
hebben gehandeld, in feite schudde hij
vele Westduitsers wakker uit de droom,
volgens welke alles eens bij het oude zou
kunnen terugkeren. Zowel door de her
eniging met Oost-Duitsland, als wat het
herstel aangaat der oude grenzen, die bei
de zouden moeten zorgen voor de res
tauratie van het Duitsland volgens de
grenzen van 1937, dus met Oost-Pruisen,
Pommeren en Silezië.
Socialisten achterdochtig
(Reuter) De persdienst van de West
duitse sociaal-democratische partij heeft
opgemerkt, dat De Gaulle's verklaring
weliswaar verrassing heeft gewekt, doch
dat zij niet onverwacht komt, gezien zijn
verlangen om de traditionele Pools-Fran-
se vriendschap niet te verstoren. In Fran
se kringen gaf men, volgens de socialisti
sche persdienst zelfs te verstaan dat de
gehele kwestie is besproken bij het jongste
vertrouwelijke overleg tussen De Gaulle
en Adenauer. In regeringskringen in Bonn
heeft men echter verklaard, dat deze
socialistische beschuldiging ongegrond is.
Polen opgetogen
WARSCHAU (UPI) Het Poolse com
munistische partij-orgaan „Trybuna Loe-
doe" is opgetogen over de verklaring van
De Gaulle, maar het blad verklaart dat
deze uitlating enigszins aan kracht inboet
te door het feit, dat De Gaulle zich ver
der in het algemeen plaatste achter de
„onbuigzame politiek van Adenauer en de
revisionisten".
PARIJS (UPI) De Russische ambas
sadeur in Frankrijk, Sergei Vinogradov
heeft gisteren een onderhoud gehad met
de Franse premier Debré onder meer over
het Duitse vraagstuk. Over De Gaulle's
persconferentie van woensdag werd vol
gens hem niet gesproken.
0p de
blijken uit zijn verzoek aan al zijn minis
ters zich zo veelvuldig en regelmatig mo
gelijk naar Algerije te begeven. De rege
ring moet, zo heeft de generaal in een mi
nisterraad veelzeggend doen weten, te allen
tijde in Algerije vertegenwoordigd zijn.
In beslag genomen
ALGIERS (Reuter) De Franse auto
riteiten te Algiers hebben het weekblad
Salut Public in beslag doen nemen, de
spreekbuis van uiterst rechtse Fransen in
Algerije. Ambtenaren hebben meegedeeld
dat een artikel over de persconferentie
van president De Gaulle de reden is van
het bevel tot inbeslagneming.
(AFP) De Franse strijdkrachten heb
ben donderdag en vrijdag bij een operatie
136 opstandelingen gedood en 62 gevangen
genomen, zo is officieel meegedeeld. De
actie werd door vliegtuigen en parachutis
ten gesteund.
TANANARIVE (UPI) De regering
van de eiland-republiek Madagascar
heeft vandaag opnieuw een beroep op
Frankrijk gedaan voor hulp, daar het
overstromingsgevaar groter wordt en er
epidemiëen dreigen, als gevolg van een
hevige wervelstorm.
De regering heeft dat verzoek gedaan,
terwijl de stortregens nog altijd op de
stad neerplenzen. De regen valt al sedert
donderdag op de hoofdstad van dit land.
De cycloon zelf heeft meer dan dertig
slachtoffers gemaakt en voor miljarden
francs schade veroorzaakt.
De voortdurende regen doet de rivieren
nog steeds rijzen en overal dreigen over
stromingen. Franse troepen en inboorlin
gen brengen zandzakken op de oevers van
de rivier de Ikopa bij Tananarive aan. In
de buurt van de hoofdstad is 't gevaar het
grootst, want het water rijst sneller dan
men de oever kan verhogen.
Ieder ogenblik kunnen de dijker bezwij
ken.
Franse militaire vliegtuigen hebben ton
nen levensmiddelen per parachute neer
gelaten boven steden en dorpen die van de
buitenwereld zijn afgesloten. Honderden
soldaten en vrijwilligers brengen voedsel
en medicijnen per boot naar de geteister
de gebieden. Door aardverschuivingen
zijn telefoon- en telegraafverbindingen
verbroken en spoor- en verkeerswegen
onbruikbaar gemaakt. De stad Mandritsa-
ra, 450 kilometer ten noorden van de
hoofdstad, staat half onder water. Het ene
huis na 't ander stort daar in. In de streek
van het meer Alaotra, halfweg Tananari
ve en Mandritsa, zijn drieduizend dorpsbe
woners in paniek uit hun woningen wegge
vlucht. Aan de oostkust bedreigt het. water
de koffie- en rijstoogst met vernieling.
