Slecht weer in binnenland maakte
start met volledig team onmogelijk
In de vishal en op zee
DE NIEUW GUINEA-EXPEDITIE
Merkwaardige loonadministratie voor
medewerking der „Sibillers"
Mensen in Amerika
PRINCETONIANEN
6
Regen maakt het moeilijk
voor tennisclub „Bakkum"
Nog steeds geringe keus
bij „Ons Belang"
Noordhollandse EHBO-ers
in Castricum bijeen
Stijgende transportedfers
door St. Laurens Zeeweg
Russen stopten onwillige
attaché in vliegtuig
RangoonMoskou
Pinguins (Heemstede) wint
Rooswijk-softbaltoernooi
Zuster Permina werd in
Heemskerk gehuldigd
Parachutist verward in
elektrische bovenleiding
„Wij zoeken mensen voor
diamantmijnen"
INDRUKKEN VAN
MAANDAG 4 MEI 1959
(door L. D. Brongersma, wetenschappelijk leider)
BASISKAMP SIBIL Onze expeditie heeft verschillende begindata. Voor de
twee leiders overste Venema en schrijver dezes was dat 4 maart, toen zij uit
Nederland naar Nieuw-Guinea vertrokken om daar de laatste voorbereidingen te
treffen. Men zocht echter naar een datum, die het officiële begin in Nieuw-
Guinea zou aangeven, omdat op die dag een postzegel zou worden uitgegeven
ter ere van de expeditie. Waar wij aannamen, dat op 10 april alle deelnemers in
het veld zouden zijn, werd dus deze datum als begindatum aangenomen.
Helemaal is dit niet gelukt, want vanochtend was het weer te slecht en het
vliegveld te zacht om de laatste deelnemers in te vliegen. Niettemin is al een
begin met het werk gemaakt. Na een kort verblijf op Biak reisden de leiders
door naar Hollandia, waar zij ongeveer twee weken bleven. Daarna een week
in Merauke en nog enige tijd in Tanah Merah aan de Digoel. Deze bezoeken
maakten het mogelijk om nog allerlei zaken over bevoorrading en aanvoer te
regelen. Het werd voor Tanah Merah, waar de eerste opslag geschiedde, een
drukke tijd. De schepen werden aan de steiger gelost, de grote laadkisten ter
plaatse uitgepakt en de inhoud gesorteerd. Met de jeep werden alle goederen
naar een magazijn in de politiekazerne gebracht. Voor de bevolking was de
komst van de jeep een evenement. De meesten hadden nog nooit een auto
gezien en vol bewondering sloegen zij ons bedrijf gade. Vier jaar geleden kende
Tanah Merah als enig vervoermiddel een fiets. Nu zijn er een aantal fietsen, een
scooter (van de Chinese tokohouder), een ossewagen en een jeep. Het zal niet
lang meer duren of er moeten verkeersborden komen.
Een klein deel van de kampeeruitrus
ting en voorraden werd van Tanah Me
rah per vliegtuig (Twin Pioneer) naar
het basiskamp in de Sibilvallei gevlo
gen, zodat er voldoende is om de deel
nemers behoorlijk te huisvesten en te
voeden. De rest wordt met motorboten
en een lichter nog een eind de rivier op
gevoerd, waar bij Kawakit aan de Oost-
Digoel een doorvoerdepot wordt inge
richt. Daar zullen de helikopters voor
de verdere opvoer zorgen. Een geluk
kige omstandigheid was, dat het in de
bergen zwaar geregend had, zodat de
Digoel flink hoog stond. Dat maakte het
vervoer over de rivier gemakkelijker,
want er was nu geen gevaar voor stran
ding op de grintbanken. Een nadeel is
echter dat er veel boomstammen met
de stroom worden meegevoerd en dat
had weer enige schade aan de schroef
as van de motorboten tengevolge. Toen
de opvoer per vliegtuig begon, speelde
het weer goed mee. De pas naar de Sibil
bleef open en in drie dagen tijds konden
negen vluchten worden gemaakt. Elke
vlucht met een passagier en 900 kg
vracht. Het is van Tanah Merah tot
Sibil drie kwartier vliegen, zodat het
vliegtuig telkens na twee uur weer terug
was.
Op het vliegveld van Tanah Merah
hebben wij een aantal grote laadkisten
neergezet. In elk waarvan de nauwkeu
rig afgewogen lading voor één vlucht
zit. Het laden van het vliegtuig kan dus
in een minimum van tijd geschieden.
Basiskamp
De reis van Hollandia naar Merauke
maakten de overste Venema en ik met
een Twin Pioneer, die voor ons een tus
senlanding te Sibil maakte. Men was
daar met volle energie bezig aan de bouw
van het basiskamp. Het is wel een ver
rassing om op een vliegveld midden in
de rimboe te landen en dan te zien, dat
het geheel is afgezet met Afrikaantjes.
Er wonen hier twee ambtenaren van het
gouvernement, de heren J. Sneep en W.
Herberts, die dit gebied besturen, voor
het vliegveld zorgen, de meteorologische
waarnemingen doen, injecties tegen
framboesia geven, wonden verbinden en
nog tal van andere zaken behartigen.
Het dal van de Sibil is breed. De rivier
kronkelt er door en is omgeven door
moerassen, die met hoog riet zijn bedekt.
Overdag als de zon schijnt (en dat komt
wel eens voor), is het hier behaaglijk
warm. 's Avonds wordt het bepaald fris
en onze wollen truien en dekens zijn ze
ker geen overbodige luxe. Het wordt
's nachts erg vochtig, lakens en kleren
voelen dan kil en klam aan, maar dat
is iets waar je wel aan went.
Ons bivak ligt op een heuvel bij het
vliegveld. Hoewel de bestuurspost Sibil
is genoemd naar de rivier, heet de plaats
van ons kamp bij de bevolking Mabila-
bol. Er staan en verrijzen hier nu een
aantal „woningen". Het zijn goeddeels
eenvoudige barakken, die aan de kant
van het dal open zijn en met aluminium
golfplaten als dakbedekking.
Telsysteem
Bij de bouw werken mariniers, politie,
moejoe-koelies en de lokale bevolking
mee. De Sibillers mannen en jongens
halen uit de rivier de grint- en rol
stenen om de paden te verharden en om
de vloeren te verstevigen. Een man
krijgt per dag twee doosjes lucifers, een
jongen een doosje. Na zevenentwintig
dagen werken krijgt een man een kleine
ijzeren bijl. Deze periode is zo gekozen,
omdat de mensen hier tot 27 tellen. Zij
beginnen te tellen bij de vingers van de
linkerhand, dan de pols, de onderarm,
de elleboog, de bovenarm, biceps, schou
der, linker oor, linker oog, neus en zo
verder tot en met de vingers van de
rechterhand.
De Sibillers zijn vriendelijk van aard
en men kan hier zonder enig bezwaar
ongewapend rondlopen. Zoals de meeste
Papoea's zijn zij goedlachs. Zo nu en dan
komen er eens een paar op visite, wan
delen door ons huis en bekijken alles vol
bewondering. Het is alleen jammer, dat
wij nog niet met hen kunnen converse
ren. Wel zijn er al woordenlijsten, die
door de bestuursambtenaren zijn sa
mengesteld en wij kregen ook gegevens
van de zendelingen Greenfield en Hey-
blom. Deze zendelingen wonen een paar
honderd meter van ons kamp in een
soort blokhut.
Onze contacten met de buitenwereld
zijn goed. 's Ochtends telefoonverbin
ding met Merauke en Hollandia en zo
nodig 's middags nog eens met Tanah
Merah. Behalve de luchtverbinding met.
de Twin Pioneer, komt hier ook zo nu
en dan de Cessna van de zending om de
zendelingen te bevoorraden. Als de heli
kopters dezer dagen komen zijn onze
verbindingen compleet.
Op 30 maart arriveerde met de Orion
ir. Cortel te Tanah Merah, de dag daar
na kwamen met een Catalina-vliegboot
de heren Bar en Escher. Op 2 april
gingen zij per motorboot de rivier op tot
Kawakit. Vandaar gaan de heren Bar en
Cortel met prauwen nog een eind de
Oost-Digoel op, om dan verder te gaan
lopen. Zij hebben als dekking twee ma
riniers en drie man politie bij zich. Ver
der nog vijfentwintig dragers, die uit
Sausapor in Vogelkop komen. Onderweg
zullen zij om de vijf kilometer open
stukken in de rimboe kappen, die als
landingsterreinen voor de helikopters
moeten kunnen dienen. Hun tocht tot de
Sibilvallei zal 21 dagen duren. De botani
cus liep met een politiepatrouille van
Waropko (aan de zuidvoet van de ber
gen) in vijftien dagen naar Sibil. Zelf
ging ik op 5 april met een Twin Pioneer
naar boven. Op 8 april arriveerden uit
Hollandia de heren Anceaux (taalkunde),
Pouwer (ethnologie), Reynders (agro-
geologie) en de marine-arts Tissing. De
overste Venema bleef in Tanah Merah
om daar de laatste opvoer te regelen en
om als gids voor de helikopters op te
treden. Het wachten is nu verder op de
deelnemers uit Nederland, die door slecht
weer in Hollandia zijn opgehouden.