Therèse Neumann, de „gestigmatiseerde
van Konnersreuth", heeft op Goede Vrij
dag, evenals vorige jaren wondtekens
vertoond gelijkend op die van Christus
aan het kruis. Dit jaar bloedde zij alleen
uit een wond in de zijde en uit de ogen.
Dit werd bekendgemaakt door pastoor Jo
sef Naber die tevoren had meegedeeld,
dat volgens haar „de Heiland niet wilde
dat de mensen de verschijnselen zagen".
Andere jaren hadden belangstellenden al
tijd toegang tot haar woning. Dit jaar wa
ren ongeveer achtduizend mensen, onder
wie vele Amerikanen, naar Konnersreuth
gekomen.
Volgens de pastoor heeft God de vrouw
in een visioen laten weten dat de beper
king van het aantal wondtekens een ge
volg was van het feit, dat zij nu 33 jaar de
stigmata heeft vertoond. (Christus moet
33 jaar zijn geweest toen hij werd gekrui
sigd).
Therèse Neumann, die zestig jaar oud is
liep volgens familieleden in 1918 een ver
wonding op aan de ruggegraat, "waardoor
zij aan de linkerzijde gedeeltelijk werd ver
lamd en bijna blind werd. Zij herstelde in
1925 toen haar beschermheilige Theresia
zalig werd verklaard. Het jaar daarop
vertoonde zij op Goede Vrijdag voor het
eerst de stigmata. Volgens haar familie
leden heeft zij sinds 1926 niets gegeten. In
de jaren die sindsdien zijn verlopen, was
het enige substantiële dat zij tot zich nam,
de heilige hostie.
De rooms-katholieke kerk heeft er zich
tot dusver van onthouden een uitspraak te
doen, maar naar verluidt begint men in
het Vaticaan het wonder „gunstig te be
schouwen".
Rome
ROME, (UPI) —Paus Joannes XXIII
heeft op Goede Vrijdag de plechtigheden
bijgewoond in de kerk van het Heilige
Kruis in Jeruzalem (de Santa Croce in
Gerusalemme). Gekleed in het paars, als
teken van rouw, reed de Paus naar deze
kerk, waar enkele relieken van het oor
spronkelijk kruis worden bewaard, waar
onder een stuk van het kruishout met de
inscriptie „INRI" erop, en een deel van
de doornenkroon. Deze relieken werden,
volgens de traditie, door de heilige Helena
naar Rome gebracht, na een reis naar de
heilige plaatsen in Palestina, enkele eeu
wen na 't lijden en de dood van de Verlos
ser.
Jeruzalem
JERUZALEM, (UPI) Meer dan dui
zend rooms-katholieke pelgrims, onder wie
de 82-jarige koningin-moeder Elizabeth
van België, begaven zich uit Jordanië via
de Mandelbaum-poort naar het Heilige
Land om deel te nemen aan de „Via Dolo
rosa" naar 't oude gedeelte van Jeruza
lem. Deze kruisweg gaat langs de weg die
Jezus nam toen hij zijn kruis naar de Cal-
varie-berg droeg. Uit alle delen der wereld
waren pelgrims naar Jeruzalem gekomen
om de plechtigheden bij te wonen in de
kerk van het Heilige Graf, waar Jezus be
graven werd. Donderdagavond werd de be
devaart gehouden van de oude stad naar
Gethsemane.
Interview
„Het z\jn vooral de hanen", zei de Paas
haas bekommerd met zijn curieuze stem,
die het best te vergemakkelijken valt met
die welke bij luide sprekers uit het tele
foontoestel klinkt als men de hoorn even
op tafel legt. „Het zijn vooral deze arg
wanende hanen die mij de meeste moei
lijkheden bezorgen. Van de kipjes-zelf heb
ik niet de minste last; dat zijn aardige,
meegaande schepseltjes met heldere,
zwarte oogjes (hier glimlachte de Paas
haas even voor zich uit) en voor een goed
woord doen zij alles voor mij. En nooit
één windei. Wat mij ergert is de onbehoor
lijke, wrede manier waarmee de hanen hun
vrouwvolkje achter de veren zitten. Het is
zo liefdeloos. En juist met liefde, met een
zacht woord, een kwinkslag, een opbeu
rend woord is zoveel te bereiken".
Hier zweeg hij even: sterke herinne
ringen schoten hem duidelijk onder de
lange, ruige oren door het platte schedeltje.