Voorproefje
Gisteren hebben wij een klein voorproef
je gehad van hetgeen ons hier in het ter
rein te wachten staat. Wij maakten een
wandeling naar de kampong Kigonmen-
diep: drie kwartier lopen in een vrij hoog
tempo. Afgezien van het waden door de
rivier, waarbij onze schoenen behaaglijk
vol liepen, ging onze weg over steenach
tige bergpaadjes. Op de terugweg staken
wij een stuk af en dat betekende zwoegen
door de modder. Volgens de bestuurs
ambtenaren was dit pad nog nooit zo
droog geweest, maar voor ons betekende
het tot over onze enkels en soms tot bijna
aan de knieën ploeteren door zachte vette
modder. Het schijnt, dat alle paden in het
gebergte zo zijn en dat belooft dus wel
wat voor de toekomst. Dit was nog maar
een klein eindje zonder steile hellingen en
dan zal het dus wel aanmerkelijk zwaar
der worden.
Al is het werk nog niet op volle gang,
de eerste kleine zending insecten is al naar
Leiden toe en een tweede volgt spoedig.
Zolang hier nog niet voldoende droogap-
paratuur is, moet alles zo spoedig moge
lijk weg. Wij genieten hier 's avonds wel
van onze elektrische verlichting, die het
werken veel gemakkelijker maakt. Voor
lopig brand het licht van zonsondergang
tot negen uur in de avond. Iedereen gaat
toch vroeg naar bed en staat om zes uur
's ochtends weer op. Als alle brandstof is
opgevoerd zal het licht wat langer kun
nen branden.
In Tanah Merah, waar de eerste opslag
geschiedde voor de expeditie naar het
Sterrengebergte, zag men voor het
eerst vierwielige motorvoertuigen,
zoals jeeps, rijden bij het transport
van het daar geloste materiaal.
Vanmorgen aan de markt
Voor de eerste losbeurt verschenen zes
trawlers en vijf loggers aan de markt die
gespecificeerd 320 kisten schelvis, 552 wij
ting, 190 haring. 5360 makreel, 350 gul en
kabeljauw, 16 koolvis, 400 kleine kistjes
haring en makreel, 10 schol, 70 diversen en
2100 stuks stijve kabeljauwen aanvoerden.
Voor de tweede losbeurt waren er 73 kot
ters en loggers, die 1500 kisten schol, 42.500
kilo tong en 450 stuks stijve kabeljauwen
aanvoerden. In totaal werden er 9707 kisten
verse vis aangevoerd. De Beatrice IJM 72
(25 april) verscheen aan de markt met
1000 kisten makreel, 110 gul en kabeljauw,
350 stijve kabeljauwen. De KW 122 Brit
tenburg kwam de pieren binnen met 25
kisten schelvis, 100 makreel, 25 gul, kabel
jauw en koolvis, 250 stuks stijve kabel
jauwen. De Ada VL 7 (21 april) zorgde
voor 60 kisten schelvis, 160 haring, 85
makreel, 470 wijting, 25 gul en kabeljauw,
10 koolvis, 50 diversen. De Curagao (22
april) was present met 35 kisten schelvis,
875 makreel, 10 gul en kabeljauw, 10 diver
sen, 415 stuks stijve kabeljauwen. De VL
199 kwam aan de markt met 10 kisten
schelvis, 450 makreel, 10 wijting, 60 gul en
kabeljauw, 250 stuks stijve kabeljauwen.
De IJM 128 Shamrock meerde af met 300
kisten makreel, 25 diversen, 180 stuks
stijve kabeljauw en de RO 27 kwam de
vissershaven binnen met 10 schelvis, 250
makreel, 15 gul en kabeljauwen, 5 diversen.
De KW 7 zorgde voor 15 kisten schelvis,
100 makreel. 50 gul en kabeljauw. De KW
161 was present met 20 kisten schelvis, 80
makreel, 10 wijting, 25 gul en kabeljauw,
10 diversen, 50 stuks stijve kabeljauwen.
En voor morgen
Morgen zorgt de KW 153 Francina voor
50 kisten schelvis, 40 haring, 650 makreel,
140 wijting, 100 gul en kabeljauw, alsmede
50 stuks stijve kabeljauwen. Waarschijnlijk
kan men ook rekenen op de Amsterdam
IJM 28, die 100 kisten schelvis, 70 haring,
400 makreel, 270 wijting, 50 gul en kabel
jauw, 50 koolvis en 200 kleine kistjes haring
aanvoert. De KW 135 wordt verwacht met
1030 kisten vis, de SCH 8 met 1300 kisten
vis en 80 stuks stijve kabeljauwen. De VL
121 komt met 930 en de IJM 18 met 740
kisten vis aan de markt.
Het was goed weer om de Noord. De
vangsten waren iets minder dan ze de
laatste tijd geweest zijn. Gemiddeld wer
den er 150 tot 250 manden makreel, haring,
schelvis en koolvis uit het water gehaald.
De Toronto had een dagvangst van 200
manden makreel en haring, de Emma ver
schalkte in een trek 90 manden makreel.
De Vios boekte een dagvangst van 200
manden haring en koolvis. De Deining had
een dagvangst van 120 manden haring.
Voor het buitenland
In guldens werd betaald voor: grote
regels kabeljauw 3860, kleine regels ka
beljauw 2734, kisten grote kabeljauw
6066, grote schelvis 3248, grootmiddel
schelvis 3752, grote tongen 33,10, groot
middel tongen 2,30—2,50, kleinmiddel ton
gen 2,202,40, tongen 1 2,102,20, slips
1,75—1,90, tarbot 2,30—2,50.
Voor de eigen markt
In guldens werd betaald voor: kisten
kleine kabeljauw 6373, grote gullen 28
30, middel gullen 2330, torren 2230,
zwarte koolvis 6984, witte koolvis 96,
lengen 5670, kleinmiddel schelvis 3248,
pennen 3448, braad 3242, wijting 2631,
kleine makreel 710, middel makreel 10—
18, bonken 3335, haring 1321.
Roeiwedstrijden
Tijdens het afgelopen weekeinde hebben
in het Verversingskanaal bij de Houtrust-
hallen in Den Haag roeiwedstrijden tussen
leerlingen van visserijscholen in Neder
land plaatsgehad, waaronder de jongens
van visserijscholen in IJmuiden, Den Hel
der, Scheveningen en Katwijk. Van de
IJmuidense school waren twaalf roeiers af
gevaardigd met de leraar J. Stam als
stuurman. De IJmuidense jongens roeiden
de 500 meter in 2.56 min. Tweede werd
Katwijk in 2.57,2. De eerste prijs, die de
IJmuidense jongens met gerechtvaardigde
trots in ontvangst mochten nemen, bestond
uit een fraaie beker met inscriptie.
Prijzen van zaterdag
Heilbot 2.501.60, gr. tong 3.10—2.80, grm. tong
2,60- 2.20, kim. tong 2.50—2.00, kl. tong I 2.30—2.00
kl. tong II 2.08—1.84, tarbot 1 2.70-1.80 per kg.
Tarbot IV 82—50, gr. schol 47, grm. schol 54
kim. schol 55. kl. schol I 56—23. kl. schol II 47—11.
schar, 168, bot 11—8, makreel 35—5.60, gr. schel
vis 30, grm. schelvis 35, kim. schelvis 32—30, kl.
schelvis I 32—30. kl. schelvis II 32-21, wijting 28
-8, gr. gul 32—29, mid. gul 29—27, kl. gul 37—22
kl. wolf 44—40, poontjes 26—17 per 50 kg.
Gr. kabeljauw 100—63, gr. koolvis zw, 73—62.
gr. koolvis wit 69, gr. leng 62—58, gr. wolf 84 74
per 125 kg.
Aanvoer van zaterdag
433 kisten tong en tarbot, 11 k. heilbot, 17 k
tongschar en schartong, 605 k. schol, 75 k. schar
20 k. bot, 6190 k. haring, 150 k. schelvis, 360 k
wijting, 365 k. kabeljauw en gul, 12 k. leng, 25 k
wolf, 17 k. poon, 15 k. koolvis en 45 k. diversen
Totaal 8340 kisten vis.
Besommingen van zaterdag
KW 82 10.970, KW 32 13.970, VL 110 12.850,
VL 84 11.190, KW 101 9930, KW 175 6820, IJM
209 5660, KW 74 1050, KW 56 1020, KW 53
940, KW 94 1510, KW 77 I 1230, KW 34 6340,
KW 58 2850, KW 35 1010, KW 92 1250, KW 61
I 1940, KW 21 1270, IJM 42 740, IJM 52 1800,
IJM 59 3030, IJM 29 1850, RO 29 f 480.
Ca«tr!ctinv
Het eerste team van de Tennisclub Bak-
kum heeft haar ontmoeting vanwege de
regen niet kunnen uitspelen, tegen Inside
3 uit Alkmaar. De wedstrijd werd met een
42 voorsprong voor de Castricumse ten
nissers afgebroken en zal te zijner tijd
moeten worden uitgespeeld.
De gedetailleerde uitslagen van de ge
speelde sets waren: le H.E.: J. Martens
A. Schaars 6—4, 6—3: 2e H.E.: H. Kitsz—H.
van Gooi 86, 26, 86; le D.E.: E. Hee-
meyerM. Couvée 61, 86; 2e D.E.: A.
van MourikR. Koppen 97, 46, 86;
H.D.: J. Martens/M. van der EndeA.
Schaars/J. Oosterman 68, 57; D.D.: E.
Heemeyer/A. van MourikM. Couvée/H.
Eyssen 75, 57, 46.