De Paashaas, opmerkelijk gekleed in een
geruit jasje boven een helblauw broekje,
schikte de mand welke hij op de rug droeg
wat rechter en vervolgde toen, waarbij hij
de gespleten lip snel en nerveus bewoog:
„Afgezien van de hanen word ik in mijn
werk zeer gehinderd door de eigenaars van
de kippen. Want die zien niet graag dat
een eerlijk folkloristisch verschijnsel als
ik de beste export-eieren weghaalt met
hogere en meer altruïstische bedoelingen
dan er geld voor te maken. Zij sluiten de
rennen met zware hangsloten waartegen
een Haas niet veel doen kan. Dan wordt
de situatie als volgt: eindelijk is de avond
gevallen. Eindelijk is het daglicht van het
vroege jaar geweken. Daar zit uw patser
van een haan, vadsig en afgeleefd met
slappe, neerhangende lellen en kam op zijn
stok en de glansloze blik dwaalt nietszien-
de langs de zijnen. Dat is het ogenblik dat
ik verbeid. Ik wacht tot de haan de oog
schelpjes toevallen en richt mij tot mijn
lieve vriendinnen. En zit dan meteen met
de moeilijkheid: hoe krijg ik die eieren
door de mazen van het gaas, begrijpt u
wel".
„Als u eens wist", vervolgde hij, na even
mistroostig voor zich uit gekeken te heb
ben, „welk een moeite het mij kost de
eieren onbeschadigd door het gaas te wur
men met deze pootjes. Ik ben na Pasen dan
ook eenvoudig kapot. Dan moet ik elk jaar
tot Pinksteren in een rusthuis. U zoudt
tegen Pasen mijn lip eens moeten zien
trillen. Ik zit dan wel eens even voor de
spiegel, want men heeft een represensa-
tieve functie en moet dus wel degelijk
aan zijn uiterlijk denken, maar dan moet
ik de ogen sluiten voor het verschrikke
lijke trillen van mijn eigen lip. En bij dat
alles moet ik ook nog model staan voor
paaskaarten. Nu eens met een hoog gooche
laarshoedje op, dan weer met een tak met
katjes eraan in de poot, en soms ook met
een wagentje met kuikens erin. Ik lach
wel eens om zo'n kaart met kuikentjes:
ik laat het immers nooit zover komen met
mijn eieren. Tussen haakjes: weet u hier
nog een ren?", vroeg hij toen.
Wij wezen hem het kippenhok van onze
buurman. Even later hoorden wij een op
gewonden, behaagzuchtig gekakel en een
schel onbeheerst gekukeleku van de haan.
„Zeg", riep Buurman even later, „Weet
jij soms wat dat is, het lijkt wel of er een
rat of zoiets bij de ren is geweest; alle
eieren weg en de haan is helemaal over
stuur; die zit gewoon scheel te kijken".
„Ik weet van niks, hoor", antwoordden
wij, „mijn naam is Haas".
Duif
Een Red Islander kip van de familie
Stuifbergen aan de Huibert van Gin-
hovenstraat 17 te Castricum zorgde
dezer dagen voor een bijzondere paas-
verrassing door een ei te leggen dat,
gelijkend op een rumboon, niet meer
weegt dan enkele grammen. En dat
was dan nog niet alles, want in dit
kleine ei zit nog een ander ei! Bij
gaande foto toont het bijzondere ei
(vijf centimeter lang en tweeëneenhalve
centimeter van omvang).
Naar de bollen
Tijdens dc paasdagen zal men in de bol
lenstreek overal narcissen in bloei vinden.
De krokussen raken al bijna uitgebloeid-
Hier en daar beginnen al velden met
hyacinten te kleuren.
Als in de komende dagen de zon zich
veel laat zien. zal de bollenstreek heel
gauw overal veel kleur te zien geven.
Want de bloemknoppen staan „op sprin
gen".
Tussen Lisse en Sassenheim was al een
veldje tulipa's uitgekomen.
Er is een Latijns werkwoord jocari:
schertsen en een zelfstandig naam
woord jocus: grap. Daarvan komt het
oudfranse joël, dat voortleeft in joyau:
juweel en in joyeux: vrolijk. Een ju
weel is dus eigenlijk: een speel-ding,
een snuisterij, een pronkstuk, in het al
gemeen: iets uitstekends. Zo spreekt
men nog van een juweel van een vrouw.
Vroeger kon men ook zeggen: een gou
den of zilveren juweel. Thans verstaat
men er in meer beperkte zin onder: een
geslepen diamant. Ook werd het
woord gebezigd voor: wedstrijdprijs en
vervolgens voor de wedstrijd zelf.
Vandaar dat een landelijke wedstrijd
van amateur-toneelgezelschappen nog
^Landjuweel wordt genoemd.