De verdere uitslagen waren: TOSS 1
Bakkum 2 niet binnengekomen. Bakkum 3
Velsen 3 80. Herencompetitie: Bakkum
1De Maaier 1 31.
Nog steeds is er een geringe keus op de
veiling van Ons Belang. Het snel wisse
lende weertype en het feit. dat Castricum
slechts weinig kassen bezit zijn hieraan
overigens niet vreemd. De aanvoer van sla
wordt wel iets groter maar veel komt er
toch niet aan de markt. Wel blijft de wit
lof gewild; vrijdag werd er 28 cent voor
betaald. Ook prei steeg vergeleken bij
maandag weer iets in prijs en kwam tot.
13 cent. Spinazie blijft haar prijs houden
en noteerde zowel maandag als vrijdag tot
22 cent per kg.
De noteringen van vrijdag in centen:
spinazie 1122, sla 1115, prei 1013,
witlof 1228, rabarber 1018.
De vergadering van het district Noord
holland van de EHBO werd zaterdagmor
gen gehouden in „De rustende .jager" te
Castricum. Dat deze vergadering dit jaar
in Castricum plaats had, vond zijn oorzaak
in het feit dat de plaatselijke afdeling het
afgelopen jaar haar dertigjarig bestaan had
gevierd.
Mejuffrouw N. Veenstra die reeds meer
dan 25 jaar actief lid is van de afdeling
werd gehuldigd. Dokter D. Heymans felici
teerde haar en bood een geschenk onder
couvert aan alsmede de Dr. C. B. Tilanus-
draagmedaille.
Dr. Heymans wees voorts op de toename
van het ledental van het district dat met
haar 6671 leden thans op één na de grootste
afdeling van Nederland is. De burgerij in
de kleine gemeenten mag blij zijn met een
EHBO omdat vooral in deze gemeenten de
EHBO zo belangrijk is en van zo'n groot
nut.
De vergadering werd voortgezet met als
ingekomen stuk de suggestie om in land
bouwkundige en technische vakbladen
vooral propaganda voor de EHBO te ma
ken. In principe ging het hoofdbestuur,
hiermëe akkoord. In verband met hét feit
dat in I960 de afdeling Hoofddorp 25 jaar'
bestaat werd besloten de volgende dis
trictsvergadering daar te houden.
Hebenoemd werden bij de bestuursver
kiezing de heren Heymans, Bastiaans, Go-
vers en Zunneberg alsmede mevrouw Mul
ler van Eekeren. Ook het lid voor het
hoofdbestuur, de heer Stassen, werd her
kozen.
In zaal Roozendaal hadden 's middags de
districtswedstrijden plaats waaraan dooi
de acht beste ploegen van het district werd
deelgenomen. De deelnemers hadden de
taak t.wee mensen die van het dak waren
gevallen en respectievelijk een schedel-
basisfractuur en een gecompliceerde been
breuk hadden opgelopen, zo goed mogelijk
te verzorgen.
Dokter Heymans gaf tot slot commen
taar op de oefening waaruit bleek dat nog
niet geheel foutloos maar toch zeer ver
dienstelijk was gewerkt.
De beste prestatie werd geleverd door de
ploeg uit Bussum die met 329 punten de
eerste prijs behaalde, terwijl hun leidster
mevrouw J. C. Sloof-Krabbendam de leid-
stersprijs met 84 punten voor zich opeiste.
De verdere uitslag van de wedstrijden
luidde: 2. De Kaag 282 pnt., leider 78 pnt.;
3. Oostzaan 251 pnt., leider 71 pnt.; 4. Scha-
gen 18 pnt., leider 54 pnt.; 5. Wijdenes 142
pnt., leider 35 pnt.; 6. Zaandam 129 pnt.,
leider 29 pnt.; 7. Beverwijk 128 pnt., leider
34 pnt.; 8. Andijk 106 pnt.., leider 27 pnt.
In de eerste week na de opening van
de grote St. Laurens-Zeeweg zijn er meer
goederen per schip naar het hart van
het Amerikaanse werelddeel vervoerd
dan in enige week voor de opening.
Ofschoon het aantal schapen, dat afge
lopen week St. Lambertsluis bij Mont
real passeerde, niet groter is geworden,
maakt de grotere diepte van het knaal
het mogelijk, dat veel grotere schepen de
toegang tot de 2500-mijl lange zeeweg en
de grote meren kunnen passeren.
Gebrek aan losplaatsen bleek, vooral in
Toronto, nog een probleem te zijn, maar
functionarissen van het ministerie van
Vervoer hebben verklaard, dat de sche
pen, die in Toronto op laden en lossen
lagen te wachten, vandaag nog hun weg
zouden kunnen voortzetten.
RANGOON (UPI) Kolonel Mikhail
L. Stryguine, militair attaché van de am
bassade in Rangoon, is zondag per vlieg
tuig naar Moskou vertrokken. De kolonel
werd de afgelopen week behandeld voor
„hypnotische vergiftiging", een term
waarmede doorgaans het innemen van
een te grote dosis slaaptabletten wordt
aangeduid. Toen hij in het ziekenhuis te
Rangoon bij bewustzijn kwam waren zijn
uitlatingen fel anti-Russisch.
De kolonel werd, in dekens gewikkeld,
naar het vliegveld vervoerd. Birmaanse
journalisten, die hem trachtten te fotogra
feren werden door het ambassadeperso
neel onzacht terzijde geschoven. De pers
fotografen hebben later bij de politie te
gen deze behandelingen geprotesteerd.
Velsen-Noord
Een groot aantal softbalsters van niet
minder dan vierentwintig clubs, waarvan
maar liefst zes teams van beneden de
Moerdijk, hebben zondag op het sportpark
„Watervliet" deelgenomen aan het zeven
de nationale softbal-invitatie-toernooi dat
op zes velden is gespeeld. De wedstrijden
begonnen om half tien en pas tegen vijf
uur konden de eindwedstrijden worden
gespeeld. Jammer was het, dat de eind-
wedstrijden in een stromende koude regen
plaats hadden. Dit bevorderde waarschijn
lijk de grote verrassing van het uitstekend
geslaagde toernooi. Want, aangezien de
Haarlemse dames van HHC al tweemaal
definitieve bezitters werden van de eerste
twee wisselbekers, behoorden zij opnieuw
tot de kanshebsters. Nu moesten zij echter
met de overigens fraaie tweede plaats in
de A-poule genoegen nemen en zegevierde
Pinguins uit Heemstede met een prachtige
eindoverwinning. Er was nog een bij
zonderheid aangezien in de B-afdeling de
Nijmeegse De Hazenkamp-dames in de
laatste wedstrijd de laatste slagbeurt tegen
de Tilburgse Blue Lions uitbuitten en
daardoor definitief de wisselbeker voor
deze groep mee naar Nijmegen mochten
nemen. Een verrassing in de nieuw toege
voegde C-afdeling was dat het Amster
damse Meteoor door een zege op PSV
(Eindhoven) de c-rste prijs veroverde.
De uitslagen waren:
A-toernooi: Poule A: HHC—HCK 4—1;
Catchers—TYBB 0—15; HHC—TYBB 8—2;
Catchers—HCK 1—23: HHC—Catchers
30—1; HCK—TYBB 7—13; Poule B: Roos-
wijkSchoten 51; VODOPinguins 24:
SchotenVODO 52; RooswijkPinguins
03; PinguinsSchoten 80; VODO
Rooswijk 32; beslissing VODORooswijk
21: Eindstrijden: HHCPinguins 710;
TYBB—VODO 1—3.
B-toernooi: Poule A: RCHTHB 32;
HazekampTjikalong 63; THBHaze-
kamp 1—8: RCH—Tjikalong 3—1: THB—
Tjikalong 93; HazekampRCH 106;
Poule B: DIO—SC Haarlem 4—7; Blue
LionsPacifico 61; SC HaarlemBlue
Lions 05; DIOPacifico 08; Pacifico
SC Haarlem 53; Blue LionsDIO 107;
Eindstrijden: De HazekampBlue Lions
2—1; RCH—Pacifico 5—2.
C-toernooi: Poule A: RooswijkTerras
vogels 1—1; PSV—Storks 9—3; PSV—Ter
rasvogels 120; RooswijkStorks 27;
StorksTcrrasvogels 101; Rooswijk
PSV 219; Poule B: WassenaarMeteoor
13; DSSBraakhuizen 123; Meteoor
DSS 32: WassenaarBraakhuizen 22;
MeteoorBraakhuizen 20; Wassenaar
DSS 26. Eindstrijden: PSVMeteoor
0—3; Storks—DSS 9—19.
Pas tegen zes uur kon door voorzitter A.
Greshof in paviljoen „Watervliet" tot prijs
uitreiking worden overgegaan. Rooswijk
had bij de organisatie van dit toernooi de
regen niet kunnen voorzien, maar deson
danks waren alle deelneemsters zeer te
vreden over hot uitstekende verloop, wat
zij niet onder stoelen en banken staken.
Vooral de clubs uit Nijmegen, Tilburg,
Eindhoven. Geldrop en. Den Haag maakten
hët toernooitot een prettige aangelegen
heid. Voorts dankte de heer Greshof alle
medewerkenden voor het welslagen om
daarna de prachtige wisselbekers, herinne
ringsbekertjes en vanen uit te reiken.
Het was ir. W. Singer, voorzitter van
„Kennemerstaten", die tenslotte de deel
neemsters iets vertelde over het begrip
..Kennemerstaten", waardoor de prachtige
Watervliet-accommodatie kon ontstaan.
Qua kleding en sportiviteit maakten de
HHC-dames de beste indruk en ontvingen
daarvoor de Kennemerstaten-wisselstijl-
nrijs. En aangezien de Rooswijk-dames met
haar nieuwe, fleurige wedstrijdtenue en
mooie, nieuwe trainingspakken toch ook
uitstekend voor de dag zijn gekomen,
kregen zij als ploeg een herinneringsvaan.
I-Ioe groot de sympathie is voor zuster
Permina, wijkverpleegster bij het Wit Gele
Kruis te Heemskerk, bleek zaterdagmid
dag. Ter gelegenheid van haar zilveren
jubileum werd een receptie gehouden, die
door een groot aantal belangstellenden
werd bezocht.
Als eerste spreker trad burgemeester II
Nielen naar voren. Hij constateerde dat
zuster Permina uit volle overtuiging een
dienares voor God en de mensen is ge
weest. De omstandigheden waaronder dit
werk vijfentwintig jaar geleden moest ge
beuren, waren heel wat ongunstiger dan
nu. Per fiets moesten dikwijls zeer grote
afstanden worden afgelegd. Ondanks hef
feit dat dit thans per bromfiets gaat. heeft
de wijkverpleegster over het algemeen 'n
zware taak. „Daarom zijn wij zuster Per
mina grote dank en erkentelijkheid ver
schuldigd voor wat zij een kwart eeuw
heeft gedaan", zei burgemeester Nielen,
die haar als geschenk van de bevolking
een Maria kazuifel overahndigde, dit
bestemd is voor de gehele communiteit.
Pastoor M. C. van Stijn vergeleek zuster
Permina met de Barmhartige Samaritaan.
Als aardig intermezzo traden Nellie van
Velsen en Gerda Zonneveld naar voren die
in een gedicht de kwaliteiten van de jubi-
laresse naar voren brachten.
De voorzitter van de plaatselijke afdeling
van het Wit Gele Kruis, de heer P. J. Hu-
neker vertelde dat zuster Permina in de
afgelopen vijfentwintig jaar honderdvijf
tigduizend bezoeken heeft afgelegd. Hij
overhandigde haar een pick-up met platen
en een vulpenset.
De voorzitter van het Witte Kruis, do
arts J. F. Dikkenberg, liet zijn gelukwen
sen vergezeld gaan van een taart. Als
laatste spreker trad de administrateur van
het Wit Gele Kruis, de heer N. E. Roze-
meyer naar voren. Hij zei zuster Permina
als een gelukkig mens te hebben leren
kennen. Onder de geschenken bevond zich
een bloemstuk van het gemeentebestuur.
Ook het fanfarekorps „St. Caecilia" liet
zich niet onbetuigd en bracht een sere
nade. Onder de aanwezigen merkten wij
op wethouder H. J. M. Roozen, gemeente
secretaris H. C. Schram en oud-pastoor L.
C. v. d. Nouweland. Van de gelegenheid tot
feliciteren maakten velen een dankbaar
gebruik.
KOPENHAGEN (UPI) Heinz Kreb-
bels, een 36-jarige beroepsparachutist is
zondag aan de dood ontsnapt toen hij nr
zijn 98ste sprong op een kabel met een
spanning van 1.500 volt van een spoorlijn
in een buitenwijk van Kopenhagen neer
kwam. De lijnen van zijn parachute raak
ten verward in de kabel en Krebbels bleef
hangen. Zijn hoofd bevond zich maar en
kele centimeters van de stroomkabel en hij
wist niet wanneer de volgende trein zou
komen. Hij vreesde echter nog meer de
pogingen die van de grond af werden ge
daan om hem te bereiken. De eerste, die
daarin geslaagd zou zijn, zou vermoedelijk
samen met hem door de stroom gedood
zijn. Krebbels hield zich bewegingloos. Het
publiek dacht dat hij dood was en dat heeft
hem waarschijnlijk gered, want men gaf
de pogingen op hem naar beneden te halen.
Korte tijd later was de stroom uitgescha
keld en nog wat later kon soldaat Lindal
Nielsen, die zich uit een helicopter van de
Deense luchtmacht liet zakken, een punt
van de parachute grijpen en het doek los
trekken, waardoor Krebbels naar de grond
kon glijden.
Russisch minister:
MARGATE (UPI) De Russische eer
ste onderminister voor de arbeidsreser
ve dr. A. Bordadyn, heeft zaterdag voor
een gehoor van arbeidspsychologen in
Margate bevestigd, dat de Sovjet-Unie
„mensen werft" voor arbeid in de dia
mantmijnen van Siberië.
„Een van de moeilijkheden, waarvoor
wij ons gesteld zien", aldus Bordadyn, „is
niet het zoeken van werk voor mensen,
doch het aantrekken van mensen voor het
werk. In afgelegen gebieden worden voort
durend nieuwe industrieterreinen ontgon
nen. Meer in het bijzonder de onlangs ont
dekte diamantvelden in een van de koudste
delen van Rusland. Wij zijn doende hier
voor mensen aan te trekken", zo sprak
de Russische onderminister.
Hij voegde hieraan toe, dat Siberië gro.-
tendeels „een aantrekkelijk gebied is voor
mensen die er arbeiden". Minister Bor
dadyn besloot zijn vertoog met de oproep:
„Kom naar Rusland en wij zullen maar
al te blij zijn u te laten zien wat u wenst
te zien".
Midden in dit oostelijk deel van de Ver
enigde Staten, dat één groot conglomeraat
lijkt van drukke steden, drukke auto
wegen en drukke mensen, ligt dan opeens
als een oase het universiteitsstadje Prin
ceton. Nadat de mens wekenlang slechts
autoclaxons heeft gehoord als begeleiding
van het gesprek, vindt hij hier stilte, lange
glooiende grasvlakten, vijvers en bomen,
d'ie door geen straatstof beroerd zijn.
Princeton, een universiteit van het kali
ber van de nog veel bekender colleges
Harvard en Yale, is oud voorzover iets
echt oud is in dit land. Maar er staan
gebouwen uit de achttiende eeuw en dat
betekent al zeer veel in Amerika. Sedert
dien is er veel bijgebouwd op de bijzon
der uitgestrekte universiteitsterreinen
van Princeton. En helaas heeft men ook
hier de neiging niet kunnen onderdrukken
„oude" gebouwen te maken. In deze eeuw
nog heeft Princeton University gebouwen
gezet in wat men hier „collegiate-Gothic"
noemt een imitatie van wat vele eeu
wen tevoren in steden als Oxford en Cam
bridge is gepresteerd.
Dat is jammer,
maar het doet aan de
nadenkende rust van
Princeton niets af.
Die rust wordt zelfs I EEN RONDREIS
niet verstoord als
ergens op een stoep 11 f)f)D [U 1/ C
in de stad met krijt UUUn UL
is geschreven: „Cyrus
W. Hamilton II haat
Yale. Doet u dat ook?" Het blijkt, dat
Princeton de volgende dag een basket
ball-wedstrijd tegen Yale moet spelen en
dat is voldoende voor het opwekken van
dergelijke gevoelens bij de studenten.
Maar het hoort bij een universiteitsstad
en het feit, dat geen overijverig stadsrei
niger verontwaardigd deze tekst aan het
wegboenen is, wekt vertrouwen.
Opvallend is het, dat er op een zondag
in Princeton door talloze studenten bijzon
der hard gewerkt wordt. Overal in de
bibliotheek zitten jonge mannen te stude
ren; wie een kamer in een van de woon
gebouwen binnen kijkt, ziet daar een of
twee studenten diep over de boeken ge
bogen En overal hangt een sfeer van rust
en tijdloosheid. Voor het eerst zie ik in
Princeton ook fietsen in dit land. Het is
de studenten verboden hier auto's te heb
ben en dat heeft de populariteit van de
fiets een zwaar, onhandig instrument,
in Amerika uiteraard in de hand ge
werkt.
Later op de zondag komt een aantal
vooraanstaande Princetonianen bijeen om
te praten en een glas te drinken. Dat is
een wonderlijk gezelschap. Er zijn een
paar slordig geklede, vage intellectuelen
bij en een paar duidelijk carrière-maken
de, zakelijk optredende professoren,
enkele New Yorkse journalisten die hier
wonen, een advocaat, een rechter en een
multi-miljardair, die volkomen oprecht
klaagt over het l'eit, dat ziin privé-Con-
stellation waarmee hij voortdurend
naar zijn mijnen in Afrika vliegt de
laatste tijd zoveel moeilijkheden geeft.
(Een alleraardigste man overigens, een
levend argument voor de mogelijkheid
voor multi-miljardairs om charmante,
intelligente mensen te zijn een stelling,
die wel eens bestreden wordt.)
Als we later door stille, landelijke lanen
naar de universiteit teruglopen, horen we
heel in de verte een mannenkoor zingen
De woorden zijn niet te herkennen, maar
mijn gastheer kent de tekst. Het is het
lied, dat handelt over de mooie, inten
sieve haat tegen Yale, vlak voor belang
rijke wedstrijden. In de bibliotheek wordt
nog steeds gewerkt; het eiland in de Ver
enigde Staten blijft zijn eigen leven lei
den. Een bedachtzaam, rustig leven te
midden van zeer veel boeken en gespn k
ken en een verfrissende belangstelling
voor zaken, die een dergelijke belang
stelling niet waard zijn. Geld vindt men
hier lang zo interessant niet als in andere
delen van dit land.
F. R''>p"'in
